STAP IN UW AUTO EN
MAAK EEN MOOIE TOCHT
Een juweel van een
landschap ligt
naast de deur
IHBSSi
WIE DOET HEM DAT NA
Enorme belangstelling
voor A.N.W.B. - routes
Zaterdag 23 mei 1964
Pagina 1
(Van een onzer verslaggevers
j LS U, LEZER EN LEZERES, eens een dag toeval-
lig helemaal niets te doen hebt een zater- of
zondag is daar heel geschikt voor en u ziet 's mor
gens door het raam schuin omhoog, tussen de huizen
een streep blauwe lucht, en u voelt als het ware dat de
zon ergens moet schijnen, wel: start dan eens uw auto,
haal een kaart bij een V-V-V.-kantoor en rijd eens
langs en door de mooiste plekjes van Zuid-Holland.
Ja, want ook daar tussen de grijze steden Leiden,
Amsterdam en Utrecht is natuurschoon te vinden.
Als u zo doet als wij (maar dat
hoeft natuurlijk niet), dan haalt
u bij het Leidse WV-kantoor een
„Hollands Middenroute-kaart" en
u vraagt gelijk even wat folders
van de plaatsen, die u gaat be
zichtigen. U krijgt er dan een
paar. maar niet veel, want van
niet elke hooiberg is een folder.
Gelukkig maar. wat hebt u im
mers aan al die beschrijvingen
van monumentale gebouwen en
huisjes die zijn in Leiden ook.
Nee, de weinige folders die u
krijgt zijn goed voor een regen
achtige dag, zodat u bij het lezen
kunt zeggen „Hé, dat wist ik
niet".
Wij gaan gewoon rijden met zo'n
landkaart als kompas en de
ANWB voert ons geheel gratis
door een juweel van een land
schap. zomaar naast onze deur,
bij wijze van spreken.
Over de Spanjaardsbrug rijden wij
Leiden uit, een stukje langs de
Zijl, even over de rijksweg naar
Amsterdam en we zitten op Hol
lands Middenroute, daar op die
smalle kronkelweg langs de brede
visserssloot bij Oud-Ade. Overal
staan nu zeskantige witte borden
met een pijl erop. Die volgen we
gewoon en na 155 km komen
Loenen. Daar aan de Vecht, vlak
bij de Loosdrechtse plassen ligt
wel de weelderigste streek van
Hollands natuurlandschap uitge
stald. Fraaie herenhuizen links
en rechts, veel water met riet en
nog veel meer groen dat alles
langs een kronkelend weggetje,
een grillige laan eigenlijk, waar
men best eens uit de auto kan
stappen, en zomaar in het gras
kan gaan zitten, of een stukje
omlopen. Aan die schone Vecht
streek komt een einde, na kasteel
Gunterstein, dat u en passant
nog kan bezichtigen ook.
in
regenachtige dag laz<
maakt, door aan Oudewater
1265 poortersrechten en „stad-
privilegién" te verlenen. Het is
een paar maal afgebrand en weer
herrezen. Nu staan de oude pa-
gracht te mediteren over
triciershuizen langs de donkere
de vergane glorie. Ten gerieve
van de toeristen. Dat wel. Het
stadhuis is bekend van de televi
sie („Stadhuis op stelten") en de
heksenwaag van de schoolboekjes.
Men moet er geweest zijn om het
oude Holland te kennen.
kasteel in dit kaasstadje,
schoon we natuurlijk vrij zijn
blijven in ons doen en laten: i
stukje omrijden mag gerust
de ANWB.
bU
beginpunt.
Jermtoerisme
Oud-Ade rjjden we, loom na
gewuifd door wieken van verre
molens naar het rustieke Nieuwe
Wetering en volgen de ringdijk
van de Haarlemmermeer tot Lei
iet muiden. Op mooie zondagen tiert
op die ringdijk het bermtoerisme
welig. Bumper aan bumper staan
de auto's in het gras, daarvoor
zit moeder met haar kinderen
windstil afgeschut door een zeil,
de breipatronen te bekijken, ter
wijl vader zijn hengel heeft uit
leggen, die door de kinderen
wordt weggeduwd als ze gaan
zwemmen. U moet er dan ook
niet gaan vissen alleen maar
kijken naar alles wat er gebeurt.
IJ
Maar we gaan verder, Leimuiden
voorbij, langs de Westeinderplas-
sen, waar de zeilers en speedboten
elkaar voortdurend lijken te trei
teren. Bij het wat- deemoedige
plaatsnaambordje Vrouwentroost
slaan we rechtsaf en we zitten
tussen de dromerige koeien in de
polder.
.jffeus dicht
Dan komen we langs Vrouwenakker
en Uithoorn, een snelgroeiend
groot dorp, waar we langs de
mooie Amstel even de ramen van
de auto en de neus dicht doen,
want, in de fabrieken van de Gas
unie wordt geen, eau de cologne
gemaakt. Het is daar een en al
bochtenwerk langs de Amstel; de
bestuurder moet dan langzaam
rijden wil hij óók van het water
landschap meegenieten.
