Festival van Spoleto in ban
van de magiër NOEREJEW
Met Bohan de boer op
De grootste danser
van huidige tijd
Rundveestapel breidt zich uit
Mode in Parijs
LEIDSCH DAGBLAD MAANDAG 3 AUGUSTUS 1964
HIJ LEERDE EEN ANDERE STIJL j
(Van onze correspondent)
Het restaurantje van Marcello ligt tegen een heuvel, het in-
Windige is niet meer dan een grot. Maar voor de ingang staan, al
naar het uitkomt, 12 tot 20 tafels en de helling is zo steil, dat de
allerhoogste wel 20 meter hoger staan dan die voor de deur van de
kroeg.
Een dozijn oeroude, machtige lindebomen in volle bloei zorgen
voor schaduw.
Het is stampvol gasten en de kelners lopen niet als in andere
plaatsen bedrijvig heen en weer, maar rennen als Marathonlopers
de hellingen op en af.
leefden, dan zou hy dat glaasje wijn
met die „groten" drinken, zo goed als
hy nu aanzit met Barber of Menotti
of Rossellini. En wij, niet anders
dan belangstellende gasten van Spo-
leto's Festival, hebben daar, vele
honderden als wij zyn, deel aan.
Juist dit voortdurend en ongedwon
gen contact met grote scheppende
en uitvoerende kunstenaars maakt
Spoleto, voor wie zich in dat wereldje
thuis voelt, tot zulk een unieke be-
Aan een tafeltje zit
hleek, met holle wangen en
stelbaar lange, rossigblonde haren:
Rudolf Noerejew, de afgod van Spo
leto. Doreen Wells en een paar an
dere dansers van het „Royal Ballet"
vormen een soort lijfwacht om hem
heen. Sir Frederick Ashton, in druk
gesprek met 4e Amerikaanse compo
nist Samuel Barber, pleegt af en
toe overleg met Dame Ninette de
Valois, die aan een ander tafeltje
zit: „Is er een ballet met muziek
van Barber op komst?" De vermaar
de jonge Amerikaanse pianist John
Browning heeft ons een half uur ge
leden doen genieten van Barbers
meesterlijke Sonata. Hy zit nu met
de leden van het „Beaux arts quar
tet" achter een niet al te mals bief
stukje.
„Dominique"
Slungelend verschijnt „Domini
que" op het toneel, een jonge Frans
man, die in Parijs in dure nachtlo
kalen liedjes zingt met dezelfde
schorre stem, die we van Edith Piaf
zo goed kennen. In Spoleto valt hy
een ietsje buiten de toon, maar hy
wil er by zijn, bezoekt concerten en
balletvoorstellingen en zingt nu, van
tafel tot tafel lopend, een paar van
zUn liedjes. Met de vrienden en be
kenden komt hy eerst een praatje
maken en geeft ze dan een honder-
lire-stuk met het verzoek, dat straks
in zyn centenbakje te gooien: „geld
trekt geld Door die eigenaardi
ge manier om de overigens beschei
den kosten van zyn Spoletyns ver-
biyf te dekken, hoort „Dominique
er toch eigenlijk wel by.
Kamermuziek
een vondst
Dit is Spoleto zo tegen half twee
's middags, een hoogtepunt iedere
dag. Alle gasten van Marcello ko
men regelrecht uit het „Teatro Caio
Melisso", dat unieke 17de eeuwse
theatertje, waar Menotti ons iedere
dag weer op een uurtje
kamermuziek onthaalt. Die
ten alleen reeds maken het Festival
van Spoleto tot iets heel byzonders.
Waar kan men in één maand dertig
keer een concert van kamermuziek
bijwonen mol in elk concert, drie,
vier verachittmde virtuoz»?
Het gaat niet om het algemeen
bekende repertoire, maar de man die
met de leiding is belast, een groot
pianist, Charles Wadsworth, die te-
gelyk eigenschappen bezit, welke
hem als hy een paar eeuwen vroe
ger had geleefd tot een muzikale
hofnar zouden hebben gemaakt,
zorgt ervoor, dat wy minder beken
de, maar waardevolle werken horen
soms zelfs van vrijwel totaal verge
ten componisten.
Die vondst, kamermuziek van
twaalf tot 1 uur 's middags, blykt
uiterst gelukkig.
