Transport
der
verdoemden
JOSEPH
GUY
f 11.10 Él"
FRANSE
COGNAC
Dagelijks vervolgverhaal
LEIDSCH DAGBLAD DINSDAG 22 DECEMBER 1964
Oorspronkelijke roman door
WOLFGANG ALTENDORF
een onveilig signaal. De reden hier
van was niet duidelijk. Er stond een
32)
Klapproth rilde van kou. Bleck-
messer gaf hem zijn eigen deken.
Schmitt, de kok stookte flink. De
ketel dampte. Het stoten van de wie
len schudde de wagon door elkaar;
elke stoot moest voor Klapproth een
kwelling zijn. Opnieuw wenste Bleck-
messer zo gauw mogelijk van 't trans
port verlost te zijn. Maar de goede
rentrein had slechts weinig vaart.
Toen de ochtendschemering aanbrak,
oud. De trein
uur stil
De reden
Er stond
met een pomp
zodat de vertraging voor
;nut kon worden. Wirbel
zorgde voor warm water van de lo
comotief,
een bad,
denken. 7
held kon op deze reis niet bevredigd
worden. Het oponthoud duurde tot
het uitreiken van de koffie. Toen de
beker van de laatste man gevuld
floot de locomotief en de goe-
ïtrein zette zich weer in bewe
ging. Hij kroop langs de weg, alsof
hij de rails wantrouwde.
De kapper heette Busch. Bleckmes-
ger had hem bij zich in de wagen
ontboden, om zich het haar te laten
ipen. Busch beschikte over niets
jeugd. En toen was ik natuurlijk uit
gerangeerd. Ik was geen lid van de
partij. Ik mag nog van geluk spre
ken, dat ze het niet erger met me
gemaakt hebben.
Hoe oud was het meisje?
Vijftien. Doch zij zag er uit
als achttien. Enig kind en tot in het
nerg verwend. Wie weet waar het
?oed voor geweest is? besloot hij
wijsgerig zijn relaas.
Van ons dorp is mijn hele lich
ting in Stalingrad gebleven. En ik
>ta hier en knip uw haar. Eerst wilde
k me ophangen.
Ophangen?
Ja, in de cel. Maar ze namen
ne nog net op tijd mijn bretels af.
Dr. Brohm kwam trots meedelen,
lat Klapproth koortsvrij
le kok opdracht een stevige bouil
lon te maken, opdat de patiënt weer
t op krachten kon komen. Bleck-
messer liet er een ei door roeren.
De aanval van de bommenwerpers
kwam geheel onverwacht. In duik
vlucht kwamen zij te voorschijn
beschoten het voorste gedeelte van
trem. Busch borg juist de schaar
weg en nam de sigaretten in ont
vangst, die Bleckmesser hem
zijn arbeid schonk. Hij liet
schrik de sigaretten vallen, en wierp
zich plat op de grond. De trein kwam
tot staan. Bleckmesser was uit de
ORIGINELE
HOLLANDSE PRIJS
PANDA EN DE MEESTER - BALLONIST
182. „De kleermaker heeft uw kostuum gebracht", sprak
Jolliepop op een morgen. Wilt u het even aanpassen".
„Maafdk-jieb helemaal geen pak besteldzei Panda onwillig.
„Helaasymét", gaf Jolliepop toe. „En daarom was ik zo vrij in
dit gemis te voorzien. Ik heb persoonlijk een stofje uitgezocht en
uw maten aan een gerenommeerde vakman opgegeven. Dus als u
het thans even wilt passen
„Maar ik heb helemaal geen pak nodig!" stribbelde Panda
tegen. „Echt niet, hoor. Waarom moet ik er zo opgeprikt bij~
lopen?"
„Vergun mij hierin met u van mening te verschillen"sprak de
goede knecht. „Men kan niet als een wilde rondzwerven in eigen
vel. Aan de kleding kent men de beschaving. Het is het anker
waaraan de maatschappij
Hier werd zijn betoog door een rinkelende slag onderbroken.
Panda kon nog bijtijds bukken voor een zwaar voorwerp, dat het
vertrek binnensuisde. toen klonk er een bons en een pijnlijke kreet
van Jolliepop.
Lieve deugd!" hijgde de getroffen knecht. „Wat is dit?!"
„Een anker!" antwoordde Panda. „Wat raar, hè? Er is niet
eens een schip in de buurt!"
