Calypso
r -r
MEER OORSPRONKELIJKHEID S.V.P. f/ö^
als eerste op
REM-eiland
Wie gezag draagt,
leeft goedkoop
geleerd
Fanclub
bleek
zwendel
NACHTCLUB VOOR
JONGELUI
Saterdag
1964
Vijf leden van de Leidse on
derwatersportvereniging „Ca
lypso", waarover vorig jaar in
deze kolommen uitvoerig is ver
naald, hebben onlangs als eerste
„civiele" bezoekers voet aan
REM-eiland gezet. Tot nu toe
waren er uitsluitend EMS-ers,
vaklieden en persmensen ge
weest.
Aanvankelijk was Calypso niet
van plan er een bezoek te bren
gen, maar het REM-eiland bleek
dicht in de buurt te liggen van
de plek, waar Calypso haar
duikwerkzaamheden wilde ver
richten. Sinds de Leidse onder
watersporters de beschikking
hebben over een bootje-met-mo
tor schrijft voorzitter Albert
Vossepoel (Heerenstraat 110,
Leidenherhaaldelijk excursies
op zee uit. Calypso ivas op deze
zondag van plan te duiken naar
een schip, dat in de oorlogsjaren
moet zijn vergaan, ongeveer
16 m diep ligt en 8 meter boven
de bodem uitsteekt. Toen de
Calypso-duikers langs het eiland
voeren en vroegen of zij een
kijkje mochten nemen, werd dat
verzoek afgewezen. Zij gingen
daarop aan het werk, niet zo
heel ver van het REM-eiland.
Nadat enkele golven hadden ge
tracht het vijftal krachtig uit de
weg te ruimen, slaagden de Ca
lypso-mannen er in een lijn van
750 m lengte te bevestigen aan
een daar liggende boei en
uiteraardaan de andere kant
aan hun boot. Dat geschiedde
dusdanig dat de lijn dicht over
de bodem kon worden gesleept.
Elke keer wanneer de lijn strak
trok, verdwenen de Calypso
duikers onder water om te kij
ken of men op het wrak was ge
stuit. Succes werd (nog) niet
geboekt.
Intussen keken van het REM-
eiland een paar figuurtjes toe,
die niets om hand bleken te
hebben. Toen Calypso aan het
eind van de middag wilde ver
trekken, werd zij geïnviteerd
door mannen, die met de han
den borreltjes-drinkende bewe
gingen maakten. In een ivat
groot uitgevallen „broodmand"
werd het vijftal omhoog gehe
sen, ivaarna de verjaardag van
een der bemanningsleden uit
bundig werd gevierd. Er viel op
Zwolsmans creatie inderdaad
iets meer te nuttigen dan lauwe
thee.
Daar ook hoorde Calypso dat
op het bewuste wrak de somma
van anderhalf miljoen aan goud
moet zijn. Nu zijn duikers al uit
hoofde van hun liefhebberij zeer
strak en nuchter redenerende
particulieren. Zij weigeren het
uiteraard te geloven, ivat overi
gens niet verhinderde dat zij bij
het horen van het bericht even
opbloeiden als pas begoten ge
raniums. Een wrak met een
schat is een fascinerende zaak.
Instructeur Huib Knook en
zijn mannen zullen niet rusten
voor zij het wrak hebben gevon
den. „Ach, natuurlijk niet om
dat fabeltje van die schat",
voegt hij er glimlachend aan
toe. „Wij willen gewoon dat
schip vinden".
Maar je kunt natuurlijk nóóit
weten
Omdat hij inspecteur wilde
spelen op de manier van de be
roemde „revisor" van Gogol, zit
de jonge Rus Pankratow nu een
gevangenisstraf van twee jaar
uit. Kortgeleden stortte hij zijn
hart uit in een brief aan het
Russische regeringsblad Izwes-
tia, dat het epistel prompt pu
bliceerde.
„Toen ik op zekere dag in de stad
Koktsjatow vertoefde, stapte ik
een winkel binnen om een pakje
Bjelomor-sigaretten en 'n fles wyn
te kopen", aldus het relaas van
Pankratow. „Ik zag echter noch het
een noch het ander in de winkel,
waarop ik op strenge toon tegen
een wilkeljuffrouw zei: „Ik ben een
revisor uit Alma Ata. Wat is hier
aan de hand? Heeft u geen Bjelo-
mor en wijn?" De verkoopster ver
dween vlug in een voorraadkamer,
kwam terug met een pak en zei:
„Dit is voor u". Ik opende het pak
en zag de sigaretten en de wijin.