Ieder is dan fris, meer ontvanke-
ïyk dan in de late middag of
's avonds. En Wadsworth heeft ons
gelukkig weer doen begrijpen, dat
Vivaldi en Mozart, Handel en Tele-
mann nooit de bedoeling hebben ge
had, dat we met gebogen hoofd en
somber kyken naar hun muziek zou
den luisteren. Zy wilden vreugde
schenken, schreven voor feestende
lieden in een tyd, die vrolyker was
dan de onze. Vandaar dat in Spoleto
met grote ernst en toewyding wordt
gemusiceerd, maar Wadsworth ver
staat de kunst om ieder nummer
met een grapje aan te kondigen in
een vreemd mengsel van Amerikaans
en heel slecht Italiaans, waarbii het
publiek wordt verzocht hem te hel-
Muziek is in Spoleto een ontspan-
ning ell een genot, niet een „teak.
Een droogi)ruim heeft opgemerkt.
„Hy behandelt Bach en Mozart als-
of hy een uur geleden een glaasje
wjjn met
levenis!
Springplank
De universiteit van Boston heeft
twee jaar geleden een speciale prys
ingesteld voor kamermuziek, de prys
.Festival der twee werelden". In
1963 werd geen enkel werk door de
strenge jury bekroond. Dit jaar werd
de prijs (heen- en terugreis naar
Spoleto, verbiyf aldaar, uitvoering
het bekroonde werk en 500 dol
lar contant) uitgereikt aan de Ita-
lo-Amerikaan John Gorigliano voor
zyn Sonata voor viool en piano, een
belangwekkend stuk in een min of
meer neo-romantische styi. Wan
neer zal ook in ons land eens een
soortgelijke prys worden ingesteld?
Spoleto is al sedert jaren dè spring
plank voor jong talent op het gebied
van muziek, zang, ballet en toneel
Was de „Rosenkavalier" het eve
nement van de eerste helft van di
Festival, Noerejew's herschepping
van „Raymonda", een alleen in de
Sowjet-Unie op het repertoire pry-
kend oud ballet van Petipa op mu
ziek van Glazoenow, houdt ons thans
bezig. Het was al een gebeurtenis op
zichzelf: Noerejew immers heeft het
bestaan, dezelfde dansers van he'
„Royal Ballet", die dit jaar het Hol
land Festival opluisterden, te doen
dansen in een styl, die niet de hun
ne is. Wat de choreografie betreft,
wilde hy namelyk van geen
promis weten.
Natuuriyk heeft hy het ballet be
snoeid, het dwaasromantische ver
haal tot een minimum teruggebracht
zonder echter iets weg te knippen
Russische stijl
van 1960
„Raymonda", in de vorm zoals we
het te Spoleto zien, is als ballet ten
volle aanvaardbaar. Het gekke ver
haal stoort niet. De décors van Beni
Montresor hebben ten doel alle aan
dacht te concentreren op de dans
en ze slaagden daarin zo goed. dank
zy hun volkomen onbeduidendheid,
ve al gauw vergeten dat er dé-
rijn en de indruk krijgen, dat
een leeg toneel wordt gedanst.
De kostuums in hun wat zwakke
pastelkleuren zyn al even onopval
lend. Maar de choreografie is mee
slepend mooi. Het is byna alles zui
ver Petipa, met hier en daar een
tikkeltje Noerejew, d.w.z. Russische
styi 1960. Het geheel doet daardoor
eigenlyk aan als een groot avond
vullend ballet van Balanchine; maar
dat is niet bevreemdend, als men
weet, dat veel van wat wy in Ba
lanchine bewonderen teruggaat op
Petipa-balletten, die in het Westen
niet bekend zyn.
Doreen Wells:
reeds „ballerina"
is reeds een „ballerina" in de bes
te zin van dat woord: haar benen en
voeten zyn uitstekend en zy staat op
haar „pointes" met onfeilbare zeker
heid. De houding van het hoofd is
heel goed, haar gezicht is weinig,
haar ogen zyn zeer expressief.
