WANTOESTAND IN HAVEN Scherpe strijd om de lading J)e wraak sterke en Films van deze week in Leiden ,La vie a Penvers' alleen zijn en zien Rotterdam leeft thans van steekpenningen Driejaar geëist Strubbelingen rond de c.a.ovan Philips LEIDSCH DAGBLAD VRIJDAG 21 MEI 1965 LIDO VUf Jaar lang heeft Massa, een onderwereldfiguur uit Nice, in de gevangenis doorgebracht na een succesvolle roofoverval, die zeer veel geld heeft opgeleverd. Zyn arrestatie kwam op een dusdanig tijdstip dat er niet anders dan aan verraad valt te denken. Binnen de koele gevangenismuren heeft het ▼yf Jaar lang in Massa gegist en gestormd. Als men hem het hoogste goed, de vryheid, hergeeft kent hy maar één doel: wraak op de man die hem destyds in handen van de politie speelde. Massa is een wat moeilijk man. Hij heeft een, naar onze begrippen, wat al te grote belangstelling voor het wel en wee van zijn zuster. Hy verbiedt haar om te gaan met een van zyn vrienden, Luciano, die tevens een van zyn helpers by de overval is. Massa schynt voor die handelwyze zo zyn redenen te heb ben, maar de situatie wordt voor alle drie de betrokkenen op den duur wel uiterst vermoeiend. De film begint op het moment dat Massa uit de gevangenis terug in Nice komt. Vergezeld van twee hem trouw gebleven vrienden gaat hy op zoek naar Luciano, die hy van het verraad verdenkt (om de weg vry te krygen waar het Maria betrof). Die beginstukken zyn bekwaam gefilmd, met knappe niet to lange „terug blikken", zodat heden en verleden duideiyk gescheiden blyven en het beeld van de gebeurtenissen toch helder wordt opgetrokken. Luciano ontkent het verraad; de wanhopige Maria zit tussen twee vu ren die zy met geen mogeiykheid kan blussen. De nestor van de on derwereld bepaalt dan dat Massa en Luciano de zaak in een duel met ..De terugkeer van! Frankenstein..." Griezelen LUXOR „De terugkeer var Frankenstein" (The evil of Fran kenstein) is een nieuwe loot aan di al zo vergrjsde Frankenstein Deze kleurenfilm over de man wiens door de jaren heen schrik zaaide, is ook dit keer een griezel- produkt van de eerste orde. Span ning en actie blyven de hoofdbe standdelen van Frankenstein. De hoofdrollen worden vertolkt door Pe ter Cushing, Peter Woodthorpe en Duncan Lamont. Het verhaal, met baron Franken stein en diens experimenten als mid denpunt. is betrekkelyk eenvoudig van opzet. De filmtechnische kant echter niet. De makers van „De terugkeer van Frankenstein" hebben de mogeiykheden die de kleurenfilm biedt niet helemaal weten uit te bui ten. zy zyn er echter wel in ge slaagd het geheel door verrassende kleureffecten een nogal sinister zicht te geven. iiMitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitmnmmnniiniiiiiiniiiiiii Seksmoord en thrills in Beverly Hills CAMERA Er wordt een jonge vrouw dood gevonden in de heuvels naby de filmfabrieken van Holly wood. Aan de hand van het dagboek de warmbloedige vrouw mogen wy in langdurige terugblikken zien, welke mannen een rol hebben ge speeld in haar dan wel niet lange maar toch bewogen leventje. En zo kunnen we het werk van de speur der naar de moordenaar op de voet volgen. Dat zou tenminste zo zyn geweest als de Duitse regisseur Michael Pleghar zich aan het ge- ykte filmpatroon had gehouden. Dat deed hy niet. Hy goochelde met alles wat hem ter beschikking stond. Hy Jongleerde met kleuren en kleuren combinaties. Hy speelde met de vreemdsoortigs te beeldcomposities. »n camera-instellingen. Hij verbrak de chronologische volgorde. Hy mengde droom en wer kelijkheid, fantasie en zakeiyke fei- teiykheid dooreen tot een igeniyk wonderlyk aandoend allegaartje. In deze cinematografische hutspot 'proeft men duidelijk de ironie. Een wat potsieriyke persiflage op de zo overbekende stramienen, waarop Hollywood herhaaldelyk en tot ver velens borduurt: de moordhistories de liefdesgeschiedenissen van Juffrouwen boordevol com plexen. Tot op zekere hoogte paro dieert Pleghar ook nog de cowboy films Zyn intenties zyn onweerlegbaar [Joed. En soms komt hy tot heel e effecten. Zoals bij de tafere len rond de zeer welgestelde schil der. die zyn gasten ir. het zwem bassin ontvangt met daarop volgend een liefdesscène in het door verf zeer kleurryke water. Maar het gesmak waarmee Pleghar