TEMPELDESGELOOFS:
TOERISTEN-MAGNEET
Veroordeelde nazi nog
op vrije voeten
I NOTRE DAME DE PARIS: 800 JAAR
Bewogen9 boeiende historie
Duidelijke taal
Geslaagde proef
van de TSR-2
SOCIALISTEN
BOEKEN WINST
IN DUITSLAND
Chefarme ,4
Moskou verbiedt
handel met elf
Britse firma's
Opgericht 1 maart 1860
Dinsdag 29 september 1964
Vijfde blad no. 31377
(Van onze Parijse correspondent)
Een 21-jarige handelaar in verdo
vende middelen, Bernard Napoli, is
in Mineola, staat New York, tot 63
jaar gevangenisstraf veroordeeld.
Persoonlijk heeft hy tieners met he
roine ingespoten om hen aan dit
goedje te verslaven. De rechter,
Aaron Goldstein, voegde hem toe:
„U behoort tot het laagste gespuis
van deze aarde en verdient in de
gevangenis weg te rotten".
der Koningen.
OFSCHOON het natuurlijk moeilijk is de
leeftijd van een monument waaraan genera
ties lang gewerkt werd en datstrikt ge
nomen, eigenlijk nog altijd niet helemaal vol
tooid is op een paar maanden en zelfs jaren
nauwkeurig te bepalen, is nu toch maar vastge
steld dat de Notre Dame de Paris dit seizoen
haar 800ste verjaardag viert. Wie zijn vinger nu
juist op dit kalenderjaar gelegd heeft is ook nog
een mysterie, dat zich overigens wel harmonisch
jubileum dat nu het record-
antal van één bovenste etage heeft
oen liften. Het is waar óók dat als
leristenmagneten, sedert onheugly-
tüden Eiffel en Notre Dame een
er vinnige dan edele strijd aan
leveren zijn waarbij beide tegen-
tanders elkaar hoogstens enkele
ienduizenden bezoekers gewonnen
-en. Waar ook dat Eiffel de laatste
iren net even vóór bleef liggen. Een
chterstand van de Notre Dame dus
r een exclusief jubileum van
et stalen monster natuurlijk ge-
lakkelijk nog zwaarder geaccentu-
erd zou dreigen te worden. Maar
m op grond van die verschillende
mstandighden nu te willen insinu-
ren dat de Notre Dame voor een
leine correctie of afronding van
aar leeftijd die men, onvrien-
elijker, zelfs als geschiedsvervalsing
ïag omschrijven niet uit de weg
du zijn gegaan is wellicht slechts
én stap die wij persoonlijk niet-
smin halsstarrig zullen blijven wei
eren te doen.
Legers van slaven
stortten sweet...
Maar ook indien ge die twee nul-
ai achter het cijfer acht van haar
adérdom misschien niet helemaal
liver rond mocht achten, dan blijft
t geschiedenis van de Notre Dame
och nog altijd lang, boeiend, rijk
levendig genoeg om er weer eens
iten een wijle bü stil te staan.
Evenmin als Rome werd natuur-
k de Notre Dame enkel met een
loek en een zucht en in één dag
sbouwd. Op dat eilandje tussen de
Eide Seines armen waar Parijs, on-
de naam Lutetia indertijd gebo-
werd, stond voor de Notre Dame
verrees, in de Romeinse tijd,
it een tempel van Jupiter en daar-
nog een anders Godshuis. Toen
ie laatste Romeinse kerk op haar
Eurt ook met de grond gelijk was
Emaakt, kon, op last van bisschop
aurice de Sully die als slaaf ge
wen werd, in. 1163 met de bouw
m de Kathedraal worden begonnen
ie bouw heeft toen, in eerste aan-
g (Want met de beide torens is
en nog altijd halverwege blijven
eken), al anderhalve eeuw ge-
nurd.
Hele legers van slaven en arbei-
trs hebben tonnen zweet gestort,
a gedurende vijf generaties steen
ok op steenblok te stapelen, ramen
construeren, poorten te bouwen,
indbeelden te plaatsen, gekleurde
asramen aan te brengen. Men
seft veel lyrisch gesproken over het
ïeilig geloof" dat bergen verzet cn
ithedralen bouwde. En wie zal dur-
En ontkennen dat dat christelijk
Eloof zich in de Notre Dame een
er indrukwekkendste monumen-
heeft geschapen.
