Verkoud- heid W „ALLEMAN": verrukkelijk zelfportret van Nederlanders kunst laleiöoscggp DRIE MAAL BUITENLANDERS EN DE NEDERLANDSE KERST ASPRO' Erwin Piscator: 70 Aangrijpend geestig in velerlei reacties ENTHOUSIASME VOOR HAANSTRA Proces rond Brabants Orkest Ver. toneel-radio Léharoperette Het H, S HOLLAND» Hier is niets te halen -^Opgericht 1 maart I860 Donderdag 19 december 1963 Derde blad no. 31141 tonrnée (Van onze Amsterdamse correspondent) ET stormachtig applaus en bravo-geroep, waaraan geen ein de scheen te komen, hebben enkele honderden genodigden gister avond Bert Haanstra hulde gebracht voor zijn nieuwe film ..Alle man".die in het Alhambra Theater te Amsterdam zijn ..voor-pre mière beleefde. Nu zullen de voorstellingen in bioscopen in 18 deden beginnen. geregistreerd. Er is vrijwel uitslui ten gewerkt met. een „verborgen ca mera". En het is verrassend te zien hoeveel onvervreemdbaar Nederlands er is in ons doen en laten op straat, in steden en dorpen, bij sport wedstrijden. in een barre winters, op de zondag, op de markten, bij herdenkingen, aan het strand enz. Onmenselijk werk Het samenstellen van de film Is een haast onmenselijk werk geweest. Die hulde is wel verdiend, want alleman" is een verrukkelijk fami- ieportret van de Nederlanders ge- rorden. dat soms aangrijpend, maar neestal uitermate humoristisch is. In het begin van de film zien wij migranten afscheid nemen van hun amilie. Hun verdriet is openlijk en «bevangen. Wat Haanstra daarna leeft willen doen is nagaan hoe de nensen. die Nederland verlaten, te- ugdenken aan hun land en wat er ülemaal Is gebeurd nu zij er niet neer zijn. Of Haanstra in die be- loeiing is geslaagd, valt te betwij fe rn. Weinig bioscoopbezoekers zul- en zich verder die emigranten her- nneren. maar wel zal men geheel ipgaan in die stortvloed van men- elijke reacties, die de camera heeft Er is 60.000 kilometer door Neder land afgelegd, er zyn 50.000 meter filmband gebruikt en er Is eindeloos gezwoegd bij het selecteren waar bij slechts 2500 m. werd gebruikt het monteren en het zoeken naar de juiste geluidseffecten. Niet over al Ls men ten volle geslaagd, met name het gedeelte waarbij de came ra zwerft over de voetbalvelden, langs sportkampioenen en tribunes, is wat te gerekt en zijn de effecten wat goedkoop. Maar spoedig daarop wordt het evenwicht hersteld met unieke op namen over het doen en laten van de dagjesmensen aan het strand. Hoogtepunten zijn voorts het spel van de kinderen op straat en hun betovering op de dierenmarkt en voorts de scènes van de Carnavals vierders. De film bereikt zijn cli max in de slotscène, waar de ver borgen camera is doorgedrongen in het paleis Soestdijk. Wij zien de koninklijke familie poseren voor de hof fotograaf en daarbij plotseling „Alleman" te zijn geworden een doodgewone Nederlandse familie. Eerlijk kijkspel „Alleman" wil een documentaire film zjjn in die zin dat zij vaststelt hoe wij in ons land leven. Dat doel is, geloven wij, niet bereikt en daar voor is ook te veel gebruik gemaakt van komische situaties. Maar wie weet hoe vervelend de film zou zijn geworden als alle facetten uit ons leven waren geregistreerd en nu is het tenminste een eerlijk kijkspel gebleven De tekst van Simon Carmlggelt, die bovendien door hemzelf wordt gesproken, is knap en fijntjes ge schreven en onze vrees dat deze te veel aandacht zou vragen Ls geluk kig niet bewaarheid, het blijft by het ondersteunen van de filmbeel den. Terecht werd Carmiggelt gis