WILLY VLASKAMP (19 JAAR) KEI IN FYSISCHE TECHNIEK JAZZ TOPLOOS onder een heet zinken dak (zeer gekuiste versie) Zaterdag 8 augustus 1964 Aan de geslaagden van de Hogere Technische School In Dor drecht zijn onlangs de diploma's uitgereikt. Onder de geslaag den bevond zich Wilhelmina, In het dagelijks leven Willy Vlas kamp. Nu mogen vrouwen op een hts geen veelvuldig voorko mend verschijnsel zijn, iets buitengewoons is het ook weer niet. Het wordt echter interessanter wanneer men weet dat Willy Vlaskamp pas negentien jaar is geworden. Op haar achttiende kon ze het diploma net niet meer halen, maar dat doet niets af aan haar prestatie: het einddiploma hts in het vak fysische tech niek, een vak dat slechts wordt gegeven in Dordrecht en voor zover bekend is deze studierichting nog niet eerder door een vrouw gekozen. Willy Vlaskamp werd op 12 juli 1945 in Gilze-Rijen geboren. Als ge volg van het beroep van haar va der, adjudant by de rykspolitie en thans werkzaam by de sectie by- zondere verkeerstaken ,trok zy van de ene school naar de andere. En dat werpt dan weer een ander licht op haar succes, omdat haar studie daardoor geen gemakkelyk verloop had. Bescheiden Zelf zegt zy er weinig over: be scheidenheid en, gerechtvaardigde trots stryden kenneiyk om de voor rang, en haar moeder schiet ons af en toe te hulp wanneer we niet di rect antwoord krijgen op onze vra gen. WUly heeft in Zevenbergen de lagere school bezocht. De zesde klas echter doorliep zy in Noordwyker- hout. Toen ze elf jaar was ging ze naar de mulo in Sassenheim. „Zal ik het zeggen?" vraagt ze haar moeder, als wy willen weten hoe zy een jaar eerder dan andere kinderen naar de mulo ging. En ze zegt het: met haar oudere zuster, die een tyd ziek geweest is, heeft ze byiessen gevolgd en dat had tot ge volg dat zy de eerste klas kon over slaan. Het hoofd van de lagere school in Noordwykerhout heeft overigens geen vooruitziende blik gehad: „Willy naar de mulo?", moet hy hebben gezegd. „In de eerste klas met de hakken over de sloot en dan wordt het zitten blijven". Het werd echter geen zitten bhj- ven. Want de studieresultaten van Willy en haar zuster waren van dien aard dat het hoofd van de mulo adviseerde de meisjes naar het lyceum te sturen. Willy zou in Haarlem naar de eerste klas gaan. maar weer zorgde het hoofd van de mulo voor een prettige verrassing: zy mocht na de kerstvakantie di rect naar de tweede. Hobbyclub In oktober werd haar vader weer overgeplaatst en Willy ging naar het chr. lyceum in Dordrecht, waar zy in 1961, nog net voor haar zes tiende verjaardag het einddiploma behaalde. llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllMif Na mulo in Sassenheim en lyceum nu diploma Iiniiliilililliiiilllllliii ll.t.SniiiiiiiiiiniMiiii In Dordrecht kwam zy voor het eerst met de techniek in aanraking. „By de hobbyclub knutselde ik wat met kristalontvangers en daarna aan radio's", zegt ze. „Een jaar lang had ik al het idee om naar de hts te gaan. De rector van het lyceum adviseerde Delft, maar dat leek me te lang en ik be sloot op de hts elektro-techniek te gaan doen. Ik kreeg echter de raad fysische techniek te gaan studeren. Wat dat precies inhoudt? Het Is moeiUjk te zeggen. Het omvat grote gedeelten van andere vakken, zoals elektrotechniek, werktuigbouwkun de chemie en metaregeltechniek". Ze was de enige studente in haar afdeling. Heeft ze zich nooit eens een beetje onbehaaglijk gevoeld tussen al die mannen? „Neen", zegt Willy. „In het begin was het een kwestie van aanpassen. Ik ging meest# ook in een lange broek naar school, maar dat leverde pro testen op by mijn medestudenten". En moeder Vlaskamp, een Zeeuwse, voegt er aan toe: „En toen heeft ze maar weer een jurk aangetrokken en schoenen met hoge hakken". Willy protesteert: „Jawel, maar pas toen ze ophielden met zeuren, niet omdat de Jongens dat wilden". Naar Israel ,JViyn toekomstplannen? Ik wilde steeds naar het