UITKOMEN Klassiek werk Vier keer bezoek per jaar Kom er ACHT -er ./JSU y Zaterdag 17 april 1965 Pagina 4 Wekelijks bijvoegsel Uw Werel Bridgevraag van deze week: Zuid gever, niemand kwets baar. Zuid heeft: A H B 9 3, 9 S, V 4, A H 9 8 5 2 Waarmee moet zuid openen? En waarmee moet hij openen als de schoppens en klaveren omgewisseld worden? Antwoord elders op deze pa gina. BRIDGE Toen ik enige tijd geleden eens een bezoek bracht aan de wedstrijden der dames-hoofd klassen A en B, verwonderde het mij de volgende situatie te gen te komen. 4 A 10 8 6 3 4 B 9 2 wo 4H V 7 5 4 West had geopend met één SA (zwak) - noord had twee schoppen geboden - oost drie klaveren - en daarbij was het gebleven. Zudi moest uitkomen en tot mijn niet geringe verbazing koos zij de schop penvrouw. Dit had een merkwaar dig aantal gebeurtenissen tot ge volg. In de eerste plaats liet noord slag 1 lopen vermoedelijk den kende dat zuid iets als schoppen vrouw tweede had zodat oost be gon de schoppenheer sec te maken. Later in het spel kwam noord aan slag en, misschien wel hopende op een aftroefslag bij zuid, speelde zij schoppenaas na die door oost werd afgetroefd. Ik geloof niet, dat ik het vaak gezien heb, dat men met boer derde op tafel en de heer sec in de hand, niet alleen geen enkele slag in die kleur verliest, maar bovendien nog twee slagen in maakt. Zuid kan tot haai-verdediging aan voeren, dat de uitleg ook de vol gende had kunnen zijn: A 10 8 6 3 In dit geval zou de uitkomst met de schoppenvrouw „schitterend" zijn geweest, daar de schoppenboer meteen gevangen was en OW geen enkele slag in die kleur zouden heb ben verkregen. Zelfs zou men kun nen zeggen, dat waar west met één SA opende, de kans op de tweede uitleg groter lijkt dan op de eerst genoemde. Maar daarmee is de kous niet af. Uit noords tegenspel in situatie 1 bleek duidelijk, dat noord er geen notie van had wat zuid wel in schoppen zou kunnen hebben. In hulskamerbridge en zwakkere partijtjes geldt de theorie dat men „altijd met de hoogste van partners kleur moet uitkomen". Om talrijke redenen is deze techniek te primi tief wil men althans tot redelijke resultaten in het tegenspel komen. Normale, algemeen geaccepteerde expert-theorie is, dat men met drie of meer kaarten in partners kleur en waarbij een „honneur" (tien of hoger) met een kleine kaart moet uitkomen. Dit stelt de partner in de gelegenheid de situatie op de juiste waarde te beoordelen, zodat hij als regel niet behoeft te „raden" wat hij moet doen. In de bovenste situatie bijv. zou de uitkomst met schoppen vier de noordspeler al gedwongen hebben het aas te nemen bij oost valt de heer en noord wéét nu, dat zijn partner V 7 5 4 heeft gehad. Waar om niet 7 5 4? Omdat men in dat geval niet met de laagste uitkomt; de experts verschillen van mening, of het wenselijk is nu de vijf, dan wel de zeven voor te spelen. Ik geef de voorkeur aan de zeven, maar er valt ook wel iets te zeggen voor het spelen der „middelste"; het nadeel van dit laatste is, dat de partner er niet altijd goed wijs uit kan worden het voordeel is, dat hij niet meer op een doubleton (tweekaart) rekent. In een ander partijtje zag ik zuid van klaver V 6 2 met de vrouw uit komen omdat noord die kleur had geboden. Noord had het aas maar de leider, oost, had H B 9 zo dat de uitkomst prompt een slag kostte. En wie kan zich in wed- strijdbridge het rondstrooien per mitteren van slagen, welke, feitelijk niet verloren hadden behoeven te gaan? H. W. FILARSKI. Antwoord op bridgevraag: Het is geen gezond principe, om met vijf schoppen en vijf klaveren a 11 ij d met één klaver te beginnen. Veel hangt af van