teravond in de hulde betrokken, evenaLs de overige medewerkers An ton van Munster (fotografie). Kees Hin (regie-assistent), adviseur An ton Kaaihaas en componist Otto Ketting. Componist Zillig -58- overleden (Vair onze Brusselse correspondent) De ..Société des auteurs", de organisatie die de auteursrech ten in België administreert, heeft een kort geding aangespannen tegen Maurice Huysman. de di recteur van de Brusselse Munt schouwburg. Zij treedt op na mens de erven van de schrijvers van de Franse tekst van ..Het vrolijke weeuwtje", die tegelij kertijd ook de erven van Franz Léhar. de componist, vertegen woordigen. Zij eist 1 frank scha devergoeding en het verbod de operette ..Het vrolijke weeuw tje" nog verder te laten spelen in de enscenering van Maurice Bé- jart. Het oorspronkelijke libretto door Victor Leon en Leo Steln was ge ïnspireerd op een boek van Meilhac, „LAttaché d'ambassade". Later heb ben De Fiers en Calllavet" er weer een Franse bewerking van gemaakt. De voorstellingen in de Munt schouwburg gaan inmiddels normaal Het Brabants Orkest geeft op 22 maart een concert in de Duitse stad Trier, waarmee Den Bosch sedert jaren nauwe culturele contacten on derhoudt. Het concert in Trier zal worden aangeboden door het ge meentebestuur van de Noordbra bantse hoofdstad. De gemeente Trier zal deze geste beantwoorden met een operavoorstelling door het Stadt- theater Trier op 6 oktober in Den Bosch. Op 23 maart zal het Brabants Orkest concerteren in Luxemburg en op 24 maart in de Studiozaal van de .jSaar- landische Rundfunk" te Saarbrüc- ken. door. Na de rumoerige première zijn er vrijwel in de zaal geen protesten meer geweest en het succes bij het publiek is groot. De directeur van de Schouwburg heeft verklaard dat hy duidelijk in het contract met dc „Société des auteurs" de uitdrukking in een tra ditionele enscenering heeft doen ver vangen door: „in een nieuwe ensce nering van Maurice Béjart". Hjj heeft bovendien gewezen op prece denten, zoals opvoeringen van Shake speare en Molière in modern kos tuum. Deze stukken zjjn echter in de loop der tijden vrij van auteursrech ten geworden. en T.V. schrijvers Op de onlangs te Amsterdam ge houden jaarvergadering van de Ver, van Nederlandse toneel-, radio- en televisieschrUvers werd het bestuur van de vereniging als volgt samen gesteld: Jan Willem Hofstra, voor zitter: Ben van Eysselsteijn. vice- voorzitter; mr. Hans Keuls, secreta ris: Manuel Straugb. 2e secrearis: Henk Bakker, penningmeester; leden zyn: mevr. Luisa Treves; mevr. Mar- tie Verdenius; Eli Asser; Willem Hoffman. De voorzitter constateerde ter ver gadering dat het Nederlandse stuk een stijgende belangstelling onder vindt van het beroepstoneel, „waar aan het feit niet vreemd zal zijn. dat de laatste jaren Nederlandse stukken belangrijke kasmakers bleken te zijn. Het met succes bekroonde initiatief van de KRO-televisie om een jaar lang Nederlandse stukken uit te zen den. heeft mede bewezen dat de Nederlandse dramatische auteur een kans ten volle waard is. Ook andere omroepen hebben thans voor hun televisie-programma's stukken van j Nederlandse auteurs op hun reper- tolre genomen". De vereniging heeft er ook bij de radio-omroepen op aangedrongen i meer aandacht te geven aan het 1 eigentijdse Nederlandse stuk. Voorkom De Westduitse componist en diri gent Winfried Zillig is op 58-jarige leeftijd in Hamburg overleden. Zillig die is voortgekomen uit de j school van Arnold Schönberg, de schepper van de atonale