W illem Andriessen:
-76- overleden
TTÖP
Er dreigt een tekort
bollenschuren
aan
kunst
kalei öoscqqp
KREYMBORG
WINDJACK
KREYMBORG
Meer afzet van zeevis
in het binnenland
Kampkind
zoekt zijn
familie
Groot pianist en
beminnelijk mens
fan
ant
Geslaagde sprong
van Seth Gaaikema
EEN GROOT VERLIES
Poolse intellectuelen willen
vermindering van censuur
IKimiaÏÏ? RciiSS toestand van de 84-jarige ge-
Mae Arthur
zeer verzwakt
nü 19?°
Als het areaal wordt uitgebreid
Onvoldoende
reserves
Naar beroeps-cabaretier
Opgericht 1 maart 1860
Dinsdag 31 maart 1964
Derde blad no. 31224
(Van onze kunstredactie)
De bekende pianist Willem Andriessen is in de nacht van
zondag op maandag op 76-jarige leeftijd in zijn woning in de
Frans van Mierisstraat te Amsterdam aan een hartaanval over
leden. De overledene genoot vooral bekendheid als muziekpe
dagoog en vertolker van de pianoconcerten van Beethoven en
Chopin.
Kunstschilder Teun Bakker
overleden
De Amsterdamse kunstschilder
Teun Bakker is in een ziekenhuis te
Amsterdam op 69-jarlge leeftijd
overleden. De schilder was een
oud-leerling van de Rijksacademie
voor Beeldende Kunsten in Am
sterdam. Hij schilderde voorna
melijk stillevens. De heer Bakker
werd te Purmerend geboren, maar
woonde vrijwel zijn gehele leven
in Amsterdam. HU was daar lid van
de schilder- en beeldhouwersvereni
ging „Arti et Amicitae".
In de jaren van 1960-1963
Willem Christiaan Nicolaas An- terd en steeds werden wij getroffen
drlessen werd op 25 oktober 1887 te
Haarlem geboren. HU ontving zUn
eerste muziekonderricht van zUn va
der en studeerde vervolgens aan het
conservatorium te Amsterdam, waar
Bernard Zweers (compositie) en J.
B. C. de Pauw (piano) zUn leer
meesters waren. Reeds drie jaar la
ter behaalde hU zUn einddiploma.
In 1908 verwierf hU de Prix dTSx-
cellence voor piano en orkest.
In 1910 volgde zUn benoeming tot
leraar aan het conservatorium in
Den Haag. Van 1918—1924 was hU
hoofdleraar aan de muziekschool van
de MU tot bevordering der Toon
kunst te Rotterdam, waarna hU weer
naar Amsterdam kwam als hoofdle
raar aan het Conservatorium, waar
hU zelf zUn opleiding genoten had.
In 1937 werd hU directeur van het
Amsterdamse Conservatorium als
opvolger van Sem Dresden. HU heeft
deze functie tot 1953 bekleed.
Willem Andriessen heeft verschil
lende werken gecomponeerd, o m.
een mis in es voor soli, gemengd
koor en orkest. Deze mis is na 30
jaren voor het eerst uitgevoerd in
1943, ter gelegenheid van het Paas
feest, in de kathedraal in Den Bosch.
Voorts een concertouverture, twee
pianoconcerten, muziek voor het
lustrumspel „Willem van Holland"
van het Utrechts Studentencorps en
tal van liederen.
Toch verwierf hU als pianist de
grootste bekendheid. De grote en vele
successen, die hU niet alleen in eigen
land, maar ook over de grenzen be
haalde, stempelden hem tot een pia
nist van internationale reputatie.
HU was Officier in de Orde van
Oranje Nassau, en Officier der
Kroonorde van België.
Ter gelegenheid van zUn 50-jarig
Jubileum in 1957 als musicus werd
Willem Andriessen ereburger van de
stad Amsterdam.
Aan Willem Andriessen bewa
ren wU ook als „mens" bijzondere
herinneringen. Zjjn beminnelijkheid
was groot, evenals zijn levenswijs
heid en humor.
Zijn talrijke recitals, welke inder
tijd steeds een getrouw en warm ge
stemd auditorium trokken, be
hoorden tot de hoogtepunten van
het muziekseizoen. Talloze malen
hebben wU hem met eerbied beluis
door zijn intens muzikaal, evenwich
tig spel.