Maar wanneer de bouwmeester
jjens naam zich in de nacht der
Öen heeft opgelost door dat ge-
of zo krachtig werd gedreven dat
ijn geest de conceptie gedurende
Ele generaties kon blijven dragen,
mag men de vakbekwaamheid
die duizenden schilders, beeld'
lowers en arbeiders toch zeker even
in uitvlakken. En het is vooral
el het gebrek aan zulke middel-
Owse artisan-kunstenaars w
r bij name niet een bekend
leven, dat de bouw van eer
De Notre Dame,
van voren gezien.
eenkomstige collectief kunstwerk
daag onmogelijk zou maken.
Gm van de kosten dan nog ir
niet eens te spreken. In die tijd hoef
de de kerk op een paar biljetjes
niet te kijken. Half Parijs was
gendom van het bisdom, en met de
huur van die huizen, plus het tol
geld dat bisschop De Sully op vele
bruggen en wegen mocht heffen, is
de constructie van de Notre Dame
goeddeels bekostigd kunnen worden.
En derde bron van inkomsten voor
aanbouw was dan ook nog het
boetegeld dat vermogende zondaars
stortten in de kas
Monstrueuze
zwelgpartij
Toen de Notre Dame, volgens de
huidige kalender, dus zo omstreeks
acht eeuwen geleden kon worden in
gewijd, zag de kathedraal er niette
min van binnen en van buiten wel
heel anders uit dan tegenwoordig.
De duiven en het gemotoriseerde ver
keer van Parijs hebben de gevels nu
hun vuildonkere kleur verleend en
tot dusver heeft men, uit vrees voor
de coccobacilose of wel de „muur
ziekte", de Notre Dame, in tegen
stelling met andere monumenten,
nog geen verfrissend sopje durven
voegt naast de talloze andere duisternissen en
geheimzinnigheden waarmee het verleden van
Frankrijks meest illustere zo niet oudste en
grootste kathedraal omgeven wordt.
Er zijn boze tongen die zich niet ontzien te lis
pelen, dat de Notre Dame niet wilde achter
blijven bij de Tour Eiffel die, met de officiële
documenten over feestelijke inhuldigingen in de
stalen vuist, waterdicht bewijzen kon, dit jaar
driekwart eeuw oud te zijn geworden.
Indertijd waren die muren echter
bont geschilderd, terwijl ook het in
terieur vrij was van de serene inge
togenheid die hier thans heerst. In
getogen kon men de gelovige ge
meente toen trouwens ook moeilijk
i altijd noemen. Niet alleen
dat de Notre Dame gedurende de
hele dertiende eeuw het centrum was
permanente kermis waar
beren hun kunsten vertoonden,
waarzegsters haar waarheid zegden
onstuimig werd feest gevierd. Ook
binnen de muren ging men voor de
uitdagende maskerades niet uit de
weg. Denk aan het feest der gekken
dat tussen Kerstmis en Nieuwjaar
werd gevierd, en waarbij de geeste
lijken hun schertsbisschop kozen die,
gezeten op een ezel en in gezelschap
i papegaai, de kerk binnen
reed om voor het aangezicht der ge
knielde gelovigen dan een pseudo-
preek af te steken die culmineerde
'ens dat alle kerkgangers de
leverziekte, kiespijn en de schurft
mochten krijgen. Tegen het nieuwe
jaar werd de gelegenheidsbisschop
voor zijn wangedrag en verwensin
gen niettemin gestraft, doordat hij
door de overige geestelijken die zich
achter mombakkesen van zwijnen,
geiten en ezelskoppen verborgen, de
kathedraal weer werd uitgejaagd,,
mee dan ook het kwade voor
jaar weer was verbannen. Een
vooruitzicht en een zekerheid die
dan binnen de gewijde muren na-
tuurlijk met een even monstrueuze
.velgpartij bekroond moest worden
aarvoor tonnen wijn eh bergen
orst de kathedraal werden binnen-
ssleept. Van die uitgelaten stijl
aarin het gelovige volk in die jaren
zyn godsdienstige gevoelens beleed,
kan men intussen ook vandaag nog
de sporen van de kathedraal her
kennen in de vorm van de honder
den duivels, heksen, apen, bokken
anders: beesten in steen waarmee
gevels en de daken zijn versierd.
