Kleuters zien 'juf'
als de autoriteit
TV
Verlangend Selectie
Inwoning!
Toerbeurt
Streng...
POORT TOT LEIDENDE TT i j i i
functies in het Hor ecai-iio t elscliool
HOTELBEDRIJF:
VOORLICHTINGSNUMMER VAN HET LEIDSCH DAGBLAD
27 MEI 1964
Letten op, wijzen op. De kleuter doet de rest graag zelf.
Geen dankbaarder werk dan dat
met kinderen. Hierin ligt eigenlijk
alles omsloten van een vak, dat
vreemd genoeg beduidend minder
aantreltkingskracht heeft dan het
door zijn variabele aantrekkelijkhe
den doet voorkomen. Vast staat
zelfs, dat er dit jaar een te kort
aan kleuterleidsters zal ontstaan.
En dat voor een beroep, dat bui
ten zijn wezenlijke inhoud van
leuk werk" nog zoveel meer te
bieden heeft: lange vakanties en
korte werkdagen met weliswaar
vastgestelde uren. maar toch met
een grote vrijheid door het impro-
visatietalent, dat bij het werken
met kinderen een eerste vereiste is.
Of schuilt het toenemende gebrek
aan deze leidsters in de slechte be
taling of in het (te) vermoeiende
werk door te) grote klassen?
De oorzaak is vaag en buiten-de-
kleuterschool-staanden zullen zich
niet onmiddellijk gaan verdiepen in
die langzamerhand naar een pro
bleem groeiende afdeling in het on
derwijs. Alleen zij, die erin zitten,
de kleuterleidsters zelf, zullen door
gunstige kritieken op werk én op
leiding de huidige situatie om kun
nen buigen. Zij doen dat dan ook,
fervent hun beroep verdedigend
duidelijk hoorbaar de vele gunstige
details ontrafelend en zich intussen
afvragend waarom er zo weinig
jonge meisjes zo weinig voor voe
len
STEEDS ANDERS
Wij laten een 26-jarige kleuter-
eidster aan het woord: „Iedere
lag is weer anders, omdat
ae kleuters iedere dag zo anders
reageren". Zij, met haar zes jaar
praktische ervaring, kent het vak
en houdt ervan. Zij heeft het altijd
willen worden, al toen ze tien jaar
oud was en een buurvrouw-kleuter
leidster wel eens mocht helpen.
Zij wist meteen dat dit het was
en volgde (het kan na drie jaar
middelbare school of vier jaar mu
lo) de twee jaar durende dagcur
sus en daarna de twee jaar duren
de opleiding voor de hoofdakte. In
die opleidingsjaren al komt de
praktijk, wat vreemd in het begin
om als meisje van nog geen twin
tig min of meer verantwoordelijk
te zijn voor een groep kinderen
van vier tot zes jaar, maar alras
ontluikt dat vreemde naar het con
stant willen-werken tussen kleuters.
Dat werken met kleuters is overi
gens niet alleen de hele dag met
verf knoeien, met blokken sjouwen,
zingen en wandelen, tekenen en
verhaaltjes vertellen, knippen en
plakken. Want daarachter staat
voor haar een bijzonder goed merk
baar degelijk deel van de oplei
ding: pedagogie, psychologie, bio
logie, handenarbeid, maatschappij
leer, gymnastiekles, zélf tekenen,
zélf muziek maken, zélf zingen.
Voor meisjes, gespeend van aan
leg voor die laatste drie zo belang
rijke facetten moeilijk te overbrug
gen in het begin, maar het moet
omdat ééns kleuters van haar die
elementen moeten leren. En daar
bij blijft het punt, dat een klein,
klein kleutertje zijn juf een klein,
klein lesje geeft door haar erop
attent te maken, dat haar tekening
niet helemaal goed is.
Kinderen zeggen alles. Zij ver
anderen die wereld van de grote
mens door hun onfeilaar alles-doen
en alles-zeggen in een onschuldig
allegaartje. Voor ken kan alles,
voor hen moet (soms) alles. En de
leidster, steunend op haar ervaring,
vooral leunend op haar houden van
kinderen, verlangend hun iets bij
te brengen, moet er in slagen van
dit wereldje geen brokkenboel te
maken.