aan zyn lalryke Invallen gehoor heeft gegeven, maakt dat het totaalbeeld wat geforceerd i overladen aandoet. Wat niet weg neemt, dat men zich toch wel zal kunnen overmaken met dit contrast rijke compromis van speelse filmin tuïtie en Duitse gedegenheid. Bloedige oorlog tegen de Koerden Djelal Talabanl, een medewerker tan de (Iraakse Koerden-generaal Mocstafa Barzani, .heeft gisteren op een persconferentie in Londen ont huld. dat veertigduizend Iraakse mi litairen sinds 4 april j.l., met aan- tlenlijke steun vanuit de lucht, een „moorddadige oorlog" tegen de Iraakse Koerden voeren. „De Iraakse regering laat gas en napalmbomen tegen de Iraakse ver- «tsstrijders gebruiken. Doch de Koeerden zullen hun strijd voor zelf bestuur - binnen - de - Iraakse - staat voorzetten. Zy streven, in sa menwerking met andere democrati sche Iraakse strijdkrachten, naar de testiging van 'n democratisch par bewind, dat niet onder het I gezag staat van de autoriteiten in Bagdad", aldus Telabani. I Hy zei ook nog dat aan het of- [fensief van het Iraakse leger'tegen ie Koerden een massamoord op in woners van de stad Soelimania voor at was gegaan. „De Iraakse rege ring laat een uitroeiingsoorlog tegen He In haar land wonende Koerden loeren", aldus TalabanL revolver maar tot klaarheid moeten brengen. Dat gebeurt op een harde, fascinerend goed gefilmde wyze. Het einde zou met de enkele mededeling van de assistent van nestor aan Massa zeer verrassend zyn geweest als regisseur Hossein het daarby had gelaten. Maar hy heeft er tenslotte een slot aangeplakt dat door zyn onwaarachtigheid min of meer een anti-climax is. „De wraak van een veroordeelde" heeft sterke, maar ook zwakke pun ten. De beweegredenen van Massa blyven een beetje vaag; Jaloezie hjkt zyn dryfveer als het om Maria gaat. maar hy kan ook volkomen geiyk hebben by de beoordeling van Lu ciano. Er is voorts een scène ingelast, waarin Massa, de avond voor het duel, met een mooi blond meisje een piano-recital van Chopin bezoekt. By een nadere beschouwing biykt echter op de tonen van een werk van de Poolse klaviervirtuoos een dame zich met grote toewyding aan een strip- „Zorro contra Samson" Combinatie REX In de film „Zorro contra Samson" worden twee genres van „fümvechten" tegeiyk behandeld. Zorro Is de gemaskerde, sluwe scher mer, Samson de man die zyn kracht aan zyn (fors ontwikkelde) spieren ontleent. Eerst zyn zy eikaars te genstander, later stryden zy ge meenschappelijk en zyn dan natuur- iyk helemaal onoverwinneiyk. Twee prinsessen in een rijk, dat de historie onbekend is, stryden om de macht nadat de koning is over leden. De een schakelt Samson in, de ander Zorro. Als blykt, dat de ene prinses een bedriegster is, loopt Sam son over naar het vyandeHjke kamp. Voordat de ontknoping plaats heeft moeten er heel wat gevechten wor den gevoerd. De liefhebbers hiervan komen in deze film aardig aan hun trekken. tease over te geven. De folder die de film begeleidt spreekt van „liefde op het eerste gezicht" tussen Massa en het meisje. Hy belooft haar voorts tocht met haar gens op. Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilliiilliilililllli; Jacht. Daar is weinig van te merken, en uit het fragmentarische geheel mag men aannemen dat hier de schaar zich op niet al te beste wyze met het celluloid heeft bemoeid. De scène had men trouwens beter geheel kunnen weglaten, want hy slaat ner- Subtiele beeldspraak STUDIO Misschien is Alain Jessua wel in een vlaag van weerzin tegen onze onstuimige maatschappij, met haar brullende machines en motoren, met lawaaige auto's en overijverige mensen op het idee gekomen de film „La vie a l'envers" (het omgekeeerde leven) te componeren. Coponeren, ja, want hij deed dat met zo'n subtiliteit, met zo'n zuiver gevoel voor beeldspraak en zulk een psychologisch inzicht, dat hij er een bijzonder poëtisch, soms amu sant, soms schokkend kunstwerk van maakte. goed uit: ze stoort immers. Tenslotte belandt Jacques in een krankzinni gengesticht en daar is hy eindelyk helemaal alleen met zijn surreële wereld, opgesloten in een kaal ka mertje. Hy is nu volmaakt gelukkig. Indringend Het verhaal is eenvoudig, niet spec taculair, wel indringend. Het verhaal is ook niet belangrUk; het gaat