J. A. Middelhuis T.V. - EILAND IN RECORDTIJD; OP ZIJN ZES POTEN GEZET Hyacintenkwekers en uitbreiding areaal kon zichzelf nooit belangrijk vinden ,pj 1 maart 1860 Donderdag 11 juni 1964 Vierde blad no. 31283 Radio-actieve afvalstoffen opgehaald door Franse vissers Van onze Parijse oorrespondent) Al sinds enige weken halen de Franse vissers na hun terugkeer in de Normandische havens uit hun netten behalve vis ook nog metalen vaatjes op, die met cement zijn dichtgemetseld en waarop de aan duidingen de Engelse herkomst ver raden. Omdat door die nogal zware gevallen soms ernstige schade aan hun netten werd toegebracht, beslo- de hoogte te stellen. De vaten werden geopend en toen bleek dat ze afval produkten bevatten. Na onderzoek in een Parijs labo ratorium is nu bovendien nog uitge komen, dat die afvalprodukten van radio-actieve samenstelling zijn, die vermoedelijk in opdracht van een En- felse fabriek in zee zijn geworpen. De ranse autoriteiten zijn nogal ont steld over deze ontdekking en zullen bij de Engelse regering om nadere informaties verzoeken. Hoe radio-actieve afvalprodukten moeten worden afgevoerd zonder ge vaar voor de volksgezondheid op te leveren, is een probleem, dat nog niet geheel bevredigend is opgelost. Fransen zelf ondernemen nog altijd proeven in dat verband en onder zoeken eveneens welke invloeden op Franse afval wordt voorlopig door gaans in zware ondergrondse kluis ters bewaard. Dat de Engelsen hun radio-actieve afval in de zee storten, zou, zo zegt men in Parijs, misschien nog te Uniek karwei werd in slechts één etmaal feilloos geklaard (Van een onzer redacteuren) De Noordzee heeft er gisteren een ,,echt" bewoond eiland bij- gekregen: twaalf kilometer uit de kust, recht voor Noordwijk. Tot eergisteren staken hier wat stalen poten boven het wateroppervlak uit, maar gisteren, in één enkele dag, werd het karwei geklaard, waarvoor men een reeks van dagen had uitgetrokken, zodat gister ochtend reeds de twee verdiepingen met woon- en werkruimten op de poten geplaatst konden worden, gistermiddag gevolgd door het eerste veertig meter hoge deel van de zendmast op het REM-eiland Afgezien van de strijdvraag over de rechten en de legaliteit van het ex-territoriale reclame-televisiestation moet toch worden ge zegd, dat er voor de kust van Noordwijk door Nederlandse tech nici een uniek stuk werk Is verzet, dat bewondering afdwingt. „Moeilijkste platform De deining die hefc werken aan het tv-eiland dinsdag nog onmogelijk maakte, verdween later op de dag geleidelijk, 's Avonds om zeven uur| besloot de Amerikaanse operations- manager mr. Jenkins die tot op dat ogenblik steeds voorzichtig het weer in zijn beschouwingen had be trokken om het eerste dekhuis op de poten te zetten. 'cRSOONLIJKE LENINGEN Bedragen van 100 2.000, af te lossen in maximaal twee jaar; per week, maand of kwartaal, voor aanschaffing van duurzame gebruiksgoede ren, worden desgewenst van gemeentewege verstrekt. Aanvragen telefonisch, mondeling, of schriftelijk. Vertrouwelijke be handeling. GEMEENTELIJKE DIENST VOOR KASBEHEER ER KREDIETWEZEN I, IEL 20210 trokken. Terwijl mr. Jenkins en zijn Neder- landse evenknie kapitein Moerkerk van V. d. Tak's Berging zelf net zo hard als iedereen aan de trossen sjorden om de „Global" en de ponton met materiaal in de juiste positie voor de fundering te houden, klom men de matrozen-mecaniciens van de reusachtige drijvende kraan „Global adventurer" als apen over en door de enorme staalconstructies om zo lang mogelijk van de unieke weersomstandigheden te kunnen pro fiteren. Een vol etmaal hebben deze mannen geen minuut slaap gekregen. Alle opgespaarde energie van dagen lang wachten ontlaadde zich op hét projedt, dat Nederland zijn eerste commerciële televisie moest bezorgen. Een tegenslag als het breken van vier achtduims manillatrossen j (waarmee de ponton van Tak's Ber- ging aan