Israel houdt rekening
I met een vervroegde
Egyptische aanval
jagraag!
Prediking van dienstweigering
NIET toelaatbaar
Chinezen van „vuile
trucs" beschuldigd
(Van onze correspondent in Jeruzalem)
(assers gewroet in het Midden-Oosten verontrust Israël steeds
Ti Niet alleen omdat het zelf daarvan de dupe dreigt te wor-
maar ook omdat het de Egyptische machthebber er om te
ji is alle Arabische landen, van Marokko tot Irak, naar zijn
1 d te zetten en zo hun onafhankelijkheid tot een farce te maken.
S| zichzelf heeft Israël sympathie
unificatie van het Midden-Oos-
flHet beschouwt dit deel van de
•aa, waartoe het zelf hoort, als
^eenheid en het streeft er naar
te leveren om van deze
politiek, economisch en
L die elke staat ten goede moet
'PPtn. Dat het destijds zijn onvoor-
ffe8delijke steun gaf aan het re-
kle bevloeiingsplan van Eisen-
rers afgezant, de Amerikaanse
leur Johnston, ligt helemaal in
|n van deze politiek.
hier echter één „maai*". Als
•lei mogendheid de tot stand-
ïg van een dergelijke unificatie
ondemocratische weg zou po-
forceren door de soevereini-
n een of meer staten aan
ambitie op te offeren, zou Is-
ïich krachtig daartegen weren.
.Nasser zijn ondermijningsspel
•rsjfcfct tot Cyprus (wapenleveran-
ftan de Grieken), Jemen, Aden
wordt hier in de eerste plaats
jvaarlijk geacht, omdat elk suc-
laar hem meer aanmoedigt zijn
ie aan de Arabische wereld in
ben en Israël in een oorlog te
kan, naar men hier meent,
igekeerd zijn. Men sluit hier
it, dat een muslukkig van. Nas-
:tie ih de zojuist genoemde ge-
zoals zjjn échec in Jemen
r Jm er toe zal brengen zijn voor-
men aanval op Israël te vervroe-
inJom zo in de Arabische wereld
andacht af te leiden van zjjn
l en er te gelijkertijd koren te
■^pn op de molen van haat jegens
^^odse staat. En dat dan als van
[onder het alles dekkende motief
herstel van rechten voor de Pa-
vluchtelingen.
)r Israël, dat nu al vijftien jaar
door zijn buren wordt belegerd,
het er alleen op aan, of Nasser
telkens weer met zoveel pathos
Atókondigd plan inderdaad zal rea-
In. En deze vraag wordt door
Iraëli in principe en om ter wille
nd leigen lijfsbehoud voorlopig nog
lef beantwoord.
J Lente 1966
vailpaar is een reden voor. Ook in
laatste maanden heeft Nasser
rhaaldelijk verklaard, dat aan
Ki tweede oorlog om Palestina"
valt te ontkomen. Een paar
•nufeen geleden legde de Egyptische
^gister-president ALi Sabri in het
Hl gekozen parlement een rege-
jgsverklaring af, waarin woorde-
t werd betoogd: „Onze politiek
[geen vrede met Israël". En vol
ta New York Herald Tribune en
göere gezaghebbende bladen be
nt Nasser tegen de lente van
0J6 het grote offensief tegen Israël
dat de kroon op zijn werk
Det zetten.
faël gelooft aan een dergelijk
nsief. En het houdt er rekening
J Niet in de eerste plaats, omdat
^Ijer het zijn volgelingen plechtig
JB beloofd, maar wel omdat het
1 dat Egypte zich met hulp van
Ejcou en Washington, bewapent
fen mate, die ver uitgaat boven
[defensieve behoeften. Naar Israë-
ie inlichtingen omvat de Egyp-
Se weermacht momenteel o.m.
infanteriedivisies, een pantser-
We, ongeveer duizend tanks, circa
whonderdvijftig Migs, tientallen
Wlew-16 en Iljoesjin-28 bommen-
'pers, zeven kruisers en tien duik-
1
raming en organisatie zijn se-
l de Sinai-nederlaag enorm ver-
ird. De bedrijvigheid van de Egyp-
1 |pe inlichtingendienst op Israëlisch
lied is sterk toegenomen. En bij dit
S legt Nasser vele miljoenen ten
aan de bouw van raketten en
jere ruimtevaart-projectielen,
hjj wordt geholpen door een
Miderd Duitsers.
