JEUGD
ZONDER
THUIS
COMPUTER ALS
HUWELIJKSMAKELAAR
PLATEN
Chuck Berry
tien
jaar platenartiest
TOPPERS
Gé Hofenk Haarlemmerstraat 66
Hobby's
Nachtronden
Daarom
Vakopleiding
UIT VOORRAAD LEVERBAAR.
DE ZAAK VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
Muziek- en grammofoonplaten-
Drie maanden geleden werden de
studenten Paul Nelson en San
dra Titus van de universiteit van
Miohigan door middel van een
computer aangewezen als part
ners voor een studentenbal. Kort
daarna zijn ze getrouwd, en ze
zijn het eens met de uitspraak
van de computer, dat ze voor el
kaar bestemd zijn.
De computer had hen samenge
bracht op grond van gelijke op
vattingen over de godsdienst, po
litiek, het houden van vakantie
en hobbies. Nu zij getrouwd zUn,
blijkt dat de machine het op een
of twee punten heeft mis gehad,
maar voor negentiende had de
computer gelijk.
De computer, aldus Paul, had
zich niet uitgelaten over het ge
bruik van tubes tandpasta. Tot
beider opluchting bleek in het
huwelijk, dat ze beiden de tand
pasta van benedenaf uitknijpen,
de tube oprollen en dan pas slui
ten.
Maar zy verschillen van smaak
wat woninginrichting betreft.
Sandra houdt van moderne
Deense meubelen in een boe
renhuis, Paul van zware gothl-
sche stukken in een groot oud
huls, zoals hij thuis gewend was.
Maar dit schept geen onmiddellijke
problemen, omdat zU nu nog een
studentenflat bewonen.
BU de eerste ontmoeting leek het,
of de computer een fout had ge
maakt: Sandra droeg platte hak
ken en Paul houdt van hoge hak
ken. Maar Sandra vertelde hem,
dat zij eigenlijk meer van hoge
hakken houdt, maar dat zij met
lage kwam omdat ze dacht dat
het dansfeest niet officieel was.
De Ray Charles Singers, die des
tijds Perry Como zo voortreffelijk
ter zijde stonden in zijn tv-shows,
tonen hun muzikaliteit en persoon
lijke stijl in een heerlijk, soepel
vloe.end liedje: „Bleusette". met
aan de andere kant zowaar ook
een werkje van kwaliteit: „One
more time".
JWTOPTIENJWTOPTIENIWTOPTIEN
Oh
1 A ticket to ride (Beatles)
Long life love (Sandy Shaw)
p5* 4 Bumble Bee (The Searchers)
5 Goldfinger (diverse uitvoeringen) 3
PJ 6 Rock and roll music (Beatles) prj
i 7 The price of love (Everly Brothers)
Oh 8 I am alive (the Rolies)
9 Goodbey to love (Margie Ball)
-10 Mrs. Brown you've got a lovely daugther
(Herman's Hermits)
N3IldOiMlN3I.LdOIMlN3IIdO.IiMl
In zijn jongensstad, waarin kin
deren van alle rassen samenleven,
moedigt pater Switzar alles aan,
wat maar hobby is. De gehele om
geving wemelt van de platen en
vogels, en overal zijn mooie visvij
vers aangelegd. Het paradepaardje
van de stad is het koor, dat al drie
grammofoonplaten heeft gemaakt
en vele shows heeft gegeven, on
der meer in Rio de Janeiro. „Je
kunt zeer veel met de Braziliaanse
jongens doen", zegt pater Switzar,
die op het moment met verlof in
Nederland is. „Ze zijn Intelligent
en creatief".
Maar voor de jongens zich
werkelijk geven in het dagelijks
leven van de Jongensstad, moet
er vaak veel gebeuren. Er komen
er velen binnen, die met geduld,
begrip en liefde moeten worden
ontvangen. Wezen of totaal ver
laten kinderen, die door de
jeugdrechter aan de pater zijn
toegewezen. Kinderen die zo jong
ze zijn, al verschrikkelijke din
gen hebben meegemaakt.
bijvoorbeeld alleen uit de trein
stapt, wordt het gegarandeerd op
gepakt door een lid van de vrou
welijke politie. Maar voor de jon
gens van pater Switzar zijn er geen
problemen. Zij tonen hun kaart en
gaan naar de werkplaats. Pas na
twaalven komen ze terug in de jon
gensstad, waar ze dan kunnen uit
slapen.
Nederlandse pater stichtte
jongensstad
in Brazilië
Pater Swütaar heeft zo nu en
dan in Jeugdgevangenissen ge
werkt. HU vertelt er liever niet
over. „Laat ik alleen dit zeggen: ik
kon niet slapen als ik er was ge
weest. Ze doen wat ze kunnen maar
ik geloof dat de kinderen beter los
op straat kunnen lopen".
