PARDOEZA: trefcentrum voor
de universitaire gemeenschap
16.50
21.50
Prof. clr. C. C. Krieger
heden tachtig jaar
Artsen uit Leiden
Hazerswoude in
PROF. DR. J; P. B. DE JOSSELIN
DE JONG OVERLEDEN
goud:
PIERROT
Magnani als Mamma
Roma te dominerend
Films van deze
week in Leiden
Vrijdag 20 november 1964
Tweede blad no. 31421
Gisteren onder grote
belangstelling geopend
De gehele Leidse universitai-
gemeenschap heeft sinds gis-
Nii-ren een trefcentrum: Pardoeza
enaamd en gevestigd in het
voormalige café-restaurant
loyal op de hoek van Doeza-
'Iraat en Boisotkade. De naam
a ardoeza, verzonnen door de
udente Marion de Bie. ver
te ijst naar de naam van de eer-
e curator van de Leidse Uni-
irsiteit waarnaar de Doeza-
>kj raat is genoemd en wil tevens
"j t ongedwongen karakter van
n hopenlijk veelzijdige en on-
Ii rwachte ontmoeting in het
so^efcentrum symboliseren. De -
51.3! et aanwezige -naamgeefster
joutrd gisteren tijdens de of fi
rn de opening beloond met een
schenk.
isin de laatste maanden ls door
tr velen hard gewerkt aan de ver
zenlij king van het initiatief, dat
enkele vooraanstaande cives
de academie werd genomen: het
ichten van een trefpunt, waar
leden van de universitaire ge-
red8 enschap zoals studenten, leden
(C1 de wetenschappelijke en van de
hnisch-administratieve staf elkaar
iden kunnen ontmoeten. De grote
wende krachten zijn de voorzit-
oehé van de Stichting Pro Civitate
if. dr. H. Berkhof en de Universi-
dtsarts D. C. den Haan geweest, die
roe teren beide het woord voerden
lens een korte en druk bezochte
uit iningsplechtigheid. De aankoop en
sectychting van het centrum zijn mo-
geworden door de financiële
hejun van curatoren en een brouwe-
die tevens waardevolle adviezen
strekte. De exploitatie zal geschie-
door het echtpaar Visser onder
ingbicht van een commissie van be-
Chenille Sprei
Prachtige, zware golfche-
nille met fraai bloemdessin
(waterlelie).In blauw, groen,
cognac en
geel. 1-pers.
Haarlemmerstraat
172 - 174
MIDZA
Honderd plaatsen
Pardoeza is een gezellige cafézaal
met circa 100 plaatsen, waar niet al
leen een drankje genuttigd kan wor
den, maar ,,ook eenvoudige hapjes,
echter geen grote maaltijden. De ge
meente Leiden heeft toestemming
gegeven, op het trottoir aan de Doe-
zastraat een terrasje in te richten.
Boven het eigenlijke trefcentrum
z(jn vertrekken ingericht ten behoe
ve van de studentendecanen, die tot
dusver in het Prytanaeum over veel
te weinig ruimte beschikten.
Uniek waagstuk
Prof. Berkhof noemde in zijn ope
ningstoespraak, die door rector mag
nificus, secretaris van de senaat, pre
sident curator, bouwcurator, wethou
ders en andere gemeentelijke autori
teiten werd bijgewoond, dit trefpunt
een uniek waagstuk, uit de nood ge
boren. In de uitdeiende universitaire
gemeenschap dreigt een desintegratie
Een kijkje in het trefcentrum
Pardoeza. dat gisteren officieel
is geopend.
(Poto L.D./Holvaat)
en daardoor een vereenzaming en ver
arming. Een trefpunt als dit kan
hier heel veel goeds tegenover stel
len.
Dokter Den Haan, wiens initiatief
en doorzettingsvermogen door prof.
Berkhof waren geprezen, bracht
dank aan B. en W. voor de verleen
de medewerking doch hoopte van die
zijde ook nog toestemming te kun
nen krijgen voor de inrichting van
een terrasje op de zonniger Boisot
kade. Hij bracht voorts dank aan de
zeer velen uit velerlei kring die de
totstandkoming mogelijk hebben ge
maakt.
Pardoeza is op werkdagen geopend
van 10 tot 23 uur doch op zaterdagen
slechts tot 13 uur. Des zondangs is het
trefcentrum gesloten.
