Sneller zelfstandigheid voor
Australisch Nieuw Guinea
Steekvlam uit
gasleiding
„Oneerlijkheid woekert voort
Tweezijdige druk
van Afro-Aziaten
en van Indonesië
Waarom jaarlijks nog
8.000 Westciuitsers
naar Oost-Duitsland
ASPIRIN© BAYER
LEIDSCH DAGBLAD DONDERDAG 11 FEBRUARI 1965
(Van onze correspondent in Sydney)
Wat gaat er met het Australische (oostelijk) Nieuw-Guinea
gebeuren? Met deze vraag houdt elke Australiër zich tegcnwoor^
dig bezig. Kortgeleden heeft de Wereldbank een plan aan de
Ïustralische regering voorgelegd om in de komende vijf jaar meer
tn vierhonderd miljoen gulden per jaar te besteden om oostelijk
ieuw Guinea eerst economisch en dan politiek onafhankelijk te
aken. Sindsdien heeft de Australische overheid zich afgevraagd
en hoe het plan verwerkelijkt kan worden. De Wereldbank
:eft ook voorgesteld, dat de salarissen van de ambtenaren op een
peil worden gebracht, dat meer in overeenstemming is met wat
jdz economie van het land (Nieuw Guinea) kan dragen. Dat peil
^Higt uiteraard lager dan wat Australië thans betaalt.
Regering zwijgt
over datum
Enkele weken geleden heeft de
.ustralische regering inderdaad
oorgesteld de salarissen voor in-
indse ambtenaren te verlagen tot
|5 procent van die van de Europese
btenaren. Dit heeft aanleiding ge-
tot scherpe- kritiek, zowel van
landse zyde waar men er een
riminerende maatregel in ziet
van de kant van de blanken,
at de wereldbank bedoeld heeft is
lager salarispeil voor alle ambte-
ir een toelage daarop
Australiërs als een vergoeding
ial-jy°°r (tijdelijke) dienst in de tropen.
De met adviserende bevoegdheid be-
lSlaèlcde volksvertegenwoordiging van
Yapoea-Nieuw-Guinea (het vorig
[Yl£g|aar ingesteld en met een meerder
heid van inlanders) heeft zich kri-
lisch uitgelaten over de maatregel
de centrale regering, vooral ook
tmdat niet vooraf overleg met het
parlement is gepleegd.
den ij Het rapport van de Wereldbank
uwerd uitgebracht nadat een speciale
van de bank een onder-
toek naar de economische toestand
jan het land had ingesteld op ver-
de Australische regering,
kele jaren geleden heeft een com-
•eilaË
r 18 f
Medestander van
Lysenko ontslagen
Michail Olsjanski, een medestan-
van de Russische bioloog Lysen-
is ontslagen als directeur van de
ov0fAcademie van landbouwwetenschap-
_7gSepen in Moskou. Zijn opvolger is
eghi Pawel Lobanow, die de post terug
krijgt welke hij van 1956 tot 1961
Vervulde. Lysenko verloor zijn in
vloedrijke functie als hoofd van het
instituut voor de erfelijkheidsleer
jtoen Chroesjtsjow viel. Vorig jaar
beschuldigde Olsjanski een groep
klassieke genetici van een politieke
lastercampagne tegen Lysenko.
Zjoekow weer
in openbaarheid
Maarschalk Georgi Zjoekow, de
voormalige Russische minister van
Defensie, die in 1957 door ex-pre-
k"erj mier Chroesjtsjow werd ontslagen, is
onj gisteren voor de eerste maal sinds-
vi dien weer in de openbaarheid getre-
i den. De „Rode Ster", het orgaan van
laan ^et Russische ministerie van Defen-
aln Bie, publiceerde een door hem on-
en J dertekende necrologie van een over
leden generaal.
va: Zjoekow. die thans 68 jaar is en
in de oorlogsjaren grote populariteit
maj genoot, werd in 1955 minister van
Defensie en een jaar later kandi-
tl daat-lid van het presidium van de
dtt| communistische partij. In 1957 werd
I hij echter van beide functies ont-
beven> omdat hij zich zou hebben
row verzet tegen controle van de partij
over de strijdkrachten. Sinsdien
-Jj leidde hij een teruggetrokken leven
in de buurt van Moskou.
missie uit de Verenigde Naties een
kritisch rapport over het gebied uit
gebracht en de Australische regering
verweten, dat zij niet voortvarend
genoeg was met de voorberei
ding van Papoea-Nieuw-Guinea tot
uiteindelijke onafhankelijkheid.
