Universiteiten behoeven efficiënter
verdeling van taken zonder naijver
Senaatsleden moeten bereid zijn
bestuursfuncties te vervullen
Zeer grote belangstelling voor
begrafenis B. J. Hnurmaii jr.
HET KRUIS NIET HET EINDE....
KON. BRONS VOOR A. VIJLBRIEF
Opgericht 1 maart 1860
Maandag 21 september 1964
Tweede blad no. 31370
AFTREDENDE RECTOR PROF. DEN BOER:
Hedenmiddag heeft de reeds begin dezer
maand afgetreden rector magnificus van de
'Leidse Universiteit, prof. dr. W. den Boer, tij
dens een plechtige bijeenkomst in de Pieters
kerk zijn ambt als zodanig afgesloten met een
rede, waarin hij een overzicht van het afge-
academische jaar samenvatte met een
J Icorte beschouwing van enkele actuele univer-
sitaire problemen. Hij wenste zijn opvolger
prof. dr. D. J. Kuenen een even bevredigende
taakvervulling toe.
Prof. Den Boer wees in zijn rede op het be-
ang, dat senaatsleden bereid zijn bestuurlijke
functies op zich te nemen. Hij sprak hierover
na gememoreerd te hebben hoeveel de diep be
treurde prof. Fischer voor het Universitair be
stel heeft gedaan op bestuurlijk niveau.
Voorts legde hij nadruk op de noodzaak, tot
een efficiënter taakverdeling tussen de univer
siteiten te komen zonder onderlinge naijver, en
bovenal zonder al te ingewikkelde advies-pro
cedures omtrent noodzakelijke ontwikkelings
plannen. Een overdaad aan adviserende col
leges en rapporten kan volgens spreker alleen
verlammend werken.
Studieloon is consequentie
van gewijzigde verhoudingen
Prof. Den Boer. die in zijn rede zeer slecht te spreken was over de
waliteit van 't huidige op de studie voorbereidend onderwijs, sprak zich uit
oor de invoering van een studieloon voor diegenen, die de eerste stadia van
ir; le universitaire opleiding met vrucht doorlopen. Men moet volgens hem
0! ieer gaan inzien, dat een werkelijk studerend student als gevolg van de
eranderde verhoudingen tussen universiteit en maatschappij niet anders
Vschouwd mag worden dan als een volwaardig werker. Hiermee houdt de
plossing van vele studenten-problemen nauw verband, zoals ook de hoog-
eprezen studievrijheid.
Tegenover deze verliezen staat een
grote rij van nieuw benoemden:
twintig hoogleraren. Zeventien hoog-
leiaren hielden in het afgelopen jaar
hun oratie, dertien lectoren hun
openbare les. Tot Kerstmis zijn de
vrijdagen alweer volgeboekt voor an
dere oraties.
Senaat leed groot
erlies door dood
van prof. Fischer
hof. Den Boer merkte naar aan-
de bestuursorganisatie
gin de universiteit op, een voorstan-
er r te zijn van de tweeledigheid cu-
m<> torium-senaat, al zou hij een ge-
ingd curatorium toejuichen. Ook
eenjarig rectoraat is geen ver
pakking van de senaatsinvloed in
ort l bestuur, zeker niet wanneer, zo-
de laatste jaren het geval ge-
1 est is, iemand als de onlangs over-
I en prof. Fischer als permanent
itact tussen senaat en curatoren
trad.
Iet i
-!b
ïcn groot verdriet voor ons
vervolgde prof. Den Boer
ir aanleiding van deze beschou-
dat de onkreukbare en hulp-
rdige man, die deze zware taak
^voortreffelijk heeft vervuld, van
heengegaan. Jarenlang was
cher de man op wie men bouwde
r die permanente taken, die ook
1 r het senaatsbestuur behartigd
eten worden maar die onmoge-
de rector kunnen worden
ist. Dat de rector naar Leidse op-
tingen zyn taak heeft kunnen
richten is mogelijk geworden en
leven door Fischers toewijding.