Grote liefde werd hem toegedra
gen door de talrijke leerlingen, die
deze sympathieke kunstenaar als op
handen droegen.
Ook heeft Willem Andriessen veel
vuldig op de bres gestaan voor Ne
derlandse componisten, wier werken
hU in het buitenland grote bekend
heid heeft verschaft. Tot op hoge
leeftUd is hU opgetreden. Ook zUn
vele lezingen voor de radio over mu
zikale onderwerpen trokken sterk de
aandacht, want hU was een briljant
causeur.
Ondanks zUn vele successen is
Willem Andriessen steeds de een
voudige, bescheiden mens gebleven,
die zich volledig in de dienst stel
de van hetgeen hem het liefste was:
de muziek in al haar veelzUdige fa
cetten.
TUdens zUn gUzelaarschap gedu
rende de tweede wereldoorlog heeft
Willem Andriessen zUn medegevan
genen bU voortduring de schoonste
uren geschonken, zowel met zUn spel
als met zUn causerieën.
Deze voortreffelijke pianist en
even voortreffelijke mens, die tot
tien dagen voor zUn heengaan nog
met ongekende vitaliteit de „Kunst"
diende en dagelijks piano „studeer-
kg en 20.635.000 kg. De export van de
tong was in 1962 14.281.000 kg en
hiermee Wjna het dubbele van 1960
toen deze export 7.540.000 kg bedroeg.
In 1963 was deze uitvoer lager, mede
veroorzaakf, door de lagere tongen-
vangsten. De uitvoer van schol was in
1960 bijna 5 miljoen kg en in 1963
ruim 7.6 miljoen kg.
De invoeren van zeevis zUn onge
veer gelUk als de uitvoeren. Deze be
droegen in de jaren 1960 tot en met
1963 achtereenvolgens 13.842.000 kg,
16.000.000 kg. 17.287.000 kg en
19.884.000 kg. Minstens 80% van deze
invoeren is rond vis en wel in hoofd
zaak kabeljauw. Deze vis komt in
hoofdzaak als gefileerde vis of als
diepvries in ons land. De invoer van
platvis nam in 1963, vergeleken met
1962 toe, maar bleef van geringe be
tekenis. De invoer van makreel nam
aanzienlijk toe als gevolg van de
sterke daling in de eigen aanvoer.
De binnenlandse afzet van de vier
belangrijkste rondvissoorten kabel
jauw, kool vis. schelvis en wUting is
sinds 1960 met 10% toegenomen. Dea
hoeveelheden bedroegen resp. 30.2
miljoen kg, 31.5 miljoen kg, 32.7 mil
joen kg en 33.7 miljoen kg. Hiervan
maakt de kabeljauw minstens voor
40% deel uit.
De afzet in het binnenland van.
platvis is ook toegenomen van 11.2
miljoen kg in 1960 tot 14.9 miljoen kg
in 1963. De schol blUft steeds de be
langrijkste platvissoort en wel 8.9
miljoen kg in 1960 en bUna 13 miljoen
kg in 1963.
Bjj de conservenindustrie zien wjj
j een teruggang in de verwerking van
makreel. Deze was in 1960 10.2 mil
joen kg en in 1963 2.8 miljoen kg. De 1
vismeeündustrie kreeg in 1963 bijna
2.5 miljoen kg vis (haring niet inbe- j
"repen). Hiervan maakte de wijtinr j
deel uit voor 1.7 miljoen kg. In 1960
werd 0.7 miljoen kg vis naar de vis-
meelfabricage gedirigeerd.
WILLEM ANDRIESSEN
de" om op peil te blijven, daarbij
zUn aandacht bleef besteden aan en
kele bü uitstek begaafde leerlingen,
wier studie bü Willem Andriessen
voor hen van uitzonderlUke waarde
was ,zal nog lang in onze herinne
ring bewaard blüven.
Voor muzikaal Nederland betekent
zjjn dood een schok.
Voorstelling Ned.
Dans Theater
Het Ned. Dans-Theater geeft
maandag 6 april een voorstelling in
de Kon. Schouwburg te Den Haag.
Het programma vermeldt: Als
openingsballet „Grand pas Espag-
nol" met voor het eerst in Den
Haag Milly Gramberg en Job San
ders als solisten. De choreografie is
van Benjamin Harkarvy op muziek
van Maurice Moskowski.
