MAUP CARANSA „Ik ben geen tweede Reinder Zwolsman" verdrijft verkoudheid radicaal GEEN WIJZIGING IN BELEID HOOFDLEGERPREDIKANT Drie Duitse inbrekers stropen ons land af „Ife loerde allang op dat Doelen Hotel" Geen censuur van overheid op dienaren van de kerk fant Van loopjongen tot miljonair Minister De Jong stelt zieh achter standpunt ds. Bos „Ik wil niet hoog zitten" „Stenen voor brood" In geval van gewetensnood kwesties bespreken Opnieuw in conflict after shave lotion Zware straffen geëist JONGENS SPIJKERBROEKEN 7.20 GloJ)ke getuige in nazi-proces Opgericht 1 maart 1860 Vrijdag 13 maart 1964 Vierde blad no. 31211 ADVERTENTIE jf (Van onze Amsterdamse correspondent) „Het televisiegesprek was hartverwarmend" ,.U bent een echte zoon van het volk" „Mensen als u hebben wij in Nederland nodig" „Als er een fanclub van u wordt opgericht, word ik vast lid". Het zijn zinnen uit brieven, die de heer M. Caransa heeft ont vangen nadat hij dinsdagavond in de televisierubriek „Achter het nieuws" door Herman Wigbold was ondervraagd over zijn aan koop van het Doelen Hotel in Amsterdam, dat opzien baarde om dat hij het uit handen wist te krijgen van Reinder Zwolsman. Maup Caransa staat in het nieuws. Hij heeft die publiciteit niet gezocht. Het kwam zo maar vanzelf. En hij is er een beetje verlegen mee. Op zijn bureau ligt een plakboek met de persberichten, die het gevolg waren van de spectaculaire aankoop. Radio, televisie en pers hebben plotseling de weg gevonden naar het kantoor aan de Mui- derstraat in Amsterdam, waar het hoofdkwartier is van Caransa en Co, handelaren in onroerend goed. Caransa wordt van alle kanten bestormd met vragen en er wordt zoveel tijd van hem opgeëist, dat hij zelfs bezig is zich van een pers chef te voorzien. Terwyl Caransa zelf de schou ders ophaalt over de omvang van de Doelen-aankoop (Er wordt gezegd, dat ik er tussen de 6 en 7 miljoen gulden voor heb betaald en daar mee zitten ze er niet zo ver naast) wordt men zich opeens bewust van wat deze man, die eens in de rij stond van de volksgaarkeuken in de Spuistraat om voor f 0,35 een bord warm eten te krijgen, in luttele ja ren tyds heeft bijeen gegaard. Meer dan 300 huizen verspreid over Am sterdam, het bioscooptheater Rex, enkele hotels (het Zandvoortse Bad hotel kocht hij vorig jaar voor f6 miljoen), enkele kapitale panden aan de Kal verstraat (voor de ople vering van twee panden diende juist gisteren een kort geding), het res taurant De Bock, een glasfabriek in Appingedam, flatgebouwen, een kantoorgebouw in aanbouw, een ga rage met kantoorflats in aanbouw en een hotel met 70 kamers in Is raël, ook in aanbouw. kreeg Doelen en het pand in de i Kalverstraat voor de prijs, die ik in mijn hoofd had. Kijk, daarin heb j ik nou plezier. Helemaal afgezien van de vraag of ik aan dat pro- l ject ga verdienen of dat het ver- lies zal brengen". Houthakken Veertig jaar geleden speelde Maup- pie met zijn vriendjes in de Rapen burgerstraat in Amsterdam, waar zijn vader een klein kolen- en olie- SomS ?a5 K0e" aan üe Naasaukadearm je met S,„sp^UÏÏn£. 