'oen hij zijn taak door ziekte ge-
ingen neerlegde heeft het se-
itsbestuur aan den lijve onder
in, met hoeveel toewijding hij
naast een omvangrijke onder-
taak gaf aan zijn dubbele ne-
functie: voorzitter van het Prae-
Senatus en pro-secretaris van
«naak
I Zoeken naar
opvolger
zal de taak van de nieuwe
zijn, een senaatslid te vinden
Fischers werk gedeeltelijk over-
tt. In veel werk met betrekking
het prosecretariaat is door reor-
j Isatie inmiddels voorzien, maar
1 van het praesidium zal ech-
gevonden moeten worden,
pogingen daartoe bleken tot
vruchteloos. Hij achtte dit
senaat bijzonder pijnlijk en
er_$nkelyk. De uitsluitende aan-
sommige senaatsleden
iezo de wetenschap maakt, dat zij de
tschappelijke en bestuurlijke
fen beschouwen als onbeteke-
le klusjes, die door in hun ogen
wetenschappelijke figuren
de senaatsleden kunnen wor-
nbli opgeknapt.
m vergeet veelal, dat, evenals
curator zijn, het ambt van se-
Isbestuurder er een van het edel-
alte is.
de verliezen, die de Leidse
jrersiteit in het afgelopen jaar
noemde prof. Den Boer o.a. het
en van de hoogleraren Stok-
Drion en de oud-hoogleraren
te, Kloeke en Bok, benevens
Ehrenfest, die op hoge ouder
een tijdperk van beoefening der
te Leiden afsloot.
Omslachtige
procedures
1 der-
2<4ke
om
YMP1SCH SPEL
Sommige vragen zich af of
gelijke uitbreiding van leerstoelen en
doctoraten op den duur niet tot te
grote complicaties zal leiden.
De ontstuimige groei van weten
schap en onderwijs is op zichzelf niet
verontrustend, doch als consequentie
zijn ontwikkelingsplannen vooral
op korte termijn onontbeerlijk. De
vastgelegde procedure daarvoor
maakt op het eerste gezicht een re
delijke indruk, maar toch heerst er
ongerustheid over de gang van za
ken.
De veelheid van adviezen en de
omslachtigheid der procedures kan
een eindeloos touwtrekken tot ge
volg hebben, zoals zelfs gebleken is
bij de regeling van de juridisch-fis-
cale studierichting in Leiden. Geen
minister kan werken met adviseurs,
die te sterk het eigenbelang zien.
Andere gevallen van kleinzielig be
tuttelen dan het reeds genoemde
staan te wachten.
Het is met de rolverdeling tussen
de Universiteiten in de praktijk soms
ergerlijk gesteld. Dientengevolge be
staat het gevaar, dat de ontwikke
lingsplannen hun eigen gezicht ver
liezen en aan nivellering worden
prijsgegeven. Daarbij komt nog, dat
allerlei plannen, waarbij de opstel
lers niet weten hoever de financiële
mogelijkheden reiken, evenzovele
luchtkastelen blijven waardoor de be
stede inspanning verloren moeite
blijkt. Spreker bedoelde dit niet als
kritiek op enigerlei adviserende in
stantie, maar als waarschuwing te
gen een te ingewikkelde procedure
van adviseren.
Gastvrijheid
Leidenaars elders in binnen- en
buitenland en wederkerig de contac
ten van buitenlandse wetenschaps
beoefenaren met Leiden merkte prof.
Den Boer op, dat Leiden tot dusver
nog te weinig georganiseerd is om
buitenlanders in deze voor hen
vreemde omgeving op te vangen. Een
actie ter verbetering, ontwikkeld door
enige echtgenoten van hoogleraren
en lectoren, heeft dit jaar groot suc
ces gehad. Curatoren zullen voorts
op bescheiden wijze een bijdrage le
veren voor de tijdelijke huisvesting
van de buitenlanders. In het Van
Eysingahuis zal de universiteit bo
vendien binnenkort een centrum
hebben om voor korte tijd gasten
op'waardige wijze onder te brengen.
In geen enkele rectoraat over
dracht in de naoorlogse jaren heeft
een beschouwing over de ruimtelijke
problemen van de Universiteit ont
broken. Ook prof. Den Boer wijdde
hieraan aandacht. Deze ruimtelijke
voorzieningen beginnen enige voor
uitgang te maken, doch wat in de
afgelopen cursus gereed is gekomen
staat in geen verhouding tot wat
dringend nodig is. Ook de studen
tenhuisvesting blijft een nijpend pro
bleem.