Jnt nog niet, dat men van mening
Z&p1. een dergelijke gebeurtenis niet
uitblijven. Het is Israëls politiek
alles in het werk te steller, om het ge
vaar af te wenden. Met bijna irratio
nele koppigheid kan men hier leiden
de figuur horen spreken over de
huns inziens nog steeds bestaande
mogelijkheid van „normalisatie van
de Israëlisch-Arabische betrekkin
gen". Een paar weken geleden ver
klaarde Sjimon Peres, vice-minister
van Defensie, dat Israël niet alleen
de hand blijft uitsteken naar de
Arabische wereld, maar dit vredes-
gebaar ook vergezeld laat gaan van
benadering van die Arabische elemen
ten die Nassers imperalistische poli
tiek beu zijn.
Onvoldoende
Men is er zich hier van bewust, dat
deze stappen op het ogenblik onvol
doende zijn om een spaak in Nas
sers wiel te steken, ook al gelooft
men, dat de Arabische staten hoe
langer hoe meer inzien, dat zij noch
met een Egyptische overheersing,
noch met een oorlog tegen Israël
gediend zijn. Vandaar dat Israël elke
gelegenheid aangrijpt om de aan
dacht van de wereld te vestigen op
de bedoelingen van de heersende
groep in Cairo. Dat daarbij het ac
cent valt op het Westen, ligt voor de
hand. Moskou immers laat er geen
twijfel aan bestaan, dat zijn sympa
thie naar de Arabieren uitgaat. Dat
Egypte zich tot de tanden bewapent
heeft het in de eerste plaats te dan
ken aan de grote hoeveelheden mo
dern oorlogstuig, dat het van de Sow-
jet-Unie voor een appel en een ei
ontvangt
Men betwijfelt hier dan ook, of het
Kremlin tussenbeide zou komen als
Nasser een oorlog tegen Israël zou
beginnen. Zullen Washington, Parijs
of Londen dat wel doen? De menin
gen daarover zijn verdeeld. Formele
toezeggingen bestaan niet. Maar wel
hebben staatsleiders in de VS her
haaldelijk ook de laatste tijd
verklaringen afgelegd, die de conclu
sie wettigen, dat althans Amerika
niet werkeloos zou blijven toezien, als
Nasser aan zijn dreigementen aan
Israëls adres uitvoering zou geven.
Binnenkort vertrekt de Israëlische
premier, Levi Esjkol, naar Amerika
op uitnodiging van president John
son. Dat de kwestie van Washingtons
houding in geval van een Arabische
aanval dan uitvoerig ter sprake zal
komen, is zeker. En misschien kan
bij diezelfde gelegenheid ook wat
meer worden onthuld over 't stand
punt van Londen. Wat Parijs betreft,
heeft men hier genoeg aan Frank
rijke warme vriendschap, die dag in
dag uit in daden haar bewijs vindt.
Eigen kracht
Bij die alles is echter alleen spra
ke van hoop. Niet van vertrouwen.
Vertrouwen doet men hier uitslui
tend op eigen kracht. Israels leiders
huldigen de opvatting, dat een agres
sor zich alleen laat afschrikken
door de wetenschap, dat zijn tegen
stander in staat is formidabel
hard terug te slaan. Het Israëlische
leger heeft zijn gevechtswaarde tij
dens de Sinai-veldtocht ondubbelzin
nig bewezen. Zijn kracht is er sinds
dien niet minder op geworden. Het
is klein, maar goed getraind en mo
dern uitgerust Aan zijn vervolma
king wordt dagelijks gewerkt en het
is paraat. Kwantitatief doet het sterk
voor dat van Egypte onder, kwalita
tief evenaart het de vijand. Dit
alles kost de Istaëlische belasting
betaler handen vol geld. Maar de Is
raeli die vrede wil, heeft geen alter
natief. Israëls leiders vertrouwen,
dat Nasser in het aangezicht van
machtsvertoon eieren voor zijn geld
zal kiezen. Mocht hij dat niet doen,
dan is men hier desondanks zeker
van een overwinning, al maakt men
zich niet de illusie dat het een bloe
deloze zege zal zijn.