Soms gaat pater Switzar met en
kele jongens een nachtronde door
Sao Paulo maken. Op zoek naar
vrouwen en kinderen, die op straat
liggen en die hU koffie en kleren
brengt. Want de wereldstad is een
stad van uitersten. Immense wol
kenkrabbers naast krotten, weelde
rige slaapkamers naast klamme
rioolbuizen, miljonairs ln dure
Amerikaanse sleeën naast zwervers
met doorgesleten voeten.
Als ze willen, stuurt de pater de
vrouwen met haar kinderen naar
de Zusters van de Voorzienigheid.
Maar vaak gebeurt dat niet. „Denk
nu niet, dat de regering niets doet",
aldus pater Switzar, „zU doet wat
zU kan. Maar Brazilië is nu een
maal een enorm land met enorme
problemen, dat ineens voor een
snelle ontwikkeling staat".
„Het merkwaardige ln Brazilië Is
dat er onderwijzeressen genoeg
zUn", zegt de pater, „maar het ont
breekt er aan scholen. Er zouden
veel meer Instituten moeten komen,
die zich het lot van de verlaten
kinderen aantrekken. Weet u, dat
er verleden Jaar tweehonderddui
zend verlaten kinderen in Sao Pau
lo waren, van wie er slechte dertig
duizend konden worden opgevan
gen?
Nï
Als lldjesschrUver kreeg hU grote bekend-
Wd met de Beatles-hit „Roll over Beetho-
i" en verder met „Memphis Tennessee" en
No particular place to go".
966 Chuck Berry viert zUn jubileum met twee
«jes. stellig niet de hoogste regionen
uilen bereiken: het door hem zelf gemaakte
Promised Land" en „Things I used to do",
voordracht is weinigzeggend, de liedjes
üfn verre van melodieus en de begeleiding
*t monotoon. Kortom: geen plaat om er in
urige volzinnen over na te kaarten.
Artone heeft opnieuw een plaatje van de
'ewbeats het llnd binnengevoerd. Aan de
fpkarit „Break away" en als bUlopertje „Hey-
•daddy-o". Om te zeggen dat de heren een
oorbeeld van goede lichte muziek geven, is
rt\ erk overdreven. Het blyft een merkwaardig
nomeen: dat hoge gilletje van een der
0171 Angers, dat meer dan iets anders het „han-
ierk" van de Newbeats is geworden.
genaamd „The Hullaballoos" brengen twee
liedjes ln dezelfde trant, vlot en kordaat ge
zongen: „I'm gonna love you too" en „Party
doU".
Onder de zeer ardentelUke naam „Sir
Henry and the butlers" gaat een viertal
Jongens schuil, dat vermoedelUk in de mening
verkeert dat veel en hard schreeuwen hen
zeer ver zal brengen. Wie enigszins nerveus
is, kan hier met „Let's go" en „Johnny B.
Goode" nog verder van streek raken. Het
ritme compenseert het niet te verteren ge
brul enigszins, maar zeker niet geheel.
Tot nu toe geen al te enthousiaste geluiden
van het rock and roll annex rhythm and
blues-front, maar tot slot dan toch enkele
redelijk goede plaatjes: Doby Gray met „The
In Crowd" en „Be a man". Geen briljante
vertolking weliswaar, maar in elk geval de-
geUJk vakwerk. Datzelfde kan worden gezegd
van The Temptations in „Nobody but my
baby" en „My girl".
j j
J Pater Switzar (tweede J
van rechts) viert feest
t met het koor. f
t I
(LEIDSCH DAGBLAD
We hebben behoefte aan mensen,
die iets voelen voor het kind".
Er is in Nederland al veel ge
daan. De actie „Stichting Switzars
Jongensstad" heeft al aangeslagen.
Tal van mensen hebben giften ge
stort op giro 659955. Een belang
rijke factor was daarbij de litho
„Ik ben alleen" van Aart van Dob-
benburgh, die gevers van f25 of
meer krijgen thuisgestuurd. Velen
hebben bij de stichting (VU verhof
64 in Amsterdam-zuid) ook al een
grammofoonplaat van het koor van
de Jongensstad besteld.
Maar nog altyd zyn er 270.000
verlaten kinderen, die niet kunnen
worden geholpen. „We moeten
mensen hebben, die iets voelen voor
het kind", zegt de pater, die om
zijn verdiensten tot officier in de
Orde van Oranje Nassau is be
noemd. „Weet u hoe het komt, dat
de kinderen bij ons willen blUven?
Omdat wij beminnen wat de men
sen haten. Als de kinderen dat voe-
l Thuiskomst van pater
t Switzar in z'n jongens-
j stad.
len krijg je alles van ze gedaan.
Daarom zijn ze so graag ln onze
Jongensstad".
De Amerikaanse zanger en gitarist
Chuck Berry viert deze maand zijn
tienjarig jubileum als platenartiest. Hij
debuteerde destijds met het intussen al
diep onder het stof geraakte Maybel-
line", een topper, waarvan maar liefst
fivee miljoen platen werden verkocht
wat in die tijd nog een zeldzaam succes
g was voor een nieuweling.
