maiMOcuiHE
FILM-
FRANJE
1SB2B
Zaterdag 13 februari 1963
Pagina 2
Wekelijks bijvoegsel Uw Wenj^
-
(De adel speelt film
Sardinië. Eerst lijkt het of zij daar
eindelijk een rustig hoekje hebben
gevonden (het lijkt ons wat
vreemd, daar dat rustige hoekje nu
Juist deel uitmaakt van de door
multimiljardairs in de laatste ja
ren uitverkozen smaragden kust",
die door Aga Khan in de mode is
gekomen). Het duurt dan ook niet
erg lang. Een voorname jeugdige
dame (het gaat om een prinses
Ruspoli) ontpopt zich als journa
liste, verbonden aan een mondain
tijdschrift. Zij interviewt de be
roemde Linda, maar weet haar ook
te vertellen, dat haar man, een
fenomenaal rijke Amerikaan, nog
altijd dol op haar is en reeds op
weg is naar Europa om haar te
komen halen.
Voorbij
(Van onze correspondent in
Rome)
Het is waarschijnlijk begon
nen met Felllni's film "La dolce
vita".
Eerst was het Fellinl alleen maar
te doen om voor het laatste deel
van zijn film de beschikking te
•party an
Iedereen deed onlangs goede
zaken op een g-rote cocktailparty in
Hollywood van de filmmaatschappij
Paramount, behalve de barman.
Voor de gasten stond er namelijk
■oveel op het spel, dat zjj voor
zichtig waren met drinken.
Iemand merkte op: „Dit is de
aflossing van de wacht". Inder
daad leek de party het nieuwe tijd
perk van Hollywood te symbol ise-
Gastheer was George Weltner, de
nieuwe president van Paramount.
Eregast was de nieuwe produktie-
leider Howard Koch. Op de party
maakte Weltner bekend, dat Koch
tot vice-president was benoemd.
De twee directeuren vertegen
woordigen het nieuwe type Holly-
wood-magnaat. Op J. L. Warner na
zijn de bouwers van het filmrijk
verdwenen. In hun plaats zijn de
hardwerkende mannen gekomen,
die uit de lagere rangen zijn op
geklommen. De 63-jarige Weltner
begon 42 jaar geleden by Para
mount in het laboratorium, de 48-
Jarlge Koch begon in 1934 op de
contractenafdeling van Universal
en werd archivaris by 20th Century
Fox in 1935. In 1944 promoveerde
hij tot tweede hulpregisseur, werd
regisseur, onafhankelijk producer
en directeur van de maatschappy
van Frank Sinatra. Daarna kwam
hy by Paramount.
Er waren op de party zovele
sterren en andere grootheden uit
het filmbedrijf, dat hte moeilijk is
te schatten hoevele zaken er zyn
afgesloten of aangesneden. Er was
genoeg kapitaal en talent aanwe
zig om 75 films te maken èn te
financieren.
Beeldschone Soraya op de
set
hebben over een echt, liefst mid
deleeuws kasteel in de Romeinse
campagna, niet al te ver van de
zee. Hy kreeg zyn kasteel, maar de
adeliyke eigenaars en hun vrien
den vonden het een aardige tyds-
onder de vermaarde
aan het werk deel te
nemen. En u heeft ze kunnen zien,
onze Jeugdige en niet meer zo heel
Jeugdige prinsessen en hertogen.
En zelfs is er in die film ook wel
iets van hun werkeiyke levenswyze
betrapt.
