Aarzelend vlagvertoon
Vele miljoenen zagen
de directe tv-beelden
van Irene's huwelijk
op Irene's trouwdag
„Prins Hugo kan maar
beter NIET komen"
In stilte na huwelijk
moge geluk opbloeien
In het zuiden hangen
meeste driekleuren
K. WILDEBOER DIRECTEUR
VAN WIJK HERINGA
Dèt Is 'n Amstelman!/aSl\
Bruidstaart
van één nieter
Spaanse regering:
Opgericht 1 maart 1860 Woensdag 29 april 1964 Derde blad no. 31249
EMS ziet ontwikkelingsmogelijkheden
bij bedrijven
In tegenstelling met de in september j.l. gehouden vergadering van aan
deelhouders van de N.V. Van Wijk Heringa, tydens welke vergadering
het tussen commissarissen en directie gerezen conflict veel stof tot praten
gaf, had de hedenochtend in café-restaurant Van der Heijden gehouden
vergadering van aandeelhouders een rustig verloop. Uit de kring van aan
deelhouders werden weinig vragen gesteld, terwijl alle jaarstukken na
ampele bespreking werden goedgekeurd.
Bij de opening van de vergadering
wees de president-commissaris, dr.
H. A. Zeven, erop, dat met de over
name van een belangrijk pakket
aandelen van de familie Heringa
door de E.M.S. (Zwolsmangroepi,
bij de vennootschap een geheel an
dere situatie is ontstaan, hetgeen
ook een totale wijziging in de ver
houdingen met zich meebracht. Na
mens een indertijd gevormde com
missie uit aandeelhouders sloot de
heer F. M. van Gils zich hierbij aan.
Dr. Zeven bracht de leden van deze
commissie dank voor het werk, dat
in een moeilijke tijd is verzet. De
commissie werd décharge verleend
voor het gevoerde beleid en onthe
ven van haar functie.
In de plaats van de in december
j.l. afgetreden commissarissen, mevr.
mr. J. H. de Lussanet de la Sablo-
nière-Heringa en prof. ir. W. A.
Bos, werden met zeer grote meer
derheid van stemmen tot commissa
ris benoemd de heren D. de Rooij
I en P. van Cleeff te Wassenaar, Bei
den zyn zeer nauw betrokken bij de
E.M.S. Eveneens werd met zeer
grote meerderheid van stemmen
dr. H. A. Zeven tot commissaris her
benoemd.
Bij acclamatie werd de heer K.
Wildeboer, sinds december tydelyk
belast met het beheer van de ven
nootschap, in de vacature van de
heer J. W. Heringa tot directeur
benoemd.
Bij de bespreking van de jaar
stukken deelde dr. Zeven mede, dat
over het pas begonnen boekjaar nog
zeer weinig valt te zeggen. Aan het
eind van het jaar zal een tussen
tijds rapport worden uitgebracht. De
omzet in het eerste kwartaal is
echter niet onbevredigend; de pro-
duktie der beide fabrieken bevindt
zich in een stijgende lijn. In het al
gemeen is de verhouding in het be
drijf zakelijker geworden dan in het
verleden.
Plannen
Op een vraag welke plannen de
E.M.S. met Van Wijk en Heringa
heeft, deelde de heer De Rooij mee,
dat deze groep zeker ontwikkelings
mogelijkheden bij Van Wijk en He-
Advertentie
Reis naar de maan met veel lawaai
Voor leerlingen uit de lagere klas
sen van V.H.M.O., U.L.O. en "U.T.S.
werd gisteren onder auspiciën van de
Commissie Jeugdvoorstellingen van
K. en O. en L. J. A. in het Sint
Antonius Clubhuis de film „Reis naar
de maan" van George Pal gedraaid.
De film heeft, zoals de titel al zegt,
'n ruimtereis tot onderwerp. Het ver
haal is onwaarschijnlijk en nauwe
lijks spannend, terwijl de eduvatieve
waarde ervan nihil is. De zaal was
voor driekwart gevuld met rumoe
rige jongens en meisjes, die nauwe
lijks stil konden zitten. Het viel deze
scholieren eigenlijk niet kwalijk te
nemen, want het geluid bij deze
kleurenfilm was erbarmelijk. Het liet
af en toe zelfs gelukkig verstek
gaan.