Het ballet „Interieur" in de cho
reografie van Jaap Flier op speciaal
hiervoor gecomponeerde muziek
van Otto Ketting, in opdracht van
de Johan Wagenaar Stichting.
Décor en kostuums zUn van Roger
Chailloux. Solisten zUn Willy de la
BUe en Charles Czarny.
Na de pauze gaat het ballet
„Symphony in three movements'
van Hans van Manen op de gelijk
namige muziek van Igor Stravinsky.
Décor en kostuums zUn van Nico
laas WUnberg. De voorstelling wordt
besloten met de première voor Den
Haag van het humoristische ballet
„Omnibus", dat Hans van Manen
onlangs maakte t.g.v. de gala
voorstelling van het Boekenbal
1964.
De muziek is van Stan Getz,
Eddie Sauter en Jean Sibelius.
Solisten zijn o.a. Anne Hyde,
Hannie van Leeuwen, Marian Sar-
stadt. Charles Czarny, Han Ebbe-
laar, Gérard Lemaitre, Glen Tetley
en Richard Zelens.
Onderscheiding
voor Feike Asma
Gelijk gemeld, is de organist
Feike Asma die telkenjare zoa
groot aandeel heeft in de KatwUkse
zomerconcerten, is een byzondere
onderscheiding ten deel gevallen.
De Franse „Académie pour Arts
et Sciences" heeft hem de zilveren
medaille toegekend voor zUn ver
diensten voor de Franse orgelkunst.
Deze onderscheiding, die elke drie
laar wordt toegekend, is bestemd
voor de kunstenaars met grote ver
maardheid, wier verdienste voor de
Franse cultuur of de daaruit stam
mende kunstuitingen in andere lan
den algemeen erkend is.
Feike Asma zal de medaille in
ParUs in ontvangst nemen op zon
dag a.s. 26 april in het „Grand
Palais de Mutualité". Een der
Franse ministers zal de decoratie
uitreiken. Na zUn terugkeer in ons
land zal de heer Feike Asma m
enkele plaatsen van ons land spe
ciale Franse concerten geven.
Expositie te Schiedam
In het StedelUk Museum van
Schiedam zal van 4 april tot 4 mei
een tentoonstelling worden gehou
den van het werk van de in Mexico
levende Nederlandse schilder Bart
van der Schelling.
Brief aan premier Jozef Cyrankietcics
Vierendertig vooraanstaande
Poolse intellectuelen hebben een
brief aan de Poolse premier.
Jozef Cyrankiewicz, onder
tekend. waarin dringend ver
zocht wordt om vermindering
van de censuur „overeenkomstig
de waarborgen van de Poolse
grondwet". Tot de onderteke
naars behoren bekende mannen
en vrouwen op het gebied van
wetenschap, filosofie, literatuur,
geschiedenis, sociologie, kunst en
economie.
De brief, die tien dagen geleden
werd verzonden, is nog niet beant-
oword en ook niet gepubliceerd. De
censuur vormt een „bedreiging voor
de nationale cultuur", aldus de brief.
Er wordt in gepleit voor eerbiedi
ging van de rechten van de mens
in de vorm van een vrUe nieuws
voorziening en uitwisseling van me
ningen. Het voorstel tot het zenden
van een dergehjke brief werd voor
het eerst geopperd op een recente
bU eenkomst van de Poolse schrij
ververeniging. toen verscheidene
sprekers kritiek leverden op het of
ficiële beleid ten aanzien van on-
derwUs, publikaties en pers. Volgens
hen wordt geschiedenis op de Pool
se scholen „verdraaid" onderwezen
en geeft de pers slechts „halve waar
heden". Een hoogleraar vroeg zich
af. waarom de Russische „bestsel
ler". „een dag in het leven van Iwan
Denisowitsj" niet in het Pools was
uitgegeven
Advertentie
TV-reclame door
openlucht-reclame
dagelijks overtroefd
Over het nut en de wensehjkheid
van reclame op de beeldbuis lopen
de meningen uiteen. WU willen ons
hier dan ook niet in deze discussie
mengen. Zonder ook maar één
woord ten nadele van reclame op
de TV te willen zeggen, kunnen
wU echter wèl vaststellen dat er in
Nederland honderden plaatsen be
staan waar reclame in de meest
daadwerkehjke en beste betekenis
bedreven wordt, die TV-reclame in
vele opzichten de baas is: de markt.
