Lustrumconcert van „Lyra
Academica"groot succes
Hevig meebeleven met
„The Amen Corner"
kunst
kAleiöoscQQp
HAYDNS „LE PESCATRICI":
VROLIJK, VOCAAL VIRTUOOS
I Claudia MacNeil
onvergetelijke rol
Ovaties voor duo
in Poulenc-concert
p—LEIDSCH DAGBLAD MAANDAG 28 JUNI
(Van onze kunstredactie)
Het aan toneel nog wel eens bloedarme Holland Festival heeft
aterdagavond in de Kon. Schouwburg een fikse injectie gekre-
en! De eerste voorstelling in ons land van ..The Amen Corner"
an James Baldwin heeft een talrijk publiek de volle gelegenheid
ot een theaterbeleven gegeven, dat het dan ook dankbaar over
ich heeft laten komen.
•steling: van Baldwin bleef I De regisseur Lloyd G. Richards be-
10 jaar ingespeeld. Het is een werkstelligde een grote spel-intensi-
gespeeld door negerac- viteit. die maar een heel enkel mo-
van de Haizlip—Stroibercom- ment verslapte. De slotscène van
uit NewYork: dat wil dus zeg-
men een andere wereld
binnengeleid. Het is theater,
it emotionele en spontane op het
schuift. In de werkelijke
het woord is er meer te be-
dan by het gebruikelijke to-
CLAUDIA Mac-Neil speelde als
leidster van de gelovigen eenn onver
getelijke rol. "The Amen Corner" in
troduceerde haar als een vrouw van
onaantastbare autoriteit. De terug
komst van haar man, die zij vroeger
verliet, brengt alle zekerheid bij
haar langzaam aan het wankelen.
De innerlijke verscheurdheid en de
daaruit volgende ondergang van de
ze vrouw is met uitzonderlijke ont
roeringskracht door haar gespeeld.
Julius Harris vertolkte als haar man
het wijze geweten. De zoon (Anto
nio Fargas) koos op het juiste mo
ment voor een rëeel bestaan. Er wa
ren voorts een prachtig scheinheilig
wijfje «Georgia Burke) en een rug-
(Richard Ward).
Het applaus wilde nauwelijks een
einde nemen. Baldwin zelf kwam
op het toneel verlegen glimlachend
danken voor de ovaties, die zonder
uitzondering het gehele gezelschap
mogen gelden.
IN DE ZUIDERKERK
Negentien blanken
in Kongo gered
Negentien Europeanen, die deel uit.
maakten van een groep van vitftig
gijzelaars, zijn uit handen van de re-
I bellen in Kongo gered. Dezelfde re
bellen zouden in Boeta 31 Neder-
landse en Belgische geestelijken
hebben gedood. Hun lichamen zijn
echter nog niet gevonden. Eerder
werden elf Europeanen gered. Van de
thans geredden is alleen de naam
van de 41-jarige Britse zendingsver'
pleegster Margaret Hayes bekend,
die sinds tien maanden in noord
Kongo werd vermist. De overigen
Gisteren was het gehele Ko
ninklijke gezin verenigd in paleis
Soestdijk. Links Prinses Margriet
en haar verloofde Pieter van Vol
lenhoven, die zich naar Amers
foort heg even. waar Prinses
Christina zaterdag haar eind
diploma MMSHavo in ontvangst
nam. Rechts Prinses Irene en
haar echtgenoot Prins Carel Hugo
bij het verlaten van de r.-k. kerk
m Baarn, waar zij de mis bij
woonden.
zijn zendelingen, een vrouw en twe
kinderen. Hoe de groep is gered,
nog niet bekend.
