Mannequins in voorhoede commerciële veldtocht Wie is onbetrouwbaar: VW-1500 of DM Voor Wennerstrom is het spel uit „Oxfordshire" vaart zondag als „Fairstar" Newyorkers komen kijken naar wat Amsterdam niet kon zien Werkster leverde bewijsmateriaal „AMSTERDAM AND HOLLAND PROMOTION" GESLAAGDE TV-RECLAME Hèt proces van het jaar De generaal ZWEEDSE TOPSPION STAAT TERECHT hielp even LEIDSCH DAGBLAD VRIJDAG 17 APRIL 1964 (Van onze Amsterdamse correspondent) NEW YORK „Ik vind de hoeden, die de Amerikaanse vrouwen dragen, maar niets. Al die bloemen er op en dan die felle kleuren. Nee, het is niet mijn smaak". Wilma Vinck (30), mannequin uit Amster dam. heeft geen blad voor de mond genomen, toen zij met haar acht charmante collega's werd geïnterviewd in de vermaarde televisieshow Today", die iedere ochtend tussen zeven en negen uur minstens vijftien miljoen Amerikanen aan het toestel pleegt te kluisteren. Het was misschien geen vriendelijke opmerking van Wil ma. maar een vluchtige opiniepeiling gaf ons de indruk, dat de wijze, waarop de meisjes zich door het interview hebben geslagen, bijzonder veel waardering heeft gekregen. Men bleek vooral geïmponeerd door de voortreffelijke En gelse uitspraak van acht Nederlandse meiskes. die nota bene voor het eerst in haar leven in Amerika zijn. De uitzending, die aanvankelijk dins dagmorgen zou plaatshebben, was verschoven naar de woensdag. Om vjjf uur waren de mannequins reeds in de t.v.-studio's doodmoe en allesbe halve ingenomen met het enthousi asme van de Today-managers om trsé de Nederlandse mode op de .jeldbuizen te brengen. Maar een paar uur later was alle leed verge ten. In en rond het Statler Hilton Hotel liepen de delegatieleden van de ..Amsterdam and Holland promo tion" met een hoge borst rond. „Was me dat even een fraaie reclame voor Nederland: 21 minuten lang in de Today-show, waarin doorgaans voor een simpel minuutje reclame een bedrag van 15.000 dollar moet wor den betaald Dat de uitzending zo geslaagd is geworden is voor een goed deel te danken aan het laaiende enthousias me van Barbara Walters, die het programma presenteerde en niets dan lof toezwaaide aan de Nederlandse couture en confectie. De show begon met korte flitsen van negen Neder landse klederdrachten, ging over in een modeshow van ca. 13 minuten en besloot met het interview, waar in de meisjes behalve de kritiek op de hoeden van de Amerikaanse vrouw ruimschoots gelegenheid hadden om te zeggen „hoe prachtig" zij New York wel vonden. Weesmeesters Intussen hangt het schilderij. Het hangt sinds dinsdagavond in de be roemde Metropolitan Museum of Art op de hoek van de Fifth Avenue en de 82ste straat. Honderden Newyor kers hebben zich al vergaapt aan dit 17de eeuwse doek van Nicolaas Eliasz Pickenoy, dat burgemeester Van Hall dinsdag tydens een door de stad New York aan de delegatie leden van de „Amsterdam and Hol land promotion" aangeboden diner officieel als „De weesmeesters van Amsterdam" heeft aangeboden. Ach. de Newyorkers hebben er geen weet van wat zich allemaal rond dat schilderij heeft afgespeeld. Dat gebeurde allemaal in A'dam. besloot de gemeenteraad een schut tersstuk in bruikleen af te staan aan het Metropolitan Museum of Art, dat immers op de in Amsterdam gehou den veiling van de beroemde collec tie-Dreesmann een fraai schutters stuk door een andere koper voor de neus zag weghalen. Uit de kelders van het Stedelijk Museum is met zorg „De weesmeesters van Amster dam" uitgezocht, maar toen bleek, dat dit helemaal geen schuttersstuk, maar een