Transport
der
verdoemden
Griep...?
'AS PRO'
ASPRO'
LEIDSCH DAGBLAD WOENSDAG 20 JANUARI 1965
ik wilde u even spreken over
jen zekere student soeng, s
professor?/
j dit is het gedeelte van
de leeszaal waar soeng
alt'jd zit te studeren. h'j
k zit hier vaak 'savonds
laat nog te werken,,
y geheel alleen, aan
j z'jn tafel tegen dei
muur daar.
\r mag ik u
[voorgaan NAARM'jn'
Wigliotheek? 1
MAGIKU^Ss*
eens vragenof
zich achter deze
ml'ur de schat-
kamer bevindt^
Dagelijks vervolgverhaal
Oorspronkelijke roman door
WOLFGANG ALTENDORF
De vrouw gaf Bleckmesser de bei-
ringen. Besluiteloos hield hij ze
de hand.
- De kleine is voor mij, zei zij
Probeer de andere. Ik hoop dat hij
„je" leek hem nog vreemder
de kus. Het kwam hem voor als-
if 7,ij zich daarmee in zijn leven
Irong. Het Was onzinnig. Thans kon
niet meer terugkeren. Hij zou in
Ie toekomst al zijn moed bij el-
moeten rapen. Niet alleen was
die vrouw, die hem eigenlijk niets
tanging, in gevaar. Ook hijzelf moest
hp zijn hoede zijn voor de gevolgen
fan deze komedie.
De ring was hem een beetje te
tijd. Bovendien had hij nooit een
[tog gedragen. Hij voelde het gewicht
p hij had de aanvechting hem weer
jan zijn vinger af te schuiven. Ik
Ifal er nooit aan wennen, dacht hij.
De dominee dronk zijn glas leeg
ID stond op. We moesten nu
kaar niet langer wachten. Hij knikte
D de richting van de deur. Zijn
irouw ging hem voor.
Bleckmesser bood Helga de arm.
ïij ontdekte hoe licht en zeker zij
laast hem ging.
De kaars in de studeerkamer van
|e dominee was voor de helft opge-
fand. De vrouw van de dominee
|t aan het orgel en speelde een me
idie, welke Bleckmesser niet kende.
HJ gingen op de beide vrijgelaten
loeien op de eerste rij zitten. De
Jjrduisterde ramen en de afge-
ehermde lamp gaven de ceremonie
lts geheimzinnigs. De dominee sprak
tort. Bleckmesser luisterde slechts
■et een half oor. Voor zijn bijziende
|en kwam een donkere nevel. Hij
.jok zich in zichzelf terug.
De soldaten zaten er zwijgend en
iet verlegen gezichten bij. Bleck-
wsser begreep, dat hij moest op-
laan en de vreemde vrouw, die
(aast hem stond, de ring aan de
jnger schuiven. De dominee drukte
ten de hand. Hij zei er niets bij.
(teen blies hij de kaars uit. Lohmann
(as de eerste, die op Helga toetrad
p haar, en vervolgens zijn luitenant,
fclukwenste. De lijfwacht volgde
ilend het voorbeeld. De mannen
in ontroerd.
Nu is het hoog tijd, zei de domi-
Buiten staan de planken en
it er nog meer nodig is. Ik neem
luitenant, dat u daar geen zor-
over behoeft te hebben. Ook niet
de koffer van uw vrouw. Dat
len uw mannen wel in orde ma-
,.i.
Hij schudde hen de hand. Het
teste!
jzy namen ook afscheid van de
fouw van de dominee. God be
oede u! zei deze. Zij begeleidde hen
)t aan de deur.
.Bleckmesser wist wat de dominee
let dit snelle afscheid bedoelde. Hij
Idoelde: Maak het in het halve uur,
kt Jullie te lopen hebben naar de
(■gons met elkaar in orde. Probeer
m gemeenschappelijke basis te vin-
zy gingen door het dorp. Het was
lat geworden. Het dorp leek als uit
sterven. Slechte de omtrekken van
I huizen waren te zien. De hemel
jond vol sterren. Het was merkwaar-
ig, dat er nog geen luchtalarm gege-
ten was.Ter ere van ons, zei
jöckmesser. Zo kunnen we het
tenminste opvatten.
- Ik hoop, dat u zich niet over-
jknpeld gevoelt, zei zij.
Overrompeld? Neen. Ik laat mij
Het zo gauw overrompelen. Hoe kom
daarbij
- Ik ken de dominee. Hij laat
mensen, van wie hij iets gedaan
hebben wil, weinig tijd tot overleg. Of
heeft hy u wel de tijd gelaten?
Bleckmesser lachte. Neen, ant
woordde hij. Hij heeft mij om zo
te zeggen midden uit mijn slaap
voor het altaar gesleept.