de kracht der kleuren. Met het eerstgege- ven spel is het om vele rede nen beter te beginnen met één schoppen en de klaveren slechts te bieden als dat nog gemakkelijk zou kunnen. Wisselt men de klaveren en de schoppens om, dan is door de veel grotere kracht in klaver het openingsbod in die klem- beter, maar wel moet men proberen de schop- penkleur zo spoedig mogelijk hierna te bieden. Ook in de gevallen waarin men, na pas sen van de partner, in de dei'de hand moet openen, is het als regel het beste de sterkste kleur eerst te kiezen ook met het oog op even tueel tegenspel. Twee vooraanstaande klassieke eindspelcomponisten, die onmiddel lijk na Manoury en Blonde volgen, zjjn Huguenin en Everat. Hun werk dateert uit het begin van de 19de eeuw. Van beiden zijn geen juiste geboorte- en sterfdata bekend. Zij maakten naam door het vinden van nieuwe ideeën en motieven. Hieronder een drietal werkjes van Huguenin uit 1802. Wit: 13 en 15. Zwart: 5 en 26. Wit wint door: 13—8. 26—31; 8—2, 3137; 224 en zwart verliest. Op 3741 volgt 2419 waarna op 4146, 1914 volgt en op 4147 wit 1924 laat volgen. Ook het offer 510, 15x4, 4147 helpt niet want dan volgt 410 met winst. Wit: 19. 20, 24, 25 en 30. Zwart: 9 en dam op 15. Wit wint door: 19—14, 9—13; 14—9, 13x4; 20—14, 15x29; 14—10, 4x15; 30—24, 29x20; 25x14. Wit 25, 29 en dam op 36. Zwart: 5 en dam op 4. Hier wint wit door: 2520, 410 A; 36—4, 10—15; (op 10—28 volgt 20—14) 29—24, 5—10; 4—9, 10—14; 9—36; 14x25; 36x47, 15x29; 47x24 wint. Bij A kan zwart ook: 510 dan volgt: 20—15, 10—14; 29—24, 14—20; 24—19 wint. Nu enkele werkjes van Everat uit 1811. Wit 11.23 en 28. Zwart: 26. Hier behaalt wit als volgt de winst11—7, 26—31; 7—2. 31—37; 2—24. 37—41; 24—47, 4146; 47—42 en wint door 4237. Kom er ACHT-er 1. touwtje korter van rooster 2. pedaalemmer 3. wijzers weegschaal 4. etiket bovenste flesje 5. pijltje plaat aan de muur 6. schoen dokter groter 7. knoop doktersjas meer 8. poot stoel korter DAMMEN Wit 10. 30 en 40. Zwart: 27 en 37. Hier wint wit door 94, 2732; 4137, 32x41; 410; en wint daar op 4146, 105; en 2923 volgt. Wit: 19, 32 en 38. Zwart: 16, 21 en 27. Wit wint door: 1914, 2731; 14—10, 31—36; 10—5, 36—41; 5—10, 21—26; 32—27 wint. Op 41—46 volgt 10—5 en 38—32. In plaats van 3641 kan zwart ook 21—26 dan volgt: 32—27, 26—31; 27—21, 16x27; 5—32 wint! Uit het klassieke tijdperk verdie nen voorts vermelding: Aubry, Des- sy, M. Dufour, Spencer en Wolff. Spencer had de bijnaam van „Le Hollandais". Beide laatsten hebben het eerste remise-eindspel van een dam tegen vier schijven op hun naam staan. Van een dezer vroegere componis ten het volgende eindspel. M. DUFOUR 1 2 3 4 6 Kunt U de acht afwijkingen in de beide bovenstaande tekeningen vinden? De juiste oplossing vindt U elders in dit Bijvoegsel. Hf, In Hfp in i* PUS I Heeze wordt behekst Wit wint door: 21—3, 42—48; (op 2024 volgt 30x19 en wit kan geen dam halen) 3x25, 15—20; 25x3, 48x25; 29—24, 25—30; 3—20, 30x19; 20—24 wint. Ook kan wit winnen door: 2126, 42—48; gedw. 29—23, 48x25; 26—48, 20—24; 23—19 en 35—30 wint. F. GORDIJN Het Brabantse dorp Heeze, ten zuiden van Eindhoven, zal begin september van dit jaar, in het kader van de Brabantse Dag, volledig worden „behekst". Niet alleen dat de heks Trui er enkele dagen een ereplaats zal krijgen, maar er komt een heksensabbat, een tentoonstelling over spoken, tover- en bestrijdingsmiddelen, een heksenspel en een grote op tocht, waarin vele mythen, sagen en legenden van Brabant zullen worden uitgebeeld. Het heksenfeest zal vrijdag 3 sep tember worden geopend met een concert in de r.