Senoritas Uitsluitend
Special
10 stuks fl,80
Fa. H. Walenkamp Zonen
„Hij, zij en de derde": boeiende
stukken over huwelijks (011)trouw
Fihns van deze
week in Leiden
Surinamers hebben
kritiek op Statuut
Vrolijke avond met
Wim Sonneveld
Opgericht 1 maart 1860
Vrijdag 26 maart 1965
Tweede blad no. 31326
w*
L 11 L l L L s L k 1 f L
STUDIO In de film „Alta Infedelta" (,flxj, zij en de derde")
behandelen vier Italiaanse regisseurs ieder afzonderlijk een stukje
ontrouw in het huwelijk en tevens de oorzaak ervanverveling, ja
loezie, seksuele moeilijkheden e.d. Nu valt het met die ontrouw hier
nogal mee; het komt in feite meestal niet zover. Wie dan ook mocht
denken, dat deze film hem wel enkele pikante blikken in andermans
slaapkamer zal bieden, komt beslist bedrogen uit.
De Italianen hebben alles zeer decent en gevoelig in beelden vast
gelegd. De Nederlandse titel doet wellicht denken aan een aantal
driehoeksverhoudingen van het gewone, afgezaagde soort, maar ook
daarvan is geen sprake. „Alta Infedelta" bestaat uit vier originele
werkstukken, soms met zeer verrassende pointes.
„Rendez-vous aan het strand'
speelt zich af aan het strand var
een badplaats waar een echtpaar,
dat zijn meest uitbundige huwelijks
jaren achter de rug heeft, van 'de
zon geniet. Het is duidelijk dat het
huwelijk aan een inzinking ten prooi
is: het heeft de strijd tegen het all es -
verslindende monster, dat sleur heet,
al opgegeven. De man is in nog maar
weinig dingen gein ter esseerd, heeft
nauwelijks nog belangstelling voor
zijn mooie vrouw, kortom zijn on
dernemingslust is tot nul gedaald.
Aan het strand is een jonge Adonis
dagenlang in de nabijheid van het
echtpaar te vinden. De man, die wel
wat cynisch, maar niet ongevoelig is,
registreert diens handelingen haar
scherp. Hij is ervan overtuigd dat er
Dédée
de havenmeid
Jeugdige Simone
LUXORRegie Yves Allégret, in
de hoofdrollen o.a. Simone Signoret
en Bernard Blier, dat zijn vandaag
de dag namen die het filmpubliek
wel watz eggen. In „Dédée, de ha
venmeid" is het echter een zeer jeug
dige Simone Signoret, die als Kas
magneet fungeeft in een tweederangs
nachtlokaal in de havenbuurt van
Antwerpen. De huidige bekendheid
van regisseur en acteurs is geen ga
rantie voor hun vroegere prestaties.
„Dédée d' Anvers" is dan ook een
middelmatige film, die zich alleen
van de meeste produkten in dit gen
re onderscheidt door een wat meer
realistische benadering van het ros
se leven.
iets niet in orde is en dat de Adonis
een poging doet zijn huwelijk te on
dermijnen. Zijn registratie is goed,
alleen zijn conclusie blijkt, tot zijn
verbijstering, verkeerd te zijn.
„Zonde in de namiddag" behan
delt het probleem van de vrouw, die
maar niet besluiten kan tot enig fy
siek contact met haar echtgenoot. Op
een dag ontmoet zij op het terras
een man, die al een uur achter haar
heeft aangelopen en tenslotte vertel
len zij elkaar hun moeilijkheden. De
vrouw wil haar echtgenoot bedrie
gen, zoals zij zegt, en de man nodigt
haar uit naar zijn villa te gaan. Er
komen daar strubbelingen, waarop
het tweetal een afschuwelijke kamer
in een motel betrekt. De volgende
dag komt de man thuis en ontmoet
zijn vrouw
„De klagende vrouw" ziet in elke
stap, die haar man buiten de deur
doet een poging tot ontrouw van
zijn kant. Over dat onderwerp raakt
zij niet uitgerateld en de man wordt
op den duur doodmoe van.
maakt een beetje de indruk alsof
hij destijds verliefd is geworden op
haar prachtige blonde haar en toen
de blunder heeft begaan het hele
meisje te trouwen.