Nergens immers vindt het publiek
zo een grote hoeveelheid artikelen
tegen zulke lage prUzen als déér,
nergens bestaat een dergelUke mo
gelijkheid tot kiezen, keuren en
vergelUken. Marktkoopman en
straathandelaar staan borg voor
uitstekende kwaliteit (zij hebben
niet voor niets zo veel vaste klan
ten) en nergens is het zo gezellig
en voordelig als op de markt,
want
OP DE MARKT IS UW
GULDEN EEN DAALDER
WAARD
Poolse schrijvers mogen hun ziens
wijzen officieel vryelUk uiten. Als
hun werken echter niet door speci
aal daartoe in het leven geroepen
commissies worden goedgekeurd is
de kans klein, dat deze het publiek
in boekvorm, op het toneel of in
films bereiken.
Internationale
liarpweek
De Eduard van Beinu'm Stichting
houdt van 27 juli tot 3 augustus in
Huize „Queekhoven" te Breukelen bü
Utrecht een harpweek voor jonge
harpisten. Deze week zal onder lei
ding staan van Phia Berghout (Am
sterdam) en Maria Korchinska,
(Londen).
Elke deelnemer (ster) speelt een
zelfgekozen programma, waarna tus
sen uitvoerenden en leiding een open
gedachtenwisseling zal plaatsvinden.
Voorts zullen voordrachten gehou
den worden, nieuwe composities wor
den geïntroduceerd en zoveel moge-
lyk tot uitvoering gebracht. Voor de
avonduren ligt het in de bedoeling
vooraanstaande harpisten uit ver
schillende landen voor de deelnemers
te laten optreden, zodat een duide-
hjk inzicht in de verschillende me
thoden en speelwüze verkregen wordt.
De week zal worden besloten met een
of meerdere openbare concerten. De
leiding zal uit de deelnemers de hier
voor in aanmerking komende kunste
naars aanwUzen.
(Van een bUzondere medewerker
Nu de cyfers met betrekking tot de
aanvoer, de import en de export van
zeevis over het jaar 1963 bekend zün,
is het wellicht van belang na te gaan.
welke hoeveelheden zeevis op de bin-
j nenlandse markt in genoemd jaar
j werden afgezet. Teneinde een inzicht
i te kunnen verkrijgen hoe de afzet
j zich in de laatste jaren heeft ontwik
keld geven wü hieronder de rijfers
van 1962 en 1963.
De totale aanvoeren waren in 1962
en 1963 resp. 79.978.000 en 79.088.000
kg met een gemiddelde prUs van f 0.95
en f 0.88 per kg. De aanvoeren van
rondvis waren resp 25.828.000 kg en
30.746.000 kg gemiddeld f 0.58 en
f 0.50- platvis resp. 34.817.000 kg en
35.829.000 kg en een gemiddelde prUs
van resp. f 1.59 en f 1.36; makreel
18.973.000 kg in 1962 en 11577.000 kg
in 1963 voor resp. f 0.30 en f 0.41 per
kg. Het totale aanbod van zeevis uit
eigen aanvoer is de laatste jaren vrU
constant; de voortdurende daling in
de aanvoer van makreel sedert 1961,
werd gecompenseerd door betere aan
voeren van rondvis en platvis.
In 1963 lag de gemiddelde prijs voor
platvis door een geringer aanbod vav
tong, welke vissoort doorgaans voor
hoge prijzen kan worden afgezet, op
een lager niveau dan in 1962. In het
afgelopen jaar kon een grotere aan
voer van rondvis dan in 1962 slechts
tegen lagere prijzen worden geplaatst,
In de rondvissector zijn kabeljauw,
koolvis, schelvis en wUting de belang
rijkste vissoorten. Minstens 95%. Dit
zelfde geldt voor de platvissoorten;
schol, schar, tong en tarbot.
BU de rondvissoorten zien wU de
laatste 4 jaren een toeneming in de
wUtingvangst, in 1960 was deze aan
voer 7.991.000 kg en in 1963 10.206.000
kg met een gemiddelde prUs van resp.
f 0.32 en f 0.36. Ook de aanvoer van
schelvis was in 1963 behoorlUk voor
uitgegaan. In de kabeljauwvangsten
zien we een daling. De aanvoeren van
platvis zUn sinds 1960 goed vooruit
gegaan. In 1960 totaal 23.294 kg. 1961
totaal 27 457 000 kg. 1962 33.791.000 kg
en in 1963 35.105.000 kg. De prijs van
de tong bewoog zich op een hoog ni
veau van f 2.74 tot f 3.10 per kg. Tar
bot bleef ook duur. Schol daarentegen
was in 1963 goedkoop if 0.31 per kg).
