SCHEEPS
BERICHTEN
[Transport
der
verdoemden
AEG
IMS
LEIDSCH DAGBLAD DONDERDAG 14 JANUARI 1965
Dagelijks vervolgverhaal
Oorspronkelijke roman door
WOLFGANG ALTENDORF
nderofficier Kalbfuss schudde elk
mannen de hand. Kop op, ke-
riep hij, toen men hem In de
en schoof. Voor my is de oor
afgelopen, maar Jullie zitten er
1 altijd middenin. Het beste,
ifuss, zei Bleckmesser. De on-
ifficier richtte zich op en boog
over het oor van zijn luitenant,
an hen loopt niemand meer weg,
iterde hy wat er ook gebeuren
Brohm en Lohmann waren
en Bleckmesser was dus geheel
in met de gevangenen. Hy liet
verstrooid liggende vleesblikken
amelen, deelde extra rantsoenen
•n stapelde de rest in de keuken-
in op. De inhoud van de ver-
Ie wagons moest overgeladen
len maar dat was een zaak voor
poorwegen.
kwam een lorrie aan met twee
onsbeambten in burger, zy stop
bij de locomotief en gingen van
>n naar wagon. Bleckmesser liep
tegemoet.
Krankzinnige toestand, zei de
te.
Kunnen we een blik meenemen?
Wat my betreft mag u uw kar
ee vol laden. Overigens heb ik
ilets over te zeggen.
lachten.
Is die rommel goed luitenant
Voortref fehjk!
Er zal toch iets met de lading
ten gebeuren.
Ja, in elk geval dient er wat te
uren, zei Bleckmesser Uw wa-
zyn nog tameiyk goed. Maar
krijgen we ze er tussenuit?
raapten een paar blikken vlees
namen de gewonde stoker mee en
n weer terug. Kort daarop kwam
wagen voor de dode machinist,
r niemand wist wat men met de
pt geschoten goederentrein van
was.
ihmann kwam met zyn mannen
het dorp. Bleckmesser gaf hem
commando over. Hy moest met
lurgemeester gaan spreken,
einlein en Greim waren in de
ine kapel van het kerkhof opge-
rd.
Door ons wordt alles gedaan
goed en noodzakeiyk is, zei de
[emeester. zyn gezicht was ver-
rd. De begrafenis zal overmor-
plaats vinden. Wanneer u het
it kunt u met uw mannen hier
le school ingekwartierd worden,
is daar. U kunt ook by de do-
e onderdak krygen.
leckmesser aanvaardde het aan-
niet. Het was te gewaagd. De
lerentrein blokkeerde de spoor-
en het was aan te nemen, dat
deze zo gauw mogeiyk vry-
m zou. Hy moest met zyn man-
bU de wagons biyven.
o werd dit dus het afscheid van
lwebel Steinlein en onderofficier
Ik heb hen nauwelyks ge
il, dacht Bleckmesser. Ik heb
ar weinig met hen gesproken en
lm heb ik enige keren in verle-
iheid gebracht. Het is moeiiyk om
ter dit alles een zin te zien. Er
[een zin. En toch stellen we ons
rmee niet tevreden. We willen
verklaren, ook het moorden.
Hoe gaat het met het kennis-
en aan familie? vroeg Bleckmes-
Dat maakt de dominee in orde,
woordde de burgemeester. Hy
het niet voor de eerste keer. Er
hier telkens doden. Hij zou u
gaarne willen spreken, luitenant.
De dominee?
De burgemeester knikte.
Ik weet maar weinig van de
doden af, zei Bleckmesser.
Daar gaat het ook niet om. De
burgemeester aarzelde. Hy zou u
gaarne willen leren kennen. En u
hebt toch tyd genoeg. Vandaag kry
gen ze de goederentreinen beslist niet
meer weg.
Ik wil de geesteiyke niet graag ont
moeten, dacht Bleckmesser. Maar
het was hem niet duideiyk waarom
hem de ontmoeting tegenstond. Ik
ben jarenlang niet meer in de kerk
geweest. Zou het dat misschien zyn?
