Avond met de dirigent
Werner Egk viel tegen
t r r c c
N
kunst
kAleiöoscoqp
DE GROTE STILTE": SLOT
VAN BERGMANS TRILOGIE
D
„Wij betalen cultuur
voor andere steden"
Concert Residentie-Orkest
Persprijs voor 'Kinderen en lezen
Evert Werkman
Ziekte(lood en overspannen
erotiek verstoren evenwicht
Plats
Rijk draagt te
weinig
bij
JlUferiOrt 1 maart 1860
Vrfldag 14 februari 1964
Derd* Mad no. SI 187
f Willinm TH en vterin eon en- P
HET zesde abonnementsconcert van het Residentie-Orkest. I
staande onder leiding van de vermaarde Duitse dirigent en
operacomponist Werner Egk, die de plaats innam van de helaas
door ziekte verhinderde befaamde Pierre Boulez, heeft talloze te
genstrijdige indrukken te verwerken gegeven. N
De balans opmakend, waren er méér tegen- dan meevallers.
bij wjj evenwel voornamelijk geboeid
werden door de sublieme vertolking
van de met het orkest volledig ver-
bonden klarinetpartij,
j Zo'n Debussy zal ongetwijfeld lan-
i ger de tijd doorstaan dan de „een
dagsvlieg" van Hartmann, ondanks
diens hoogopgevoerd intellect, dat tot
in elk détail merkbaar is.
Slecht amusement
En nu en nu
Egk als componist. Diens variaties
over een Karibisch thema, in casu
het volkslied van Haïti: .Choucoune'.
WR stellen deze. ondanks enkele
i goede vondsten, toch niet hoger dan
amusementsmuziek en dan nog veel
al van een slecht soort.
Het is. althans na het beluisteren
van dit opus. moeilijk na te gaan.
waaraan Egk zijn grote naam als
componist te danken heeft. Welis
waar zij er opzwepenle effecten, ook
in ritmisch opzicht, waarbij slagwerk
(oerwoudreminicentles!) en piano be
trokken zijn, doch overigens is deze
muziek van gefundeerde of belang
rijke muzikale inhoud totaal ge
speend. met vanzelfsprekend tal van
lege plekken en veel herhallneen,
welke op den duur vermoeiend aan
doen. tot gevolg. Dit neemt niet wee.
dat het orkest zich in dit met veel
„brou-ha-ha" opgesmukte eeheel for
midabel kon weren, leidend naar een
climax, waaraan zowel uitvoerenden
als luisteraars hun plezier konden
beleven.
Ontegenzeggelijk een fonkelende
„uitsmijter", nochtans zeker niet in
U'S
Daar was allereerst Egks speciale
visie op Bach's .Tweede Suite', waar
van de diverse onderdelen, in een
naar ons gevoel te zware bezetting,
of uitzonderlijk langzaam (Ouver
ture en Sarabande), of uitzonderlijk
«nel (Badinerie) opklonken.
Egk, wiens monotone dirigeertech-
ïiek beperkt is (de linkerarm komt
nauwelijks aan bod. met de andere
is het een voortdurend op en neer
slaan), lijkt vóór alles een grondig
analyticus, hetgeen hier nadrukkelijk
tot uiting kwam. Het verhoogde we
liswaar de cantabiliteit, doch als een
razende nam hij, na de geopen-
baarde contemplativiteit, gelijk ge
signaleerd, het slotdeel.
Daarin moest de fluitist Jolle de
Wit als een acrobaat tewerk gaan,
om dit ongewone tempo bij te houden,
een opgaaf, welke hij wonderwel vol
bracht.
Ons hartgrondig compliment daar
door!
WERNEREGK
(Foto LD./Holvast)
perspectieven kan bieden en derhal
ve geen lang leven beschoren zal zijn.
De tijd zal het moeten leren...
Intussen moet er geweldig gewerkt
zijn, om deze symfonie zó gediscipli
neerd te realiseren.
Verademing!
Een ware verademing betekende
de Rapsodie voor orkest no. 1 met
klarinetsolo van Debussy, fijnzinnig
De door de vereniging „De Am
sterdamse Pers" in het leven ge
roepen persprijs is dit jaar toege
vallen aan de journalist Evert
Werkman. De prijs, f500,is
hem gistermiddag door burge
meester mr. G. van Hall uitge
reikt.