Voor de grootmeester van de
Italiaanse regisseurs, Luchino
Visconti, zelf stammend uit het
oeroude geslacht der Viscontis, die
eeuwen lang over Lombardye re
geerden (alles wat in Milaan wer
kelijk oud is, stamt uit de tyd der
Viscontis) was het natuurUjk heel
gemakkeiyk om zyn klassegenoten
voor de camera te krijgen, vooral
toen hy het zo aantrekkelijke on
derwerp „De Tygerkat' ging ver
filmen. Natuuriyk neemt men het
in die kringen Visconti wel kwa-
ïyk, dat hy communist is, maar
met de lichtzinnigheid die Juist in
deze hoge regionen vaak wordt
aangetroffen, laat men er vergoe-
ïykend op volgen: „Ach, Luchino
is tenslotte een intellectueel'. Dat
verklaart kenneiyk zyn linkse
sympathieën voldoende.
'Het gaat om een verhaal, dat
herinneringen wekt aan feuille
tons die grootmoeder graag las. Na
tuuriyk, het speelt in onze tyd,
maar alle bestanddelen zyn er: de
hoofdpersonen zyn ryk. bewegen
zich in de hoogste kringen, ze zyn
beroemd en erg ongelukkig. Want,
ziet u, geld en roem zyn niet vol
doende om een mens het ware ge
luk deelachtig te doen worden. Een
nobel verhaal dus.
Drie delen
Soraya
En nu hebben we dan een ex-
keizerin op de „set": de beeldscho
ne Soraya, eenmaal de gevierde ge
malin van de Sjah van Perzië. Het
was de producer De Laurentiis, die
haar gaven voor het filmbedrijf
ontdekte en dus is het niet meer
dan eeriyk, dat haar eerste film
een werk van zyn huis is.
Het is waar. dat men by De
Laurentiis de handen vol heeft aan
het verfilmen van de bybel (voor
lopig houdt men zich aan het boek
Genesis, maar dat is wat inhoud
betreft werkeiyk al ryk genoeg),
toch vindt men daarnaast al tyd
nog wel de mogelijkheid om wat
„kleingoed" te realiseren. En de
film waarin Soraya voor het eerst
optreedt, ls stellig geen belangryke
film, al komt er een belangrijke re-
Het wordt weer een van die films
in drie gedeelten, een soort eenak
ters, waar de Italianen de laatste
jaren vaak mee werken. Maar er is
wel enige samenhang tussen de
drie „verhalen'. Dat blykt reeds uit
de titel: „De drie gezichten van
een vrouw*. Het eerste gedeelte is
nu vrijwel gereed. Soraya speelt
een beroemde actrice, Linda, die
een soort „dolce vita" leidt met
haar minnaar Robert, een al even
beroemd schryver en dichter (de
Ierse acteur Richard Harris).
Het tweetal moet de tol van die
roem betalen: zy kunnen nergens
eens rustig zich zelf zyn, maar
worden aangegaapt en steeds maar
weer gefotografeerd. Robert is een
ïan en wil in Parijs de
n een schandaalbladje
te lijf, maar Linda weet hem te
kalmeren. Het tweetal vlucht naar
Athene, maar vindt ook daar geen
rust, al zingt Robert voor zijn uit
verkorene af en toe een liedje, met
de onvemujdeiyke gitaarbegelei
ding, rustig gezeten op de Acropo
lis. Dat een zo beroemde vrouw als
Linda die Acropolis bezoekt, ge
kleed alsof zy naar een vorsteiyk
noenmaal op weg is, spreekt van
zelf.
Ook in Athene ls het niets ge
daan. Zelfs wanneer „de beroem
de minnaars" (zo heet de episode)
als simpele gasten aanzitten by
een feestmaal, dat toch aan een
andere beroemdheid wordt aange
boden, worden zy weer tot hun
ergernis het middelpunt En dus
maar weer gevlucht, ditmaal naar
Natuurlijk wordt Robert nu erg
Jaloers en het vredig geluk der
twee ls voorby. De journaliste
biykt al gauw geiyk te hebben.