de „Global" Adventurer" I lag vastgemeerd) maakte in die1 ogenblikken nauwelijks nog enige indruk. Iedereen die bij de operatie is be trokken, zet zich voor de volle hon derd procent of meer in. De hoofd uitvoerder Jenkins heeft in de nacht van dinsdag op woensdag tijdens het De pijlsnelle Aquavion~vleu~ gelboot, waarmee een vlotte ver- binding met de vaste wal moge lijk is. In de afgelopen spannen de dagen heeft de boot. die zich bij toenemende snelheid uit het water verheft en op een soort ski's voorlsuist, talloze malen de (lange) weg tussen TV-eiland en Scheveningen afgelegd. Deze opname van het indruk wekkende gevaarte voor de Noordwijkse kust maakten wij gisteren uit een motorjacht na dat de verdiepingen op de stalen poten waren geplaatst. Op het linker bovendek wordt de zend mast geplaatst. Het. rechfer bo vendek kan dienen als landings plaats voor helikopters. (Foto Leldsch Dagblad) plaatsen van de eerste opbouw meer malen zijn leven gewaagdsohrïjlings zittend op een stalen buis van de fundering dirigeerde hij de honder den tonnen zware last, die op en kele centimeters boven zijn hoofd traag heen en weer zwaaide. Pas toen het dekhuis tot op de millimeter nauwkeurig op zijn plaats stond en de eerste lasbrander aan- knalde, liet hij zich zakken tot op een wat veiliger niveau. „Het moei lijkste platform dat ik ooit gezet heb", grijnsde de man voor wie het plaatsen van booreilanden al twin tig jaar dagelijks werk Is De hyacintenkwekers hebben de strijd tegen het Produktschap voor Siergewassen opgegeven. Het is nor maal, dat een gedeelte van hen zich met hand en tand verzet tegen een verdere uitbreiding van het areaal. Ze werden meestal stevig gesteund door de voorzitter, de heer C. M. Driehuizen. Dit jaar accepteert men zonder meer het verzoek om de op pervlakte met vijf procent uit te breiden. „We kunnen wel gaan rekenen", aldus de heer Driehuizen, „maar de berekeningen kloppen bij na nooit. En we hebben zo langza merhand ook wel geleerd". De ver gadering was het daarmee volkomen Het was beslist geen schokkende vergadering. De voorzitter vertelde zijn indruk over de aanstaande oogst. De bloei was wel laat, maar het kli maat heeft dit voorjaar er voor ge zorgd, dat deze achterstand kon wor den ingehaald. Alles is nu normaal, zodat we een goede oogst kunnen verwachten. gaven, waar 3000 a 4000 meter water slaat. Dan nog blijft het gevaar be staan, dat door conceptie van be smette vis, de mens door die radio activiteit zou kunnen worden be dreigd. Onverantwoordelijk acht men het hier echter die afvalprodukten te lo zen op een paar honderd meter af stand van de Franse kust. Nu het Produktschap voor Sierge wassen zijn jaarverslag over 1963 heeft gepubliceerd blijkt, dat er toch minder geoogst is ln het vorige jaar dan men vermoedde. Er kwamen in 1962 1849 stuks van de are en in 1963 slechts 1654. In 1960. een best jaar, werden er 2003 per are „ge raapt". De export liep terug met 3 miljoen stuks tot 108 miljoen bollen. Vermoedelijk ook tengevolge van de slechte omstandigheden in de vo rige winter en lente is er nu een vrij stevige aantasting van geelziek en zwartrand. De kwekers zullen zeer goed moeten opletten en de partijen voortdurend moeten nalopen. Het virus blijkt ook weer terrein te hebben gewonnen. Het PSV heeft de inneming van minderwaardig plantgoed weer goedgekeurd. Aange zien we de indruk hebben, dat dit niet altijd zal blijven raden wij de leden om partijen, die toch niet meer kunnen worden opgeknapt, dit jaar nog in te leveren tegen f 1 per kg. Volgens de heer Driehuizen is de broei dit voorjaar in het buitenland goed geweest en er schijnen meer bollen te zijn verkocht. Van hoeveel belang de inlevering van slecht materiaal is kon men ge waar worden uit het jaarverslag van de heer H. J. v. d. Laan. die mee deelde. dat aan „abnormaal" werd ingeleverd 283 ton in 1962 en 210 