Nasser bereidt zich volgens eigen
zeggen ten aanval voor, Israël be
wapent zich. De bewapeningswed
loop in het Midden-Oosten is in vol
le gang. Hoe lang zal deze onver
kwikkelijke race nog voortduren?WL
Het Egyptische gevaar wordt hier
als een reëel iets gezien, temeer
nu volgens buitenlandse bronnen
Nasser in 1966 over een duizend ra
ketten zal beschikken. Londen en
Washington houden vol daarvan
niets af te weten. De Israëlische au
toriteiten weten het wel. Die raket-
Israëls leger is klein,
maar modern uitgerust.
ten worden hier niet als een directe
bedreiging beschouwd, omdat navi
gatie- en brandstofmoeilijkheden de
kwikkelijke race nog voortduren?
typen in de weg staan. Momen
teel, zo meent men hier, zijn de con
ventionele wapens die Egypte dag en
nacht bereiken, het gevaarlijkst.
Dat neemt echter niet weg, dat het
parlement kort geleden voor de
tweede maal unaniem een scherpe
resolutie aannam, waarin een drin
gend beroep op Bonn wordt gedaan
om onmidellijk een einde te maken
aan de werkzaamheid van Westduit-
se staatsburgers, die in Egypte ruim
tewapens voor Nasser bouwen. „Cri
minele activiteit" noemt de resolu
tie deze hulp, die hier begrijpelij
kerwijs wordt gezien aan een voort
zetting van Hitiers uitroeiingspoli-
tiek.
Geen kernwapens
Het zou onder deze omstandighe
den logisch zijn, als ook Israël zich
van kernwapens voorzag. Het
schijnt dit niet te doen. De enige
reactor waarover het beschikt, is mi
litair vi-ijwel van geen betekenis
en een tweede nog in aanbouw
zal dit evenmin zijn. Bovendien
wordt niet ontkend, dat Israël po
gingen doet om in het buitenland
kernwapens te verkrijgen. Voorlopig
specialiseert men zich hier op
conventionele wapenen. Men maakt
ze zelf en koopt ze voornamelijk
in het Westen. Niet in de eerste
plaats om beslagen ten ijs te komen,
maar om Nasser aan het besef te
brengen dat hij er goed aan zal doen
zich terdege te bedenken alvorens
zich in een avontuur te storten, dat
naar Israëlische zienswijze in Isra
ël weliswaar dood en verderf zou
zaaien, maar hem te staan zou ko
men op 't definetieve verlies van zijn
leiderschap.
De Gaulle in sept.
naar Znitl-Amerika
Naar uit welingelichte kringen in
Parijs is vernomen is het bezoek van
president De Gaulle aan Latyns-
Amerika thans definitief vastgesteld
voor september- oktober van dit
jaar. De Gaulle hield gisteren een
bespreking met de diplomatieke ver
tegenwoordigers van Frankrijk in
elf Zuidamerikaanse landen.
Economische
groei van
Zuid-Afrika
„Zuid-Afrika staat op de drempel
van het langste tijdperk van grote
opbloei in zijn geschiedenis, mits we
geen onverstandige dingen doen, als
de beperking van de immigratie of als
we ons door tijdelijke problemen als
arbeidstekorten laten ontmoedigen",
aldus J. S. Marais, directeur van de
Trustbank van Afrika. „De econo
mische groei van het land blijkt uit
de stijging van het nationale inko
men. Dat bedroeg in 1939 730.000.000
rand (1 rand is rijf gulden) en in
1963 R 5.070.000.000, een zevenvoudige
toeneming in vijfentwintig jaar tijd".