In „Moderne mensen" verliest een
hardwerkende kaasfabrikant bij het
gokken zijn gehele bezit aan een
gevoelloze groothandelaar, die nau
welijks nog in geld ls geinteresseerd.
De laatste doet de nu doodarme
kaashandelaar een merkwaardig
voorstel: hij zal hem alle bezittingen
teruggeven als hij een nacht bij
diens mooie echtgenote zou mogen
vertoeven („We zijn toch moderne
mensen"). Na veel ruzie speelt de
vrouw het spel mee, maar met de
r I tabak
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
(Advertentie)
SCHAKEL VAN 00Y IN
voor die leuke fraai gekleurde
LAKENS EN SLOPEN,
JORZOLINO kwaliteit.
1- en 2-persoons maten
Theedoeken
Tafellakens - Baddoeken
en badlakens,
JORZOLINO of ELIAS
kwaliteit.
Het huls van vertrouwen dat
vertrouwen geeft
ADR. VAN 00Y jr.
Breestraat 39, Leiden
Afgelaste
K. en O.-avonden
Wegens ziekte van de spreker, dr.
r. J. Smith, kan de filmlezing over
Bosnië, Servië en Montenegro, welke
as. maandag zou worden gegeven
voor de leden van de Volksuniversi
teit K. en O., niet doorgaan.
Evenzo moet het concert van het
Nederlands Kamerorkest, dat op
woensdag 31 maart in de Pieters-
i kerk zou plaats hebben voor de leden
van K. en O. en van het Leids Aca
demisch Kunstcentrum, vervallen,
1 omdat de dirigent, David Zinman,
ziek is geworden en het bestuur van
het Kamerorkest op zo korte termijn
geen vervanger heeft kunnen vinden.
Herv. wijkgemeente
Vredeskerk
Naam „Levendaal"
verdwijnt
Nu in de tweede helft van dit jaar
de nieuwe herv. Vred|&skerk (met
wijkcentrum aan de Burggravenlaan
ingebruik zal-worden genomen en het
wijkgebouw „Levendaal" een andere
bestemming krijgt, o.a. voor de Her
vormde Jeugdraad, heeft de wijkker-
keraad van .Levendaal" besloten om
de naam van deze wijkgemeente, zo
dra de Vredeskerk is geopend, te
veranderen in wijkgemeente „Vredes
kerk".
De centrale kerkeraad der Leidse
hervormde gemeente is akkoord ge
gaan met een verzoek van de wijk-
kerkeraad van de Marewijk (ds. L.
Kievit) om de naam van deze wijk
gemeente te wijzigen in wijkgemeen
te „Korüngskerk", als zijnde de kerk,
waarin en waaromheen al de wijk-
arbeid zich concentreert. Aangezien
de Marekerk de wijkkerk van de Mo
lenwijk (ds. J. M. D. v. d. Berg) is,
is met deze naamsverandering een
bron van vele vergissingen wegge
nomen.
Kostelijke satire
in „Sex and the
single girl"
LIDO Natalie Wood en Tony
Curtis vormen een sterke bezetting
van de hoofdrollen in „Sex en het
ongehuwde meisje", een speelse kleu
renfilm van Amerikaanse makelij.
Het hoofdmotief is duidelijk: Bob
Weston, veelbelovend redacteur van
een schandaalblad, moet een artikel
schrijven over de liefdesavonturen
van dr. Helen Brown, een jong psy
chologe, die naam heeft gemaakt als
schrijfster van „Sex and the single
girl". Hoe dat afloopt behoeft niet
verder aangeduid te worden.
Maar deze film is toch iets meer
dan een zoveelste variatie op het
thema „hoe krijgen ze elkaar?" Dit
werk van regisseur Richard Quine
bevat amusante, maar toch rake
persiflages van de redacties van
schandaalbladen, van de routine-op
vattingen in de psychologie, van de
aandacht van de politie voor verkeers
overtreders enz. Juist dit element van
vriendelijke spot heeft deze film een
luchtig, Frans accent, waardoor het
werk niet in het conventionele genre
is blijven steken.
Er komen meer dan eens groteske
taferelen in deze film voor: de ver
gaderingen van de redactie van het
schandaalblad, dat het vieste blad
de geschiedenis der journalistiek
moet worden, de ruzies van buurman
Broderick en zijn vrouw Sylvia, die
verder nog een belangrijke rol in de
film spelen, het bezoek van niet min
der dan drie Sylvia's aan het bureau
Helen en tenslotte de dolle rit
de auto's naar het vliegveld,
aller op z'n pootjes terecht
komt. Al bij al: een ideale film voor
onbezorgd avondje-uit.