(Van onze speciale verslaggever)
De macht van een prinses is groot. Dankzij het jonge meisje, dat
vandaag naast prins Hugo naar het altaar ging hebben de Carlis-
ten voor hun gooi naar de Spaanse troon een publiciteit gekregen,
die de wereld omspant. Prinses Irene, die dat bleek telkens als
wij haar weer zagen nog steeds duidelijk verliefd is, heeft de
Carlisten daarmee in hun streven naar een stoffig ideaal een on
betaalbare dienst bewezen.
Als een sneeuwbal is de zaak de
laatste dagen aan het rollen gegaan.
Aanvankelijk zou er helemaal geen
televisie-uitzending komen. Op ver
zoek uit Nederland heeft de Italiaan
se televisie nu toch voor een directe
uitzending gezorgd, die tenslotte door
alle landen van de Eurovisie (be
halve Italië zelf) is overgenomen.
Ook worden tv-films gevlogen naar
Noord- en Zuid-Amerika. Ook daar
dus zal men onze Prinses in haar
Balmain-japon kunnen zien. Het
Wilhelmus klinkt ook daar als de
Prinses aan de arm van haar
schoonvader naar het altaar schrijdt.
Over de hele wereld zal men de
Prinses zien knielen op het kussen,
dat gevuld is met Nederlandse aarde
en de Prins op een kussen met
Spaanse grond, terwijl een koor van
veertig zangers, aangevuld met stem
men uit de Sixtijnse kapel, speciaal
op verzoek van Irene het „A toi la
gloire" zal laten horen, het lied dat
ook bij de begrafenis van Koningin
Wilhelmina klonk. De beelden van
onze Prinses en de 220 genodigden
in de kapel op vergulde stoelen ge
zeten onder een koepel vol engelen
en heiligen (die echte edelstenen
dragen) komen bij tientallen mil
joenen in huis. De wetenschap, dat
een groepje van heetgebakerde en
in hun eindeloze propagandapraatjes
erg vermoeiende lieden dit effect om
politieke redenen nastreven, geeft al
deze publiciteit rond de romance, die
met zijn tragische achtergrond velen
aanspreekt een wrange bijsmaak.
Af en toe mochten de persfoto
grafen tegelijkertijd door een kier
van de deur een foto maken. Tot
hun ergernis zagen zij, dat zes foto
grafen van grote weekbladen zich in
de balzaal bevonden en daar vrij spel
hadden. De gunsten jegens de publi
citeitsmedia zijn steeds zeer ongelijk
verdeeld geweest. Het is duidelijk,
dat de Carlisten. de familie Van
Bourbon Parma, het maximum aan
propaganda uit dit huwelijk weg pro
beren te halen. De zes uitverkoren
fotografen vertegenwoordigden na
melijk, drie Franse, twee Duitse en
een Engels weekblad. Voor ons land
heeft men op het ogenblik de be
langstelling volledig verloren, en het
was dan ook niet op uitnodiging van
de bruidegom, dat wij het laatste
deel van het diner nog even aan
schouwden.
Wij zagen 25 obers bij kaarslicht
dmk in de weer om het gezelschap
te bedienen. Een taart van één me
ter hoog Werd aangesneden.
Uitermate vrolijk was de stemming
niet. Dat veranderde echter op slag
toen een orkestje van zes man
Spaanse muziek begon te produceren.
Er werd geestdriftig in de handen
geklapt.
Diner
Gisteravond al maakten de publi
citeitsmedia van de gehele wereld
zich op om met woord en beeld het
huwelijk in de huiskamers te bren
gen. Journalisten van overal belden
nonstop hun berichten door. Tot diep
in de nacht hingen grote groepen
fotografen rond het Grand-Hotel,
waar gisteravond werd gedineerd.
Het feest was volledig van de buiten
wereld afgesloten. Alle vertrekken,
die aan de feestelijke balzaal grens
den, waren ontruimd.
Het bruidspaar tussen de op
dringende menigte voor de kerk.
Slechts met moeite konden zij
hun weg naar de ingang vinden.
Overal hingen dikke gordijnen en
op verschillende plaatsen stonden
groepen rechercheurs opgesteld.
Rommel
In de Borghesekapel was het gis
teren nog een enorme rommel. De
vloer werd met rode tapijten belegd.
Twee televisiecamera's werden links
opgesteld, maar hogerop heerste de
rust van eeuwen.
