MAGGI ,De Kardinaal' ontleent kracht aan het gegeven Prof. Minderaa nam afscheid als Leids hoogleraar-Neerlandicus STROOI-AROMA 95 ct. 58 ct. Katwijker in Leiden met zilver beloond HERVORMD LEIDEN WIJZIGT DE KERKELIJKE GRENZEN Prolongaties Films van deze tveeh in Leiden Plasticolor! Prima! Ongericht 1 maart 1860 Vrijdag 22 mei 1964 Tweede blad no. 312S3 Herinneringen en het gedicht Gistermiddag heeft prof. dr. P. Minderaa tijdens een afscheids college in het Groot Auditorium van de Leidse Universiteit af scheid genomen als hoogleraar in de Nederlandse taal- en letter kunde. Prof. Minderaa heeft deze leerstoel sinds 1948 bezet, eerst als buitengewoon hoogleraar en van september 1953 at als gewoon hoogleraar. Na het afscheidscollege werden door enkele sprekers gevoelens van grote waardering voor zijn werk en persoon onder woorden gebracht, waarbij hem dummies van enkele speciaal aan hem ge wijde uitgaven wérden overhandigd. Prof. Minderaa wijdde zijn afscheidscollege aan enkele herin neringen en een persoonlijke visie op de taak van de hoogleraar met zijn leeropdracht en aan een globale beschouwing over het autonome gedicht, de dichter en de lezer van poëzie. Deze drie sprekers brachten grote waardering onder woorden voor de persoonlijkheid en het wetenschap pelijk werk van de scheidende hoog leraar, die door zijn bezielende arbeid en zijn didactische gaven tallozen heeft ingeleid op een moei lijk maar mooi terrein van cultuur en wetenschap. Prof. Stutterheim bood de schei dende hoogleraar een .dummy" aan van een uitgave, die mettertijd ver spreid gepubliceerde opstellen van prof. Minderaa zal bundelen. Dr. Wage bood eveneens in prae-natale staat een „Minderaa-nummer" aan van de Nieuwe Taalgids, dat een aantal artikelen van oud-leerlingen van prof. Minderaa zal bevatten. Na afloop van het college en ae toespraken recipieerde prof. Min deraa in de ontvangstzaal van de Academie. Het afscheid werd bijge woond door talloze collegae, leerlin gen, oud-leerlingen en Neerlandici uit het gehele land. Onder deze aanwezigen bevond zich ook de Belgische ambassadeur in ons land, de heer Van Straaten Waillet. Advertentie in de handige tafelstrooier nu ook in voordelig vulzakje slechts Maggi Strooi-Aroma is een volkomen plantaardig aroma in strooibare vorm om spijzen te kruiden en de smaak te verfijnen. Voor alle eiergerechten, to maten, groenten, aardappelen, vlees, vis enz. enz. Kruidt elk gerecht naar ieders eigen smaak. voor het vullen bodem van strooier verwij deren. Veertig jaar bij machinehandel Wethouder S. Menken speldt het ere-metaal op de revers van de jubilaris. (Foto LD/Holvast) „Dilettant" met klassieke basis Prof. Minderaa ving zijn afsclieids. tollege aan met een korte terugblik tp zijn levensloop en zijn werk ie Wden. Toen hij in 1911 student werd ging zijn verlangen uit naar de studie van de Nederlandse letterkunde. Doordat hij aan de V.U. ging stude- aar Nederlands toen nog niet werd gedoceerd, werden het de •klassieken. Hij was daar achteraf dankbaar voor, omdat vertrouwdheid met de klassieken een uitnemende achtergrond vormt voor studie van de modernen. Hij zou voor de neer landici een op hun studie afgestemde academische propedeuse in de klas sieken wensen. Hij was 32 jaar leraar in de klassieken, maar promoveerde d. Woestijne en zag zijn jeugd- terlangens vervuld toen hij te Leiden Ide Nederlandse letterkunde kreeg te doceren. Daarom vervult hem een gevoel van levensbevrediging, dat gepaard gaat met een besef noodzakelijk te kort te- zijn geschoten, omdat hij als 1SS dilettant moest beginnen, maar voor- il omdat doceren van de geschiedenis der letterkunde van de 12e eeuw tot heden een te omvangrijke taak is )0r één