Voor sneeuw en ijs
ACH, DIE ARME ZIELIGE
KINDEREN...
UIT en
THUIS
tloederlykc
BRITS SKI-PAK
Afwisseling in de
maaltijden
overpeinzing
Geluiddempend
behang
Natte voeten
(W)ETENS WAARD
KWARK
Zaterdag 7 december 1963
Pagina 3
Ons hele gezin had een tijd
schrift-artikel gelezen waarin
(door een volwassene) van leer
werd getrokken tegen het vele
huiswerk en het overladen leer
plan waarmede de jonge jaren
van onze kinderen worden ver
giftigd. Het kwam daar op
neer. dat studerende kinderen,
in de aanvallige leeftijd van
twaalf tot negentien jaar een
zeventig-urige werkweek had
den en wat voor een werkweek!
Zonder geldelijke beloning, zon
der rechten. Geen muziek, geen
kopjes koffie en thee onder de ar
beid, zelfs geen vrije zaterdag of on-
f;estoorde zondag, Werken, blokken,
esjes instampen, vraagstukken op
lossen, ingewikkelde formules toe
passen. hartbrekende sommen uit
rekenen. met daarbij en daarop een
chronische angst voor de onvol
doende. de repetitie-van-morgen, de
kwelling van een naderend examen.
En wie had medelijden met de stak
kers? Niet de leraren, die kil do
ceerden en zonder aanzien des per-
soons bergen huiswerk en strafwerk
rondstrooiden, noch de examina
toren. die nuchter een wanhopige
kandidaat afwezen en hem zonder
vorm van proces tot nóg een jaar
zwoegen veroordeelden, noch de
ouders, die rustig volhielden: ,,Ja
kind, als je wat wilt bereiken, moet
je er voor leren. Dat is nu eenmaal
zo".
Ik trok me dat artikel persoonlijk
nogal aan. want waren mijn beide
zoons niet eveneens veroordeeld tot
jarenlange dwangarbeid, zeventig
uren in de week? Zonder vrije week
einden, maar mèt de angst, de wan
hoop de minderwaardigheidscom
plexen?
In het artikel werd een vergelij
king getrokken, die my bijzonder
trof. Een volwassene werkt in deze
welvaartsstaat nog nauwelijks
vier-en-veertig uren in de week,
wordt, daar ruimschoots voor be
taald. geniet (gratis) koffie- en
theepauze, vrij vervoer van en
naar huis, twee absoluut vrije
dagen in de week. plus een uitge
breide betaalde vakantie eenmaal
in het jaarTerwijl de op
groeiende kinderen nauwelijks
aan vakantie toe kwamen, want
dikwijls kregen juist zij die het
op school het moeilijkst hadden
nog een taak mee om zich er in
de ..vrije weken" aan te wijden,
terwijl de knapperds, om eindelijk
ook eens wat geld in de zak te
hebben hun vakantieweken gro
tendeels opofferden aan zware ar
beid in fabrieken of veilinggebou
wen zodat ze ten minste twee we
ken op reis konden gaan
Adriaan las het artikel en haalde
de schouders op. ..Ze overdrijven-een
beetje", meende hij nuchter. ,,Zo erg
is het toch niet!" Henk las het en
bromde: „Op school is het wel uit
te houden, als ze maar niet zoveel
strafwerk gaven. Dat breekt je de
nek".
„Wij hoeven in onze vakantie
nooit te gaan werken", vulde
Adriaan aan, „al zou ik er best zin
in hebben".
„We mogen niet eens", klaagde
Henk.
„Neen," zei ik fel. „Jullie mogen
niet. ik ben er vierkant tegen. Va
kantie is vakantie en die breng je
niet door in een fabriekshal of op
een kantoor. Jullie hebt die zes we
ken rust hard nodig".
Want na het lezen van het klaag
lied was ik daar vaster dan ooit van
overtuigd. Toen legden we het tijd
schrift aan vader voor. „Lees dat
eens", spoorde ik aan. „Het gaat
over jouw zoons".
Vader las. We bestudeerden hon
gerig zijn gezicht en vroegen ons af
wat er door hem heen ging. nu hij
V» koele cijfers werd geconfren
te te rd met het slavenleven van zijn
kinderen. Vader bleef opvallend rus
tig.
„Nou en?" vroeg hij. toen hij
klaar was.
„Die journalist heeft gelijk", zei
ik opgewonden. „De maatschappij
vergt te veel van de jeugd".