Orgelconcert in
Katwijk aan Zee
Iet tweede conecrt der orgelcon-
tenreeks in Katwijk a. Zee, wordt
rgenavond gegeven in de Nieuwe
rk door Koos Bons.
let programma luidt: „Trumpet
ne" van Henry Purcell, Prelude en
,v* ;a in A van J. S. Bach, koraal-
irspel „Dies sind die heil'gen zehn
bot" van J. S. Bach. Concerto in F
i G. Walther, Pastorale van César
mek. Toccata en Fuga in D van
- x Reger en „Geïmproviseerde suite
r Valeriusliederen" van Koos Bons.
se suite is opgedragen aan Prins
nhard ter ere van zijn verjaardag.
s Vocalistencursus
in Vught geopend
(Van onze correspondent)
Huizenbergen in Vught is het
elopen weekeinde het vierde ln-
nationale vocalistencursus begon-
waaraan 27 zangers en zange-
len deelnemen, o.w. 19 buiten
st aantal betekent, dat de bui-
landse deelname groter is dan
Mr. Reinink van het ministerie
i Cultuur. Recreatie en Maat-
appelijk Werk roemde in zijn
aingswoord de kwaliteit van de
sus met haar Hamburgse, Parijs*
Amsterdamse zangpedagogen, de
a van studenten gerennom-
rde zangeressen en zangers
na sfeer van het landelijke park van
9 zenbergen. De theoretische en
ktisch geschoolde vocalisten krij-
jjjjl in Vught onder auspiciën van
Stichting ,,'s-Hertogenbosch mu-
stad", les in de interpretatie van
opera, het oratorium en het
stlied. Daartoe bestaat zo zei
Bossche burpomppetpr mr Lam-
7 buiten Vueht nauwelijks de
sgenheid om zich te bekwamen.
JAMES BALDWIN
'4 dat ons verstand meer streelt
ons gevoel., dat met verstand
q emoties modelleert zoals het denkt
t die zullen zUn.
Ü1 Geweldige inzet
>e Nederlandse toeschouwer on
gaaf de opvoering van 'The Amen
■ner" dan ook als een gesproken
Jf: als een verkwikking van een niet
emaal gaaf stuk gesproken kan
rden. Er waren kleine inzinkingen, J
gend uit het niet helemaal juist
seren van de verschillende scènes
i opzichte van elkaar,
mm laar met welk een geweldige in
speelden deze New Yorkers. Het
-d de bezwaren als sneeuw voor de
.1 wegsmelten in dit drama dat de
soonlijke levensmoed centraal
N It. James Baldwin heeft met gro-
bewogenheid en een zuivere ob-
ratie, die humor en tragiek sa-
nbrengt, de kleine wereld van een
[erkerkje in Harlem uitgebeeld.
>e auteur rekent af met de zelo-
die het werkelijke leven ont-
chten en allerminst hun geloof
ir maken. Hun "Amen" en "Please
Kt lord" moet hun kleinzieligheid
noufleren. Steeds staan zij klaar
H leren van de troon te duwen,
aldwins toneel is te vergelijken
t dat van Arthur Miller en zal
er beinvloed zyn door de schrij-
van "A view from the bridge".
„Voelbox" verwijderd
Op last van de loco-burgemeester
van Zeist is een z.g. „Voelbox" ver
wijderd van de manifestatie „Zeist
nu", een tentoonstelling van pop-
I art. De box, van Woodey van Emen.
j werd in strijd geacht met de goede
zeden.
Poëzieweek Spoleto
De Chileense dichter Pablo Neruda
kreeg een langdurig applaus, toen hy
samen met de Italiaanse Nobelprijs-
winnaar Salvatore Quasimodo en de
Amerikaanse dichteres Barbara
Guest de poëzieweek op het „Festival
der twee werelden" in het Italiaanse
Spoleto opende.
Mare Antoine Charpentier (1634
1704), leerling van Carissimi in
Rome. medewerker van Molière in
het Théatre francais, dirigent van
de Jezuïtenkerk en van de St. Cha-
pelle te Parijs, was een vruchtbaar
componist. Van hem stammen o.a.