docent. Prof. Minderaa bepleitte splitsing: de letterkunde na 1880 zou behandeld kunnen worden door een literator- luteur. Hjj was echter ook vervuld van hoop. Door de aard en omvang van lijn werk bleef aangevangen groter 16.1 ierk onvoltooid; hij hoopt in zijn otium zich daaraan te wijden. Zijn as de geschiedenis der letter kunde; hij gaf aan de ..pet-ite histoire" gaarne aandacht naast de 'TJ coryfeeën. u Maar het belangrijkste achtte hij to te leiden in het wonder van het '«dicht. Daarom legde hij voor de kandidaten de nadruk op toegewijde inalyse Daarom koos hij voor zijn alotcollege als onderwerp: het auto- Dome gedicht, de dichter en de lezer. Autonoom gedicht De term „autonoom gedicht" wordt b verschillende zin gebruikt, aldus prof. Minderaa. In zijn inaugurele rede wees hij in 1949 op de autoimme scheppende ka-acht die het gedicht tinnen het creatieve proces heeft: te dichter dicht en laat zich ver dichten. Het gedicht roept allerlei in de dichter op, dat niet bewust in tem leeft, terwijl hij de pen op Papier zet, maar het behoudt de kleur en de toon van de persoonlijkheid van de dichter. Op deze beide zaken *ees ook Van Êyck in zijn „Leven en J in de poëzie". Van Eek schreef dat de dichter na zijn dichten Teemd, ja vijandig kan staan tegen- ever elementen van zijn werk. Deze autonomie is echter een andere dan die aan de orde gesteld wordt door tooderne verdedigers van een absolute autonomie van het gedicht. Als voor meld noemde spreker Van Ostayen, die aan de dichter slechts de rol van trenswachter geeft bij wat er zonder Advertentie Zoekt U moderne of klassieke modellen gouden verlovingsringen Constant - Love - Anjer JUWELIER v. d. WATER Haarlemmerstraat 207, heeft ze. Zeer grote keuze Op het graveren kunt u wachten en zonder prijsverhoging. Levenslange service. Pro/, dr. P. MINDERAA inmenging van zijn wil en rede uit het onderbewuste opwelt. Ook zo heeft de dichter echter een rol van actieve betekenis. Het klinkt daarom als een boutade wanneer Van Ostayen zegt, dat in het gedicht geen „ik" van de dichter aanwezig is, hoogstens de „ik" van het gedicht. De theorie van het autonome ge dicht heeft gevaarlijke consequenties voor de wijze van interpreteren. Na tuurlijk moet men bij interpreatie beginnen met een zo volledig moge lijke analyse van wat er staat. Niet zonder achtergrond tatie buitentekstuele gegevens niet kan missen. Ten dele kunnen die nog tot het direct tekstonderzoek gere kend worden, maar als men de vorm gevingsprincipes in verschillende perioden beschouwt, zoals de imitatie en het petrarkisme in de 17e eeuw, is het onmogelijk het werk zuiver te waarderen zonder dat men op de dichter teruggaat en nagaat in welke tyd en stroming hij thuis hoort. Bovendien zal men het gedicht niet bevredigend kunnen verstaan als een monade, maar pas als een schakel in het voortgaand proces van een dichterleven. Kort samengevat: het gedicht kan niet als een geïsoleerd, autonoom taaiobject worden door grond, maar men dient het te be schouwen in het raam van de litera tuur- en dichtersgeschiedenis. Prof. Minderaa, wees de theorie van d'Oliveira af. als deze. na er- kénd te hebben dat het gedicht een schepper veronderstelt, beweert: „maar anderzijds kan ik niet zien, welke invloed deze schepper nog op zijn gedicht kan uitoefenen, als ik het in mijn hand heb. Het gedicht eenmaal gemaakt reilt en zeilt op eigen kracht verder. De keerzij'de van deze opvatting is, dat er voor de lezers niets anders opzit dan zonder bijstand van hogere machten zin te geven aan het gedicht! Dat is symplistische mythologie. Ook al resonneert het gedicht in iedere nieuwe lezer op eigen wijze, het is en blilft in de eerste plaats gestalte-wording van het