regentenstuk was. Begin april werd het naar Amerika ver scheept, maar het was nog niet aan gekomen of schilderijenkenners ble ken het oneens over de naam van het schilderij. Neem Ton Koot, se cretaris van t rijksmuseum, die kan vertellen, dat hetzelfde doek als „De regenten van het Spinhuis" in een catalogus van zijn museum staat af - geheeld. Burgemeester Van Hall heeft daarover gezwegen in zijn speechje. Natuurlijk, als hij had gezegd, dat het „De theemeesters van de Zeedijk" zouden zijn, had men het fraaie kunststuk met evenveel blijd schap aanvaard. Het is immers een meesterwerk uit dezelfde gouden eeuw als waarin Rembrandt leefde? Het schilderij hangt en voor de ge meente Amsterdam is dat weer een zorg minder. Een van de zorgen was ook de enorm hoge transportkosten van de haven van New York naar het museum. Terecht meende men in Amsterdam, dat het in een han teerbare krat verpakte schilderij door drie man en een vrachtautootje over de zes kilometers van de pier naar de Fifth Avenue kon worden ver voerd. Maar men had niet gerekend op de macht van de Unions de Amerikaanse vakbonden die voor geschreven, dat het transport zou ge schieden door niet minder dan twin tig stoere kerels en drie vrachtauto's. En dat alles moest in dure dollars worden betaald. Schiphol De naam van Jan Dellaert, de „vader van het nieuwe Schiphol" is woensdag meermalen gevallen in het luxueuze Waldorf Astoria Hotel New York, waar ruim honderd Amerikaanse luchtvaartdeskundigen, industriëlen en handelsmensen wa ren uitgenodigd door de directies van Schiphol en K.L.M. Jan Dellaert. de twee jaar geleden overleden oud-directeur van Schip hol, was in Newyorkse luchtvaart kringen een bekende figuur, die grote waardering ondervond vanwege zijn slag en met erkenning van het feit, dat de opzet in wezen juist was, heeft hy nog voor zijn dood de oplossing gegeven voor tal van problemen, die met de afwikkeling van grote aan tallen luchtreizigers samenhangen. Voor de Newyorkers, die openlijk hun waardering uitspraken voor zijn kennis en inzicht, was het te laat. Maar de Amsterdammers zullen er hun voordeel mee doen: Schiphol wordt straks een modelluchthaven. Op de eerste verdieping van Wal dorf Astoria trekt de K.L.M. deze veertien dagen de aandacht met een informatiestand, die de gehele be roemde Peacock Alley van het hotel in beslag neemt. Er zijn perken met Nederlandse bloemen ingericht, die dagelijks met frisse zendingen wor den ververst en aan de muren han gen grote foto's, die vertellen hoe aantrekkelijk Nederland toch wel is voor toeristen, d!ie Europa gaan „doen" .Natuurlijk moeten zij hun Europese reis in Nederland beginnen en de actieve K.L.M.-stewardessen putten zich daarbij uit in argumen ten, die duidelijk moeten maken hoe fijn het dan wel is om dan per K.L.M.-jet te gaan. gezonde ideeën over de inrichting en exploitatie van luchthavens. Hij heeft met het oog op de plannen voor het nieuwe Schiphol alle voorname luchthavens van de wereld bestu deerd. Het was tenslotte het New yorkse vliegveld Idlewild onlangs herdoopt in John F. Kennedy Inter national Airport dat model heeft gestaan voor dat nieuwe Schiphol, dat inmiddels een begin van uitvoe ring heeft gekregen. Maar dat beroemde, in hoefijzer- vorm aangelegde Kennedy Airport is zo hebben wij bij aankomst in New York weer ervaren niet je ware. Jan Dellaerts zag de fouten I dan ook zo groot zou z(jn valt van de luchthaven met een oogop- I betwijfelen. Amsterdam en Nederland slagen er aardig in de aandacht te trekken, hier in New