Huizen voor de toekomst
Italiaan maakt veel minder
rnzie dan vaak wordt gedacht
JCAREL1
lAVoka
AMSTERDAM HAALT STREEP DOOR
HUIDIGE WONINGBOUW POLITIEK
Hogere huren - parkeergeld
LEIDSCH DAGBLAD VRIJDAG 4 JUNI 1965
(Van onze A'damse correspondent)
Amsterdam heeft een radicale streep gezet onder de tot dusver gevolgde woningbouwpoli-
fck. Alle huizen, die in de naaste toekomst worden gebouwd in het raam van de volkswoning-
puw, zullen moeten voldoen aan de eisen, die men mag verwachten van de bewoners in het
ir 2000.
De complexen woningwet-woningen, die met ingang van 1 januari
(W in de Bijlmermeer worden gebouwd, zullen bestaan uit wonin-
n met een groter oppervlakte dan tot dusver het geval was, met
ler kamers dan thans gebruikelijk, met goede warmte- en geluids-
üatie, centrale verwarmingvuilstortkokers, warmwatervoorziening
jnfortabele woonbalkons, liften, een wasruimte, huistelefoon en
n overdekte parkeerruimte voor 11/2 auto per gezin.
Meer woongerief
leer woongerief betekent hogere
pen. De Amsterdammers zullen
iks géén nieuwbouwwoning meer
unen krijgen, die goedkoper is dan
I gulden per maand en zij zullen
(endien parkeergeld moeten beta-
voor hun auto.
Ie wethouder voor volkshuisves-
l, mr. Th. C. M. A. Elsenburg,
tft gisteren als standpunt van het
peentebestdur meegedeeld: „In het
Seden is steeds getracht de huren
de woningwetbouw aan te passen
[de lagere inkomens: In de prak-
i ls echter gebleken, dat men dan
[geklede" nieuwbouwwoningen
Igt, die kwalitatief slechter zijn
j vele van de goedkopere vooroor-
pe woningen. Bovendien zullen
lager gesalarieerden te zijner tijd
I hoger inkomen hebben en B. en
gaan verwijten niet méér aan-
jht te hebben besteed aan de
kliteit van de huizen. Wie niet
staat is een goede nieuwbouwwo-
lg te huren, zal straks genoegen
eten nemen met een oude woning,
i door opschuiving vrijkomt".
Hoogbouw
)e wethouder zei ook: „De strijd
de Bijlmermeer heeft in het
van de krotopruiming gestaan,
vy in de binnenstad oude, slech-
huizen afbreken, moeten we niet
in de Bijlmermeer nieuwe krotten
bouwen".
In afwachting van de goedkeuring
van het gewijzigde wetsontwerp dat
Amsterdam zeggenschap moet geven
in de Bijlmermeer, valt het gebied
bestuurlijk nog onder de gemeente
Weesper karspel, die Amsterdam ech
ter alle medewerking verleent.
In de Bijlmermeer zal in snel tem
po woonruimte worden geschapen
voor 110.000 inwoners (evenveel als
de stad Enschede). Meer dian 90
procent van de woningen wordt in
hoogbouw van minstens 9 verdiepin
gen opgetrokken. In januari wordt de
eerste paal geslagen, waarna de
bouwonderneming V.A.M. 4 blokken
met in totaal 1100 woningen zal
bouwen, die tegelijk gereed zullen
komen. Deze eerste woonwijk is ge
situeerd in het zuidwesten van de
Bijlmermeer, nabij de spoorlijn Am
sterdam-Utrecht.
Vijf kamers
De huizen, die volgens de indu
striële bouwmethode verrijzen, wor
den voorzien van parkeergarages van
twee verdiepingen, welke onder het
woonniveau liggen. De indeling van
de woonblokken is gebeurd aan de
hand van gegevens, die een enquête
onder de Amsterdamse bevolking
heeft opgeleverd. De helft van de
woningen zal 5 kamers tellen, 30 pro
cent krijgt 4 kamers en de rest 2
kamers. De laatste woningen zijn be
stemd voor oudere echtparen en al
leenstaanden.