„Niet alleen van de jeugd", zei
vader kalm. „Met die vier-en-veer-
tig urige werkweek van de volwasse
nen loopt het anders wel los". En
toen schaamde ik mij.
Want vader had gelijk, ook
dat was een jictie. Hoe vaak
kwam hij pas om half tien
thuis: moe, koud, en zonder veel
eetlustSoms ging ik hem dan
een eindje tegemoet, om meteen
het hondje uit te laten. Dan liep
ik door lanen en straten en keek
in verlichte huizen. Overal zag
ik vrouwen bezig: met strijken
of breien of naaien. Mannen zag
ik zeldendie werkten over!
Kinderen en oude mensen tuur
den naar het televisie-scherm
pje, maar moeders werkten er
b\j.
Waarom waren ze zo laat nog
bezig? Uit solidariteit met hun
zwoegende mannen. Omdat ze zich
een weinig eenzaam voelden.
Omdat, ze op de dag te veel in be
slag werden genomen door de kin
deren, de leveranciers, de grote ra
men die gezeemd moesten worden,
de vele gelakte deuren, die altijd vol
vette vingers zaten.
Nu ja. over de werkweek van de
huisvrouw zullen we maar zwijgen.
Doch de mannen, met hun vijf
werkdagen hoeveel uren zijn die
in touw? Vier *n veertig! Laat me
niet lachen! Alle mannen die ik
ken. van gezich of naam, zijn vijf
dagen lang veertien tot zestien uur
bezig onze economie op peil te hou
den. Thuis, op de zaak. voor klas
lokalen en in vergaderzalen breken
ze zich het hoofd over honderd pro-
plemen. houden ze de welvaart in
gang. verdedigen ze de betalings
balans. vechten ze om hun plaatsje
in de EEG, onderhouden ze hun
gezin, hun studerende kinderen.
We staan bekend als een ijverig
volk. we kennen de siesta niet. we
houden niet van lanterfanters en
baliekluivers. We werken over.
mannen, vrouwen, hinderen. Uit
noodzaak, uit innerlijke behoefte.,
ik weet, het niet. En ik vraag me af.
wannéér die journalist dat artikel
over zwoegende kindertjes schreef.
ik wed tussen acht en twaalf uur
's avonds.
THE BECKMAN.
Zelden zijn wintermode en
wintersportmode zo sterk aan
elkaar verwant geweest als dit
seizoen. Het is alles warm en
wol wat de klok slaat, het liefst
nog met flinke bontgarneringen
hoge kragen en heel warm be
dekte benen. Wie de berg-
sneeuw intrekt zal misschien
volstaan met wat minder bont,
maar zal er toch ook voor zor
gen. dat hals en benen er goed
tegen kunnen. Stevige gebreide
truien zijn voor de wintersport
niets nieuws, maar nu in Parijs
de grovere wollen breisels weer
hoog staan genoteerd, hebben
de sneeuw-en-ijs-truien een
extra modieus tintje cadeau
gekregen.
De heel zachte, pluizige wollen
stoffen worden in Parijs zelfs ge
bruikt voor avondmantels en dan
krijgt zon jakje of eape'tje van
„laine des Pyrenées" voor après-ski
ineens een andere allure.
Nu de wollen kousen met allerlei
werkjes en patroontjes een .top-hit'
zfjn geworden hoeft u ook niet meer
te kleumen als u de ski-pantalon
eens even uit wilt trekken.
Bfj de tekeningen (v.l.n.r.:)
Zwart-wit, geheel gevoerd jak
van stevig zuiver wollen breisel
in een haast streng dessin. De
hoge aangebreide boord en het
bijpassende mutsje met pompoen
ontmoeten elkaar bijna in de
nek. De steekzakken maken het
tot een echt jasje.
Warme, echt sportieve, zuiver
wollen trui in een grappige a-
svmmetrische ruit in de kleuren
donker-groen, rood en zwart.
Meer voor na het skiën is de
zuiver wollen trui met de roman
tische rozendessins op een ge
broken-wit fond. De boordjes
zijn ook veel smaller dan bij de
echte sporttruien.
Kort cape van de heerlijke
zachte, pluizige „laine des Pyre
nées". Klein kraagje en twee
hoog geplaatste knopen. Ideaal
te dragen over de warme zuiver
wollen .pantaski', de stretch ski-
pantalons. die in steeds meer
modieuze kleuren te krijgen zijn.
