Franse T.V. poogt trots bezuiniging niveau haar te verhogen f Winst door blokkade .Gambiet' in de belangstelling Een streven naar de hoogste maatstaven Een oude orgelman ELKE WEEK AAN ANDER STEK F 8QS 11 18' i li' is sn mm m m ;u 1 i Zaterdag 26 oktober 1963 Pagina 4 Franfois Reichenbach (Van onze Parijse correspondent) pv E R.T.F- voor: Radiodiffussion-Television Fran(aise f 9 kan zich met volledig recht Frankrijks grootste en machtig ste impresario, manager en exploitant in de domeinen van theater en showbusiness van „uit"- of juister „inhuizigheden" noemen. Iedere artiest die voor haar camera's treedt, verschijnt gelijktijdig voor een publek van een tien miljoen koppen, publiek dat hij anders in zijn ganse carrière natuurlijk nooit bijeen zou kunnen brengen. De consumptie van toneelstukken, films, feuilletons. ..quizzen' en andere attracties is zo groot dat, kwantitatief en voor de pro- duktié gesproken, de televisie alle andere theatergroepen tezamen nog zegevierend naar de kroon kan steken. Welk gezelschap zou het bestaan kunnen, elke week een ander stuk op de planken te brengen En naast die wekelijkse „drama's", verschijnen dan boven dien dus dagelijks circus-, variété-, cabaret- en andere vertonin gen op het programma waarin eveneens een indrukwekkende dosis inspanningen is belegd en die in beginsel aan de hoog ste maatstaven van kwaliteit moeten beantwoorden. Onze bridgerubriek Schoppenaas Créatie ve f auctie Maar hoe is 't in Frankrijk nu met die keuzen en met die kwaliteit gesteld. Men kan zeggen, dat over het algemeen die selecties worden bepaald vanuit een zeer behoorlijk gevoel en inzicht voor niveau en „culturele waarden". Zonder dal het society-stuk dat men hier met de „boulevard" vereenzelvigt, stel selmatig wordt verwaarloosd, ligt toch een redelijk accent op de grote klassieken uit het repertoire, ter wijl, sedert vorig jaar, bovendien ook het experimentele theater en de avant-garde op een laat avond uur nog op enige belangstelling van de programmadirectie mogen rekenen. Het is trouwens een bemoedigend verschijnsel dat die „grote klassie ken" waarmee iedere lyceumleer ling dus plichtmatig in kennis werd gebracht, nog altijd over een levenskracht beschikken, die ook via dit nieuwe medium zich in onvermoed brede kring doet gelden. Een recente opiniepeiling heeft uit gewezen dat Corneille's „Le Cid" die nu niet direct aan de geestelijke gemakzucht van de grote massa ap pelleert door het tv-publiek tot een der hoogtepunten van het jaar programma werd uitgeroepen. In die richting, waarin dus de erkende nationale culturele erfenis voor een miljoenenpubliek wordt beheerd, wil de programmadirectie o.m. met Ruy Bias ook dit seizoen haar creatieve functie nog verhogen door bekende romanciers en toneelschrijvers als Troyat, Sau- vageon, Curtis opdrachten voor ori ginele televisiestukken te verstrek ken. Diezelfde overweging, de televisie als kunstmedium ook een „eigen gezicht" te geven, ligt ook ten grondslag aan het verzoek aan meerdere cineasten uit de niet- commerciële sector Astruc, Leenhart, Reichenbach specia le films voor het zakdoekscherm te ontwerpen. De serie Uitvoerige overzichten van hun oeuvres waar bij de grote filmmakers hun pro- dukten zelf toelichten, zal tenslotte worden voortgezet om na Jean Re noir en Rene Clair komende maan den de Italiaan Antonioni per- N W O z Sch. A B 10 Ha. A 9 7 6 4 2 Ru. 9 KI. H V 10 Niemand verweet de tegen spelers van het onderstaande spel dat zij drie Sansatout niet hadden down gespeeld. Zuid had door een blokkade bij OW van zijn zwakste kleur het con tract kunnen winnen en tegen dat misfortuin achtten de te genspelers zich niet opgewas sen. En toch maar oordeelt u zelf. of u het probleem van oost beter had kunnen oplos sen; de open