Studieloon
De geboortegolf maakt een brede
re opzet, het bouwen van meer stu
dentenflats nodig. De schaarste aan
bouwgrond maakt daarbij hoog
bouw noodzakelijk De afwijzende
houding van de overheid ten aanzien
van die volgens haar te kostbare
hoogbouw heeft voor Leiden ai het
verlies van 450 geprojecteerde ka
mers betekend. Dit steeds duurde
re bouwen maakt ook, dat de stu
dent zijn hoge huisvestingskosten
niet zal kunnen betalen. Ditzelfde
Prof. Den Boer
geldt voor studentenuitgaven
allerlei aard.
Op den duur zal ne
mening aan studieloon niet te ont
komen zijn, waarbij de vermaat
schappelijking van het studentzijn
en de vermaatschappelijking van de
studie aanvaard moeten worden. De
gebondenheid ook van de student
tal van maatschappelijke
verschijnselen moet erkend worden.
Een van die verschijnselen is het
studentenhuwelijk. In de financiële
regelingen en subsidies ten aanzien
van gehuwde studenten dienen zeer
vele verbeteringen te worden aange
bracht. In het algemeen moet een
goede maatschappelijke verzorging
van de studenten niet door subsi
die-gemier worden bereikt, maar
door hen royaal als volwaardige wer
kers te beschouwen. Dit geldt ook
ten aanzien van de gehuwde stu
dent met een normaal gezin.
Slechte basis
Dat spreker, voorlopig althans,
geen kans ziet reeds direct na de
schooltijd de studenten voor studie
loon in aanmerking te brengen hangt
samen met de verslechtering van
ons middelbaar onderwijs, die evi
dent is. In het belang van studen
ten en Universiteit is daarom een
zekere schifting nodig: als de school
het niet meer voldoende doet, moet
de Universiteit het doen. De eind
examens geven thans geen waarbor
gen meer.
Een toelatingsexamen voor de Uni
versiteit voorkomt deze moeilijkhe
den en daaruit voortvloeiende te
leurstellingen niet, omdat de scho
len hun leerlingenmateriaal niet be
hoorlijk afleveren en men de jonge
lui niet slachtoffer mag laten wor
den van een gebrekkige schooloplei
ding.
Studievrijheid
nog ivel juist
Stelt men onvoldoende eisen aan
de vooropleiding, dan is verlenging
van de studieduur onvermijdelijk.
In verband met de problemen van
de studieduur vroeg prof. Den Boer
zich af of de volksvertegenwoordi
ging er werkelijk goed aan doet te
volharden bij het handhaven van de
studievrijheid. Wellicht komt dit door
dat er in de Kamer meer juristen
zitten dan medici, literatoren, na
tuurfilosofen, theologen en sociolo
gen tezamen. De studievrijheid be
hoeft althans in Leiden in de juri
dische faculteit niet beknot te wor
den omdat de studieduur voor ju
risten gemiddeld korter is dan voor
anderen.
Gaat het kostelijk goed van de
studievrjjheid wel op slag verloren
door strakke regelingen met name
in de eerste studiejaren? Buiten de
grenzen blijkt, dat een dergelijke
beperking van de studievrijheid waar
lijk niet tot gevolg heeft dat men
elders niet zelfstandig de wetenschap
leert beoefenen.
Het aantal studenten is inmiddels
weer aanzienlijk toegenomen. Bij de
overheid is met klem gewezen op de
daardoor gerezen problemen. Of daar
voor een oplossing kan worden be
reikt is zeer de vraag. De tot op
het hoogste niveau geuite naieve ge
dachte, dat plotseling een snellere
doorstroming der studenten zou kun-
worden geforceerd, zodat binnen
of twee jaar voldoende plaat-
vrijkomen voor eerste- en twee
de Jaars is kortweg belachelijk.
Het aantal promoties nam niet
evenredig toe: het waren er dit jaar
82, waarvan het leeuwedeel in de
medische en wis- en natuurkundige
faculteiten dank zij het feit, dat
promovendi in deze wetenschappen
hun doctoraal rustig kunnen
doorwerken.
