Het verboden paradijs
In een iinprime het voorjaar door
n
k
a
t
o
e
n
ook 's nachts
ZELF IJS MAKEN
Nederlandse zomer-couture
Zaterdag 23 mei 1964 Pagina 3
Boven: een heel mooi nachthemd van satijnkatoen. De corsage
van de rok gescheiden door een strik ,is van St.-Gallkant.
Links: een pyjama van roze katoenbatist. De mouwtjes, panta
lon en het hesje zijn met katoenen kant afgezet.
Onder: blauwe stipjes op een witte ondergrond voor deze vlot
te pyjama met randen aan de onderkant van het tasje, op kraag
(W)ETENSWAARD
Nu mei ons zoveel warme dagen heeft ge
schonken beginnen de gedachten van de kin
deren en van onszelf weer te draaien om
ijs. Wanneer U een koelkast hebt is het hele
maal geen kunst om zelf ijs te maken. Een ijs-
vla kunt U het lekkerst maken van melk met
room. Als U namelijk geen room gebruikt is het
vetgehalte te laag en worden grote ijskristallen
gevormd. Voegt U bovendien nog wat gelatine
toe dan is het resultaat nog beter. Ook zijn er
zakjes ijspoeder in de handel waarmee men in
enkele uren tijd heel smakelijke roomijs kan
maken.
Zorg, dat de koelkast van tevoren
ontdooid is en plaats deze op de
koudste stand. Duur van het be
vriezen van de ijsvla is 2-5 uur, af
hankelijk van het koelsysteem. Na
het bevriezen kan de koelkast op de
normale stand worden gezet, waar
door het hs de luiste consistentie
behoudt.
Vanille-ijs op
Amerikaanse wijze
Sla 2 dl slagroom met 60 g ge
zeefde poedersuiker en het zaad van
1 vanillestokje los itot een lobbige,
niet te dikke massa. Sla 4 eiwitten
daarna heel stijf en schep de room-
massa er voorzichtig doorheen. Doe
dit mengsel weer in de ijsla en laat
het op de gewone manier bevriezen
(zie vorig recept).
De mens is een wonderlijk
wezen; hij wit altijd dat wat
onbereikbaar voor hem is,
We waren dit jaar vroeg
met het maken van plannen
voor de vakantie. Kwam het
omdat het half maart nog vroor
dat het kraakte, omdat de win
ter zo vroeg was begonnen en
niet meer scheen te eindigen,
of omdat Adriaan als zestien
jarige een eigen paspoort en
eigen kampkaart nodig had en
we niet tot de grote toeloop
wilden wachten met het aan
vragen van die paperassen? Ik
weet het niet.
Maar het was een feit, dat we
bij een laaiende kachel al met fol
ders en kaarten voor ons zaten en
ijverig de landschappen van Euro
pa uit het hoofd leerden, gedreven
door de alles overheersende vraag:
waarheen deze zomer?
„Zwitserland," zei vader. „Dat
hebben we pas half bekeken en we
kunnen er desnoods een stukje
Italië bij nemen.
„Frankrijk?" vroeg ik voorzichtig.
„Geen denken aan. Frankrijk
heeft de benzinereductie voor toe
risten afgeschaft, dat wil zeggen
dat je nu een cent of negentig de
liter betaalt en dat voor drie
duizend kilometers Ik ben Zwols-
man niet!"
Dat was logisch geredeneerd,
dus zetten we La douce France
meteen uit ons hoofd en bepaal
den ons tot meer oostelijk gele
gen landen. Die waren er genoeg:
te beginnen bij de buren, tot aan
Griekenland toe. Allemaal be
reikbaar voor mensen met een
eigen vervoermiddel, een tent en
een paar weken verlof. We tuur
den verheerlijkt naar de rode en
blauwe lijnen op de kaart, droom
den hardop boven de magische
namen van oude steden, raad
pleegden encyclopedieën en foto
werken en stippelden een achttal
routes uit, die elk voor zich het
summum van schoonheid en
avontuur beloofdenen die alle
met een wijde boog om het pe
perdure Frankrijk liepen.
„Toch jammer," zei ik peinzend.
„Vorig jaar gingen we naar Oos
tenrijk omdat ze daar de mooiste
zomer sedert een eeuw beleefden
en wij daar ook van wilden genie
ten maar als we toen naar
Frankrijk waren gegaan
„Gaan we wéér naar Karinthië,"
vroeg Henk gretig, want hij herin-
overpeinzing
„Neen, Zwitserland.Italië," pre
velden we zonder geestdrift.
