VERZEKEREN
COMPUTER-PROGRAMMEURS
Bij solliciteren:
straks hij tienduizenden nodig
Schrijf niet meer dan je
kunt verantwoorden
VOORLICHTINGSNUMMER VAN HET LEIDSCH DAGBLAD
2T MEI 1994
bezigheid die
omgangskunst
eist
hij tezeifder tijd ook kan verwerken
hij U en blijft een levenloze machine.
In zijn „geheugen" kunnen tienduizen
den gegevens worden opgeborgen, maar
hij kan er niets mee doen als hem niet,
In zijn eigen „taai", verteld wordt wat
er mee dient te gebeuren. Die gege
vens kunnen betrekking hebben op de
loonadministratie van een groot bedrijf
of op de wiskundige grondslagen van
een wetenschappelijk probleem; ze kun
nen het produktieproces in een fabriek
betreffen of de vlucht van een raket
naar de maan. Wat het ook is de
computer-programmeur Is de werkelij
ke denker achter de machine. Hij ver
telt haar hoe de loonbelasting van het
salaris af te trekken af een vijfde-
graadsvergelijking op te lossen.
Een algemene «-obool voor program
meurs bestaat er (nog) niet. Op het
ogenblik worden deze deskundigen over
het algemeen opgeleid door de grote on
dernemingen, die computers fabriceren.
Ze doen dat zowel voor zich zelf als
voor de klanten, die hun computers ko
pen. Die opleiding duurt enige jaren en
kan leiden tot aantrekkelijke maatschap
pelijke posities. Er is een instantie in
ons land, die dit hele terrein kan over
zien: de Stichting Studiecentrum Admi
nistratieve Automatisering in Amster
dam, die gegadigden graag inlichtingen
zal willen verschaffen.
Voor het beroep van programmeur is
lang niet iedereen zonder meer ge
schikt. Een wiskundig* aanleg en het
vermogen om analytisch te denken zijn
onontbeerlijk. Een behoorlijke portie ge
duld is bovendien aanbevelenswaardig.
Want: een computer is een „dom"
ding: hij moet alles in extenso voorge
zet krijgen, wil hij iets kunnen doen.
Om een voorbeeld te geven, dat de wer
kelijkheid enigszins benadert: als een
mens uit een bakje met vijf verschil
lend gekleurde knikkers een rode moet
halen, pakt hij die er meteen nit zon
der zich om de vier andere te bekom
meren; de computer echter begint knik
ker na knikker te onderzoeken of het
de rode is en gaat ze dus alle vijf af
wanneer de rode toevallig te laatste is.
Weliswaar gaat dat razend snel, In
fracties van tienduizendste seconden,
maar het blijft omslachtig, vooral voor
de programmeur, die ieder probleem
moet uiteenrafelen tot een ingewikkeld
patroon van zo simpel mogelijke pro
bleempjes, die de machine kan oplossen
met een eenvoudig ja of neen.
Het maken van een programma kan
dus zeer tijdrovend zijn, vooral als het
om Ingewikkelde zaken gaat. Een paar
dagen is doorgaans wel het minimum,
maar het kan gemakkelijk uitlopen tot
een half jaar. Is het programma een
maal klaar en weet de machine wat
haar te doen staat, dan is het eigen
lijke werk veelal In enkele minuten ge
daan
Welke vooropleiding een gegadigde
voor dit vak moet hebben hangt af van
wat hij er In wil bereiken. Met een
(M)ULO-diploma kan men er komen^
doch dan zal men altijd eenvoudig rou
tinewerk moeten blijven doen. Wil men
het redelijk ver brengen, dan Is een
middelbare opleiding, bij voorbeeld
HBS-B, wel vereist. Dit is dan de ba
sis; afhankelijk van de soort werkzaam
heden die men gaat verrichten kan een
aanvullende opleiding wenselijk zijn. Zo
zal de programmeur, die in hoofdzaak
met loonadministraties en dergelijke te
maken gaat krijgen, veel plezier heb
ben van een diploma boekhouding of be
drijfsadministratie. Een man die het in
de technische of wetenschappelijke rich
ting zoekt kan het met een diploma of
technisch gebied ver brengen.
Het aantrekkelijke van dit vak met
zijn vele perspectieven is, dat er nog
niets vast ligt, nog niets uitgekristalli
seerd is. Alles bevindt zich nog ln het
allereerste ontwikkelingsstadium. Tel
kens worden nieuwe systemen ontwik
keld, nieuwe mogelijkheden geopend,
nieuwe typen machines ontworpen. Het
arbeidsveld van het elektronische „re-
kentuig" wordt met de dag groter
en daarmee de behoefte aan mannen,
die dat tuig lóten rekenen.