zieleleven van de dicher. Niet „ik" heb het een zin te geven, het hééft een zin; hoogstens krijgt die zin een bijzon dere waarde voor U of voor mij. Als „ik" die zin zoek. onderzoek „ik" natuurlijk met scherpe aandacht wat er in en achter de woorden staat, maar „ik" luister niet naar willekeurige woorden, maar naar de eigen stem van de dichter. En wat het zwaarste weegt. Men kan de noodzaak tot buiten tekstuele gegevens ter verklaring in afzonderlijke gevallen zo disputabel achten als men wil. Maar waar achtig communiceren met een ge dicht is meer dan de nauwkeurigste analyse en synthese der taalele menten; het is de ontmoeting met de mens en de dichter die spreekt. Zonder die ontmoeting is de scherp zinnigste nalayse stukwerk. Veel hulde en waardering Na zijn afscheidscollege werd prof. Minderaa. toegesproken door prof. dr. C. F. P. Stutterheim, Leids hoogleraar in de taalkunde, de rector magnificus prof. dr. W. den Boer, en de wetenschappelijk amb tenaar van de Leidse litteraire faculteit dr. A. G. Wage, die namens leerlingen en oud-leerlin gen spra'" De heer J. de Jong te Katwijk aan Zee werd gisteren verblijd met de zilveren medaille, verbonden aan de Orde van Oranje Nassau. Het ere metaal werd hem door de Leidse wethouder, de heer S. Menken, op de revers gespeld. De Katwijker kreeg deze Koninklijke onderschei ding. omdat hij veertig jaar werk- I zaam is bij de machinehandel Jean Parmentier N.V. te Leiden. De uit- relking had plaats in restaurant Van der Heijden, waar behalve de jubilaris en zijn gezin velen uit het bedrijf bijeen waren gekomen. Wethouder Menken herinnerde er n een korte toespraak aan, dat de j ubilerende boekhouder- correspon dent in 1924 als jongste bediende bij deze Leidse machinehandel is begon- Uit de gegevens, waarover de wethouder beschikte, bleek, dat de heer De Jong liefde voor en plezier in het werk heeft. De heer Menken prees de jubilaris vooral om diens buitengewone plichtsbetrachting en grote nauwgezetheid. Hij twijfelde er niet aan of de Koninklijke onder scheiding is voor de heer De Jong een prikkel om met nog enthousiasme aan het werk te gaan. Bovendien vormt zij een blijde her innering aan een hoogtepunt in het leven van deze trouwe Katwijker. Hierna was er gelegenheid om de jubilaris met zijn zilveren medaille geluk te Financiële toestand laat GEEN uitbreiding predikantsplaatsen toe Tijdens een vergadering van de Centrale Kerkeraad der Leidse hervormde gemeente is met zeer grote meerderheid een voorstel aangenomen om een wijziging te brengen in de grenzen der wijk- gemeenten. Van clrie naar twee wijkgeineeiiten De Centrale Kerkeraad heeft zich bij dit besluit door de vol gende overwegingen laten leiden: 1. De financiële toestand van de gemeente staat niet toe het aan tal van 9 predikanten te gaan uitbreiden2. De stadsuitbreiding in Leiden-Zuid-West is zo groot, dat in de huidige Boshuizerwijk zo spoedig mogelijk twee predi kanten zullen dienen te werken. Thans is deze wijkgemeente met 2450 pastorale eenheden reeds de grootste van alle Leidse wijkgemeen- ten. De uitbreiding is hier nog steeds niet tot stilstand gekomen: bovendien vragen de vele jonge gezinnen, die zich hier. dikwijls va.n buiten de stad. komen vestigen een zeer intensieve bearbeiding. 3. Dit betekent, dat er voor de ver dere Leidse gemeente 7 wijkpredi- kantsplaatsen overblijven, die samen een totaal van 14.480 pastorale eenheden hebben te verzorgen. Dit betekent een gemiddelde van 2070 pastorale eenheden per wijkgemeente. 