kaarten maken het in elk geval gemakkelijker. Sch. 7 5 3 Ha. H B Ru. A B 10 8 7 4 KI. A 5 Sch. 9 8 7 4 3 Ha. 5 Ru V 6 5 3 KI.' 8 6 3 Sch. H V Ha. V 10 8 3 Ru. H 2 KI. B 9 7 4 2 Noord was gever, ow stonden kwetsbaar. Noord opende een rui ten oost een harten zuid had nu de keuze tussen doubleren of enig ander bod; daar tegenspelen van een ééncontract met slechts vier troeven tegen meestal een ge vaarlijke onderneming is koos zuid twee Sansatout west paste noord drie Sansatout allen pasten. Met dichte kaarten had west niet veel keuze; zijn partners kwetsbare volgbod beloofde een goede kleur dus speelde west harten vijf voor, noords hartenheer werd door oost met hartenaas genomen. Oost meende dat schoppen het zwakke punt van zuid kon zijn en speelde schoppenboer na, zuid won met de vrouw. Zuid vervolgde met ruiten heer en sneed daarna op ruiten- vrouw, oost ruimde een hartentje op; de leider zag geen andere kans dan ruiten te vervolgen, noord speelde ruitenaas en ruiten na, oost ruimde hartens en zuid klavertjes op. West, met ruitenvrouw aan slag. trok klaveren na. maar het contract was al zeker, NZ maakten in totaal vijf ruitens, drie hartens et twee zwagte slagen: drie &.ins plus één. soonl|jk in de Franse huiskamers te introduceren. Tegen gemakzucht Dat streven om toch eerder bo ven dan onder de middelmaat van de publieke smaak te mikken, moet nog wel extra worden gewaardeerd, aangezien de tv-directie door de regering die een hoog percenta ge van de kijkgelden voor andere doeleinden aanwendt financieel steeds korter wordt gehouden. Voor begin volgend jaar is nu eindelijk de inwijding van het tweede net in het vooruitzicht gesteld, zonder dat de directie echter één frank meer verwachten mag voor de voorbe reiding der programma's. Het twee de net zal trouwens voorlopig alleen nog maar tijdens de weekeinden functioneren, en voornamelijk aan actualiteiten, tv-spelen en concour sen, sport en oude films wor den gewijd. Door de instelling van het twee de net, voorspelt men ondertussen ook al een revolutie in de handel, omdat zeker één miljoen oude toe stellen die maar één programma kunnen opvangen, zullen worden afgedankt en ingeruild. Als „occa sion" of afdankertje zullen ze ech ter tegen luttele biljetjes toch nog wel een afzet vinden, om zo het tv- publiek, in korte tijd, weer sterk uit te breiden. Ook met het oog op die spoedige uitbreiding, heeft de be hoefte aan een zekere „organisatie" van het publiek dat bij de struc tuur van een Staatstelevisie maar weinig invloed op de programma's kan uitoefenen, de laatste tijd een nieuwe impuls gekregen. Er zijn verschillende verenigingen opge richt die zich tot doel stellen de publieke opinie periodiek te testen om zo op basis van die resultaten de programmaleiding te kunnen adviseren of haar functie te com pleteren. Het laatste initiatief in deze richting heeft nu de geboorte van de „TAF- téléspectateurs et auditeurs de France" opgeleverd, waarover Nobelprijswinnaar en Frankrijks tv-criticus no 1 Francois Mauriac, het voorzitter schap aanvaardde. „WU willen vechten," aldus Mau riac. om hen te steunen die binnen de RTF het hoogste kwaliteitspeil pogen te handhaven en zich ver zetten tegen de wassende ten dens van gemakzucht en vulgari teit". De vereniging die ook al een raad va.n advies, waarin de elite der Franse intelligentsia vertegen woordigd is, in het leven heeft ge roepen. hoopt binnen een jaar een miljoen tv-kjjkers te kunnen ver zamelen. Een volgende stap zal zijn deze actie ter organisatie en be wustmaking van het tv-publiek op Europees plan en in het kader van de Eurovisie te verbreden om op voorhand de mogelijkheid te schep pen de kijkersmassa's voor die toe komstige fase enige zeggenschap te geven. Geen politiek Een obstakel voor die Europese