„Waarom gaan we niet naar
Frankrijk," kwam Adriaan die als
gewoonlijk niet naar ons had ge
luisterd.
„Te duur."
„Alle landen zijn duur."
„De benzine," legden we uit.
„Kost negentig cent de liter, en
we lopen 1 op 10. Reken maar uit,
over drieduizend kilometers."
Adriaan zweeg. We bogen ons
nogmaals over de kaarten, bekeken
de routes buiten Frankrijk, bere
kenden de aanloopetappes, die
nooit langs de kortste weg mogen
i woekeren.
Jammer," zei ik weer. ,Jk
had zo graag de Provence eens
uitgekamd. Niet de Rivièra, die
kennen we zo langzamerhand
wel, maar het ganse achter
landdat is zo onvoorstelbaar
mooi en woest.en wat hébben
we daar tot nu toe van gezien?
We zijn nooit in Tarascon ge
weesten de Gorges de Ver
don en de Gorges du Tarn en...
Daar waren zee weer, in volle
sterkte aanwezig: de magische
namen.Vader knikte warm.
Dordogneprevelde hij.
„Hè ja.en het Central Mas
sif, ook zo'n verwaarloosd va
kantie-oord, om van Auvergne
maar te zwijgen."
Adriaan keek weer op van zijn
boek, met een afwezige blik.
„Gaan we toch naar Frankrijk?"
vroeg hij.
„Néén!" gilden we in koor.
„O ik dacht dat ik zoiets hoor
de Ik wil anders best
„We gaan naar Venetië," zei ik
snel, hopend mezelf te kunnen
overtuigen. „En misschien naar
Triest en., en Cortina en het
Garda-meer en.en.Verona en.
We gaan de Brenner over en dan
zo naar o, ik weet het niet meer."
„Wanhopig keek ik op een kaart»
die toevallig voor mij lag Frank
rijk.
„Waarom heb Ik opeens zo'n zin
om juist déér heen te gaan?" vroeg
ik klagend aan vader.
„Ik weet het niet," steunde hij,
„Ik zou zelfs niets liever willen. Als
het maar niet zo duur was
Dus wordt het Venetië, Cortina
of Riva of iets anders dat ein
digt opa.. En de hele reis zullen
we denken aan het zinderende
paradijs van de Provence, aan 't
woeste Dordogne en het vergeten
Auvergne en bij elke druppel re
gen die we ontmoeten zullen we
uitroepen: „Zie je wel ik wed
dat in Frankrijk wél de zon
schijnt en dat de wegen daar
beter zijn en de campings ver
zorgder en de vreemdelingen niet
zo talrijk
Want juist nu het niet kén, wil
len we naar Frankrijk, het schone,
uitgestrekte, lokkende Frankrijk,
waar we in geen jaren naar ge
taald hebben!
THEA BECKMAN
nerde zich de warme, blauwe
ren en het houten cafétje waar
elke avond in short kon twisten.
Vanille-ijs
1/4 liter melk, vanille-stokje, 1/4
liter slagroom, 3 eieren. 100 g sui
ker. 2 blaadjes gelatine.
Roer 3 eieren met 100 g suiker
schuimig. Breng 1/4 liter melk met
het vanillestokje langzaam aan de
kook en giet dit ander goed roeren
bij de eieren. Doe de massa in de
pan terug en laat het op een laag
vuurtje al kloppend zachtjes
binden. Het vanillestokje eruit ha
len en 2 blaadjes geweekte en uit
geknepen gelatine toevoegen. Laat
de vanillevla afkoelen en voeg daar
na pas 1/4 liter stijfgeslagen room
toe. Voorzichtig dooreenscheppen.
Haal het verdeelrooster uit het ijs
laatje, doe de ijsvla erin en plaats
dit i
in het vrieslichaam.
CAMELIA S
In Parijs is dit voorjaar een
vrouw nauwelijks gekleed als ze niet
een camelia draagt. Het wordt haar
gemakkelijk gemaakt: camelia's zijn
verkrijgbaar in een zeer groot aan
tal zaken en tegen zeer uiteenlo
pende prijzen. Heel goedkope in de
supermarkets, duurdere in nylon of
chiffon in de „betere" zaken, zeer
fraaie en kostbare in de boutiques.
Men ziet ze dragen op exclusieve
toiletiben, op kantoorpakjes en zelfs
op de regenjas van de scholieren of
in het haar.
Wie over een ruime beurs be
schikt, kiest dan nog een speciale
make-up die bij de camelia past.