2?.n Tï' i B°«l fatsoen nauwelijks mensen kunt Ven Wenf n i laten wonen. Mijn bedoeling is. de ken, die per bosje aan de klanten huizpn te* sinnpn pn nn riip r»in»ts ppn Twintig miljoen Ingewijden schatten Caransa en Co op een waarde van f20 miljoen. „Er wordt me weieens gevraagd of ik rijk ben, en dan zeg ik, zoals ik ook voor de televisie heb gezegd: ik ben vanmorgen bij de dokter ge weest en die verzekerde me, dat ik kerngezond ben. Mag ik dan zeggen dat ik rijk ben?". Maup Caransa is 48 jaar, een rij zige man met een open gezicht, ros sig haar en lichtblauwe ogen. „Ik heb armoede gekend en dat is ver schrikkelijk. Maar dat wil niet zeg gen, dat ik nu in het andere uiter ste ben vervallen en zoveel moge lijk geld wil vergaren. Ik wil alleen maar zaken doen. Natuurlijk leef ik nu anders dan zo'n tien of twintig jaar geleden Ik woon in een mooi huis in Amstelveen, m'n vrouw heeft een dienstmeisje en ik een chauffeur, die ik niet eens zou hebben geno men als er geen parkeerkprobleem was. De mensen zeggen wel eens ja loers: kijk, die is miljonair. Maar ze vergeten, dat je zo'n positie al leen verkrijgt door de kansen te grij pen, die er voor iedereen liggen. Let wel: voor iedereen. En verder moet je er voor werken, 14, 16, 18 uur per dag. Ik heb geen behoefte aan een droomvilla aan de Loosdrechtse Plas sen. Weet je. wanneer ik mij het gelukkigst voel? Als ik even binnen wip in een cafeetje, waar ik vroeger met een geleende knaak op zak, ook kwam. Of als ik zondags naar voet ballen ga met de jongens op de tri bune onder elkaar een wedje maak voor f2.- op D.W.S.". Krachtmeting „Ze hebben me de laatste dagen een tweede Zwolsman genoemd. Dat is onzin. Natuurlijk zal ik wel een „Streber-' zijn dat moet je wel in dit vak maar ik heb toch niet die hoge aspiraties van een Zwols man. Hij is een ontwikkelaar, een cultuurmens. Ik niet, ik ben maar een gewone handelaar in onroerend goed. Ik had al eerder zaken gedaan met Zwolsman. Laatst kocht ik 29 huizen op de hoofdweg en zes in de Rijn straat van hem. Maar pas met het Doelen Hotel kreeg ik met hem persoonlijk te doen. Ik had al lang oog op het Doelen HoteL Ik meen de, dat door het Badhotel in Zand- voort en het Mercedes Hotel in Am sterdam-zuid met een derde uit te breiden, een betere exploitatie was te krijgen. Misschien koop ik nog wel eens een hotel. Je moet niet alles op één kaart zetten. Als het 's zo mers in andere sectoren van het be drijf wat slap wordt, is het toch een rustig idee, dat er in je hotels nog 500 mensen liggen te slapen, die daarvoor hebben betaald. De onder handelingen met Zwolsman over het Doelen hotel waren voor mij een krachtmeting. Tijdens de besprekin gen praatte hy telkens over heel andere dingen. Dat gebeurt vaak by zulke transacties. Maar ik heb geleerd altüd met beide benen op de grond te staan. Ik bepaal me graag tot de zaak zelf, ik wind me niet op en probeer m'n zenuwen de baas te blijven. Dat is soms wel moeilijk. Ik heb eens 24 uur achtereen met iemand over een aankoop onderhandeld. Iedereen om ons heen was in slaap gevallen. Al leen mijn tegenpartij en ik bleven klaarwakker. Ik won die zaak. Ik heb ook in de zaak van het Doelen hotel gewonnen. Als ik had laten blijken hoe graag ik dat ho tel wilde hebben, zou de prijs met miljoenen omhoog zijn geschoten. Ik cold rex van het C.I.O. <M) —heeft gesteld aan deze discussie. Ditzelfde geldt voor de richtlijn ten aanzien van het al of niet in werkelijke dienst roepen van bepaalde reserve-leger predikanten, zoals vermeld in de me morie van antwoord aan de Tweede Kamer. Met betrekking tot de bij de mon delinge behandeling v. d. begroting ter sprake gekomen mogelijke maat- over het „atoom-pacifisme". De bewindsman neemt in zijn ant woord. evenals hij dat reeds eerder in de Kamer had gedaan, af- stand van het geschil zelf en conformeert zich wat betreft maat- i regelen als aanstelling, overplaatsing of ontslag van