Arbeid van velen
Voorts sprak prof. Den Boer zijn
waardering uit voor de arbeid, verzet
door het bureau van de Universiteit,
waarbij hy de wens uitsprak dat
de top van de administratie
yiings versterkingen zullen aanruk
ken. De secretaris van de Universiteit
wordt by zoveel betrokken, dat hy
veel moet kunnen delegeren. Hy
heeft echter voor zichzelf te weinig
hulp gevraagd om daardoor andere
voorzieningen te kunnen laten voor
gaan.
Sprekende over het studentenle
ven constateerde prof. Den Boer dat
het consilium nog ietwat staat te
genover de democratisch gekozen
studentenvertegenwoordiging, terwyl
ook de nieuwe vertegenwoordigers
zelf met hun functie nog niet altyd
raad weten. Het ïykt min of meer
op een democratisch parlement in
een ontwikkelingsgebied: men moet
nog leren zyn rechten uit te oefenen.
Overigens besteden de studenten
zeer veel energie op universitair or
ganisatorisch gebied. Men heeft wel
eens berekend, dat deze energie voor
een der instellingen voor hoger on-
drwijs neerkwam op 400 studieja
ren per jaar. Een dergelijk gebruik
van de studievryheid is bepaald geen
misbruik. De studenten die deze acti
viteiten ontplooiden deden dat ten
behoeve van de universitaire gemeen
schap terwijl deze bezigheid ook hun
eigen vorming ten goede kwam.
Tot slot wenste prof. Den Boer,
die zyn rectorale waardigheid in wer
kelijkheid reeds 1 september had „af
gestaan" zyn opvolger prof. Kuenen
een voldoening gevend jaar toe.
KWARTET HERMAN SCHOONDERWALT
Ha rtverwa ruiende jazzmuziek
in koude Stadsgehoorzaal
De LeidsLeiderdorpse jazz-
sociëteit The Beat heeft zaterdag
avond het seizoen geopend met
een concert in een koude Stads
gehoorzaal die nog killer leek door
de vele lege plaatsen. Er is des
ondanks hartverwarmend gemu
siceerd, al duurde het wel tot na
half elf voordat het auditorium
goed „op temperatuur" kwam. Het
kwartet van Herman Schoonder-
walt, waarvoor de circa tweehon
derd bezoekers in hoofdzaak wa
ren gekomen, liet namelijk tot na
de (late) pauze op zich wachten,
maar zorgde toen dan ook voor
een grandioos besluit van een
concert dat zich aanvankelijk in
weinig onderscheidde van een lo
kale soosavond.
Het wel erg lang uitgevallen voor
programma werd gevuld door ama
teurs The Moanin' Attics en de com-
In de stampvolle Groene- of Willibrordkerk te Oegstgeest, waar
zaterdagochtend een rouwdienst werd gehouden voor de vorige
week overleden heer B. J. Huurman Jr., een bekend en vooraan
staand aannemer te Leiden, weerklonk het bekende gezang: „Wat
de toekomst brengen moge, Mij geleidt des Heren hand: Moedig
sla ik dus de ogen naar het onbekende land. Het was één van de
liederen, waaruit de thans overledene bij zijn leven zijn geloofs
kracht putte.
Van die geloofskracht sprak ook
de tekst (Rom. 8 32): „Hoe zal Hy,
die zelfs zyn eigen Zoon niet ge
spaard, maar voor ons allen overge
geven heeft, ons met Hem ook niet
allen dingen schenken", die ds. H.
Perdok, herv. emer. predikant te
Oegstgeest deze ochtend tot grond-
van zyn overdenking had ge
kozen.
De liederen, die wy zingen en deze
tekst, aldus ds. Perdok, vormen de
getuigenis van datgene, dat voor onze
overleden vriend de diepste grond
van zyn leven was: het geloof in zyn
Heer. In de Romeinen brief, aldus
spreker, is sprake van twee werelden,
de wereld, waarin wy leven en van
wereld, welke vele vergezichten
geeft aan hen, die geloven. Terwyl
an risico's ons leven bedreigen
wy zyn slaaf van de techniek ge
worden spreekt onze tekst over
de Gekruisigde, die ons gelukkig kan
maken, aldus ds. Perdok. Van 't
kruis is de overwinning gekomen. De
overwinning van het leven op de
dood. Dit teken der overwinning is
hem, wiens nagedachtenis wy thans
gedenken, zeer lief geworden. Voor
hem betekende het kruis niet het
einde, doch het begin van een nieuw
leven, aldus ds. Perdok.