Een wat stugge, rechte rug maakt
haar minder geschikt voor deze
open, brede manier van dansen, die
uit de feesteiyke optochten en dan
sen, vaak in gewaand-volkse styi
(„Pas Espagnol", „Grand pas Hong-
rois", enz.) die nu eenmaal by Peti
pa de hoofdzaak zyn. En dat alles
wordt gedanst in de styl, waarin de
Russen het plegen te doen, dus vol
gens de echte Italiaans-Franse tra
ditie. die alleen in Moskou en Le
ningrad bewaard is gebleven. Na
tuuriyk lukt het nog niet helemaal,
Engelsen hebben nu eenmaal héél
wat bedremmeldheid en ingetogen
heid te overwinnen, voor zy zich
echt durven laten gaan met al het
vuur en het élan, dat de Slavische
volken eigen is. Maar Noerejew
dat wonder van onze tyd! is bezig
de klassieke dans in Engeland en
dat wordt op den duur waarschyn-
lyk in West-Europa, volkomen in
ere te herstellen. Zyn beste leerlinge
is totnutoe Dame Margot Fonteyn.
die ondanks haar leeftyd (ze is 45)
eerst thans, dank zy de jonge Rus,
het hoogtepunt van haar geweldige
carrière heeft bereikt.
Wat hij waard is
RUDOLF NOEREJEW
in een van zijn grootse scènes.
dit bij iedere voorstelling beter. De
wyze waarop Noerejew haar na iede
re voorstelling onmiddellyk liet
wat zij goed en wat zy niet goed
deed en haar de volgende dag by de
repetities weer hielp, soms met
schampere opmerking, maar vaak
ook met een ontroerende toewyding,
was werkelyk uniek.
Niets ontgaat Noerejew, de minder
goede elementen onder de dansers
vinden hem een onuitstaanbare uit
slover, of zijn bang voor hem; de
besten dragen hem op handen ei
seffen, wat deze man waard is. De
grootste danser van onze tyd niet
alleen, maar een intelligent choreo
graaf en een bezielend leermeester.
Natuuriyk is het een feest de
stellingen by te wonen, maar
het voorrecht heeft door Noerejew
te worden uitgenodigd by de repeti
ties, of hem te mogen gadeslaan on
middellyk na de voorstelling wan
neer het applaus nog maar nauwe-
lyks is verstomd en hij ieders fou
ten corrigeert (in de eerste plaats
zyn eigen en die van Doreen Wells)
beleeft nog héél iets anders.
Nieuwe uitgaven
Onschuld te geef, door A. Veil,
Apekool, door I. Adler,
Vreemdeling In Engeland, door Q.
Mikes. J
ÜK, UUU1 u.
pipo en de rldderschrlk, door W.
Kaf ^verovert Brlxholm, door R. Ul-
ricl. ABC-pockets. Uitg.: De Arbeiders
pers, Amsterdam.
Tiies. door V. Mahieu. 4e druk.
Luie stoel, door Johan Fabricius.
3e Totdat de dag aanbreekt, door L.
Rinser. 2e druk. lütg.: H. P. Leopold,
^Moord^tussen de buien door. 3 Ne
derlandse misdaadromans door EU As
ser. A. C. Baantjer en Th. M. Eerd-
mans. Uitg.: De Arbeiderspers, Am
sterdam.
De lacht en al haar vreugden, aoor
Uitg.: L. J. Veen, Amster
dam.
Katten
.A. Soderb__„
Merls, Amsterdam.
Rond de Veemarkt
Schaarste aan rundvlees
blijft voorlopig bestaan
(Van
l deskundige medewerker)
De slachtveemarkt, die onder invloed van de verruiming van de invoer
enige tyd onderhevig is geweest aan een prysdruk, waarvan sommigen de
verwachting hadden, dat deze nog wel verder zou aanhouden, heeft zich
de laatste twee weken toch weer hersteld, zy het niet geheel en al tot het
peil van de hoogste pryzen, die wy enkele maanden geleden hebben ge
kend. Wanneer we een verklaring hiervoor zoeken, menen we, dat het
teleurstellende aanbod daarvoor is aan te wyzen. Want hoewel we nu mid
den in de periode zyn beland, waarin het in de weiden slachtryp gegroeide
vee in ruimere mate aan de markt pleegt te komen (juni is als regel in
aanbodverloop de slechtste maand en wat de pryzen betreft een topmaand),
is dit thans geenszins het geval. Integendeel, de aanvoeren zyn bepaald
zeer krap gebleven, om niet te zeggen nog verder verkrapt. En dat we dan
ook met de prijzen niet verder uitschieten, moet worden geweten aan het
feit, dat niet alleen de binnenlandse consumptie minimaal is, maar voorts
aan de zeer beperkte «itvoer door de staking in Frankryk.