De voorzitter van de jury, dr. L. de
Jong. zei dat de jury de heer Werk
man had voorgedragen op grond van
diens artikelen, beschouwingen en
andere pennevruchten. die hij in 1963
in zijn krant. Het. Parool, heeft ge
publiceerd. Daarbij is echter ook het
gehele oeuvre van Evert Werkman
in ogenschouw genomen.
Werkman, die in 1933 als verslag
gever in dienst trad van de Oprechte
Haarlemsche Courant, verhuisde twee
jaar later naar Amsterdam, waar hij
met een onderbreking in de oorlogs
jaren, achtereenvolgens bij het Alge
meen Handelsblad en Het Parool
overeenstemming met de hoge ver- j werkzaam was. Uit zijn talloze arti-
William Dienstein, een so- k
J cioloog van het Fresco State J
J College in San Francisco, Ca- J
J lifornië, is van mening dat
J het boek bij de opvoeding
J van kinderen in deze tijd een
a steeds kleinere rol speelt.
a Een kind wordt volgens
a Dienstein voor driekwart op-
gevoed door radio, televisie
4 en conversatie. ,Met gevolg",
4 zegt hij, „is dat de jeugd van
4 nu weinig behoefte heeft aan
4 diepgaande lectuur".
4 ..Als een kind lezen, niet
4 belangrijk vindt", aldus dr. a
4 Dienstein, „dan moeten we
4 het 't belang er van bljbren-
4 gen. Bibliotheken moeten de
4 jonge mens de kans bieden
zijn bekwaamheid om de rea-
4 liteit aan te kunnen, te ont-
wikkelen".
HERDENKING DICHTER
ANTONIO MACHADO
In de ontvangsthal van het Maag»,
denhuis te Amsterdam zal zaterdag
avond a.s. de Spaanse dichter Anto
nio Machado worden herdacht, die
25 Jaar geleden op 64-jarige leeftijd
is overleden.
Deze herdenking is georganiseerd
door het comité „Homenaja a Anto
nio Machado" in samenwerking met
het genootschap Spanje-Spaans-
Amerika onder auspiciën van ..La
Barraca" de faculteitsvereniging van
studenten Spaans aan de Universi
teit van Amsterdam.
ique
chte
De literator Hendrik de Vries zal zijn
visie op Antonio Machado geven en
enige vertalingen van diens werk
voordragen. Igma de Windt treedt
op als declamatrlce.
Mevrouw M. V. Luque zal de „Poe-
matica" van de dichter bespreken.
wachtingen, welke wij ons omtrent
Egk als gedegen componist hadden
gevormd.
kelen spreekt een grote kennis van
de geschiedenis, de ontwikkeling en
de actuele problemen van de hoofd-
HR zal zich met ander werk moe- stad. Zijn liefde voor deze stad komt
ten presenteren, om ons van zijn ook tot uiting in de meer dan tien
compositorische capaciteiten te kun- boeken die hij schreef.
nen overtuigen. Intussen leidde
zRn variaties met élan.
hR
De thans 48-jarige Evert Werkman
schrijft sinds vele Jaren wekelijks
En voor de orkestleden met pianist onder het pseudoniem Joost hekelen-
of pianiste incluis, niets dan hoge lof i de verzen in de Vondeliaanse stijl,
voor de punctuele en meeslepende welke een vaste rubriek in het week
in terpreta tie.
H.
blad ..De
vormen.
Groene Amsterdammer"
THIERRY MAULNIER IN
ACADEMIE FRANQAISE
De 54-jarige Franse letterkundige
j Thierry Maulnier is gekozen tot lid
van de Academie Fran^aise. Met 20
1 van de 27 uitgebrachte stemmen
Op zun verzoek is met ingang van i wertl J hÜ aaneewezen als opvolger
- - van de overleden schrijver Henry
MR. CALS VOORZITTER
RAAD VOOR DE KUNST
1 april 1964 eervol ontslag verleend
als voorzitter van de Raad voor de
Kunst aan mr. dr. P. J. Wit nan.
Thierry Maulnier. die eigenlijk
te Overveen, met dankbetuiging voor Jacques Talagrand heet. heeft veel
de vele door hem in deze functie be
wezen diensten.
j essays en verscheidene toneelstuk-
I ken op zijn naam staan. Na de
Met ingang van 1 april 1964 is be-1 tweede wereldoorlog richtte hij met
noemd tot voorzitter van de Raad i Francois Mauriac he tijdschrift „La
voor de Kunst mr. J. M. L. Th. Cals. table ronde" op. Ook heeft hij voor
te .'s-Gravenhage. oud-minister van het rechtse blad „Figaro" geschre-
O., K. en W.