Er zou een repetitie van het hu
welijk worden gehouden, maar het
tijdschema liet het niet toe. Inplaats
daarvan kwamen wat zussen en
vriendinnen van het bruidspaar de
zaken bij de autoriteiten definitief
regelen. Hoge geestelijken en vak
mensen van de Italiaanse televisie
moesten met deze onervaren meisjes
in onderhandeling treden over de
meest uiteenlopende zaken. Prinses
Irene's vriendin, de Rotterdamse
Petra Brussaard eiste van de televi
siemensen dat de lichtsterkte van de
lampen een bepaalde grens niet zou
overschrijden. De kannunik van de
kerk, die vandaag kardinaal Giobbe
bij het celebreren van de huwelijks
mis assisteerde, moest het muzikale
programma met een studievriendin
netje van Prinses Irene doornemen.
Een gang van zaken waarover zich
niemand meer verbaasde, die de
voorbereidingen van dit vorstelijke
huwelijk een paar dagen heeft mee
gemaakt.
Het is vandaag een merkwaardige dag. Van sommige openbare
gebouwen en (r.-k.) kerken, voornamelijk in het zuiden van het
land wapperen vlaggen. En zo hier en daar hebben ook particulie
ren de driekleur uitgehangen, om toch iets feestelijks aan deze dag
te geven, ter gelegenheid van het huwelijk van prinses Irene en
prins Hugo.
gen: vlaggen in rood-wit-blauw en
in carnavalskleuren. Banken en in-
distrieën vlagden voorzichtig met de
weinige middenstanders mee. Maar
op net stadhuis van de Limburgse
hoofdstad staken enkel drie kale
vlaggestokken omhoog. Daar liggen
de driekleuren klaar voor Koningin
nedag.
ringa ziet. De E.M.S., welke thans
voor 70% belang by de vennootschap
heeft, zal zeer zeker de belangen
van de minderheidsgroep en het
personeel in het oog houden. Ge
dacht wordt aan investering voor
een nieuwe outillage van de fabriek.
Aan het einde van de vergadering
bracht dr. Zeven de afgetreden com
missarissen en daarbij zeer in het
bijzonder mevr. mr. De Lussanet de
la Sablonière-Heringa, dank voor üe
trouw, waarmede zij de vennoot-
i schap hebben gediend.
Ondanks de mededeling van pre
mier Marijnen, dat van openbare ge
bouwen niet zal worden gevlagd, heb
ben verscheidene gemeentebesturen
toch besloten het feest van het prin
selijk huwelijk in Nederland enig ca
chet te geven door te vlaggen.
In Berghera, Boekei, Gemert en
Wychen wapperen met goedvinden
van de plaatselyke overheid vlaggen
van gemeentelijke gebouwen. In
overwegend katholieke plaatsen han
gen ook wel de vlaggen uit by ker
ken. Ofschoon ook sommige particu
lieren een dundoek hebben uitgan
gen, haalt het vlagvertoon het niet by
Koninginnedag.
Halfstok
Ondanks de bijna dagelijks her
haalde oproep in een lokaal dagblad,
wordt in Nijmegen en omgeving
schaars gevlagd. Er hingen daar ook
enkele doeken demonstratief half
stok. In Groesbeek herinneren al
leen de vlaggen van het raadhuis en
van de ambtswoning van de burge
meester san het huwelijk van Prin
ses Irene.
In de grote pdaatsen zoals Am
sterdam, Rotterdam, Utrecht, Gro-
De Spaanse regering heeft prins
Hugo van Bourbon-Parma dringend
aangeraden, in geen geval aan de
traditionele Carlistenbyeenkomst op
3 mei in Navarra deel te nemen.
Naar gisteren in Madrid werd ver
nomen zou men de in Estoril by
Lissabon wonende troonpretendent
Don Juan van Bourbon al een ge
ruststellende toezegging hebben ge
daan. Hy en zyn zoon Juan Carlos
worden beschouwd als de officiële
kandidaten voor de Spaanse troon.
Prins Hugo is in hun ogen een on
gewenste mededinger.