York, waar de wereld tentoonstelling nog net niet is begon nen en waar de mooie meisjes van de Folies Bergère (de propaganda stunt van Frankrijk bU de opening van de wereldshow) nog net niet zijn aangekomen. Want of de belangstel ling voor de evenementen van de „Amsterdam and Holland promotion" te (Van onze correspondent in Bonn) Wie nu in Duitsland over ,,Hèt proces" spreekt heeft het niet over Auschwitz. Hèt proces is de rechtsstrijd tussen de Volks wagenfabriek en het consumentenblad D.M. In een land waar de garage de tempel van een nieuwe religie is geworden, sloeg D.M.'s bewering dat de Volkswagen 1500-S .onbetrouwbaar" is, in als blasfemie. Vertoornd eisen industriële pausen een rechterlijke banvloek. Maar even luid protesteren de consumentenketters tegen deze „industriële inquisitie". In de griep-greep bent (I lusteloos maar beslist niet machtelOOS! Neem 1h direct Rheumin. Rheumin - tabletten helpen snel, zeker en bovendien veilig! Ook door de gevoelige maag uitstekend te verdragen. 20 tabletten 75 ct. Een Brocades - product, dus: vertrouw er op! Wie er gelovig is en wie ketter, wordt ook beslist door de vraag of men al of niet in een Volkswagen rijdt. Maar ook de gelovigen twijfe len. Jarenlang hebben zij standvas tig de hoon verdragen dat de V.W. er uitziet als een kever, ongemak kelijk zit en kabaal maakt. Triom fantelijk zijn zij overgestapt naar de „grote echte auto" die eindelijk uit Wolfsburg kwam. En zij tooiden zich met sportpetten toen de V.W. 1500S verscheen. Want S betekent „sport" en „speciaal", ruikt naar het rencircuit en heeft twee heuse car burateurs. Toen kwam het hoge woord van D.M.: onbetrouwbaar! Het allererg ste woord. Alles had gemogen: sma keloos, tam, vervelend, slap. Maar niet dit, niet onbetrouwbaar. Dit is een land waar „zuverlassig" het hoogste heiligste kriterium is. Zoals veel Duitsers by eten den ken: „Het hoeft niet lekker te zijn als het maar veel is", zo geldt voor gebruiksartikelen hier meestal: Het hoeft niet mooi te zijn als het maar ijzersterk is". En ijzersterk is de V.W. IJzersterk was de V.W. heeft D.M. nu geschreven. Bewys? Tien vrolij ke testryders van D.M. zyn erin ge slaagd de motor van de 1500-S in 50.000 km acht maal in de soep te draaien: klepbreuken, stoterstangen- genbreuken, zuigerbreuken. En al- tjjd op de derde cilinder. „Een auto van niks" zei een tester," „Een lam me eend", zei een andere. „Onbe trouwbaar", zei D.M. Voor iedereen die een weinig ver stand van auto's heeft, is het zon neklaar dat de D.M.-testers de V.W. over zjjn toeren hebben gejaagd. Wat bjj vroegere V.W.'s nauweiyks kon, kan in de lagere versnellingen wel, nu de boxermotor door de twee car burateurs eindelijk voldoende vul ling krygt. Het kleppenmechanisme van de platte motor met zyn lange stoterstangen verdraagt veel, maar niet 2000 toeren teveel. Is de V.W. 1500-S daarom onbe trouwbaar? Volstrekt niet. Onbe trouwbaar is slechts de rechtervoet van de Duitse automobilist. Die voet is van lood en kent maar één stand: op de plank. Er is geen land waar met minder consideratie wordt ge reden dan in Duitsland. Voor de an dere weggebruiker. En voor de eigen auto. Van het Duitse kleppenmechanis me moet men hier overschakelen naar de Duitse ziel. Heinrich Schmidt, op kantoor een voegzaam man die zijn rangen en standen kent, wordt achter het wiel een agressor. Hij laat zich gelden, hij moet voorby. vooraan, voorop. Maar de automobiel is in Duits land niet alleen een aanvalswapen, het is ook een status-symbool. By een bepaald jaarinkomen