SCHEEPS
ERICHTEN
mm:
GEZEGEND IS
HET LEVEN
Ir
De wonderlijke avonturen van KRAMMETJE FOK
Fol ziens in Marina
SBSi
sïïKBSS5
wwSs
SSSr
uv'3-£
ËMlr
liSlL
3?
LEIDSCH DAGBLAD DONDERDAG 5 NOVEMBER 1964
Dagelijks vervolgverhaal
Oorspronkelijke Nederlandse roman door
KLAAS VAN DER GEEST
§fj ju hij ging ook een paar maal naar
WÊ de stad om leveranciers te vertellen,
dat ze de vrouw van zijn wijkmees-
4 ter niets meer op krediet moesten
iqp leveren. Er zouden dan ook geen
grote moeilijkheden uit zijn voort-
gekomen als de directeur de wyk-
m'5t' meester zelf een beetje in het oog
.gehouden had. Maar dat verzuimde
hij, omdat hij te veel in beslag ge-
^pnmpn werd door z'n eigen beslom
meringen. Was dit niet het geval ge-
'weest. dan had hij zeker wel opge
merkt dat de pachters in de vierde
Wijk minder meststoffen afnamen
dan vorig jaar, ook minder veevoeder
betrokken en minder aardappelen en
"en het liep ni
meer in de mensen in het nauw te
drijven tot ze eindelijk moesten toe
geven, dat ze geknoeid hadden. Hij
wilde er niet te veel drukte
maken. Tenslotte ging het nog r
om 'n paar zakken aardappelen, die
een pachter voor eigen rekening bui
ten de kolonie kon hebben verkocht
tegen iets hogere prijs, dan de wijk
meester kon hebben gemaakt met
het wegen of meten van de oogsten,
die afgeleverd werden.
„We zullen het op abuizen hou-
:n.' zei hij overal waar hij kwam.
„Zorg er voor, dat die het volgend
jaar niet weer worden gemaakt
ze stemden toe. Het moesten
wel abuizen zijn, want ze wisten ten
minste van niets. Ze leverden af, wat
vroeg hij. b' t
Di iijj wiiue via^en. i m nem op. ue geaacnte
48. De volgende morgen zat Joris Goedbloed in een duur
restaurant. Hij had zich tegoed gedaan aan enkele uitgezochte
spijzen en las nu glimlachend het ochtendbladwaarin een vreem
de juwelenroof werd beschreven. „Juwelen vlogen weg", las hij.
Zonderling relaas van agent Het bericht besloot met de
vermeldingdat de betrokken agent onder medisch toezicht was
geplaatst.
„De domme reuzen mompelde Joristevreden achter
over leunend. Zij begrijpen nooit, wanneer hun een pits gefupt
wordt. Welaan, des te beter. Laten ze maar hun eigen ogen niet
vertrouwen, wanneer de kostbaarheden vanzelf in mijn zak vlie
gen. Laten zij maar onwetend blijven van de wonderlijke moge
lijkheden, waarover de bezitter van de meestersteen kan beschik
ken".
Joris zelf was op dat ogenblik echter onwetend van iets won
derlijks. dat achter hem in de spiegel gebeurde. Dat merkte hij pas
toen toornige vuisten op het spiegelglas beukten en een donde
rende stem hem toeriep:
„Onwaardige duisterling! Ge hebt de meestersteen gestolen en
dag toch al in
t nii het nodig
ie freule in de
die als directeur begonnen was. „In
elk geval zullen we ons over dat
baantje van me niet te druk meer
Het GEZELLIGSTE
aan de KATWIJKSE
van de pachtera L ande- De bar is elke dag tot
aS£lJ' A' Sm'n*
4 30C-6auunrhnameCePt'e 5°)aar B'°'W"
Dr. Van Voorthuijsen
Spn°dlSeBJ63Z«UOt"a.E10
ioRuS' syss reünl-e-
Steenschuur 6: Kerk van Jezus
Sa%r?0.3V0anu£ vhm!lgen
56. Voor Brammetje, Orak en Tutu. die snel i
boord i
gehaald, braken nu heerlijke dagen aan. Zij werden gehuldigd
en Brammetje kreeg de hoogste onderscheiding, die de Kalief aan
een vreemdeling kon uitreiken: de Orde van de Blauwe Kameel,
met het Kruis van Verdienste. Bootsman Orak gunde Bram die
onderscheiding natuurlijk best. maar hij vond het toch een beetje
gek. dat hij zélf helemaal niets kreeg. Totdat de Kalief op een
goed moment tegen zijn eregasten zei: „En nu heb ik nog een ver
rassing. Kom maar eens mee naar de paleistuin"Nieuwsgierig
kwamen ze buiten en toen werd Orak helemaal rood van
opwinding en verlegenheid en blijdschap. Want de Kalief had
stilletjes de beelden, die door Orak waren gemaakt, in de tuin bij
de andere meesterwerken laten zetten. En op een klein bordje
stond, dat Bootsman Orak die kunstwerken had vervaardigd.
„Wat ben ik daar blij mee. wat vind ik dat heerlijk", stotterde
Orak telkens weer. „U had geen mooier geschenk kunnen kie
zen." „En nu een feestmaaltijdzei de Kalief. Dat deed Tutu
glunderen, want eten op een bordje vond hij véél l
zijn naam op een bordje. „Lekkerrr smullen!"
moest zelfs de Kalief hartelijk om lachen.
EINDE VAN DIT VERHAAL
riep hij
61: K. en O.-
Middenstandsbond. 8 uur nam.
z ssssst
4.45, 7 en 9.15 uur.
2 ^3of 4 ^45 715 5en"9.15 &uur f.' 20 8
ÏÏS dinïïag woensdag en donder-
,-6Deui?
Lakenhal: Dag 10-5
geDCaBg,eaion-':
nm bovendien vrijdag 8-10 uur n m.
avo^r [?i.srsT
Posities Nederlandse
schepen
HoM. Duin verm. 5 v Düngun n Mam Lloyd 4 320 m Pifcelrn
Tbs
