EUROPESE PRIJZEN VOOR
BIJNA 200 JONGEREN
Tekenen en schrijven
voor „Europa één"
A-mol-mysterie
opgelost
Dertienjarige wil 2
Kanaal overzwemmen
Het A-mol-mysterie, waar
over wü vorige week op deze
pagina schreven, is opgelost
door Iskar Aribo, dirigent van
het Leids Toonkunstkoor. Het
raadsel blijkt voor mensen,
die in de muziekwereld goed
thuis zijn, heel eenvoudig te
z«n.
De Engelsman, die beboet
werd, omdat hij met zijn
auto te snel (96 km per uur)
reed, moet zich hebben ver
gist, toen hij voor de rech
ter zei, dat hij slechts 48 km
per uur reed, omdat zijn uit
laat een A-mol ten gehore
bracht. Want bij 96 km per
uur (2 x 48 km) „speelde"
zijn uitlaat ook een A-mol,
maar een octaaf hoger.
Waarschijnlijk heeft de
Engelsman dus bij het ge
pruttel van de motor één oc
taaf je over het hoofd gezien.
Dat kostte hem honderd
gulden.
Zaterdag 1 augustus 1964
Jeugd uit 13 landen drie dagen in Nederland
Mr. Cals zette heel wat
handtekeningen in de foto
boeken, die de gemeente Den
Haag aan de prijswinnaars had
geschonken
ER IS HEEL WAT voor
nodig om Europa één te ma
ken. Vele staatslieden houden
zich bezig met de ingewikkelde
materie van intensieve samen
werking tussen Europese lan
den. Want, denken ze, eenheid
maakt (economische en poli
tieke) macht. En ze richten in
gewikkelde organisaties op, zo
als de Europese Economische
Gemeenschap, de Europese
Gemeenschap voor Kolen en
Staal, Euratom en nog wat in
stellingen met lange wellui
dende Franse namen: „Fonda-
rtion Européenn>e de la Cul
ture" en de „Organisation de
Coopération et de Dévelop-
pement Economiques".
Het is allemaal verschrikkelijk
belangrijk wat die organisaties
doen, neem dat maar voetetoots
aan, maar zéggen die namen je nu
iets?. Ach, je weet er eigenlijk zo
weinig van. Je ziet er wel eens
wat van in de krant en Je leert er
iets over op school, maar het is
allemaal zo ingewikkeld en droog,
dat het je maar matig interesseert.
Jawel, maar het streven naar
de eenwording van Europa is be
langrijk. Denk eens in dat dit
streven bekroond zou worden:
de grenzen open, je kunt zonder
paspoort naar bijv. Frankrijk;
geen gehannes met invoerrech
ten voor goederen; één munt
stelsel in heel Europa en unifor
me wetten. De Europese Bewe
ging in Nederland formuleert
haar doelstelling zo: „Een ver
enigd en vrij Europa, waarin de
Europeanen zich weer vrij kun
nen bewegen en waarin de be
lemmeringen zijn opgeheven,
die thans het staatkundig, eco
nomisch en geestelijk leven be
letten zich ten volle te ontplooi
en."
D&ar moeten we naar toe. En
daar moet de jeugd aan meewer
ken. Het aloude tot op de draad
versleten gezegde „wie de jeugd
heeft, heeft de toekomst" geldt
nog steeds. Oud-minister van On
derwijs, Kunsten en Wetenschap
pen ,mr. J. M. L. Cals zegt het wat
poëtischer. „Het vuur van de geest
is licht ontvlambaar bij de jeugd".
seriand en Nederland. Voor deze
wedstrijd heeft men de schooljeugd
in drie groepen verdeeld. De jeugd
van 12 tot 14 jaar kreeg deze op
dracht: „De landen van Europa
worden door wegen, bruggen, spoor
wegen, vliegtuigen en schepen met
elkaar verbonden. Maak een teke
ning waarin dit idee tot uitdruk
king komt". De 14- tot 16-jarigen
hebben een opstel gemaakt, waar
in zij hun indrukken weergaven
van een „vreemd" Europees land,
zijn bevolking en zijn zeden.