Ik wilde betalen, maar de vrouw
zei„Nee, neen, het is zo goed"
Toen gaf de duivel mij 'n knipoogje
en ik stapte met het pak de winkel
uit".
„Ik begaf me naar de stations
restauratie, waar het op dat tijd
stip ontzettend druk was. De duivel
fluisterde me in: zeg ook hier, dat
je een revisor bent. Binnen een
minuut werd ik bediend. Een diner
van drie schotels. Maar ook daar
wilde men geen geld van me aan-
„Ik geef toe, ik was zwak, ik
drong niet aan en nu zit ik dan ook
achter de tralies. Ik verlang geen
medelijden van u, maar wel wil ik
weten waarom men in die winkel
en dat restaurant een revisor moest
lijmen. Zij hadden dan beslist wel
wat te verbergen en ik ben de enige
die in de gevangenis terecht is ge
komen. Jammer". Was getekend
„Pankratow. gevangen".
Er is in dit land vol kastje-kijkende hulsgezinnen een groot te
kort aan goede, jonge krachten op het gebied van de lichte muziek
het accent in deze regel op „goede en jonge". Dat is te meer on
begrijpelijk, omdat er zelden zo enthousiast door jonge mensen is
gemusiceerd als thans. Het wemelt van de gitarensembles, de com
bo's, de zanggroepen, de piepjonge zangertjes en zangeresjes. Bij
velen helaas nemen de pretenties en de zelfverzekerdheid vormen
aan, die herhaaldelijk omgekeerd evenredig blijken te zijn aan hun
talent en hun doorzettingsvermogen. Hun doen-en-laten komt
neer op een muzikaal hoogstandje, dat niet veel nodig heeft om in
brokken te eindigen.
Zelfkritiek
Wie nu bU audities
•en wel eens het oor te luisteren
heeft gelegd, buigt meer dan eens
het hoofd sidderend in de handen
orer het gebrek aan zelfkritiek bfj
talloze deelnemers.
Wie zelfs losjesweg selecteert,
komt al vlug tot een aantal ont
moedigende conclusies:
de gitaarensembles bestaan in
acht van de tien gevallen uit
Jongemannen-met-pinkelhoutjes,
die hun uiterste best doen zo
accuraat mogelijk The Shadows
te imiteren of een andere, op
dat moment internationaal be
kende groep;
de kopiëerlust is ook van de
zangers een tweede natuur. Wat
zij voor zingen of voordragen
houden is in werkelijkheid veel
al boertjes-laten-in-de-micro-
foon. Ter wille van de publicity
in de lichte muziek spreekt
l men louter in Engelse termen,
r Nederlands is kennelijk te plat
vloers plooit men zijn lichaam
in kronkelingen, waarmee men
ook al weer voor de publicity
tot aan de rand van de be
roerte gaat;
de zangeresjes zijn vaak meis-
i jes, die een defect aan de stem
banden voor een groot talent
houden. Een misverstand, waar
in zij niet zelden worden ge
stijfd door ouders, die kennelijk
aan de horizon de zilvervloot
zien gloren. De kleding, haar
dracht en mimiek is zorgvuldig
aangepast aan de favoriete ster.
Nederlands zingen is uit den
boze, maar als men het doet
blijken de gekozen teksten van
i het genre te zijn dat men bij
voorkeur in bad ontwerpt;
de zanggroepen bedekken hun
Nederlanderschap onder een
forse Engelse titel, ook al loeit
Ij ©en Amsterdams accent door
hun spraakgebruik. Rockets,
hurricanes, thunders, Jumping
jewels, het zijn ook in de En
gelse taal wat vreemde bena-
I mingen voor muzikale groepen.
Maar zij liggen kennelijk beter
in het gehoor dan bijv. „Keec
met zijn Kistenbrekers".
Eigen stijl
Men zou zo nog wel even kunnen
doorgaan. Wat al die van tv-roem
dromende jongeren, die half of heel
in het vak zijn gegaan, blijkbaar
over het hoofd zien, Is dit: wan
neer men de liehte muze wil die
nen, dan moet men dat doen met
eigen stijl, zijn eigen aanleg
en zijn eigen mogelijkheden. Men
neemt nu eenmaal deel aan een
auditie of een amateurfestival on
der de eigen naam en niet als du
plicaat van Cliff, Conny of Elvis.