STERK GESPECIALISEERD VAK
MET TALRIJKE MOGELIJKHEDEN
IN de EEG-landen staan op bet ogen-
bWk in totaal 2000 computers. In 1970
zullen dat er naar verwachting 10.000
zijn. In diezelfde landen werken momen
teel 0.000 k 8.000 programmeurs. Ver
wacht wordt, dat er in 1970 niet min
der dan 66.500 nodig zullen zijn.
Deze weinige getallen geven duidelijk
aan, welk een enorme vlucht het ge
bruiken van „elektronische breinen"
aan het nemen is en welk een onafzien
baar arbeidsveld zich opent voor hen,
die de capaciteiten hebben om deze ver
nuftige apparaten aan het „denken" te
zetten.
Natuurlijk kan een computer niet
echt denken, en hij zal het ook nooit
kunnen. Hoe ingewikkeld hij ook is, hoe
snel hij ook werkt en hoeveel gegevens
Mijne Heren, U hoeft niet langer te
zoeken, want ik ben de man die U
- nodig hebt
Mijne Heren, Naar aanleiding van
Uw advertentie neem ik de vrijheid
om te solliciteren.
Twee uitersten in de kunst van liet sol
liciteren. Twee, die even fout zijn.
De eerste, omdat de psychologische
reactie bij de werkgever meestal
zal zijn: wat verbeeldt hij zich, of
hij de man is die ik nodig heb. maak
ik zelf uit. En de tweede omdat de
sollicitant blijk geeft van gemak
zucht en gebrek aan fantasie door
domweg de vanouds platgetreden pa
den te bewandelen.
Schriftelijk solliciteren is een kunst
maar een die gemakkelijk te leren
is. Hoofdvoorwaarde daarvoor is, dat
je eerlijk bent, dat je niet meer
schrijft dan je kunt verantwoorden.
Als je een blauwe maandag op een
kantoor facturen hebt zitten tikken
dien je in een sollicitatiebrief niet te
reppen van een langdurige erva
ring in administratieve functies".
Want gesteld al dat de werkgever in
spe er niet direct door heen kijkt, la
ter komt de overdrijving toch uit.
Schrijf niet meer dan je waar kunt ma
ken. Doe het bovendien begrijpelijk,
logisoh en helder. En kort. In een
sollicitatiebrief moet alleen datgene
staan wat de werkgever behoeft om
zioh een beeld te kunnen vormen van
je persoon. Het lezen van dingen die
met de eigenlijke sollicitatie niets te
maken hebben kost hem nodeloos
tijd, en in Se maatschappij is tijd
nu eenmaal geld.
Voor mondeling solliciteren geldt het
zelfde. Antwoord op vragen kort en
duidelijk, zonder omhaal van woor
den. Overdrijf niet de man tegen
over je is meestal een goed mensen
kenner en houd hem niet langer
op dan nodig is. Aan de andere kant:
schroom niet om de vragen te stel
len, die bij je rijzen. Het antwoord er
op zou je immers eventueel ertoe
kunnen brengen je terug te trekken,
en als je dat later zou moeten doen.
als je al in dienst bent getreden
brengt dat voor beide partijen romp
slomp mee.
Denk vooral niet, dat het solliciteren
er niet zo op aankomt omdat de baas
om je zit te springen. Het is het be
gin van een carrière en ook hier
geldt het gezegde, dat een goed be
gin reeds het halve werk kon zijn.
MEN KAN rustig stellen, dat het ver
zekeringsbedrijf te maken heeft met de ge
hele samenleving. Niemand realiseert het
zich of staat er ook maar een ogenblik bij
stil, maar bij een wandeling door een wil
lekeurige straat in een Nederlandse ge
meente wordt men bij voortduring gecon
fronteerd met het begrip „verzekering".
De huizen in de straat zijn verzekerd te
gen de gevolgen van brand, hetzelfde is
het geval met alles wat zich in de wo
ningen bevindt. En dan niet te vergeten
de vele auto's, die de trottoirs markeren;
ze zijn alle verzekerd, want geen bestuur
der kan 't risico lopen de vaak hoge scha
debedragen, die voortvloeien uit botsingen,
uit eigen middelen te betalen. Vanzelfspre
kend komt men op straat mensen tegen,
en hoewel het niet van de gezichten valt
te lezen, mag rustig worden aangeno
men, dat een zeer groot percentage een
levensverzekering heeft lopen bij een le
vensverzekeringsmaatschappij. De goede
ren, die bij een bedrijf, een eindje ver
derop, worden gelost zijn vrijwel zeker ver
zekerd tegen de gevolgen van beschadi
ging of verlies tijdens hel
leiding en zo nodig advies worden gege
ven. Aangezien de tussenpersonen door
gaans niet in loondienst zijn bij de maat
schappijen, is hel voor de buitendienst
dus van belang deze groep te interesse
ren voor de eigen maatschappij en een
zekere binding tot stand te brengen, op
dat de posten zoveel mogelijk daar te
recht komen waar men ze graag wil heb
ben.