Waartoe de sport kan leiden,
demonstreerde een Rotterdamse
jongen. Hij was met Feijenoord
en zijn aanhang naar de wed
strijd tegen Benfica in Portugal
gaan kijken. Hij had over de
Portugezen geschreven en hij
behaalde de eerste prijs van de
Nederlandse deelnemers. De
beste Fransman had Nederland
als onderwerp gekozen.
De oudste categorie (16-19 jaar)
kreeg een heel moeilijke opdracht:
„Ben je van mening dat de landen
van Europa een gemeenschappe
lijke verantwoording dragen jegens
andere landen, en, zo ja, op welke
gebieden? Schrijf hierover een op
stel".
En er kwamen opstellen, soms
van zulke omvang, dat ze de allure
van een wetenschappelijke verhan
deling
Prijzen
Wedstrijd
Er wordt van alles gedaan om de
jeugd in vuur en vlam te zetten voor
de Europese gedachte. Eén groot
evenement is de jaarlijkse Europese
tekeningen- en opstellenwedstrijd.
Hieraan hebben dit jaar anderhalf
miljoen scholieren meegedaan uit
België. Denemarken, Duitsland,
Frankrijk, Gxoot-Brlttannië, Ier
land, Italië, Luxemburg, Noor
wegen, Oostenrijk, Zweden, Zwit-
Het internationale comité van de
wedstrijd honoreerde de beste te
keningen en opstellen met fraaie
prijzen. In de jongste groep kregen
de prijswinnaars boekenbonnen va
riërend van tien tot dertig gulden.
In de middengroep variëren de
boekenbonnen van tien tot vijftig
gulden en de oudste categorie zijn
reisprijzen beschikbaar gesteld.
Daarnaast hebben ook vele ge
meenten nog boekenbonnen uitge
reikt.
In de oudste categorie vielen
aan 196 stilisten reisprijzen ten
deel. In het verschijningsgébied
van het Leidsch Dagblad kreeg
alleen Wessel Post uit Leimui-
den, leerling van de Ichthus-
school voor. ulo in Alphen aan
den Rijn, zo'n gratis vakantie.
Hij is afgelopen donderdag voor
zeven dagen naar het Franse
Bretagne vertrokken. Daarnaast
ontving hij van de gemeente Al
phen aan den Rijn nog een boe-
kenbon ter waarde van veertig
gulden. Ook zestien andere Ne
derlandse reisprijswinnaars zijn
donderdag over de verschillende
Europese landen uitgezwermd.
Clemens Dirks, leerling van het
St.-Bonaventuralyceum in Lelden,
kreeg geen prijs van het interna
tionale comité maar wel van de
gemeente Leiden: een boekenbon
van f25,-»
Tekst
PIET GOOSEN
Foto's
W. DIJKMAN
koptelefoon aan de stoelen beaes-
tigd, die vanwege de kiesschijven
telefoontoestellen leken, maar die
hoogst vernuftige „vertaalkastjes"
bleken te zijn. De jongeren konden
als ware congressisten naar verkie
zing het gesprokene in het Engels,
Frans, Duits en Italiaans beluiste
ren, waarvoor vier tolken zich in
nauwe kabines inspanden.
Merkwaardig genoeg moesten de
Nederlanders zich maar met een
vreemde taal behelpen. En wie ver
staat nu. al héb je einddiploma
hbs op zak, zeer snel en zeer vloei
end gesproken Frans?
Voor en na de schone woorden
over het „hoe" en „waarom" van
de Europese eenwording oogstte
Henk Briër met het „Jeugdkamer-
orkest Leiden" veel bewondering en
applaus met composities van Han
del en Andriessen. De charmante
en jeugdige pianiste Mariëtte van
Wük doorbrak voorts de officiële
sfeer van altijd toch droge woorden
met muziek van Liszt en een wer
velende étude van Chopin,
's Middags was de Ridderzaal weer
in bezit van de jeugd, die met de
voormalige minister van Maat
schappelijk Werk, mejuffrouw dr.
M. A. M. Klompé, de directeur van
de FAO, mr. Mekki Abbas en het
Noorse parlementslid mr. Finn Moe
hevig hebben gedebatteerd over de
gemeenschappelijke verantwoorde
lijkheid van Europa tegenover de
andere landen van de wereld. Een
zwaar onderwerp, toegegeven, maar
niettemin voor vele Jongeren toch
interessant. De Europese jeugd be
staat niet alleen uit rockers en
modds, kikkers en bullen, nozems en
brozems.
