*2)e tweede oorbel Een st-erk staaltje mm. dagblad zaterdag 20 maart DAGELIJKS VERVOLGVERHAAL i er toch°^n°^t leven ?°gEn 7 mens, dat ze er niet grif .u gaan. Ze zal het nog best wei' wat In! ï^okloe^het me 1!entnouwed jon^zal^het Ik zal het haar wel smake- iten we hopen, dat de inspecteur g niet bJeh^aerer^w^.E°.^ as. Bij jou let het nooit zo op (f. Ik kan er dus de 1 n om het goeie mer je in te pompen. Pas Sachet* sluitingsuur speodde Adri- b van Akkeren zich naar huis. sn inwoonde, maar zo vlug als lïij Uoptegdop de kamerdeur van inen. Ze was altijd wel voor een SilSSrihEH :borzUnMb'eltn^teUtag ergS ,uw MrSo™J?°rvraegghTeSg:e Hy bleef voor alle zekerheid by de deur staan. Zo. hier heb ik het al. ïk de apotheek op en neer. Hy had zlc in de korte tyd dat hy hier was, i ook*Set'zUn géhSe leven°tesit En nu kwam er nog de opwim zUn^NoTj^bSrotóenf^61 was hy nu vol uit te steken. De lui in zo'n klein plaatsje bepraten van alles en nog wat. Wat zouden ze ook anders a' en^wat' B*te!sUkkten* kreeg? Droomkeukens WITTE VITRAGE 7790 t NIEUWSTE MIDZA Turkse mijnramp kost 68 levens Hereniging van Duitsland is niet onmogelijk PANDA EN DE DEÜMDRÜMS 12-~83. Met afgeknabbatde pruiken vluchtten de fans naar buiten, achtervolgd door het hongerige paard, dat gretig in hun hoofdtooi hapte. Slechts drie jongelieden schonden haren af en hieruit leidde Pat O'Nozel af, dat i groeiing niet uit hooi, doch uit echte haren bestond. En op deze redenering voortbouwend, kwam de detective tot een scherp- ter onge- hun be- „Dat zijn de drumdrumsriep hij, op het uitgeputte nellend. „En zal ik eens vertellen, hoe ik dat zo zeker w Niet nodig", zei Panda bits. „Ik heb dat paard express hier ebracht, om hooipruiken op te eten, zodat we konden zien „Foei", viel Joris hem in de rede. „Als onze niet de eer van Hij schudde Pat O'Nozel de hand en vervolgde „Laat mij U mijn bewondering betuigen voor de meesterlijke wijze, waarop ge dit probleem hebt opgelost. In U hebben de geliefde drumdrums een machtige beschermer gevonden. En dat zullen ze ook wel nodig hebben, veronderstel ik". „Zeker", antwoordde Pat trots. ,Jk moet ze niet alleen be- schermen tegen fans, maar ook tegen schurkens. Er is al ge probeerd. ze te ontvoeren voor een losprijs van honderdduizend florijnens!" „Honderdduizend florijnen „Tut tut, dat is nog meer, dan ik dacht". Joris RECHTER TIE EN „DE DODE BRUID" door Robert van Gulik DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN KRAMMETJE FOK 169. Terwijl de achtervolgers op het Forum verbaasd naar Brammetje zochten, die in de lucht leek te zijn opgelost, sloop Brammetje een paar meter onder hun voeten door een geheime „Mischien dat we nu het raadsel van de lossen", zei hij opgewekt. En hij had gelijk. De een laddertje kon Bram en klimmen, totdat hij klok stond. >f lopen, in de bi lage gang, waar ds hoger en langs het uurwerk van de stads- „Zo ging dat dus", begreep Brammetje eindelijk. „De man, die er net zo uitzag als ik, sloop door de onderaardse gang tot hij hiep* op zijn gemak, de klok een paar uur vooruit kon zetten „Waarrrrom?" vroeg Tutu. „Daar kom ik ook nog wel achter", zei Bram vol vertrouwen. „Hoofdzaak is, dat ik eerst mijn onschuld ga bewijzen. Dan gaan we die bedrieger opzoeken en Karo bevrijden." Karrrro'zuchtte Tutu droevig, want hij miste zijn vriend, de scheepskat, heel erg. séSf 'MP^- ■ains-j1 lilfMr"'™ StiSi'ïË SSSii -S"- 8 Bel „ï?a°VoZmDAN,* As13; ïbL»Gr0ji. a/Ula. ïis:: ÏÊïEZiïZ 4HCbSS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 19