buitenland. Naar Israël. Waarom juist Israël? Ik weet het niet, misschien omdat juist daar voor technici een groot arbeidsterrein ligt. Myn belangstel ling gaat voornamelijk uit naar la boratorium- en researchwerk, en naar computers en rekenmachines". Aanbiedingen zyn er ook al. Maar daarover is Willy Vlaskamp niet laaiend enthousiast. Er zullen er zeker nog meer volgen en ze weet nog niet precies wat ze gaat doen. In haar praktisch jaar heeft ze de mogelykheden enigszins kun nen bekyken by de technisch-fy- sische dienst van TNO (dat vorig jaar, een jaar te vroeg dus, al met een aanbieding kwam), de Holland se Kunstzyde Industrie, de instru mentenfabriek van Essen en Phi lips. Vakantie WILLY VLASKAMP Willy heeft nog 3 andere zusters en een broer. Haar broer is pas dertien en zit op het lyceum. Haar zusters echter hebben ook reeds bewezen voldoende intelligentie te bezitten. De twee zusters boven haar hebben hbs en gymnasium en haar jongere zusje is overgegaan naar de vyfde klas middelbare school. Met haar en met de mannelyke telg uit het gezin gaat Willy nu eerst eens fyn vakantie houden. Ze heeft het verdiend! In vele Franse musea heeft men het dragen van schoenen met naaldhakken verboden. Het bleek namelijk, dat de hakken niet alleen krassen maken op het parket, maar dit ook door boren. Dames die het Parijse museum het Louvre willen be zoeken, zijn dan ook genood zaakt andere schoenen aan te doen. Deze bezoekster neemt de nodige voorzorgsmaatrege len alvorens de trappen van het Louvre te betreden. Worst-record De 28-jarige Dave Carter maakt sedert enkele dagen aanspraak op het wereldkampioenschap worst eten. Hy verslond een portie van 3 meter 86 centimeter in één uur tyds. Het oude record was volgens Carter 3 meter en 5 millimeter. Statuut voor jonge Europese arbeider Vertegenwoordigers van katholieke jeugdorganisaties in zestien Euro pese landen hebben op een groot congres in Straatsburg een „statuut voor de jonge Europese arbeider" uitgewerkt. Het statuut, dat in zyn uiteindelyke vorm pas aan het ein de van het jaar zal worden gepu bliceerd, omvat de volgende pun ten: Verbod van arbeid voor jonge ren beneden de 14 jaar, en ge- leidelyke uitbreiding van dit verbod tot 16 jaar. Strikte toepassing van de wet telijke voorzieningen ten aanzien van beroepsopleiding. Algemene herziening van de leerlingencontracten om defini tief de rechten van werkgever en leerling te bepalen. Studie- en leertijd moeten als werktijd gelden. Gespecialiseerde technische scholen moeten aan de jonge arbeider tevens algemene en praktische vorming geven. Een heel warme zondag. Zó warm, dat zelfs midden in het seizoen de enige weg die Loos- drecht bezit verlaten ligt. Ge woonlijk bevindt zich op deze weg een lange rij claxonerende auto's, geflankeerd door een evenlange rij flanerende men sen. Nu wagen slechts enkelen zich op het hete asfalt. De rest zoekt verkoeling op een van de plassen. Vergeefs. Want het is nagenoeg windstil: de honder den zeilen hangen slap en de boten dobberen doelloos heen en weer. De mensen, die geen boot hebben of hebben kunnen hu ren (twee weken van te voren bespreken in deze tijd van het jaar) hangen lui op de terras sen en verbranden. Tegen de avond wordt het wat drukker. De mensen, meestal vakantiegangers, gaan eten, maar bussen voeren tientallen jongelui uit de omgeving aan. Amsterdam, Hilversum, Utrecht, allemaal binnen een uur te be reiken. Die jongelui komen voor namelijk voor het vertier dat Loosdrecht in de avonduren te bieden heeft en dat is: Van Dijk. Een begrip voor Loosdrecht en ver daarbuiten. Van Dijk is identiek met zon plezier, jongelui en zielen, maar vooral met jazz. Een aantal zondagavonden in het zomersei zoen wordt in de botenloods van Van Dijk een jazzconcours ge houden. In enkele jaren tijds heeft dit concours een grote naam gekregen. Het is ongeëve naard in sfeer en opzet. Radio en t.v. besteden er ieder