Als we de slingerende Amstel vol
gen, komen we vanzelf in Ouder -
kerk aan de Amstel. Daar zou
men de auto even kunnen laten
rusten en op het terras van een
restaurant neersblijken'en uitkij
ken over het flonkerende water
dat de bomen donker terugkaatst.
Het is een mooi dorp, maar er
volgt nog zoveel moois.
Ale we de brug over de Amstel over
zijn en het stroompje Bullewijk
volgen, zien we voor ons de twee
kerktorens van Abcoude en aan de
linkerkant van ons het meer van
Abcoude, dat wat vergeten door
het groot-toerisme tussen de wij
dere plassen ligt.
Wij gaan met een grote boog om
de Vinkeveense plassen heen
langs kastelen en oude gebouwen
onder en tussen het lover naar
Dringen
die u af
toe
De kerk van Abcoude droomt
aan het water
Geïnspireerd
de bestuurder
adem te komen tot het merk
waardige dorpje Haarzuilens, dat
zo schijnt te zijn geïmporteerd uit
Duitsland of Frankrijk. De grond
en de huizen van de inwoners
hiervan behoren toe aan de eige
naar van het kasteel De Haar
(ook te bezichtigen), dat aan het
einde van de 19de eeuw is neer
gezet. Hiervoor, gaat het verhaal,
moesten de huizen van de dorpe
lingen een paar honderd meter
worden verplaatst. Alleen de ka
pel van het dorp is naast het kas
teel blijven staan en de dorpe
lingen gaan daar nog trouw ter
kerke.
Behalve twee maanden van het
jaar, als de Franse kasteelheer in
zijn slot komt, met de rood-witte
poort, de dito blinden en luifels.
Het dorp is een stukje oudheid,
even fraai als goedmoedig feo
daal. De huizen staan keurig rond
de Brink gegroepeerd, waarmid
den een waterpomp droog staat.
En al die huizen hebben ook die
kraakheldere rood-witte deuren,
blinden en luifeltjes; precies een
poppenidorp voor ons dochtertje.
Als we hier alles bekeken hebben
en moe zijn van de rondwande
ling, rusten we uit in de lang-
DE acrobatiek viert bij velen
hoogtij: men kan er jong
by blijven!
Het begint bij hen al vroeg
tijdig: wanneer 's morgens de
nieuwsberichten beëindigd zijn,
volgen tallozen blindelings de
bevelen van de man, die de
scepter bij de „ochtendgymnas
tiek" zwaait.
Zij rollen en kronkelen over
de grond alsof dat allemaal een
peuleschil is, voelen zich daar
na volkomen fit en beginnen
met voortgezette wilskracht hun
zware dagtaak.
HET is mij zelf nog nooit
gelukt mee te rollen en
te kronkelen, maar be
wondering heb ik wèl voor die
daadkrachtigen, die zich met
een ruk uit Morpheus' armen
hebben los geworsteld en fris
en luchtig heupwiegen op de
verende pianoklanken.
Zij huldigen de stelling, dat
een gezonde geest in een gezond
lichaam huist en varen daar
blijkbaar wel bfj.
Anders zouden ze er allang
mee opgehouden zijn.
IN de gymnastische acrobatiek
heeft een onzer abonnees, de
heer Louis Gerrits, Burge
meester Vernèdepark 13 te
Voorschoten het verbazingwek
kend ver gebracht.
Hij staat, om zo te zien, voor
niets!
Hij is een man vol onuitput
telijke actie, verenigt daarbij
verschillende rages van deze
tijd in zijn bewonderenswaar
dige prestatie, t.w. die van de
hoela hoep 'bekijk de vier
draaiende hoepels), de twist
(door het leren pak), de Beatles
(zie zijn Beatle-pruik) en als
laatste die van de „pedalo",
waarmee hij voor- en achteruit
rijdt op een tafeltje van nog
geen vierkante meter oppervlak.
Wie doet 't hem na
BIJ al die originaliteit stelt
zijn merkwaardig nummer
de hoogste eisen aan ba
lans en conditie.
Het is werkelijk voor iemand,
die de acrobatie zo schandelijk
verwaarloost als ondergeteken
de, om er jaloers op te wor
den
Maar het is misschien iets
voor U om er de nieuwe dag
mee in te gaan.
Dit zou het hoogtepunt van
Uw ochtendgymnastiek kunnen
betekenen.
Doch denk daarbij aan het
woord: „Wie meent te staan,
zie toe. dat hij niet valle".
Het kan in een ogenblik ge
beurd zijn
FANTASIO.