;n opera's, orataria, motetten,
missen en psalmen. Maar ook schreef
hij een feestelijk en pompeus „Te
Deum" aanvangend met de juichende
..Fanfare du roi". Daarmee werd dit
feestelijke concert stralend en glan
zend trompet! besloten. Koor
i orkest op hun best. met evenwel
n weinig harmonieus solistenen
semble. bestaande uit Leny Stevens-
Ridderhof, Ans Filippo (sopranen),
Henny DriehuysPostma (alt), Ma-
rius Kemler (tenor) en Herman Schey
(bas). De laatste stond vanzelfspre
kend in de voorste linie, een gelijk
waardig en evenwichtig vocaal ni-
u kon door de anderen echter
niet bereikt worden, terwijl tevens de
stemtibres helaas te zeer uiteenlie
pen.
Dank zij evenwel de stuwkrachtige
leiding van Kaart, kwam toch een
imposante en voorname vertolking
deze typisch 17de eeuwse kerk
muziek tot stand. De blazers hier
op volle toeren zorgden voor een
trefzeker-fundament. Ongetwijfeld
i glansrijk besluit van deze avond,
welke met een bloemenhulde aan de
damessolisten afgerond werd.
„Lyra Academica", bestaande uit
de beste orkstrale en vocale krach
ten, waarover de huidige Leidse Stu
dentengemeenschap beschikt, heeft
met dit gevarieerde concert onbe
twistbaar een belangrijke bijdrage
geleverd tot het succesvol verloop van
alle huidige lustrumevenementen. De
dank mag daarbij zeker uitgaan naar
Andté Kaart, die hen allen naar
niveau heeft opgestuwd, dat de
•me erkentelijkheid van de vele
toehoorders wist af te dwingen!
Veel ovaties tot besluit!
H.
De pianisten Herman van Glinste
ren en Frans Mulder werden onder
de aanbieding van lauwerkransen,
stormachtig gehuldigd voor hun in
terpretatie van het dubbelconcert
van Francis Poulenc.
Fot L.DJ Holvast)
Deze poëzieweek is een nieuw
element in het Festival, dat jaarlijks
door componist Gian Carlo Menotti
wordt georganiseerd. In deze week
van de dichtkunst lezen iedere avond
verschillende groepen dichter uit
hun werk voor.
Menotti heeft de hoop uitgespro
ken, dat ook Russische dikters en
de Amerikaanse dichter Ezra Pound,
die thans in Venetië woont, de
poëzieweek zullen bijwonen.
Alberto Erede dirigeerde:
Maar geen verlangen naar een reprise
de laatste van het Holland Fes-
imsterdamse Stadsschouwburg
Winnaars
concours
piano-
Parijs
De uitslag van het in Parijs ge
houden planoconcours Marguerite
Long/Jacques Thibaud is als volgt:
eerste prys: niet toegekend; tweede
prijs: Alexei Tsjerkassow (Sow jet -
Unie)derde prijs: Elisabeth Leons-
kaja (Sowjet-Unie en Yoeliano Mar-
kova (Bulgarije); vierde prijs: Ray
mond Jackson (V.S.); vyfde prijs:
Reynaldo Reyes (Philippynen) en
Renata Arnetova (Tsjecho-SIowa-
kle).
De derde opera manifestatie
tival 1965 was zaterdagavond
Haydns „Le pescatrici"
Deze in de vergetelheid geraakte opera uit Haydns dienstjaren bij Prins
Paul Anton Ester hazy is wederom een poging tot rehabilisatie door de
Engelse musicoloog H. C. Robbins, die zich bii het Holland Festival van
1959 met „II monde della luna" en dat van 1965 met TInfedelta delusa'
van Haydn verdienstelijk heeft gemaakt.
Grappen domineren
Ook zaterdag bleek dit het geval
met zijn nieuwe operavondst met het
verhaal over een prinses die zich
schuil hield onder vissersvrouwen en
naar de norm van de vertelsels uit
die dagen door een vorst moest wor
den ontdekt. Evenwel schreef de Ve-
netiaanse tekstdichter Carlo Goldoni
deze geschiedenissen meer om de
grappen, die hy daaromheen kon we
ven, dan om de zaak zelf. Deze zyn
in Haydns opera dikwyls domineren-
der dan de muziek, die nog in een
vry primair stadium van opera-ont
wikkeling staat, maar niettemin door
de dirigent Alberto Erede met veel
klankverve en vocale virtuositeit
door de zangers is geïnterpreteerd.