I ven.
P'ÏSK'1 fé fpk' a
liiilifEniiiiBil
liBiiMiflIl
UUL
V)
Liefdesbrieven in
hiakerk Dresden
Soph
In de puinhopen van de be
roemde Sophiakerk in Dresden
die 19 jaar geleden door een
luchtbombardement werd ver
woest, is een kistje gevonden met
de brie/wisseling tussen Friede-
mann Bach en Juliane Luise non
Keiserlingk. Uit deze brieven zou
blijken dat de Russische gezant
Von Keyserlingk niets wilde we
ten van een verbintenis van zijn
dochter met de beroemde zoon
van Johann Sebastian Bach. Frie-
demann Bach was nan 1733 tot
geblazen door Jolle Huckilede Dat organist van de Sophiakerk
was tenminste „muziek vol fanta- r v^.^orHnnk
sierijke melodische expressiviteit en en Juliane Luise von Keyserlingk
originele, geestrijke trouvailles, waar- was zijn leerling.
Cocktail
"N
mi pie-
STR.
017:
De hierop volgende Vijfde Symfo
nie (1956) van de onlangs overleden
Duitse componist Karl Amadeus
Hartmann. leek ons een cocktail van
theoretische, verruimde Schönberg-
formules, van Hindemithse speels
heid. zonder evenwel diens originali
teit uit jonge jaren en van Stra-
Rlnsky-invloeden (Sacre en Petroes-
jka). Kortom: een cerebrale en
toogst intelligente reactie op elke
gevoelsexpressie. Voorzeker in hoge
]mate knap geconstrueerd, doch zon
der enig blijk van werkelijke inspira
tie. Deze 16 minuten durende „sym
fonie concertante", uitsluitend ge-
ireven voor blazers zij deden
fameus werk!! cellen en contra
bassen. miste echter ten enenmale
(de gesuggereerde lichtvoetigheid, on-
inks de motorisch-ritmische stuw-
acht, waarop zij in hoofdzaak ge-
:erd is. Wij geloven, dat deze
irijftrant allang weer achterhaald
omdat zij onmogelijk meer nieuwe
Mr. Van Hall laakt kostenverdeling
Open brief Ferares:
NTB verwijt NRU -
nue. NTS discriminatie
CRINO.
[Van onze Utrechtse correspondent)
De secretaris van de Ned. Toon-
itenaaxsbond, de heer M. Ferares,
Ijt de besturen van de Ned. Ra-
en de Ned. Televisiestichting
irimlnerend te handelen ten aan-
van de NTB. „Dit blijkt o.a.
It de openlijke mededelingen van
RU en NTS In diverse studio's",
niekeo Idus de heer Ferares.
deze mededeling verklaren de
turen van radio en televisie or
en dat ze besloten hebben geen
tract of overleg meer te voeren
de NTB.
Zoals bekend is de Toonkunste-
—jbaarsbond op 18 juli van het vorige
AlphaJaar uit het NW gestoten, nadat
meerderheid van de afgevaardig
den zich achter het beleid van de
'heer Ferares had geplaatst. De heer
ferares stelt nu in een open brief
•an de NTS- en NRU-besturen dat
bond mede-ondertekenaar is
ie CAO voor het omroepperso-
„Nog op 6 november 1963", al-
de heer Ferares, heeft hoven
de NRU-vertegenwoordiger op
conferentie van de Europese Ra-
(Va nonze Amsterdamse correspondent)
De financiële bijdrage van het Rijk aan in Amsterdam gevestigde
culturele instellingen staat in geen verhouding tot de enorme lasten
die de hoofdstad als cultureel centrum zelf moet opbrengen. Deze j
klacht uitte burgemeester mr. G. van Hall gistermiddag in het Hil-
tonhotel tijdens zijn jaarrede voor de Amsterdamse journalisten.
„Bij de vaststelling van de Rijksbijdrage aan de gemeente Am
sterdam wordt op zeer slechte wijze rekening gehouden met de
centrum-functie die deze stad vervult", aldus de burgemeester, die
zich beperkte tot voorbeelden in de culturele sector.
Het Kunstmaandorkest, dat voor
namelijk buiten Amsterdam optreedt,
wordt voor vijfzesde door Amsterdam
en slechts voor eenzesde door het
Rijk betaald, de kosten van de Ned.