De export van rondvis is de laatste i
4 jaren toegenomen, zo bedroeg deze
resp. 5.616.000 kg, 5.645.000 kg, 5.614.000 I neraaj Douglas Macarthur is giste-
kg en 8 633.000 kg. Dit grote verschil ren weer verslechterd, doordat de
in 1963 is vooral toe te schrijven aan werking van de nieren vermindert,
de grotere export van De dag tevoren had de generaal
koolvis. Deze bedroeg in 1963 samen
6.8 miljoen kg, terwUl dit in de
voorgaande jaren circa 4 miljoen kg
bedroeg.
De uitvoer van platvis is ook sinds
1960 sterk vooruitgegaan, alleen zien
wij in 1963 een kleine daling.
De cüfers waren achtereenvolgens:
12.958.000 kg. 16.834 000 kg. 21.186.000
Advertentie
Veroverend fris..
•f _r.
after
shave
lotion.
een spoedoperatie ondergaan wegens
een darmafsluiting. Vorige week was
ook een darmoperatie, toen de pa
tiënt herstellende was van een gal
blaasoperatie die in het begin van
deze maand plaats vond. Volgens de
artsen van het Walter Reed zieken
huis in Washington wekt de toe
stand van Macarthur „ernstige be
zorgdheid',' ook al doordat bloedingen
optreden in de slokdarm.
foamback
In modern blauw
leeftijd 7 Jaar
kleine stijging per maat
Alleen geldig 1 april
STILLE RIJN tegenover de
Hartebrugkerk.
Exclusief verkrijgbaar bij de kapper!
(Van een bijzondere medewerker)
Binnenkort gaat het bestuur
van het PVS zich beraden over
de vraag of de bloembollenkwe-
kers meer hyacinten en tulpen
zullen mogen opzetten dan ver
leden jaar en hoeveel. Houdt het
zich aan zijn woord, dan zal het
areaal tulpen met tien procent
worden uitgebreid. Als de heren
na het gewichtige besluit terug
zakken in de zetels moesten ze
eigenlijk meteen beginnen met
opstellen van een smeekschrift
aan de minister van Bouwnijver
heid om alle aanvragen voor de
bouw van bloembollenschuren
het predicaat urgenter dan ur
gent te .verlenen. Want als er
meer geteeld wordt zal er ook
meer verwerkingsruimte moeten
komen. Te meer daar nog vele
schuren niet intern kunnen wor
den gebouwd, waarbij de be
schikbare ruimte nuttiger zou
kunnen worden gebruikt. En dat
moet, omdat er juist kansen zijn
op een stijging van de export.
In 1932/33 trachtte men een eind
te maken aan de enorme overproduk-
tie door de te betelen oppervlakten
aan een vergunning te onderwerpen.
Men sneed eerst een flink deel af,
maar de zachte heelmeesters van
toen hebben, aldus dr. H. J. Busé,
niet diep genoeg gesneden. De „sane
ring" bleef slepen.
De kwekers hebben de nadelen van
de produktiebeperking voor een groot
gedeelte opgevangen. Ze plantte
meer plantgoed op dezelfde opper
vlakten, voerden nieuwe bewaarme
thoden in, kregen steun van ziekten-
bestrijdingsmiddelen en wisten wat
hygiëne in het bedrijf betekent.
Ze verdienden niet veel. maar bU
het economisch herstel raakten de
half lege schuren jaarlUks ook weer
een beetje voller. Na 1955 begon de
export wat sneller te stUgen dan de
produktie. De kwekers konden aan
het langzame herstel van hun be
drijven beginnen. De exporteurs za
gen hun winsten dalen. Er is aan de
staging voorlopig geen einde te zien.
Zelfs bestaat de kans dat de curve
door een aantal vindingen in het ge
bruik van bloembollen in plaats van
een flauw oplopende lUn een hoek
naar boven krUgt.
Een arbeidseconoom heeft ons en
kele jaren geleden gezegd, dat de
bloembollenstreek blU mocht zUn
met deze geleidehjke stUging. Men
zou plotselinge uitbreidingen niet
eens kunnen verwerken. De schuur-
capaciteit zou onvoldoende worden
en er zouden geen mogelykheden tot
beter gebruik van de ruimte zUn.