Aan de cape verwant is het zui
ver wollen blauwe jasje met
bontgarneringen langs de zeven
achtste mouwen en de lange
kraagslippen, die zo heerlijk
nonchalant zijn te draperen.
Omdat de mantel niet lang is,
hoort er wel een warme rok en
zo'n paar wollen kousen bjj en
natuurlijk ook een muts - van
bont of een van de talloze ge
breide of gehaakte wollen muts
jes, die tot namaken noden.
Geluiddempend behang wordt
steeds meer gevraagd. Er zijn al
verscheidene soorten, meest van
Amerikaanse oorsprong. Nu is er
ook een Duitse fabrikant, die
een dergelijk produkt ontwik
keld heeft. Het is gemaakt van
stof. waartegen 'n laag schuim-
plastic is gekleefd. Deze laag
wordt in twee dikten gefabri
ceerd: 7 en 15 mm. De prijs van
het behang is niet goedkoop:
per meter bij een breedte van
1.30 ongeveer f 17.voor het
dikste behang, f 10.50 voor het
dunnere. Het behang dempt niet
alleen het geluid, het heeft ook
de prettige eigenschap, dat het
des winters de warmte vast
houdt.
Natte voeten zijn ongezond en
daarom heeft men door de eeuwen
heen geprobeerd dit probleem op te
lossen. De Nederlandse landarbeider
merkte, dat zijn voeten minder nat
werden in klompen, dan in leren
schoenen. Toen de rubberlaars
kwam. verdwenen de klompen.
In de stad droeg men overschoe
nen van rubber en later plastic.
Maar niemand was dol op over
schoenen. Inmiddels waren er ook
chemische stoffen uitgevonden, die
leer waterdicht konden maken. De
laatste jaren is er zelfs een spuitbus
in de handel, waarmede iedereen
zijn schoenen waterdicht kan
maken mits er geen rubber zool on
der zit.
Uit Amerika komt nu een nieuwe
oplossingelektrisch verwarmde
schoenleesten, speciaal voor kinder
schoenen. Deze drogen de kinder
schoen snel. zonder deze te bescha
digen. Dat laatste gebeurt wel, als
natte schoenen maar zo dicht mo
gelijk bij de kachel gezet worden
om snel te drogen.
Vijfenzeventig is mevrouw
R. van de Pijl-De Joode uit
Hazerswoude nu. U herinnert
zich misschien, dat zij een
tijdje geleden een wand
kleed maakte voor prinses
Beatrix en daarvoor een be
dankbrief ontving, die zij
trots bewaart.
Mevrouw Van de Pijl moet
al bijna twaalf jaar door een
chronische ziekte het bed
houden. Jarenlang heeft ze in
een enorm tempo gehand
werkt en alle stukken die ze
maakte even vlot weggege
ven. Veel is er tenminste niet
overgebleven. Ze heeft zes
kinderen, acht kleinkinderen
en zelfs een achterkleinzoon
en die genieten natuurlijk
volop de voordelen van oma's
handwerkhobby.
Die liefhebberij is eigenlijk
pas goed begonnen toen me
vrouw Van de Pijl al een paar
jaar ziek lag.
„Toen kwam een meneer
van het Rode Kruis vragen of
ik mee ivilde met een boot
reis, maar ik zei: met de boot
mee? ik wil werken, en de
zelfde week kwamen ze me al
doorstopwerk brengen. Een
buurvrouw zei tegen me:
meid, dat doorstopwerk heb
je nog nooit gedaan, maar ik
dacht als je je ogen de kost
geeft kun je alles. En het
ging best hoor. Geborduurd
heb ik ook veel en met raffia
gewerkt, niet met pitriet nee,
dat moet je met een teil wa
ter bij je bed zitten, da's niks
voor mij.
Het materiaal voor haar
wandkleden (pas weer een
gemaakt voor het zusterhuis
van het Goudse ziekenhuis),
tassen en ander handwerk
koopt mevrouw Van de Pijl
van het Rode Kruis, patro
nen haalt ze vaak uit de da
mesbladen.
Mevrouw Van de Pijl werd
vlak bij Waddinxveen gebo
ren en woont al 31 jaar in
Hazerswoude, waarvan 24 in
het huis aan de Ds. D. A. v.
d. Boschstraat. Ze woont bij
haar dochter en die heeft
waarschijnlijk geen moeilijke
zieke aan haar, want ze zegt
zelf: „Je moet geen chagrijn
wezen, daar wordt je ziekte
niet beter van en je helpt je
familie d'r ook niet mee".