Een schone stad
-'n kwestie van
mentaliteit
Heit bestuur van de Vereniging voor
Pedagogiek schrijft ons:
Allerwege gaan gemeentebesturen
in den lande paai en perk stellen aan
de verregaande verontreiniging van
hun stad. Gaarne wil het bestuur
van de Ver. voor Pedagogiek aan een
aspect, dat nog onvoldoende belicht
is, aandacht besteden. Wij vrezen
nl.t dat men er niet uitkomt, als
uitsluitend aandacht gegeven zou
worden aan enige praktische voor
zieningen. als het al of niet vroegtij
dig plaatsen van een vuilnisemmer
op de stoeprand.
Er moet vooral wezenlijk iets ver
anderen aan de mentaliteit van de
inwoners van onze steden.
De nonchalance, waarmee velen
papier, lege sigarettendoosjes, afval
van fruit en snoep zonder meer op
straat werpen, is een verfoeilijke ge
woonte.
De vervuiling van bussen, treinen,
wachtruimten wordt steeds groter,
het valt de buitenlanders steeds weer
op.
Helaas geven volwassenen in deze
een zeer slecht voor Dee", d aan de
jeugd.
En juist de jeugd is nog vatbaar
voor een goede gewoontevorming. Het
zal niet eenvoudig zijn bij ouderen
iets aan deze mentaliteit te ve
deren. In Zwitserland heeft de poli
tie een taak op een eventuele
ontreiniging toe te zien. De straten
zijn er kraakhelder.
Met betrekking tot de jeugd mener
wij een beroep te mogen doen op al
len, die leiding geven aan onze jon
gens en meisjes: leerkrachten, leiders
van jeugd- en sportverenigingen
anderen. Als we soms zien, hoe gym
nastieklokalen, honken en jeugdver-
blijven achtergelaten worden, is een
beroep op de leiding wel op z'n
plaats. Er mag niet toegestaan wor
den, dat jongelui dergelijke verblij-
;n slordig achterlaten.
Speciaal in en rondom de scholen
stellen de leerkrachten strenge eisen.
Het spreekt vanzelf, dat het eerste
milieu het gezin de sterkste
troeven in handen heeft om een goe
de gewoonteyormingwat de onder-
ge materie betreft, tot ontwik
keling te brengen.
Wij hebben hoop, dat op deze wijze
de jeugd tot een andere mentaliteit
kan worden opgevoed, dan nu vaak
openbaar wordt.
En misschien hebben wij dan over
:n aantal jaren een schone stad.
gouden verlovingsringen
Constant, Love, Anjer, Desiree.
Juwelier v. d. WATER heeft ze.
Haarlemmerstraat 181.
Zeer grote keuze. Op het
graveren kunt U wachten en
zonder kostenverhoging.
ALTIJD VOORDELIG.
Prof. dr. C. G. Krieger ,oud-hoogleraar aan de Rijksuniversiteit
in Utrecht in de Japanse taal en de kunstgeschiedenis van het
Verre Oosten en oud-conservator aan het Rijksmuseum voor
Volkenkunde in Leiden, viert heden zijn tachtigste verjaardag.
Hij is sinds 1927 woonachtig in Oegstgeest.
Carel Coenraad Krieger werd op
20 november 1884 geboren en door
liep de hbs te Den Haag en Leiden.
Hij was nadien werkzaam als admi
nistrateur bij de Kon. Marine welk
wapen hij in 1927 met eervol ont
slag verliet als administrateur eerste
Van 1922-'56 Leids hoogleraar
In Zeist, waar hij de laatste jaren woonachtig was, is zondag j.l.
plotseling op 78-jarige leeftijd overleden prof. dr. J. P. B. de Jos-
selin de Jong, die van 1922 tot 1956 eerst bijzonder en sinds 1935
gewoon hoogleraar in Leiden is geweest in de volkenkunde van
Indonesië in verband met de algemene volkenkunde.
Prof. de Josseling de Jong heeft een belangrijke rol vervuld in
de ontwikkeling van de volkenkunde in ons land.
Het stoffelijk overschot werd dezer dagen in alle stilte gecre
meerd in Westerveld.
Grondlegger van
volkenkunde in
Nederland
Jan Petrus Benjamin de Josselin de
Jong werd op 13 maart 1886 in Leiden
geboren. Hij doorliep hier het gym
nasium en studeerde in de Sleutel
stad Nederlandse letteren. In 1913
promoveerde hij op een proefschrift
getiteld „De waarderingsonderschei
ding van levend en levenloos in het
Indogermaans vergeleken met het-
Kedroffkwartet:
Exclusief ensemble
Het beroemde Kedroffkwartet uit
Parijs, dat donderdag a.s. zal con
certeren in de Lutherse kerk aan de
Hooglandse Kerkgracht, brengt
Liturgische Gezangen uit de Rus
sisch orthodoxe Eredienst.
