Yerlaine kende
leven paradijs en
tijdens
hel.
zijn
kunst
kAleiÖOSCQQP
DE EERSTE TOEGOENEZEN
OP WEG NAAR SURINAME
Wassenaars Raadhuis
is int „kunsttemper'
ssarass»» sss t3uss£mg« i ssstsusta
Waarvan leefcle de
beroemde dichter
Amsterdams centrum
hopeloos in de knoop
met parkeerprobleem
Moei I ijk schrijversbesta a 11
BELGISCHE
ORDEWETTEN
AANVAARD
Prijs voor
Joop van
Directrice
ziekenhuis
ontslagen
Zon
Honderd werken geëxposeerd
\\{A' '/7 i \j j-'- V<vv»yuA l y'
Opgericht 1 maart 1860
Zaterdag 6 april 1963
Derde blad no. 30926
drukken uitgaf. Veel bleef er alleen
niet voor de schryver over, want hy
stond dik by hem in het krijt.
Het geltl verdween
Toen hy in 1892 eerst naar Ne
derland. later naar België ging. moet
hij voor laatstgenoemde reis weer bij
Vanier aankomen voor tien frank
voor een nieuwe broek en voor reis
geld. Het volgend jaar hield hij le
zingen te Londen. Oxford en Man
chester en hij verdiende er respectie
velijk 850, 150 en 455 franken mee.
Maar het geld verdween weer snel
via de handen van Eugenie Krantz.
Eindelijk bracht 1894 hem enige fi
nanciële verlichting: „Dans les lim-
bes, epigrammes en confessions" wer
den door het publiek gekocht en de
trouwe Vanier betaalde zo veel hij
kon. Twee Engelse tijdschriften „The
Senate" en „The fortnightly review",
publiceerden vaak gedichten en be
taalden ze. In oktober kreeg hij een
maandelijkse steun van 150 franken,
bijeengebracht door 15 bewonderaars
onder leiding van Barres. De Montes-
quiou gaf hem geld voor brandstof.
Na zijn dood, 9 januari 1896, zouden
zij ook de kosten van de begrafenis
betalen. Voor het eerst was er toen
hulp van de Franse staat: het mi
nisterie van Openbaar Onderwijs
droeg 1000 franken bij in de kosten.
Als dichter heeft hij geleefd en ar
moede geleden, bij zijn leven para
dijs en hel gekend. En Rousselot
(Van onze correspondent te Brussel)
Het zogeheten Schrijversprotest bracht me in herinnering dat
ergens in mijn kasten nog een boekje moest staan: „De quoi vivait
Verlaine". Ik moest lang zoeken want het bevond zich natuurlijk
niet zoals het had moeten zijn naast de „Quinze jours en Hollande"
in 1893 uitgegeven door de Haagse boekverkoper Blok. die een
stalletje had onder de arcaden van het Binnenhof, en de andere
bundels van Verlaine. Toen ik het tenslotte terugvond wist ik op
eens precies waar en wanneer ik het had gekocht. Dat was op een
dag in november 1951 bij een antiquariaat je in de Parijse Rue Jacob
Saint Germain des Prez.
I Dr. Chauffart bij Verlaine in
het Hopital Broussais.
(Tekening van Paul Verlaine
zelf)
De Belgische Kamer heeft gister
middag de laatste van de wijzigingen
van het wetboek van strafbevordering
aangenomen, 's Ochtends hadden so
cialisten en katholieken overleg ge
pleegd met vertegenwoordigers van
hun vakbonden. Gevolg is geweest
dat men. al woorden ziftend, nieuwe
teksten heeft gevonden.
Zo is bv. de zin „door enige andere
handeling, die het verkeer of het ge
bruik van verkeersmiddelen kan be
letten" vervangen door: „enig voor
werp dat een belemmering voor het
verkeer of het gebruik van verkeers
middelen uitmaakt". Ook is een lid
bijgevoegd: „met gevangenisstraf van
8 dagen tot 2 maanden en met een
geldboete van 26 tot 500 frank wordt
gestraft hij die door enige andere
handeling kwaadwillig het verkeer
dat gaande is op de spoorweg of op
de weg heeft belet".
Dat zyn nuances die de socialisten,
zeer bevreesd dat het recht van pos
ten en dergelijke zou worden aange
tast. hebben tevreden gesteld In de
toekomst mag men dus wel het ver
trek van treinen en auto's en derge
lijke beletten, maar men mag ze wan
neer ze eenmaal op gang zijn geko
men niet tegenhouden. Daarmee
wordt dan ook het strooien van zo
genaamde kraaiepoten tegengegaan,
terwijl het omverwerpen van auto
bussen. ook een geliefkoosde manifes
tatie van stakende Belgen, zwaarder
zal worden gestraft dan tot dusverre.
Voor de regeringsmeerderheid is
het aannemen van de ordewetten een
geruststelling geweest. Premier Lefè-
vre heeft er zijn tevredenheid over
uitgesproken.