De opera is aanvankebjk diverte
rend, zoals de vroegste symfonieën
van Haydn het waren. Ook by dit
„drama giacosco", gelyk Haydn het
noemde, in aldus schertsend een dra
matisch verhaal te benaderen, gaat
I het vooral om het vermaak van de
I gasten by vorst Esterhazy, voor wie
Haydn zyn opera's moest maken. Dat
1 Haydn zyn „Le pescatrici" opnieuw
moest opvoeren, duidt er op dat men
I tydens de opvoering de gesprekken
temperde en zo muzikaal was, dat
men naar de opera luisterde en een
reprise verlangde.
Stuwkrachtige leiding
Dat verlangen we na de première
van zaterdagavond niet, zoals we dit
evenmin begeren van de hierboven
vermelde eerder gegeven opera's. Dat
de her-opvoering zaterdagavond veel
ALBERTO EREDE
byval kreeg, danken we naast Al
berto Erede's zeer muzikale en
stuwkrachtige leiding, mede aan de
regisseur Werner Duggelin, die van
uit deze in partituurbeeld nogal aan
sprekende oratoriurasituatie met tal-
ryke gelijksoortige aria's en vele re
latieven, een „speel"-opera heeft ge
maakt.
Dit danken we aan de zangeres-
'n Maddelena Bonifaccio en Adrla-
na Martino die aan de twee vissers
vrouwen Lesbina en Nerina een
door-en-door vrouweüjke gestalte
ga-en. gaandeweg ook beter vocaal
met menig geslaagde coloratuur. De
twee vissersmannen, die deze vrou
wen beminden, waren eerst ook nogal
gebonden aan recitatief en aria.
r Frisselino door Giacomo Ara-
gall en Burlotto door Umberto Grilli
werden naar de ontwikkeling van het
toneel in een goede speel-actie ge
plaatst en maakten er een lustig ge
bruik van.
Prinses Eurilda door Ruza Pospis
toonde wel een goede stem te heb
ben, maar haar situatie van mis
kend personage, wachtend op een
haar bevrydende vorst, gaf aan de
door Haydn geschreven party weinig
fleur. Eerst toen de als altyd prach
tig zingende Ugo Trama in de rol
van Vorst Lindoro ten tonele kwam,
kwam er wat glans over de zaak. Ruza
Pospis zong haar lamento-achtlgo
aria's met goede vocale kleur en Ugo
Trama maakte van de vorstenrol een
sterk persooniyke figuur. Mastriccio
als vermeende vader van de prinses
goed geïnterpreteerd door Carlos Fel
ler, was de grappige figuur en le
vensdenker in deze opera.
Alleen maar „leuk"
Gelukkig dat Ieder veel bydroeg
tot de opgezette vroiykheid en dat
daardoor de opera een geslaagde op
voering kreeg. In de afgelopen Hol
land Festivals hebben we er nu drie
gehad en daarby moet het maar blU-
ven. Deze opera's waren verrassend
in Havdns tijd, maar nu, twee eeu
wen later, zijn ze alleen „leuk" ge
bleven.
Overigens had Jorg Zimmermann
een kleurig aansprekend decor ge
maakt, waarin het Ned. Kamerkoor
z'n bescheiden taak goed speelde en
zong, evenzeer vrevulde het Ned. Ka
merorkest de begeleidende opdracht
klankrijk en muzikaaL
De reeks culturele manifestaties in verband met de lustrumvie
ring der Leidse Universiteit heeft zaterdagavond na de pre
mière van ..Tijl Uilenspiegel" haar glorieuze voortzetting ge
vonden in het door ..Lyra Academica", bestaande uit alle gele
dingen der universitaire gemeenschap, gegeven concert in de Zui-
derkerk. onder leiding van de in onze stad reeds bekende dirigent
André Kaart, de dirigent van o.a. de Haarlemse Muziekkamer en
het Haaarlems Jeugdorkest. Opnieuw heeft deze bewezen de
rechte man op de rechte plaats te zijn, om studentenensembles
(koor en orkest), tot prestaties op te voeren, welke alle aandacht
verdienen.