slagers enige weken geleden besloten
de aankopen van rundvlees te staken
totdat de prijzen voor slachtvee zo
danig zouden zyn gedaald, dat deze
weer een lonende marge overlaten
voor de slager, die in zyn verkoop
prijzen gebonden is aan door de
Franse regering vastgestelde maxi-
Is door onvoldoende uitvoer de
slachtveeprijs in ons land dus niet
opnieuw sterk gestegen, anderzijds
heeft een vermindering van de in
voer die vooral een gevolg was
van de in ons land gedaalde pry
zen, maar tevens van het beperkte
aanbod in de exporterende landen
ertoe bygedragen dat de pryzen niet
verder konden inzakken.
Nu de slachtcyfers over d» eerste
vyf maanden van 1964 bekend zyn
biykt, dat er aan binnenlandse run
deren dit jaar in ons land 81.869
stuks minder geslacht zyn dan gedu
rende de eerste vyf maanden van
1963. De rundvleesproduktie daalde
hiervoor met rond 23.000 ton (vlees
met been) of met byna 25%. Een
toeneming daartegenover van de vet-
kalfsvleesproduktie kon hiervoor
weinig soelaas bieden. In de eerste
plaats omdat deze toeneming maar
ruim 3000 ton beliep en deze meer-
hoeveelheid ook nog werd uitgevoerd
en in de tweede plaats, omdat daar
tegenover de produktie
Uit het feit, dat de slachtingen
van vette en graskalveren met 38.000
stuks toenamen, terwyi daaren
tegen de slachtingen van nuchtere
kalveren met maar liefst 185.000
stuks verminderden, biykt, dat er in
ons land toch een tendens bestaat
naar een vergroting van de rundvee
stapel. Pryzen en voedervoorziening,
die in 1962/63 leidden tot een grote
afslachting van rundvee, hebben
thans het vertrouwen by de veehou
ders hersteld. Uit de steekproeven
die op een aantal bedryven, maan
delijks worden gehouden, biykt ook
wel, dat het aantal melkkoeien bezig
is toe te nemen.
Waar andere Jaren de mei-cyfers
in juli bekend waren, zyn door de
omzetting van de vroegere PVC's,
waarby de PBH's werden vervangen
door DBH's (plaatseiyke bureauhou
ders werden districtsbureauhouders),
genoemde cyfers nu nog niet be
schikbaar. Dit zal vermoedelyk sep
tember of misschien zelfs oktober
worden. Deze cyfers geven steeds
een goed inzicht in de opbouw en
de ontwikkeling van de veestapel en
het is te betreuren, dat de genoemde
reorganisatie oorzaak is, dat het be-
dryfsleven nu eerst maanden na
datum over deze cyfers de beschik
king zal krygen. Dat past. zo dach
ten wy, toch niet in deze tyd van
snelheid.
Hoe het zy, dat de veestapel dit
jaar zal worden uitgebreid staat vast
en dit betekent, dat er voor slach
ting minder dieren beschikbaar zul
len zyn. Zodat de conclusie weer
mag luiden dat de schaarste aan
rundvlees voorlopig niet van de baan
kan zyn. Daarbij is het feit, dat
ontelbaar vele nuchteren kalveren
tegenwoordig tot vetkalf worden ge
mest om dan op een geslacht gewicht
van slechts 100 kg aan de slachte
ryen te worden afgeleverd, uiteraard
een nadeel voor het totale produktie-
volume aan vlees. Maar zolang de
prjjzen, welke het buitenland be-
Bloeiend Groot-Briltanië
In Groot-Brittanië wordt dit jaar
door de British Travel and Holidays
Association een campagne gevoerd
dit land door middel van bloe-
i te verfraaien. Volgens berichten
loopt deze aktie goed en is de mede
werking van Gemeentebesturen en
instellingen vrij groot .Verder heb
ben ook tal van particulieren bloem
bakken beplant en extra zorg be
steed aan hun tuin, aldus het „vak
blad Bloemisterij.