Men kan de overheid thans niet
meer zo'n verwijt maken. Het rap
port van de VN-commissie (onder
voorzitterschap van Sir Hugh Foot)
heeft haar tot daden aangespoord.
Sindsdien is o.a. de nieuwe volksver
tegenwoordiging in het leven geroe
pen, bestaande uit 64 leden, die, met
uitzondering van slechts tien leden,
op democratische wijze door middel
van rechtstreekse verkiezingen zijn
gekozen. De verkiezingen leverden
een inlandse meerderheid op (26
Europeanen tegen 38 inlanders).
Het is dus wel „sneu" voor de be
windvoerders in Canberra, dat zij nu
al wéér met kritiek worden overla
den, nl. dat zij met de aangekon
digde salarisverlaging voor inlandse
ambtenaren discriminerend tegen
over hen zouden zyn opgetreden. Die
indruk heeft de regering inderdaad
gegeven, maar discriminatie is beslist
niet haar bedoeling, want zy heeft
al eerder beperkende bepalingen (zo
als het vroeger bestaande ver
bod voor inlanders om bier en an
dere alcoholhoudende dranken te
kopen) opgeheven en de inlanders
meer burgerrechten verleend.
Miljoenendans
Australië's begroting voor Papoea-
Nieuw-Guinea bedraagt meer dan
350 miljoen gulden, waarvap Austra
lië er 225 miljoen levert, uit belas
ting ruim honderd miljoen gul
den en uit leningen bijna 25 miljoen.
De Wereldbank heeft geadviseerd
meer geld in de economie van het
territorium te pompen en meer in
komsten te putten ui hogere belas
ting. De bank schat, dat er twaalf
miljard gulden nodig is om het land
economisch onafhankelijk te maken.
Dit zou moeten worden gefinancierd
uit leningen, op te nemen door
Australië via de Wereldbank, en uit
gevoerd door een speciaal voor dit
doel gevormde corporatie. Deze zou
dan nauw dienen samen te werken
met een reeds in het leven geroepen
consortium van Australische finan
cieringsinstellingen, die een kapitaal
van vier miljoen gulden hebben ge
garandeerd, maar in de komende vijf
jaar zestien miljoen gulden no
dig hebben.
De Australische regering heeft
dit jaar veertig miljoen gulden meer
op de begroting voor Nieuw-Guinea
uitgetrokken dan het vorige jaar,
maar naar raming is 2400 miljoen
gulden nodig om te voorzien in de
noodzakelijke behoeften in de bouw
nijverheid, ingenieurswerken, ver-
openbare nutsbedrijven. Het
is dus een ware miljoenendans, die
de bewindhebbers in Canberra grijze
haren bezorgt.
Australië wordt zich meer en meer
bewust van zijn plicht om Nieuw
Guinea zo spoedig mogelijk onaf
hankelijkheid te verlenen maar wan
néér is een andere vraag, al scher-
sommigen met het jaar 1970.
De regering breidt de mogelijkheden
onderwijs uit. Er worden spoed-
r de opleiding van on
derwijzers voor onderricht van de
inlandse bevolking gehouden en on
der hen, die zich voor die taak be
kwaamd hebben, bevinden zich ook
l s e immigranten, die
thans reeds als zodanig in Nieuw
ïykheid „de betrekkingen tussen Aus
tralië en Nieuw Guinea nauw, vriend
schappelijk, direct en permanent
dienen te zijn". Zulke bewoordingen
laten de mogelijkheid tot veler1 ei
keuze voor Nieuw Guinea om d(
vorm van onafhankelijkheid te be
palen. Dat Australië 'n morele plich
heeft om vele jaren nog na de on
afhankelijkheid van Nieuw Guinea
het land economisch te helpen, wordt
vrijwel als een axioma aanvaard.