Na het uitspreken van deze medi
tatie werd het stoffeiyk overschot
het kerkgebouw uitgedragen en in
het familiegraf bygezet, waarna nog
gezongen werd „Eén naam is onze
hope, één grond heeft Christus Kerk"
Onder de velen, die, deze rouw
dienst en teraardebestelling bywoon-
den, waren o.m. de wethouders C. J.
Advertentie
Zoekt U een GOED ANKER
HORLOGE voor f30.- tot f40.-
of het allerbeste van f200.- en
f400-
Horloger v. d. WATER
Haarlemmerstraat 207 heeft het.
Eterna - Certina - Prisma
Junghans -Ewe - Anker.
Receptie 10-jarig
bestaan De Burcht
Ter gelegenheid van het tienjarig
bestaan van het Leids Jeugdorkest
„De Burcht" heeft het bestuur van
deze populaire musicerende jeugdge
meenschap zaterdagmiddag in het St.
Antoniusclubhuis een drukbezochte
receptie gehouden. Naast vele bloem
stukken en schriftelyke gelukwensen,
kwamen naar schatting ruim 200
mensen persooniyk hun gelukwensen
aanbieden.
Daarby waren o.a. wethouder S.
Menken, de heren mr. P. J. de Ruy-
ter de Wildt en J. Brouwer, respec-
tievelyk voorzitter en bestuurslid van
de 3 October-vereeniging, de heer J.
C. J. Lambermont, afgevaardigde
van de vereniging „Koninginnedag",
hoofdinspecteur van politie, L. G. E.
Nooyens, die mede de Commissaris
vertegenwoordigde, de heer Herman
Stenz namens K. Sc O., de heren H.
Zundermann en A. Versnel, afgevaar
digden van respectieveiyk de L.JA..
en de gemeentelyke commissie voor
jeugd- en sportzaken, de drie be
schermheren van het jubilerende
orkest t.w. de heren G. W. fiorge-
meester, J. C. J. M. van Assem en
W. M. Noordman en de oud-dirigent
en mede-oprichter van „De Burcht",
de heer J. Scheffers.
Na de officiële receptie kwamen de
ruim 100 jeugdige leden van het
orkest en de drumband hun bestuur
met het tweede lustrum gelukwensen.
Piena en P. S. Harmsen, die het
gemeentebestuur van Leiden verte
genwoordigden, het lid van Ged.
Staten, de heer D. van der Kwaak,
oud-wethouder van Leiden, de heer
an der Voet, wethouder te Oegst
geest, kolonel Th. H. Wessels, com
mandant van de Koksschool, mr. Ph
J. de Ruyter de Wilde, voorzitter van
de 3 October Vereeniging, van welke
vereniging de heer Huurman korte
tijd bestuurslid was, een deputatie
van de Ned. Aannemerspatroonsbond
de heer H. J. Mattheus namens de
afdeling Leiden van de CHU, tal van
oud-raadsleden en staffunctionaris
sen van de Dienst van Gemeente
werken en de Dienst van Bouw- en
Woning toezicht, de chef van de
Huisvestingscommissie, van welke
commissie de heer Huurman lange
tyd deel uitmaakte en voorts velen
uit de plaatselyke en landelyke aan
nemerswereld, t.w. architecten, aan
nemers en uitvoerders.
Na de begrafenis een zoon dank
te voor het medeleven en de belang
stelling in deze dagen uit zo ruime
kring ontvangen was er in gebouw
Irene gelegenheid om de familie met
dit zware verlies te condoleren.
Veertig jaar bij firma H. S. Fles
Voor de heer A. Vijlbrief, eerste magazynbediende by de firma H. S. Fles,
aan de Hooigracht, was het zaterdag een dag, welke hem nog lang in dank
bare herinnering zal bijblyven. Het was die dag n.l. veertig jaar geleden, dat
hij by deze firma in dienst trad. Een feit, dat beide firmanten hadden aan
gegrepen om „Bram" eens hartelijk te huldigen.