Opera worden gelijkelijk verdeeld, die
van het Nationaal Ballet in de ver
houding drievijfde Rijk. tweevijfde
Amsterdam en die van de Nederland
se Comedie tweevijfde Rijk en drie-
vijfde Amsterdam.
Amsterdam geeft jaarlijks f 5.3 mil
joen subsidie aan deze vtjf instellin
gen. Ruim f 2.5 miljoen hiervan
wordt besteed aan concerten en voor
stellingen buiten Amsterdam, terwijl
het bezoek van niet-Amsterdammers
aan de In Amsterdam georganiseerde
voorstellingen de gemeente circa f 1
miljoen kost. Hierdoor wordt circa
60"^ van de Amsterdamse subsidies
besteed aan het optreden buiten de
stad.
In totaal verstrekt Amsterdam
ieder jaar f 11 miljoen aan subsidies
aan culturele Instellingen (2% van
het stedelijk budget). Het RRk daar
entegen geeft per jaar f 30 miljoen
te verdelen over culturele Instellingen
uit het gehele land (14% van de
Rijksbegroting).
oorlopig geen
Operagebouw
bestuur veel moet betalen wat in het
buitenland door de staat wordt be
taald.
De Amsterdamse burgemeester
noemde het bezoek aan de Opera j
niet onbevredigend, maar nog te ge
ring om in een Operagebouw het
dubbele aantal voorstellingen van
thans te kunnen spelen. Ditzelfde
geldt ook voor toneel, dat als de
Ned. Opera uit de Stadsschouwburg
wegtrekt, ook meer toneelliefhebbers
zal moeten aantrekken.
Mr. Van Hall meende dat het pu
bliek via moderne propaganda-me-
thoden moet worden geprikkeld om
meer dan tot dusver aan het open-
bare culturele leven deel te nemen.
„Het Operagebouw blRft echter op
de verlanglijst staan, onmiddellijk ge
volgd door het Van Gogh-museum".
hulpvaardigheid; de andere kelner is
er een. die Anna op een terras heeft
ontmoet en met wie zij naar zijn
kamer gaat. In haar opwinding ont
gaat het haar. dat haar zoontje ge
tuige is van haar escapade. Hij ver
telt het aan zijn tante, die ook nu
weer. evenals voorheen, richting
tracht te geven aan het leven van
haar „kleine zus". Maar Anna. tot
nu toe bevreesd voor Esther, werpt
alle verwijten van zich en zet haar
zuster de deur uit. De volgende och
tend vindt zij Esther bewusteloos op
de gang. De zieke vrouw wordt naar
bed gebracht, waar de oude kelneT
haar zo goed mogelijk verpleegt.
Anna vertrekt naar huis zonder
zich verder om Esther te bekomme
ren.
Aangrijpend is het ogenblik van
„afscheid". Het jongetje treedt als
symbolische rechter op turnen de
twee zusters. Terwijl zijn moeder er
koud bij staat, kust hR ztjn tante,
totdat Anna hem meetrekt. Maar
in de trein heeft de kleine veel meer
belangstelling voor de brief, die
Esther hem heeft geschreven, dan
voor zijn eigen moeder, van wie hR
Immers heeft gezien, dat *R
meer van ons houdt".
De laatite aanval
Na-oorlog in ftalii
Zo toont deze film ons twee ont
wortelde, uit het lood geslagen vrou
wen in een land. waar men haar taal
niet spreekt. Anna's kind dartelt
REX „De laatste aanval" is
weliswaar een oorlogsfilm, maar ver
schilt toch enigszins van de door-
snee-film met dit onderwerp. De
hoofdrolspelers blijven wel hetzelfde,
maar zR beleven verschillende avon
turen in het kader van de bevrijding
van Anzio in Italië.
E. wordt veel geschoten en ge
vochten en natuurlijk ontbreken de
snikkende vrouwen niet, die zich aan
de borst van hun dode geliefde wer-
niet pen en zich met rode ogen afvragent
I „Waarom?"