Guinea werkzaam zijn. Ook zijn er
plannen om een universiteit op te
richten in Port Moresby. De kran
ten beginnen steeds meer voorlichting
te geven over dit tot voor kort sterk
verwaarloosde deel (verwaarloosd wat
de berichtgeving betreft) van de Aus
tralische invloedssfeer, en discussie
conferenties over Papoea-Nieuw Gui
nea zijn tegenwoordig aan de orde
van de dag.
Evenals ten tijde van het Neder
landse gezag in 't voormalige Neder
landse West-Nieuw Guinea, wordt er
in Australië gesproken over de „mo
rele plicht om de bevolking van
Nieuw Guinea op te voeden tot zelf
standigheid, te eniger tijd in de toe
komst", of praat men over „het be
lang van oostelijk Nieuw Guinea voor
Australië uit een oogpunt van de
fensie".
Druk van buiten
Brian Beddie, docent in de politie
ke wetenschappen aan de nationale
universiteit in Canberra, heeft op
een vergadering echter heel nuch
ter opgemerkt, dat Australië wat
treft zijn politiek inzake nieuw Gui
nea druk van twee kanten onder
vindt: „van de communistische en
Afro-Aziatische kant, en van die van
's lands directe betrekkingen met
Indonesië". Onder die druk ondergaat
het denken een evolutie: zes jaar
geleden noemde Arthur Calwell, lei
der van de oppositie in het Australi
sche parlement, een periode van vijf
tig jaar, alvorens zelfstandigheid
aan Nieuw Guinea zou kunnen wor
den gegeven. Paul Hasluck, de tegen
woordige minister van Buitenlandse
Zaken, noemde 30 jaar. Vandaag-
de dag wordt al gedacht aan vjjf tot
vijftien jaar.
De regering bewaart echter het
stilzwijgen over een bepaalde datum.
Wel heeft zij zich positief uitgelaten,
dat na de verlening van onafhanke- sië) op Nieuw Guinea'
Confrontatie'
99
Het gevaar, dat Indonesië Nieuw
Guinea aan eenzelfde soort „confron
tatie" zou kunnen onderwerpen als
het thans doet ten opzichte van Ma
leisië, is niet ondenkbaar. In bepaal
de kringen wordt het daarom wense
lijk geacht, dat Australië zich in zijn
politiek tegenover Nieuw Guinea de
steun verzekert van Afro-Aziatische
landen en inmiddels voortgaat om,
naar gelang nodig, de „confrontatie"
politiek van Indonesië tegenover Ma
leisië tegen te gaan, opdat zo rede
neert men in die kringen „Indo
nesië wete waar het mee te maken
zou krijgen als het die politiek tegen
over Nieuw Guinea zou ontwikkelen".
De jongste beslissing van de Australi
sche regering om ruim 1000 man Aus
tralische troepen naar Borneo te zen
den (om Maleisië te steunen) zou in
dit „diplomatieke beleid" passen. De
ernst van de situatie moet niet
worden onderschat. De „Sydney mor
ning 'Herald" heeft daarop gewezen,
toen het blad over dit besluit van
de Australische regering als zijn oor
deel te kennen gaf, dat „als onver
hoopt Australische en Indonesische
troepen in een strijd verwikkeld ra
ken, dit onvermijdelijk ernstige ge
volgen zou hebben voor de betrekkin
gen tussen beide landen en reacties
teweeg kunnen brengen langs de
grens (tussen Australië en Indone-
Het vorig jaar hebben ongeveer
8.000 personen West-Dultsland verla
ten om zich in Oost-Duitsland te
vestigen, hoewel dit land in de Wes
telijke wereld in de regel wordt afge
schilderd als de vertegenwoordiger
van het. communisme op zijn ergst.