Bij een rit langs de kust zien zy
het grote Jacht van de Amerikaan
op de haven van hun Sardinisch
vissersplaatsje toestevenen. Alles
ïykt voorby. Juist als wy ons op
maken erg medeiyden te hebben
met de twee gelleven, komt er een
kering ten goede. De volgende och
tend bUJkt het Jacht de haven weer
te hebben verlaten. Na dat loos
alarm kan Robert niet anders doen
dan naar de bloemist rennen om
met een geweldig boeket het her
vonden geluk te vieren. Maar de
tyd van het „bhjde einde" ligt
achter ons.
Terwyi het tweetal weer stralend
van geluk de hervonden rust viert,
waarby Linda het gelukkigst is,
daar rij immers tegelijkertijd kan
beschikken over de sympathieke
jonge Robert en over de miljarden
van de Amerikaan, klinkt de tele
foon. Het is de echtgenoot, die toch
het jacht heeft verlaten en zyn
vrouw meedeelt, dat hy over een
half uur by haar zal zyn. Voor
Robert zit er niet anders op dan
yiings te vertrekken, wat na veel
omhelzingen en tranen dan ook
geschiedt. Nu komt de man, maar
om te vertellen, dat hy echt
scheiding heeft aangevraagd. Lin
da heeft niet anders te doen dan
wat papieren te tekenen. En dan
wordt haar lot heel tragisch. In
plaats van twee mannen, één om
te betalen en één om de miljarden
mee uit te geven, is zy nu plotse
ling geheel alleen. Zij voelt de
leegte van haar mondaine leven,
maar er ls niets anders voor haar.
En dus gaat ze maar weer op reis,
nu naar Venetië. Daar ontmoet ze
by een gemaskerd bal opnieuw
haar Robert en met hem zet zy
min of meer hetzelfde leventje
voort, zy het met minder geld.
Maar het is alles anders: de liefde
is uitgedoofd
Hoofs vermaak
Men ziet: geen verhaal waar gro
te hoogten in worden bestormd of
zielkundig de diepten der menseiy-
ke Inborst worden gepeild. Soraya
schijnt het er heel goed af te bren
gen. We zyn eens een kykje gaan
nemen en kregen min of meer de
indruk, dat een of ander konink-
ïyk, misschien beter keizerlyk, hof
bezig was zich te vermaken met
een beetje toneelspel. Actrices en
acteurs waren allen hoogadellijke
lieden: de gravin Vittoria Laura
Visconti, gravin Mancinelli Scot li,
.EBfJ
Vele handige mannen,
voor wie een auto geen
geheimen heeft en die
zelf hun T.V repareren,
staan niet begrijpend
tegenover een naai
machine.
Bij de tweede wordt de
naoid teruggetrokken,
waarbij de draad een
oog vormt.
Dan wordt de stof opge
schoven bij hooggeheven
of stilstaande naald, terwijl
het schuitje teruggaat.
De naaimachine heeft een
bovenas, waarvan met een
speciaal gevormde excenter
de op-en neergaande be
weging van de naaldstoter-
stang ten van de draadvoer-
der) wordt afgeleid.
Door dit oog schiet het
puntige schuitje, de on-
derdraod achter zich aan
trekkend.
De heen en weergaande
onderos beweegt het
schuitje langs een deel
van een cirkelomtrek.
graaf Lobia, markies Luis de Villa-
Iunga, prins Raimondo Marini Cla-
relli. Voor het merendeel in by-
rolletjes. Filmacteur zyn is tegen
woordig geweldig „In" bü de hoge
adeL
Sommigen doen het omdat de
tyden veranderd zyn en hun land
goederen weinig opbrengen. Men
kan toch niet van een prins ver
wachten, dat hy, weet ik veel, dok
ter of ingenieur zal worden. In
Italië tenminste is zoiets niet
mogeiyk. Maar „artie6t", dat gaat.
Anderen doen mee, omdat zy op
die manier van tyd tot tyd eens
echt onder ons kunnen rijn met
personen van hun rang. En onder
hen zyn velen, die het verdiende
geld voor liefdadigheid gebruiken.
