BURGEMEESTER W. THOMASSEN
EERST
RUSTIG
INWERKEN
Familie Thomassen houdt van
het buitenleven
ENSCHEDE NAAR ROTTERDAM,
Zaterdag 20 februari 1965
Pagina 2
Z-
Wekelijks bijvoegsel Uw Werel
Het is een cliché-vraag en op het moment dat je hem stelt weet
je dat er een cliché-antwoord op komt: een eervolle benoeming.
Maar burgemeester W. Thomassen trekt met beide handen een
paar lijnen in de lucht en zegt: „Je hoeft maar op de kaart te
kijken om te weten wat Rotterdam doet en je behoeft maar een
paar dingen op te sommen om te weten wat daar gebeurt. Rotter
dam, dat is het wel. Als je daar burgemeester wordt
Enschede's "burgemeester heeft
er niet om gevraagd Rotterdam
te krijgen. Pas op 4 februari
belde de minister van Binnen
landse Zaken hem op. Hij heeft
in één minuut ja gezegd. Omdat
dat bij zijn persoon hoort: geen
aarzeling. Dat zijn naam in de
voorzomer van vorig jaar al was
genoemd, ivuift hij weg als een
complete gok. Ik heb toen al ge-
lukwenstélegrammen gekregen.
De afzenders hebben een iro
nisch briefje teruggehad".
Men gunt hem de trots, dat
de speculatie want meer was
het niet de enig mogelijke
oplossing is gebleken.
Een paar jaar later had Zaandam
een nieuwe burgemeester nodig.
Men herinnerde zich de Intussen
Tweede-Kamerlid geworden mili
tair commissaris Thomassen. Op 16
mei 1948 werd hij burgemeester
van Zaandam, op 1 mei 1958 bur
gemeester van Enschede.
Burgemeester Thomassen (55)
kent burgemeester Van Walsum
goed, Rotterdam slecht. „Toen de
Party van de Arbeid werd opge
richt, waarbij Van Walsum één
van de grote mannen was, deed ik
als secretaris het administratieve
werk. Het laatst heb ik uitvoerig
met hem over de Rijnmond gespro
ken en gecorrespondeerd.
Als lid van de Eerste Kamer kon
ik niet helemaal met hem mee
gaan. En hoe ik er nu over denkt?
Ik ben nog geen burgemeester van
Rotterdam en het beleid wordt be
paald door burgemeester en wet
houders".
Oriënteren en inwerken zijn
woorden die in het gesprek vaak
terugkomen. „Rotterdam zal me de
eerste tijd wel minder overal bij
zien dan het van burgemeester Van
Walsum gewend is. De in werkpe
riode zal vrij veel tijd eisen. Ik wil
er rustig de tijd voor nemen me
binnen het stadhuis te oriënteren.
Ik moet de begroting en beleids
nota's lezen en de planologische li
teratuur doorwerken".
Spijt
dat hij gaat
Burgemeester Thomassen is een
open man, die de mensen om zich
heen zoekt. „Ik ben nu bijna zeven
jaar in Enschede, en nog heb ik
het gevoel mensen tegen te ko
men, die ik veel eerder had willen
leren kennen".
In zijn optreden lijkt hij niet
de waardige regent. Hij komt
meer met uitgestoken hand op
je toe. Toen er op een overvolle
agenda geen tijd was, maakte
hij ruimte voor een interview
met een „laten we samen een
stukje gaan eten". En in 't
Raedthuys, in Enschede's minia
tuur -Lijnbaantje („daar achter
die schutting komt zo iets als de
Coolsingel, breed en groot") zit
hij als Enschedeër tussen En-
schedeërs die niet goed weten of
ze hem nu moeten feliciteren of
hun spijt betuigen dat hij weg
gaat.
Of hij altijd de aspiratie heeft
gehad burgemeester te worden?
„Helemaal niet. Op school was ik
een eigenwijs jochie, dat overal wat
in te zeggen wilde hebben", zegt
hij. Zijn vader, onderwijzer, was
voor de SDAP lid van de Provin
ciale Staten van Noord-Holland.