Deze „vluchtelingen-in-de-ver
keerde-richting" kunnen niet terug
komen als de levensomstandigheden
aan de andere zijde van de grens
hen teleurstellen, want anders dan
de Westduitse regering staat de
Oostduitse geen vrije grensover
schrijding toe.
Wat brengt dan mensen ertoe, deze
onherroepelijke stap te doen en een
land te verkiezen, waaruit drie mil
joen mensen zijn gevlucht, toen
vluchten nog mogelijk was?
De leider van Oost-Duitsland, Wal
ter Ulbricht, beweert, dat zij voor het
kapitalisme en de volgens hem door
nazi's beinvloede regering van Bonn
zijn gevlucht, maar de regering van
kanselier Erhard ontkent, dat deze
immigranten een veroordeling van
het leven in West-Duitsland beteke-
zij heeft uit politie-rapporten
materiaal verzameld, dat haar tegen
spraak bevestigt. Volgens dit mate
riaal kiest slechts twee procent van
de betrokkenen om politieke redenen
het communistische gedeelte
Duitsland.
Westduitse regering houdt
staande, dat de grootste groep naar
Oost-Duitsland gaat om herenigd te
v/orden met familieleden, want de
splitsing van het oude Duitse ryk
in twee staten heeft vele gezinnen
uiteengerukt.
i de grootste groep be
staat volgens de regering in Bonn
die zich willen onttrek-
moeilijkheden, waarin zij
zijn geraakt. Typische voorbeelden
hiervan zijn de jongeman, wiens
iendin een baby verwacht en die
nipt met haar wil trouwen; de ge
scheiden man, die er genoeg van
heeft alimentatie te betalen en de
verkwister, die diep in de schulp is
Al wat dergelijke lieden
hebben te doen, is een kaartje naar
Oostduitse stad kopen.
De regering in Bonn trekt zich
niet al te veel aan van dit verlies
van burgers, want in de eerste plaats
is het klein in verhouding tot de
Westduitse bevolking van 55 miljoen
zielen én in de tweede plaats wordt
het, als men het uit propaganda-oog-
punt bekijkt, gecompenseerd door de
vluchtelingen uit Oost-Duitsland, die
zich een weg moeten banen door
het prikkeldraad en over de Ber-
lijnse muur. Hun aantal bedroeg in
1964 ondanks deze hinderpalen nog
3155.
Bonn verwacht, dat het aantal
vluchtelingen - in - de - verkeerde-
richting zal blijven verminderen, zo
als hef reeds jaren doet. Een jaar
vóór in 1961 de muur werd gebouwd,
waren er ongeveer 50.000 en in 1963
nog slechts 9.000 of 1.000 meer dan
het vorig jaar.
Grotere kans op
regeling van de
kwestie-Cyprus
In politieke kringen in Athene Is
men van oordeel, dat de kans toe
neemt dat de kwestie-Cyprus zal wor
den geregeld door middel van recht
streekse onderhandelingen tussen
Nicosia en Ankara. Dit oordeel ba
seert men op het feit, dat het debat
over Cyprus in de Algemene Vergade
ring vrijwel zeker voor onbepaalde
tjjd zal worden verdaagd.
Voorts heeft president Makarios
onlangs in een vraaggesprek met een
Zwitsers blad gesproken over de mo
gelijkheid van overleg met de Turkse
minderheid op het eiland. Tenslotte
wijst men op berichten uit Washing
ton, dat de VS voorstander zijn van
rechtstreeks contact tussen Nicosia
Ankara.
Naar verluidt zou de Griekse rege
ring genegen zijn alleen maar de rol
waarnemer te spelen en het on
derhandelen aan aartsbisschop Ma
karios over te laten.
Tussen Gouda en Waddinxveen
(Van onze Izand was gewerkt, konden de vlam-
Goudse correspondent) men worden overwonnen.
Dat alles heeft bij elkaar een uur
Een brom f.etser, die langs de etd"urd;,De G"udse e°u'ie '<*d<!