ONDERGRONDSE PROEF
IN NEVADA-WOESTIJN
(Van onze A'damse corespondent)
„Het autoverkeer zal in de naaste
toekomst verdubbelen en waarschijn
lijk zelfs verdrievoudigen. In de Am
sterdamse binnenstad zullen dan al
le beschikbare parkeerplaatsen alleen
al nodig zijn voor 't winkelende pu
bliek".
Dit toekomstbeeld schetste prof.
dr. P. L. van der Velden, planning-
deskundige van de Byenkorf. gister
middag tijdens een door honderden
belangstellenden bezochte openbare
panel-bijeenkomst, die de Amsterdam
se Kamer van Koophan lel in het
R.A.I.-gebouw organiseerde ter be
spreking van het hoofdstedelijke par-
keervraagstuk. Er is geen oplossing
uit de 3 1/2 uur durende vergadering
gekomen. Panelvoorzitter YV'. Kehbock
zei in zyn slotwoord zelfs: „Wij moe
ten ons van dag tot dag voorbereiden
op moeilijke en onaangename verras
singen".
Prof. Van der Velden stelde, dat de
klanten van de Amsterdamse winkel
stand niet alleen in de stad zelf, in
het Gooi en in Kennemerland wonen,
maar in geheel Nederland. „De Kal-
verstraat, is een Nederlandse winkel
straat. Amsterdam heeft de grootste
en koopkrachtigste buitenmarkt van
het land. Steeds meer klanten be
schikken over een auto en steeds
meer komen met die auto naar de
stad. Wij mogen ons er niet by neer
leggen, dat de desorganisatie van het
verkeer onvermijdelijk zou zyn".
Commissaris H. Kessler. chef ver
keerspolitie, gaf een overzicht van het
vrijwel onoplosbare probleem Afge
zien van de tienduizenden auto's die
dagelijks naar Amsterdam komen.
De Verenigde Staten hebben giste-
ren een ondergrondse kernproef in de
brengt ergens in zyn boekje nog een woestijn van Nevada tot stand ge- telt de hoofdstad zelf 65.000 personen
woord van Picasso tegen Max Jacob bracht. De kracht van de ontploffing auto's en 12.000 vrachtwagens, dat is
in herinnering: „Qu'est-ce-que c'est was betrekkelijk gering. Dit is sinds 47 pet meer dan steden als Rotter-
que cette existance? Tu es poète? 15 september 1961 de 64ste proef die J
Vis en poète!" bekendgemaakt is.
dam of Den Haag. De parkeerruimte
in Amsterdam binnen de grachten-
Het was een kille ochtend en om
dat ik die dag nog nauwelijks 500
franken van toen (dat zijn er vijf
van thans) had te verteren, meende
ik dat een verhandeling over de in
komsten van Verlaine, die zeker niet
hoog geweest moesten zijn, me wat
troost en misschien 'ering zouden
kunnen brengen. Ik betrad een
bistrot, bestelde een warme wijn en
die af en toe vernieuwend heb ik het
nog geen honderd pagina's tellende
werkje, dat werd geschreven door
Jean Rousselot, in één adem uitge
lezen. Mijn 500 franken waren er
toen geen 400 meer, maar ik had
een ochtend warm gezeten en geleerd
dat Verlaine, die in 1844 was geboren,
tot 1886 nooit écht arm is geweest,
ook al heeft hij moeilijke dagen ge
had, omdat hij niet onder de hoede
van zijn moeder leefde. Wanneer hij
later vaak gebrek had aan eten, vuur
en kleding dan was het omdat hy
het geld, dat hij verdiende aan an
dere, meer wulpse zaken uitgaf. Zo
gaf het tijdschrift „La Plume" hem
eens 600 goudfranken, de lezingen in
Nederland brachten 900 op, het boek
bij Blok 1000, een tournee door Eel-
gië 2000. In nieuwe franken van ge
neraal De Gaulle zouden die bedra
gen. rekening houdend met de koop
kracht, de devaluaties e.d. anderhalf
maal zo hoog moeten worden aange
slagen.
Door zijn moeder
verwend
Het boekje van Jean Rousselot over
Verlaine zou. volgens een prospec-
tusje, het eerste moeten zijn van een
reeks, die ons zou hebben geleerd
waarvan Voltaire. Balzac, Bonaparte,
Karl Marx, Lenin, George Sand,
Wagner en nog andere grote figuren
hebben bestaan. Voorzover ik weet, is
hel niet doorgegaan en is voor de zo
veelste keer een aardig uitgeversidee
niet verder gekomen dan één boekje,
dat het eerste in een serie had moe
ten worden.