Wij hebben eens verbijsterd ge
luisterd naar een jongeman, die
niet begreep, waarom hij geen prijs
kreeg bij een wedstrijd, want, zo
zei hy: „Ik heb Halliday toch in
de puntjes geïmiteerd?" Deze door
het succes van zijn favoriet bene
velde jongen meende, dat een
nauwkeurig cliché van Halliday
hèm logischerwijs ook een triomf
zou brengen. Hij vergat, dat de
lichte mme niet naar kopieën
vraagt maar naar oorspronkelijk
heid. Het drong niet tot hem door,
dat de belangstelling in de zaal
niet voor hem was, doch voor het
afwezige idool, dat men in hem
herkende. Als die ster-in-kwestie
zakt, valt zijn duplicaat reddeloos
mee. Dat is het trieste met deze
figuren.
Voor de van alle oorspronkelijk
heid gespeende zangertjes en zan
geresjes en alleen voor hen
zijn wedstrijden gekomen als: de
Nederlandse Conny, de Nederlandse
Elvis, de Nederlandse Cliff. De jon
geren, die hier zegevieren verwach
ten wellicht, dat men diep de hoed
voor hen afneemt en dat de deur
naar Het Grote Succes nu wagen
wijd openzwaait. Zij beseffen niet
dat het behaalde succes niet meer
is dan een verguld randje om een
grauw-middelmatig talent.
Het creëren van een eigen stijl
ls een zaak van bloed, zweet en
tranen. Zij komt meestal niet
Glenn Miller heeft jaren
lang gezocht naar en gezw<
een eigen „klank". Hij had
groot respect voor zichzelf
vreden te zijn met de rol vs
l dub-
Om ir
muziek
behoeft men geen conservatorium-
opleiding te bezitten. Wie denkt
dat hij er komt met het louter en
alleen teisteren van iemands ge
hoororganen, gaat echter van het
betreurenswaardige andere uiterste
uit: namelijk dat dit een vak is
dat J
niet behoeft te leren.
Wie achter een microfoon plaats
neemt, moet zelfkritiek en zelf
respect hebben. Een moeilijke com
binatie. Als men haar bezit, dan
alleen is men in staat de eerste
stap te doen op de weg naar oor
spronkelijkheid. En juist daarop zit
men bij radio, tv e.a. te springen.
.militaire spelen",
die onlangs waren georgani
seerd door de „Vereniging
voor hulp aan het leger"
(Dosaaf), tezamen met de
organisatie van de pioniers.
Er werd onder meer een
theoretisch examen afgeno
men en er werden „oefenin
gen" gehouden, waarbij een
groot deel van de initiatie
ven waren overgelaten aan
plaatselijke organisatoren.
In Briansk namen 500' kin
deren deel aan een spel
„waarbij alles volgens de
werkelijkheid bij een veldslag
verliep: vuurpijlsignalen, ont
ploffingen tijdens de .strijd'
en camouflage-uitrustingen".
In Tasjkent speelden de
scholieren „mijnenvegen",
legden zij verbindingen en
hielden zij nachtwacht.
Te Machatsjkala rukten
zij op over „radio-actief ter
rein" na een „atoomaanval".
De beste 25 ploegen ont
vingen van de Dosaaf ere
diploma's, tenten, verrekij
kers en geweren van klein
kaliber.
De Parijse modekoning Pierre Cardin heeft zijn collectie spor
tieve herenkleding getoond. Drie van deze modellen die helaas
niet nader omschreven zijn zijn op deze foto afgebeeld. helderd.
(Van onze correspondent in Parijs)
De directie van de Franse tele
visie heeft een onderzoek gelast
naar de opzet en achtergronden
van een club waarin zich de fans
van de jonge hoofdrolspeler van
het populaire tv-feuilleton „Thierry
la Fronde" verenigden. De oprich
ting van de club werd door de ac
teur, de Belg Jean-Claude Drouot,
kort geleden persoonlijk voor de
camera's bekendgemaakt, waarbij
hij zijn duizenden Jeugdige bewon
deraars verzocht leder vijf frank
te storten om als lid te kunnen
worden ingeschreven. Ze zouden
dan ook allemaal net zo'n mooie
verzilverde halsketting krijgen als
de onoverwinnelijke held van het
avonturenfeuilleton zelf pleegt te
dragen.
Tienduizenden kinderen hebben
na die oproep hun spaarpotten
omgekeerd om die vijf frank naar
de televisie te sturen. Sedertdien
hebben ze zich echter alleen kun
nen vergenoegen met het zalige
denkbeeld lid te zijn van een club
die door Thierry la Fronde per
soonlijk wordt aangevoerd. De
mooie keten heeft nog niemand
zien verschijnen.