TT r? - assistentie van de RykspolJtie het
Henegouwerweg tussen Gouda verkeer over de Ilenegouwerweg stil.
en Wadd'inxveen met zijn brom- Het verkeer vanaf de Rijksweg naar
fiets in een gat langs het rijwiel- i de s,ad werd omgeleid. De bromfiet
pad terechtkwam, omdat hij het fer' die d® s5brik van zijn leJen
1 i kreeg, was de 50-jange chef-meubel-
atscheidingshek en de rode lamp n.aiter P. L. J. van Soest uit Wad-
niet had gezien, heeft gister- dinxveen. Hij verklaarde het waar
avond omstreeks 8 uur de schrik j sthuwingssein met het licht niet te
van zijn leven gekregen, want hebben sezien-
nauwelijks was hij uit de kuil ge
klommen, of een metershoge
steekvlam schoot uit het gat. dat
veroorzaakt werd door een lek in
de stadsgastransportleiding van
Gouda naar Waddinxveen en
>e man kwam er zonder letsel af,
ar een bewoner van de Henegou-
•weg, die hem samen met een an
dere bromfietser uit de kuil had ge
haald, kreeg lichte brandwonden aan
het gelaat en handen. Een 7 meter
lange steekvlam schoot dwars over
de v/eg, een verzengende hitte ver
spreidende. Het leek wel of de
grond brandde. De Goudse brand-
tr, uitgerust met nevelspuit en la-
drukspuit, stond voor een vuur-
?sa, die niet gemakkelijk te be
dwingen was. Met nevel bleek het
niet te overmeesteren. Later
toen personeel van het gemeente-
giebedrijf de transportleiding
had afgesloten en er met schuim en
KANTONRECHTER:
„Elektronische
sn elheidsmeting
niet waterdicht'"
„De elektronische snelheidsmeting
is niet waterdicht". Dit zei de kan
tonrechter uit Delft, mr. J. A. de
Jong, in de zaak tegen een taxi
chauffeur uit Hoek van Holland. Hij
sprak de man vrij. De taxichauf
feur was in 's-Gravenzande door de
rijkspolitie geverbaliseerd wegens
overschrijding van de maximumsnel
heid. De verdachte verklaarde, dat
de politiemannen een voor hem rij
dende automobilist terecht hadden
staande gehouden en hem daarna
ook hadden bekeurd.
De kantonrechter zei, dat hy niet
zo zeer bedenkingen had tegen de
apparatuur, alswel tegen de metho
de, waarbij de politieman bij het
apparaat de overtredingen telefo
nisch doorgeeft aan een collega ver
derop.
Dit zijn menselijke factoren, waar
bij fouten kunnen voorkomen, zei
hy. Ook de officier had van een
enigszins primitief systeem gespro
ken, maar toch f 25.- boete geëist.
Dringende waarschuwing P.T.T.-directeur
(Van onze Dordtse correspondent)
„Onderwerp: oneerlijkheid", staat er
heel formeel boven de brief, die de
directeur van de P.T.T. in
Dordrecht de heer J. P. van Ege-
raat dezer dagen aan het personeel
heeft geschreven. De inhoud is
echter allerminst een formaliteit.
De directeur schryft erin over „een
kwaad, dat in den lande blijft
voortwoekeren, ondanks de ernstige
maatregelen, waaraan de bedrij
vers blootstaan",
let schünt namelijk maar al te
vaak voor te komen, dat er geld
of correspondentie wordt ont
vreemd. Gesloten brieven worden
geopend. Post wordt niet besteld
of zonder reden in een bij-brieven
bus wordt gegooid. P.T.T.-ers heb
ben bijbaantjes zonder de daarvoor
benodigde toestemming.
Moreel en fatsoen
„Mensen, die het met de eerlykheid
niet nauw nemen horen bij de
P.T.T niet thuis", vervolgde de
directeur. „Het publiek moet er
van opaan kunnen, dat zijn zaken
by de P.T.T. in goede handen zyn.