Bij het ontwerpen van de Bijlmer
meer heeft de afdeling stadsontwik
keling van de gemeente Amsterdam
door schade en schande wijs ge
worden zich laten leiden door het
principe: wij moeten leren leven met
de auto maar niet worden over
heerst door de auto. En een ander
wijs principe van de ontwerpers was:
verkeer en vervoer zijn de bloeds
omloop van de samenleving. Een
becijfering leerde, dat als alle Bijl-
mermeerders hun auto in de buurt
van him woning op straat zouden
plaatsen, 20 procent van de gehele
oppervlakte door auto's zou worden
bezet. Dit leidde tot het ontwerpen
van parkeergarages, dit eigenlijk
niet méér worden dan betonnen pla
teaus in 2 tot 4 verdiepingen. Een
voorwaarde hierbij was, dat de auto
ten hoogste 250 meter van de wo
ning verwijderd moet kunnen wor
den geparkeerd en ook dat de be
zitter parkeergeld betaalt.
Modelstad
De Bijlmermeer wordt niet alleen
het mekka van de Nederlandse volks
woningbouw, het wordt ook in an
dere opzichten een modelstad. Er ko
men drie spoorwegstations: één aan
de ringspoorbaan, één aan de baan
Amsterdam-Utrecht en één aan de
lijn Amsterdam-'t Gooi. Voorts zijn
er drie lijnen van de stadsspoorweg
(metro) ontworpen. De stations
daarvan zullen 700 tot 1000 meter
van elkaar liggen.
Het autovervoer kan gebruik ma
ken van de bestaande rijkswegen
van Amsterdam naar Utrecht
of 't Gooi, van de ringwegen rond
Amsterdam en van een 6-baans-
weg, die van het Amsterdamse Am-
Stel-statlon dwars door het gebied
komt te lopen. De primaire autowe
gen zullen hooggelegen zijn en wor
den kruisingsvrij.
In het hart van de Bijlmermeer is
een recreatiegebied ontworpen van
50 ha. (ter grootte van het Vondel
park). Het woongebied zal ca. 900
ha. omvatten, het industriegebied 250
ha., voor recreatie is 450 ha. gere
serveerd en 200 ha. zal worden be
stemd voor bijzondere voorzieningen,
zoals winkelcentra, bioscopen enz.
Kort geding over
sigarettenmerk
(Van onze Bossche correspondent)
Moet de Eindhovense NV Mignot.
en de Block haar nieuwe sigaretten
merk Flaminco uit de handel nemen?
De president van de Bossche recht
bank, mr. dr. H. Kramer, zal binnen
14 dagen een antwoord geven op de
ze vraag, nadat hij gistermiddag
hoor- en wederhoor heeft toege
past in het kort geding, dat Lau
rens NV uit Den Haag tegen haar
Eindhovense concurrente had aan-
gespannen. De bruine pakjes Fla
minco lyken met hun houtnerfte
kening en hun witte ovaal volgens
Laurens zoveel op Caballero, dat het
kopend publiek er door in de war
raakt. Bovendien heeft Laurens 6
seiiemerken, evenals Caballero alle
met name van Spaanse dansen. Hier
door zou volgens de Haagse NV. de
naam Flaminco eveneens een
Spaanse dans niet toegestaan zyn
voor de sigaretten van een concur
rent. De gemachtigde van Mignot en
De Block stelde daar tegenover, dat
4 van de 6 seriemerken van Laurens
niet worden gebruikt en dat imita
tie van verpakking volgens de Hoge
Raad niet strafbaar is. De president
van de Bossche rechtbank zal bin
nen 14 dagen uitspraak doen in dit
kort geding.