-k. kerk van Hee ze, waar composities met Bra bantse legenden als hoofdmotief ten gehore zullen worden ge bracht. In het raadhuis zal een tentoonstelling worden ingeric over gebruiksvoorwerpen van sj ken, heksen en kabouters; komt ook een kwakzalverswink tje en een heksenwaag. In het oude kasteel Eymerick i een Brabantse antiekbeurs vn den gehouden. Op zaterdag wordt er in Heeze e speciaal hiervoor gemaakt hf senspel opgevoerd, waarna heksensabbat zal worden ingez Hier zullen heksen, duivels spoken samenkomen op fa' krans in een groot openluchtfe in het dorpspark. De optocht y heksen, kabouters en andi poespas" trekt zondag 6 septei ber door de straten van Heeze Een heksenbrandstapel zal I feest besluiten. (IV) Het is als men het leven in zo'n gevangenis kent, heel verklaar baar, dat er verhoudingsgewijs zeer veel maagpatiënten en ze nuwzieken waren. Zij behoefden een uiterst zorgvuldige ver pleging die wij met onze geringe middelen niet konden ver schaffen. Het was moeilijk om over zulke dingen niet te spreken, wan neer je bezoek kreeg. Na de voor-arresttijd was dat eens in de drie maanden, een half uur. Je keek er al weken naar uit, maar als je dan tenslotte in een speciaal uniform zonder strepen tegenover je vader zat, dan wist je helemaal niet wat je moest zeggen. king van de DDR voort te zetten. Het is begrijpelijk dat sommige verraders,, die met alle geweld in een goed blaadje.wilden staan, ook dingen gingen vertellen die nooit waren gebeurd en zij zorgden er mede voor, dat de Sicherheitsdienst altijd in ruime mate over valse ver klaringen kon beschikken wanneer een bepaalde gevangene extra hard moest worden aangepakt. AFSCHUWELIJK Het regime in de gevangenis was van een afschuwelijke, meedogen loze hardheid. Het best kwam dat tot uiting in het lot van een man van middelbare leeftijd, die al vijf tien jaar had gezeten. Nog twee maanden zou hij moe ten volhouden om zijn straftijd te voltooien, maar ik wist uit het me disch kaartsysteem, dat hij nog r Begin 1962 werd de Neder landse student aan de Vrije Universiteit in West-Berlijn, Harbert Udes, gearresteerd bü een poging Oostduitsers met valse passen naar het Westen te brengen. De recht bank veroordeelde hem in een schijnproces tot 6V& jaar gevangenisstraf. Na VA jaar werd hij vrijgelaten. In een vijftal artikelen, waarbij hier het vierde, heeft hy zijn er varingen voor ons geschre ven onder de titel: „Duizend dagen Ulbrichts gevangene' Je hoorde jezelf vragen: „Hoe gaat het met moeder?", maar je dacht er aan hoe heel anders iemand eruit zag, die in vryheid kon leven. Je registreerde de uit drukking in zyn ogen, die rustig was en niets had van de schich tigheid, die je in zo'n gevangenis allemaal kreeg op den duur. Hy zat, aan de andere kant van een tafel, drie meter en een hele we reld van je af, met een bewaker terzyde. Over gevangeniszaken mocht je niet spreken, je mocht elkaar een hand geven en dat was alles. Soms brachten familieleden fruit, boter en andere levensmiddelen voor ge vangenen mee. Een andere keer, als de bewaker vriendelijk was, mocht je dat meenemen, veel va ker werd het geweigerd. Dan ont stonden enorme ruzies tussen be wakers en familie, waarvan de ge vangene het slachtoffer werd. On veranderlijk moest die namelijk terug naar zijn cel. Wachten op het volgende bezoek, over drie maanden. PAKKET Tweemaal per jaar, op je ver jaardag en met de kerstdagen, was het toegestaan om een pakket te ontvangen. Mijn ouders kregen dan eerst een bon toegestuurd en die moesten ze dan weer bij het pak insluiten als controle. Alleen haalden de bewakers de sigaretten en de chocolade eruit. En voor alle zekerheid gingen alle wikkels en