S Chuck Berry is niet alleen zanger-gitarist,
Ml Is ook een zeer verdiensteUjk liedjesschrij
ver en vooral daaraan zal het wel te danken
tijn, dat hU zich zo lang op het eerste plan
heeft kunnen handhaven. Aan zang "noch
Itaarspel valt iets bUzonders, iets flonkerend
torspronkelUks te ontdekken. HU Is niet on
der, evenmin boven de middelmaat.
1 rwUlD-AMERIKA heeft geen aalmoes nodig, maar begrip. Dat
iJ zegt pater Simon Switzar, geboren Amsterdammer, die in
1 Poa bij Sao Paulo (41/2 miljoen inwoners) in Brazilië
een jongensstad heeft gebouwd. „Het wemelt in Brazilië van de
kinderen, die volkomen aan hun lot overgelaten op straat zwer-
f ven. Een gevolg van de enorme problemen in dit land. waar de
werkloosheid zeer groot is.
Pater Switzar, die in 1943 als
pastoor in Poa bij Sao Paulo werk-
raam was, werd op ouderavonden
met het jeugdprobleem geconfron
teerd. Hij ontdekte, dat alleen al
in de staat Sao Paulo driehonderd
duizend kinderen hun vader noch
hun moeder kennen, dat ze ln de
open lucht of in rioolbuizen sla-
en vaak in de gevangenis te
rechtkomen, waar het contact met
andere gevangenen hen nog ver
der in de put helpt.
aarzelde niet lang, maar
kocht een stuk terrein bU de kerk
richtte in een oud huis zUn
Jongensstad" Reino da Garotada
ln. Het begin was moeilUk, maar
gaandeweg nam de belangstelling
toe. En nu zUn er zoveel aanvra
gen, dat hU alleen de meest verla
ten Jeugd nog kan opnemen. Aan-
irankelUk waren er alleen jongens,
later is er ook een gebouw voor
meisjes bUgekomen.
„Het moet zoveel mogelUk op een
familie Ujken", zegt pater Switzar,
.en daarom acht lk het collegesys
teem uit den boze. Er wordt bU ons
gedrild; er is zo min mogelUk
personeel. De jongens en meisjes
doen het zoveel mogelUk zelf.
In principe haalt pater Switzar
roveel mogelUk broers en zusters ln
zUn stad. „In Brazilië worden de
lk kinderen gemakkelUk verspreid en
251
en dan zien ze elkaar nooit
meer terug. Het gevolg van ons
systeem is heel duidelUk, want de
jongens blUven komen, ook als ze
ons al lang verlaten hebben. Er
zUn er die trouwen en zich dan op
ons terrein vestigen. Eén van die
echtparen gaat nu werken in ons
nieuwe huis, dat negentig kilome
ter verderop zal verrijzen".
Pater Switzar laat de jeugd zo
veel mogelijk zelf beslissen over de
toekomstige loopbaan. Dat geldt zo
wel op geestelijk als maatschappe-
Ujk gebied. Zo hangt het van de
jongen zelf af of Idj wordt gedoopt
„We oefenen geen dwang uit, het
moet uit ze zelf komen. Meestal
vragen ze er op een gegeven ogen
blik ook zelf om".
Zo kan de jongen ook kiezen,
voor welk vak hU zal worden opge
leid. In de stad is een timmerwin
kel en een drukkerij, hU kan wor
den opgeleid tot schilder, autome
canicien of landbouwer. Maar hU
kan voor speciale vakken op elek
tronisch gebied ook 's avonds naar
Sao Paulo gaan om daar lessen te
volgen.
Daarvoor krijgt hU dan een
Identiteitskaart, want in Brazilië
mogen minderjarigen 's avonds na
acht uur niet op straat komen. De
controle op kinderen is scherp,
want als een tienjarig kind
Jackie Ross is een zangeresje, dat naar
onze mening beslist tot Iets knaps in staat
zou zUn. ZU heeft wel iets pittigs in haar
stem, maar of het er allemaal uit zal komen
Is zeer de vraag. Met al te haastig in elkaar
gedrukte, rommelige nummers als „Jerk and
Twine" en „New lover" lUkt zU ons de ver
keerde weg te zUn ingeslagen.
Een vocale groep, die zich aandient onder
de naam „Jailbirds" poogt de wereld van de
lichte muziek te laten genieten van twee
werkjes, getiteld „Jenny, Jenny" en „JaJI-
house Rock". ZU Ujken ons daarin niet ge
heel te zUn geslaagd. Te veel en te lawaaierig
gedreun op één toon. Wellicht geschikt voor
een feestje, maar dan op de wat latere uren
als er niet zo Intensief meer geluisterd wordt.
Een viertal langgehaarde jongeren (de zo-
veelsten; ontmoedigend groot is nog altUd de
imitatiezucht onder de Jeugdige artiesten)