„Geheim
commando":
Uitblinker
TRIANON „Geheim
do" is een oorlogsfilm, die nu eens
niet het valse brok romantiek dat
het onderwerp doorgaans aankleeft,
op de voorgrond zet. Regisseur Wal
ter E. Grauman is er in geslaagd
zijn hoofdpersonen op een heel men
selijke en aannemelijke wijze van
heldenmoed te voorzien. Voeg daar
bij een aantal bijzonder enerveren
de vlieg-scènes en een op waarheid
berustend scenario, dan ontstaat een
film van formaat.
Vooral Cliff Robertson in zijn
rol van de onverzettelijke, maar
uiterst menselijk „wingcommander'
levert een flinke prestatie. De film
brengt treffend in beeld, hoe gehard
de mentaliteit van de RAF-vliegers
tegen het eind van de oorlog moest
zijn.
Keer op keer zien zij kameraden in
brandende toestellen omlaagstor-
ten of bij luchtaanvallen om het le
ven komen, maar tegenover de bui
tenwereld houden zij een stoere,
nogal joviale schijn op die vooral
haar uiting vindt in de feestjes op de
basis, ergens in Engeland. Op die
basis wordt een actie tegen een in
Noorwegen gevestigde Duitse fabriek
voor raketbrandstof voorbereid. Op
vaak ontroerende wijze brengt de
film verder in beeld hoe een jonge
Noorse verzetsstrijder zijn leven of
fert voor de goede zaak en hoe zijn
beste vriend een Engelse vlieger
hem tenslotte moet bombarderen in
een gebouw van de Gestapo, waar de
Noor gefolterd wordt, om te voorko
men, dat iets van het plan uitlekt.
Spanning van begin tot einde en
verrassend natuurgetrouw gefilmde
oorlogshandelingen maken deze film
tot een uitblinker.
iiiiiiiliiiiiiiiiiiiliiiiliiliiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiriininiiiinniiitiirnmrnininiiniiiiiiii
Vierde week
James Bond
CAMERA James Bond, de ge
heime agent, die zich zelfs in de ge
vaarlijkste avonturen weet te hand'
haven, handhaaft zich ook in het
theater aan de Hogewoerd, waar zijn
strijd met de Duits-Chinese kernge
leerde dr. No voor de vierde week
draait. Die belangstelling voor James
Bond is begrijpelijk: zijn prestaties
overtreffen alles en hij is in
film zelfs letterlijk voor geen gat te
vangen. En men mag die prestaties
dan wat ironisch bekijken, maar
doet aan de stille bewondering niets
af. Deze schepping van Ian Fleming
zal ook nog wel even de aandacht
blijven trekken.
„Vrouwenjagers"
Detective-film
REX Mickey Spillane speelt de
rol van Mike Hammer in de film
„Vrouwenjagers", naar de door hem
zelf geschreven detective-roman. Hij
doet dit niet onverdienstelijk en ls
stellig de figuur, die de schrijver voor
ogen heeft gehad (hoe kan het
anders?).
ADVERTENTIE
RICHELIEU TAPIJT
„Weekend"
zeer mooie kwaliteit gefigu
reerde moquette.
366 cm. breed 173,
„Hilton"
Engels bloemmotief in beige
en goudkleur.
366 cm. breed 181,—
Vraagt vrij blijvend
prijsopgaaf.
Bulthuis
Botermarkt 23
een titel, die de
inhoud van de film niet best weer
geeft. De privé-detective Mike Ham-
lager wal geraakt doordat
wie hij hield,
wordt geacht dood te zijn. Maar van
stervende FBI-man verneemt hij,
dat dit niet het geval is. De man weet
bovendien zoveel bijzonderheden te
vertellen, dat Mike zijn oude vak
opvat. Hij komt op het spoor
De Draak", een misdadiger, die
zijn sporen tracht uit te wissen door
allen, die iets te veel weten, te ver-
„Ex Animo" zingt
Matthaeus Passion
Op 12 en 13 april zal de Chr. Ora
toriumvereniging in de Stadsgehoor
zaal een uitvoering geven van Bachs'
.Matthaeus Passion", onder directie
/•an Herman de Wolff.