muziek, i componeerde al op Jeugdige leeftijd de opera's ..Das Opfer" en „Troilus und Cressida", waarmee hij in Duits, land veel succes oogstte. Met zijn opera „Die Verlobung in San Domingo" naar de gelijknamige novelle van Heinrich von Kleist trok hij ook de aandacht in het buiten land. Zillig heeft bovendien veel filmmuziek gecomponeerd. Sinds 1959 was Zillig hoofd van de afdeling J muziek van de Noordduitse Radio- Omroep. IRillerig? Onprettig? Vlug: Schilderijen te Detroit verbrand Gisteravond zyn door een brand i een museum in Detroit vele ihilderijen en kunstvoorwerpen o.a. m Picasso verloren gegaan. De ge- ihatte gezamenlijke waarde van het erloren gegane is ongeveer een mil- oen gulden. Max Roach komt naar Amsterdam Drummer Max Roach komt met jn kwartet naar Amsterdam voor ai nachtconcert op 4 januari in het moertgebouw met als vocaliste Ab- ey Lincoln. Het kwartet wordt gevormd door lifford Jordan (tenorsax) Coleridge 93 rkison, Eddie Kahn «bas en Max ach «drums). 4an hetzelfde concert zal ook Boy's Band o.l.v. Boy Edgar meewer- 89f*n- Getuigend kunstenaar Groot theatertechnicus Omstreden persoonlijkheid EEN van de meest omstreden figuren uit de internationale to neelwereld heeft dezer dagen ,.de leeftijd der sterken" bereikt. Dat cliché krijgt bij een man als Erwin Piscator weer inhoud, want met zijn 70 jaar staat de leider van de Westberlijnse Freie Volksbühne nog steeds als een krach tige persoonlijkheid in het centrum van verwoede artistieke en po litieke controversen. Advertentie "Ze liep als op vleugels!" "Ha, ze droeg zeker van die leuke, lichte Hollandia-pumps!" PUMPS VAN Als afstammeling van predikanten en professoren werd hy in 1893 in Hessen geboren. Zijn opvoeding aan 't gymnasium te Marburg vertoonde de burgerlijk-nationalistische trek ken van het Wilhelminische Keizer rijk. Zijn eerste optreden aan het Münchener Hoftheater liet nog niets van de latere revolutionair vermoe den. Die werd gevormd tijdens de eerste wereldoorlog, in de loopgraven van Vlaanderen. „Mijn tijdrekening begint op 4 augustus 1914". schreef Piscator in 1929 aan het begin van zijn nu al historisch geworden ver handeling „Das politische Theater", Klassestrijd De oorlog dwong de jonge Piscator partij te kiezen en hij koos met het idealisme dat na de Russische revolutie zovele bewust levende kuns tenaars bezielde voor het commu nisme. „Von der Kunst zur Politik" heet het eerste hoofdstuk van zijn hierboven genoemde boek: geen ste riele esthetiek meer. maar het thea ter als propagandamiddel in de klas sestrijd, als leider van Das Tribunal in Koningsbergen, van het Proleta- riches Theater en het Central- Theater in Berlijn, aLs regisseur aan de Volksbühne en het Staatstheater en daarna als «irijvende kracht van de vermaarde Piscator-Bühne heeft hij dat ideaal, vaak met de meest extravagante middelen, vaak ook te gen kritiek uit eigen gelederen ln, consequent nagestreefd. Men moet het optreden van Pisca tor zien tegen de achtergrond van zijn tijd. In 1918 was Max Reinhardt de bijna onaantastbare grootmeester van het Duitse toneel. ZRn Shake- speare-ensceneringen waren van een zeldzame schoonheid, maar daar naast dreef zijn rusteloze geest hem ook in de richting van wat toen het „moderne toneel" beduidde: het stll- listisch gekunstelde expressionisme van Stemheim. sociaal gedetermi neerde en pacifistische tendensstuk ken als Görings „Seeschlacht" en Unruhs „Geschlecht". Maar de revo lutionaire golf, die na het einde van dc