wil men geen Mercedes, dan moet men een Mercedes En Heinrich Schmidt die te voet zyn plaats kent, kent die tussen vier wielen niet. Zo jaagt hy zyn kleine motor over de eindeloze Autobahnen tot de kleppen beginnen te zweven. Lukt het hem een Mer cedes voorby te komen, dan is hy één moment lang ook „Herr Gene- ral-Direktor". Lukt het hem niet, dan is een ambulance toch altyd gauw by de hand. maakt. Het heeft van de enige auto ter wereld die de reputatie had on verwoestbaar te zyn, 'n versie vervaar digd, die kan bezwyken onder de rechtervoet, niet van Henk Smit of van Henry Smith, maar wel van Hein rich Schmidt. En nu is de ramp daar: autoverkopers willen V.W. 1500-S m als inruil wagen accepteren. En onder de sportpetten zyn de hoofden van de S-rijders wat meer naar voren gebogen. Horen zy zwevende kleppen? Ho ren zy een krukas dreunen? Horen zy stoterstangen tikken? zy weten het niet Maar als men geconcen treerd luistert, kan men in iedere draaiende motor dat geluid horen wat men vreest te horen. En dan is de pret eraf. Er zyn nu veel ongelukkige men sen in Duitsland, kopers of as pirantkopers van de V.W. 1500-S. Zy debatteren er by bier en Bockworst over. Ook over het proces (13 aan klachten met eisen van in totaal zestien miljoen mark en geschatte proceskosten van één miljoen mark). Het hoofdproces begint op 26 mei. Rotterdamse scheepsbouwers slaken zucht van verlichting (Van onze R'damse correspondent) Als troepentransportschip „Ox fordshire" is het in mei van het vorig jaar naar Schiedam gekomen, als luxe passagiersschip „Fairstar" verlaat het zondag de werf van Wil- ton-Feyenoord NV. Df scheepsbouwers zullen een zucht van verlichting slaken: met dit schip hebben ze de laatste tyd nogal vat te stellen gehad. In die onge lofelijk korte verbouwlngstyd, waar in er vaak met 2500 man tegeiyk op werd gewerkt, veranderde het van eigenaar, waardoor er steeds nog iets anders aan het schip moest gebeu ren. Met het gevolg, dat de aanvan- keiyke opleveringsdatum niet kon worden gehaald. Het schip lag wel op de later over eengekomen datum van 29 april ge reed, maar werd nog niet geaccep teerd. Want de nieuwe eigenaar, de onder de Liberiaanse vlag opereren de Fairline Shipping Corporation, legde de internationale voorschriften weer anders uit dan de Engelsen van de Bibbylines. En dat. terwyi de v/erf een clausule had aanvaard, dat het voor elke dag dat het schip later gereed zou komen, een enorme boete zou betalen. Nog dient het geschil voor de Internationale Kamer van Koophandel in Parijs, die zal ar- bitreren. Intussen hebben werf en opdrachtgever een regeling getroffen, zodat het schip kan gaan varen. Het geschil loopt over een bedrag van niet meer dan 1 procent van de aan nemingssom, aldus W. F.-directeur, ir. J. E. Woltjer. Maar dat is op een werk van 30 miljoen gulden nog al tyd drie ton. Wat eerst een vuile was bleek, ligt nu schoon in de lin nenkast, aldus de heer Woltjer. Gisteren is de Liberiaanse vlag op het passagiersschip gehesen. Zondag vaart de Fairstar de Waterweg uit. In Southampton moet er nog wat aan het schip gebeuren en dan pas zullen er 1850 passagiers en 480 be manningsleden aan boord mogen stappen. De Fairstar gaat varen tus sen Engeland en Australië via Na pels. Het zal voomameiyk emigran ten als passagiers krijgen. Het schip is voor een emigrantenschip byzon- der luxueus ingericht met veel salons en bars. Om het gemakkeiyk schoon te houden en de bemanning, die zal bestaan uit 160 Italianen en 320 Chinezen uit Hongkong zo klein mo- geiyk