Zestig jaar geleden werd dit zang-
kwartet opgericht door de vader van
de tegenwoordige dirigent. In zfjn
huidige samenstelling treedt dit
exclusieve ensemble reeds tien jaar
op in alle voornaamste steden van
Europa en de V.S.
Het programma geeft een over
zicht van de ontwikkeling der Litur
gische Gezangen der Russ. Orth.
Kerk: le: zoals deze in de oude
Russische kloostertraditie in al hun
zuiverheid bewaard gebleven zijn;
2e: die ontwikkeling dezer miuziek
onder Westerse en Italiaanse invloe
den; 3e: de invloed van de nieuwe
Russisohe muziek op de liturgische
gezangen en de terugkeer tot de
oude Slavische traditie.
Dit optreden is een zeer belang
wekkend gebeuren, dat de grootste
aandacht verdient!
Concert „Sempre
Crescendo"
Het studenten Muziekgezelschap
„Sempre Crescendo" geeft zijn jaar
lijks gala-concert op 8 december a.s.
in de Stadsgehoorzaal, des avonds
te kwart over acht.
Het programma vermeldt werken
van Rossini, Mozart, Haydn en Don
Gillis.
zelfde verschijnsel in enkele Algon-
kintalen". In 1911 werd hij benoemd
tot conservator bij het Rijks Ethno-
grafisch Museum te Leiden. In 1921
volgde zijn benoeming tot lid van de
Koninklijke Akademie voor Weten
schappen nog voordat hij een leer
stoel aan de universiteit bezette.
In 1922 werd hij vanwege het Leids
Universiteits Fonds benoemd tot bij
zonder hoogleraar met de reeds ge
noemde leeropdracht, in 1935 werd
deze leerstoel omgezet in een ordina
riaat. Met een onderbreking van 1942
tot 1944 toen hij in gijzeling vertoefde
oefende hij dit hoogleraarschap 34
jaar uit, tot hij in 1956 bij het berei
ken van de zeventigjarige leeftijd met
emeritaat ging. Hij werd opgevolgd
door zijn neef dr. P. E. de Josselin de
Jong, die een iets andere leeropdracht
kreeg.
Prof. De Josselin de Jong heeft vele
studiereizen naar het Verre Oosten
gemaakt, ten dele in gezelschap van
zijn leermeester prof. dr. C. C. Uhlen-
beck. Hij had een vruchtbare pen,
waaruit vele publikaties in boekvorm
in de vorm van tijdschriftartikelen
binnen- en buitenland vloeiden.
Prof. dr. Josselin de Jong heeft min
meer de volkenkunde in ons land
geïntroduceerd, waardoor hij ook een
belangrijke stimulans is geweest voor
de ontwikkeling en uitbouw van het
Rijksmuseum voor Volkenkunde in
Leiden. Tijdens zijn langdurige pro
fessoraat heeft h|j een grote reeks
leerlingen gehad, die na hun studie
het stempel van hun leermeester ver
der bleven drukken op de ontwikke
ling van de ethnologische weten
schap. Minstens dertien van zijn leer
lingen bezetten thans leerstoelen in
binnen- en buitenland.
s mens verwierf prof. De Josselin
de Jong zich vele vrienden door zijn
bescheidenheid, zijn wars zijn van
uiterlijk vertoon, zijn hulpvaardigheid
zijn nimmer aflatende belangstel
ling voor problemen en zienswijzen
anderen.
Sint geeft
dit laar met
gulle hand
Het is alles goud wat bij ons blinkt.
Er is zóveel te zien, zóveel moois,
dat men niet uitgekeken komt.
Dit jaar is het wel een zeer mooie
collectie GOUDEN FANTASIE-
RINGEN, ARMBANDEN, COLLIERS
HANGERS, met en zonder edelstenen
VOOR EEN EDEL GESCHENK
IN GOUD OF ZILVER SLAAGT
U BESLIST BIJ
UW JUWELIER-HORLOGER VOOR
DE A.S. SINT.