4. De wijkgemeenten Morskwartier I met 1830 pastorale eenheden. Pniël I (2032), Levendaal <2450». Kcoiwijk (1750i en Staalwijk <2230» vormen bij i de bepaling van dit gemiddelde geen probleem. Anders is het gesteld met. Ide Rembrandtwijk '1050». de Molen - I wijk en de Marewijk ieder met-1575 i pastorale eenheden, j 5. Om tot een billijke verdeling van de pastorale arbeid te komen, is het noodzakelijk om de huidige 3 wijk gemeente Molenwijk. Marewijk en I Rembrandtwijk tot 2 wijkgemeenten terug te brengen. De ontvolking van de binnenstad maakt deze grenswijzi ging mede noodzakelijk. Op grond van bovenstaande over wegingen besloot de C.K. de Marewijk uit te breiden met dat gedeelte van de Molenwijk, dat door de Station straat. de Rijnsburgersingel en de Maresingel wordt begrensd, en te ver minderen met het gedeelte, dat be grensd wordt door de Oude Heren gracht, de Oude Rijn, de Pelikaan straat., de Oostdwarsgracht en de Huigstraat. De Marewijk ontvangt daardoor de Molenwijk plm. 600 pastorale eenheden, verliest door de omgeving begrensd door Herengracht en Oude Rijn enz. 135 pastorale eenheden, zodat het nieuwe totaal op 2040 een heden komt. Voortvloeiende uit het bovenstaan de besloot de C.K. het overgebleven deel van de Molenwijk (980) met het geheel van de Rembrandtwijk samen te voegen tot een gecombineerde wijkgemeente, groot 2160 eenheden. Dit door de C.K. genomen besluit is inmiddels aan het breed moderamen van de classlcale vergadering ter goedkeuring voorgelegd. CAMERA De Ameri kaanse auteur Henry Morton Robinson schreef ,De kardinaal' Zijn boek kwam in 1950 uit, kreeg goede kritieken en noteer de weldra hoge verkoopcijfers. Ook zijn lezerspubliek waar deerde de indringende wijze, waarop hij de „carrière" van een rooms-katholieke priester be schrijft. Hij vraagt daarbij voor al aandacht voor botsingen, die zich kunnen voordoen tussen de menselijke gevoelens van de man in soutane en de kerkelijke wet ten, die hem in zijn priesterlijke status heilig moeten zijn. Het lag eigenlijk voor de hand, dat zijn verhaal eens in filmvorm weer gegeven zou worden. Dat het zolang duurde voor het zover was, was te wijten aan de houding van een ker kelijke hoogwaardigheidsbekleder, die bezwaar maakte tegen de verfil ming van een verhaal, waarin de R.K. Kerk zo'n grote rol speelt. Vertelling In maar liefst drie van de zes Leidse bioscopen is de film van vo rige week geprolongeerd. In Trianon blijft Irma la Douce nog zeker een week haar pikante avontu ren in Parijs beleven. In Luxor wordt het filmdebuut van de Franse twistzanger Johnny Halli- day nog een week verlengd (Johnny, waar kom je vandaan?). Jacques Tatd ('t Is feest vandaag). Robinsons schepping filmische ge stalte gegeven. Althans in filmische beelden verteld, want de kracht van zijn werk wordt geheel ontleend aan het gegeven. Als een oude rot in het filmvak en een doorkneed vakman moet het hem niet bijster moeilijk geweest zijn om het verhaal op ver antwoorde wijze weer te geven. Maar hij blijft een onbewogen toeschouwer Slechts zelden is hij een bezield kun stenaar. die vanuit een persoonlijke visie het toch zo menselijke gegeven een zuiver filmische ontroering durft mee te geven. Uitgesproken zwakke plekken toont zijn film nergens. Daarvoor is zijn routine en kennis van zaken te groot maar gaarne hadden deze technische volmaaktheid gege ven voor een blijk van innerlijke be wogenheid, waarop wij eigenlijk drie uur lang vergeefs hebben zitten wachten. Maar wij zeiden het reeds: het verhaal is sterk, al geeft Premin- ger het eens wat te uitvoerig weer. En ook op acteurgebied valt er veel te bewonderen. Dat vergoedt veel voor de totaalindruk. Maar toch niet alles. iiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiniiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiliiliiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiillliiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiir,iiiiiinniiniiinininiiiiiiii[iiiiiinniii