Hij kreeg van huis uit mee het ge
voel een deel van zijn tijd aan
partijwerk te moeten besteden.
Voor hem begon dat met de kopij
naar de zetterij te brengen, waar
het party-orgaan werd gedrukt.
Het was een logische zaak dat hy
ln de AJC bestuursfuncties kreeg.
Maar zyn opleiding aanvanke-
hjk een technische, toen hy deze
had beëindigd de overstap naar het
onderwys (1932 hoofdakte) leek
hem te sturen in de richting van
het nyverheidsonderwys. Onder-
wyzer is hy maar een paar jaar.
o.a. in Zuid-Limburg, geweest. De
functie van bezoldigd bestuurder
van de AJC lag weer geheel in de
hjn van het regeren.
Start
in Zaandam
De stap tot het burgemeester
schap zette hy in feite in 1945,
toen hy uit het bevrijde Eindhoven
naar Brussel werd geroepen om
binnen een uur te worden bevor
derd tot majoor by het Militair
Gezag, „burgeriyk bestuur met een
pakkie aan". Er was een groot be-
brek aan functionarissen voor het
MG. Doordat alleen nog de zuide-
ïyke provincies waren bevrijd, had
men in feite alleen de beschikking
over katholieke commissarissen.
Vo$r de rode Zaanstreek
wilde men per sé iemand, die met
een goed met de bevolking zou kun
nen opschieten. Thomassen.
De in Zaandam teruggekeerde
burgemeester In 't Veld had in
het Engels zyn speech voorbereid
om de bevrijders te begroeten.
Toen de open auto voorreed en een
man in militair uniform uitstapte,
yiep burgemeester In 't Veld, toen
jiy 2ajn bevrijder half genaderd
nm »Yerrek Wi», ben JU k©t?"
„Ik ben wat
conformistisch"
De heer Thomassen is nog al
tijd hoofdbestuurslid van de
Partij van de Arbeid. Op 5 maart
treedt hij af. Dat heeft niets te
maken met zijn benoeming naar
Rotterdam. „Ik ben nu negen
tien jaar bestuurslid geweest, ik
heb niets nieuws meer te zeggen,
jongeren moeten het nu maar
overnemen". En voor alle duide
lijkheid voegt hij er aan toe: „Er
is dus geen sprake van positie
kiezen".
Over de politiek en het burge
meesterschap zegt de heer Thomas
sen: „In de party kan je natuur -
hjk functies vervullen, maar niet
in je eigen stad. Je bent een vry
mens. maar in je eigen gemeente
behoor je boven de partyen te
staan. Dat is goed gebruik in Ne
derland. Al treed je ter plaatste
niet in het openbaar, je kunt je
geestverwanten toch wel het gevoel
geven by hen te horen".
Over zijn plaats in de PvdA zegt
de heer Thomassen: „Ik ben wat
conformistisch ingesteld", waaruit
men de conclusie mag trekken, dat
hy in het algemeen de partyiyn
volgt. Of hy lid van de Eerste Ka
mer biyft? „Dat weet ik nog niet",
aldus burgemeester Thomassen.
„Voor Enschede en Twente heeft
het Kamerlidschap zeker voor
delen. Ik weet niet hoe dat in
Rotterdam zal zyn. Burgemeester
Van Walsum heeft indertyd na
een paar jaar voor het Kamerlid
maatschap bedankt. Ik weet niet
of ik dat ook zal moeten doen."
Pikant
onderwerp
„Moeilijke vraag", zegt burge
meester Thomassen", ik moet
dat stuk vandaag of morgen nog
eens opzoeken om precies te le
zen wat ik toen gezegd heb".
Aan de orde: zijn ingezonden
stuk in Vrij Nederland, al wat
jaren geleden, toen hij stelling
nam tegen de vestiging van
een hoogovenbedrijf in Rotter
dams Europoort. Een pikant on
derwerp, vindt hij zelf. Maar
meteen formuleert hij het ant
woord, waardoor hij zoioel toen
tégen als nu vóór een staalbe
drijf op de Maasvlakte kan zijn.