Maarsmanssteeg 21 - Leiden
Telefoon 20778
De Rijksweg 11 tussen Leiden
en Alphen bleek gistermorgen
een ware ongeluksweg. Niet
minder dan drie auto's raakten
alle door verschillende oorzaken
van de weg. Eén er van, een
personenauto waarin twee art
sen uit Leiden op weg waren
naar hun militair onderdeel in
Amersfoort, begon gistermor
gen bij de Stenen Molen in Ha
zerswoude te slippen doordat de
bestuurder van deze auto krach
tig moest remmen voor een
dwars op de weg staande vee
wagen uit Hazerswoude. Men
had deze niet tijdig gezien door
een brug in de weg. Het gevolg
was, dat de artsen met hun wa
gen de Oude Rijn ingleden.
Gelukkig wisten zij zich zelf
spoedig door het raam van de
auto te bevrijden. Hun wagen
zonk naar de bodem van de
Rijn. Deze is later op het droge
gehaald. Bij landbouwer De
Jongh aan de Hoge Rijndijk zijn
de artsen van droge kleren voor
zien.
(Foto Leldech Dagblad)
klasse. Inmiddels was hij in de ge
legenheid geweest, van 1918 tot 1923
te Leiden Japanse taal- en letter
kunde te studeren onder leiding van
prof. M. W. de Visser. In 1940 pro
moveerde hij aan deze universiteit
tot doctor in de letteren en wijsbe
geerte.
In 1927 werd de heer Krieger, na
dat hij de militaire dienst had ver
laten. conservator voor de afdeling
China en Japan van het Rijks
museum voor Volkenkunde, dat toen
nog aan het Rapenburg te Leiden
was gevestigd en tijdens zijn
museum-periode verhuisde naar de
tegenwoordige plaats aan de Steen-
straat. Met behoud van zijn Leidse
functie werd hij in 1935 in Utrecht
lector voor de Japanse taal- en let
terkunde en in 1948 bijzonder hoog
leraar aan deze universiteit voor de
Japanse taal en de kunstgeschiedenis
van het Verre Oosten. In verband
met zijn kennis van het Verre
Oosten was hij voor de oorlog enige
jaren verbonden aan het Departe
ment van Defensie bij het bureau
van de Generale Staf.
In 1954 legde prof. Krieger zijn
Utrechts hoogleraarschap neer in
verband met het bereiken van de
pensioenverplichte leeftijd, nadat hij
enige jaren voordien zijn Leidse
conservatorschap had beëindigd.
UIT DE SUIKERPOT...
„Het is een daad als van een kind,
dat uit de suikerpot snoept", zei de
officier van Justitie bij de Haagse
rechtbank tot een 41-jarige timmer
man uit Leiden.
De timmerman had in een zelf be
dieningszaaks in Leiden een potje
mokka-koffie meegenomen zonder te
betalen.
„Ik ben voor de verleiding bezwe
ken", motiveerde verdachte.
„Dat soort diefstallen is eigenlijk
een typisch vrouwen bedrijf en geen
werk voor een man", constateerde de
officier. De eis luidde f 60 boete of 12
dagen hechtenis.
„Laat het u een les zijn", waar
schuwde de rechter, die f 40 boete of
8 dagen hechtenis oplegde.
TURFMARKTBRUG j
EERDER OPEN
Ondanks alle pessimistische ge
luiden in de raad: wethouder Piena
sprak van een herstel dat plm. zeven
weken zal duren, bericht men ons
van de zijde van B. en W., dat de
mogelijkheid niet is uitgesloten, dat
de Turfmarktbrug „onvoorziene om
standigheden voorbehouden" over
veertien dagen voor het verkeer
weer wordt opengesteld. Eerst later
komt dan de grote revisie aan de
beurt.
In film van Pier Paolo Pasolini
STUDIO Filmen met Anna
Magnani moet voor een cineast
zowel een vreugde als een ver
schrikking zijn. Aan de ene kant
prettig, omdat hij zeker weet, dat
zij een gloedvolle vertolking op
het witte doek zal zetten. Een
„Dreigende trommen"
strijd in jungle
LUXOR „Good old" Gary Coo
per is als legerkapitein te zien in
„Dreigende trommen", een film
waarin weinig actie zit. De kapitein
trekt eerst met enige handen vol
soldaten door de jungle naar een
fort, gevuld met piraten, dat hij
slim verovert en daarna opblaast.