Er zyn er ook die het prettig vin
den in kostuumfilms op te treden
en dus harnassen of pruiken te dra
gen zoals hun verre voorouders. En
bovendien hebben zy nu vast-
Krantenbezorgers
lopen in drie jaar
de aarde rond
De premier van de Westduitse
deelstaat Nedersaksen, Diederichs,
heeft uitgerekend, dat een kran
tenbezorger in drie Jaar tyd een
afstand aflegt, die overeenkomt met
de omtrek van de aarde. Hy be
zorgt in die periode rond een mil
joen kranten, voldoende om een ze
ventig meter lange goederentrein
te bevrachten.
Legt men alle kranten, die de
man in veertig jaar tyd by 250
abonnees heeft afgeleverd, op el
kaar, dan is de sta pel by na geiyk
met de top van de Mount Eve
rest, nl. 8.000 meter.
Premier Diederichs verkondigde
deze originele conclusie tydens de
huldiging van krantenbezorgers,
die hun werk op verdienstely-
ke wyze hadden uitgevoerd.
het er om
gaat historische personen van rang
uit te beelden, alleen personen van
oude adel de daartoe vereiste ele
gance, styi en „standing" bezitten.
In het huidige geval, als entou
rage van een heuse prinses, die
eenmaal keizerin was, spreekt het
vanzelf, dat de hele „clan" van de
party moest zyn
WARE LIEFDE
Toen actrice Cheryl Hol-
dridge voor het eerst haar
toekomstige schoonmoe
der, Barbara Hutton, ont
moette, zei deze dat de
verlovingsring die Cheryl
van Lance Reventlow had
gekregen, te klein was
Barbara ging naar een la
en haalde er een paar dia
manten uit ter grootte van
een fietslampje en vroeg
Cheryl een keuze te doen
De 19-jarige actrice dank
te beleefd. Zij gaf de voor
keur aan de ring die zij en
Lance hadden uitgekozen.
Barbara Hutton vertelt
het verhaal zelf aan wie
het maar horen wil en
zegt er dan bij: „Toen wist
ik, dat Lance het goede
meisje had gekozen".
k Kaviaar voor films. Columbia
Pictures International heeft
voor de verkoop van films aan
Rusland geen geld ontvangen
maar kaviaar. Het betreft
„Bridge on the river Kwai" en
vyf andere films, alle meer dan
vyf jaar oud, die aan het staats-
filmagentschap van Rusland zijn
geleverd. In roebels kan niet vry
worden gehandeld, zodat Colum
bia genoegen heeft genomen met
betaling in kaviaar. Een grote
hoeveelheid zal gedurende een
periode van tien jaar in New
York worden afgeleverd.
Zingende nonnen. MGM g
een film maken over de zing
de nonnen, wier liedjes vorig j
in de hitparade kwamen. Del
Reynolds zal de hoofdrol in
singing nun" vertolken,
scenario is gebaseerd op
ware verhaal van de Belgis
nonnenorde die grammofo
platen heeft gemaakt om
by een te brengen voor de n
sie in Kongo. De bekend
kloosterhit werd „Dominique
Burton naar Duitsland.
chard Burton gaat in nu
naar Duitsland voor opnau
van de film „The spy that ce
out of the cold", waarin hem
hoofdrol is toebedeeld. Volg
een zegsman van Paramount
Liz Taylor haar man vergezel
hoewel zy niet in de film
treedt. De opnamen worden
München, Beriyn en de om
ving van Frankfort gemaakt
Prijs voor Gina. De Itallaaj
filmster Gina Lollobrlgida hë
van een persvereniging in Mill
prijs gekregen voor haar wl
als fotografe. Verscheid)
produkten van haar camera a
al in Italiaanse tydschriften A
schenen.
Film over Greta Garbo.