om de absurde denkwereld van een geeste- lyk gestoorde, die treffend en kunst zinnig is geschilderd. Die wereld komt goed tot de toeschouwer in met kille affecten beladen beelden. Dat is de verdienste van Alain Jessua en daartoe draagt ook het indrukwek kende spel van Charles Denner by. Zijn tegenspeelster, zyn vrouw Vi- viane, die hem maar moeiiyk kan volgen in zyn bizarre droomtoestand, wordt gespeeld door Anna Gaylor. Alain Jessua, die het dialogen schreef en de regie voerde, schetst in sober zwart-wit de moei- lykheden van Jacques, eigenlijk een doodgewone jongen met rustig kantoorbaantje, die eerst met een aardig fotomodelletje samenwoont en later trouwt. Hy krygt merkwaardige visioenen: hy beeldt zich in, in het donker te kunnen zien, hij kan over dag de zwarte nacht voor zyn gees tesoog oproepen en hy ontdekt aller lei nieuwe vormen aan alledaagse huis-tuin-en-keuken voorwerpen. Hy wordt een dromer; hij denkt zyn blik te hebben verruimd, veel meer te zien dan normale schepselen en hij is er zeer gelukkig mee. (Dit fragment in de film doet denken aan het in som mige kringen geroemde, in andere kringen verguisde ,,high"-zyn). Jacques wil alleen zyn en dromen. Uren ldjken naar het niets, zyn vrouw verlaat hem en dat komt hem „Goldfinger" en geen einde TRIANON Goldfingeren geen einde. Nog steeds staat deze spannende film in het centrum van de belangstelling. James Bond houdt als geen ander de aandacht gevan gen en hij is biykbaar nog niet van plan naar een andere stad te ver huizen. Wie zijn grandioze avonturen beleven wil. kan in ieder geval deze week nog van al zyn wederwaardig heden genieten. Wie weet, biyft hy nog langer! WHO tegen rassendiscriminatie Met 65 tegen 29 stemmen en tien onthoudingen heeft de wereldge zondheidsorganisatie een resolutie aangenomen die het mogelyk maakt leden die zich aan „rassendiscrimi natie" schuldig maken by eenvou dige meerderheid (in tegenstelling tot de tweederde meerderheid die voor deze resolutie nodig was) uit te stoten. De resolutie werd ingediend door de AA-landen, die de steun kregen van het communistische blok en van een deel van de Latynsamerikaanse landen. Argentinië, Panama, Peru, Venezuela en Cuba steunden de re solutie, Brazilië, Costa Rica, El Sal vador en Nicaragua stemden tegen. De resolutie moet nog op rege ringsniveau bekrachtigd worden. Het zal nog wel enige maanden duren voor zy van kracht wordt. Zuid-Afrika, Rhodesië en Portugal zullen dan waarschynlyk de be langrijkste doelwitten zyn. Het is de eerste keer dat een VN-organisatie een dergeiyke resolutie aanneemt. ,,De Rotterdamse haven leeft op het ogenblik van het betalen en aannemen van steekpenningen. Bijna elk bedrijf past een der gelijk systeem toe. Topfiguren in de haven zeggen niet voor niets, dat geen enkele haven kan draaien zonder een dergelijke gang van zaken". Deze trieste opmerkingen werden gisteren gemaakt door de Rotter damse strafpleiter mr. S. J. Polak in zyn pleidooi voor de laatste ver dachte in de zaak van de haven- fraude, een 48-jarige expeditiechef. Mr. Polak vestigde er de aandacht op, dat de belasting rekening houdt met een dergeiyk systeem. In de botkhouding van veel bedryven komt de post „provisie betaald aan N.N." voor, die geheel of gedeelte- lijk aftrekbaar is. Ook wees mr. Polak in zyn lang durige pleidooi op het ontduiken van de internationale conference-bepa lingen (die het geven en vragen van reducties verbieden), zoals dat ln de zaak van de Rotterdamse haven fraude aan het licht is gekomen". Wat er met die conference-bepalin gen is gebeurd, kan weinig verhef fend worden genoemd. Myn cliënt staat eigenlyk terecht, omdat hy zich wederrechteiyk geld heeft toe- geeigend, dat wederrechteiyk aan zyn werkgever toekwam", zo zei mr Polak. In eigen zak De expeditiechef moest terecht staan, omdat hy ervan wordt ver dacht gedurende de afgelopen jaren vele tienduizenden guldens, afkom stig van reducties en vracht ver goedingen, in eigen zak te hebben gestoken. Bedragen, waarop niet hy, maar zyn werkgever, de Koninkly- ke Hollandia, fabriek van melkpro ducten en voedingsmiddelen NV in Vlaardingen, aanspraak mocht ma ken. Tydens de zitting van gisteren werd duideiyk, dat verdachte als ex- ptditiechef