Vermiste jongen
verdronken
De 13-jarige jongen Willy Verspa-
get uit Helmond, die sinds vrijdag
avond werd vermist, blijkt te zijn
verdronken. Een schipper heeft gis
teravond het lichaam van de jongen
gevonden in de insteekhaven naar
het industrieterrein in Helmond. Er
was in deze haVen reeds tweemaal
gedregd.
zoek naar sfeer van het zuiden
(Advertentie)
Hoor 's
20 juni is vaderdag!
Sigaren...?
iarel I heeft prachtige
feestdozen!
<r
'2 sigaren
prachtige
i.'eest-
1[%rpakking
14.-
Er is maar één
Mogelijk goedkoper
uitgave „Ondergang"
Iet staatsdrukkerij- en uitgevery-
Irfjf onderzoekt de mogelijkheid te
lertijd een eenvoudiger en daar-
goed koper herdruk te doen
schijnen van het boek „De onder
lig" van prof. dr. J. Presser. Dit
Bft minister Vrolijk (Cultuur, Re-
ïatie en Maatschappelijk Werk)
)de namens zijn ambtgenoot van
ünenlandse Zaken medegedeeld in
twoord op schriftelijke vragen van
t Tweede Kamerlid Burggraaf
JSP). Vrijwel direct na de ver-
llijning van de eerste druk, die zeer
Ipl was uitverkocht, is een tweede
(fuk in een veel groter oplage tegen
welfde prijs verschenen. Deze prijs
|zo laag mogelijk gesteld. Een ver-
be verlaging is in verband met de
fldende distributieregels in de boek-
fcndel niet mogelijk.
(Door onze correspondent Adriaan Luydjens)
Italië heeft meer facetten dan het langste mensenleven vakanties.
Het is 'n uiterst langgerekt land, dat door een machtige bergketen
wordt doorsneden en door tal van andere bergmassieven in mootjes
gehakt. Zeeën, rivieren en meren verbinden de mensen, maar ber
gen. vooral wanneer zij zo arm zijn aan passen als de Apenijm
vormen steeds een scheidsmuur. Vandaar dat er heel veel Italië's
bestaan en dat u telkens weer nieuwe ervaringen kunt opdoen
Aangenaam
Doorgaans zullen die prettig zijn.
Want of men nu in het noorden
komt of in het uiterste zuiden, de
Italiaan is een aangenaam mens in
de omgang. Maar „echt" (een man
doline in de ene hand, een fles chi
anti in de andere, en zingend van „O
sole mio") vindt u hem alleen in
de operette en in films van een vijf
tig jaar geleden. Alleen in Napels
lijkt het er soms een beetje op.
gemoedelijk, hartelijk, vriendelijk,
zijn de bewoners van dit zonnige
land echter wel. Misschien ontdekt
u dat al als u per trein zuidwaarts
komt.
Onbedorven
Vaak zit die namelijk stampvol
Italiaanse arbeiders, die om de een
of andere reden altijd heen en weer
schijnen te trekken tussen laat ons
zeggen Hamburg of Stockholm en
Sicilië. Juist met deze, onbedorven
arbeidersmensen, die hun zorgen ver
geten bU een glas wijn en een kwink
slag, komt de toerist, eenmaal op de
plaats van bestemming aangekomen,
zelden in aanraking. Onbekend met
de taal is hij al to veel aangewezen
op hotelportiers, kelners, taxichauf
feurs en, wanneer het gaat om een
toeriste, eventueel „Latin lovers".
Lust te leven
Een door niets gebreidelde lust om
uit het leven te halen wat er in zit:
dat is de meest kenmerkende Ita
liaanse eigenschap. De mensen zijn
hier oprecht en iedereen maakt, erg
individualistisch, van zijn eigen le-
wat hij kan, zonder zich ook
r iets aan te trekken van ander-
s mening. De Italianen durven
zichzelf te zijn.