Dan krijgt hij met gevaarlijke In-
te doen, die hem, met zijn
legertje, dwars door oerwou
den en moerassen drijven, waar be
halve roodhuiden ook nog allerlei on
gedierte, zoals slangen en krokodil
len, het leven in gevaar brengt. Tel
kens weet hij door listen of kleine
schermutselingen aan de Indianen
te ontkomen. Uiteindelijk wordt er
tussen de kapitein en het opperhoofd
een duel uitgevochten dat zich voor
namelijk onder water met messen
afspeelt. De kapitein wint de wa-
terstrijd, waarna er van de Indianen
niets meer is te duchten. Als bekro
ning voor zijn heldhaftig werk kan
de kapitein een uit net opgeblazen
fort bevrijde vrouw (Mari Aldon) in
In „Dreigende trommen" zijn
prachtige natuuropnamen in kleuren
te zien.
creatie, waar de vonken van af
spatten. Maar aan de andere kant
is het ontzettend moeilijk, omdat
de bruisende vitaliteit en de on
stuimige warmbloedigheid van dit
temperamentvolle fenomeen niet
of nauwelijks zijn in te tomen.
Waar haar scherp gezicht met de
felle ogen en de bandeloze haar
dos in het beeld verschijnt is geen
plaats meer voor een ander. Zij
overspeelt iedere partner.
Een probleem, dat ook regisseur
Pier Paolo Pasolini in „Mamma
Roma" niet de baas is kunnen wor
den. Zijn eigen somber scenario
draait te nadrukkelijk om de ge
ëmotioneerde vrouw van de vlakte,
die door Anna Magnani gestalte
krijgt. .Mamma Roma" juicht op de
bruiloft van haar „beschermer".
Eindelijk is zij vrij. Eindelijk kan zij
zich gaan wijden aan haar zestien
jarige zoon, een wat lusteloze knaap,
die tussen de boeren op het platte
land is opgegroeid. Zij sleept hem
naar Rome om een levenspad te
volgen, dat zij voor hem heeft uit
gestippeld. Een weg, welke moet lei
den naar een vaag, maar toch hoog
gestemd doel. Maar Mamma Roma
kan zich niet losmaken van haar
verleden. Niet van de personen, die
toen een rol speelden in haar leven.
En niet van de middelen, die toen
goed genoeg waren om een gesteld
doel te bereiken. Deze invloeden en
de leeglopende vriendjes en vrien
dinnetjes, met wie haar zoon zich
omringt, bepalen zijn levenswandel.
En die neemt zo een heel andere
loop dan zijn moeder had vastge
steld. Al haar lawaaiige zorgen kun
nen dat niet tegenhouden. Lang-
„Tom Jones
Tiveede week
Trianon Het verhaal van Tom
Jones, die levensgenieter die door zijn
goedmoedige schavuitenstreken alle
vrouwen op de hand krijgt, gaat in
het theater aan de Breesfcraat zijn
tweede week in.
Als baby werd Tom Jones door
zijn ongehuwde moeder in het bed
van een zeer rijke en wijze landheer
gestopt, met het gevolg, dat hij in
die luxueuze omgeving een buiten
beentje vormt. Hij trekt zich daar
echter niets van aan, bemoeit zich
met allerlei vrouwen en allerlei
vrouwen bemoeien zich met hem. Er
is er echter één die hem voortdurend
ontglipt en het kost hem bijna let
terlijk het hoofd om die tenslotte
definitief in de armen te sluiten.
zaam maar heel zeker zakt hij weg
naar een niveau, waarop de gevan
genis onvermijdelijk is.
Pasolini schildert een wereldje vol
labiele figuren. Hoewel zij allen met
elkaar bepalend zijn voor de rich
ting, waarin de jongeman wordt ge
dreven, torent toch de vlammende
persoonlijkheid van Mamma Roma
hoog boven hen uit. Imposant en
dominerend. Tè dominerend menen
wij, want zodra is Magnani even van
het doek of het lükt. dat alle vaart
uit het verhaal is verdwenen. Daar
door wordt Anna Magnani in feite
de enige pijler, waarop Pasolini zijn
film kan laten rusten. Zelfs haar
indrukwekkend talent blükt tegen
deze last niet bestand.
uiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiïinnnnnnüiiimninimiiniinninniti
Nogmaals:
MONDO CANE 2
LIDOMondo Cane 2 is zijn
tweede week ingegaan een bewijs,
dat men wel wil zien wat er voor
merkwaardigs in de wereld te koop
is. Welnu: Mondo Cane 2 laat iets
zien van de wereld, en meer nog
van 's mensen onverstand. Zozeer
zelfs, dat men wellicht geschokt zal
worden door allerlei mensonterende
toestanden, die bij sommige bevol
kingsgroepjes met wellust worden ge
handhaafd.