„Myn bezwaar was toen, dat de
'Hoogovens in IJmuiden in die tyd
nog niet volgroeid waren. De Hoog
ovens zyn een bedrijf, waarop we
nationaal enorm trots moeten zyn.
Bovendien was ik van mening, dat
de zaak planologisch niet goed
doordacht was. By zo'n hoogoven-
bedrijf waarby 10.000 man werken,
hoort een stad van 100.000 inwo-
De heer en mevrouw
Thomassen thuis.
ners en daaraan was naar myn
mening nog onvoldoende aandacht
besteed. Intussen zyn de Hoog
ovens vrijwel volgroeid tot een ma
ximale capaciteit. Intussen is meer
bekend over de agglomerende ge
volgend van de vestiging van zo'n
bedrijf.
Voor my ligt de zaak dus geheel
open
Of hy opziet tegen de zorgen
door de investeringsbeperking?
„Niet één gemeente kan uitko
men by de huidige gang van za
ken. De situatie zal, niet alleen
in Rotterdam, zo ernstig worden,
dat er per sé een oplossing zal
moeten worden gevonden. We
zullen daarvoor krachtig moeten
yveren. We krijgen het zeker
niet cadeau".
Overigens: Enschede zit met het
probleem vyf scholen te moeten
bouwen terwyl het geld aanwezig
is voor nul. In feite zyn die scho
len voor Enschede even belangryk
als een haven voor Rotterdam. Het
is een kwestie van schaalvergroting,
de problemen bhjven op zichzelf
gelyk.
Twents i
hij kan het
Rotterdams nieuwe burgemeester.
Jullie krijgen een goeie aan hem,
zegt ieder, wie Je er in Enschede
over spreekt. Hy is een man, van
wie van nature gezag uitgaat. Hy
is een toonaangevende figuur in
Twente geworden. Van een stad
van 130.000 inwoners, waarin alles
nog net te overzien was, komt hy
naar de eerste haven ter wereld.
Hy kan het aan, zegt men daar.
En zij noemen de goede eigen
schappen van nog acht weken
„hun" burgemeester, want zo
zyn zy hem gaan beschouwen.
Om te beginnen is hy een door
douwer. Als hy ergens enthousiast
wordt of de noodzaak van iets
inziet, stroopt hy de mouwen op
en gaat er op af. Dat doet hy zelf.
Dat heeft in het begin in Twente
wat fronsen op wenkbrauwen gete
kend. In zyn tomeloze vaart liep
hy dierbare principes onder de
voet.
Men weet nu hoe dat komt en
is er aan gewend geraakt: Tho
massen, zeggen ze in Twente, is
een man die niet van stille zee
houdt, hij moet storm hebben.
En of het nu voor zijn Techni
sche Hogeschool is, de E-8 naar
het Westen of voor de beelden
route door de Achterhoek, hij
loopt er warm voor en geeft er
de stoot aan om tot het eind
punt te komen.
Daarbij komt, dat hy een by-
zonder goed gevat en geestig spre
ker is. Hy werkt hard, heeft snel
doorzicht in de problemen en houdt
van opschieten, wat ook uit zyn
vergadertechniek blykt. De ge
meenteraadsvergaderingen waren
onder zijn leiding sneller afgelo
pen dan onder zyn voorganger. No
deloze discussies en zypaden kapt
hy resoluut af. In Enschede ko
pieerde hy Rotterdams nieuwe be
handeling van de begroting in
openbare commissievergaderingen.
Zyn bonhommie stelt hem in staat
met een lachend gezicht op
iemands tenen te gaan staan.
Burgemeester Thomassen staat
achter zyn mensen. Als er een
blunder wordt gemaakt kan hy de
betrokkenen onderhanden nemen,
de buitenwereld merkt daar niets
van. Hy dekt zyn mensen, omdat
alles onder zyn verantwoordeiyk-
heid geschiedt.
In Twente noemt men Thomas
sen een echte party-man, maar,
zegt men, „Je merkt er niets van",
voor ieder staat hy in de bres.