samenwerking aan de basis, is na- Had oost de positie in schoppen beter getaxeerd, dan had hij in slag 2 schoppenaas kunnen spelen en dan schoppen boer. Gaat zuid dan In ruiten snijden, enz., dan kan oost de schoppen tien weggooien en maakt west zijn vrjje schoppens! Tracht zuid dit plan te voorko men door, na het nemen van de tweede schoppen, noord aan slag te brengen met hartenboer en dan rui- tenboer voor te spelen izuid klein) dan kan west zijn krachten tonen door deze slag te weigeren! Ver volgt noord hierna met ruitenaas waaronder zuids heer valt), dan heeft oost alsnog de gelegenheid zich te deblokkeren met. de schop pen tien. Toch is zuid dan nog niet down. als hij nu maar klaverenaas van tafel speelt en klaveren na oost wint, speelt harten die zuid neemt; zuid speelt weer klaver en maakt in totaal één schoppen, drie hartens, twee ruitens en drie klave ren negen slagen. OW krijgen dus niet meer dan schoppenaas, hartenaas en twee klaveren. Het lijkt natuurlijk, dat oost er beter aan had gedaan in slag 2 ge woon harten na te spelen, maar ook dan stapelen de moeilijkheden zien voor ow op. Noord wint de slag met hartenboer, slag 3 is voor zuids rui- tenboer en slag 4 voor de ruiten- boer van noord snijden'; oost. die natuurlijk hoopt dat zijn partner later met ruitenvrouw aan slag zal komen en klaver gaat spelen, ruimt de schoppen tien op. NZ kunnen zich nu niet permitteren ruitenaas ongebruikt te laten; immers, speelt noord thans klaverenaas en klave ren na, dan wint oost hij ver volgt met harten. Zuid neemt en kan weer klaver spelen, oost weer harten. Zuids klaveren zijn vrij, maar hij komt niet aan zijn (negende) slag in schoppen toe, daar oost een vrije harten bewaart Speelt noord ruitenaas, dan moet oost op zijn tellen passen; ruimt hij ook schoppenboer op. dan gooit zuid schoppenvrouw weg! Hierna volgt klaverenaas en klaveren na; nz maken in totaal drie hartens, drie ruitens en drie klaveren. Down gaat zuid, als oost op ruitenaas (derde ruitenslag van nz) een har tentje wegdoet; zuid kan zich nu niet permitteren schoppen op te ruimen, moet van een klavertje af stand doen en gaat verliezen twee harten, twee klaveren en schoppen aas. Een prachtig spel FILARSKI. tuurlijk wel dat in de verschillen de landen de structuren der televi sie-organen nog al verschillend zijn. Het Nederlandse zuilen systeem, naast de Engelse BBC die autonoom is, de Westduitse organi satie op grondslag van de Lander èn de straf-centralistisch gerichte RTF, waarop de regeling haar greep bovendien nog voortdurend versterkt. Toch wensen de leiders van de TAF geen stelling te nemen vóór of tegen het nieuwe statuut, dat thans binnenskamers voor de RTF dooi de regering wordt uitgebroed. „We houden de politiek buiten de deur en beoordelen de programma's lou ter op de eigen verdiensten", zo luidt het officiële standpunt. Het is de enige mogelijkheid, zo meent het bestuur, om tot een vruchtdragende samenwerking met de RTF-directie te kunne-n komen. Voor het Franse werkterrein lijkt dat inzicht inderdaad wel gemoti veerd, gezien de kribbigheid om geen ander woord te gebruiken waarop het huidige régime op kri tische opmerkingen van de opposi tie pleegt te reageren. Maar die principiële of tactische aan vaarding van de Gaullistische vi sie op de tv als instrument om de publieke opinie ook politiek te rich ten, zal, aan de andere kant, de mogelijkheden van samenwerking LE1DSCH DAGBLAD) tussen de TAF en dr rest der Euro pese landen vermoedelijk toch wel wat moeten beknotten. Maar mis schien houdt ook de TAF zich als richtlijn het motto van „wie dan leeft wie dan zorgt" voor ogen? In het besef dat de RTF zich mogelijk al wel weer uit dat Gaullistische corset bevrijd zal hebben tegen de tijd dat de Eurovisie rijp is om op