Indien het bestuur van het PVS zich
aan zUn woord houdt en de teelt van
tulpen inderdaad met tien procent
uitbreidt, zodat er in drie jaar tUd
ongeveer 33 meer geteeld zou wor
den dan moet men met de schuur -
ruimte in de knel komen.
Dat gebeurt ook. Te meer daar
men geen bouwvergunningen kan
losbranden. Men behoeft niet te ver
bouwen ook, want dat zet geen zoden
aan de dUk of men kan niet verbou
wen. Vele bollenschuren steunen op
de stUlen van de stellingen, waarop
de bollen worden bewaard. Zaagt
men die stellingen er uit om met mo
dern transportabel fust te werken,
dan zouden die „knotsen" van schu
ren als een kaartenhuis in elkaar
zakken. Juiste gegevens over het
aantal stellingenschuren zUn er niet,
maar men hoort toch wel hoge per
centages noemen.
„Uit de la"
Sinds de Jongere en een aantal
oudere progressieve vakgenoten zUn
gaan beseffen, dat fiscale boekhou
dingen bedrijfseconomisch waarde
loos zUn, heeft men ontstellende za
ken ontdekt. Het bollenvak leeft „uit
de la". Het is ieder jaar weer blU als
het weer zonder al te grote kleer
scheuren ls rondgekomen. ZUn we wel
ingelicht, dan zUn er wel enige reser
ves voor de handel, maar echt ge
reserveerd voor vervanging van on
roerende goederen schUnt er bUzon-
der weinig te zUn gedaan. Jonge vak
genoten verklaarden, dat hun groot
vaders en vaders met veel moeite en
veel opofferingen de zaken van de
grond hebben getild en groot ge
maakt. maar dat ze aan het consu
meren zUn geweest..
Nu men voor het feit staat, dat het
isolement, waarin het vak altUd heeft
verkeerd opgeheven is en men zich
aan de lonen en werktUden in de
omringende steden moet aanpassen,
blUkt dat er niet voldoende reserves
zUn om arbeidsbesparende systemen
in te voeren.
Dat kunnen wel de mensen, die in
de laatste jaren schuren hebben ge
bouwd en daarin geen stellingen
hebben. ZU kunnen allerlei nieuwe
vindingen op het gebied van trans
port en opslag toepassen. De laatste
is zelfs mogelUk geworden in grote
blokken. Door het aanbrengen van
een dubbele wand in een afdeling
kan men enorme hoeveelheden bol
len in bakken met gaasbodems bU el
kaar zetten. Die bakken zet men na-
melUk op laadborden. De zUkanten
daarvan vormen een luchtkoker. De
door een gleuf ontsnappende lucht
uit de dubbele wand moet door die
koker. De laadborden zUn open aan
de bovenkant en aangezien de koker
aan het eind wordt afgesloten ont
snapt de lucht door de bollen in de
kisten. Deze kisten vormen met el
kaar een kolom en zodoende kan
men kist na kist acht hoog stapelen!
Ze worden getransporteerd op hef-
wagentjes. Geen bol wordt gegooid,
en dus niet gekneusd. De lucht is
overal hetzelfde.
In die oude stellingenschuren moe
ten alle bollen uit manden op de
stellingbladen worden geschoven en
later weer opgeraapt. Er zUn geen
grote hoeveelheden te vervoeren ln
die benauwde ruimten, die voor het
(Van onze A'damse correspondent)
Het cabaretprogramma «Avondje
Nederlands" dat Seth Gaaikema sa"
men met pianist Roelof Stalknecht
vorige week ln de kleine zaal van
het Concertgebouw ln Amsterdam
presenteerde, werd als „première"
aangekondigd. Toch was het voorlo
pig ook de enige voorstelling in de
hoofdstad. Jammer voor degenen,
die haar gemist hebben.
In het westen van het land ls de
24-Jarige Groninger student-cabere-
tler Seth Gaaikema vooral bekend
als tekstschrijver ,o.a. door zUn spitse
vertalingen van de liedjes van de
musicals ,My fair Lady" en „Oliver"!
en zUn teksten voor Wim Kan. In het
noorden is hU vooral ook bekend
door zUn optreden in het Groninger
studentencabaret
De Jongeman, die het verwende
Amsterdamse publiek tegemoet trad.
bleek niet langer de student-ama
teur-artiest van weleer, maar een
cabaret-artiest van een formaat, dat
zich in geen jaren heeft aangediend.