Medewerkenden zijn Nelly Groen -
velt (sopraan), Wilhelmine Matthès
(alt), Chris van Woerkom (tenor
Evangelist), RutJh Pos (tenor), Da
vid Holiestelle (bas-Christ/uspartij
Harry Blaokmon (bas)Hans
Schouwman (klavecimbel), Annie
Blankenstein (orgel) en het Rott.
PhUIh. Orkest.
moorden. Iedere keer komt Mike net
te laat. Dank zij de hulp van bevrien-
joumalisten loopt hij zijn achter
stand in en de achtervolging culmi
neert tenslotte in het traditionele
slotduel, dat Mike, uiteraard, wint,
„Vrouwenjagers" is een onderhou
dende detective-film met diverse
spannende momenten.
De film draait slechts tot en met
zondag. Daarna kan men in Rex kij-
naar ,De grote uren", de verfilm
de memoires van Churchill.
Surinaamse avond
van Leidse FJG
.Deugt het Statuut voor het Koninkrijk?" vragen vele Surina
mers zich op het ogenblik af. ,,Nee", zegt George Hewitt, die gis
teravond op een bijeenkomst van de Federatie van Jongerengroe
pen van de Partij van de Arbeid in Leiden nogal wat kritiek uitte
tegen een aantal artikelen van het in 1954 opgestelde Statuut voor
het Koninkrijk.
Jeorge Hewitt hield een inleiding
om stof te geven voor een „pittige
discussie" zoals voorzitter Nico
Roojj het uitdrukte en daar is
h\j dan ook wel in geslaagd.
Vooral over vitale punten zoals
Surinames toekomstige onafhanke
lijkheid en de houding van de Ne
derlandse regering tegenover Su
riname als ontwikkelingsland kwa
men de tongen flink in beweging.
Teruggang
Op Patricks luchtmachtbasis
in Houston (Texas) arriveerden
gisteren mevr. Young (rechts op
de voorgrond) en mevr. Grissom
(op de vliegtuigtrap) en hun
kinderen, waar zij voor het eerst
na hun ruimtevlucht hun echtge
noten weer ontmoetten.
Na een korte Inleiding over de
geschiedenis van Suriname vertelde
Jeorge Hewitt iets over het „be
ruchte" tien-jarenplan, dat in 1951
van start ging. Na die tien Jaar
lus in 1961 zou, aldus het plan,
Suriname een onafhankelijke econo-
nie bezitten. „Maar dat bleek niet
waar", zei George Hewitt. „Al in
1959 werd duidelijk, dat stopzet
ting van de ontwikkelingshulp na
afloop van het tien-jarenplan een
aanzienlijke teruggang in de Suri
naamse economie zou betekenen en
ik vraag me af als men dan van
te voren zag aankomen waarom
er dan geen maatregelen zijn ge
troffen om een dergelijk economi
sche teruggang te voorkomen?" Als
een van de oorzaken van de tekort-
kommgen van tienjarenplan noem
de George Hewitt het uitblijven
van buitenlandse investeringen en
het feit, dat niet alle gelden die
in het plan werden uitgegeven direct
daarna rendabel werden, zoals die
door wegenbouw, gezondheidszorg,
etc. Daarover werd hij later op de
Smaller
Een andere zaak waarover Geor
ge Hewitt maar matig te spreken
was: de Nederlandse bemoeienissen
bij de verlening voor consessies tot
ontginning van bauxiet, pijler van
Surinames economie (80% van het
nationale inkomen). Ook op de gang
van zaken geld toen de Surinaamse
minister van financiën bij Neder
lands probeerde geld los to krijgen
in de tijd van de bestedingsbeper
king.
„Nu ls dat project grotendeels door
Amerikanen gefinancierd en daar
mee is de toch al smalle basis van
Surinames economie nog smaller ge
worden" zei Hewitt, die vervolgens
uitvoerig in details trad over de naar
zijn mening verkeerde artikelen in
het Statuut voor het Koninkrijk.