In tal van dorpen en steden wor
den voorts bloemschikwedstrijden ge
organiseerd zodat al met al „de
bloem" in 't middelpunt van de be
langstelling staat.
Argentijnen eten
meer vlees
De Argentijnse Staatssecretaris
voor de Landbouw heeft onlangs
verklaard dat, wanneer de vleessitua
tie niet verbetert, Argentinië het
grootste vleesexporterende land ter
wereld over 10 jaar vlees zal moe
ten invoeren.
In de twintiger jaren exporteerde
dit land de helft van de totale vlees-
produktie; langzamerhand is deze
hoeveelheid verminderd tot gemid
deld 20%, aldus de Keur-Stamboeker.
Als één van de oorzaken wordt het
sterk toegenomen binnenlands ver
bruik genoemd.
de Russen eigen is. En ook de iets
te korte armen doen ons toch nog
altyd de afwezigheid van Dame
Margot betreuren. Voor Noerejew is
er in het ballet betrekkelyk weinig
te dansen. Dat weinige doet hy su
bliem en wanneer hy op het toneel
is, ziet men niemand anders. Het is
magisch, zoals waarachtige kunst be
hoort te zyn en zo zelden is!
MARKTBERICHTEN
pelen 9-14, andyvle 10-27, pronk!
BARNEVELD,
aug. Vette k
kwal. f 3.10-3.35, 2e
f 2.90-8.05, 3e kwal.
KATWIJK AAN DEN RUN, 1 aJ4)
Groenteveiling: waspeen per kist K Davi
4-4.80, A2 3.20-5.70, BI 4.70-5.30, boinh 6
peen per 100 boe 31-43, bloemkool pKTffel
100 et.. 6 st. per bak A-extra 35, AJIn o
16-34, A2 13, 8 st. per I
waspeen 15.000 kg. bloemkoolaar
30.000 stuks.
ROTTERDAM, 3 augustus
Het
leider
is Vefuer R
markt: totale aanvoer 1651, vetCnT,pr
koelen en ossen 977, varkens 674 stuk?1""*
Pryzen (resp. Ie, 2e en 3e kwal.)
vette koeien (in Cts per kg) 400-43(»et a(
375-395, 355-375; varkens (levend g4 Zy 1
wicht) (id.) 200, 195, 190. ffijïlla
Handel: aanvoer vette koelen evejZ
groter, handel kalm, pryzen onveranut jg
derd, prima's boven notering, aflootjnner
gedrukt, worstkoelen f 3.45-3.65 per k£"ff_r
varkens (levend gew.) ruimer, ze?°"~
kalm, lager, vooral 2de en 3de kwal,
prima vleesvarkens boven noterin^e^
zeugen f 1.50-1.
De heer W. F. GToeneveld uiE*,ie
Katwijk aan Zee slaagde voor hef1^-
tweede stuurman grot*onde
handelsvaart.
Pacht
vlaai
lulie
Duro;
taalt voor vers kalfsvlees, nog
dien aard zyn, dat de rood-rund-
vleesprijzen daartegen niet kunnen
concurreren, zal dit niet veranderen.
Overigens zyn er nog wel andere
factoren, die hierby een rol spelen.
noemen slechts het feit, dat de
opfokduur van nuchter kalf tot vet
kalf slechts 3 maanden Is, terwyi
het verkrijgen van rood-rund-
een dier minstens 1% tot 2 jaar
oud moet zyn. De omzetsnelheid in
het boerenbedrijf is dus met het mes
ten van vette kalveren veel groter, de
markt is op een dergelyke korte ter-
myn gemakkelijker te overzien en
het risico van teleurstelling dus min
der groot. Het enige, dat thans pleit
vóór een uitbreiding van de veestapel
t.g.v. de rundvleesproduktie is de
door minister Biesheuvel ingestelde
richtprys, die de veehouders redely-
ke zekerheid geeft omtrent de toe
komstige opbrengst, terwyl voorts in
de per 1 nov. a.s. van kracht wor
dende EEG-rundvlees-regeling ook
een richtprijs-regeling is opgenomen,
die de producenten (enig) houvast
geeft.