Italiaanse producent Dino
Laurentis is van plan
te gaan maken over het le^
van Greta Garbo met zyn vr
Silvano Mangano, in de hc
rol. Als de besprekingen
Greta Garbo, wier medewerkl
men uiteraard nodig heeft, 9'
een gunstig resultaat leid? tc
zullen de opnamen dez
beginnen.
Populair. Voor het derde acj
tereenvolgende jaar zyn Dad
Day en Cary Grant uit é01
opinie-onderzoek van het t|J
schrift „Box Office" te voJllc
schyn gekomen als de popula(e)
ste filmsterren van Amerika.
Grant is voor de negentien p;
keer gerangschikt onder de R_
pulairste twaalf filmsterren.
Doris Day staat voor de dertig d
de maal op deze ïyst.
Eerste wereldoorlog. MGM a
gint in april met de opnaraj
van de film „A time of glory", a
zal handelen over de eerste \n
reldoorlog en in het bijzondj
over de militaire luchtvaart, a
in de jaren '14-'18 tot snelle onj
wikkeling kwam. De stryd in j
lucht werd toen gevoerd ml
Spads en Fokkers, waarin
vliegers zaten zonder parachul
of andere ontsnappingsmogelfli
heid.
Kurt Baschwitz. Heksen en
Heksenprocessen. De Ar
beiderspers. Amsterdam.
Deze studie van de hoogge
leerde Baschwitz is zonder twij
fel een degelijk en uitstekend
gedocumenteerd stuk werk. Ter
opfrissing van het geheugen is
het misschien wenselijk de au
teur even voor te stellen. Dr. K.
Baschwitz is gepromoveerd in
de economie in Duitsland. Toen
in zijn land het nationaal-socia
lisme de macht in handen nam,
is hij naar Nederland uitgewe
ken. Na de bevrijding is hij lec
tor geworden aan de universi
teit van Amsterdam en later
hoogleraar in de persweten
schappen en de massapsycholo
gie. Hij heeft verscheidene pu-
blikaties op zijn naam staan.
„Heksen en Heksenprocessen" ls
in 1963 in München verschenen
en dit is de vertaling in het Ne
derlands.
Wie dit boek in handen neemt
met het doel zich tot in de fines
ses op de hoogte te stellen van het
heksenproces en hoe het daarby
toeging, komt bedrogen uit. Men
vindt geen enkele beschrijving van
de martelingen die onze zestiende-
eeuwse voorouders zo listig bedacht
hadden ten einde hun slachtoffers
te laten bekennen. Wie deze by-
zonderheden en tevens de psycho
logische ondergronden van het
massa-delirium genaamd heksen
jacht wil kennen, kan ik „The De
vils of Loudin" van Aldous Hux
ley aanbevelen, waarin het wel niet
gaat om de vrouweiykse heks,
maar al te zeer om massaal bedrog,
Wat Baschwitz gedaan heeft is
een zuiver historisch overzicht ge
ven van het verloop van de heksen
jacht in Europa en Amerika. In
de diverse hoofdstukken wordt deze
epidemie in Duitsland, Zwitserland,
Engeland, Nederland, Frankrijk en
Amerika volgens datum en feit be
schreven, de heksenjagers en hun
geschriften met naam en toenaam
genoemd, alsook degenen die hun
leven veil hadden om dit euvel te
keren. Men hoort dat de vervolgin
gen van onschuldige vrouwsperso
nen het heftigst zyn geweest in
Duitsland en Zwitserland en men
zal tot zyn ontsteltenis lezen dat
Calvyn zelf zich niet geschaamd
heeft met hartstocht mee te doen
aan deze ziekeiyk wreedaardige
bezigheid.
Het geeft wel te denken dat
men zich deze grote voorganger
van het protestantisme nu ook
moet voorstellen als een voor
stander van de pijnbank en van
het afpersen van bekentenissen
onder gruwelijke marteling, om
nog maar te zwijgen van het
daarop volgende levend ver
branden. Men denke niet dat
dit een vage aantijging is. Zoals
ik al zei: Baschwitz documen
teert uitvoerig. Dit bericht is
dan ook afkomstig uit de be-,
waard gebleven notulen van de
raadsvergaderingen van Genève.