ton in 1963. Het minderwaardige plantgoed onder veertien centimeter beliep 393 ton in 1962 en 247 ton in 1963. Aangezien iedereen alles best vond was de vergadering een half uur wachten op presentielijsten en obers, die niet kwamen meegerekend binnen de drie kwartier afgeli Over hetzelfde onderwerp heeft wel eens uren gedaan. BIJ AFSCHEID M.K.V. VOORZITTER Enorme risico's „Een pak van mijn hart", riep lr. Heerema (directeur van de Global Adventurer Maatschappijgisteren, toen de schipper van zijn razend snelle Aquavion-vleugelboot hem zeker voor de twintigste maal naar de „Global" had gevaren. Het ls overigens begrijpelijk dat Ir. Heerema de afgelopen dagen nau welijks heeft geslapenmislukking van de operatie zou hem tenminste een miljoen hebben gekost. Ook de heer Verolme loopt met zijn aandeel in de REM zeker een dergelijk risico en de onbekende derde vennoot „nee, die naam zult u van mjj niet horen", zegt Heerema eveneens Het hele eiland kost met de plaat' sing en de noodzakelijk organisatie als studio's aan de wal omstreeks twaalf miljoen. De buitenlandse op drachtgever staat dus garant voor het grootste part van het bedrag. En nu Als het weer en het water nog even gunstig blijven, kan de „Global Adventurer" vandaag het ruwe werk achter de rug hebben. Het schip ver trekt dan naar het noorden om voor de Mobiloil een platform te gaan plaatsen. Het afbouwen van de zend mast zal nog een paar dagen duren. De inrichting van het „eiland" kost wat meer tijd. Omstreeks 1 augustus kan de zender zijn geïnstalleerd en kan de REM twee weken later met de televisiezender in de lucht zijn als het doodvonnis niet al eerder dan de geboorte geveld zal worden! (Van onze Utrechtse correspondent) Op de een of andere manier heb ik nooit moeite gehad met het geven van leiding. Er is na tuurlijk overal wel eens wat, maar wij hebben een goede ploeg met prettige verhoudin gen. Ik heb bovendien altijd de betrekkelijkheid van alles inge zien. Misschien is het mijn zin voor zelfspot, misschien mijn roomse blijheid, maar ik heb mij zelf nooit zo belangrijk gevon den". Het is duidelijk, dat de heer A. Middelhuis, in de wijde kring van zijn vrienden beter be kend als ,Toon", weinig wakker zal hebben gelegen van de ver antwoordelijkheid, die hij droeg als voorzitter van de Katholieke Arbeidersbeweging, thans NKV die met ruim 425.000 leden de Tandartsen jubileren Tweedaags congres in Scheveningen (Van onze correspondent) Aan het jubileumcongres, dat de Nederlandsche Maatschappij ter Be vordering der Tandheelkunde ter ge legenheid van het vijftigjarig bestaan vandaag en vrijdag in het Scheve- ningse Kurhaus houdt, nemen onge veer 450 personen deel van wie onge veer 420 leden der maatschappij zijn. Van de ongeveer 2700 tandartsen, die ons land telt, is 90 procent lid van de maatschappij, die ter gelegen heid van het congres een omvangrijk programma heeft georganiseerd. Ruim 20 sprekers, van wie 10 bui tenlanders, zullen de congresgangers over vele wetenschappelijke onder werpen inlichten. Verder wordt er een tentoonstelling met continu-filmpro- gramma gehouden in het paviljoen, die op zaterdag ook voor het publiek toegankelijk zal zijn. Als nieuwtje zullen er tevens demon straties met tandheelkundige mate rialen worden gegeven en demonstra ties van het werk van de mondhy giënistes. een instituut, dat in het buitenland reeds bestaat en dat bin nenkort ook in ons land zal worden geïntroduceerd. tweede vakcentrale van Neder land is. Na een twaalfjarig voorzitterschap zal Middelhuis op 22 juni met pen sioen gaan, maar zoals hij daar voor ons zit, lijkt hij in wezen nog altijd dezelfde kwajongen, die hjj vroeger telt „Je moet afstand van jezelf kun nen nemen", zegt hjj. „Zo zijn we hier ln huis allemaal. Mjjn kinderen zitten mij vaak te jennen met die beschimmelde K.V.P. van mij, zoals ze dan zeggen. Ze hebben de grootste lol