Bij de voorjaarsshow van de
Nederlandse haute-couture is
wel duidelijk geworden dat
onze bekende couturiers de
voorkeur geven aan natuur-
vezels ,of dat nu zijde is of
wol. Men kan zich b.v. van de
vroege morgen tot de late
avond in wol kleden, dat heb
ben de mantels van Holthaus,
de pakjes van Max Heijmans,
de namiddag-ensembles van
Beeuwkes en de avondkleding
van Offerman duidelijk bewe-
Dick Holthaus bracht met o.a
hoog geplaatste rugceintuurs een
over het algemeen jeugdige stijl,
zoals ook op bijgaande teke
ning te zien is. Links bovenaan een
rood zuiver wollen jasje, met vier
zakjes waarin een plooi is aange
bracht. De mantel is gemaakt in
een redingote stijl, die ook dit jaar
nog veelvuldig wordt gebracht,
waarschijnlijk omdat het zo slank
en flatteus staat. Daarnaast een
zuiver wollen zwarte cocktailjapon,
getooid met een satijnen roos. On
der de roos drie knoopjes, die de
schijnplooi z.g. op zijn plaats moe
ten houden.
Rechts onderaan een ensemble
van de Haagse couturier Beeuwkes.
Dit is uitgevoerd in een crème met
rood gemêleerde zuiver wollen fan
tasie tweed. Erbij behoort een vrij
lang Jasje met twee lange splitten
aan de achterkant. De stof heeft
dezelfde kleuren crème en rood
maar nu tot een ruit verwerkt. Er
onder wordt een vuurrode zijden
georgette blouse gedragen. De col
lectie van Beeuwkes is zeer chic.
Men vindt er o.a. veel door Cardin
gebrachte details ln terug.
In het midden van de tekening
een pak van Max Heymans, dat op
valt door de bijzonder originele
wijze van stofverwerking. Het be
treft hier een grijze zuiver wollen
stof van eigen bodem. De blouse is
Ieder meisje, iedere moeder
°l jonge grootmoeder heeft
voor voorjaar en zomer wel
een „gebloemd jurkje". Nee,
ze heeft er ongetwijfeld wel
meer dan een en mogelijk zelfs
niets anders. De vraag ist bezit
ze wel iets effens voor het war
me jaargetijde? De populariteit
van het gebloemde jurkje is
immers zó groot, dat heel de
generatie die vandaag onze tie
ners op het rechte pad tracht te
houden, gebloemd door het le
ven. gebloemd door alle lentes
en alle zomers is gegaan.
mierdessin (dat even klassiek is als
de welbekende nop); meer in het
teken van de huidige mode ech-
ponnetje echter in eerste instantie
wen in een imprimé japon zijn dags
nieuw!» en de luxueuze stofsoort
(batistdunne natuurzijde) voor een
oersimpel model van bijna „daag-
bijna sportieve allure. Het
jurkje doet het 's morgens, 's mid
dags en 's avonds en vrijwel over
al. Het werd ontworpen door Tik-
tiner, een van de bekende mode
huizen van de Cóte d'Azur.
In de goede zomergarderobe
echter wordt een zeker evenwicht
tussen gepatroneerd en effen na
gestreefd. Er zijn imprimé's voor
de goedkope huisjurkjes (omdat
Imprimé's in de regel goedkoper
zijn dan behoorlijke effen stofjes).
Er zijn enkele daagse en wat meer
geklede modelletjes van effen ma
teriaal (dat vaak, vooral in het
geklede genre, meer alluree meer
distinctie, meer klasse heeft dan
een imprimé). En tot slot is er de
laatste aanwinst van de uitzet:
een imprimé japon, maar een zo
danige imprimé Japon dat hij on
verheeld het stempel van 1964
draagt, zoals de beide hier afge
beelde japonnen, en daardoor gun
stig afsteekt bij een prettige af
wisseling is op de meer klassieke
of overjarige „bloemetjes" van de
garderobe.
De eerste japon onderscheidt
zich niet zozeer door het dessin
van de imprimé, dan wel door zijn
model De imprimé ia een kasj-
effen grijs, terwijl rok en jasje met
de hand geborduurd zijn met on
regelmatig gesponnen roze wol, die
ook gebruikt is voor een rand langs
het jasje en langs de zakken. Het
was een van de weinige modellen
uitgevoerd in een andere kleur dan
bleu ciel. De collectie van Max
Heymans getuigde van een grote
smaak en originaliteit, zonder de
grote Parijse couturiers te volgen
waren zijn ontwerpen zeer modieus.