Een Amerikaanse soldaat heeft tok
taak, een belangrijke brug op te bla-
j zen en de guerrilla in Italië te orga-
I niseren. Enige landgenoten moeten
hem hierbij assisteren. Het vliegtuig,
dat hen naar het operatieterrein
door do gangen aanvankelijk oi.be- "b„ngen landt echir ïn een
nnicr van nor crillo /-1-T-o m a riot einh I
wust van het stille drama, dat zich
tussen de twee vrouwen afspeelt
Maar het is niet alleen een onder
linge strijd, maar evenzeer een wor
steling van elk van haar om geluk,
om evenwicht, om innerlijke harmo
nie. Het merkwaardige is. dat Esther
ondanks haar erotische aberratie,
haar nerveuze rookdwang en haar
drankzucht toch dichter bij het doel
is dan Anna. die bevrediging leek te
hebben gevonden in de armen van
een geliefde, maar wier koude hart
haar onverschillig doet zijn voor het
lot van haar zuster. Dat kind „weegt"
als het ware beide karakters tegen
elkaar af en kiest de tante.
mijnenveld en de parachutisten ko
men om. De Amerikaan krijgt da
hulp van enkele gevangenen, die zRn
vrijgelaten. GezamelRk trekken zR
ten strRde tegen de Duitsers, die.
hoewel de wapenstilstand ls getekend,
niet genoeg kunnen krRgen van het
moorden. Regisseur Leopold Savona
heeft de karakters van de hoofdrol
spelers niet onverdienstelijk weerge
geven.
Dr. Mabuse contra
Scotland Yard
Geest zonder esprit
LIDO De roem van de eerste
Het eenzame soonhhasteel Dr- Mabuae-fUm indachtig kunnen
nei eenzame spooRRasieei d Dult5ers het over hun har.
Griezelig lachertje
Trianon Een merkwaardige En
gelse film, die het midden houdt
tassen een lachertje en een echt ou
derwets griezelstuk. De sfeer, waar
in het verhaal zich afspeelt is het
best te karakteriseren met: een per
siflage op de typisch droge. Engelse
humor.
Een jonge autohandelaar komt op
een wat zonderlinge manier terecht
in een afgelegen kasteel, dat zo on
geveer op instorten staat. Met de
bewoners is het niet veel beter ge
steld. ZR blRven in het naargeestige
de Duitsers het niet over hun hart
verkrRgen de oude heer rustig in zRn
graf te laten liggen. NauwelRks heeft
de heer Mabuse weer eens het onder
spit gedolven of zRn geest duikt weer
op en staat borg voor nóg een film.
Zo is het ook gegaan in .Dr. Mabuse
contra Scotland Yard": in de vorige
film ls Mabuse degelRk overleden,
maar nu manifesteert hR zRn mis-
dadigersneigingen in de persoon van
de arts. die zijn overlijdensakte te
kende. Deze arts weet zich meester
te maken van een soort hypnotiseer-
machine en bedreigt daarmee Enge
land. Het loopt allemaal goed af. de
arts wordt gearresteerd, maar Ma-
.ntiu. LHJ UI UCLI lUUU^rcouiKC o
huis wonen, want wie niet elke dag buse's geest blRft maar rondwaren
Grensland van
droom en
werkelijkheid
Anna. de zorgzame kelner en
de kleine Johan aan het ziekbed
van de zieke Esther.
VIOOLBOUW NA 1900
IN GEMEENTEMUSEUM
In het Haags Gemeen tem u-
seum wordt van 7 tot en met 29
maart e«n tentoonstelling gehouden,
Over het Operagebouw zei mr. Van I aandacht vestigt op de Ne-
HalL dat niet alleen het gebouw j derlandse vioolbouw na 1900.
De aanleiding tot deze expositie is
enorme kosten met zich zal meebren
gen, maar dat ook de Ned. Opera bR
het geven van meer voorstellingen de opvallende wederopbloei van de
verkiaard dat de NRU Neu-I belangrRk duurder zal worden. „Zo- Nederlandse vioolbouwerskunst
in het conflict tussen de
NW en dat de NRU niets
om het uittreden van mu-
Toonkuns te naars bond te
lang niet vaststaaat dat het RRk een een periode van verval m de negen
belangrijk deel van de kosten voor tiende eeuw. Onder meer zal er een
zijn rekening neemt, moet het Opera- i vioolbouwerswerkplaats worden inge-
gebouw wachten" .aldus na. Van Hall richt. Op gezette tRden wordt er een
dl» somber vaststelde dat het stads- 1 film over het onderwerp vertoond.
STUDIO De grote Zweedse
cineast Ingmar Bergman heeft zRn
jongste werkstuk voltooid: „De grote
stilte" (Tystnaden) is het derde deel
van de trilogie, waarvan de andere
delen gevormd werden door „Als in
een donkere spiegel" en „De Avond,
maalsgasten". Ook in deze film wordt
de geboeide en soms ontroerde toe
schouwer getroffen door die typisch-
Bergmanniaanse mengeling van fel
realisme en bovenaardse stilte in het
grensland van droom en werkelRk-
heid. Ook in deze film heeft Berg
man een duidelijk doel. In de drie
delen van deze trilogie heeft hR
immers willen laten zien hoe ziekte,
dood en overspannen erotiek het
evenwicht verstoren en het diepste
wezen van de mens aanranden.