Zij zelf leert iedere dag weer
zij zelf weet iedere dag meer. De
opgeschreven verhaaltjes uit de op-
Ie id ingstijd veranderen in louter ge-
improviseerde stukjes, de liedjes
de charme van de oude, de
woordspelingen in het nieuwe en
dus beide spontaan aangegrepen
kent ze uit haar hoofd, ze leert de
kinderziel te doorgronden, ze kent
het kind door \>an tijd tot tijd
(geen plicht, maar gewenste vrije
wil) zijn ouders te bezoeken en
daarvan te leren wat terug te zeg
gen als het kind op de eigen na-
ieve manier een vrolijk of triest
verhaal uit het ouderlijk huis ver
telt.
Ze speelt met haar kleuters, ze
leert hun de eerste stappen naar
de grote school zetten, ze voedt hen
op haar manier op. En vooral luis
tert ze om steeds weer te ontdek
ken, dat de kleuters haar als
autoriteitzien, want wat zij zegt
en doet is meestal goed en daar
kan zelfs de meest gedegen opvoe
dende pa niet altijd tegenop. En
dan luistert ze om steeds weer te
ontdekken, dat kinderen soms een
genadeloze kritiek hebben, op zo
maar iets, zomaar iemand.
En dat alles vangt ze op. Door
haar op grondige theorie geschoei
de praktijk, door het houden van
kind en werk in kun totaliteit, door
haar enthousiasme, spontaniteit, be
grip en onvermoeibaar alles voor
het kind willen doen. Daartegen
over staat alleen maar ruim
schoots voldoende) de onuitgespro
ken dank van het kind
HOSPES HOSPITl SACER -
De gast is de gastheer heilig.
Deze klassieke gedachte ligt ten
grondslag aan de opleiding, die
jongens (in de leeftijd van 17
22 jaar) en meisjes 1820
jaar) kunnen volgen aan de
Horecaf-Hotelschool in Den
Haag. Want al wordt het gast
heerschap in de wereld der
hotellerie dan betaald en raak
lang niet slecht betaald), de
man af de vrouw, die er niet
van overtuigd is, dat een functie
in de hotelwereld ook sterk
dienend is, doet beter die rich
ting niet m te slaan.
Dit professioneel gastheerschap ta het
groot, vaak ten onrechte voor een hoogst
romantische bezigheid gehouden, vereist
een grondig vakmanschap, talenkennis,
organisatietalent en uiteraard een
duidelijk vermogen om met gasten en on
dergeschikten om te gaan. Het is deze op
leiding, die de Horecaf-Hotelschool geeft
tijdens een 2- of een 3-jarige cursus.
een 6-j. hbs of gymnasium, dan wel een
mulo-diploma. Een tweejarige opleiding
is mogelijk voor de bezitters van een
hbs- of gymnasiumdiploma.
(ca. 15 meisjes uit de le klassen). Alle
overigen bewonen tijdens de cursus het
Badhotel dat wil zeggen, tot begin mei.
In het midden van die maand moet het
hotel weer vrij zijn voor de gewone zo
mergasten. Eind september komt het Bad
hotel dan weer t *r beschikking.
Ieder jaar weer richten veel jongens en
meisjes verlangende blikken op deze mid
delbare nijverheidsschool (nu nog ietwat
kamperen aan de Assendelftstraat en in
het Badhotel, over enige tijd aan de Brus
selsestraat, Scheveningen). Dat moet wel
een hele mooie opleiding zijn, zo hebben
ze horen vertellen, en je leert er van al
les. Dit is juist. Ze bedenken er mis
schien niet bij, dat die opleiding behalve
mooi ook veeleisend is en dat de school
jaarlijks minder plaatsen biedt dan het
aantal aanvragen bedraagt: er zijn 2 3
maal zoveel geroepenen als uitverkore
nen.