Ja, zo had ik het mij onge
veer voorgesteld. Wat zult u doen,
als u wakker wordt?
Waarschijnlijk houd ik dan al
les voor een droom.
Die droom zal u verschrikkelij-
ken lijken, luitenant. U zult zich met
ontzetting bewust worden waarmee
u zich ingelaten hebt.
Dan ben ik al wakker geworden,
zei Bleckmesser. Ik vind het na
melijk op het moment al erg genoeg.
Het beneemt me de adem en ik
vraag me af hoe het eindigen zal.
Weet u het?
Neen.
Wij zijn er beiden blindelings
ingestort en onderscheiden ons in dit
opzicht nauwelijks van echte echt
paren. Ik bewonder uw moed.
Och, ik had daar geen moed
voor nodig.
Zeg dat niet. Stel u eens voor,
dat het stadhuis hier afbrandt, en
ook de pastorie en wat wij niet ho
pen ook de bewoners sterven. Hoe
wilt u dan bewijzen, dat u niet mijn
vrouw bent?
Ik denk niet, dat u verliefd op
me zult worden.
U hebt gelijk. Maar dat hangt
niet van u af. Elk verstandig mens
wordt onmiddellijk op u verliefd.
Maar ik ben geen verstandig mens.
Dat hebt u waarschijnlijk ai lang
gemerkt.
Ik heb het niet gemerkt, ant
woordde zü hoffelijk. Mij bleef
niets anders over. Sedert ik hier in
het dorp woonde voelde ik me van
,Ue kanten bedreigd. Ik had het an
ders gedacht. Ik dacht, dat ik hier
verdwijnen, onderduiken kon. Maar
het dorp zit men als op een
presenteerblaadje. Elke ochtend zei
ik, dat ik weg moest en elke avond
was ik bang, dat het al te laat was
en dat men mij beslist 's nachts zou
halen. Zij keek achter zich Een
mooi dorp, nietwaar? Maar ik durf
de alleen op straat wanneer het don
ker was, zoals nu. Ik ken het dorp
niet. Ik bedoel dat ik niet weet hoe
het er in het daglicht uitziet, met
uitzondering van het gedeelte, dat
ik van het raam uit kon zien. Ik ver
heug mij erover, dat morgen de zon
opgaat. Ik zal in de spoorwegwagon
aan de deur zitten en me door de
zon laten beschijnen, indien u daar
niets op tegen hebt.
Daar heb ik zeker niets op te
gen.
(Wordt vervolgd)
STROOM DOODT
ELF KOEIEN
Juist toen de veehouder A. Hey-
ligers uit Asten-Ommel gisteren
met melken wilde beginnen, vielen elf
van zijn twaalf koeien dood neer. Zij
bleken als gevolg van een defect in
de stroomleiding van de melkmachi
ne geëlektrocuteerd te zijn. De elf
koeien waren met kettingen vastge
bonden aan ijzeren palen. De koe,
die de ramp overleefde, stond aan
een haak in de muur vast. De schade
voor de boer bedraagt ongeveer
f 15.000.
Uet&uHM-c/>
Rillerig? Onprettig?
Pas dan op voor griep!
Neem direct 2 'ASPRO's.
'ASPRO' bevat alles om
een opkomende griep
snel en doeltreffend te
bestrijden.
Zes maanden voor
uitvinding"
55
De rechtbank in Amsterdam heeft
een 29-jarige technicus uit Furme-
rend veroordeeld tot een gevangenis
straf van 6 maanden met aftrek
wegens oplichting van een 49-jarige
Rotterdamse fabrikant.
Verdachte had de fabrikant door
het opdissen van verzonnen verha
len bewogen tot afgifte van circa
f 8 000. De technicus had onder
meer verteld dat hij de scheikundige
formule van een nieuw, uiterst werk
zaam veterinair geneesmiddel had
gevonden. De lichtgelovige fabrikant
werd tenslotte overgehaald een con
tract te tekenen, waarbij verdachte
min of meer in zijn firma zou wor
den opgenomen. Een politiedeskun
dige constateerde later dat verdach-
tes produkt waardeloos was. De of
ficier had tegen de technicus een
gevangenisstraf van 8 maanden met
aftrek geëist.
Soebandrio gaat
naar
De Indonesische minister van Bui
tenlandse Zaken, Soebandrio, zal deze
week een bezoek brengen aan Birma
en China, zo heeft de minister gister
avond meegedeeld. De juiste data
werden niet bekendgemaakt.
Het komende bezoek van Soeban
drio versterkt in Djakarta de spe
culatie, dat Indonesië zich in poli
tieke en economische sfeer in de
richting van China beweegt.
