ifiii
i®P
nzmis:-
PANDA EN DE BRON VAN DE RIJKDOM
RITMEESTER
nt*ie,s dat
üiF
:S&ssl
$5S
Ifei
óe winó RICHARD MASON
kan niet
Lezen ^r«„e^ra,,n9
k een plotselinge bewering 3
de ene of de
Lt^T °U™h^nm HethaJw£ verkondigd "en^vta M^shl^aVmU
13-84. Terwijl hij voldaan de duizend florijnen bevingerde,
die hij van meneer Drom had gekregenbegaf Joris zich naar het
slopersbedrijf bij de haven. Hier wendde hij zich tot een bonkig
persoon, die met een slopershamer in de hand stond te overleggen,
wat hij in elkaar zou slaan.
..Zijt gij de eigenaar van deze oude roestige nering?" vroeg hij.
„Dan zou ik gaarne de prijs vernemen van die oude drijvende
•rker te zijn. Hij wierp een
taxerende blik op het stapeltje bankbiljetten dat Joris nog in de
and hield en antwoordde:
„Duizend florijnen".
„Ge schertst!" riep Joris geschokt. „Zoveel geld voor een vaar
tuig. dat reeds lang uit de mode is en waarschijnlijk van de
cheepvaartinspectie niet meer varen en malen mag?"
„Duizend florijnen, herhaalde de ander hardnekkig.
Komaanwees redelijk", pleitte Joris. „Het is voor een goed
doel, moet ge weten, een wetenschappelijk doel. De vereniging
van Ontdekkingsreizigers heeft het nodig voor een belangrijke
expeditie. Als ge het gratis afstaat, komt Uw naam in de krant."
„Duizend florijnen", hield de sloper vol.
„Uw conversatie is eentonig", zei Joris ontstemd. .'.Maar goed.
dan zult ge Uw zin hebben .1
Hij schreef iets op een stukje papier en drukte dit de sloper in
de hand.
„Begeef U hiermee naar de Vereniging voor Ontdekkingsreizi
gers". hernam hij. „Dan zult U aldaar de duizend florijnen ont-
VaTuh?"zeide handelaar verbluft. „Wacht s even!"
Maar Joris wachtte niet. Hij sprong aan boord van het begeer-
de vaartuigje en gooide de touwen los.
l lichamelijke hinderpalen uit de
hebt geruimd, de Joga ran de
geest, hij niet zou willen dat u af-
20 STUKS 1.60
licht en geurig
Voor kwart miljoen
Engelse juwelen
enkele uren zoek
RECHTER TIE EN DE ANTIEKE DOT K
door Robert van Gulik
(ml. en al de
fcrdeel dat hii zou uitspreken. HU
g er zo wUs en onfeilbaar uit, dat
Hoe is het ontstaan?
vaneen DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN KRAMMETJE FOK
zün ogen tot ln De
230. Niemand kon zeggen, wat er met de beeldhouwer zou
zijn gebeurd, als niet Orak op het allerlaatste ogenblik met een
razendsnelle beweging de man bij de baard had gepakt. Door de
schok dreigde ook bootsman Orak door het gat in de wolk te
glijden, maar Brammetje zette zich schrap in de wollige massa
en hield Orak bij de voeten tegen.
„O. o. wat verschrikkelijk riepen de andere beeldhpu-
'ers en ze kwamen allemaal tegelijk naar voren.
„Blijf staan", riep Brammetje nog. maar het was al te laat. Eén
oor één gleden de beeldhouwers door het gat in de wolk.
„Domme krrrotekokerrrs". krijste Tutu en hij fladderde zenuw
achtig boven de opening in de vloer heen en weer.
Het was nauwelijks één opluchting, dat al die beeldhouwers
zich aan elkaar hadden vastgegrepen en nu slingerend en zwaai
end in de oneindige ruimte aan Oraks handen hingen. Want
bootsman Orak was nog te moe om hen allemaal naar boven te
kunnen trekken, en erg tang zou het niet duren of hij zou met die
es*»
a?
&5&SL !I:jEE'E
ïïFiXSAri".",'
ass
rir/S
Tankvaart
iS^'i^o^woKSS
TlE^n
spte
EiViïLr.'ir
fsa ïiï.vN-.ê.r *w
itïïièP?™
5 Srifi»-