De heer Marais wees erop, dat de
Bantoes in Zuid-Afrika de hoogste
inkomsten van alle niet-blanken in
Afrika hebben.
„Het levenspeil van onze niet-
blankcn Is ongetwijfeld hoger dan dat
van welke niet-blanke staat m de
wereld ook en steekt zelfs gunstig af
bij dat van veel Europese volken",
aldus de heer Marais.
De Zuidafrikaanse regering- ver
strekte op vragen in het parlement de
volgende gegevens over het aantal
niet-blanke universiteitsstudenten in
de Republiek van Zuid-Afrika:
Bü het universiteitscollege van
West-Kaapstad zijn 389 kleurlingen
(gemengdbloedigen) ingeschreven. Zij
studeren aan de faculteiten van
kunst, wetenschappen, onderwijs en
handel. De universiteit van de Wit-
watersrand heeft veertien kleurlingen
studenten en de universiteit van Na-
tal zevenendertig. Zij studeren aan de
faculteiten van kunst, onderwijs, so
ciologie en geneeskunde.
Er studeren 1837 Indiërs in Zuid-
Afrika 898 aan het universiteitscol
lege voor Indiërs te Durban, 123 aan
de universiteit van de Witwatersrand,
75 aan de universiteit van Kaapstad.
457 aan de Natalse universiteit, 6 aan
de Rhodes-universiteit, 274 aan de
universiteit van Zuid-Afrika en 4 aan
het universiteitscollege van Fort
Hare.
Verder zijn er 1897 Bantoestudenten
in Zuid-Afrika, van wie 307 aan het
„Universiteitscollege van die Noorde",
180 aan het universiteitscollege van
Zoeloeland, 274 in Fort Hare, 986 aan
de universiteit van Zuid-Afrika; 7
aan die van Kaapstad, 11 aan de uni
versiteit van de Witwatersrand en 132
aan de universiteit van Natal.
Tenslotte werd meegedeeld, dat het
analfabetisme onder de Bantoes van
Zuid-Afrika nog onder het huidige
geslacht verdwijnen zal. Op het ogen
blik gaan vier van elke vijf Bantoe
kinderen naar school. Het aantal
Bantoeleerlingen neemt met 100.000
per jaar toe.
Juist a/s man
kun je dat zo
waarderen
Een lekkere
Amerikaanse sigaret
Minister De Jong in Eerste Kamer
Geen aanleiding voor nieuw
onderzoek naar organisatie
(Van onze parlementaire redactie)
De minister van Defensie, de heer P. S. de Jong, heeft er geen
bezwaar tegen, dat de geestelijke verzorgers in de krijgsmacht de
vraag ter sprake brengen of nucleaire bewapening aanvaardbaar
is. Maar de bewindsman, die de tijd nog niet rijp achtte voor het
uitbrengen van een officieel overheids-standpunt, waarschuwde de
kerk daarbij nadrukkelijk het probleem voorzichtig te behandelen.
De vrijheid van preken brengt voor de aalmoezenier en de leger-
predikant veel verantwoordelijkheid met zich mee.
Gevoelige kwestie
De minister beantwoordde gisteren
dc uitvoerige gedachtenwisseling die
de eerste Kamer aan het probleem
had gewijd, hij stelde voorop, dat
de geestelijke verzorging in de krijgs
macht van het allergrootste belang
is en uitstekend werkt. „Waar vindt
u op kerkelijk terrein een derge
lijke samenwerking" zei hij tot de
senaat.
Voor de regering is er dan ook
geen aanleiding voor een nieuw on
derzoek naar de organisatie van de
ze geestelijke verzorging waarom van
socialistische zijde was gevraagd.
De bewindsman noemde het con
flict tussen hoofdlegerpredikant, ds.
Bos en staflegerpredikant ds. Dieker-
hof een gevoelige kwestie, die sub ju-
dice is. Er is een uitspraak van
een arbitragecommissie gevraagd en
daarom zou het niet van verstandig
beleid getuigen er zich als overheid
in te mengen. „Een broedende kip
moet men niet smoren", vond minis
ter De Jong.