verpakkingen uit het Westen er ook af. Je kan nooit weten ten slotte Mocht er toch nog iets doorslip pen, dan konden de bewakers vrij zeker rekenen op het verraad van binnenuit. Een korps uitgezochte boeven en verraders stond daarvoor gereed en zy hadden als voor naamste taak de leiding van de ge vangenis op de hoogte te houden van de gesprekken en handelingen der politieke gevangenen. BELOOND De bandieten, die deze werkjes opknapten (moordenaars, inbre kers en meer van dat soort) wer den op allerlei wijzen voor hun werk beloond. Zij hadden het als gevangene ge- makkeiyker, ze behoefden lriet zo hard te werken en kregen beter te eten. Het regime plukte bovendien nog ander voordeel ran hun ver raderstalenten. Dikwyis werden ze vervroegd vrijgelaten om hun ar beid, in vryheid, onder de bevol- .J Bezoek voor de gevangenen maar zeer kort te leven had. Hy leed aan longkanker in een ver gevorderd stadium. Hy kon niet meer werken, kreeg daarom nau welijks meer te eten, en had nog maar één moment om naar uit te kyken: zyn invrijheidstelling, zelfs al wist hy spoedig nadien te zul len sterven. Ook zyn familie was van zyn toestand op de hoogte. Zy heeft via rekesten, brieven, persooniyke bezoeken en telegrammen aan de bevelhebber van de gevangenis, al les gedaan om hem nog voor het einde van zyn straf vry te krij gen, in geen enkel opzicht Immers zou deze man ooit nog een ge vaar voor de DDR kunnen zyn. Het regime waa echter onver murwbaar. Hy mocht niet worden losgelaten en heeft zelfs niet één dag in vryheid meer moge beleven. DONKERE HOKKEN Er waren in de gevangenis ook cellen, waar gevangenen drie jaar of nog langer in vclstrekte een zaamheid waren opgesloten, onder zeer miserabele omstandigheden: vochtige, donkere hokken, slecht eten, niet schrijven naar huis, geen post krygen. „Op rood zitten", heette dat onder de gevangenen, een uitdrukking uit een tyd waarin er verschillende categorieën ge straften waren, die met een gele, groene of rode streep op de broek uit elkaar werden gehouden. R<j was het slechtste van allemaal.! Vry wel iedereen in de gevaw nis zag er overigens allermise belst uit. Het waa dan ook deerniswekkend gezicht om de li ge rijden uitgemergelde mannen zien aantreden voor het lucht Twintig minuten per dag, als I goed weer was, mochten wy (1 buitenrondlopen. TWEE AAN TWI In de gang van het tuchth moesten we dan eerst twee i twee aantreden en dan werden zorgvuldig geteld. Onder zeer sti ge bewaking ging het dan in pas naar een met een hoge m1 omgeven binnenplaats. Op een stand van ongeveer acht mi j van de man voor je moest je i in 'n grote kring rondlopen Spre1 was daarby uiteraard streng boden en ook moeiiyk over een, grote afstand, maar het gebeit toch. Het risoco was niet geit' als je werd betrapt, kostte je een enorme scheldparty en o zegging van de rechten op fi lucht voor enkele dagen. Het is nauweiyks te beschri) hoe haveloos en verwaarloosd, van welk een meeiy wekkende beholpenheid de mannen die zich daar, als paarden in draaimolen, voorovergebogen sloffend voortsleepten over de nenplaats. Er waren vele gebrel gen by, leunend op een stok, zie) die voortdurend door de yverlge wakers werden opgejaagd, nen van tachtig jaar, die nan ïyks nog konden lopen of Voortdurend regende het scl woorden en ik hoorde eens een deze oude mannen In zichzelf beten fluisteren, toen mün rij langs de zyne liep: „sterven vü sterven wil ik". Op de maat deze drie woorden sleurde hfa voeten in de voor zyn gerl krachten veel te zware soldaten ten over de stenen. Volgende weeli De vrijheid voo 40.000 mark

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 14