Als we dan bedenken hoe
humeurig we allemaal wel
eens zijn als we ons niet zo
goed voélen, kunnen we een
voorbeeld nemen aan deze
vijfenzeventigjarige.
Op een kunstmatige ski-helling in Londen toont een
mannequin het ..parade-uniform" dat de Britse olym
pische ski-ploeg zal dragen op de Olympische Winter
spelen. die begin volgend jaar in Innsbruck zullen wor
den gehouden. Het ensemble bestaat uit een vuurrode
zwaargevoerde anorak, een marineblauwe stretch-pan
talon en een witte katoenen jumper. Er wordt een uit
bundig met bont versierde muts in de kleur van de anorak
bij gedragen.
Bij de slager zult u meestal tien
tallen verschillende stukken zien
liggen. Hebt u de meeste daarvan
wel eens geprobeerd? Kiest u wel
eens organen (lever, nier, hart.
tong) of lams- of kalfsvlees, als die
aangeboden worden? En maakt u
gebruik van speciale aanbiedingen?
Mocht u niet precies weten hoe een
bepaald stukje het beste klaarge
maakt kan worden, dan zal de sla
ger u dat graag vertellen, tenzij u
niet op een spitsuur met die vraag
aankomt. Vooral de meer doorregen
stukken zijn hier en daar wat uit de
gratie. Dat is jammer want juist
door de combinatie vet en mager
worden ze bij het bakken en braden
niet gauw droog. Bovendien zyn zij
aantrekkelijk in prijs. Uit angst
voor „de lijn" behoeft u doorregen
vlees niet te laten staan. U kunt
immers voor het bakken met wat
minder vet «boter, margarine of
vet) volstaan?
Geen vlees op tafel
Vlees heeft een hoge voedings
waarde door zijn eiwitten, voedings-
zouten en B-vitamines. Deze be
standdelen komen ook rijkelijk voor
in vis, eieren, kaas. peulvruchten en
zoete of zure pap. Zij zijn alle
goedkoper dan vlees Maar ook wan
neer u niet op een dubbeltje be
hoeft te kijken, bieden zij prettige
afwisseling. Vooral eieren en kaas
zijn zo gemakkelijk op een drukke
dag omdat u er de deur niet voor
uit hoeft.
Vergeet naast het gekookte of ge
bakken ei roereieren en hartige en
zoete omeletten niet. En neem u
eens voor, iedere maand een paar
maal kaas in de warme maaltijd te
verwerken, desgewenst in de vorm
van een toetje Daarmee zullen
vooral zi). die niet van pap of pud
ding houden, gelukkig zjjn. Zeker
aan te bevelen voor hen die niet
aan hun halve liter melk toekomen.
Er zijn recepten te kust en te keur.
Met de kou komt ook de trek in
erwten- en bonensoep en andere
peulvruchtenmaaltijdengezond en
lekker eten!
Wilt u vis op tafel brengen en
daar doet u goed aan doe dan
wat we by vlees adviseerden: wees
niet huiverig voor wat minder be
kende soorten. Stel dat uw visver-
koper eens roodbaars heeft. Waar
om zou u die vis, die u net zo kunt
koken of bakken als de meer be
kende soorten, niet eens proberen?
Jus is geen vlees
Al deze gerechten kunnen de
plaats van vlees Innemen. Jus kan
dat niet, evenmin als vet spek. Zy
zyn wel lekker pittig en zy geven
wel een gevoel van verzadiging,
Het schijnt een typisch Nederlandse ge
woonte te zijn om op de vraag ,,wat eten we
vandaag?" te antwoorden: bloemkool, of lof, of
worteltjes. Dat zal wel komen doordat we
terecht veel waarde aan de groente hechten
en omdat juist groente zoveel afwisseling in
de maaltijd brengt. Maar wat geeft U bij de
groente? Brengt U daar ook voldoende afwisse
ling aan?
Ik heb een winkelier eens, toen
't op slag van zes uur was, horen
zeggen tegen een kind dat nog
gauw even een frictuurpan wilde
kopen: „Beste jongen 't spijt
me, maar ik heb er geen een
meer; de laatste is net verkocht
't Joch keek sneu en droop af. En
tegen mij zei de man toen: „O, o,
we hebben gewoon niks meer
we hebben nou alleen nog maar
geld!!'*.
Dat was aan de vooravond van
Moederdag vandaar de situatie.