te houden z(jn vrywel alle betimmeringen, vloerbedekkingen en meubels gemaakt van hard-plastic. CHARLIE CHAPLIN is 75 jaar geworden. In de trein, die hem op zijn verjaardag van Lausanne naar Milaan bracht* bood zijn medepassagier, de be kende circus-clown hem een taart aan. Ill[llllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllillllllllllllll!:!1 '|j| Advertentie DUET ÜVYXOINTS met GRATIS spaarzegels Eén fout Terug naar de kleppi V.W. Wolfsburg heeft van de én fout ge- (Van een medewerker) Hij dacht dat hij iedereen te slim af was, maar op de 20ste juni van het vorig jaar was het spel uit voor Stig Erik Constans Wen nerstrom, 57 jaar, overste van de Zweedse luchtmacht bij de gene rale staf, adviseur voor ontwapeningsvraagstukken van de Zweed se regering, drager van de Vasa- en de Nordstjern-orde en van de Amerikaanse Legioen of Merit. Hij was een elegante en bemin nelijke verschijning, een graag geziene gast op de feestjes van Stockholms upper ten. Zelfs de koning van Zweden rekende hij tot zijn vrienden. Hij woonde in Stockholms miljonairswijk Djursholm in een villa, die enkele tonnen had gekost. Toch had niemand zich ooit afgevraagd hoe deze man, die niet over een eigen vermogen beschikte, zich dit kon permitteren van zijn salaris als overste, dat toch niet meer dan 3000 gulden per maand bedroeg. Het antwoord op die vraag kwam pas op die 20ste juni toen Stig Wen. nerström door drie mannen in bur ger werd aangehouden op de hoek van de Freds- en de Malmskllnads- gatan ln Stockholm: „Wilt U zo vriendeiyk zyn ons te volgen, over ste?" Een zwarte limousine reed voor, als op bestelling. Een half uur later legde Wennerstrom voor Zwedens opperste spionnenvanger, officier van Justitie Werner Ryhnlnger, een vol ledige bekentenis af: „Al vyftlen jaar spioneer ik voor de Russen Gebruind Nu staat hij terecht in de met eikenhout betimmerde zaal op de tweede verdieping van het paleis van justitie in Stockholm, de vlotte luchtmachtoverste met de kille grijze ogen. Hy is prachtig gebruind, als kwam hij van de wintersport, ondanks het feit dat hy al byna tien maanden gevangen zit: na een mislukte zelf moordpoging heeft de gevangenisarts hem veel zon en frisse lucht voorge schreven. Sindsdien heeft het de overste officieel is hy nog steeds in dienst, van de 20ste juni 1963 af staat achter zyn naam op het mi nisterie van Defensie: verhinderd dienst te doen aan frisse lucht niet ontbroken. En als de zon maar even scheen, mocht hy zonnebaden nemen! Maar mocht Stig Wennerstrom gehoopt hebben als een gebruinde held in publiek te mogen optreden, dan heeft hy zich toch vergist, zyn openbare optreden was slechts van korte duur. Onmiddeliyk na de opening van de eerete zitting zette rechter Ingvar Agren het proces achter gesloten deuren voort. Al even geheim is het dossler- Wennerström, dat inmiddels een respectabele omvang moet hebben aangenomen. Helaas voor de Zweden komt die geheimzinnigheid te laat. Topspion Wennerstrom behoorde niet voor niets tot de best betaalde em- ployées van de geheime dienst van het Russische rode leger: 36.000 gul- doen jaarlyks streek Wennerstrom op gedurende de vyftien jaar dat hy voor Moskou werkzaam was. Hy had meer kunnen brygen, maar sprak het geheime Russische kon to, waarover hy vryelyk mocht beschikken niet aan. „Om geen verdenking te wek ken", zo verklaarde hy na zyn ar restatie. Maar intussen leefde hy er best van. In ruil voor zyn goede leventje verstrekte de Zweedse over ste Moskou een schat aan inlichtin gen. niet alleen over de