De vraag is alleen ligt de richt
prijs hoog genoeg om de produktie
aan te moedigen?
By het wolvee zien we ook een uit
bouw van de stapel met als gevolg
een krap aanbod voor de slacht.
Daarmee gepaard gaan hoge prijzen.
Of deze zich in de komende herfst,
wanneer de slachtryp geworden
voorjaarslammeren aan de markt
zullen komen, nog zullen gelden is
uiteraard een vraag. Wel moet men
er bepaald op hopen, want de wei-
ders hebben de magere lammeren
duur moeten betalen.
Tenslotte dan nog iets over de var-
kensmarkt, welke de laatste tyd nog
al wat ups en downs kende, maar die
in de afgelopen weken een vaste en
verhogende tendens heeft te zien ge
geven. Dat werd vooral veroorzaakt
door de grote vraag naar karbonade
den, een onderdeel van het varken
dat wel byzonder sterk mede de prijs
bepaalt, welke de slachteryen voor
het slachtvarken willen betalen.
Daarentegen was de uitvoer van
slachtvarkens en onderdelen minder
groot dan eerder het geval is geweest,
zodat er van een hausse in de var
kens prijzen toch nog geen sprake
kon zyn. De afgelopen week trok de
export wel weer aan, maar de pry
zen waren niet van dien aard, dat
hierdoor de varkensprys met een
sprong omhoog kon gaan. Het bleef
dan ook by een sprongetje van door
een genomen 5 ct. per kg.
Nu met de bouwvakantie het hoog
tepunt in het vakantieseizoen is ge
passeerd en de steden dus niet meer
minimaal bevolkt zyn, kan de bin
nenlandse vraag naar vlees weer wat
toenemen. Men moet echter wel re-
(Van onze mode-redactrice)
PARIJS. De collectie van Dior
was een complete verrassing.
Wat bleek? De komende winter
gaan we aan de hand van Mare
Bohan de boer op. Wijde boe-
rinnenrokken, wijde jasjes met
schouderstukken en grote om
slagdoeken met franje. Dat was
wat Bohan ons voorschotelde.
Een loflied dus op het buitenle
ven. Het materiaal voor deze
sportieve modellen was ruig en
warm: tweeds en mohair gaven
de toon aan. Mare Bohan kon
weer rekenen op een uitverkocht
huis. Het publiek vergaapte zich
in de salon, op de trappen en in
de gang van de langste show
van de week. In twee uur tijd
werden maar liefst 194 modellen
getoond.
zyn modieuze marathon werd ge
opend! met tailleurs. Veel wijlde rok
ken, gerimpeld in de taille, met bloe-
sende jersey truitjes en lange drie
kwart jasjes met ragliammouwen.
Daarnaast kwamen ook portefeuille-
en rechte rokken voor met korte,
vierkante jakjes. By deze japonnen
werd de taille keurig op de plaats
gehouden door kleine, smalle cein
tuurtjes. Ook hierby veel bewegings
vrijheid: bloesende hjfjes en wyde
rokken. De stoffen werden by deze
modellen platter in de vorm van jer
sey en wol. Daarnaast kwamen ook
aansluitende japonnetjes voor die de
buste veel nadruk gaven maar die
tooh nooit een tweede huid werden.
kening houden met het feit, dat va
kantiegangers als regel platzak
terugkeren, zodat de koopkracht
voorshands niet zal leiden tot grote
bestellingen by de slager. Zodra het
aanbod van slachtvarkens dan ook
ruimer zou worden dan het thans is
en we naderen hoe langer hoe
meer de tyd waarin het aanbod over
vloedig zal wordenmoet men
middelen om een eventueel
varkenshouderij catastrofale prijs
ontwikkeling te voorkomen. Hetgeen
maar gelukkig is ook met het oog op
de zo noodzakelyke continuiteit in
de produktie van vlees.
Karakteristiek voor de mantels wa
ren kleine kraagjes, matig gebruik
van bont, brede ronde
domsenide rokken.