Aan welke eisen moeten de geroepenen
In ieder geval voldoen? Voor de 3-jarige
cursus verlangt de HHS het bewijs van
onvoorwaardelijke toelating tot de 4e klas
eee H hbs ai tot de Ie klas van
Het grote aantal aanvragen maakt
strenge selectie noodzakelijk: er wordt
een uitgebreid onderzoek naar de ge
schiktheid voor het beroep ingesteld. Een
psychotechnisch onderzoek is daarbij ver
plicht
De opleiding omvat praktische vorming
(keuken, bediening), technische vakken
(keukenleer, drankenkennis enz.), talen,
commerciële en meer algemeen vormen
de vakken, zoals staatsinrichting en socio
logie.
Er is een leerling van de HHS, die vlak
tegenover het Badhotel m Scheveningen
woont. Maar evenzeer voor hem als voor
alle andere ca. 160 leerlingen geldt on
voorwaardelijk de eis, dat zij tijdens de
opleidingsjaren intern zijn. Een stukje in
ternaat bevindt zich nog in het vroegere
Aurora-hotel aan de AssendeHtstraa-t
n, bed opmaken, stoffen, half acht
kant en klaar aan het ontbijt, 's avonds
van zeven tot negen verplichte studie,
Cvoor eerste- en tweede-jaars) half elf
binnen, elf uur rust op de kamer.
Ook het eigenlijke schoolleven wijkt go-
heel af van wat de leerlingen op mulo of
hbs gewoon waren. Zij worden bij toer
beurt een week betrokken bij praktisch#
diensten zoals het werken in de keuken,
receptie, samenstelling van menu's, als
kelner serveren één week praktijk
wordt afgewisseld met twee weken theo
Bovendien omvat ieder cursusjaar naast
een gewone „schoolperiode" (15 sept.15
mei) ook een stage (1 juni1 sept.). In
die tijd worden de HHS'ers tegen een ze
kere betaling te werk gesteld in Horeca
bedrijven overal in het land. Hun salaris
mogen zij voor de helft houden, van de
rest worden boeken gekocht en talrijke ex
cursies betaald.
Ook buiten de stage-periodes treden de
leerlingen wel in het bedrijfsleven aan.
Zij verlenen vaak assistentie bij grote re
cepties en diners.Als men bedienend per
soneel ziet met de initialen HHS op de re
vers van het witte jasje, weet men met
de leerlingen van de Horecaf-Hotelschool
te maken te hebben, op weg naar leiden
de functies in de wereld van de hotellerie.
Waarom die eis van inwoning? Dit zegt
directeur mr. S. Bartlema: „Het k goed,
dat de leerlingen intensief met elkaar op
trekken. In de sfeer van het hotel zullen
zij later ook voortdurend met mensen moe
ten omgaan, zonder veel privacy". Ieder
een 'n lid van een leerlingenvereniging die
hier geheel in de stijl niet „korps"
heet maar „confrérie". Deze broeder- (en
zuster-)schap zorgt voor de jaarlijkse ge
moedelijke ontgroening m september en
belegt sport- en andere evenementen.
Het internaatsleven, zo bewijst de prak
tijk, betekent voor de aankomende leer
lingen een duidelijke overgang naar een
kleine maatschappij, met geheel eigen
stelregels. Zoals kwart voor zeven op,
biedt werk aan
technici en
ambachtslieden
De selectie is streng. Dit heeft tot ge
volg, dat het aantal afvallers betrekkelijk
gering is. En de afgestudeerden van de
HHS genieten in de wereld van de vak
genoten een goede reputatie. De kansen op
emplooi zijn voor de houders van een di
ploma op het ogenblik uitstekend. De
meesten beginnen als assistent van de di
rectie of als chef-receptionist en gaan op
deze wijze naar de top.
Die top blijkt niet zelden snel bereik
baar. Terwijl dit artikel werd voorbereid
kreeg een der leraren een telefoontje:
een 26-jarige leerling liet even weten, dat
hij was benoemd tot adjunct-directeur van
een vooraanstaand hotel in de hoofdstad
Niet voor iedereen is het pad omhoog
even effen. Maar de mogelijkheden voor
hen, die deze veelzijdige opleiding hebben
gevolgd, zijn talrijk.