Ferry Offerman tenslotte bracht
o.a. een deux pièces in roze wol, zie
de tekening rechts bovendaan,
waaronder een zijden voile blouse
gedragen wordt k la Cardin. Links
onder geven wij een idèe van de
door Offerman ontworpen crème
kleurige avondjapon in zuiver wol
len crêpe waarvan het jasje met de
hand beschilderd is, hetgeen een
zeer exotische toets verleent aan
een klassiek avondtoilet.
Het tweede model, dat in prin
cipe even simpel, maar meer geraf
fineerd en heel wat opvallender is,
vraagt allereerst de aandacht door
zijn grote, moderne tweekleuren-
dessln in mosterd en wit. een
„bloemetje" dat niet bepaald van
het meest courante soort is. Bo
vendien geven de driekwart mou
wen het geheel een 1964-look, ter
wijl het bijna tailleloze, rechte mo
del, zo niet een unicum van dit
seizoen, dan toch een der type
rende modevormen der jaren zes
tig is. Het werd door het Parijse
huls Pierre Billet in een zeven
achtste tuniekvorm toegepastw.
J. V.
PEPER ALS
VERDEDIGING
Voor leden van het zwakke ge
slacht, die worden lastig gevallen en
die geen judo meester zijn, is een
afdoend verdedigingsmiddel te koop.
Een Amerikaanse fabriek in verdel
gingsmiddelen voor insekten brengt
een spuitbusje op de markt- dat een
oplossing van 5 Cayenne peper
onder druk bevat. Met dit appa
raatje is het mogelijk tot een af
stand van ruim vier meter een ne
vel van deze peperoplossing in het
gelaat van de aanvaller te spuiten.
De nevel stelt hem voor tenminste
tien minuten buiten gevecht. Het
preparaat heeft volgens de fabri
kant geen blijvende schade voor de
ogen of het lichaam tot gevolg, al
bezorgt het de betrokkene een bij
zonder onplezierig kwartiertje. De
prijs voor een busje van dertig
gram bedraagt ongeveer tien gul-
Aan de universiteit van Giessen
begint een twaalftal vrouwelijke
studenten binnenkort met het derde
semester van een voor Duitsland
volkomen nieuwe studierichting. De
meisjes studeren namelijk huis
houdkunde en voedingswetenschap
pen. Spotvogels beweren dat zij
daar op academische basis het ko
ken. bakken en schrobben leren.
Maar zo eenvoudig is de zaak n-u
ook weer niet. In andere landen, bij
voorbeeld in de Verenigde Staten,
Canada en Finland, bestaan er
reeds lang studiemogelijkheden voor
huishoudkunde aan de betreffende
universiteiten en van de daar
gebruik kunnen maken.
In de Bondsrepubliek Duitsland
waren dergelijke plannen reeds se
dert jaren in vakkringen bestu
deerd, verworpen en weer opnieuw
opgevat. Uiteindelijk werd de uni
versiteit van de stad Giessen met
toestemming van de Duitse Weten-
schapsraad als centrum van de
nieuwe studie uitgekozen.
De studie is ook open voor man
nen, die in de Industrie uitstekende
kansen hebben als huishoudtechniol
en als huishoudkundigen. Het zal
zeker zijn voordelen hebben wan
neer later eenmaal keukenmeubels
en -machines ontworpen worden
door mannen, die ervaren zijn in de
huishoudkunde
De meisjes kunnen na de studie
beroepen te over vinden als lerares
aan landbouwscholen, als adviseuze
bij consumentenorganisaties en bij
de voorlichtingsdiensten voor de
huishoudens en de voedingsweten
schappen. Natuurlijk heeft een aca
demisch opgeleide huisvrouw ook in
het particuliere leven bijzondere
kaneen. maar de studie duurt te
lang om hem als voorbereiding voor
een latere bezigheid van „alleen-
maar-huisvrouw" te kunnen be
schouwen. Vanaf het eindexamen
van de middelbare school tot het
universiteitsdiploma duurt het na
melijk zeven jaar: een jaar praktijk
in het huishouden, acht semesters
aan de universiteit en twee kandi
daatsjaren. Hoewel de eerste stu
denten ln de herfst van 1962 hun
studie begonnen, zal het nog tot
1968 duren voordat er in de Bonds
republiek de eerste „Diplom Haus-
wirtinnen gediplomeerde hulo»
houdsdeckundJgen" zullen zijn.
