BffS
BSSii
Transport
der
verdoemden
Haalde ënko, spons erover!
SCHEE PSKmRE RIUjTEN
JONGEN (17)
IN BUIK
GESTOKEN
MEESTEM-LEERLING
De wonderlijke avonturen van BRAMMETJE EOK,
AJ5K, r jb
"isiïï?"-5-—
TCl ïTuCï5 2k
7
•rlftllr-™»
lil
riEf,:£;£
iS'SKss
JS\a?B 8.'?
LEIDSCH DAGBLAD MAANDAG 23 NOVEMBER 1964
Dagelijks vervolgverhaal
Oorspronkelijke roman door
WOLFGANG ALTENDORF
Uit de kamer van de commandant
jongen geluiden tot hem door. Ver-
soedelijk had Schwerdtfuss de ma-
eds voorbereid op zijn onwil om
iet transport te leiden.
De adjudant opende de deur, stak
Dn hoofd in de kamer en keek zoe-
tnd in het rond. Toen hij Bleckmes-
symptoom kende zelfs niet de mili
taire arts. Het was Krugsteins groot
ste geheim, dat hij voor geen geld ter
wereld iemand verraden zou. Zijn
tot heden behaalde succes, wist hij,
dankte hij aan zijn vitaliteit aan
zijn ijzerstei'ke gezondheid. Deze vi
taliteit werd ook iedereen duidelijk,
die in nadere aanraking met hem
kwam. Zijn zelfverzekerdheid was be-
(Van onze R'damse correspondent)
Hevig bloedend door een steek met
een kampeermes in de buik is gis
termiddag de 17-jarige losse werk
man L. J. van der Lende, uit Rotter
dam, naar het ziekenhuis gebracht.
De toestand van de jongen was zeer
ernstig, maar na een spoedoperatie
is daarin verbetering gekomen.
De steek werd hem toegebracht
door een 16-jarige leerling schilder,
eveneens uit Rotterdam. De twee
jongens stonden voor de Arenabio
scoop aan de Westkruiskade toen zij
ruzie kregen. De een verweet de an
der, dat hij over hem had geroddeld.
De schilders jongen haalde plotseling
een kampeermes uit zijn binnenzak
en stak Van der Lende daarmee ln
de buik.
6381. „Waarom is Panda er tegen, dat ge fupt?", vroeg
Joris. ..Kom dat misschienomdat hij het zelf niet kan?"
„Och kom" zei Dongadil. „Als hij niet eens zou kunnen fup-
pen, zou hij geen meester zijn"
Juist", sprak Joris. „Dit doet ons dus aan zijn
ditThem twijfelen- Fn dan ts er no9 iets :ik ben reeds veel lan{. leer
ling dan gij. maar ben ik U vooruit, zoals men
wachten? Heb ik iets bij deze
Neen. Ik kan zelfs geen blob
de zonderlinge
had laten ontstaan.
71. Ditmaal was er voor Brammet je Fok niets aan te doen.
Hij had niets èij zich om zich te verdedigen. Tegen deze
macht kon hij niets beginnen. Het jasje, waarmee hij zich onzicht
baar had weten te maken, werd hem afgenomen.
Even later was hij steviger geboeid dan ooit tevoren. Na
hij nieuwsgierig, wat dat voor een vreselijk monster was,
hij to was geschrokken, dat hij er zichtbaar van was ge-
Het monstertilde zijn masker op en Heer Truffel riep
verbaasd: „Mijn zoontje!"
Het was inderdaad de kleine Truffel, die een masker had op
gezet om zijn papa aan het schrikken te maken
„Ja zei het ventje peinzend, „de laatste tijd twijfel ik
ook wel eens .of hij wel een meester is. maar
„Welaan", viel Joris hem in de rede. „Als we het er dus over
eens zijn, dat Panda geen meester is, kan niemand ons weer-
plagen. Kom. we gaan met de blob op stap
En zo liepen ze even later over straat, tot grote schrik
voorbijgangers, die nog nooit een blob gezien hadden.
„Deze kant uit", sprak Joris. „We
we het meeste i
„Boos?" Heer Truffel
niet boos. Deze matroos had al mijn
lukken. Maar nu is hij weer in mijn rt
nog tegenhouden"
„Geloof maar niet, dat jouw plannen ooit zullen
Brammetje uit. „Jij zult de wereld niet veroveren
„En wie zal me tegenhouden?" vroeg Heer Truffel hoogmoe
dig. „Er is niemand in de buurt om jou te helpen
Brammetje zuchtte.
Hij kon moeilijk weten, dat het goede schip Kokanje. met
scheepskat Karo en papegaai Tutu aan boord, héél dichtbij was.
2o°35o s 'r:::
ESS iïï.'A«S5Si