vijandelijkheden kwamen opzetten overspoelde hem: in het Berlijn van de Weimar-republiek, strijdperk van politieke extremisten, was voor het ,,1'art pour l'art"-principe. zelfs in progressieve zin, geen plaats meer. kwam het publiek ook en vooral de liberale middenklasse in drom men opzetten naar voorstellingen als Tollers „Hoppla, wir leben!" en aan de Jaroslav Hasek ontleende „Aben- teuer des braven soldaten Schwejk" met decors van de grote „Simplicis- simus"-karikaturist Gorge Grosz en een fenomenale hoofdrol van Max Pallenberg. Met filminlassen, reus achtige toneelmachinerieën en een massale figuratie trok Pisca tor dat publiek tot zich. een publiek dat zich gewillig liet epateren, maar dat zoals de loop van de geschie- denis zou uitwijzen ongevoelig bleef voor zijn boodschap. Individualist De Nazi-dictatuur maakte aan Piscators Duitse activiteiten een einde, maar men hoeft geen illusies te koesteren over een mogelijke er kenning van zijn werk in het geval van een communistische machtsover name. De party maakte wel gebruik van Piscator. maar vaak met zoveel reserve dat hem de revolutionaire individualist op den duur moeilijk een ander lot had kunnen wachten dan dat van zijn Russische geestver want Meyerhold, die in 1939 uit de gunst viel en genadeloos werd geli quideerd. Men moet zich er dus over verheugen, dat Piscator naar Ameri ka kon uitwijken, waar hij 'n .drama tic workshop" stichtte, die o.m. heeft bijgedragen tot de artistieke vorming van figuren als Tennessee Williams, Arthur Miller en Marlon Brando. j Vrij laat na de oorlog keerde Pis cator lüt de vrijwillige ballingschap terug. De banden met de communis- tische partij waren verbroken, maar j de getuigende kunstenaar bleek nog niets van zyn felheid te hebben ver- Horen. Ensceneringen van Buchners I .Dantons Tod". Faulkers „Requim voor een non" en de mede door hem bewerkte toneelversie van Tolstojs ..Oorlog en vrede" in het Westber- Ujnse Schiller-Theater verwekten in het Wirtschafswunder-Duitsland by- na evenveel kritiek als bijval. Rolf Hochhuths „Der Stellvertreter" werd j onder zijn regie in het begin van dit jaar de inzet van een ouderwets theaterschandaal en nog dezer dagen werd, zijn nieuwe visie op „De koop man van Venetië" door een gezag hebbend criticus als Friedrich Lu ft in Die Welt van de hand gewezen als „vals. dwaas en zeer ergerlijk". Piscator had het namelijk niet kun nen laten een parallel te trekken met de jodenvervolging tijdens het Derde Rijk. Beruchte regie Het is bepaald niet de bedoeling om alle eigenmachtige regie-invallen van deze super-individualist met zyn on uitroeibare zucht tot epateren en experimenteren te verdedigen of goed te praten. Zyn gastregies bij de Haagsche Comedie van Shaw-stukken als „An- drocles en de leeuw" en „Ceasar en Cleopatra" hebben hem ook hier min of meer berucht gemaakt en uit zuiver artistiek oogpunt ook zeker niet ten onrechte. Maar als men het theater en de kunst in het. alge meen niet louter esthetisch be schouwt. maar als een organisch met het gehele complex van het maat schappelijk leven verbonden geestes uiting. dan moet men op zyn minst begrip voor een figuur als Erwin Pis cator kunnen opbrengen. Het toneel als tribune? Waarom niet, zolang de redenaar I zijn agitatie maar bedrijft met inte- I griteit en idealisme. Dat kan van Piscator zeker worden gezegd en nie- j mand zal hem ooit kunnen verwijten dat hy zijn stem niet zou hebben verheven waar en wanneer dat nodig i was. Zyn tragiek is in 