Middentroute. maar ook die van
de bloesemroute, maar daar heeft
men niet alle jaargetijden mee te
maken. Het gaat ons niet om
Woerden, want we blijven aan de
buitenkant. Zelfs maken we geen
omweg voor het grote plompe
Wij zijn nu in de (Oude> Rijn
streek. en volgen de Rijn aan de
zuidzijde tot Bodegraven, waar we
onvermijdelijk moeten dringen,
om via de enge straten aan de
noordzijde van de Oude Rijn té
gaan rijden tot vlak bij Alphen
aan den Rijn. Door het wijde
weidelandschap schieten we langs
het Aarkanaal water blijft onze
voorliefde naar Ter Aar, en
vandaar door de Vierambachts-
polder naar Woubrugge. Nu nog
enkele kilometers en we komen,
voorbij Hoogmade in Leiderdorp,
waarna we weer thuis zijn.
Hier en daar hebben we nog wel
wat vergeten te vermelden, zoals
de zeer nauwe straatjes in Ab
coude waar u zeer vriendelijk aan
vrachtwagenbestuurders moet
vragen om doorgang, en de hon-
NOG SLECHTS TWEE jaar
geleden stelde de vereniging de
Utrechtse Heuvelrug zijn heu
velroute voor het verkeer open.
Sedertdien heeft de ANWB het
initiatief van deze vereniging
met graagte overgenomen en in
andere aantrekkelijke streken
van ons land elf soortgelijke
routes uitgezet. Eén daarvan is
Hollands Middenroute, die wij U
hiernaast, op papier trachten te
laten meerijden. Deze route, die
als het ware een driehoek vormt
tussen Amsterdam, Utrecht en
Leiden, is speciaal voor het dag-
toerisme.
Er zijn ook andere routes, voor
het vakantietoerisme. De be
langstelling voor deze tochten,
meestal door binnenwegen langs
toeristisch zeer aantrekkelijke
plekjes is enorm. In nauwelijks
anderhalf jaar tijds zijn 375.000
routebladen uitgegeven. De ani
mo is zelfs zo groot, dat velen
de trajecten zonder de hulp van
kaarten hebben moeten afleg
gen. Dat is niet erg, want de be
wegwijzering is uitmuntend.
Doel
de weg moet toeteren,
mooi als midden-Holland werke
lijk is. kunnen wij toch niet af
schilderen.
Het is eigenlijk een zeer merk
waardig snel veranderend
landschap, waar wij net
doorreden. Eens regende het
toen wij een stukje van die
route reden, en aLles leek één
grauw moeras. Maar als de
zon schijnt uit een blauwe
hemel, is het nergens zc
mooi als in Holland. Dat ge
looft u pas, als u het zeil
hebt ervaren
Het doel dat de ANWB met de
toeristische routes nastreeft, is
de openlegging van recreatie
gebieden en het behoud van na
tuurschoon ogenschijnlijk een
tegenstellingmaar zij is het
niet. Het is gebleken dat het lei
den van het toeristische verkeer
langs aangegeven wegen met de
daaraan gelegen parkeerplaat
sen en aangeduide wandelmoge
lijkheden, juist leidt tot een be
perking van beschadiging aan
natuurschoon. Meer schade aan
natuurschoon wordt toege
bracht, als iedereen op eigen ge
legenheid bos en veld intrekt.
Voor de natuurliefhebbers
zijn de volgende routes te rij
den: Hollands Middenroude (155
km); Heuvelrugroute (80 km) in
de omgeving van Amersfoort en
Baarn; Noord-Veluweroute 125
km); Midden-Veluioeroute (130
km); Zuid-V eluweroute (120
km); Hondsrugroute (125 km)
in Drenthe; Friese Merenroute
(150 km); W ester schelder out e
(190 km); Mergellandroute (125
km) in Zuid-LimburgOmme
landroute (165 km) in Gronin
gen; Sallandroute (110 km) De
venter en omgeving; Beek- en
Brinkroute (110 km) Meppel en
omgeving.
Fiets
De ANWB heeft nog diverse
routes in voorbereidingHet is te
verwachten dat de fiets steeds
meer zal worden ingeschakeld
voor het recreatieve verkeer. De
hierboven genoemde trajecten
zijn trouwens ook niet uitslui
tend bestemd voor de gemotori-
seerden. Met opzet zijn de auto
wegen vermeden, zodat ook fiet
sers en bromfietsers van de
tochten kunnen profiteren.
"'V
Dit kaart geeft een overzicht van de tot dusver door de
A.N.W.B. ontworpen grote toeristische routes. 1. Noord-
Veluweroute: 2. Midden-V eluweroute: 3. Zuid-Veluwe
route: 4. Hondsrugroute: 5. Friese Merenroute: 6. Wester-
schelderoute: 7. Mergellandroute: 8. Ommeland route: 9.
Sallandroute: 10. Beek- en Brinkroute11. Hollands Mid-
denroulo*
