BUSCHAUFFEUR Lezen Geautoriseerd® vertaling DE RIJKDOM LEIDSCH DAGBLAD WOENSDAG 9 JUNI 1965 van C. van Eijsden 40) Ze gaf geen antwoord, maai- haar [ogen keken een beetje bedroefd en snoof zachtjes; toen draaide ze jich om, zodat ik niet langer haar ^gezicht kon zien. „Wat is er?" vroeg ik. „O lieveling, weet Je zeker, dat hij niets zei?" „HU zei werkelijk niets." „Nu, dan hindert het niet." „ja, nu hindert het wél. En als je het niet uitlegt, zal ik allerlei din- n van je denken." „Als ik je vertel, houd je niet meer van me." Eindelijk zei ik: „Je zult het me moeten zeggen". ,Ik heb het je altijd willen ver tellen", zei ze verdrietig, „en nu wil ik het niet, omdat het ons groot ge luk zal bederven. Mag ik alsjeblieft (pachten?" Ik had willen zeggen: nee, ik kan niet wachten, maar op dat ogenblik bonken er voetstappen in de gang. We hielden op met praten en luister- den. Ik wist dat de voetstappen naar Sabby's deur kwamen en toch gaf nljn hart een zware bons, toen morden kloppen. Ik dacht: „Er gaat I ets verschrikkelijks gebeuren; dit zal i t eind zijn. Ons grote geluk is voor bij; 't lot heeft dat bepaald. Dat ge- dop hoort ook bi) 't eind; 't gaat pre- lies op tijd, net als de aanvang van en toneelscène, waarbij door het loppen op de deur het gesprek rordt ingeleid. We zitten in het chuitje en we moeten meevaren. We jinnen niet terug en we kunnen de (jd niet rekken. We kunnen het loppen niet tegenhouden". .Wat zal ik doen?" vroeg Sabby. j$e was bang. „Vragen wie het is!" Ze riep met een zacht stemmetje, jlaarnr iets harder. Het antwoord zorgvuldig uitgesproken ftgels. 'Het was de portier. ,U wordt aan de telefoon verlangd". „Maar het kan niet voor mij zijn", Sabby. „Er wordt opgebeld voor miss Wei. S Iet is een heer, die Scaife heet. HU -{egt dat het dringend is". was ontdaan. Ze wist niet moest doen en ik had haar log nooit zo ongelukkig zien kUken. Ie schudde haar hoofd en fluisterde: Ik ga niet". „Je kunt beter wel gaan", zei ik. „Nee", zei ze. „Heus, je kunt beter gaan en ho ra wat hU wil". Ze aarzelde. Toen klom ze onder iet muskietennet uit, zocht haar ki- haar pantoffels en liep vlug de kamer uit. Ik bleef liggen en vroeg me af, cl ik beter zou doen, op te staan en het hotel te verlaten. Dit was het (inde. Als ik bi] has-*- bleef, zou dat rervelende verklaringen en verwar ing tengevolge hebben er. ik zou lijn rol in de scène moeten spelen kwaad tonen of berustend en onhandig vaarwel moeten Eggen. En ik wilde geen scène. Welbeschouwd zou het het beste |jn, als ik nu meteen wegging. Maar wist dat ik niet de moed had om zomaar tussenuit te trekken. In taats daarvan trok ik rmjn shirt uit kroop onder het laken, waar ik ing liggen wachten, terwUl ik deed 'Hlsof ik half sliep. Laat het nu maar vannacht, dacht ik, doe net Isof het er niets op aankomt. Ga ie wat er morgen ge- eurt. paar minuten kwam Sabby erug. Ze stapte in bed en toen ze eenmaal in lag, zei ze: „HU was tl reselijk dronken". •Zo" Ze nestelde zich tegen me aan en schuchter. .Lieveling", zei ze klagend, „hou (niet meer van Sabby?" „Waarom niet?" vroeg ik slaperig. Ik geloof alleen, dat ik ook een leetje dronken ben". „Geef alsjeblieft één kus", zei ze. Ik draaide me om en deed wat ze vroeg. Het was geen goede kus, want het is moeilUk, bU een kus te doen alsof, even moeilijk als het is om gelukkig te kUken, als men het niet is. „Dank Je", zei ze en ze keek hele maal niet gelukkig. „Welterusten", zei ik. ..Welterusten". Het duurde lang, eer ik in slaap viel. Ik had werkelUk veel whisky gedronken en alle taferelen van die avond dwarrelden door mUn hoofd. Ze bleven zelfs nog dwarrelen, toen ik al sliep. Ik kan me niet herinne ren, wat ik droomde, maar ik zag ogen van Lala Vikrana en glimlach van Munshi en zUn dhoti, ik zag Scaife met gekruiste be- op het tapUt zitten en Sabby