ÉÉte
terS'Hrï
s
Droomkeukens ags
S>e tweede oorbel
VfzTÏJllïdac'h
„FlZlS
LEIDSCH DAGBLAD
DAGELIJKS VERVOLGVERHAAL 1
Oorspronkelijk verhaal door Hans Martineit
tllfeUBBMBlflllll
ras er voor haar en verder was
[oogal op zichzelf. Alleen een paar
vrienden, mensen die ik ook
Nee, ik kan u, vrees ik, wat
ÏÏelpSi. MeaJTbegr«pt,Sdlt
me interesseerd hoe.
'VSief takend
Jatmtogavond heeft doorge-
bt, de avond van uw vertrek. Dat
mee had^te makenOnzin, J-
1 liggen met het ^beri^
hij zoÏTet Sns op^d
„Dat is dan erg jammer. Kimt u
tenminste de tijden van uw heen en
weer rijden nauwkeuriger bepalen?"
Naarmate de ondervraging vorder
de, beviel de man rechercheur Har
rison minder en minder. Maar hU
„Ook dat, helaas, niet. Dacht u,
dat ik op de klok kijk, wanneer ik
zeeën van tijd heb om mijn vlieg
tuig te halen?" repliceerde Dijkman,
nu een beetje geïrriteerd. Kalmer
vervolgde hij: „Ik had ook geen plan
gemaakt om op een vastgestelde tijd
reer h
geval noemen. ^Och wat, dat
ederlandse landkaart af. Daar-
eweest, mjjn laatste vrije
heel 'wat beter op de hoogte
n zijn. dacht ^hU, voordat WJ
BELICE zal nu
toch dam krijgen
Het ziet ernaar uit, dat de lang
beloofde dam in de rivier de Belice
bU Palermo op Sicilië er nu toch
eindelijk gaat komen.
Terwijl gisteren de Italiaanse
voorvechter voor sociale hervormin
gen, Danilo Dolci, met de burge
meesters van zestien Siciliaanse dor
pen door de straten van Rome
het parlementsgebouw trok om nog
eens de aandacht van de Kamerle
den op de zaak te vestigen, werd in
Palermo bekendgemaakt dat het re
geringsfonds voor de ontwikkeling
n het zuiden schriftelijk bijna
.000 gulden had toegezegd voor
proefboringen en graafwerkzaamhe
den op de plaats waar de dam moet
komen. Met de proeven zou men l
tien maanden klaar zijn. De
Volgens Dolci is al dertig jaar lang
beloofd, datd e dam er zou komen.
varTeen* a^tafd^pen ïüi ^loop
der jaren met de helft verminderd
Zo kon hu Zijn ge-
de^gtn^deUjk w«r w.
toen de auto met een ruk stopte.^ De
de startbaan de rijweg snijdt, dacht
h!OMct liet verder rijden, dacht hjj
tfen? hNatuurUjkk wri" Een kinder-
In Oostvlietpolder nog
enkele volkstuinen
PANDA EN DE DRUMDRUMS
683. Kleed U als Uw idool!" riep Joris. ,JDrumdrum-
pruiken, slechts 2 florijnen per stuk!"
Hij hoefde niet lang aan te prijzen, want de jeugdige bewon
deraars van de drumdrums wilden graag allen als hun idolen ge-
kleed gaan. In een wip was het karretje dan ook omringd door
gretige kopers.
„Pruiken van 2 florijnen uitverkocht!" riep Joris haastig, thans
alleen nog de extra superdeluxe pruiken van vier florijnen over!"
Terwijl Joris aldus goede zaken deed, verging het Panda min
der goed. Zenuwachtig trok hij allerlei draadjes uit de motor
maar het hielp niets. Het ding wilde maar niet starten.
„Dat zul je altijd zien als je haast hebt", dacht hij bitter.
„Wat nou? Pat rekent er op. dat ik de drumdrumfans zal weg-
lokken, zodat ze ongehinderd weg kunnen. O. o. wat een toe
stand. Als hij nou nog maar niet met ze naar buiten gaat
Maar de koene speurder was al bezig, de deur te openen.
„Kom", zei hij tegen de drumdrums. Jullie bewonderaars
zullen nu wel weg zijn. Ik heb met een meesterlijke list de weg
RECHTER TIE EN „DE DODE BRUID"
door Robert van Gulik
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
163. Midden op het Forum was hevige opschudding ont
staan onder de bewakers, die de klok voortdurend in het oog had
den gehouden. Ze hadden geluisterd naar het minste gerucht, dat
hun oren opvingen. Ze hadden zelfs jacht gemaakt op een brom
vlieg, die te dicht in de buurt van de wijzers was gekomen. Vast
besloten waren ze ditmaal, dat géén onverlaat de kans zou I
van de klok vooruit te zetten.
En toch toch was voor hun ogen de grote wijzer, precies
om tien minuten over half twaalf in beweging gekomen. Terwijl
de kleine wijzer traag meedraaide, cirkelde de grote wijzer rond
tot het eensklaps uren later was gewordenI
.Dat kan niet", zei de eerste bewaker.
„Dat bestaat niet", zei de i
nt net zo verbaasd als de soldaten op het
plein.
Maar toen kwam er een slim glimlachje op zijn ronde gezicht.
„Tutu", zei hij tegen zijn trouwe papegaai. ..Nu gaat me ein
delijk een lichtje op."
nog geen kaarrrrrsje"gaf Tutu toe. want hij begreep et
sa-.
rgf
sr-H.'.,",
r,r ,'vr»
sri^8\N&firt
L",ONO
f,"ssnYis
Hï^^WiïWlSlH