Minister De Jong zei, dat predi
king van dienstweigering bjj nucle
aire bewapening uiteraard niet toe
laatbaar is, maar hij meende, dat
dit thans niet aan de orde is. Het
nucleaire probleem beroert het he
le mensdom en het zou bedenkelijk
Hoewel een scherpe scheidingslijn
tussen kerk en staat niet te trek
ken valt, vond de bewindsman, dat
het probleem op dit ogenblik nog
in de eerste plaats de kerken regar
deert. In plaats van een uitspraak
te doen, wilde hij liever de kerken
de nodige ruimte verschaffen voor
interne meningsvorming. Voor een
publieke bepaling van een overheids
standpunt achtte hij de tijd daarom
nog niet rijp. De kerken zullen het
probleem van de nucleaire bewape
ning door gebed en gewetensonder
zoek moeten uitkristalliseren, alvo
rens van de overheid er een defini
tief publiekelijk standpunt mag wor
den verwacht, aldus de bewinds
man.
Jongen verongelukt
met bakkerswagen
Een zesjarig jongentje is gisteren
om het leven gekomen bU het spelen
op een elektrisch aangedreven bak
kerswagentje. Het wagentje stond
geparkeerd op het Zuidwoldepad bjj
de Meppelweg in Den Haag. De bak
ker, die zijn klanten bediende, had
bet contactsleuteltje erin gelaten,
zodat een jongentje en een meisje,
die op het karretje geklommen waren
het rijdende konden krijgen. Toen
het karretje eenmaal reed ls het
jongentje, de 6-jarige H. J. S. van
Deinse, er in paniek afgesprongen
en met het hoofd tussen de wagen
en een muur beklemd geraakt. Op
weg naar de Ursulakliniek in Wasse
naar is het kind overleden.
top-punt
van hollandse
helderheid!
De Prawda heeft gisteren de Chi
nezen beschuldigd van omkoperij, af
persing en andere „vuile trucs" bij
hun pogen om bepaalde buitenland
se communistische partijen onder
hun zeggenschap te krijgen. In Bel-
gle hebben zy gebruikgemaakt van
een oplichter, in Chili van een trotz-
kist en in Ceylon betaalden zjj een
„splijter". In andere partijen vor
men zij afgescheiden groepjes met
behulp van „afgevalligen, trotzklsten
en avonturiers" en met „moreel cor
rupte" mensen, schrijft de Prawda.
„Allerlei renegaten proberen te drij
ven op het vuile schuim van de op
breuk gerichte strijd van Peking te
gen de marxistisch-leninistische par
tijen. Hoewel de leiders in Peking
het imperialisme vervloeken, rich
ten zy hun voornaamste aanvallen
op de ware revolutionaire leninisten,
de communistische partyen"
Vooral op Ceylon zijn de Chine
zen actief. Diplomaten van de Chi
nese ambassade proberen daar de
C'eylonese communistische party
richtiynen te geven en voorzien de
ze party van propaganda-literatuur.
De Chinezen hebben de schuld van
een Ceylonese communist betaald, die
rijfduizend roepies bedroeg (f3750,-),
voor een ander voldeden zy een hy
potheek, een derde „spiyter" ontving
duizend roepies voor reparatie aan
zyn auto.
In Peru deden Chinees-gezinden
een gewapende aanval op het kan
toor van het communistische dag
blad, in Brussel probeerden „straat
schenders" een communistische by-
eenkomst in de war te schoppen en
in Australië, waar de pro-Chinese
afdeling slechts honderd leden telt,
verschynen een eigen krant en een
tijdschrift van deze afdeling, blijk
baar met hulp van buiten. Aldus de
Prawda.
Een Scheveningse deputatie,
bestaande uit de reder W. v. d.
Zwan en zijn zoon. bood giste
ren in Paleis Soestdijk aan de
Koningin de traditionele Konin-
ginneharing aan.
agericht 1 maart 1860 Donderdag 4 juni 1964 Zesde blad no. 3127T