Het bedrijf moet er op kunnen
rekenen, dat zyn personeel be
trouwbaar is. „Ieder personeelslid
moet zijn collega's kunnen ver-
Fevlykheid is allereerst een zaak
van moreel en fatsoen", zo ver
volgt de heer Van Egeraat zyn brief
„Maar zy, die zich aan oneerlijk
heid schuldig maken hebben niet
alleen de moraal, maar ook het
gezond verstand uit het oog verlo
ren, want zelfs de handigste lieden
lopen vroeg of laat tegen de lamp.
Zij verliezen dan hun betrekking
en slepen gezin en familie mee in
de schande van hun daad en in
de gevolgen van het ontslag".
Zwakke broeders
De directeur schryft voorts, dat hy
op basis van een ervaringscijfer
zou kunnen voorspellen hoeveel
P.T T.-ers in 1965 weer wegens on-
eeriykheid zullen worden ontsla
gen. „Maar", zegt hy, „Liever dan
dit te doen wil ik trachten my
van dit cyfer los te maken door
c!e zwakke broeders nog eens ern
stig te vermanen".
Hoewel in de meeste gevallen heb
zucht de dryfveer is van onregel
matigheden komt het af en toe
voor, dat financiële zorgen de oor
zaak van de ellende zyn. Dringend
verzoekt de directeur zyn personeel
zich in het laatste geval tot in
stanties in of buiten het bedryf
te wenden, die zich met deze zor-
ren bezighouden". „Ook ikzelf ben
aarne bereid van dienst te zün",
«klus de heer Van Egeraat, die zyn
brief beëindigt met de opmerking,
dat er in het algemeen niet over
het personeel te klagen valt.
Het ongeluk gebeurde op dat ge
deelte van de Henegouwerweg waar
men bezig is met het aanleggen van
een aardgasleiding tussen Gouda en
Waddinxveen. Er was een gat gegra
ven naar de bestaande leiding voor
het transport van het stadsgas naar
Waddinxveen en Boskoop. Deze lei
ding heeft het gewicht van de brom
fietser biykbaar niet kunnen houden.
Er ontstond een lek en het uitstro
mende gas is in brand geraakt, door
de aan het hek hangende petroleum
lamp. die ook in het gat was geval
len.
Net toen de heer Van Soest sa
men met de andere bromfietser en
de tewoner van de Henegouwerweg,
de 28-jarige veehouder J. Korten-
hoever, de bromfiets uit het gat had
getrokken, schoot de steekvlam uit
de kuil. Een vlam van 7 meter lengte
en 2 meter breedte.
De heer Kortenhoever die daarby
brandwonden opliep, die in het Dia-
eonessenhuis zyn behandeld, ver
klaarde later, dat hy ook de bran
dende petroleumlamp uit het gat had
gehaald en aan de rand van de kuil
bad geplaatst. Een half uur nadat
hei vlammenspel was overwonnen,
werd de Henegouwerweg voor het
vei keer vrygegeven. Men begon on-
middeliyk aan het herstel van de lei
ding.
Tussen Gouda en Waddinx
veen is gisteravond een gaslei
ding geknapt. De brandweer
had een uur nodig om de steek
vlam van anderhalve meter te
doven.
Op zaterdag
trouwen blijft
nog mogelijk
(Van onze parlementaire
redactie)
De Tweede Kamer wil het trouw
lustige paartjes niet onmogeiyk ma
ken om op zaterdag: te trouwen. Dat
is de strekking van een amendement,
dat gisteren in de Tweede Kamer
werd aangenomen. Het onderwerp
wel of niet trouwen op zaterdag
kwam aan de orde by een wetsont
werp, dat tot doel heeft om de wette-
lyke voorschriften inzake voorschrif
ten inzake de openstelling van de
bureaus van de burger lyke stand aan
te passen aan de invoering van de
vrije zaterdag. Theoretisch kan men
ook op zon- en feestdagen trouwen.