Het is voor ons, Nederlanders,
wel aardig te horen dat wy het
niet erg bont gemaakt hebben. Zo
wel in noord- als in zuid-Neder
land heeft de befaamde nuchter
heid het euvel binnen de perken
gehouden. Deze eigenschap heeft
de vroedschap van Brugge b.v. er
toe gebracht in 1542 alle van hek
serij verdachte mannen en vrou
wen en dat waren er velen
uit de gevangenis te laten en naar
huis te sturen en er vervolgens mee
te dreigen „dat iedereen, die
voortaan beschuldigingen inbracht
tegen zyn medeburgers, net zolang
werd opgesloten tot hy zyn bewe
ringen had bewezen". Deze verstan
dige zet is 'n probaat middel geble
ken, want het was uit met de hek
sen- entovenaarsjacht. En dat was
een geluk, want wy mogen aanne
men dat wy van de Tachtigjarige
Oorlog met de daarby behorende
Spaanse inquisitie al genoeg te hj-
den hadden, ondanks onze opstan
digheid.
Aardig ls ook om te lezen dat
„De Heksenwaag van Oudewater"
gerust een internationale liefdadi
ge instelling genoemd kon worden,
want een certificaat daarvan,
waarin te lezen stond dat men vol
doende gewicht had om als chris
ten door het leven te gaan, werd
allerwege erkend.
Zo is dit omvangrijke werk een
aaneenschakeling van wetenswaar
digheden en geeft een helder beeld
van het verloop van deze nog al tyd
onverklaarbare uitbarstingen van
massale misdadigheid onder aan
voering van hebzuchtige en sadis
tische volksmenners, die men ge
rust krankzinnigen kan noemen.
Er is evenwel iets waardoor dit
boek, hoe interessant ook, my niet
bevredigd heeft. Wel heeft de
auteur in zyn voorwoord gezegd
dat, „dit boek beoogt een overzicht
te geven van de geesteiyke wor
steling tussen de voor- en tegen
standers van het gezond verstand"
en dat het zich strikt beperkt tot
de weergave van historische feiten.
Doch ik zou my kunnen voorstel
len dat deze schryver, zynde hoog
leraar in de massapsychologie,
daar nu juist niet by gelaten ha)
Het verzamelen van feiten is
slot een onpersooniyke berighd i
en ik meen van hem toch te moge
verwachten dat hy althans een po
ging zou hebben ondernomen ra
een psychologische verklaring va»1
het verschynsel, dat hy zo ui tv» 1
rig geconstateerd heeft. Althani1
dat hy rijn materiaal van enl|
persooniyke commentaar zou heb
ben voorzien. I
Het is b.v. merkwaardig dat dï
heksenjacht de kop heeft opgfr i
stoken tegeiyk met de Reforma
tie. Het kan toch welhaast nW
anders, of er moet enig verbant
zyn. Te meer waar de auteur e
in zyn voorwoord op wyst dal
de heksenprocessen onbekend ge
bleven rijn in Grieks-orthod<
en Islamitische landen.
Hoewel natuuriyk een leder
is in zyn boek te zetten wat hij
wenselyk acht, meen ik dat meö
toch rekening moet houden met da
moderne lezer, min of meer ge
schoold in de wetenschap van da
zielkunde, die meer vraagt dan alj
leen feiten en afkeuring. Door d)
afwezigheid van een persoonU)H
commentaar doet het geheel wal
schoolmeesterlyk aan; iets dat dooi
de weinig individuele styi nog Ja
de hand gewerkt wordt. Doch dit
laatste kan ook aan de vertalm#
liggen.
CLARA EGGINK