DONDERDAG ZWERMDEN de
reisprijswinnaars over de verschil
lende Westeuropese landen uit. Ze
hebben het verdiend. Met hun op
stellen, en niet het minst na hun
druk en zeer officieel programma
in de eerste drie dagen van deze
week.
Boodschap
Prins Bemhard had hun uit zijn
Italiaans vakantieverblijf Porto
Ercole nog een boodschap gezon
den: „Ik verheug mij erover me tot
Europese jongeren te kunnen rich
ten, die getoond hebben een juist
inzicht in de verantwoordelijke taak
van Europa ten aanzien van andere
landen te bezitten. Je mag met
recht verheugd zijn op het resul
taat, maar je moet bovenal besef
fen, dat je werk nu pas begint. Van
jullie en jullie leeftijdgenoten zal
het immers afhangen, of onze idea
len in Europa en in de gehele we
reld verwezenlijkt zullen worden. Bij
de strijd daarvoor beschouw ik de
laureaten van de Europese tekenin
gen- en opstelwedstrijd als 'n keur
korps", zo schreef Prins Bernhard.
De bijna 200 jonge Europea
nen zijn op dit ogenblik in een
voor hen vreemd land. Ze heb
ben tijdens hun driedaags ver
blijf in Nederland al vrienden
en vriendinnen gemaakt. En in
het buitenland maken ze die
ook. Ze leren tevens de ge
woonten, de aardigheden en
eigenaardigheden van de be
volking kennen.
Dat is allemaal van belang
voor de Europese eenwording.
De Europese jeugd voerde niet altijd ingewikkelde gesprekken
over de Europese politiek. Een Engels meisje had wel trek in de
appel van Wessel Post.
Wessel Post:
WE HADDEN NIET GEDACHT
DAT HET ZO ZOE WORDEN'
- I v
„Och. ik was niet tegen en niet
voor de Europese eenwor
ding. Ik weet het eigenlijk
niet zo goed meer. Ik heb de
conclusie geloof ik, aan de
lezer overgelaten". Dat zegt
Wessel Post, 17 jaar, uit Lei-
muiden ons over zijn opstel
in de hal van hotel Centraal
in Den Haag, waar hij juist
overvloedig heeft geluncht
met de overige prijswinnaars
van de Europese tekeningen
en opstellenwedstrijd.
Maar zijn opstel was dan toch wel
zó verhelderend, dat hU er een
gratis vakantie van tien dagen in
Bretagne mee won. HU had dat
niet verwacht. Nog nooit heeft
hij aan één of andere opstelwed
strijd meegedaan, maar wel had
hij op de Ichthusschool voor ulo
in Alphen aan den Rijn gewoon
lijk negens voor taal op zijn rap
port.
Nu heeft hU drie turbulente dagen
in Amsterdam en Den Haag mee
gemaakt en hij heeft een vriend
gevonden: Eric Ouwejan uit Den
Haag, met wie hij in het studen
tenhotel Casa in Amsterdam de
kamer deelde. Daarnaast heeft hij
onder de bijna 200 jongeren ook
kameraden gemaakt, met wie hij
zinnetjes Engels, Frans en Duits
uitwisselt.
Wessel vertelt van de buitenlan
ders: „Ze vinden alles prachtig;
Nederland is zo mooi, zeggen ze.
Ze krijgen de ene verrassing na de
andere. Vooral de rondvaart In
Amsterdam vonden ze enorm.
Trouwens, wij ook. Deze hele trip
is-subliem. We hadden nooit ge
dacht dat het zo zou worden".
Hij kan goed praten met de vreem
delingen. Waarover? Overal over
en vaak over politiek. De Franse
van Henk Brier musiceert in de Ridderzaal.
groep vindt hij het leukst. Die
jongens en meisjes zijn heel Jo-
vlaai.