De Inhoud van ,De grote stilte" ls
eenvoudig, waardoor Bergman de
gelegenheid krRgt een bepaalde sfeer
te scheppen, waarin hR een onover
troffen meester is. De hoofdpersonen
zRn twee zusters, Esther (Ingrid
Thulin) en Anna (Gunnel Linci-
blom). Aan het einde van een vakan
tie worden zR, op weg naar huis,
gedwongen tot een kort verblRf in
een hotel van een denkbeeldige stad,
Timuka. Zij kennen niet de taal van
het land. een symbolische omstan
digheid. evenals het feit, dat het
land zich op de rand van een oorlog
bevindt, waardoor de zomerse hitte
nog meer drukt.
De oudste van de twee zusters,
Esther, is ongeneeelRk ziek, wat haar
sterk remt in haar arbeid, het ver
talen van buitenlandse boeken. ZR
maakt de indruk van een intellec
tuele, gereserveerde vrouw, die haar
innerlRke driftleven overwonnen *1/
schRnt te hebben. Maar het tegen- Alleman
deel is waar: zR heeft een hevig
verlangen naar Anna, maar dat ge
voel verdringt zR door nerveus te
roken en te veel te drinken. Anna.
die haar zoontje Johann bR zich
heeft, is het tegenbeeld van haar
zuster: sensueel, belust op een avon
tuur, warmbloedig maar met een
koud hart. Voorts spelen twee kel
ners een grote rol in deze film: de
oude hotelkelner, die de zieke Esther,
al spreken zR eikaars taal niet. met
terdaad helpt en haar lot van lnner-
lRk geteisterde vrouw verzacht door
nachts om twaalf uur op de fa-l
mille reünie verschRnt, wordt uitge
sloten van de zeer aantrekkelRke er
fenis. De autohandelaar, die zo plot
seling in dit bizarre gezelschap ver
schRnt. valt van de ene komisch-
griezelige situatie in de andere. De
spanning stRgt als de bewoners, die
er allerlei vreemde hobbies op na
houden. gelRk Agatha Christi's
„Tien kleine negertjes" worden ver
moord. De autohandelaar wordt
voortdurend achterna gezeten door
een wild uitziende man. die geen
mond open doet, maar vooral en
met heel andere bedoelingen door
diens dochter.
Het had allemaal loodzware dra
matiek kunnen zRn als de Engelsen
dit stuk naar Priesteley's griezel
roman niet met zoveel grollige
humor te lRf waren gegaan.
zodat we binnenkort wel weer iets
van hem zullen horen. In deze film
blRkt hR maar een slap aftrekseltje
van de oude doctor, want originali
teit en esprit zRn ver te zoeken. Het
is een zwaarwichtig, nogal naïef
filmpje geworden.
OLIFANT CADEAU!
Moet U ze zien glunderen, als U
thuis Uw gasten op zo'n echte Oli
fant-borrel (oude of Jonge) trakteert,
onder het motto: wees gezellig en
pak 'n OLIFANTJE. Proost I
.«Boccaccio 70"
Drie verhalen
Nezende week CAMERA Een reprise van Car-
lo Ponti's kleurenfilm .Boccaccio
70". waarover wR IndertRd waarde
rend schreven, zal velen ontegenzeg
lijk welkom zRn. EigenlRk is hier
sprake van drie films, waaraan be
faamde regisseurs him aandacht
wRdden: Vittorio de Sica. Frederico
Fellini en Luchino Visconti. In elk
verhaal staat een befaamde actrice
in het centrum. namelRk Anita Ek-
berg, Sophia Loren en Romy Schnei
der. Men zal zich hierbR stellig ter
dege amuseren.
LL'XOR Bert Haanstra's „Alle
man" draait nu al voor de negende
week ln het theater aan de Stations
weg. Deze nieuwe film van de beken
de Nederlandse cineast, wiens we~k
ook in het buitenland bR herhaling
waardering heeft ondervonden, is
een doorslaand succes. De wRze
waarop ons volk een spiegel wordt
voorgehouden, ls soms ontroerend,
maar meestal humoristisch. De tekst
is van Slmon Carmiggelt.