legerpredi- kanten, aan de zienswijze van de hoofdlegerpredikant ds. B. A. j Bos. Hjj geeft toe, dat er op deze wijze Drediksnt deze voorstellen doet in reeds maatregelen tegen in dienst overeenstemming met de visie van net C.i.O. (M) pleegt de bewinds- zynde legerpredikanten zun getrof- mfm daaraan voldoen. Immers, fen en dat bepaalde reserve-leger- iiet is de door het C.I.O. <M> voor Minister De Jong heeft geantwoord op schriftelijke vragen van kamerleden over het geschil, dat in de protestants geestelijke ver- zorging voor militairen is ontstaan door verschillende opvattingen j regelen ten aanzien van in dienst zijnde legerpredikanten, merkt de minister nog op dat ook deze maat regelen alleen zullen worden getrof fen overeenkomstig een in overeen stemming met het C.I.O. (M). daar toe strekkend voorstel van de hoofd legerpredikant. Hij merkte tenslotte nog op, dat de opvatting van de hoofdvlootpre- I aikant en van de hoofdluchtmacht- predikant niet afwijkt van die van de hoofdlegerpredikant. De minister heeft zich alleen beroepen op de zienswijze van de hoofdlegerpredi- kant omdat het i.e. ging om leger- predikanten niet meer in werkelijke benoeming voorgedragen hoofdleger- Dredjtantïn .diens, runen „orden geroepen, Ml- SSe^ÏCtTJ £j i nister De Jong is van oordeel, dat predikant, die jegens, de betrokken j er echter geen sprake is van censuur protestantse geestelijke verzorging, j op de dienaren van de kerk door ^ol^g het C.I.O. (M) de visie van de hoofdlegerpredikant deelt, ligt het de overheid. 0p de weg van de minister deze Vragen over dit onderwerp wa- j v{*^loefening van ren gesteld door de Tweede Kamer- z^n amDt te verlenen- leden Baart. KI dj we gt en Patijn De hoofdlegerpredikant ontvangt i allen P.v.d.A» het Eerste Kamerlid derhalve op godsdienstig gebied geen j Algra A.R.) aanwijzigingen of opdrachten van de j In zijn (uitvoeriger) antwoord aan i overheid, de heer Algra wijst minister De Jong j Minister De Jong ziet ook geen j ex allereerst op, dat de hoofdleger- i prjncipeel verschil tussen hetgeen hij predikant volgens zyn instructie be- te Rotlcrdam 0ver deze kwestie heeft last is met do leiding van en het gp2ggd ei\ hetgeen hij by de behan- toezicht op de geestelijke verzorging deüng Van de defensiebegroting in van het militair personeel van de de Tweede Kamer heeft verklaf ADVERTENTIE werden verkocht. Hy doorliep de la gere school en de eerste klas van de mulo. Toen wachtte de eerste baas, een kruidenier, waar hij twee jaar loopjongen was. Het baantje van fietsjongen by het persbureau Vaz Dias hield hij ook twee jaar uit. Een ruzie met zijn baas liep uit op ont slag. huizen te slopen en op die plaats een bedrijfsgebouw met daarboven wo ningen te bouwen". f Maupie Caransa, 16 jaar oud, besloot toen voor zichzelf te begin nen. Hy kocht voor f 1.50 een auto wrak, sloopte het ding, en wist de onderdelen voor een paar tientjes aan de man te brengen. Een jaar lang specialiseerde hy zich in het kopen van auto's voor de sloop, waar van hy de onderstellen verkocht aan boeren, die hun wagens op lucht banden wilden laten rijden. Een onverwachte meevaller in de crisistijd deed zich in 1936 voor toen vader Caransa op een heel lot de honderdduizend won. Maup kreeg geld om een paar maanden naar Parijs te gaan. na zes weken moest pa de terugreis betalen. „Ik wist toen in ieder geval, dat ik geld kon opma ken. Dat ik het ook kon verdienen, moest nog blijken". Terug in Amsterdam wilde het niet vlotten. Maup wilde onafhankelijk zijn