Dit concert, bijgewoond door tal
van autoriteiten, o.a. de Commissa
ris der Koningin, mr. J. Klaasesz.
burgemeester mi-. S. C. v. d. Willi
gen en de rector-magnificus der
Leidse Universiteit, prof. dr. D. J.
Kuenen, toonde overtuigend aan, dat
studiezin ruimschoots aanwezig is ge
weest, om tot alleszins lofwaardige
i resultaten te komen. Als opening
klonk de Ouverture „Ik Jan Mul"
toch niet naar analogie van „Ik
Jan Cremer?" een beknopt, vak
bekwaam gecomponeerd werkstukje
van de componist Jan Mul, waarin
deze zy het onuitgewerkt op I
handige wijze gebruikmakend van
thema's uit de film „Moulin Rouge"
en van Beethoven (derde symfonie
en vijfde pianoconcert), welke tel
kenmale even als flarden opklinken,
tot een joyeus en geestig klinkend
geheel kwam, waarvoor de hartelyk
toegeklapte componist persoonlijk
kon komen danken.
Een begin, dat alle goeds voor het
vervolg beloofde! Dat goede kwam
dan ook tydens de a cappellazang
van het koor in de drie buitengewoon
fynzinnig gestemde, geniale „Chan
sons" van Ravel, op door deze com
ponist zelf gemaakte teksten: ,.Nico-
lette", „Trois beaux oiseaux du Pa
radis" en „Ronde". Het laatste lied
lag nog niet volkomen binnen het be
reik: daarin liggen grotere mogeiyk-
heden geborgen, dan thans tot ex
pressie kwamen.
Tot een ware triomf voor de twee
pianisten Herman van Gunsteren en
Frans Mulder groeide hierop uit het
by uitstek fris, opgewekt en spran
kelend, daarby „populair" in de goe
de zin van het woord geschreven
Concert voor twee piano's en orkest
van Francis Poulenc. Dat deze in
grote voortvarendheid een kaleido-
scoop van uiteenlopende stylen han
teert. doet niet af aan zijn bewuste
opzet: een „onderhoudend" concert
te schryven. Hy schiet in deze be
doeling niet te kort: zowel ritmisch
als melodisch weet Poulenc veder
licht constant te boelen en geeft
daarby ook in virtuoos opzicht
briljant passagespel! de solisten
alles, wat hun toekomt! Zij riepen
dan ook de volle bewondering op
voor hun hecht en tevens soepel op
elkaar afgestemd samengaan, dal de
ook de technische perfectie dicht na-
by kwam. Ondersteund door een
accuraat begeleidend orkest, dat nau
welijks een noot liet vallen. Alteza-
nien een meeslepende vertolking,
waarvoor de beide pianisten terecht
uitbundige toejuichingen mochten
incasseren. Beiden zijn met fraaie
lauwerkransen gehuldigd.
De lang als jeugdwerk aan Beet
hoven toegeschreven „Nulde"-sym-
fonie, door Fritz Stein in 1909 in
Jena ontdekt, biykt volgens de
nieuwste musicologische onderzoekin
gen in het geheel niet van Beetho
ven afkimstig: thans wordt zy toe
geschreven aan de Duitse componist
Friedrich Witt. Wij kunnen ons dit
indenken, want als er ooit van
„epigonenwerk" sprake is, zonder
originaliteit en zonder het typische
Beethovenkarakter. dan is daarvan
hier sprake. Niettemin is dit vrien-
delyk klinkende symfonietje, dat alle
traditionele karakteristieken van
vermaarde voorgangers bevat, het
aanhoren wel waard. Vooral als het
zo stijlzuiver en genuanceerd klin
kend wordt gebracht, als ditmaal het
geval was. André Kaart bereikte een
grote homogeniteit, afgezien van en
kele wankele inzetten. Met een en
thousiast applaus werd deze gave
verklanking beloond.