Veel aandacht kreeg bij Bohan
ook het hoofd. Heel grappig wa
ren de hoge, platte boevenpetten,
die ver vooruit staken. Bohan
koos tevens grote, Russische om
slagdoeken die met franje waren
versierd. Voor de avond bracht hij
lange haarnetten, die tot diep in
de hals afhingen en waren opge-
smokt met zwarte gitten of struis-
Voor de avondkleding was er veel
zwart. De taille schoot naar boven en
vormde vaak een empire-iyn. Met
zyn gala-toiletten maakte Bohen veel
furore. In oosterse styl waren eer lan
ge, slanke japonnen van geborduur
de goudlamé. Andere creaties om te
onthouden waren die van zwart en
bruin fluweel met brede, bollende
rokken en strakke keursjes. Ze kon
den zo zyn weggestopt van een schil
derijtje van Valasquez. Het grote suc
ces was het wapperende mousseline
toilet, het kreeg bij Bóhan een har-
nasachitig effect door brede banden
over de mouwen en buste van grijze
en bruine franje.
JACQUES HEIM
Bij Jacques Hein heeft de
vrouw het komend seizoen de
broek aan. Hij brengt namelijk
een amusante maar heel draag
bare vondst: broek-tailleur. Dat
is een soort zeven-achtste tuniek
waaronder een jersey kniebroek
uitsteekt met een bontrand. Heim
heeft met dit nieuwtje nogal wat
opzien gebaard, want hij heeft de
naam bijzonder conventioneel te
zijn. Daarom laat mevrouw De
Gaulle zich al jarenlang door hem
kleden.
Heim, of liever gezegd zyn ontwer
per Jean Pommarede heeft die bar
rière dus doorbroken. En met veel
succes. De collectie die hy toonde was
versohrikkelyk jong. Dat begon al by
de sportensembles. Onder lange, ze
ven-achtste jasjeg staken lange wol
len kousen uit, waarvan het boord in
dezelfde kleuren was gebreid als die
van het jasje. Het materiaal was
uiterst geraffineerd: zebra-huidjes,
luipaard en Breitschwanz. Ze werden
gecompleteerd door cagoulen die tot
op de schouders reikten.
Kleine hoedjes voor op hetj£J
hoofd gedragen zien we steeds mei
weer terug in de collectie van
jeanne Lanvin. bra:
De tailleurs hadden losse, zeven*. Bor
achtste jasjes, waarvan de rok bijna gar
volkomen was vervangen door de geh
kniebroek. j
Ook by de japonnen een nieuw-
tje: een laag over de taille lopende I™
soort ritssluiting van goud- of zil- ZU
vergalon. De middag-japonnetjes
waren nauwsluitend als een fou-
draal. Maar aan voor. en achter- fev
kant van de rok uitgerust mettro'
twee losse, wapperende panldeni.Jul
De rechte of schuine mantels om- ver
derscheidden zich door de prodh-
tige coupe. lel'
JEANNE LANVIN
ml]
Een byna rimpelloze show by Lan-
vin J. F. Orahay, die de collectie ont
wierp, was er kennelijk niet op uit om
de mode-verslaggeefsters aan „hob-
nerws" te helpen. Hy ontwerpt in de
eerste plaats voor rijn klanten, die
hy dan ook een mooie, draagbare ooi1-1
lectie voorzette, zonder excentriciteit.
Ook Orahay ontwierp voor de spor
tieve Jeugd een paar kniebroeken.
Niet zo geraffineerd als by Heim en
duidelyk bestemd voor het dragen
binnenshuis. Ze werden namelijk niet
onder een tuniek gedragen of onder
een jas, maar vast aan een Ujfje. Een
soort korte maillot dus. Voor een
kleine verrassing zorgde hy by de ja
ponnen, waarvan de zoom eindigde in
kleine, uitspringende plooitjes waar
van de banen opkropen. Het effect:
een balflonzo.
Heel stijl-vol waren oök de japon
nen met omslagdoek, waarvan de
punt op de rug eindigide. De mantels
waren een kruising tussen de redin
gote en de rechte jas. Ze waren ruim
in de rug, hadd eneen brede raglan
mouw en waren van voren getail
leerd.
Aan het slot van zijn show
zorgde Crahay toch nog voor een
elektrische schok: een zwarte,
lange avondjapon, van zijden
mousseline, die volkomen door
zichtig was. Het publiek vroeg
zich een paar minuten af, of het
daaronder nu écht bloot was. Dat
was het niet. De mannequin bleek
een maillot te dragen van vlees
kleurige mousseline.