Dat wil niet zeggen dat hU op één
lUn staat met Kan, Hermans en
Sonneveld. Maar wel dat er eindelUk
eens een cabaretier naar voren is ge
komen, die te zUner tUd hun plaat
sen kan innemen. Gaaikema heeft
alles mee: voor tref f el Uke teksten,
originele ideeën, een grote dosis zelf
vertrouwen en de wil om een eigen
stUl te creëren.
Die teksten zUn vooralsnog de
grote kracht van Seth Gaaikema. HU
bracht naast enkele oude nummers
een geheel nieuw programma, waar
in nauwelUks een zwakke plaats was
te ontdekken. HU stoeit met woorden,
deze student Nederlands, en steeds
weer verrast hU met verrukkelUke
woordspelingen en vertekeningen
van zegswijzen. HU heeft met zorg
een programma samengesteld van
teksten waarvoor grote cabaretiers
de vingers zullen aflikken.
De presentatie, hoe goed voorbereid
ook, ls die van een man die zUn eigen
vorm nog zoekt. En hoe kan het ook
anders van een 24-Jarige. die de
theater-ervaring nog moet krUgen.
HU heeft getracht iets geheel nieuws
te creëren en liet tevoren uitdruk-
kehjk bUjken dat het een „duo-show"
met Roelof Stalknecht zou worden.
Maar hoe verdienstelUk en hoe be
langrijk het aandeel van deze be
gaafde pianist ook ls. het is niets
anders geworden dan één mans
werk, waarbU de presentatie soms
zeer door Toon Hermans scheen be
ïnvloed. Seth Gaaikema is een jonge
man met veel pretenties, maar h\J
beschikt gelukkig ook over zelfken
nis. Terecht meent hU zich op zUn
leeftUd nog niet de politieke satire
tc kunnen veroorloven. HU heeft het
gehouden op de scherts en daarin is
hU nu al een meester.
arbeldstempo van vUftig jaar gele
den zUn gemaakt, toen er mensen
genoeg waren.
Dat alles zou tegen de grond moe
ten. In de bloembollenstreek gebeurt
wat er ln de wereld ln het groot ook
bezig is. De „achter gebleven" schu
ren dreigen met het jaar ver achter
op te geraken door de veel snellere
ontwikkeling in de moderne bedrU
ven.
Onafwendbaar
Zeer veel mensen zün büzonder
benieuwd naar de ontwikkelingen in
de komende rijf jaren, omdat de
fouten onafwendbaar bedrijven zul
len vernietigen. We hebben wel ge
merkt, dat er bfj flink wat bedrijven
haast geboden is. Maar wie helpt de
mensen aan de zo broodnodige bouw
vergunningen? We weten uiteraard
niet hoeveel er wordt aangevraagd.
Gaan we af op de klachten in onze
kring dan is de nood bjj velen wel
hoog gestegen. En die wordt nog er
ger als men weer een uitbreiding te
verwerken krUgt.
De op 2 januari 1942 in het nazi-
concentratiekamp van Gross Rosen
geboren Romuald Henschel, nu wo
nend in Krakau in Polen, is op zoek
naar zün familie en afkomst. ZUn
ouders zün destüds omgekomen en
als baby, met het nummer 183961 op
zün arm getatoeëerd, is hü toen door
een andere kampbewoonster, een
Nederlandse vrouw wier naam hem
niet bekend is, verzorgd en later
meegenomen naar het kamp Ausch
witz waarheen zü werd overgebracht.
Deze vrouw hield de kleine onder
haar hoede tot aan de bevrijding.
In januari 1945 werd de toen drie
jarige Romuald, toen hU samen met
een groep andere kinderen van zijn
leeftUd naar Krakau zou worden ge
bracht, geadopteerd door andere
pleegouders aan wie de Nederlandse
verzorgster zün papieren overhan
digde.
Romuald kreeg zün algemene
onderwUs en een beroepsopleiding en
werkt nu in Krakau. HU doet alle
moeite om zUn Nederlandse verzorg
ster, die hem in de verschrikkelijke
omstandigheden van het kamp van
Gross Rosen uit de klauwen van de
dood heeft gehouden, terug te vin
den en eventueel anderen die henj
daar gekend mochten hebben.