IN LEIDSE SCHOUWBURG
..Ik wil alleen maar vrolijkheid
brengen. Dat is iets anders dan
wat op het grote toneel gebeurt:
dat is met een grote k en met een
traan. Maar daêr krijgt men
dan ook subsidie
Zo ongeveer luidde één van de tal
loze grapjes van Wim Sonneveld, die
gisteravond ln de Leidse Schouw
burg („En over honderd jaajr staat
er nóg geen nieuwe") zijn eerste
(K. en O.) voorstelling gaf. Ook
vanavond en morgenavond staat hij
op de planken van dit eerbiedwaar
dig gebouw.
Venantius
Wim Sonneveld bracht vrolijkheid.
Tweeëneenhalf uur lang stond hij
voor een zaal vol mensen, die glim
lachten om zyn .smoesjes", schater
den om zijn grollen, gniffelden om
zijn rake creaties van typetjes en
soms (zachtjes) meezongen met
bijv. „Zeg maar ja tegen het leven".
Ja, want de beroemde (voor sommi
gen beruchte) frater Venantius was
er ook. Nog dezelfde frater, die men
in 1963 op de televisie in het „Grand
gala du disque" heeft kunnen zien,
die ook nu weer veel succes oogstte,
r de bril behoefde dit keer niet
te worden schoongepoetst. Nee, want
de frater heeft allerlei nieuwe „wit-
i een televisie-uitzending van
Toon Hermans, na een eenmansshow
Wim Sonneveld (en na een op
treden van Wim Kan) vraag je je
wel eens af: waarom toch die kleine
k? Het is „kleinkunst", goed, maar
what's a name"? !Het is minstens
Kleinkunst met een grote KI
Goede creaties
Het is gewaagd deze drie arties
ten met elkaar te vergelijken, maar
wel verleidelijk. Van het illustere
drietal is wellicht Wim Sonneveld
het minst een persoonlijkheid, al
thans hij laat dat niet zo blijken.
Dat kan zijn voordelen hebben. Wim
Kan en Toon Hei-mans blijven altijd
zichzelf, al „vermomt" Toon zich
bijv. als society-figuur: Toon blijft
altijd Toon en Wim Kan dito. Wim
Sonneveld niet. Als hij een oud ge
bocheld kluchtig baasje neerzet, of
frater, of boer Gerrit of nik
kelen Nelis met een trommel op zijn
rug, dan is hij hem ook. Daarom
hebben wjj het meeste plezier gehad
n zijn voortreffelijke creaties.
Tijdens een avond met Wim Son
neveld mist men de televisie niet
dat is al een groot compliment.
Zijn humor kan van alles inhouden:
DAMES, SPAAR UW ROKKEN!
Waarom Uw zadel omgedraaid als wij voor f 11,90 zo'n heerlijk
zittend speciaal voor U gemaakt zadel hebben
TELEFOON 23784 ZIE ONZE ETALAGES
HAARLEMMERSTRAAT 1 EN TURFMARKT 5.
een enkele keer scherp zonder ooit
grof te (ver)worden, meestal gemoe
delijk en vaak gewoon lekker zot.
Wim Sonneveld presenteert in we
zen een eenmansshow. Slechts af en
toe treedt Marijke Merckens op,
maar zij overheerst nimmer en blijft
op het tweede plan, in de schaduw.
De talrijke liedjes worden zeer rustig
begeleid door Harry Bannink Jan
Blok, Cees Rosbergen en Paul La-
gaay.
Vanavond davert de Schouwburg
eer van het lachen. Wij zijn et
dan helaas niet bij
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
i A. P. M. Zul-
n J. H. Moenen
_jrt
Beelen
Jeroen Klaas Theodoor, zn van J. K.
Boeljlnga en J. M. C. Konijn; Anton,
zn van R. Bosma en E. Middel; Davld
Adrlanus Johannes, zn van J. C. van
Mil en J. J. M. Westgeest.
ONDERTROUWD
G. Oppelaarj J. J.
i L .C. M.
Bameveld; S. Janse
P. W. Ouwehand en L. de Haan; E.
Plmentel en I. A. U. van Rooljen.
GETROUWD
L. F. Brakel en C. Papenhuljzen; M.
Koome en H. Seller; A. Haarboech en
A. A. M. Hettinga; G. Visser en J.
Overduyn; G. Janssen en M. J T.
Smits; H. J. Florls en H. M. Prins; W.
J. Hogewoning en C. de Vlaming; A.
H. A. van Ml
den Akker, 70
84 Jr.
Bavelaar, 67 Jr,
A. de la Rle; N,