Zweedse, maar over de gehele Westerse defensie. Stekelvarken De toenmalige bevelhebber van de NAVO in Europa, generaal Lauris Norstadt, riep b(j het bericht van Wennerströms aanhouding vertwU- feld uit: „Myn God. hy weet alles!" Premier Tage Erlander van Zwe den zei: „Dit is het ernstigste en af schuwelijkste schandaal, dat wy ooit in Zweden hebben beleefd." Een hooggeplaatste Zweedse militair ver klaarde later: „Wy voelden ons als een stekelvarken, dat men alle ste kels heeft uitgetrokken". Die heftige reacties waren alleszins verklaarbaar. Van 1952 tot 1957 was Wennerstrom luchtmachtattaché ge weest bij de Zweedse ambassade in Washington. Als zodanig was hy vol ledig op de hoogte van tal van Amerikaanse defensiegeheimen. Van 1957 tot 1961 had de overste als chef van de afd. luchtmacht, in Zwedens gen. staf toegang tot alle geheime stukken, die de Zweedse luchtverde diging betreffen. Als leraar strategie van de hogere Zweedse luchtmacht- school en als adviseur in ontwape ningsvraagstukken van de Zweedse regering onderhield Wennerstrom bovendien nauwe contacten met de NAVO-staven in Noorwegen en De nemarken. Het is een raadsel hoe Wenner- ström zyn spionagewerkzaamheden zolang heeft kunnen uitoefenen zon der verdenking te wekken. Zelfs zijn echtgenote, Ulla, die 24 jaar met hem getrouwd is geweest, had er eeen flauwe notie van, evenmin als Wen nerströms twee dochters. Er rees pas verden.:ine, toen de Britse militaire geheime dienst alarm sloeg: de Is raëlische Moskou-spion B«r (die nu in Tsraël zijn straf uitzit) maakte verdacht veel reizen naar Zweden Zat daar misschien het lek, dat er de oorzaak van was, dat de Russen steeds maar weer op de hoogte waren van tal van NAVO-geheimen? De chef van de Zweedse geheime dienst P. G. Vinge, stelde een nauwkeurig onderzoek in naar de antecedenten van hooggeplaatste militairen. Daar- by viel zyn ook al spoedig op Wen nerströms naam. Twee jaar Wennerström was vaak in Moskou geweest, tydens de oorlog en van 1948 tot 1951 was hy zelfs luchtvaart, attaché ln de Russische hoofdstad. Hy behoorde tot de weinige Zweedse officieren die vloeiend Russisch spraken en leidde, zo ontdekte de chef van de geheime dienst nu ook, voor een overste een wel wat erg luxueus leven in zyn miljonairsvilla. Van dit ogenblik af werden Wenner ströms gangen nauwkeurig nagegaan. En toen hy in 1961 werd benoemd tot adviseur van de regering in ontwa- peningsvragen was zyn lot in feite al bezegeld Wennerström werd, uiteraard zon. dat er iets van te weten, omringd met personeel van de geheime dienst, zyn nieuwe kantoor in een dépen dance van het ministerie van Buiten landse Zaken, zogenaamd omdat er in het hoofdgebouw „geen plaats" meer was was volgestopt met ver borgen microfoons en bandopname apparaten. De spion-overste bleek echter niet voor één gat te vangen te zyn: het zou nog byna twee jaar duren, voor dat contra-spionagechef Vinge ge noeg bewysmaterlaal tegen hem in handen kreeg. En dit was nog niet eens van zyn eigen personeel afkom stig, doch van Wennerströms werk ster Carin Rosen, die haar werkgever ai enige tyd verdacht en de hand wist te leggen op een rolletje micro, films v. Russische makeiy, dat Wen nerström had gebruikt voor het fotograferen van geheime documen ten. Nu, na byna tien maanden voor arrest, moet overste Wennerström zich dus voor zyn daden verantwoor den. Het is wel zeker, dat hy tot levenslang zal worden veroordeeld. Dat is de zwaarst mogeiyke straf, want Zweden kent de doodstraf niet. Enige tonnen heeft de spionage