1963. op zijn zeventigste, nog evengoed ais in I 1933 dat er zo slecht naar hem I wordt geluisterd. III A. ONDIMA - Congolees Brazzaville S. N. J. MINJA - Tonganyikaan N het Internationaal Luchtkartenngscentrum te Delft werken studenten uit twintig overwegend jonge landen. Een zestigtal studenten woont intern in het nieuwe gebouw van het centrum aan de Kanaalweg. Als daar 's ochtends de binnengekomen post wordt gesorteerd ligt er een vruchtensalade van postzegels over de tafel. Enkele van de kleurrijkst gepavoiseerde enveloppen zijn bestemd voor de 2-1-jarige student A. Ondima uit Congo-Brazzaville. Al meer dan een jaar heeft hij de warmte van zijn equatoriaal vader land verwisseld voor de grijsheid van die oer-Hollandse Kanaal- weg een zeer exotische plant in een vaderlandse kwekerskas. Ondima (2e van links) en Min ja (2e van rechts) met en kele collega's: ..Geen spoor van discriminatie". 25ste december wordt in het cen trum een diner gegeven. De contsc- ten met de medestudenten sUn tal rijk. Afrikanen, Aziaten. Europeanen zitten om de Hollandse kerstboom in een sfeer, die aan het „alle mensen worden broeders" de ironische bij klank ontneemt. Kerstmis heeft Ondima hier ook al gevierd. Hij is rooms-katholiek. deze Congolees en maakt dat het hele probleem van de kerstviering niet bijzonder eenvoudig? Voor hem is het vooral een christelijk feest, zo zegt hy, de viering van de blyde gebeurtenis is overal ter wereld het zelfde. n'est-ce pas? „Het was net als thuis op kerstavond ben ik naar de mis ge gaan alleen ja Dat week wel af van wat in Congo-Brazza ville gebruikelyk is. Als daar de klokken hebben geluid, verzamelen zich familieleden en vrienden in de straten en trekken zingend naar de kerk. „Steeds meer mensen sluiten zich daar by aan. zo gaat dat in de ste den en dorpen Ze marcheren dus op in een sfeer van grote broederiykheid en aan zo iets zal Ondima dan wel eens den ken als hy tydens kerstavond de enkele honderden meters door de kou aflegt van het Luchtkartenngs centrum naar de kerk. Niet alleen zingende rooms-katholieken vullen de straten van Brazzaville. Ook pro testanten doen dat en mensen, die niet gedoopt zyn en dus niet tot een kerk behoren scharen zich onder de zangers. „Want kerstfeest is voor alle mensen," verklaart de kleine student van de Congo. De volgende dag zetten zich de kerstfeestvierders in gezinsverband om het diner. „Nee. een kerstboom kennen wU in die huizen niet. dat is niet de gewoonte. Wel zie je ze op scholen, voor de kinderen, die ook kleine geschenken krygen „Noël" in Nederland ja. het is tóch wel anders. Maar eenzaam Ls Ondima hier toch niet. Hy moet glimlachen als men daarvan spreekt. „Pas de solitude, non Op de Zizi Jeanmaire zal in de ko mende feestweek in het Natio naal Theater te Parijs een nieu we balletshow presenteren in de choreografie van Roland Petit. Hierboven Zizi Jeanmaire met haar ..mede-ster" Felix Blaska tijdens de scène ..Corrida". Glorietijd Inwoners van een woningblok Hi' New York hadden er genoeg w gekregen: de laatste ander- Hf jaar was er viermaal inge- Men. Dus hadden ze in de hal °J ft het blok een bord gezet met {en i volgende tekst: Voor de die 's Anderen zijn u voor geweest. Ue fototoestellen, grammofoons, lg nnsistorradio's, diamanten rin- ft, parels, halssnoeren, alsmede Be waardevolle en waardeloze welen, zijn uit deze verblijven gegapt. Hier valt niets meer te den". En nu is dat bord gestolen. Leopold Jessner, werd in de jaren '20 als intendant