van zyn ouders, woonde op een kamer, waarvoor hij vaak by vrien den het geld voor de huur moest le nen, knapte allerlei karweitjes op. handelde wat en at in de gaarkeuken. In 1938 kreeg hy een baan als monteur by de Fordfabrieken, maar toen hii tot voorman werd bevorderd nam hij ontslag en begon weer de handel in onderstellen van sloop auto's. Dumphandel Net begonnen Aan de dramatische deportatie van bijna 100.000 joodse Amsterdammers tijdens de Duitse bezetting ontkwam ook de familie Caransa niet. Maup moest machteloos toezien, hoe zyn ouders en broers werden wegge voerd en ofschoon ook hy werd weg gevoerd naar het kamp Westerbork, wist hy aan het noodlot te ontko men. Na de oorlog greep Caransa zyn kans. Hy begaf zich in de handel en in 1946 wist hy reeds voor f 750, zyn eerste huis te kopen, een piep klein huisje op Kattenburg. Een jaar later was hy de eigenaar van een garage aan het Waterlooplein en kort daarop kocht hy voor 30.000 gulden een zuur-inleggery. zyn beste zaken deed Caransa, toen hy een partytje oude autoban den in Engeland kocht en daardoor in de handel in legergoederen terecht kwam. Hy kocht spykerbroeken. re genjassen. maar ook vrachtauto's en schepen. In 1961 was M. Caransa de grootste „Army-contractor" van Europa. „Die handel in legergoederen zou eens aflopen. Dat besefte ik heel goed. Ik wist, dat als men eenmaal weer voor 120.000 gulden een nieuwe liyskraan kon kopen, men by my geen 80.000 gulden zou neertellen voor een tweedehands apparaat. Daarom ben ik langzamerhand gaan overschakelen. Met het geld, dat ik in de dumpzaken verdiende, kocht ik huizen. Ik heb me voornamelyk tot Amsterdam beperkt, omdat de waar de van het onroerend goed in Am sterdam nu eenmaal 70 pet boven die van de in de rest van het land ligt. Bovendien is een geconcentreerd bezit gemakkelyker te exploiteren. Ik koop echter allen met het doel om vroeg of laat weer te verkopen. Soms ga ik een stap verder. Zo kocht ik deze week nog een aantal huizen Maup Caransa, de loopjongen, heeft carrière gemaakt. Een carrière, die maar nauwelyks schynt te zyn begonnen. Er zijn mensen, die hem benyden om zijn miljoenen bezit, zyn huis in Amstelveen, waar een echte Jan Steen en een zelfportret van Rembrandt aan de muur hangt. Hebben de loopjongens van de pers bureau's, die de berichten over de transacties van Caransa naar de kranten brengen, in deze tyd dezelfde kansen om te bereiken, wat de loopjongen van Vaz Dias heeft bereikt? „Ja wel", zegt Caransa. „Ja wel, maar ze zullen er iets voor moeten doen. Ik zal niet ontkennen, dat ik soms mazzel heb gehad, maar daarmee alleen kom je er niet. U kunt zeggen, dat iemand die de honderdduizend wint geluk heeft, maar die man heeft er toch iets voor gedaan: hy heeft een lot gekocht. Om te slagen moet je altyd in jezelf geloven. Je moet ook de waarde van het geld kennen. On der bepaalde omstandigheden kan een gulden een enorme waarde hebben. Ik kan soms heel lang zeuren over een bedrag van f5,- maar het kan ook zo zyn, dat er byna geen woord wordt ge- zegt over een transactie van 500.000 gulden. Ik heb mensen gekend, die meer hadden kunnen bereiken dan ik, maar die niet met geld konden omgaan. Je geeft het namelijk ge makkelijker uit, dan je het ver dient, Je moet ook nee kunnen zeg gen. Ik zeg tientallen keren per dag nee." Zwakheden Natuuriyk heeft een man als Ca ransa ook zyn zwakke zyde. Hy is vry explosief en hy weet dat en daarom is de „Co" van Caransa en Co. de eveneens uit de auto-onderde- lenhandel