Naar aanleiding van voornoemd^
nieuwe ontwikkeling vroeg men zich
gisteren in Madrid af, of Hugo er
nu inderdaad vanaf zal zien, zich
met prinses Irene op de berg Mon-
tejurra bij Pamplona door de Spaan
se Carlisten als „toekomstige kening"
te laten toejuichen. Als sinds gerui
me tijd bespeuren waarnemers in
Spaanse regeringskringen groeiende
bezorgheid, dat deze Carlistische de
monstratie nieuwe onrust op het
binnenlandse vlak teweeg zal brengen
en de moeilijke kwestie van het her
stel van de monarchie in Spanje nog
gecompliceerder zal maken. Om deze
reden ook wordt het verzoek van
prins Hugo om een Spaans paspoort
zeer gereserveerd behandeld.
In politieke kringen heeft 't de aan
dacht getrokken, dat zelfs de woord
voerders van de Carlistische bewe
ging de laatste tijd zeggen dat Hugo
,zo kort na zijn huwelijk misschien
nog niet naar Spanje zal kunnen ko
men." Aan de andere kant zijn ech
ter al herdenkingsmedailles ontwor
pen, waarop naast het wapen van de
Carlisten de beeltenissen van Hugo
en Irene voorkomen. Of de prins
on prinses er overigens bij aanwezig
zullen zijn of niet, vast staat dat
de Carlisten van hun jaarlijkse bij
eenkomst dit keer een feest zullen
maken als nooit tevoren.
Het bruidspaar in devote
aandacht tijdens de huwelijks
voltrekking in de basiliek Santa
Maria Maggiore.
ningen, Eindhoven en Leiden, kan
men maar een enkele vlag zien han
gen. Bij vlaggende burgers was al
gemeen het motief: „Nóg is Prinses
Irene een Prinses van Oranje en
wat de buren er ook van mogen den
ken, wy vlaggen voor een feest van
het Koninklijke Huis".
By vry veel gebouwen van katho
lieke instellingen in Haarlem hing
vanmorgen de Nederlandse vlag uit.
In vele katholieke kerken in het
zuiden van ons land zyn of worden
missen opgedragen om Gods zegen
voor het bruidspaar af te smeken.
Voorts zyn verscheidene acties gaan
de om geld in te zamelen voor een
huweiyksgeschenk voor het bruids
paar.
Onder meer is een actiecomité ge
vormd onder de katholieke jongeren
uit de middenstandsgroepen (10.000)
leden). Ook in Utrecht is een comité
va.\ jongeren opgericht, dat een ge
schenk wil aanbieden en een in Ny-
megen gevormd comité denkt over
twee a drie weken na het huweiyk
een cadeau aan te bieden. De grootte
van het reeds binnengekomen bedrag
wil men echter nog niet bekend ma
ken.
Telegrammen
De gemeenteraad van Venray
heeft met algemene stemmen het
voorstel van B. en W. aanvaard om
telegrammen te zenden aan Konin
gin en Prinses. Het telegram aan de
Koningin luidt: „De gemeenteraad
van Venray wil op deze dag uiting
geven aan zijn gevoelens van harte
lijk medeleven en aanhankelykheid
jegens Uwe Majesteit en bidt om Gods
byzondere zegen voor Uwe Majesteit,
het jonggehuwde paar en al de
uwen".
Aan de Prinses wordt het volgen
de getelegrafeerd: „De gemeenteraad
van Venray biedt zyn harteiyke ge
lukwens aan uwe Koninklyke Hoog
heid en uw bruidegom en bidt God
om een zegenrijke toekomst voor uw
gezin".
Twee winkelstraten In de Maas- I
trichtse binnenstad hadden een
feestversiering aan de gevels gehan- i
Wens van premier Marijnen:
De minister-president, mr. Marijnen en de voorzitter van de
Eerste - Tweede Kamer, mr. Jonkman en mr. Van Thiel hebben
vanmiddag voor de aanvang der beraadslagingen korte toespra
ken gehouden ter gelegenheid van het huwelijk van prinses Irene.
Mr. Jonkman herinnerde er in de Senaat aan. dat de regering
overeenkomstig de wens van de prinses had besloten geen
wetsontwerp tot het verlenen va ntoestemming voor dit huwelijk
in te dienen. Mr. Jonkman memoreerde ook het besluit van de
prinses te gaan delen in het werk van haar aanstaande echtge
noot met alle consequenties van dien. ,,Zo koos zij al voor haar
huwelijk staatkundig van de Nederlandse staat te scheiden".
