KV-».» SCHEEP St€*ÉBE Rl C HT EN
iïïmm
InlMi=
Transport
verdoemden
LEÏDSCH DAGBLAD
DINSDAG 5 JANUARI 1965
Dagelijks vervolgverhaal
Oorspronkelijke roman door
WOLFGANG ALTENDORF
41)
De volgende dag stond de zon stra
lend aan de hemel. De lente leek
voortijdig gekomen te zijn. De
schoonheid van het Zwarte Woud
ontvouwde zich voor de ogen van
Bleckmesser. In de middag kon het
vuur in de kachel gedoofd worden.
Alleen onder de ketel van de veld
keuken moest het blijven vlammen.
Met het oog op het succesvolle
optreden van de scherpschutters na
het verdwijnen van Kettenscharly
benoemde Bleckmesser de acht man-
I nen tot zijn lijfwacht. Zij kregen het
bevel, om wanneer het nodig was
hem te verdedigen, gewelddadige be-
van zijn bewegingsvrij-
leden van de lijfwacht in een nauwe
kring om hem heen staan en legden
^tenant, wie alles gelukte en die tot
heden nog geen gevangene miste en
bovendien over grote moed bleek te
-beschikken, een dergelijke lijfwacht
"toekwam.
Steinlein had het commando over
ude scherpschutters aan Lohmann, de
•Voormalige marine-officier opgedra
gen. Het transport bracht zonder
hdit voor de Feldwebel al voldoende
werk mee.
Lohmann verzuimde niets. HU dril-
Hoe is het ontstaan?
Dit woord: PLOMPVERLOREN
is een koppeling van plomp, het-
zU in de betekenis log, hetzU in
die van plons, met het deelwoord
verloren. Wat dat verloren nu
precies beduidt, is onzeker. Men
denkt aan: in het wilde weg, in
het honderd, maar te bewUzen
is dit niet, evenmin als de on
derstelling dat plompverloren
betekenen: verloren als iets
dat (met een plomp of plons) in
het water valt. Tegen de laat
ste opvatting verzet zich de be
tekenis van plompverloren. Men
verstaat er immers onder: op het
onverwachtst, zonder voorberei
ding, in het wilde weg, zonder
reden, klakkeloos, pardoes en
zegt dus bUvoorbeeld: hij liet
de bU elke gelegenheid zUn
en spoedig had hy een slagvaardige
troep. De mannen zelf gingen ermee
akkoord. ZU begeleidden hun luite
nant naar de commandant van de
stations, naar de verzorgingsposten,
kortom naar alle plaatsen, waar voor
het transport iets gunstigs te berei
ken viel. Hun zelfbewustzyn groeide.
Men fronsde het voorhoofd waar zU
verschenen, maar men had ontzag
voor hen. Het voorbeeld van de ma
joor, die zUn ridderkruis een rol spe
len liet, had Bleckmesser geïnspireerd
Hij had geen ridderkruis, maar wel
een lUfwacht. Men gaf toe, dat hy de
leider was van een hoogst gevaarlijk,
hoogst geheimzinnig transport. Zyn
wensen moesten bevredigd worden,
zUn oponthoud moest bekort worden
aan zijn verlangens naar hout
kolen moest zo gauw mogelijk vol
daan worden. Het scheen, dat hy
van station tot station per telefoon
aangekondigd werd. Overal
transport aankwam wist men reeds
met zekerheid, dat men te doen kreeg
met misdadigers en de lijfgarde werd
aangezien voor een troep bewakers,
die tot de tanden gewapend was.
Bleckmesser dacht er niet aan de
ze verkeerde opvatting te corrigeren.
ZU bezorgde voor de hand liggen
de voordelen, die men zolang moge-
lUk moest uitbuiten.
Het langzame rijden, het telkens
terugkerend lange oponthoud deden
Bleckmesser vermoeden, dat hU van
elke verbinding afgesneden was. Had
men hem vergeten of bevond hU zich
nog in het strategiscne plan? Zou
men de drie wagons op een zekere
dag ergens eenvoudig laten staan?