democratische grondslag te worden gevestigd? De Franse tv besteedt ruime aandacht aan het grote reper toire: Pierre Asso en Gaby Sylvia in Dumas' „Drie muske tiers". Met zijn 82 jaar is Heinrich Simonis zeker de oudste en mis schien de laatste Westduitse orgelman. Zijn mooie oude instru menten vindt hij echter nog lang niet rijp voor het museum, ook al hebben museumdirecteuren en andere liefhebbers voor elk van de kostbare machines Leierkasten zegt men in Duitsland al vele duizenden guldens geboden. Sinds Simonis' overgroot vader meer dan honderd jaar geleden voor de eerste maal leiernd en zingend door de straten trok. is de familie dit beroep trouw gebleven. Heinrich zelf staat reeds zestig jaar aan het rad en zijn 59-jarige zoon Josef gaat reeds draaiend door het leven. Twintig jaar geleden bezat Simonis dertig verschillende orgels, waarvan een deel verpacht werd. Tijdens een brand gingen heel wat instrumenten verloren. De zeven, die overbleven, zijn nog ge regeld in gebruik op volks- en verenigingsfeesten. Zelfs bij zeer deftige ontvangsten wordt de oude Simonis af en toe als curio sumgeëngageerd. Tot zijn repertoire behoren nieuwe en oude schlagers. Er zijn zelfs enige walsen die hij sinds vijftig jaar niet meer heeft moeten verwisselen. Onze damrtibriek Voor het gambiet, ook wel ..dwangoffer" genoemd, bestaat vrij veel belangstelling. De twee standen, door ons hier weergegeven zijn van wijlen de Rotterdamse verzamelaar J. Eek hout. Het is de moeite waard het daarin mogelijke dwangspel even door te nemen. In de eerste positie geeft wit het centrumstuk op veld 28 weg; 28-23, met gedwongen slag naar 28 om dat op 29 door middel van 35-30 enz. een dam naar 4 volgt. Pas nu treedt het dwangapparaat in wer king met 38-32, en zwart is gedwon gen op 38-32 met 18-23 te sluiten omdat de nazet 33-29 steeds op de achtergrond aanwezig is. Na 18-23 volgt 37-31 en 33-29 met doorgang naar veld 10 en tenslotte schijfwinst na 9-14, 20-24 gevolgd door de af ruil 44-39, en wit wint de partij. De tweede positie is een offer demonstratie, die zeldzaam en on verwacht is. Wie zou nu zo gauw denken aan 23-19, 14x23, 29x18, 12x 23 en nu 37-32? Toch is dit de on middellijke beslissing in het voor deel van wit, want na deze „gift" heeft zwart geen goede zet meer! Men zie maar eens en constatere dat, in deze positie steeds, als rug gesteun, het onafwendbare 34-30 op de achtergrond aanwezig is. In Den Haag zagen wij eens het verloop van een partij hier weer gegeven in de derde positie waar in wit zich een doortocht baande naar de damlijn. De manier waarop dat gebeurde was wel merkwaardig van wending, want wat zou men denken van; 28-22 (17x28 gedw.i, 16-11 (6x17 gedw.!), 38-33! Men heeft hier met een dubbelgambiet te maken. Nu wordt eerst de z.g. stille dwangzet gedaan. „Sluiten" is niet mogelijk wegens 31-27, dus moet 28-32 volgen waarop echter 43-38 komt en wit tenslotte veld 9, weet te bereiken. In stand IV had zwart dam ge haald op 47 en stelde zich voor er eens snel remise van te maken. Wit liet 24-19 volgen en zwart 15-20. Wie echter zou verwachten dat wit nu wist te winnen? Het is zeer een voudig, maar men wil die eenvoud wel eens over het hoofd zien. I. 'M ma y SSSj P I A I jü ui O O O Q M S Z.: 9. 10. 14. 17 22. 24, 25. '.v a 28, 33, 35, 37 39, 42 44, 47, 48, Wit aan zet. II. 12 3 4 o P n i (".I o 'Mr, O Z.: 2 4, 7 9, W.: 23 24, 2 47. 48 Wit aan zet. 12 15, 17, 22, 25, 27. 9. 33 34, 36 40, 43 45, jsnajbji; a Wi 9 i a 9 9 9 9 '3 O 1 O 4, J Uit de partij Z.: 6 8, 14, 15, 17/19, 24, 25, 30. W 16, 26. 28, 31, 36, 38 40, 43 45 Wit aan zet. IV. Uit de party 12 3 4 - 4 Z.: 15, 31 dam, 47 dam. W 14.24, 25 dam, 34. 35. Wit aan zet. (Zie beschrijving).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1963 | | pagina 12