voortgekomen Bram Zwaaf zyn tegenpool: een uiterst rustige en bedachtzame man. Zo houden de compagnons de zaak in evenwicht. „Mensen denken wel eens, dat de handel in onroerend goed een gok- kery is. Maar het is een mooie han del, omdat je alleen maar kan sla gen met inzicht, durf en daad kracht. Je moet kunnen beslissen op het juiste moment. Alle huizen aan het Waterlooplein byvoorbeeld, heb ik langzamerhand in myn bezit gekregen. Het zijn krotten, maar straks verrijst hier een volkomen nieuw stadsdeel rond 't nieuwe stad huis. De waarde van een huis wordt niet meer zoals vroeger bepaald door de bouwsom en de afschrijving. De waarde wordt bepaald door de man. die het wil hebben. Ik heb geiyk met het Doelen Hotel. Rutecks in de Kal verstraat, van Zwolsman gekocht. Samen met het daarnaast gelegen pand heb ik nu een gevelbreedte van 30 meter. Stel je dat eens voor, dat is gewoonweg een droom. Hoeveel bedrijven zouden niet een pand van 30 meter breedte in de Kalverstraat willen hebben?, zy betalen de prys, die het hun waard is, en dat is be- langryk meer, dan de som van de aankoop van de beide toevallig naast elkaar staande panden." ik wil mijn vrienden n.et .-»»vyi, üie net ais ik vroeger met hard werken net hun hoofd boven water kunnen houden. Stel je nu eens voor, dat ik eens zou worden geroepen om de Staten- Generaal te openen. Als ik dan in de gouden koets door Den Haag zou ryden en ik zou een vriend langs de weg zien, zou ik beslist laten stoppen om uit te stappen en hem een hand te geven.. Ik wil mezelf blyven." Koninklyke Landmacht van pro testantse gezindte. Volgens deze instructie doet hy de minister van Defensie voorstellen met betrekking tot de benoeming, de bevordering en het ontslag der le gerpredikanten, hun standplaats en arbeidsterrein, waartoe hy tevoren overlegpleegt met het contact in overheidszaken betreffende cle pro testantse geestehjke verzorging van militairen C.I.O. <M). Indien dc hoofdlegerpredikant en hetzelfde geldt evenzo voor de de Tweede Kamer heeft verklaard. Hy acht. het enerzyds juist, dat de mogelykheid van discussie om trent het „atoom-pacifisme" in de strydkrachten openstaat, anderzyds meent hy te mogen verwachten, dat de betrokken kerkgenootschappen zich realiseren, dat deze vryheid een grote verantwoordelykheid met zich meebrengt, opdat ook de overheid haar opdracht kan vervullen. Hy aanvaardt dan ook de regels welke de hoofdlegerpredikant in diens eigen verantwoordelykheid zulks in overleg met de zienswyze In deze verklaring spreekt het CIO(M) als zijn oordeel uit dat „de voorlichting ten aanzien van de im plicaties van de evangelieverkondi ging (zoals betreffende het militair zyn en de moderne bewapening) een genuanceerd karakter zal kunnen dragen. Dit zal uit de aard der zaak ook tot uitdrukking moeten worden gebracht in de opleiding der krygs- machtpredikanten". Hoewel de ver klaring van het CIO(M) zou kun nen worden uitgelegd als een bedek te veroordeling van het beleid van de hoofdlegerpredikant, wiens naam overigens in het stuk niet wordt ge noemd, dient zy niet als zodanig te worden gelezen, aldus inlichtingen uit kerkeiyke kringen en van ds. Bos zelf. De hoofdlegerpredikant ziet in de verklaring van het CIO(M) dan ook geen reden zyn tot dusver gevoer de beleid te wijzigen. Het zal dus ook in de toekomst aan legerpredikanten niet zyn toegestaan de dienstplich tige militairen op te w-ekken tot in stemming met het standpunt van de hervormde synode tegen de kern bewapening. Dit