Maar dat de draden nog doorge
trokken werden, ontdekte luitenant
Bleckmesser in F. De goederentrein
reed binnen. Men maakte als steeds,
voor de lUfwacht onmiddellyk en
gewillig plaats. Een korporaal liet
zyn werk in de steek en bracht
Bleckmesser naar de Hauptmann.
Eindehjk! riep de commandant
We hebben op u gewacht. Trans
port B 500 nietwaar?
Is er dan iets gebeurd? vroeg
Bleckmesser verwonderd.
Ik heb iets voor u! De Haupt
mann zocht tussen een bundel pa
pieren die op zUn schrijftafel lag.
Tenslotte vond hU wat hU hebben
moest Waar hebt u zolang geze
ten? De order is al vier dagen oud.
Vraag dat aan de spoorwegen.
De dienstregeling is een volkomen
In elk geval heb ik een be
deel van ons vaderland gron-
me niet vergis,
Hauptmann, is mUn transport tot
heden toe nog niets anders dan
langs de andere wegen gegaan.
Dan bent u er aan gewend
geraakt. Het bataljon vyfhonderd
Hy zweeg als werd het hem eerst
nu duidelyk wie hU eigenlijk voor
zich had. HU schudde nadenkend
zUn hoofd. U bent niet te benUden,
luitenant. Kunt u het met de kerels
klaarspelen? Hoe lang bent u al on
derweg?
Zeven dagen.
Vluchtelingen?
Geen enkele, Hauptmann.
Niet te geloven! HU knikte naar
de deur. Men heeft u een goede be
wakingspatrouille meegegeven. De
maken een voortreffelUke
Gina Lollobrigida
trekt zich niets
van luipaard aan
(Van onze correspondent)
De door de directeur van de
Frankfortse dierentuin begonnen
actie tegen het dragen van lui
paardemantels vindt steeds meer
weerklank. Deze directeur, pro
fessor Grzimek, had een brief ge
schreven aan de Italiaanse film
ster Gina Lollobrigida die een
liefhebster van luipaardemantels
is. Grzimek had „La Lollo" voor
gehouden, dat door de huidige
mantelmode het luipaard met
uitsterven wordt bedreigd. De
dierentuin-directeur voerde in
zijn brief aan, dat de leden van
de Nederlandse koninklijke fami
lie', Jacqueline Kennedy en Ko
ningin Elizabeth van Engeland
besloten hadden geen mantels
van roofdierhuiden meer te dra
gen. Hoewel het antwoord van
Gina Lollobrigida voor dr. Grzi
mek teleurstellend uitviel heeft
nu een internationaal modecen
trum in Essen besloten geen
nieuwe luipaardvellen meer in te
kopen. Bovendien zullen de cliën
ten van het modecentrum de
raad krijgen, niet langer tot de
aanschaf van luipaardemantels
over te gaan.
Vele Westberlijners
op bezoek in
oostelijk deel
De BerlUnse muur ging gisteren
om middernacht weer voor de West
berlijners dicht. De laatste dag gin
gen nog 50.000 van hen naar het
oostelUk deel van de vroegere Duitse
hoofdstad voor een bezoek aan hun
familieleden. Ongeveer 821.000 West
berlijners maakten van de gelegen
heid rond Kerstmis gebruik
het oosten te gaan. Dit zUn er onge
veer 350.000 minder dan in de periode
rond Kerstmis 1963, toen voor het
eerst na ZVt jaar de mi
bewoners van West-BerJyn openging.
De geringere belangstelling is hier
uit te verklaren, dat afgelopen no
vember een eerste termUn voor be
zoeken heeft gegolden. Wanneer men
deze termUn meerekent, bezochten
200.000 West-Berlijners meer dan
rond Kerstmis-1963 hun familie in
oostelUk deel van de stad. In to
gingen gedurende beide perioden
het afgelopen jaar 1,4 miljoen
personen naar Oost-BerlUn, tegen
1,2 miljoen in 1963. Op het ogen-
c gelden de afspraken,, die tus-
de senaat van West-BerlUn en
regering van Ulbricht vorig jaar
werden getroffen, alleen nog voor
dringende familie-aangelegenheden.