Vermoedelijk zal t 5 december
tegen sluitingstijd wel weer pre
cies zo laat geweest zyn: uifuerw
kochte winkels, propvolle kassa's
en dientengevolge: akelig lege
huis-, tuin- en keukenportemon
nees, zoals b.v. de uwe en de
mijne.
En dat in een tijd, waarin we
toch al zo'n prijzen complex heb
ben! Laten we ons dus met nieuwe
hoop op de „voordelige aanbiedin
gen" storten. Wat een geluk, dat
die er nog zijn, om ons van de
algehele financiële ondergang te
redden: dat ik bv. héél voordelig
een bus schuurpoeder kan aan
schaffen samen met een knijpfles
af wasmiddel, solide bijeengehou
den met een doorzichtig pldh-
bandje. voor de sothma van 93
rent! Wat doet mij nu eigenlijk
ergens in de verborgen diepten
van mijn onderbewustzijn voet
stoots aannemen dat dit werkelijk
goedkoop is ff Ik geloof dat ik ach
teraf het trucje ran de reclame-
psychologen wel door heb: de prijs
van 98 cent suggereert mij dat t
nu net onder de gulden is, en dus
oorspronkelijk er boven was. Maar
wacht eens even: de gewone prijs
van schuurpoeder is -J7 cent en op
de knijpfles staat met grote letters
Ï9 cent. Al jaren geleden heb ik
begrepen dat dot samen
96 cent is! Ha, ha!
Ik heb er de consumentengids
eens op nageslagen (een léérzaam
blaadje: moet u ook eens inzien)
En zowaar ik vond er iets over.
Er stond, dat de fabrikant die
hogere wiskunde wel kan verkla
ren. Afwasmiddél kost eigen
lijk 58 cent, zegt hij, maar een
half jaar geleden is dat „in de
reclame gegooid" voor f. 0.1&.
Daar was dit nu nog een restant je
van.
Nou - dat zal dan wel waar ve
zen. Maar heeft u nu nog 't ge
voel, dat u voor een pinkje uxo
melkpannetje schuurt en uw jus-
kom afwastf Ik niet.
HERMINE G.
maar ze missen de opbouwende
stoffen (o.a. eiwitten), die in vlees
vis. kaas e.d. voorkomen Alleen
aardappelen en groente met jus is
dus beslist niet voldoende. Zorg dan
b.v. voor een eiwitryke toespys.
Karnemelkse of zoete pap en
pudding zyn een uitstekende aan
vulling. Als u uw keus op pap be
paalt. hebt u een goede gelegenheid
havermout, boekweit (grutten) en
gort in ere te herstellen, zy zyn ge
zonder dan custard en soortgeiyke
bindmiddelen en de bereiding hoeft
niet veel tyd (méér) te kosten.
Een heel voedzaam en sma
kelijk maar nog steeds vrij on
bekend zuivelprodukt is kwark.
Toch is het bij de melkboer te
krijgen, al dan niet op bestel
ling en tegenwoordig zelfs in
twee soorten: magere- en room-
kwark.
De eerste is heel geschikt bij
een vetarm dieet omdat er
vrijwel geen vet maar wel
zeer veel eiwit in voorkomt.
Kwark is verse wrongel, dus
ongerijpte kaas. Het vochtge
halte is vrij hoog. dat is dan
ook een van de verschillen met
kaas. Van kwark zijn allerlei
smakelijke gerechten te maken,
zowel zoet als hartig. We ge
ven u twee voorbeelden:
Bananenkwark
1 bakje kwark met 1 eierdooier en
14 liter slagroom romig roeren.
Op smaak maken met suiker en iets
zout Het zeer styfgeslagen eiwit
voorzichtig door de kwarkmassa
mengen. Het gerecht garneren met
bananenschyfjes en gehakte noten.
Aardappel-kwarkkoeh jes
1 pond gekookte aardappelen
zéér fyn stampen en met 250 g.
kwark. 1 ei. een fijngesneden ui,
peterselie, zout en paprika vermen
gen Zoveel bloem toevoegen, dat er
platte koekjes van te vormen zyn.
Door bloem wentelen en in hete
boter aan beide zyden goudgeel
bakken.
Voor het opdienen met zure room
(gemaakt door aan slagroom ieta
citroensap toe te voegen) overgie
ten.
Van het huis Christian Dior
is deze groen wollen winter
mantel. die opvalt door aparte
schouderskraag en mouwin
zet*