wil overigens aldus ds. Bos niet zeggen, dat in het ka der van de pastorale zorg bijvoor beeld in kwesties van gewetensnood niet over deze zaak mag worden ge sproken. Over een andere aangelegenheid, de intrede van humanistische geeste- lyke raadslieden in de krygsmacht, heeft de hoofdlegerpredikant on langs een schrijven gericht aan de actief dienende legerpredikanten. Hy heeft de legerpredikanten aangera den een christeiyke, principiële, lief devolle en waardige houding ten op zichte van de humanistische raads lieden in te nemen maar er tevens nauwlettend op toe te zien, dat de humanisten nergens de grenzen van hun bevoegdheden overschryden. Zij zullen uitsluitend bemoeiënissen mo gen hebben met militairen die lid zyn van het humanistisch Verbond, ben in m'n werk en lk heb maar j Over de boodschap van het huma- één vrees: dat ik tenslotte zo hoog nisme schrijft ds. Bos onder meer zal komen te zitten, dat de mensen „hier worden metterdaad stenen zich van my afkeren. Daar zijn j voor brood gegeven. Het is in zyn voorbeelden genoeg van. Dan word armoede bovendien anti-evangelisch je een eenzaam mens en dat is ver- I en het meest troostloze getuigenis schrikkelyk. Ik wil niet hoog zitten, dat gegeven kan worden." (Van onze correspondent) By de opleiding van legerpredikanten, die zoals men weet wordt gereorga niseerd, zal ook een functionaris worden betrokken die de toekomstige leger predikanten zal voorlichten over het vraagstuk van de kernbewapening. Dit besluit, dat is genomen door de hoofdlegerpredikant ds. B. A. Bos. kon worden gezien tegen de achtergrond van een verklaring die het CIO(M), het interkerkelijk contact in overheidszaken (militair) heeft uitgegeven. De hoofdlegerpredikant, ds. Bos. is opnieuw in conflict gekomen met één van zyn ondergeschikte predi kanten. Na de moeilijkheden met het hoofd van de opleiding ds. H. J. Diekerhof, die zyn uitgelopen op een ontslag van deze laatste, is er nu sprake van een botsing tussen de opvattingen van de hoofdlegerpredi kant en die van ds. H. Bartlema in Vlissingen, die belast is met de gees telijke verzorging in de eerste cen trale opleidingsschool administratief kader te Middelburg. De hoofdlegerpredikant heeft het boekje „Vrede en vryheid" waarin de gerefonneerde legerpredikant Brou wer een anti-communistisch betoog levert, aan alle legerpredikanten ge stuurd met het verzoek de aandacht van officieren en militairen erop te vestigen. In het boekje wordt onder meer scherpe kritiek geleverd op de tegenstanders van de kernbewape ning en op de hervormde synode. Ds. Bartlema heeft het boekje terug gestuurd omdat hy het beneden ni veau vindt. Hy is van mening, dat de naam van de protestantse gees- teiyke verzorging in opspraak zou worden gebracht als hy het de mi litairen zou aanbevelen. Ds. Bos heeft het boekje vervolgens aan de Middelburgse commandant gestuurd maar deze heeft het voor kennisge ving aangenomen en verder geen actie ondernomen. Veroverend fris... Exclusief verkrijgbaar bij de kapper! Toekomst „Wat de toekomst zal brengen, weet ik niet. Wie zal zeggen of ik over tien jaar misschien in de scheepsbouw zit? Zoiets is niet te voorspellen. Het zakendoen moet een hobby blyven. Ik wil nlezier heb- In: ROOD, BLAUW. GROEN. Leeftyd 6 jaar Kleine styging per maat. OVERAL KIJKEN MAAR KOPEN BIJ (Van onze Arnhemse correspondent). Drie Duitse.rs uit Horken, die in het laatste half jaar van 1962 en in het begin van 1963 een dertigtal In braken hebben gepleegd In het oosten van