van „Hollandia" er voor moest zorgen, dat de door het be drijf aangeboden scheepsladingen zo voordelig mogelyk werden vervoerd. De expeditiechef streefde daar ook naar, echter met het verschil, dat hy de door bekwaam zaken doen verkregen reducties in eigen zak stak. Hy had er zelfs een scha- Argument Tussen verdachte en het expeditie bedryf „Osto" dat de hoofdrol heeft gespeeld in de zaak van de Rotter damse havenfraude, bestond ook een relatie. In ruil voor de levering van lading aan „Osto" kreeg de expedi tiechef jaariyks een bedrag van fl. 30.000-, In de „Osto" boeken werd deze post omschreven als „adviezen" van verdachte. Forse bedragen kreeg de expeditiechef ook van andere Rot terdamse havenbedryven die over rompeld werden door zyn argument: „Als je me niets geeft, kryg je geen Hollandia lading". Dit alles leverde de expeditiechef een byverdienste van ongeveer fl 80.000.- per jaar op. (Zijn salaris by Hollandia bedroeg ongeveer fl. 20.000.-). Welk bedrag verdachte in de loop der jaren aan zijn mal versaties heeft verdiend is niet ge heel duidelyk. Hy zelf zegt, dat het ongeveer fl. 250.000.- Is geweest. De rijksaccountant echter, die nauw by het onderzoek betrokken is geweest, schat dit bedrag twee maal zo hoog. Vorstelijk „De dagvaarding ls maar een po ver aftreksel van wandaden, aldus mr. W. D. Meeter, de officier van Justitie. Hij was van mening, dat 't optreden van de expeditiechef in be- langryke mate is beinvloed door de grote stryd om lading, die zich in de Rotterdamse haven afspeelt. „Er worden enorme bedragen verspild om die lading te verwerven. Verdach te was als expeditiechef van een be langrijk bedrijf al snel een machtig man in de haven. Hy was overal een gezien gast, die keer op keer vorste- lyk werd gefêteerd". Mr. Meeter was voorts van oordeel dat het te den ken gaf, dat de directie van het be dryf aanvankeiyk geen enkel ver moeden had van wat er zich met verdachte had afgespeeld. „Pas toen de rivierpolitie de directie met de feiten confronteerde, begon men het Zeg het met... en... bestel tijdig! te geloven", aldus mr. Meeter. Hy eiste tegen verdachte drie jaren ge vangenisstraf met aftrek wegens ver duistering en oplichting. De rechtbank zal over twee we ken uitspraak doen. Vier fabrieken op Java overgenomen De Indonesische regering heeft vier buitenlandse maatschappijen op Oost-Java overgenomen. Het zyn de Nederlandse Heinekens bierbrouwerij, de Amerikaanse assemblagefabriek van Singer, de tandpastafabriek Prodent en de Belgische Faroka-siga- rettenfabriek. Stichting spreekt met minister Over „schommelfonds" en werktijdverkorting (Van onze Haagse correspondent) Aan de Philips-cao voor drie jaar afgesloten en als zodanig toonaan gevend voor de verdere ontw ikke- ling van de loonpolitiek in Neder land zitten een paar belangryke haken en ogen. waar de Stichting van de Arbeid by de beoordeling van deze cao niet gemakkelijk uit zal komen. Dat zün de verkorting van de werktijd en het „schommel fonds" welk laatste inhoudt dat jaarlijks 2 procent extra loonsver hoging kan worden toegepast om de gestegenkosten van levensonder houd op te vangen. Een delegatie uit de Stichting van de Arbeid is gisteren by minister Veldkamp (Sociale Zaken) geweest om over dit arbeidscontract te spre ken. Veel ls uit dit onderhoud, dat een uur in beslag nam. niet naar bulten doorgedrongen. De minister heeft geen principiële bezwaren ge uit tegen een dergeiyke langlopen de c.a.o Maar over de diverse de tails van de Philips-overeenkomst wil hy zyn stem pas laten horen als zij de Stichting ls gepasseerd. Maar ook voor de bewindsman zyn het schommelfonds dat volgens te genstanders inflatie in de hand werkt en de geplande werktijd verkorting zeer belangryke details. Zelfs de wememersvertegemvoordi- gers zyn met die werktijdverkorting niet alleen maar ingenomen, zy het om de huns inziens te geringe pro porties daarvan. NVV-secretaris De Boon zie hierover: „Terwyi de Europese vakbeweging streeft naar een werktydverkorting tot 40 uur, houdt de Philips-c.a.o. in dat pas in 1967 de 43% uur wordt bereikt. Ais centrale organisaties zyn wy met een dergeiyke langzame ontwikke ling niet gelukkig".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 15