AAK 'N ONTDEKKINGSRIT BIJ Automobiel bedrij f GEBR. HUISMAN Levendaal 80, Tel. 22962—34000. LEIDEN. De vrijwel onbekende acteur Tom Tryon, speelt de titelrol in „De kardinaalHier met Carol Lynley als zijn zuster, die hij niet kan helpen als zij in een ge wetensconflict geraakt, waaraan zij ten onder gaat. „De goudrovers van fort Benton Liefde en geweld REX Een rechtschapen sheriff die een aantal boeven onschadelijk maakt is het recept voor vele wild- westfilnis. Ook voor „De goudrovers van fort Benton". De sheriff in deze film zou trouwen, maar het meisje ziet op het laatste moment van een huwelijk af. Een lichte, maar mooie dame weet de sheriff in haar netten te verstrikken en trouwt met hem. Hij kent haar echter nog niet goed ge noeg om van haar te houden. Geluk kig maar. want anders zou deze film niet gemaakt behoeven te worden. Zij bewijst hem haar liefde door hem te redden uit de handen van twee moordlustige Indianenvrouwen en verpleegt hem. wanneer hij in een gevecht gewond is. Dit is echter nog niet genoeg. Zij besluit hem te verlaten, maar wordt geschaakt door leden van een boevenbende. De mis dadigers eisen een onbewaakt goud transport als losprijs. De sheriff komt dan tot de ontdekking, dat hij haar liefheeft en bevrijdt haar met list en geweld en ten koste van enkele le- Deze film draait slechts tot en met zondag. Van maandag tot en met woensdag vertoont Rex „De worgers van Bombay", Tij ge r van Malakka Jagen en vangen LIDO .De tijger van Malakka" is een verdienstelijk gemaakte film over een jacht die twee stoere man nen en een sportieve vrouw in op dracht van een Duitse dierentuin maken op „de onweerstaanbare", een kruising tussen een tijger en een luipaard, die in het Malakkaanse bergland huist De ene man is een bekend vanger van groot wild, de andere een niet minder bekend jager op groot wild. Niet alleen zijn de mannen wegens hun beroep eikaars tegenpolen, hun rivaliteit wordt versterkt door de aanwezigheid van de vrouw. Zij is de geliefde van de (oudere) jager, maar wordt lang zamerhand verliefd op de vanger. Vooral de jachttaferelen, liever gezegd: vangtaferelen, zijn boeiend en kleurrijk in beeld gebracht. Het verhaaltje zelf wordt ook vlot ver teld. De twee rivalen zijn Robert Mitchum met zijn ladykillersblik en de sympathieke Jack Hawkins, die hier echter een onsympathieke rol moet spelen. De omstreden vrouw Is de pittige Elsa Martinelli. Artv< Rode Kruis gaat collecteren Van 25 tot en niet 30 mei: Huis- aan-huis-collecte. „Iedereen van huis tot huis geeft dan voor het Ro de Kruis", want het Rode Kruis is er voor iedereen. Van 25 tot en met 30 mei: Wimpel- verkoop: 'Het Nederlaudsche Roode Kruis houdt bjjna 1000 hulpposten langs de verkeerswegen in Neder land in stand. Daarom voor de auto mobilisten in de komende week: „Steunen van dit werk is simpel, iedere auto neemt een wimpel". Woensdag 27 mei: Grote straatcol lecte: Collectebussen zijn te verkrij gen: dinsdagavond tussen 8.00 uur en 9.00 uur in het Jeugdhuis, Breestraat 19. en woensdag de gehele dag even eens in het Jeugdhuis. Steunt het Nederlandsche Roode Kruis dat ook in vredestijd talrijke taken op zich heeft genomen, onder meer: directe hulp en steun met des. kundige mensen en met materiaal bfj grote rampen in binnen- en buiten land, het in stand houden van bloed transfusiediensten en thrombosedien- sten en uitbreiding daarvan, boot tochten met volledige verzorging voor bedlegerige chronisch zieken en inva liden. vakantieweken voor jongere In validen en beademingspatiënten, wellfarezorg voor langdurige bedlege- rigen e.d.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1964 | | pagina 3