Leo Wenink. Na een paar
vermochten zy, ondanks
hun enthousiasme, het publiek niet
te boeien, hoogstens bezig te
houden. Het kwintet van Wenink was
trouwens sterk gedecimeerd, doordat
de twee blazers waren verhinderd. Als
invaller fungeerde de zestienjarige
saxofonist en scholier Bob Zimmer-
die zich van zyn ondankbara
taak dapper kweet, al was zyn volu-
e wel iets te iel voor dit milieu.
Het geduld van het publiek werd
1 de pauze ruimschoots beloond. Na
zich met een vlug en langzaam num-
te hebben „ingespeeld", bracht
het kwartet van saxofonist Schoon-
derwalt een vertolking van „Mile
stones" die een grammofoonplaat
waard was. Het forse vibraat, de hef
tigheid en de schokkend persoonlijke
fraseringen van Schoonderwalt deden
denken aan Rollins, maar zyn
soli verliepen veel vloeiender, „gemak-
keiyker" als het ware. En ook al
zweepte in deze Davis-compositie
Schoonderwalt zyn comboleden tot
grotere prestaties op (met als een van
de resultaten een verbluffende homo
geniteit van het kwartet), hyzelf bleef
domineren. Ook in de sprankelende
xmmers welke daarna volgden.
Schoonderwalt, die als eerste de
Wessel Heken-trofee heeft gekregen,
behoort tot de Nederlandse jazz
musici van internationale klasse die
op de vingers van één hand zyn te
tellen. Indertyd „overspeelde" hy al
in de Leidse Stadsgehoorzaal de
Amerikaan Donald Byrd. En het lijkt
wel. of hy steeds beter wordt. Zijn
styl is modern, naar vaderlandse
maatstaven extravangant modern
zelfs, maar tevens evenwichtig, en
hoewel geënt op de progressieve Ame
rikanen toch hyperpersoonlyk. De
andere leden van het kwartet hebben
trouwens ook een klinkende naam:
bassist Jacques Schols, pianist Rob
Madna, wiens linkerhand bijna even
beweeglyk is als zyn rechter, en
showdrummer Cees See. De laatste
had trouwens veel minder dan anders
de neiging om zich op de voorgrond
te dringen. By Schoonderwalt is dat
trouwens ook moeiiyk.
Het begon met een intieme huldi
ging in restaurant Van der Heijden.
De oudste firmant, de heer H. Q. J.
Fles, deed tydens deze huldiging eens
een boekje open over de trouw van
de jubilaris aan het bedrijf, waar hij
nu reeds de derde generatie Fles
meemaakt.
Spreker schonk aandacht aan de
verandering en groei van het bedrijf:
van eenvoudig winkeltje tot grote
grossierderij. Een groei, waarin de
jubilaris volledig paste. Steeds weer
stond hy klaar om de zaak en de uit
gebreide klantenkring service te ver
lenen. Uit dank voor deze langdurige
trouwe dienst bood de heer Fles na
mens firmanten een enveloppe met
inhoud en een koelkast („voor de
echtgenote van Bram") aan. Tegen
het einde van deze huldiging was het
een verrassing voor de jubilaris, dat
plotseling de loco-burgemeester, wet
houder S. Menken, voor hem stond.
De heer Menken, die enkele goede
hoedanigheden van de heer Vylbrief
opsomde: eeriyk, yverig en steeds tot
aanpakken bereid, deelde mede, dat
het H.M. de Koningin had behaagd
de jubliaris de bronzen eremedaille,
verbonden aan de Orde van Oranje
Nassau, te verlenen.
Op deze huldiging volgde een
animeerde en druk bezochte receptie,
waar vele relaties felicitaties en ge-
Wethouder S. Menken speldt
de Koninklijke onderscheiding
op.
schenken kwamen aanbieden. En nog
het einde niet. Namens fir
manten werd een diner aangeboden,
waar het nu de heer J. Ch. Fles was,
die nog eens inging op enkele kwali
teiten van de jubilaris en hem de by
de Koninklijke onderscheiding beho
rende dxaagmedaille in het vooruit
zicht stelde.