Maar deze staatkundige scheiding,
zo meende mr. Jonkman, behoeft niet
te betekenen het verbreken van alle
persooniyke banden. Prinses Irene
heeft verzekerd, dat zij nog graag in
Nederland zal zijn. Haar bruidegom
heeft daar begrip voor getoond. Zeer
velen onder ons volk zullen evenmin
aan een afscheid willen denken en
op herhaald weerzien hopen. Zy zul
len zich in ieder geval verheugen in
het geluk van het jonge paar, dat
ervan verzekerd kan zyn, dat hun
beste wensen hen steeds zullen ver
gezellen.
„De zin van deze verheugenis en
van deze goede wensen spreekt te
sterker, by overweging van de
moeilykheden, welke er reeds zyn
gerezen en welke de toekomst nog
zal kunnen brengen", aldus mr.
Jonkman, die de wens uitsprak, dat
de regering de Staten-Generaal na
der over het huweiyk zal inlichten
in verband met de staatsrechteiyke
gevolgen.
Premier Marynen sprak in de
Tweede Kamer. Hij bracht met
enkele woorden de jeugd van prin
ses Irene in herinnering.
Wonden helen
„In de eerste vier maanden van
dit jaar is een storm van gebeurte-
Een beeld van de belangstel
ling bij de kerk voor de aan
komst van het bruidspaar
nissen rond de prinses over orfs
heengegaan. Ik meen goed te doen
daar nu niet by stil te staan. De
staatsrechtelyke plaats van de
prinses in ons midden komt thans
te vervallen. In de stilte, die er nu
hopelyk op volgt, moge het geluk
voor onze prinses opbloeien. In die
stilte mogen ook de wonden helen,
die zyn ontstaan.
Van harte sluit ik my vandaag dan
ook aan bij uw wens, mynheer de
voorzitter, dat het geluk van het
jonge paar mede ervaren zal kunnen
worden in ons koninklijk gezin. Daar.
door immers zal de band van gene
genheid van ons volk met onze prin
ses biyven bestaan. Onze gedachten
gaan vandaag vanzelf uit naar dc
Koningin, de Prins en de andere drie
prinsessen. Hoe gaarne zouden zy
en wy met hen het huweiyk van
prinses Irene in ons land hebben
meegemaakt. Het heeft niet zo mogen
zyn. In gezameniyke teleursteling
zhn koningshuis en volkeren van het
koninkrijk weer één. Het is dan ook
met een woord van warme genegen
heid vooral jegens de Koningin, dat
ik deze toespraak wil beëindigen".
Voorzitter mr. Van Thiel had te
voren gewezen op het byzondere van
deze dag. Maar hy vond toch „Ge
lukkig een land, waar dit alles kan
plaats hebben met behoud van de
oprecht goede verstandhouding tus
sen Koningin en volk". Hy wilde niet
ingaan op de omstandigheden, waar
door een nationale viering achter
wege moest biyven. Hij wilde slechts
zyn goede wensen by de verloving
uitgesproken herhalen en hy hoopte,
dat het geluk van het jonge paar ook
zal kunnen worden ervaren in de
kring van het gelukkige gezin van
Soestdijk.
Minister-president Marynen had
er in de Eerste Kamer vanochtend
nog eens aan herinnerd, dat het be
sluit geen wetsvoorstel tot goedkeu
ring van dit huweiyk in te dienen
niet van de regering afkomstig is, al
heeft zy het tot de hare gemaakt. Hy
achtte er allerminst reden aanwezig
om over alles verheugd te zyn.
„Wy weten niet of het vervallen
van de mogeiykheid van troonopvol
ging voor prinses Irene en haar na
geslacht ooit van feitelyke betekenis
zal zyn. Zulks is in de schoot van de
toekomst verborgen. Het kan zyn,
dat de jyn van troonopvolging er
niet door verandert. Wy weten het
niet".
„De gedachte van een nationaal
koningschap heeft weer een beslis
sende rol gespeeld. Duideiyk is. dat
in ons land niet persooniyke aan
spraken op dr troon, maar de belan
gen van het koninkrijk de regels van
de troonopvolging beheersen".
De regering zal met het pog op die
staatsrechtelyke gevolgen van het
huweiyk van prinses Irene, zodra
alle formaliteiten voor een rechts
geldig huweiyk zyn vervuld, hiervan
schrifteiyk mededeling doen aan de
Staten-Generaal.