De meeste gemeenten hebben de
ze mogeiykheid echter door plaatse-
ïyke verordeningen geblokkeerd. By
de verwerking van de vrye zaterdag
in de gemeentewet zouden echter de
bestaande blokkeringen automatisch
tot de zaterdag worden uitgebreid. De
meerderheid van de Kamer heef"
daar grote bezwaren tegen. Namens
groot deel van de Kamer betoog
de de liberaal Geertsema gisteren,
dat vele mensen graag op zaterdag
trouwen, omdat hun familieleden en
vrienden dan het huwelyk kunnen
bywonen zonder een vrije dag op
te nemen. Minister Toxopeus (Bin
nenlandse Zaken) was het met zyn
betoog eens en beloofde het amen
dement. dat mede ondertekend is
door afgevaardigden van de PvdA
de ARP, de CHU en de KVP te zul
len overnemen. Nu zullen de gemeen
ten zelf kunnen beslissen over de
vraag of zy de mogeiykheid om op
zaterdag te trouwen willen behou
den.
Advertentie
Nu GRIEP veelvuldig voorkomt...
Mocht u dan toch nog griep krij
gen, neem dan tijdig Aspirin van
Bayer in. Want bij griep vinden
meer mensen baat bij Aspirin
dan bij enig ander middel.
DAAR STAAT
.is het verstandig u daar zo goed
mogelijk tegen te wapenen. Mijd,
als het enigszins kan, dichtbevolk
te ruimtes, voorkom overmatige
inspanning en zorg voor vitamine-
rijke voeding en goede nachtrust.
UAArl ÖIAAI
ACHTER
?0% voordeel bij aankoop van gezinsverpakking van 100 tabletten.
J Zoon leende auto
toen pa sliep
j) (Van onze
i Amsterdamse correspondent)
f Een 15-jarige jongen heeft
f gisterachtend bij een ritje in
f zijn vaders auto in de Preto-
f riusstraat in Amsterdam drie
f geparkeerde auto's geramd.
f De schade ivordt geraamd op
ruim tweeduizend gulden.
J De politie trof de bescha- J
digde auto's gistermorgen in J
J alle vroegte aan. Via de pa- J
pieren in de auto, die de aan-
rijding had veroorzaakt,
kwam men terecht bij de 38- f
J jarige eigenaar, die zich van
J niets beivust was. Hij lag nog
J heerlijk te slapen.
De man veronderstelde, dat 1
- zijn auto was gestolen. Maar 1
ramen noch deuren van de 1
wagen bleken geforceerd te 1
zijn.
Na enige tijd kwam de aap
uit de mouw. Zoonlief gaf toe
dat hij extra vroeg ivas opge
staan om stiekum een ritje te
maken. Na de aanrijding was
hij gauw weer onder de de
kens gekropen.
Vijftig km roeien
tussen haaien
Twee mannen, de 27-Jarige Tom
Spradvrow en de 22-jarige Bill Pitt,
hebben tussen haaien die naar de
riemen hapten, 50 kilometer geroeid
in een lekke boot om hun mede
schipbreukelingen van een eilandje
ten noorden van Australië af te hel
pen. Terwyi een van de mannen
roeide schoot de ander met een ge
weer op de haaien. Dinsdag bereik
ten zy Darwin, waar zy vertelden
van de hel waarin de schipbreuke
lingen hebben geleefd. Na het ver
gaan van de 32 ton metende logger
Dana Maria by de Wesrel-eilanden,
58 km ten noordoosten van Darwin,
kwamen zes mannen, een vrouw en
een kind op een onbewoond eiland
terecht. Zy hadden wat meel, thee
en aardappelen en een tent kunnen
redden. De voorraad voedsel was na
drie dagen op. Daarna leefden zy
van oesters, mosselen, vis en ge
vogelte. Spradvrow en Pitt slaagden
erin een lek in een beschadigde roei
boot zover te dichten, dat zij ermee
naar het Echo-eiland konden roeien.
Daar moesten zij nog 56 kilometer
lopen voordat, zy een zendinvspost
van de Methodisten aantroffen Het
personeel van deze post heeft de
andere schipbreukelingen van het
onbewoonde eiland gehaald en naar
de zendingspost overgebracht.