Men heeft ook geen „problemen"
zoals wij in het noorden, waar ie
dereen er weer een andere wereld
beschouwing op na houdt en zich
geroepen voelt daarvan te getuigen
aanhangers te winnen voor zijn
of haar opvattingen. Italianen voe-
er niets voor te „getuigen" en
de heel enkele die het toch doet
ordt een beetje meewarig aangeke
ken en beschouwd als „fanatico".
Dat lijkt allemaal erg oppervlak
kig. maar het is het niet. In werke
lijkheid heeft men te doen met een
intelligent volk. Wel te verstaan: in
telligent is iets geheel anders dan
ontwikkeld. Onze schoolopleiding is
waarschijnlijk beter en we denken
daarom meer te weten. In werke
lijkheid hebben we een heel mensen
leven nodig om de doodeenvoudige
waarheid te ontdekken, die de Itali-
instinctief reeds doorheeft in de
jaren, waarin wij nog Franse the
maken: dat men nooit werkelijk
iets „weet" en dat „de waarheid",
het absolute, niet bestaat. Althans
niet een waarheid, die op denken
Schuimen
Dit luchtige, oppervlakkige, schui
mende, maakt de conversatie met
Italianen zo prettig en zo vlot. Wie,
zoals wy, vele jaren gewend is aan
dat soort conversatie, gaat er op den
duur tegen op zien met noorderlin
gen te moeten praten. Een gesprek
in het noorden ontaardt bijna steeds
in het voortdurend tegenoverelkaar
stellen van twee uiteenlopende me
ningen, waarbij men nog probeert
elkaar te overtuigen ook. In Italië
is het iets heel anders. Men praat
alle twe, of drie of hoeveel men maar
wil, liefst tegelijk. Ieder zegt wat
hem goeddunkt, naar de anderen
behoeft men niet te luisteren en zij
doen dat evenmin. Iedereen wil al
leen maar de gelegenheid hebben om
op de meest elegante wijze iets te
zeggen, waaraan hij overigens niet
al te veel waarde hecht. Dat is erg
prettig
Armoede
Al zyn er in dit land heel rijke
mensen en al vindt men er de oud
ste adel van Europa met daarnaast
armoede, waarvan wij ons nooit
helelaal een begrip zullen kunnen
ïen, toch merkt men weinig van
standsverschil. Vooral juist tussen de
werkelijk voorname heren en het
proletariaat bestaan niet zelden
vriendschapsbanden.
Enkele dingen vallen de noorder
ling die zijn ogen de kost geeft, al
heel gauw op. Het eerst van alles
de liefde voor kinderen. Met verte
dering wordt elke kleuter bewonderd
het zijn vooral de mannen, die
gek op hen zyn. In Italië, vooral ten
zuiden van Florence, ziet men ver
der vrijwel nooit iemand die dron-
is. Iedereen drinkt zijn glas wijn,
r alcoholisme (een der plagen
ons door allerlei „remmen" ge
teisterde levenswijze) is vrijwel on
bekend. En natuurlijk hebben „fa
natici", die over geheelonthouding
komen praten niets te verwachten
dan een meewarige glimlach.
Hartig
Een ander ding, dat opvalt: Itali-
en hebben vrijwel nooit slaande ru-
e, in tegenstelling tot b.v. de Fran-
n. Natuurlijk wordt er by een ver
keersongeluk of zo iets wel hartig en
uiterst pittoresk gescholden, maar de
sen gaan elkaar niet te lijf. De
laatste tien jaar herinner ik mij niet
ooit een vechtpartij op straat te heb
ben gezien.