MEN MOET als „afgestudeerd HBS-er"
natuurlijk niet denken van de ene dag
op de andere tv-ster, programmapre
sentator of regisseur te kunnen worden,
maar een feit is, dat de televisie een
steeds belangrijker wordende arbeids
markt biedt. Het aantal zenduren neemt
jaarlijks toe en zeker nu in oktober
aanstaande de omroepen ook op het
tweede net met eigen produkties zullen
komen, is ook de vraag naar personeel
groter dan ooit.
Speciaal de NTS, het overkoepelende te
levisie-orgaan der omroepen dat belast
Is met de technische uitvoering der tv-
programma's, kan veel jonge mensen
gebruiken. En het zijn heus niet alleen
de jongens met een HBS- of een Mulo
diploma die hier welkom zijn: het enor
me NTS-bedrijf heeft juist ook grote
behoefte aan ambachtelijk personeel,
als schilders, stoffeerders, meubelma
kers, timmerlieden en evenzeer aan ty
pistes en administratief personeel. De
ze ambachtslieden kunnen een interes
sante werkkring vinden op de afdeling
decorbouw, die een belangrijk onder
deel van de NTS uitmaakt en waar
natuurlijk ook kunstzinnige lieden (bij
voorbeeld van de kunstnijverheids
school) als decorontwerpers niet ge
mist kunnen worden.
Wel een middelbare opleiding is vereist
voor diegenen die direct bij het televi
siemaken betrokken willen zijn: came-
ralieden. De NTS vraagt zelfs bij voor
keur foto vakschool, of ten minste een
intense en bewijsbare belangstelling
voor het beeldaspect (fotografie, film).
Uit de goede cameraman groeit vaak
de „floormanager" en de televisiere
gisseur, zogoed als ook een script-girl
regie-assistente kan worden en later re
gisseuse (zoals Ellen Blaaser).
De NTS en de omroepen hebben voor de
technische beroepen een gezamenlijke
opleiding in het leven geroepen. Óm
toegelaten te kunnen worden moet men
eerst als personeelslid in dienst treden
(en na beëindiging van de opleiding
ten mmste 2 jaar lang blijven). De cur
sisten krijgen van de aanvang af al
salaris. De eerste drie maanden zijn
de lessen voor toekomstige radio- en
tv-mensen hetzelfde: een basisopleiding
elektronica en natuurkunde. Dan volgt
een scheiding tussen de opleidingen
voor beeld- en geluidstechnicus, waar
na nog weer een maand later de op
leiding voor geluidstechnicus weer wordt
gesplitst in radio- en tv-geluid. Deze
cursus voor het „technisch bedie
ningspersoneel" is moeilijk. Veel sim
peler is de opleiding tot filmmontage-
technicus. Momenteel bestaat er bij de
NTS in verband met het 2e net nog
een soort gecomprimeerde stoomcursus,
maar de volgende grote gezamenlijke
cursus begint dit najaar. Sollicitanten
dienen zich te richten tot de overkoe
pelende personeelsorganisatie van de
NRU en de NTS te Hilversum.
Zoals bekend bestaat er van de NTS ook
een regiecursus, die weliswaar zeer be
langrijk Is, doch die in dit verband
weinig ter zake doet, omdat alleen ge
vorderd personeel der omroepen hier
voor In aanmerking komt. Deze op
leiding is gevestigd In Kasteel Groene-
veld te Baarn.
De kleinkunstcursus van de NRU van
1961'63 Is een experiment geweest dat
weliswaar geslaagd mag worden ge
noemd, doch dat vooralsnog niet heeft
geleid tot continuering van de opleiding
op dit gebied, evenmin als de omroe
pen de hoorspelcursus hebben voortge
zet.
Hetgeen niet wegneemt dat er voor ar
tistieke jongelui natuurlijk nog genoeg
kansen liggen In deze sector; wie zich
geroepen voelt kan zich het beste zelf
op de hoogte stellen bij de omroepen.
Ook in dit vak geldt: men heeft meer
kansen naarmate men beter beslagen
ten Ijs komt. Het Is daarom wellicht
interressant te weten dat aan de toneel
scholen tegenwoordig speciale opleidin
gen bestaan voor film, radio en tele
visie.