ons land, hoorden ln hoger be roep voor het Arnhemse Hof gevan genisstraffen eisen van drie tot vier jaar. De mannen hadden het by in braken en diefstallen in Dinxperlo, Aalten. Dieren, Varsseveld, Hoender- loo. Winterswijk (8 maal) Arnhem, Nunspeet, (vyf keer), Weerseloo, Barlo en nog andere plaatsen voor namelijk voorzien op contant geld, met een voorkeur voor juke-boxes. Tegen de 36-jarige bouwvakarbei der H. H. Otzen, die was veroordeeld tot 2 Jaar gevangenisstraf met af trek, eiste de procureur-generaal drie jaar met aftrek. Tegen de 35-jarige buizenlegger T. J. Roters drie jaar en zes maanden met aftrek en tegen de 30-jarige bloemenhandelaar H. J. Nowak vier jaar met aftrek. Het von nis tegen de twee laatstgenoemden luidde destijds twee jaar en zes maanden met aftrek. Behalve van het dertigtal inbraken in Nederland, worden de drie Duitsers verdacht van ongeveer 15 inbraken in eigen land. Hiervoor moeten zy in West-Duits- land terechtstaan zodra ze hun straf fen in Nederland hebben uitgezeten. De raadslieden vroegen aan het Gerechthof aandacht te besteden aan deze volgens Nederlandse normen dubbele berechting. Waarschjjniyk zullen de Duitse rechters rekening houden met de straffen, die deze verdachten in ons land hebben on dergaan, maar aangenomen mag worden dat ze toch dubbel worden gestraft. Want over het algemeen zyn de straffen ln Duitsland zwaar der. Uitspraak over veertien dagen. Haarlemmerstraat 172 - 174 - 179 De vroegere Westduitse staatsse cretaris dr. Hans Globke heeft gis teren tijdens het proces tegen de vroegere SS-kapitein Hans Graalfs in Kiel verklaard, dat ofschoon de uitroeiing van de joden door de nazi's een geheime „Reichs"-zaak was. het nieuws van massamoorden in Oost- Europa toch tot Berlijn was door- gedronge. De 65-jarige dr. Globke was een vertrouweling van Bondskanselier Adenauer met wie hy in oktober van het vorig jaar gelyk aftrad. Globke fungeerde als getuige a décharge in de zaak tegen Graalfs die wordt beschuldigd van „onmen- seiyke en laffe" moord op tenmin ste 1.500 joden in Wit-Rusland in 1941. Dr. Globke verklaarde als ambte naar op Hitiers ministerie van Bin nenlandse Zaken slechts administra tieve taken te hebben verricht. Zeer dikwijls vertelden verlofgangers over de moorden, zo zei hy. „Ik veron derstel dat een botte weigering van leden van de executiepelotons ln Rusland om bevelen op te volgen, niet mogelyk was zonder grote kans op een strenge straf, maar precies kan ik het niet zeggen", aldus Glob ke. die vorig jaar door een Oost- duitse rechtbank by verstek tot le- venslage gevangenisstraf werd ver oordeeld wegens „ernstige misdryven tegen de mensheid". Ingrid Bergman in Zweedse film De befaamde Zweedse actrice In grid Bergman zal dit voorjaar voor het eerst na 25 jaar weer eens in Zweden filmen. Kenne Fant, directeur van een Zweedse filmmaatschappy, deed deze wat hy noemde ..grote en gelukkige" mededeling op een persconferentie in Stockholm. Ingrid Bergman zal spelen in een film „Stimulatia" genaamd, die uit tien verhalen bestaat. In een dezer verhalen, gebaseerd op „La Parure" van de Franse schryver Guy de Maupasant. krijgt zy de hoofdrol. Het salaris voor haar aandeel zal belangrijk lager zyn dan in Holly wood het geval is. La Parure zal ge regisseerd worden door Gustaf Mo- lander. die ook de fegie had van de film „Intermezzo" wkarmee Berg man zoveel succes oogstte en haar internationale loopbaan begon.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1964 | | pagina 7