Wie de taal niet kent, denkt dat
de mensen voortdurend met elkaar
overhoop liggen, integendeel, dit har
de praten, het elkaar by de arm
of bij de jas vastgrijpen, het mid
den op straat telkens weer stil staan,
maakt dee! uit van de gewone, ge
moedelijke spreektrant. Men spreekt
ook hier met de mond, maar zonder
handen en voeten gaat het echt
niet Probeert u dat echter niet na
te doen. U zult zich even onhandig
voelen als Italianen, die toneelspeler
zijn geworden. Eenmaal op de plan
ken, verliezen deze zuiderlingen (een
heel enkele daargelaten) alle spon
taniteit
Lilliputters
Wie er niet aan gewend is, staat
altijd weer verbaasd over de lilli-
putafmetingen van de Italiaanse au
tomobielen. Alleen diplomaten, hoge
geestelijken .politici en vreemdelin
gen rijden hier in „sleeën", De door
snee-Italiaan beschikt over een klein
wagentje, omdat een grote auto ten
eerste meer dure benzine verslindt
en ten tweede uiterst onpraktisch is
in de smalle straten van vrijwel alle
Italiaanse steden. De toerist heeft
dus doorgaans een grotere en ook
snellere wagen. Het is niet verstan
dig op dat laatste punt de nadruk
te leggen. Dit oude volk heeft nog
iets van het bloed der antieken in
zich en is dus dol op wedrennen. Met
zyn kleine tuffertje zal de Italiaan
proberen die zware buitenlandse wa
gen te passeren en daarbij zal hij zich
doorgaans niet aan de u bekende
verkeersregels storen. Het is beslist
beter hem die vreugde te gunnen en
Haarlemmerstraat 172-174-179
MIDZA
desnoods met een hartelijk gebaar
z^jn prestatie toe te Juichen. Wie zou
proberen op zijn beurt die brutale
„wegluis" eens even te laten zien
wat een heuse motor wel vermag,
kan in narigheden komen. Het is
heel gewoon, dat een Italiaanse auto
mobilist in zulk een geval midden
op de weg blijft rijden otn elk inha
len onmogelijk te maken.
Witte raven
We drinken hier ons glaasje wijn
bij de maaltijden, maar er wordt
niet gebitterd of geborreld en dus
zijn automobilisten „onder de in
vloed" werkelijk witte raven. De exa
mens om een rijbewijs te krijgen zijn
uiterst streng, maar als men het een
maal heeft, schijnt er niet veel con
trole meer te zyn. In Milaan althans
heeft men onlangs eens nagegaan hoe
het met de weggebruikers staat en
er kwamen zonderlinge zaken aan
het licht. Aan tachtig kleurenblinde
personen werd het rijbewijs ontno
men, één van hen zag de hele we
reld als een kleurloze, grijze massa.
Op de vraag hoe hjj dat dan deed
met de verkeerslichten, was zijn ant
woord:. „Ik stop altyd. Stoppen an
deren ook dan weet ik, dat het in
orde was. Heb ik het mis, dan zal de-
geen die achter mij komt wel begin
nen te toeteren en dan weet ik, dat
ik door kan rijden". De man had
overigens in twintig jaar dat by
achter het stuur zat, nog nooit het
kleinste ongelukje gehad.
Geen genot
In de steden, klein of groot, la
het verstandigst het vehikel ergens
te parkeren (niet zo eenvoudig) en
het rustig te laten staan. Het rijden
in steden als Milaan, Florence, Rome,
Napels is geen genot en allerminst
een tijdsbesparing. Het verkeer ia
veel drukker dan wij zelfs in Am
sterdam gewend zijn. Heel veel stra
ten hebben eenrichtingsverkeer en
de parkeerplaatsen zijn altyd voL
In rome heeft een recent onderzoek
uitgewezen, dat er per dag 1.082.000
auto's en scooters via de invalwegen
de stad binnenkomen. Tevens is
gebleken, dat de autobus van Traste-
vere naar Montesacro, die dwars
door de binnenstad gaat, per uur
negen km. aflegt, terwijl zestig jaar
geleden de paardetram op dat tra
ject de onvoorstelbare snelheid van
16 km per uur haalde. Ook het oude
Italië gaat met de tyd mee
HENKES
JONGE
JENEVER
E ECHTE WILLEN I