De Notre Dame heeft sindsdien
in al die eeuwen ook nog heel wat
andere opwindingen, naast plechtige
ceremonieën gekend. Ze heeft, met
haar twee onvoltooide torens op
brandstapels neergekeken waarbij
heksen, slechtaards, afvalligen ei
Hugenoten in de vlammen der ge
rechtigheid vergingen. De kathe
draal heeft als universiteit en
volkslierberg dienst gedaan. Er
den koningen en zelfs keizers,
der wie Napoleon en Henri VI
Engeland, gekroond en gezalfd. De
revolutie heeft het ook op haar kos
ten bont gemaakt met haar beelden
stormen en koppensnelleryen van
heiligenbeelden, alvorens de gewade
ruimte tot tempel der rede werd uit
geroepen. En de Notre Dame heeft
ook als opslagplaats en wapendepot
gefungeerd. Napoleon heeft de ka
thedraal tenslotte weer in haar oude
waardigheid hersteld, en daar is 't
sedertdien dan bij mogen biyven.
Een waardigheid die nochtans niet
uitsloot, dat de Notre Dame nog al
tijd maar moeilijk de zon van Eif
fel's massale toeristensucces in het
wate- van de Seine kan zien sche
nen. Reden waarom dan ook deze
minder (aanvechtbare) 800ste ver
jaardag dit jaar met niet minder op
hef en tralala moest worden gevierd.
Advertentie
Engelands geheime luchtwapen, de
laag vliegende TSR-2, gebouwd door
de British Aircraft Corporation, met
het vermogen en de snelheid van
een geleid projectiel, heeft met suc
ces zijn eerste proefvlucht gemaakt.
Het toestel is de opvolger van de
„Canberra" welke deel uitmaakt van
de Britse nucleaire bomeskaders.
De TSR-2 is niet alleen een com
binatie van jager en bommenwerper
maar vormt een zeer gecompliceerd
wapen op zichzelf. Het is bestemd
om met de snelheid van bijna het
geluid niet ver boven boomhoogte
te vliegen en zodoende onzichtbaar
door het vijandelijke radarnet heen
te dringen. Het kan zowel atoom-
als gewone bommen meevoeren. De
maximale snelheid is 2400 kilometer
per uur en het werk van de piloot
en de navigator kan gedurende de
vlucht geheel door middel van een
computer worden uitgevoerd. Het is
het duurste militaire vliegtuig, dat
ooit in Engeland is gebouwd en
waarschijnlijk het meest formidabele.
Het heeft een zeer lange neus en
korte vleugels. Het wordt reeds een
bemande raket genoemd. Dit is de
eerste TSR-2 van een reeks van 50
welke in 1966 aan de Royal Air
Force zal worden afgeleverd en tot
1980 zal kunnen worden gebruikt. De
kosten van deze order bedragen tus
sen de 4 en 5 miljard gulden. Het
is niet uitgesloten dat de Royal Air
Force de besteling van de TSR-2,
welke 100 ton weegt, zal verdrievou
digen. Met de bouw waren vier jaar
Nauwelijks een jaar voor deWest-
duitse bondsdagverkiezingen hebben
de socialisten bij gemeenteraadsver
kiezingen in de deelstaten Noord
ry n-Westf alen en Neder-Saksen,
waar bijna een derde van de West-
duitse kiezers woont, duidehjk suc
cessen geboekt. Overigens hield de
ontwikkeling van een vooruitgang
der grote partyen ten koste van de
kleine groeperingen aan.
In het sterk geïndustrialiseerde
Noordryn-Westfalen waar 76,1 proc.
van de kiezers naar de stembus
kwam (tegen 78,2 proc. in 1961) kre
gen de socialisten 46,6 proc. van de
stemmen, of 5,9 proc. meer dan in
1961. De christen-democraten gingen
achteruit van 45 tot 43,1%, terwyi
ook hun coalitiegenoten in de bonds
regering, de (liberalen) Vrije demo
craten, verliezen leden waardoor zy
van 10,2 op acht procent kwamen.
In Neder-Saksen was de opkomst
ook geringer dan die in 1961 (74,9
proc. tegen 77.4 proc.) De sociaal-de
mocraten zagen hier hun stemmen
percentage van 38.8 tot 43.2 proc,
sty gen. De christen- democraten
kwamen dankzy een winst van 9,3
proc. op 37,5 proc., terwyl het stem-
menaantal van de Vrije democra
ten van 6,9 tot 9,4 proc. toenam. De
grote verliezer was hier de Vluchte-
lingenparty, die van 8,4 op drie proc.
i kwam.