Met deze voorbeelden zijn nog niet alle
vormen van verzekering opgesomd, maar
er blijkt wel uit, dat de mens, hoewel hij
het zich niet dagelijks bewust is, elk uur
van de dag met verzekeringen te maken
heeft. Het is dan ook niet verwonderlijk,
dat verzekeringsinstellingen een belangrij
ke plaats in het economische leven inne
men, immers zonder verzekeringen zou de
maatschappij zeker in de hedendaagse
moderne wereld, vrijwel niet kunnen
functioneren.
Jaarlijks keren verzekeraars miljoenen
uit en innen zij miljoenen aan premies.
Blijkens een zojuist door het Centraal
Bureau voor de Statistiek uitgegeven pu-
blikatie inden levensverzekeraars in 1962
meer dan 1 miljard gulden aan premies;
de schadeverzekeraars passeerden in dat
zelfde jaar de 700 miljoen gulden ruim
schoots. Indrukwekkende cijfers, die de
belangrijke plaats van het verzekerings
wezen in ons land illustreren.
Het verzekeringsbedrijf is zeer arbeids
intensief. Dagelijks houden in ons land
tienduizenden mensen zich bezig met werk
zaamheden op verrek er ingsgetoied. De
werknemers worden verdeeld in twee
hoofdgroepen, nl. zij die werkzaam zijn
in de binnendienst en zij die een functie
vervullen in de buitendienst. Uit deze twee
begrippen blijkt al wel dat in de binnen
dienst mensen werken, die de kantoren
van de maatschappijen bevolken, terwijl
de buitendienst-functionarissen dagelijks
„op pad" zijn. Deze laatsten zijn de ver
tegenwoordigers van de maatschappijen,
die het meest met het publiek in contact
komen en een belangrijke functie vervul
len bij het afsluiten van nieuwe verze
keringen. Een voornaam deel van de
taak van de buitendienst bestaat
uit het opbouwen en het goed
doen functioneren van een organisa
tie van assurantie-tussenpersonen in elk
district of rayon. Aan deze tussenpersonen,
die in de meeste gevallen zelfstandig en
voor eigen rekening werken, moet goede
De buitendienstfunctionarissen
dus een belangrijke schakel tussen de ver
zekeringmaatschappijen en tussenperso
nen en publiek. Het is begrijpelijk dat
aan deze groep bepaalde eisen worden ge
steld, omdat ze ais het ware het gezicht
van de maatschappij naar buiten bepaalt.
Voor een goed begrip zij er nog op ge
wezen, dat mensen in de zgn. buiten
dienst, zoals o.a. de verzekeringsinspec
teur, maatschappij-functionarissen zijn,
dit in tegenstelling tot de tussenpersonen.
Het is niet gebruikelijk dat iemand, die
door een verzekeringsmaatschappij voor
de buitendienst wordt aangenomen, ook al
meteen in deze dienst wordt geplaatst,
tenzij hij reeds een jarenlange praktijk
in een overeenkomstige functie achter de
rug heeft. Voor de nieuwelingen geMt ech
ter, dat ze eerst een grondige opleiding
krijgen alvorens ze naar buiten mogen
optreden. Deze opleiding vindt dan plaats
binnen de muren van het maatschappij
gebouw, waar polissen worden opge
maakt en uitkeringen worden geregeld.
De kandidaat-buitendienstman wordt ver
trouwd gemaakt met de praktijkkanten
van het verzekeringsbedrijf, zodat hij
straks weet hoe hij moet handelen en
waar hij over praat.
Veel kan natuurlijk worden geleerd,
maar de buitendienst-functionarissen moe
ten toch ook over bepaalde persoonlijke
eigenschappen beschikken om in dit be
roep te slagen. Hij zal een zekere aanleg
moeten hebben om met een sterk uiteen
lopend publiek om te gaan en daarbij om
gangsvormen en goede uitdrukkingsvaar
digheid moeten demonstreren.
De scholing door de maatschappijen
kan de buitendienst-functionaris kennis
van zaken en verkoop-techniek bijbrengen,
voor de rest spelen persoonlijke eigen
schappen, zoals gezegd, een grote rol.
In de buitendienst onderscheidt men in
grote lijnen de volgende functies: adjunct
inspecteur, inspecteur, districts-inspec-
teur of hoofd-inspecteur. Hiermee zijn de
mogelijkheden evenwel niet uitgeput,
want dikwijls klimt men in de buitendienst
op tot directeur van een bijkantoor of
chef van de buitendienst. Voor het ver
vullen van een functie in de buitendienst
is meestal een middelbare schooloplei
ding nodig. Behalve genoemde functiona
rissen werken in de buitendienst van
verzekeringsmaatschappijen ook experts
op het terrein van de schaderegeling en
risico-beoordeling. Meestal komen deze
personen uit het eigen bedrijf voort,
maar dikwijls trekt men deskundigen
(b.v. technici) aan uit andere bedrijfstak-