Wessel gaat in september naar d« 1
radioschool, want hij wil marco
nist worden. Hij voelt er niets
voor, zijn hele leven in Nederland
te slijten. „Nee.., ik wil wat van!
de wereld zien". En ergens in zijn f
achterhoofd sluimert ook nog de
wil om in de Journalistiek ta
gaan. Marconist of Journalist»
twee beroepen waar actie in zit.
Donderdag vertrok hij met zijn
groep van ruim tien Jongeren me*
do trein naar Frankrijk. Adres:
Foyer de jeunes travailleur* in
Brest. „We gaan een eiland ont
dekken, 20 km uit de kust, we be
zoeken een vuurtoren in volle I
zee en een festival van doedelzak- I
bespelers. We worden ook nog of
ficieel in het stadhuis ontvangen»
en natuurlijk zijn er de culturele
bezienswaardigheden en de sport
wedstrijden. Het zal best leuk
worden".
Dat alles voor een goed opstel. Op
10 augustus komt hij terug. Met 1
de verhalen over een land, dat, j
wie weet, eens onder één noemer t
gebracht zal worden met Neder-
land en andere Europese landen.
Amerikaanse studenten: |S
Johnson blijft r;
president i
Tijdens hun reis naar Nederland n°'
hebben bijna 300 Amerikaanse stu- f".
denten, meisjes en Jongens in de
leeftijd variërend van 20 tot 25
Jaar, zich aan boord van de „Grote H<
Beer" bezig gehouden met de ko- J
mende presidentsverkiezingen in
hun land. Na langdurige debatten
uitgebreide verklezingscampag-
s door de heren Johnson, Scran-
ton en Goldwater, verdwenen 276
studenten naar de stemhokjes. Na|
de telling bleek dat Johnson, de
huidige president van de V.S., met
173 stemmen zijn opponenten
Scranton (70 stemmen) en Gold-Dj
water (33) stemmen) een verplette- ^0I
rende nederlaag had toegebracht, irti
h
he
Een dertienjarig Amerikaans i
meisje zal volgende maand probe- g1
ren het Jongste meisje te worden. on
dat erin is geslaagt het Kanaal1 1
over te zwemmen.
Indien Leonora Modell uit Sa-iai
cramento, Califomië, hierin zou^
slagen, zou zij Marilyn Bell uit pa:
Toronto onttronen, die in 1955 op^
zeventienjarige leeftijd dit kunst-1 v
stuk volbracht en daarmee noglde
steeds de jongste is.
Leonora wordt op het ogenblik id<
getraind door Paul Herron, die het™
Kanaal in beide richtingen is over-lei
gezwommen, -
i r
bp
jjET GING ER WOENSDAG INTERNATIONAAL aan toe in de Ridderzaal
aan het Haagse Binnenhof. Er werd voornamelijk "Frans en Engels gespro
ken, met af en toe een mondje Duits, Italiaans, Nederlands en Skandinavisch.
Marcello, Guiseppe, Hans, Per Narve, Fiona, Mairéad, Svanhild, Wolfgang, Jean-
Pierre, ze waren er allemaal. In de met veel vlaggen en planten versierde Ridder
zaal zaten op de rood-pluchen stoelen bijna tweehonderd jongens en meisjes uit
dertien Europese landen zich in te spannen om wat te begrijpen van het vaak
zeer rad gesproken Frans. Tevens waren daar familieleden van de jeugdigen en
talrijke functionarissen van het Corps Diplomatique. Zij luisterden en keken de
gehele warme ochtend naar enkele heren en een dame, achter een grote tafel waar
op tientallen microfoons het gesprokene een belangrijke toets gaven.
Vakantie
Maar belangrijker wellicht dan
deze getuigschriften, zijn de reis
prijzen die de laureaten kregen.
Donderdag gingen ze voor 6 tot 10
Het „Jeugdkamerorkest Leidenonder leiding
Die tafel stond tegenover de
troon, waarop bij zeer speciale
gebeurtenissen onze vorstin
pleegt te zitten. Nu liepen daar
nonchalant wat, fotografen en
filmmensen, die oogverblin
dende lichtbundels op de ge
achte sprekers richtten.