als ik in de krant of voor de tele visie onder vuur wordt genomen. Calvinistisch Middelhuis vindt Nederland eigen lijk te calvinistisch en te zwaar op de hand. Hij zelf zal zich niet zo gauw nijdig maken. Toen Jacques Gans laatst eens een stukje over hem had geschreven, zei hij tegen iemand: „Ik ben bljj, dat Ik die man tenslotte ook nog een broodwinning bezorg". Een gesprek met Middelhuis gaat ook niet stroef. HU praat gemakkelijk over zijn jeugd en zijn werk. Zelfspot en roomse blijheid kenmerkende eigenschappen walijk rel ferr slaat wel ferme taal uit, kelijk actie ondernemen is er niet bij", zo werd gezegd. Hij is niet zo revolutionair. Dit laatste klopt. „Uit revolutie komt nooit iets goeds", zegt hij. „Kijk naar de Fransen en kijk naar Rus- jland. Je moet maar afwachten of de nieuwe machtshebbers beter zijn dan de oude". Middelhuis ziet meer in evolutie. „De mensen moeten ergens rijp voor worden gemaakt". Niet alles De aftredende N.K.V.-voorzitter heeft veel vreugde in zijn werk ge vonden zegt hij, „Het is nooit mijn hele leven geweest". „Ik heb een half procent loonsverhoging minder bij de huidige welvaart nooit een ramp ge vonden, zo min als ik geloofde dat één procent te veel economie in ge vaar brengt. Ik heb de wijzen altijd maai' laten praten, hoewel ik wel iets van ze heb geleerd. I Middelhuis werd geboren op 5 maart 1902 als zoon van een metse laar. Na de lagere school moest hij l de fabriek in om geld te verdienen. I Daar werd hij er echter al gauw uit- I gegooid. Hij was te eigenwijs en re- 1 calcitrant, vonden zijn bazen. Zelf [zegt hij: „Ik had een gruwelijke he kel aan die stinkende fabriek. Ik had I op school goed kunnen leren en had I zwaar de p aan dat monotone I werk". „Nu nog", zegt hij, „Kan ik I niet lang achter een bureau zitten. I Ik moet leven en bewegen. Ik moet I mensen om me heen hebben". Ook zijn tweede werkgever, de Boekelose stoomblekerij van de gebr. Van Heek, beviel hem maar matig. Hij vond het niet eens zo erg, dat deze zaak gedu rende de tweede helft van de eerste wereldoorlog werd -stilgelegd wegens gebrek aan katoen. Stakingsleider Als 16-jarige werkte hU toen btf de Heidemaatschappij met grondwerk tegen volwassenen op. Na afloop van de oorlog moest hU van de f 18.— per week weer terug naar de ble- kery voor f 6.—. „Dat namen we met", zegt hij. „En ik werd met mijn 18 jaar stakingsleider. De Troel- st-rabeweging van 1919 had ons aan getast Ook wij vonden, dat er iets moest veranderen, maar natuurlijk vergokten we het". De kapelaan van het patronaat heeft daarna Middelhuis bijgebracht zegt hij, dat staken niet de weg was. „Omdat ik nogal goed kon lezen, re kenen en schrijven kreeg ik allerlei baantjes ln katholieke organisaties. In de fabriek werd ik echter van de blekertj overgeplaatst naar de eind- produkten. Ze vonden me toch ge- Kemphaan heeft meegekregen, kwam hem daar bij uitstekend van pas. Nog enige jaren geleden bokste hij geregeld 's avonds een rondje met zijn zoon (thans 30). Met van plezier flikkerende oogjes wijst hij op een gietijzeren muur- versiering, die de begrafenis van een jager voorstelt. Als dragers fungeren herten. De krans wordt gedragen door een haas, terwijl ook de vos schijnheilig achter de baar loopt. „Een cadeau van kaderleden van de NKV in Twente", zegt Middel huis. ,.Zy kennen mijn twee jeugd zonden". Middelhuis bekent dat. dat hU in zijn jonge jaren een hartstochtelijk stroper en smokkelaar was. „Wat wil je", zegt hjj, „De konjj- len liepen daar in Twente zo maar voor je voeten en we konden het geld best gebruiken". Kalmer werd de levensloop In 1929 Toon Middelhuis in kalmer vaarwa ter geleid, toen hij werd gekozen tot propagandist van de r.-k. textielar- beidersbond St.