Natuuriyk moest hy toch met de
dominee spreken. Deze nam Stein
lein en Greim onder zyn hoede en
zou ook voor de kennisgeving aan de
nabestaanden zorgen.
De burgemeester bracht hem naar
de pastorie, die onmiddeliyk naast
de kerk stond. Hy ging echter niet
zelf mee naar binnen. Het werk
groeit me over het hoofd, zei hy.
Bleckmesser had het gevoel, dat hy
andere redenen had. Vermoedeiyk
mochten zy elkaar niet. De regering
had niet veel op met de kerk. Het
kon zyn, dat de burgemeester daar
om een ontmoeting met de dominee
uit de weg wilde gaan.
De gemeente was overwegend pro
testant. Toen Bleckmesser aangebeld
had werd de deur open gedaan door
een kleine, elegante vrouw, zy droeg
haar haren in een knotje een
dracht die voor domineesvrouwen
uitgevonden leek. zy schrok toen zy
Bleckmesser zag staan. Om de een
of andere reden scheen zyn uniform
haar vrees in te boezemen.
Ik zou graag de dominee spre
ken, zei Bleckmesser. Het gaat over
de twee dode soldaten van myn
transport. Hy knikte in de richting
van de spoorbaan.
Haar trekken ontspanden zich.
Myn man verwacht u. Komt u
mee! zy bracht hem door een gang
met oude prenten aan de muren in
de studeerkamer van haar man.
Het vertrek lag in de schemering.
De schrijftafel stond aan een der
twee vensters. De dominee was bezig
te schrijven. Hy stond op, toen
Bleckmesser binnentrad, schudde de
officier zwygend en met een ernstig
gezicht de hand en wees hem een
stoel. Het was een voor bezoekers be
stemde stoel. Ik schrijf aan de
nabestaanden. Weet u iets naders?
vroeg de dominee.
Bleckmesser schudde het hoofd.
Ik heb hen nauwelyks gekend. De
dominee knikte. Dat is meestal zo.
Hier komen eigeniyk alleen maar
transporten voorbij en als er iets ge
beurt, biykt het dat de mensen el
kaar amper kennen. Ze hebben alle
bei vrouw en kinderen. Dat is erg.
Misschien kan iemand van de fami
lie by de begrafenis aanwezig zyn.
Het is moeiiyk volkomen vreemden
te begraven. Je weet niet wat je zeg
gen moet. Hy wees naar enkele voor
werpen, die uit de zakken van de
gesneuvelde mannen gekomen wa
ren. Bleckmesser herkende de por
tefeuille van Steinlein. Bovenop lag
de foto van zyn vrouw en beide kin
deren.
Hy heeft ze my nooit laten zien,
dacht Bleckmesser, en hy heeft er
ook nooit over gesproken. Waarom
heeft hij dat nagelaten? Gewooniyk
laten ze dergeiyke foto's toch gauw
zien.
Hebt u nog tyd? vroeg de do
minee. Ik zou deze brief gaarne
even afmaken.
(Wordt vervolgd)
Links de roestvrij ©del-
stalen trommel en kuip.
Voor 5 kg wasgoed tege
lijk. Wasmiddel in spe
ciaal bakje. Temperatuur
instellen. Knop omdraai
en. Wassen gaat nu ge
il eel automatisch (inelu-
sief 5x spoelen).
Rechts de razendsnelle
centrifuge om de was te
drogen. Klaar bent U.
Fantastisch 'n wascom-
binatie te bezitten met de
garantie van degelijkheid
en moderne stijl:
AEG werkeiij'k ideaal
AMSTERDAM
met de producten AEG
TELEFUNKEN OSRAM
Hogere wegenbelasting
behoeft nog NIET
te worden betaald
Wanneer men van de fiscus een
nieuwe motorrytuigenbelastingkaart
ontvangt, waarop de nog door de
Eerste Kamer goed te keuren op
centen van 65 pet reeds „in rekening
zijn gebracht", dan behoeft 'men
zich hieraan niet te storen. Dit heeft
het ministerie van Financiën gister
middag meegedeeld.