jaar ruime aandacht aan. Op dit concours zijn bekende figuren in de Nederlandse jazzwereld als Pim Jacobs, Louis van Dijk en Carl Heinsius ontdekt. meer, de ander met minder suc ces. Drummers en trompettisten hebben vooral te lijden van de hoge temperatuur. Het dak van de loods is van zink en daaron der is het bepaald warm als de zon er de hele dag op heeft staan blakeren. Het publiek kan zich die hitte wat draaglijker maken door het drinken van forse hoeveelheden bier, die continu worden ge serveerd tegen overigens even forse prijzen. Rumoerig Waarom Om half acht begint het. De lange botenloods heeft zich ge vuld met een bont publiek, voor namelijk jongelui, maar ook met ouderen mensen, waarschijnlijk de echte jazzliefhebbers, want de antwoorden, die de jongelui gaven op de vraag „Waarom kom je hier?", variëren van voor de meisjes", via „och, wat moet je anders doen" tot „ik wil dit ook wel eens meemaken". Op het kleine toneeltje span nen de diverse bands en combo's zich bijzonder in. De een met De jongens uit alle delen van het land brengen in hoofdzaak dixieland („oude stijl") en mo derne jazz. Bij deze laatste ca tegorie valt iets meer aandacht te bespeuren dan bij de eerste. De zaal dat hoort er bij is overvol en altijd rumoerig en het is bepaald een verdienste als een solist er in slaagt iets meer dan het traditionele „open doek je" te verkrijgen, namelijkr aandacht. Dixieland leent zich overigens minder voor passief aanhoren dan moderne jazz. Zij is te sim pel om het publiek in haar ban te krijgen hoogstens bestaat er enige waardering voor het technisch kunnen van de in strumentalisten, maar meer ook niet. Een enkele maal weet een solist de zaal wel in zijn ban te krijgen. Aanwijzingen voor een mogelijke ereplaats in de finale? Wie weet. In antwoorden van deelne mende musici op de vraag, wat hen er toe bewoog mee te doen, komt steeds datzelfde element naar voren: de sfeer. Wat heet sfeer? Er staan lange rijen hou ten klapstoelen, het publiek is nooit stil, de toneelverlichting bestaat uit emmers zonder bo dem met lampen er in, over de balken liggen masten en visnet ten. De enige versiering van de loods bestaat uit platenhoezen, 't enige stoffelijke blijft ook van de commercie op de achter grond: de platenmaatschappij. Finale Morgenavond is er weer het eve nement van het jaar: de finale. Dan zal worden uitgemaakt of er weer een nieuwe ster aan het firmament van de Nederlandse Jazzwereld zal verschijnen. Jim Reeves ~f" Een van de populairste oudere teenager-sterren, de country-and- western zanger Jim Reeves, is in het weekeinde op tragische wyze om het leven gekomen, toen zyn vliegtuigje tydens een hevig on weer neerstortte in dë bosryke om geving van Nashville in Tennessee. Reeves mocht zich verheugen in een stijgende verkoop van zyn grammofoonplaten. Hij was lid van de beroemde „Grand Ole Opry" die binnen het jaar haar tweede slag kreeg te verwerken. Het aantal by ongelukken om het leven gekomen country-and-wes- tern zangers bereikte het trieste record van acht sinds vier „Grand Ole Opry"-leden in maart 1963 by een vliegtuigongeluk het leven lieten. Reeves en zyn pianist Dean Ma nuel keerden terug van een zaken- Wel liften in Frankrijk Er is in Frankrijk geen lift- verbod. De berichten die schij nen te circuleren, dat er een algeheel liftverbod in Frankrijk zou bestaan, zijn onjuist. Er bestaat geen enkele wet die het lij ten verbiedt. Wel wordt van officiële zijde het liften aan scholieren en jongens beneden 18 jaar sterk ontraden. Binnenkort kunnen de Nederlandse televisiekijkers de „Scorpions" op hun beeld- scherm zien, in een programma van de A.V.R.O. Deze Beatlegroep uit Manchester, I bestaande uit Peter, Joseph Anthony, Anton vf en Michael, heeft dan wel niet de h( bekendheid van de echte Beatles, hun volume is er niet minder om! Yeah, yeah, yeah

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1964 | | pagina 5