Het ging om de Jongeren, 196 in
totaal, die allen voortreffelijke op
stellen hebben gemaakt over de
verantwoordelijkheid van de Euro
pese landen ten aanzien van de ont
wikkelingslanden, en die hiervoor
werden beloond met een fraai di
ploma, met Latijnse tekst en met
de handtekeningen van Prins Bem
hard, mr. J. Cals en mr. Th. H. Bot,
minister van Onderwijs. Kunsten en
Wetenschappen. Hij reikte deze di
ploma's uit, waarvoor hij bijna 200
handen moest schudden.
dagen met (gratis) vakantie, bereid
door de internationale commissie
van de Europese tekeningen- en op
stellenwedstrijd.
HET BEGON MAANDAG op het
eerste perron van het Amsterdamse
Centraal Station. Daar druppelden
in de loop van de dag de prijswin
naars in „vergaderzaal 1" binnen.
De meisjes gingen vandaar naar het
Euromotel E 9 en de jongens naar
het internationale studentenhotel
„Casa 400". Zü brachten die eerste
dag zoek met voornamelijk acclima
tiseren en wandelen in Amsterdam-
bij-avond.
Na deze droomreis waren de Jonge
gasten in het Rijksmuseum te vin
den, waar ze de gasten waren van
staatssecretaris dr. J. H. Grosheide.
Daarna volgde het diner.
We weten allemaal wel hoe Chi
nezen eten: met stokjes, al heb je
tegenwoordig ook veel westers-eten-
de Chinezen. Maar hoe eten de
Fransen? Zo: een slaatje ligt op het
bord; de Fransman houdt in de
rechterhand een vork, en ln de lin
kerhand een snee brood. Nu schuift
hij met het brood een voor de con
sumptie geschikte hoeveelheid van
„Gefeliciteerd Wessel Post", zegt minister Bot.
het slaatje op de vork en hij werkt
dat vervolgens naar binnen. En na
een paar happen, wordt ook een
stukje brood verorberd.
WOENSDAG RIDDERZAAL DEN
HAAG. Minister Bot reikte na ver
scheidene toespraken onder streng
toezicht van filmcamera- en foto
lenzen bijna tweehonderd diploma's
uit. Hij zei vóór de vermoeiende
bezigheid van het handenschudden,
dat de wedstrijd voor de schooljeugd
grote waarde heeft voor het Euro
pese eenheidsstreven.
„De Europese eenwording Is on
derweg", zei hij. „Maar om te ver
zekeren dat de Europese gemeen
schap van do toekomst werkelijk
democratisch zal zijn, moet het
eenheidsproces worden gedragen
door de wil en de actieve belang
stelling van het Europese volk. En
daarbij is de opgroeiende generatie
vooral belangrijk. Want de jongeren
van nu zullen binnen afzienbare
tijd de definitieve vorm en het ka
rakter van het nieuwe Europa
moeten bepalen".
Vertaalkastjes
De PTT had speciaal voor deze
bijzondere internationale gelegen
heid langwerpige grijze kastjes met
OM ZEVEN UUR de volgende
morgen was het voor hen al dins
dag. Een groepsfoto van de hele
internationale club werd genomen
vanaf hotel Casa. (Altijd goed illu
stratiemateriaal bij de verhalen).
Omstreeks negen uur heette de loco-
burgemeester van Aalsmeer de jon
geren hartelijk welkom, waarna hij
hun iets vertelde over Aalsmeers
faam als bloemencentrum nummer
1 van Nederland. Zij konden zich
daarvan in de veilinghal zelf over
tuigen. De enorme hal was één
schat van kleurrijk flora.
Het programma was heel omvang
rijk. De bussen van Maarse en
Kroon reden de jeudige gasten een
urn- later door Haarlem en de Vel-
sertunnel naar toeristiek altijd aan
trekkelijke Volendam. Voort na
een half uur, naar Broek ln Water
land, waar een klompenmaker zijn
oerhollands kunnen demonstreerde
en waar een melkfabriek van bin
nen werd bekeken.
Na de lunch in het Hiltonhotel
in Amsterdam, waar burgemeester
Van Hall de prijs van de hoofdstad
uitreikte aan Roger Charles, de
beste Franse opstellenmaker, wer
den met drie rondvaartboten de
havens en grachten bekeken. Het
was in één woord „splendid, magni-
flque of marchenhaft", volgens de
jongeren.
