SCHEEPS z""r"WÊz BERICHTEN mm- wmms. F '■U| EEN STERK STAALTJE is tweede oorbel DAMAST ts^LSr,rr£SS LEIDSCH DAGBLAD ZATERDAG 10 APRIL 1965 VOLGVERHAAL Oorspronlcelijk verhaal door Hans Martineit uur later zat Anthonie Beels tegenover commissaris Languit en deed zjjn verslag. en dan te bedenken, dat toen 11 hem arresteerde, ik nog altijd niet met volstrekte zekerheid kon eggen waarom hij de moord op de n. Erg meegewerkt schijnt hijniet hebben. Zo juist heeft hij het me „jllemaal onder tranen verteld. Hij is lolkomen gebroken. Ik heb hem door politiedokter een spuitje laten ;n. Anthonie Beels stokte met zijn ver- ag. Deze geschiedenis lag hem na ar dan doorgaans het geval was. Na een poosje stilte vervolgde de epecteur zijn rapport. .Hierna moest en zou hij morfine komen. Doordat hU zo nu en dan voor juffrouw Van Galen klei. ne karweitjes mocht opknappen, had hU zich toegang tot de apotheek we ten te verschaffen, al was dan het spoelhok zün eigenlijke domein. Maar het vergif kastje was zoals van zelf spreekt doorlopend afgesloten. Toch stak de sleutel wel eens een enkele keer in het slot, wanneer juf frouw Van Galen yzich een ogenblik naar het laboratorium moest bege ven. Van die gelegenheden maakte Brouwer gebruik om heel kleine hoe veelheden morfine te stelen. Zoals dat gaat, hij verviel van kwaad tot erger. Hij zegt, dat hij gaandeweg de indruk had gekregen, dat de as sistente hem begon te wantrouwen. Daar er evenwel niets verontrustends hkero£ „MONTE CARLO" 2 KLEURSTELLINGEN 120 cm breed 3.89 per meter Commissaris Languit knikte hem vol begrip toe, klopte op de schouder zei: „Ik ben het volmaakt met je eens, Beels. Ik onderga het precies een der. Het feitelijk nodeloze maakt de ze zaak zo bijzonder triest. Daarom kan ik er ook in komen, dat je succes je dit keer weinig voldoening schenkt. EINDE MIDZA Kranten voor ton opgelicht knabbelt zichzelf op dag. Het dier is vorig jaar septem ber gevangen en kan daar blijkbaar niet overheen komen. Vorige week begon het aan zijn 60 centimeter lange tentakels te knabbelen en als het zo doorgaat is het gauw dood. Dierkundigen houden hem goed in het oog. Het gebeurde voor het laatst begin deze eeuw dat een octopus zichzélf opat. Het vreemde hierbij is dat hij zijn normale eetlust ver toont en de levende krabbenmos sels en vissen smakelijk opeet. PANDA EN DE DRUMDRUMS 3083. Jolliepop voelde zich erg beledigd door de vraag van Pat O'Nozel. ..Meneer!" riep hij. ,,U raaskalt, als ik het zo uit mag drukkenNimmer is het in mij opgekomen om drumdrums te ontvoeren! Het idee!" Allemaal beweringens", bromde de grote detective. ,,Maar klopt het met de feitensVerdachte personens mogen niet bij de drumdrums komen, dus antwoord kort met ja of nee: heb je een misdadig verleden?" „Nee!" riep Jolliepop met overslaande stem. „En ik vind Uw vragen in hoge mate kwetsend!" drums willei Maar de met rust. Pat!" verzocht Panda. „Hij is hoor. En houd hem nou niet op; de drum- „Hier op de h ders hebben ons de hele buurt houdt, zal hij Met die vergeefs de hei hadden af ge- slaap. Onrust en woede hielden hen niet", zei een der fans, dus de ontvoer- Maar we geven het niet op. Laten we als we de vent vinden, die ze verborgen gebrom begaf de horde zich op weg. RECHTER TIE EN „DE DODE BRUID" door Robert van Gulik DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK 187. Hangend aan de stevige vingers van het beeld op het draaiorgel werd Bram door de straten van het verlaten stadje meegesleurd. Het ging zo hard, dat de stenen als strepen onder hem doorflitsten. Bij één scherpe bocht helde het draaiorgel zo sterk over, dat Bram de handen voor de ogen sloeg. In een zeilschip had hij wel geweten wat hij moest doen. Maar hier was hij helemaal machte loos. „Hou je rrrroer rrrecht". hoorde hij Tutu krijsen, die ook al nauwelijks kijken durfde. Omslaan deed het voortrazende piere ment niet maar nu gebeurde er weer iets anders, wat Bram de duimen in de oren deed steken. Opnieuw was er muziek, maar nu zo afschuwelijk hard en vals. dat normale oren het nauwelijks konden verdragen. Het ging een mens door merg en been en zelfs met dichtgestopte oren was er geen ontkomen aan. Het afschuwelijke lawaai kwam uit een stadion en het geheimzinnige draaiorgel reed er recht op af ÜSW»

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 21