Het eerste onderzoek heeft al
uitgeweken dat het idee van de
fanclub van een koffiefabrikant is
uitgegaan, die ook alle contributies
zou hebben geïnd. Wat precies de
rol van de acteur is geweest en hoe
de RTF, de Franse televisie, zich
voor dit reclamewagentje heeft
laten spannen, zijn evenwel vragen
die nog docr een voortgezet onder
zoek zullen moeten worden opge-
DAGBOEK
VAN EEN
JONGEN
„Hoe een grapje uit te halen dat
slaagt", stond in het dagboek van
de veertienjarige Duncan White
uit Londen. „Neem een klein beetje
dynamiet dat sterk genoeg is om
een muur te laten schudden, maar
niet te doen omvallen. Het kan
het beste gedaan worden om twaalf
uur 's nachts, omdat er dan vrij
wel iedereen is om te schrikken.
De hele zaak zal schudden door de
harde klap. Fijn om naar te ky-
Het dagboek werd voorgelezen
tijdens een gerechtelijk onderzoek
naar de omstandigheden van Dun
can Whites dood. Hij stierf nadat
de bom die hij aan het maken was,
ln zijn handen was ontploft. Zijn
vriendje, de 13-jarige Garry
Newington, werd ernstig gewond.
KRIS-KRAS
TE PAS EN
TE ONPAS
Gangsters Twee „gangsters",
die op heterdaad werden be
trapt bij een bankroof ln Dublin,
zijn door de politie met melk
en biscuits verwend. Zij waren
dan ook nog in de dop, vier en
zes jaar. De kinderen hadden
kans gezien tijdens de lunch
pauze van het personeel over
de balie te klimmen. Een bewa
ker verraste hen terwijl zij bezig
waren hun zakken vol te prop
pen met „mooie plaatjes" uit de
geldkist van de kassier. De po
litie nam met het oog op de
prille leeftijd van de arrestan
ten geen verdere maatregelen.
Zij gaf de ouders wel de raad
hun spruiten enig inzicht in de
regelen van eigendom by te
brengen.
Politiek De Cubaanse rege
ring heeft zaterdag bekendge
maakt, dat binnenkort op alle
Cubaanse lagere scholen een be
gin aal worden gemaakt met
de politieke vorming van de
leerlingen. De lessen over de
theorie en de praktijk van het
marx isme - leninisme sullen wor
den gegeven door instructeurs,
die daarvoor uitgekoeen en op
geleid zyn door de „Vereniging
van jonge communisten", aldua
de bekendmaking.
Tien geboden Een rechter te
Hammond, in de Amerikaanse
staat Indiana, heeft twee Jon
gens veroordeeld tot het elk
tweeduizend maal opschryven
van de tien geboden. De Jon
gens, 15 en 17 jaar. maakten
deel uit van een groep die een
automobilist had lastig gevallen
en de ruiten van zyn wagen
had ingegooid.
Sinds kort bezit het Newyorkse
vermaakscentrum Broadway een
nachtclub voor Jongelui. Het eta-
blissenment is qua verlichting en
meubilering als traditionele nacht
club Ingericht. Men schenkt er de
bezoekers, die niet Jonger dan zes
tien en niet ouder dan twintig Jaar
mogen zyn, dranken die geen alco
hol bevatten. Animeermelsjea en
strlptease-danseressen zyn er ta
boe. De bedoeling van de eigenaar,
die overdag als boekhouder by een
scheepvaartonderneming werkt, is
de Jongelui te beschermen tegen
de verleidingen van de gelegenhe
den temidden waarvan de Jonge
nachtclub zich heeft genesteld. De
Jeugdige bezoekers worden ver
maakt met door scholleren ge
brachte zang en muziek.
VIT HET
In een Parys' cabaret heeft
het Italiaans-Amerikaanse
filmsterretje Annette Funi-
cello de Malibu Beat, een
nieuwe dans, gedemonstreerd
In passende kledy en en
thousiast. En met de zanger
Frank Alamo als partner.
We herinneren ons nog van
een paar maanden geleden
het optreden van Annette in
de Warmondse boer d er y
Meerrust. Waar zij pas na
heel lang bidden en smeken
de Malibu Beat demonstreer-
f de. En heel wat minder en-
f Bb a a na lifPI I thouslast. Annette is er nog
I I SlH wa S I steeds niet in geslaagd een
Lr£4£41% VB ba Lr nieuwe dansrage te ontkete-