Indonesië is niet van plan zich
terug te trekken uit de internationa
le organisaties, die nuttig voor het
land kunnen zijn. Dit heeft mevrouw
Soebandrio gisteren in Genève ver
klaard, waar zij deelneemt aan een
bijeenkomst van de Internationale
Organisatie voor de Gezondheid,
waarvan zij persoonlijk lid is.
Tenminste 5.000 personen zijn dak
loos geworden als gevolg van over
stromingen op zuid-Celebes en oost-
Java, zo meldt Antara.
President Soekarno heeft een 500
bladzijden tellende autobiografie,
hem opgetekend door een Ame
rikaanse, Cindy Adams, voor publi-
katie goedgekeurd. Volgens Antara
zal het boek getiteld zijn „Soekarno
mijn autobiografie zoals verteld aan
mevrouw Cindy Adams". Het wordt
uitgegeven in het Indonesisch, Frans,
Engels en Nederlands.
De presidenten Tito en Nasser en
premier Bandaranaika (Ceylon) heb
ben in een gezamenlijke boodschap
aan president Soekarno hun spijt uit
gedrukt over het besluit van Indo
nesië zich uit de Verenigde Naties te
rug te trekken. „De motieven van on
tevredenheid, die u tot het nemen van
dit besluit genoopt hebben begrij
pend", zo wordt in het telegram ge
zegd, „menen wij niettemin dat het
terugtrekken van Indonesië de strijd
tegen alle vormen van kolonialisme
en ongelijkheid in gevaar brengt".
PANDA EN DE MEESTER - BAJLLONIST
2382. Fladderend en pikkend wierpen de vogels zich op de
mand, tot de onfortuinlijke ballonvaarders geheel schuil gingen
onder het gevogelte.
Toen plotseling snerpte er een fluitje en meteen verstomde het
getjilp en gekrijs. De vogelkweker was ten tonele verschenen.
,,Hoe vaak heb ik niet gezegd, dat opwinding slecht is voor de
leg?! riep hij toornig. „Vlug naar jullie nesten terug en broeden
Rechtsomkeert mars!
En waag het niet een ei te beschadigenI Geep broed, geen voer,
Of de vogels dit allemaal werkelijk begrepen is de vraag, maar
in elk geval hadden de stem en de bevelende gebaren van de
vogelkweker de gewenste uitwerking. De dieren keerden zich om
en marcheerden of fladderden in keurige rijen naar hun hokken.
„Die heeft de wind erondermerkte broer Ed bewonderend
op. Kijk ze eens mak geworden zijnBroeden en geen gezeur!"
Dat brengt me op een idee!" zei broer Ted. „Ik heb nou toch
een plannetje uitgebroed, waar we dikke Dick voorgoed mee uit
de wedstrijd kegelen!"
RECHTER TIE EN DE TWINTIG GOUDSTUKKEN door Robert van Gulik
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN KRAMMETJE FOK
118. Groot was de schrik van Brammet je, toen hij bemerkte
zijn trouwe metgezel Tutu mèt de appelenschillen in het water te
hebben gegooid.
„Houd moed, ik kom!" riep hij uit en zonder meer dook hij
over de reling de zee in om Tutu te redden. In de kortst mogelijke
tijd had hij de drenkeling te pakken. En daar het strand vlak in
de nabijheid was en het zonnetje heerlijk scheen, beval Bram aan
Karo om het goede schip Kokanje vast te leggen en ook aan wal
te komen. Gehuld in warme dekens kwamen Bram en Tutu lang
zamerhand weer helemaal bij. terwijl Karo een beetje rondliep
om de benen te strekken.
Juist passeerde de scheepskat een grote schelp, toen hij een
stem zacht, maar duidelijk hoorde roepen: „Help! Help me toch,
alsjeblieft?"
Verbaasd keek Karo naar links, naar rechts, naar boven en
naar beneden en eerst toen drong het tot hem door, dat die
angstige stem uit de schelp was gekomenEn tóch was de
schelp volkomen leeg!
IPosities Nederlandse
schepen
Airdenburgh 18 Blumentha!
iAdlne p 19 Kaap Sklarl n Marseille
[Adonla 18 op 120 m O Phllr-'-1-1-'-
[Adrutui 19 v
Magir 18 v
Aaiia 19 nm
A»ne«» p 18
[Ainea 19 te Waterford verw
Alston 19 te Rotterdam ver
'Alimak p 18 Malta n E
Albatro» 19 te Londen verw
Albert V 20 te Rotterdam
Alceta» 18 v Genua n Llvoi
Altor 17 v oRtterdam te Bre
Aldabl 19 ISO m ZW Out
Tankvaart
Zeesleepvaart