Geen rassenrelletjes,
concludeert Hoover
De directeur van de Amerikaanse
FBI, Edgar Hoover, heeft president
Johnson een rapport doen toekomen
over de relletjes die onlangs plaats
vonden in New York (Harlem), Phi
ladelphia, Rochester en in een aan
tal plaatsen in New Jersey.
Volgens Hoover kan niet worden
gesproken van rassenrelletjes in de
ware zin van het woord, ofschoon
de spanningen tussen blank en
zwart wel een rol by ongeregeldhe
den speelden. Het waren echter nooit
betogingen van gekleurden tegen
blanken of omgekeerd, aldus Hoover,
die hier nog aan toevoegde dat de
Amerikaanse communistische party
niet officieel by de botsingen be
trokken schynt te zyn ook al had
men by enkele gelegenheden com
munisten gesignaleerd.
President Johnson gaf de FBI za
terdag opdracht een opleidingspro
gramma te organiseren om alle Ame
rikaanse politieorganisaties de be-
strydingsmethodes van opstanden
by te brengen.
NOTRE DAME
die de eeuwen trotseerde, als
achtergrond voor Paul de Clo
chard. die ook heel wat jaren
meeliep
Aai
4-voudige combinatie, een
wetenschappelijk succes!
Een belangrijke ontdekking op ge-
neeskundiggebied is „synergismus".
Hiermede wordt bedoeld de weder
zijdse versterking van verschillende
geneesmiddelen. De vier middelen
verenigd in Chefarine „4" - elk af
zonderlijk al beroemd - werken te
zamen nog beter. Ze helpen vaak
ook dan, wanneer andere middelen
falen en doen werkelijk wonderen!
De Sowjet-Unie
handel met elf Britse firma's te ver
bieden omdat de door Moskou uitge
wisselde Londense zakenman Grevil-
le Wynne, die, beschuldigd van spio
nage, destyds door de Russen tot ge
vangenisstraf werd veroordeeld,
daarby betrokken is. De Russen zyn
woedend over een twee weken gele
den in een Engels zondagsblad door
Wynne gepubliceerd artikel, dat zij
beschouwen als een aansporing tot
spionage. Wynne schreef: „Ik bleek
de juiste man op de juiste plaats en
op het juiste tydstip te zyn. Ik geloof
dat de meeste Britse zakenlieden met
myn ervaring net zo gehandeld zou
den hebben". Het doel van de Rus
sische zwarte lyst is Britse zaken
lieden af te schrikken om iets te
maken te hebben met de Britse ge
heime diensten. Verwacht wordt dat
de Russische handelsmissie in Londen
de firma's binnenkort officieel op de
hoogte zou stellen van het verbod.
Wynne is in april van dit jaar door
de Russen vrijgelaten in ruil
door de Engelse gepakte Russische
topspion die zich Gordon Lonsdale
noemde, maar die in feite een Rus-
sche naam draagt
FREIHERR VON RUFFIN POOGT STRAF TE ONTGAAN
(Van onze correspondent in Rome)
Met juridische haarkloverijen en gesteund door invloedrijke re
laties probeert Franz Freiherr von Ruffin zijn straf te ontgaan. En
tot nu toe met succes. De affaire-Ru ff in behoort daarmee tot die
lange reeks justitiële misgrepen, na de oorlogsjaren, die niet mee
helpen de naam van de Duitse rechtsprekende macht te rehabili
teren.
Begin april 1945 stormen in het
oosten van Tsjecho-Slowakye zes
Russische velddivisies op de zesde
divisie jagers van de Wehrmacht af.
Feldwebel Hubert Kliiger geeft het
bevel 200 meter terug te gaan, waar
door de rest van de divisie voor
omsingeling kan worden behoed.
Klügel is dan al vyftien jaar in het
leger en behalve van het Duitse
kruis in goud en het yzeren kruis
de trotse drager r van nog enkele
andere onderscheidingen. Voor hij
het besluit tot de „frontcorrectie"
neemt, overlegt hy eerst met de
beide aanvoerders van het hem
flankerende SS-jagerregiment.
Als de commandant van dit
regiment, Franz Freiherr Von
Ruffin, van het gebeurde hoort,
laat hy Klügel by zich komen,
tezamen met de beide SS-aanvoer-
ders. Als Von Ruffin de drie man
nen heeft gevraagd wie van hen
de oudste van dienst is, komt
Klügel naar voren. De Freiherr brult
dan: „U bent gearresteerd. Ik laat
u ogenblikkelijk doodschieten". Het
SS-regiment formeert dan een vuur
peloton en Klügel wordt zonder
verdere vorm van proces op een
akkerlandje neergeknald.