er ook. 1 De volgende dag keek ik niet met verlangen naar Sabby's les uit. En zelfs toen het zover was. bleek het erger te zUn dan ik verwacht tjad. Het was de enige les, waarin ik ooit naar het eind had verlangd. Ze zag er diep ongelukkig uit, toen ze binnen kwam. Als iemand een grapje maakte, probeerde ze te lachen, maar het leek net zomin op haar vrolUke, klaterende lachje als wanneer ze een snik had gege ven. Ze keek me helemaal niet aan en toen ze me een vraag stelde, bleef ze in het boekje Idjken, dat ze in haar hand hield. Ze sprak op een kalme, plechtige manier en ik gaf met hetzelfde begrafenisgezicht ant woorden en we waren allebei angst vallig beleefd. Toen ik later de school verliet, trof ik Sabby op de stoep. Ze zei niet. ze op mU wachtte, maar op een ghari. En toen er een ghari kwam aanrUden, zei ze: „Hier is er een." „Ja," zei ik. „'Heb je graag dat ik Je ergens afzet?" „Het doet er niet toe. Ik moet iets gaan afhalen op de Cricket Club en dat is hier vlak bU „O ja," zei ze zacht. Ze keek naar de weg, zodat ik haar gezicht niet kon zien. (Wordt vervolgd) Scherpe Duitse kritiek op de Franse politiek Een invloedrUk lid van de West- duitse christen-democratische partij dr. Ernst Majonica, heeft gisteren in het tijdschrift Revue een scherp artikel gepubliceerd, waarin kritietc wordt geleverd op president Gaulles politiek ten opzichte Duitsland en Europa. Dit geschiedde drie dagen voor de besprekingen de Franse president en bondskanse lier Erhard in Bonn. Majonica, voorzitter van de partij- immissie voor Buitenlandse Zalo verklaart o.m. dat West-Duitsland in zijn betrekkingen met Frankrijk niet de geringere partner wil en mag zyn. HU beschuldigt de Franse pre sident ervan nieuwe offers van Bonn ten behoeve van de Europese eenheid te vragen zonder soortgelUke cessies te doen. In de officiële nieuwsbrief de christen-democratische p; Deutschland Union Dienst, wordt toegegeven dat er politieke menings verschillen tussen Frankrijk en de bondsrepubliek bestaan, maar in tegenstelling tot Majonica legt men de nadruk op de punten van over eenstemming en samenwerking. Guevara (Cuba) in ongenade De nieuwsdienst van Cubaanse ballingen in Miami (Florida) meld; er groeiende aanwUzingen zUn dat Ernesto (Che) Guevara, num- drie in de regering van Fidel Castro, weggezuiverd is. Guevara, minister van NU verheid en in rang volgend op de premier en zyn broer Raul, is 15 maart het laatst in het openbaar gezien, toen hU van een Afrikaans-Aziatische reis terugkeer- Volgens genoemde nieuwsdienst bestaan de volgende redenen voor het conflict tussen de Castro's en Guevara: Een artikel van Guevara waarin deze zegt dat Castro niet deelnam gevechten tUdens zUn revolutie (het artikel is verschenen in „Revo lutie", een publikatie van de Chinese communisten)het falen van de industriële produktie van Cuba in 1965, waarvan de pvoduktiecUfers 40 procent lager zUn dan die van 1963 en 1964.... 16—84. Langzaam voeren onze reizipers naar het primmipe eilandDat moet de KlapTrap zijn", zei meneer Drom, op een scheur wijzend, die over de hele lengte van de steil oprijzende rotswand liep. „Die spleet zal zich straks zover openen, dat een schip er tussendoor kan varen. De moeilijkheid is echter, dat de doorgang zich daarna plotseling weer met een dreun sluit en dat is voor iemand, die zich dan juist in de spleet bevindt, hoogst on aangenaam" Dat is het zeker!" beaamde Panda beklemd. „Ik hoop maar, dat die uitvinding van Joris werkt!" „Vanzelfsprekend werkt die", zei Joris Goedbloed. „Laat dit maar aan mij over". Met grote koelbloedigheid bracht hij zijn vervallen vaartuigje tot vlak bij de spleet. Maar hij voelde zich minder op zijn gemak dan hij liet blijken, toen hij daar zo bij de rotswand dobberde wachtend tot deze zich zou openen. De gedachte aan de Bron van de