-Lambertus. Enige ja ren later kwam de beruchte tijd van de grote Twentse textielstaking. In 1936 werd Middelhuis gekozen tot districtsleider van zijn bond. Gedurende de oorlog was hij zie- kencontroleur, later inspecteur de Centrale Onderlinge: „Ik kreeg een mooi Ausweis met het stempel Inspector-Sozia-l-Verzioherung", zegt hij, „En Toontje kon weer reizen". In 1946 koos St.-Lambertus Mid delhuis als voorzitter en twee jaar later vroeg het verbondsbestuur van de KAB hem als secretaris. Van 1952 af heeft Middelhuis het Verbond ge- Geen hervormer „Waar je terecht komt, is mees toeval", zegt hij. Hij komt er openl voor uit geen oorspronkelijke visie op de maatschappij te hebben nooit de drang te hebben gehad nieuwe wereld te scheppen". Daar voor had ik geen tijd, ik moest t< hard werken". Toon Middelhuis heeft een onge compliceerde natuur. Beslist geen man om een maagkwaal te krijgen. Hij wekt soms de indruk beter te passen in een carnavalsfeest dan in een studeerkamer. Misschien is dat wel zo. maar velen hebben al tot hun verrassing zijn verstand onderschat. Niet in de laat ste plaats de journalisten, die meen- voor koud vier dubbeltjes per echte liter (en nog elke j dag thuisbezorgd ook) BOYCOT LID PRO Y. STATEN (Van onze Haagse correspondent) De liberale fractie in de provin ciale staten van Zuid-Holland zal „niet meer reageren" op hetgeen de heer A. Smit uit Rotterdam zal zeg gen. De heer Smit werd als afgevaar digde van de P.S.P. gekozen, maar verklaarde op een vergadering in april, dat hij niet tot die partij wilde worden gerekend. Hij zou voortaan „onafhankelijk" zijn. Sidney J. van den Bergh zei gisteren in de Rid derzaal, dat de heer Smit „weinig of geen kiezers vertegenwoordigt". Reactie van de heer Smit. „Ik had meer voorkeurstemmen dan de heer Van den Bergh". In dezelfde vergadering zijn de provinciale staten akkoord gegaan met het streven van minister Toxo- peus om de jaarwedden van leden Gedeputeerde Staten te verho gen. Van f 24.000 tot f 28.000. De „onafhaknelljke" A. Smit was er te gen. evenals de communist Van Praag. De heer Van Praag meende, er moest worden gezocht naar systeem dat de vergoeding be ter aanpast aan de prijsstijgingen, .maar niet een willekeurige vast stelling moet inhouden, zoals deze wijziging er een is". den even wat nieuws uit hem te pom pen. Als Middelhuls praat over de taak en de positie van de vakbeweging wordt hij welsprekend. „Natuurlijk zijn wij een belangen groep" zegt hij. „Mag dat alsjeblieft? Wat voor machtige belangengroep vormen niet de eigenaars van de pro- duktiemiddelen. Wait denk je van de boeren? En van de middenstand?" Enorm belang „De werknemers kunnen niet vol staan met hun dagelijkse bezigheid op fabriek of kantoor. Het is toch van enorm belang dat de vakcentra les nu weer meepraten in de SER over de gerichte advies-aanvragen van de regering over de AOW, de lonen etc. Wat is er niet bereikt? Al die sociale wetten, die na de tweede oorlog zijn ingevoerd, ston den op het verlanglijstje van de vak centrales. En we zijn er nog niet. De welvaart gaat verder. De vrije zater dag is voor velen een genot. Ik heb hem niet nodig. Maar wat denk je van het routinewerk in de fabriek en op de kantoren? Is het voor de werk nemers daar niet heerlijk om vrij dagsavonds de deur dicht te kunnen gooien". „Man, ik heb het zelf meege maakt". en je ziet Middelhuis met afgrijzen aan zijn eigen fabriekstijd denken. Middelhuis heeft 13 jaar lang geen betaalde vakantie gehad. „Toen ik eens een inleiding hield over een dag vakantie, werd ik uitgelachen". „Toon, wat denk je wel dat kan toch nooit", zeiden ze tegen me. „Nu zie ik de tijd komen, dat ook de ar beiders effecten bezitten". Het leven van een vakbonds bestuurder brengt mee dat hij weinig thuis is. Op het ogenblik echter kan de NKV-voorzitter het kalm aan doen.". Ze zijn nu bezig mijn uit vaart voor te bereiden", zegt hij vol uit lachend. „Alleen de grafkranzen ontbreken nog".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1964 | | pagina 7