Wennerström opgeleverd. Zijn ver raad heeft Zweden echter miljarden gekost: een groot deel van de uiterst kostbare voorzieningen, die het land voor zyn verdediging had getroffen, was tengevolge van Wennerströms activiteiten volledig waardeloos ge worden. Een belangryke vraag waarop men tydens het proces stellig een ant woord zal pogen te vinden, is welke motieven de overste tot zyn verraad kunnen hebben geleid. De vooraan staande Zweedse jurist Olof Sarn- mark, die in opdracht van de officier van Justit'e een lijvig rapport heeft opgesteld, waarin de persoonlykheid van de spion wordt geanalyseert, komt tot de conclusie, dat Wenner ström "n „Streber" was met een zle- Een soldaat van het West- duitse leger, die er stiekem vandoor was gegaan om een avondje in de stad door te brengen, keerde 's avonds i naar de kazerne terug en klom op het frame van zijn fiets om zo over de muur te kunnen komen. Op dat moment kwam er een burger langs. „Och. ivilt u misschien even mijn fiets vasthouden, dan kan ik ge makkelijker over de muur klimmen", vroeg de soldaat. De ander kon hierin komen, hield de fiets vast en gaf de jonge soldaat met zijn vrije hand nog een zetje. Eenmaal bovenop de muur gooide deze een sigaar naar beneden. „Mijn dank", zei hij, „en wilt u de fiets nog even naar het wachthuisje rijden?" De volgende morgen ston den de soldaten, die in de kazerne gelegerd waren, in het gelid op het kazerne plein. want generaal Herzog zou hen komen inspecteren. De generaal kwam al gauw. Hij liep de rijen langs en bleef staan voor een soldaat die doodsbleek werd. Hij keek de soldaat aan, gaf hem een sigaar, zei: „Nog welbedankten draaide zich om keiyke geldingsdrang. Omdat hy langs de normale weg hiertoe nim mer in staat zou zyn, probeerde hy door middel van spionage invloed uit te oefenen op de internationale politiek, zo meent Sarnmark. Chantage Zelf heeft Wennerström gezegd, dat hy uit politieke overtuiging zou hebben gehandeld, maar dit ïykt voor een man, die tydens de oorlog nog uitriep: „Ik ben een goede nazi" en het nog meende ook, toch niet erg waarschynlyk. Het feit dat de Rus sen over bepaalde gegevens beschik, ten, waarmee zy chantage op d« overste konden plegen, lykt een aan. nemeiyker verklaring voor Wenner ströms verraad te zyn. Volgens het Zweedse blad Expres sen zou Wennerström als luchtvaart- attaché in Washington met een jon geman een tegennatuuriyke affaire hebben gehad. De Britse spion Vas- sall werd op soortgelijke gronden door de Russen tot spionage aangezet. En tenslotte is het natuuriyk verre van uitgesloten, dat Wennerströms be langrijkste motief geldgebrek was. De Zweedse minister van Defensie. Andersson. heeft over Wennerström gezegd, dat deze behoorde tot het type mensen, dat het koste wat het kost in de hogere kringen wil leven. Zyn kennissen hebben de overste gekenschetst als een gevoelsarme figuur met een liskoude blik. En een Zweedse generaal beweert, dat Wen nerström over lijken zou gaan om ziin doel te bereiken. Ondanks alles wat er thans door vriend en vlland over hem beweerd wordt is er intus sen één die Stig Wennerström trouw blijft: zyn echtgenote. Wennerström heeft haar na ziin arrestatie vorige zomer vooreesteld. dat zy zouden eaan scheiden, ..maar", zegt Ulla Wennerström. „als een kleine tegen, orestatie voor alles wat hil voor mil en miin dochters heeft gedaan heb ki cezegd, dat ik od hem zal wachten. Voorlopig werk ik als een slavin om ons huis te kunnen behouden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1964 | | pagina 13