van hel Berlijnse Staatstheater, he voormalige König- liche Schauspielhaus, de voornaamste exponent van het expressionisme. Om hem heen schaarden zich de an dere grote figuren uit die glorietyd van het Berlijnse Theater, mannen die evenals hjj of zelfs in nog sterker mate aan de politieke si tuatie de impulsen ontleenden voor hun regie-arbeid: Karlheinz Martin. Jürgen Fehling, Berthold Viertel. Erich Engel. Leopold Lindtberg en bovenal Erwin Piscator. Piscator was de man van de politieke revue, van de dramatische documentaire, van nieuwe technische vindingen. Drie woorden omvatte zyn wapenspreuk: politiek, epiek, techniek. Opvoeringen als „Fahnen" van Alfons Paquet. „Gewitter über Gottland" van Ehm Welk, „Rasputin" van Alexej Tolstoj. „Der Kaufmann von Berlin" van Walter Mehring en het terwiile van I de tendens uit zyn voegen gerukte Schiller-drama .Die Rauber" ontke- tende schandalen, maar intussen I „Ach ja, je mist natuuriyk de fa milie wel", zegt de heer S. N. J. Minja (25) uit Tanganyika, die hier in anderhalf jaar zyn studie foto- grammetrie voltooit. „De gezinsleden in myn land rei zen uren of dagen om het kerstfeest thuis te kunnen by wonen. Jawel, by de kerstboom, maar we tulgen hem niet op als u in Nederland. Veel kaarsen, maar weinig van die bonte versieringen Well, hier hebben wy ook een groot kerstdiner, eeriyk gezegd is er niet zoveel verschil, lt'a quite all right". Als zyn collega uit Congo-Braz zaville gaat ook hy naar de mis in de nabijgelegen kerk. Een plechtig heid. die in alle landen geiyk is. En voor hem, de donkere Afrikaan, is Nederland zelfs een goed land om kerst te vieren. „Ik heb geprobeerd om met Nederlanders in contact te komen. Dat is toch de enige manier om een land te leren kennen, niet waar0 Erg eenvoudig is dat niet. ook al vanwege de taal Maar behulpzaam is iedereen. En nergens, nergens heb ik iets van discri minatie ondervonden Enkele medestudenten, eveneens uit het zwarte werelddeel, veren op by deze mededeling. Ze knikken, vallen hem by. Nederland mag een land zyn van kille najaarsstormen en koude winetrs het maatschap- pciyk klimaat is er een van grote verdraagzaamheid. Daarover zyn ze het zeer eens, Ondima, Minja en de anderen, die om een tafel in de recreatiezaal zijn gezeten. Haagse politie: uiels aan <le hand iVan onze Haagse correspondent) Het intern politie-onderzoek naar de juiste toedracht en de ware gang van zaken by de aanhouding van een 27-jarige Haagse vrachtauto - chauffeur is afgesloten. De politie Ls van mening, dat niet onnodig hard handig is opgetreden, maar wel is de chauffeur by zyn aanhouding gesla gen met een gummiknuppel. Het in tern onderzoek by de Haagse politie I werd ingesteld op last van hoof doom- j missaris de heer J. H. A. K. Gualthe- rle van Weezel. nadat vrydagmiddag i 13 december in Scheveningen een i chauffeur werd aangehouden. De arrestant vertelde te zyn mis- handeld. Buren en omstanders wilden ge tui - gen. maar de politie had totnutoe geen belangstelling voor him relaas. De chauffeur een hernia patiënt ligt nu met een hersenschudding, met verergerde rugpijnen, met kneu- I zingen aan het hoofd en over het I gehele lichaam op bed. Het rapport na het intern onder zoek concludeert dat er geen sprake van is, dat de verkeerde man werd aangehouden. Het ging hier nie meer om een 17-jarige bromfietser, maar om de chauffeur, die wordt verdacht van het misdrijf belemme- ring.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1963 | | pagina 5