Als Westberlijners deze ernstige per
soonlijke aangelegenheden kunnen
waarmaken, mogen ze alsnog door
Van de andere kant komen
nog steeds OostberlU'ners en Oost
duitsers in de leeftUd van gepensio-
irden naar het westen. De derde
vierde algemene bezoekperioden
vallen rond Pasen en ïond Pinkste-
In de Bondsrepubliek gaan stemmen
op, die eisen dat 'n regelihg ontwor
pen wordt, waarbU de W.-Berhjners
op elk gewenst ogenblik naar O.-Ber
lijn zullen kunnen gaan. Deze re
geling zou zich ook moeten uitstrek
ken tot de bewoners van de grens
gebieden met de D.D.R die onder
dezelfde beperkende bepalingen als
de WestberlUners vallen. Zoals be
kend kunnen bewoners van de bonds-
PANDA EN DE MEESTER - BALLONIST
wilden aan de
wedstrijd tor
tuigen op een veld neergezet en hun
groot boek. De secretaris van de Ve
stond bij dit boek en keek op zijn horloge.
Nog één minuut", sprak hij. „Dan wordt het boek gesloten en
kan niemand zich verder meer voor de wedstrijd laten in
schrijven".
„Hoor je dat. broer Ted?" fluisterde een der ballonnisten. „Dat
haalt dikke Dick vast niet meer. Nog één minuut en dan zijn we
die gevaarlijke mededinger kwijt. Het was toch maar goed. dat ik
zijn ballon heb lek geschoten, hè?"
„Dat was het. broer Ed", beaamde de ander. „Maar kijk daar
eens! Daar komt hij toch nog aan. Een volgende keer moet je
groter gaten schieten
„Maak je geen zorgen", zei broer Ted. „Hij zit nog zó hoog.
dat hij nooit op tijd naar beneden kan komen".
„Ik hoop het bromde broer Ed. „Dikke Dick kan verrassende
dingen doen met zijn ballonnetje. Ik zal pas gerust zijn. als de
secretaris het boek sluit
..Nog maar één minuut om beneden te komen", zei op dat
moment de ballonnist. ..Maar misschien haal ik het nog. Houd
jullie vast; dit wordt een stortlanding!"
En tegelijkertijd trok hij de gasschuif open. zodat de ballon snel
leeg liep
RECHTER TIE EN DE TWINTIG GOUDSTUKKEN door Robert van Gulik
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN KRAMMETJE FOK
105. Op hetzelfde moment, dat Bram met zijn lasso het
ondeugende Eskimootje in de kajak terugtrok, kwam de reus
achtige ijsberg in beweging.
Niet langzaam, maar met een slag, die tot ver in de omtrek
hoorbaar was, klapte de ijsberg plotseling op het water neer.
Alsof er ergens onder water een scharnier bevestigd was
„Lieve help!" riep Bram, terwijl het goede schip Kokanje door
een grote golf werd opgenomen en rondgedraaid. „Nu begrijp
ik. wat die geheimzinnige tekening te betekenen had.
Een scharnierende ijsberg als er iemand langs vaart, klapt
hij om en verplettert alles wat er onder is".
„Stel je voor. dat wij er zomaar langs waren gegaan", stamel
de Karo.
„Stel je vorrr herhaalde de papegaai en zijn rode veren
werden bleek van schrik.
Bram was zichzelf weer gauw meester.
,jZó kunnen we er niet langs varen", zei hij.
„We zullen eerst het geheim van die ijsberg moeten oplossen.
Dan kunnen we meteen dat Eskimootje thuisbrengen".
En met de kajak op sleeptouw voer het goede schip Kokanje
naar het Eskimodorp.
11 Positie» Nederlandse Kg? j i
BSTiVtTMtt:
CÏÏIV,MP,o,
«.f.^.STAo'TS'oK..,
éïkü&SL
2 S.id TP*™-
sawü iao„s snw ss
ilATVWr,»
xs x