Dahlia tentoonstelling
Op zaterdag 26 en zondag 27 sep
tember zullen de leden van de Leidse
Dahliavereniging „Johan Mater" en
de amateur-fruitteeltclub „prof. ir.
Sprenger" in het clubgebouw van
„Ons Buiten" (ingang Abraham
Crijnssenstraat) weer hun jaarlykse
gecombineerde tentoonstelling
zelfgekweekte bloemen en fruit hou
den.
De inzendingen zullen door 'n deskun
dige jury worden beoordeeld en aan
enkele van de meest succesvolle ama
teur-kwekers pry zen w.o. enkele
wisselbekers worden toegekend.
De expositie is zaterdag van 16 tot
19 uur en zondag van 10 tot 19 uur
geopend.
In dienst van
de ander
Twaalf jaar
Open Deurwerk
„Naar deze dag, zondag ?L septem
ber, hebben u en ik met verlangen
uitgezien", zei dr. P. L. Schoonheim
gisteren by de opening van de byeen-
komst „In dienst van de Ander" in
de Stadsgehoorzaal. De feestelyke sa
menkomst was belegd ter gelegenheid
van een nieuw seizoen Open Deur-
werk (Byzonder Kerkewerk van de
Hervormde Gemeente Leiden). Te-
werd het feit gevierd, dat het
twaalf jaar geleden is, dat men met
het werk startte.
Als uitgangspunt had dr. Schoon
heim Marcus 6 gekozen, de spyzigtng
van de vyfduizend. „Kyk wat je zelf
hebt", zei Jezus daarby als het ware.
Wat heb je zelf aan geloof en geeste
lijke kracht? Niet vragen wat een an
der heeft, ook niet wat je zou willen
hebben, maar nagaan wat je zelf
werkelijk hebt. Er is begin-energie
nodig.
„Dan zegent God, Hy geeft volheid
en uit die volheid krygen óók u en
wy „volheid" het is alles van God.
Van U zyn alle dingen, van U, o God,
alleen", zo besloot dr. Schoonheim
zyn geesteiyk en feestelyk woord,
waarmee de aanwezigen instemden
door spontaan twee coupletten van
dit gezang (148 1 en 6) aan te hef
fen.
De heer Bolderdyk, één van de
oudste medewerkers van Byzonder
Kerkewerk, werd door dr. Schoon
heim toegesproken en hem werd het
boekje overhandigd, dat ter gelegen
heid van 12 jaar Open-Deurwerk is
uitgegeven en dat als titel heeft „In
dienst van de Ander". Na zyn dank
woord sprak de heer Bolderdyk op
zyn beurt dr. Schoonheim toe. „Gy
zyt een middel in Gods hand ge
weest om het Evangelie te brengen".
De morgenby eenkomst werd afge
wisseld met samenzang, muziek door
het mondaccordeonorkest Concordia
uit Noordwyk onder leiding van de
heer J. J. van der Reyden, een drie
tal musicerende meisjes, zang door
de leerlingen van de Oranje-Nassau
ulo onder leiding van de heer Labor-
dus en een trompetsolo, door de heer
Labordus aan de piano begeleid. Ook
de heer Labordus, die Jarig was,
kreeg het boekje '„In dienst van de
Ander" en een imitatietrompetje.
In de middag werd gezamenlyk een
broodmaaltyd gebruikt, waarna het
Leidse Jeugdorkest muziek maakte.
Er werd nog een film vertoond en
leden van Toonkunst Leiden zongen.
In het deze dag uitgereikte boekje
„In dienst van de Ander" geeft dr.
Schoonheim een principiële en prak
tische beschouwing van 12 jaar Bij
zonder Kerkewerk. Uitvoerig zet
schryver op schriftuurlyke gronden
uiteen, wat het betekent in dienst
van de ander te staan. In afzonder-
lyke hoofdstukken komen de onder
delen van het byzonder kerkewerk
ter sprake, t.w. kerkdiensten, bijeen
komsten. voorheen in Luxor en thans
in de Stadsgehoorzaal, colportage,
openluchtprediking, kringwerk en het
spreekuur.