Von Ruffin wordt door do ge
allieerden gevangen genomen. Als
hy uit het kamp weer op zyn land
goed Wasthorst in de buurt v. Ham
burg terugkeert, zwijgt hij over het
lot dat hy Klügel heeft aangedaan.
Noch de ouders van de Feldwebel,
noch het Rode Kruis zyn ooit van
zyn dood op de hoogte gesteld. Een
ooggetuige van de fusillade kwam
evenwel ongeveer acht jaar geleden
weer boven water en meldde de gang
van zaken aan Klügels ouders.
Dezen namen ogenblikkelyk een
advocaat in de arm, die op 2 april
1957 een aanklacht wegens doodslag
tegen Von Ruffin indiende.
De advocaat vain Von Ruffin
eiste daarop van Klügels ouders,
dat zij de getuige zouden terugne
men. Gerhard Paasche, op het ogen
blik 45 en koopman in Brunswyk,
werd door Von Ruffins advocaat
van beschuldigd „Oost-agent" te
zijn, een betiteling waarmee men
uit de nood van de Duitse tweede
ling een deugd makend, iedere
tegenstander aanvankelijk wel ver
dacht kan maken. Von Ruffins ad
vocaat liet de ouders van Klügel
bovendien weten dat „niemand
mee gediend was" als het tot
proces kwam. Mocht Von Ruffin
i worden veroordeeld, dan hoefden zy
,niet op genoegdoening" te rekenen.
Werd Von Ruffin vrijgesproken dan
dit „voor de familie nadelige
gevolgen hebben".
Anderhalf jaar
Ondanks deze dreigementen vond
het proces doorgang. Tegen de
kroongetuige Paasche bleken die in
gebrachte beschuldigingen niet
houdbaar en Freiherr Von Ruffin
werd op 31 augustus I960 wegens
doodslag tot achttien maanden ge
vangenisstraf veroordeeld. Hoewel
deze veroordeling nu vier jaar ge
leden werd uitgesproken, is de
Freiherr nog steeds op vrye voeten.
Von Ruffins advocaat bombar
deerde de justitie van het land
Sleeswijk-Holstein, onder welks
juridictie de zaak valt, met verzoe
ken om revisie, genade, opschorting
de straf enzovoort. De justitiële
molen maalde deze papierwinkel
extra traag. De verzoeken om ge
nade werden namelijk ingediend
door vooraanstaande persooniyk-
heden in het land, allen vrienden
en bekenden van Von Ruffin, en
door „een zeer hoge kerkelijke
autoriteit". (Het ministerie van
justitie te Kiel weigert de namen
bekend te maken).
Op 31 oktober 1963 tenslotte
wees het Oberlandesgericht in
Sleeswij k alle ingebrachte bezwaar
schriften van de hand. Het verzoek
schrift van de „hooggeplaatste per-
soonlykheden" bleef over. Het werd
tot nu toe om onduideiyke redenen
nog niet in behandeling genomen en
zolang dit niet is gebeurd, biyft de
Freiherr vrij.
Een pikant detail in de hele
iydensgeschiedenis is dat Von Ruf
fin onder meer aan de gevangenis
ontsnapte, toen hem in 1961 uitstel
van straf werd verleend nadat hy
had aangevoerd dat hy zyn oogst
moest binnenhalen, die anders op
zijn grote landgoed verloren
gaan.
In een uitvoerige beschouwing
over de justitie in de Bondsrepu
bliek merkt de Süddeutsche Zeitung
(los van het geval Von Ruffin)
onder meer op: „Er was allang geen
werkelijke onafhankelijkheid
binnen de Duitse justitie toen onder
haar ogen massamoorden op Rus;
Polen, joden, geesteszieken en poli
tieke tegenstanders konden worden
begaan. Ook nu weer staat de straf
rechtspraak bijzonder weinig vrij
tegenover de politieke stromingen
van onze tijd".
Het blad noemt als enkele speci
fieke gevaren die de Duitse justitie
hedreigen: inkapseling, overgevoe-
""held voor kritiek, een onbewege-
lyk conservatisme en een overdre
ven benadrukken va
zekerheid ten koste
tigheid.
van die jonge, belegen, oude
l Edammer, Goudse of Leidse
kus
j