Rijkdom, die hij op dit geheimzinnige eiland hoopte te vinden gaf hem echter de moed om stand te houden. „Het duurt deze keer lang, voor de KlapTrap open gaat", zei meneer Drom, zijn horloge raadplegend. „Hopelijk blijft hij dit maal dan ook wat langer open". „Duurt dat dan niet altijd even lang?" vroeg Panda. „Nee", antwoordde de ontdekkingsreiziger, „dat is heel ver schillend. Soms sluit de rots zich na enkele minuten, soms na enkele tellen. Dat maakt die doorvaart juist zo onzeker. Maar kijk. nu zullen we het hebben!" Er klonk een dof gerommel en langzaam opende zich de spleet RECHTER TIE EN DE ANTIEKE DOI K IK DENK OAT RANG HAAR HIELP MEI HAAR BAGAGE DRAGEN TOEN ZIJ HAAR MAN VERLIET..ONDERWEG ZIJN ZE OVERVALLEN.FANG WERC VERMOORD EN ZIJ ONTVOERD door Robert van Gulik GA JIJ JE NU WEER VERKLEDEN .TSJIAO TAI, EN GA NOG'NS DIE SOE MB UITHOREN; PROBEER DAARNA D'.E ROOFMOORDE NAARS OP TE SPORENIK NEEM DE ZOUTSMOKKEL VOOR MUN RE - KENING EN GA NU DOKTOR HWA OVER REDER LAU EN'RIJSTHANDE- IAAR WANG UITHOREN JE KUNT ZO VER MET v.? HEBT U EEN RIJBEWIJS? Dan hebben wij voor U - dicht bij huis - een goede baan! In het werk van zit veel meer dan U denkt. Het bezit van een gewoon rijbewUs BE is voldoende; voor de opleiding zorgen wU- Standplaatsen: VOORBURG EN LEIDEN. Thans ook in KATWIJK regelmatig KENNISMAKINGSAVONDEN. De eerstvolgende wordt gehouden op DONDERDAG 10 JUNI van half acht tot negen uur in Hotel-Restaurant „RICHE", Boulevard 73, Katwijk. Noord Zuid - Hollandse Vervoermaatschappij N.V. Hoofdkantoor: Leidsevaart 396 - Haarlem - Telefoon (02500)18460. KIES EEN BOEIENDE BAAN BIJ EEN STERK BEDRIJF. KIES DE N.Z.H. DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK 233. Dreigend zweefde de wolk tot boven het bed van de geleerde heren Li-Ko-Ko en Ki-Lo-Brein. De beide professoren lagen nog steeds in diepe rust verzonken. Om het hoekje van de deur keek Brammetje gespannen toe. Nauwkeurig wachtte hij totdat de wolk vlak boven de beide heren hing en toen prikte hij met een puntige stok de wolk door. De gevolgen waren geweldig Ogenblikkelijk begon het te regenen in het kleine kamertje maar zoals de mensen op aarde al hadden gemerkt, was het geen gewone regen. Alle druppels waren gepunt en ijzig scherp! Schreeuwend werden de professoren wakker. Met handen en voeten probeerden ze zich te verdedigen tegen de druppels, die als naalden hun huid bestookten. „Mijn paraplu", riep Li-Ko-Ko. „Waar is mijn paraplu?" „Help ons!" schreeuwde Ki-Lo-Brein. „dit is niet om uit te houden. Dit is verschrikkelijk „Juist!", riep Brammetje Fok bij de deur. „Nu voelen jullie zelf eens, wat die mooie wolken van jullie voor de mensen op aarde betekenen Popitiet Nederlandse schepen Beurtplein p 5 /old 5 300 m WZW Kaapstad Asmldiske 7 300 t la 8 te Londen tseslngel 6 to Antwerpen rente 5 265 m ONO een E 5 enjo 5 v •...•£or, 'n"porfimou, ootl 6 te uno*5 gv P3BsVj«bn"Britonfe7r$"n ll Bangkok n Singapore 5^Str |Tlren n Djedde K«' r. ïssske bur 330 Vzw Bermuda"' (cmphaan 1 80'm OZO "s'rcelon lerkedyk (eyaer 5 MhS2dptB <jnderdljk^ Korendyk 54 v'NriwPYor'k n Antwerp' don p 5 Ouessent n Cure idoornsingel 6 te Londen Mylady p 6 Vllssingen n d Cor Mynle» 7 v Volos n Selonlkl Myson p 6 Brunsbuttel n Malmc 7 V Norrkopinc 6 Wight n Liverpool (otterdam n Dubii te Ostende i 7 te Koog a d Zi Gent te Londen Buisman 6 te Goc Fornax 8 te Malaga Po'»*!» (?2 ®eBarcelona illem Koert» 5 Wilpo 5 te Dordre rburgh 8 te Antweri Tankvaart Kopenhagen •Itex Arnhem S 200 m W Sumefrl altex Delfzijl 5 te Kopenhagen ■Itex Gorinchem 5 100 m WNVI 'o'ldd»*'"*" 5 70 m WN* altex The Hague p S Muscat n Ad« 3 op 335 m WZt 5 90 tellen i 105 i wede 8 300 m Onobe p 6 Ouessent n Flnnart P. G. Thulin 5 125 m ZW Call Vhilldor. 5 430 m ZO Sue* 12 100 m WZW Oucs

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 15