Enkele ontvangkantoren hebbende
verhoging van 65 pet op de nieuwe
kaarten alvast toegepast, maar dit
is, naar het ministerie verklaart, „in
gegeven door de wens om voor het
publiek zoveel mogelyk ongerief te
voorkomen". Het is net ministerie
evenwel gebleken, dat in sommige
gevallen daarover misverstand is
ontstaan, in verband waarmede het
ministerie er thans de aandacht op
vestigt, dat de belanghebbenden
„vanzelfsprekend" geheel vry blyven
hun aangiften in te leveren met be
taling van belasting naar het thans
geldende tarief. Verder is bepaald,
dat zolang de wet instelling van een
Rykswegenfonds niet tot stand is ge
komen ook in gevallen waarin de
belastingplichtigen daarom verzoe
ken geen belastingkaarten worden
afgegeven dan tegen het thans gel
dende tarief, zo deelt het ministerie
van Financiën mee.
PANDA EN DE MEESTER - BALLONIST
1882. Teleurgesteld renden Ted en Ed naar hun eigen
ballon.
„Jammer", gromde Ed. „Het was zo'n mooi schot, precies in
de roos!"
„Het schot was knudde", wierp broer Ted tegen. „Je had hun
ballon moeten raken en niet de schijf. Dat was mis hoorhele
maal misl"
„Zeur niet", snauwde broer Ed. „Die schijf was jou idee. Op
de roos mikken, zei je en dat deed ik. Maar ik had beter moeten
weten!"
Aldus ruziemakend gooiden de broertjes ballast uit, zodat hun
ballon zich in de lucht verhief.
„Kijk!" riep broer Ted opeens. „We zitten pal onder de bal
lon van dikke Dick!"
„Mooi", bromde broer Ted. Vooruitalle ballast overboord
en met een vaart omhoog! Deze keer zullen we ze hebbenOnze
ballon is tenminste NIET mis!"
Nee. hun ballon was beslist niet mis. Dat merkte Panda
tóen de stekelballon tegen hen aan botste en een van de stekels
door de mand drong
RECHTER TIE EN DE TWINTIG GOUDSTUKKEN door Robert van Gulik
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN KRAMMETJE FOK
J
f A\.s i J '"-i'-i
113. Van bovenaf gezien leek de glijbaan-in-het-ijs duize
lingwekkend lang.
Luister nu eens", zei Brammetjein een uiterste poging om de
vijf Boze Eskimo's tot betere gedachten te brengen.
„Ik wens niets te horen", zei het hoofd van de Eskimo s.
„Jullie hadden hier niet moeten komen. Dit was verboden toe
gang. En jullie kennen nu het geheim van de kantelende ijsberg.
Daarom moeten jullie van de glijbaan af. Het is vervelend, maar
er zit niets anders op".
„Wie eerst?" vroeg één van de andere Eskimo's.
„De kleinste voorop", beval de Opper-Eskimo en dat was dus
Tutu, de papegaai.
Smekend keek het dier naar zijn vrienden, maar die waren
machteloos. Tevergeefs spande Bram zich in om een list te be
denken. Het zou hem niet helpen. Want elke beweging, die hij
maakte, werd nauwkeurig in de gaten gehouden door de Boze
Eskimo's.
„Vaarrrrrwel"zei Tutu verdrietig, toen een grote hand op het
punt stond hem een zetje te geven.
„Vooruit, gooi 'm eraf", beval de Opper-Eskimo driftig.
Posities Nederlandse
Boezem singel p 12 Baachy Head
Borneo 10 v Aqaba te DJeddoh
rnrif p 12 Vllssingen n -
Fiducia 2, 12 ta Maassluis
Fiona 10 te Halmstad
Fckke do long p 12 Dungene:
Fi?, !»!!»=-
"il=:
"Trés...
FaïSS*"
Karimata 9 to Wellington
lenkar N verm. 14 V Marseille n
San Nicolas
tontor p 13 Gibraltar n Bremen
Lloyd 12 v Balboa n Los
Prins Willem 4 12
Van °Neck 13 te Lyttelton
Van Noort 11 V Sandakan n Jassal-
Caltex Gorlnchem 13 te Rottei