Deze man, burgemeest
Thomassen komt naar R<
terdam. ,,Ik moet
stad en de mensen nog
ren kennen. We moeten ni
wennen aan elkaar. Ik mo
alle gevoeligheden en gevoeli
heidjes nog onder de knie kt
gen. Als je bij Feijenoord ga
kijken ik zag het in E
schede verliezen moet
ook naar Sparta. En wat mo
ik nu zeggen over die kwes
RotterdamAmsterdam. P
slot van rekening ben ik
Amsterdam geboren.
De nieuwe burgemeesl
komt 16 april. Met uitgestok
hand.
Burgemeester Thomassen
bestudeert het plan-Rijn
mond, dat voor het Wa
terweggebied van grote
betekenis is.
voor het raam te fluiten". „Hoe ie
je zo vrolyk zyn", vroeg ik. ,Acl
zei hy, „toch wel een mooi werk
een streep onder vele oude ding ni
be zetten en opnieuw te begirnm
In de nieuwe wyk Stockhorst in
Enschede bewoont de familie Tho
massen sinds oktober een nieuwe
Bouwkasbungalow. „De ambtswo
ning was een knots van een huis",
vertelt mevrouw A. Thomassen -
Lind. „Het was veel te groot. Er
woonde boven een echtpaar by ons
in, omdat het onverantwoord was
zoveel ruimte te laten leegstaan".
De familie vindt het wel een beetje
jammer het nieuwe huis zo snel te
moeten verlaten.
„Ik verkoop het huis niet. We
hadden echt gedacht, dat Enschede
ons laatste station zou zijn en daar
om ook de bungalow gekocht om na
myn pensioen onder de pannen te
zyn", aldus burgemeester Thomas
sen. „Daarom denken we het huis
gedurende onze Rotterdamse tyd te
verhuren om later terug te gaan".
De familie Thomassen heeft vyf
kinderen. Maarten (26) is zesde-
jaarsstudent economie in Gronin
gen, Ellen (24) is stewardess by de
KLM. Liesbebh (21) studeert Ne
derlands in Amsterdam. Frank (20)
is in militaire dienst en was daar
voor assistent-hofmeester op de
„Statendam" en Lucas (13) zit in
de eerste klas van het lyceum. En
dan is er nog Ankie, de driejarige
boxer.
De familie, Thomassen denkt pas
in de schoolvakantie (begin juli) in
Rotterdam te komen wonen. Tot
die tyd zal burgemeester Thomas
sen in een hotel logeren.
Mevrouw Thomasen neemt een
actieve plaats in het sociale vereni
gingsleven in. Ook vervult zy enke
le functies in de vrouwengroep van
de Party van de Arbeid. Vaak is zij
nog niet in Rotterdam geweest.
„Een paar Jaar geleden tydens een
excursie met burgemeestersvrou
wen". De familie Thomassen houdt
van de natuur en het buitenleven.
Er wordt veel gewandeld. De heer
en mevrouw Thomassen zyn nog
bruin van de tien dagen winter
sport die zy kort geleden in een
chalet in Zwitserland met het ge
zin hebben doorgebracht. De burge
meester skiet graag.
Het wordt een inspannende tyd,
zegt mevrouw Thomassen. Maar
het gezin ziet er niet tegenop.
„Zondagmorgen stond Wim ineens
„Jaloers en dankbaar
De Enschedese gemeentem
heeft maandagavond „met g
mengde gevoelensburgemet
ter Thomassen gefeliciteerd.
„Wij zijn jaloers", werd er g
zegd, „dat Rotterdam u stro.
op de voorzittersstoel ziet zitti
en dankbaar dat u hier zeti
jaar bent gebleven".
De heer Thomassen antwoori
de bescheiden: „Ik hoop te vt
hinderen, dat er bij volgen
gelegenheden allerlei bouwst
nen worden aangedragen om
menselijke ijdelheid te vergt
ten. De vraag is, of men niet
mij uitgekeken zou zijn geraa
als ik nog tien jaar was
ven.
Maar, om een goed Twen
woord te gebruiken, ik moet
ook niet verder „drammen"
(Drammen is een synonie
voor zeuren, kletsen).
Pas in juli verhuizing naar Rotterdam