Na zijn eindexamen werd de jonge
Verlaine eerst door zijn vader, een
gepensioneerd kapitein..van het leger
en niet onbemiddeld, ondergebracht
bij een verzekeringsmaatschappij,
daarna op het Parijse stadhuis, waar
dankzij Hausmann nogal veel jonge
letterkundigen onderdak vonden. Op
de achterzijde van de ambtelijke for
mulieren schreef Verlaine artikelen
voor blaadjes als „Le Hanneton". Die
werden wel geplaatst maar niet ge
honoreerd. Ook de „Poèmes Sa-
turniens" heeft hij in die tijd ge
schreven. Ze werden in 1866 op kos
ten van de auteur door Lemerre uit
gegeven. Eigenlijk betaalde een nicht,
Elisa Dehée, de uitgave. Zelf verdien
de hij als salaris 2000 franken per
maand, dus ongeveer 300 nieuwe
franken van thans. Intussen was zyn
vader 30 december 1865 gestorven en
de dichter besloot bij zijn moeder te
blijven wonen. Hij werd door haar
verzorgd en verwend. Toch vond hy
het leven thuis niet al te plezierig en
vaak waren er scènes. Vooral wan
neer hij te veel absinth had gedron
ken met zijn schrijvers-vriend en in
het café Du Gaz aan de Rue de Ri-
voli en hij in opgewonden toestand
's nachts thuis kwam.
In 1867 verscheen te Brussel bij
Poulet-Malaissis, de uitgever van
Baudelaire, de bundel „Les Amies",
sonnetten van welke de inhoud
zo was dat Verlaine ze voorzichtig
signeerde met het pseudoniem Fa-
blo de Herlanez. Geen ïonorarium en
evenmin voor de politieke artikelen,
die hij in 1868 in „Le Rappel" publi
ceerde.
Zijn huwelijk
Elf augustus 1870 trouwde hij met
de 16-jarige Mathilde Maute. Zijn
moeder gat hem 20.000 franken mee,
de bruid bracht er 4200 mee en een
uitzet ter waarde van 5794 franken.
Het fortuintje heeft niet lang ge
duurd. Na de oorlog en de revolutie
volgde de periode Rimbaud. In dec.
1871 erfde de dichter nog iets van
zijn tante Louise Grandjean. Tot in
1872 zou Verlaine van het duo
„d'Amants Bizarres" degene zijn, die
alle uitgaven voor zijn rekening
neemt. Rousselot veronderstelt trou
wens dat zijn moeder hem geld heeft
gegeven om hem aan de invloed van
Mathilde te onttrekken. ïn Engeland
gaf hij trouwens lessen en in Franse
kranten schreef hij over België en
Londen. Een en ander bracht hem
een paar honderd franken per
maand op.
Acht augustus 1873, na een drama
te Brussel, werd hij tot twee jaar
gevangenisstraf veroordeeld en tot
200 franken boete en het betalen van
58.15 frank kosten. Weer draaide zijn
moeder voor de financiën op zoals
zij ook in 1876 zich bij hem zou ves
tigen te Stickney eerst, later te Bos
ton, waar hij lessen gaf. Er volgden
jaren, waarin Verlaine ies gaf in En
geland en in Frankrijk terwijl hy in
gezelschap van Lucien Letinois nu
eens hier, dan weer daar woonde.
„Sagesse" verscheen en bracht hem
geen centime in. Voor het dagblad Re
veil schreef hij artikelen, die met een
paar franken werden betaald.
Lucien stierf in 1833. De diepbe
droefde Verlaine trok in oktober van
het volgend jaar, met wat geld dat
hy heeft weten los te praten van
zyn uitgever Leo Vannier (die „Jadis
et Naguere" zojuist het licht heeft
doen zien en die zyn serie „Hommes
d'AJourd' hui", waarvoor Verlaine 10
franken per artikel kreeg, was be
gonnen» naar Coulommes om in een
huis dat zyn moeder hem heeft ge
schonken, te gaan wonen. Het was
het huis, waar Lucien werd geboren.
Na zes maanden verkocht hy het
voor 2200 franken. Binnen een week
was het geld op aan braspartyen en
door Verlaine's vrijgevigheid. Hy
schonk 1500 franken aan een kermis
reiziger om zich een wagen te kopen.
In het najaar huurde hy met zyn
moeder twee kamers in een ongeluk
kig. armoedig hotel aan een sombe
re binnenplaats in de buurt van de
Bastille. Het bestaat nog: „Cour
Saint Frangois".
Verbazing
Van dat ogenblik af, zo zegt Jean
Rousselot, is het antwoord op de
vraag: „waarvan leefde Verlaine?
van niets!" Tien lange jaren heeft
hij een leven geleid „entre les fioles
et les filles", zoals J. K. Huysmans
het noemde. Zijn moeder, bang voor
nieuwe avonturen, hield zich arm.
Groot was Verlaine's verbazing toen
men na haar dood in 1886 27000
franken aan bankbiljetten en obliga
ties uit haar matras haalde. Er zou
den hem, nadat zijn vrouw met wie
hij in gemeenschap van goederen was
gehuwd, haar deel bij de rechter
had opgeëist en na betaling van de
kosten van de begrafenis en van zijn
schulden by de hotelhouder precies
800 franken overblyven.
Een van de lichte vrouwen uit de
buurt van het hotel aan de Cour
Saint Frangois onderhield hem eni
ge weken, daarna kwamen er andere
vrouwen van meer of minder ver
dacht allooi: Philomene Boudin,
Eugenie Krantz, die hem overleefde.
Zy was het die het indrukwekkende
laatste woord heeft wanneer zy zich
over zyn kist in het vers gedolven
graf buigt en roept: „Verlaine. tous
tes amis sont la!" Verlaine trok van
de ene armzalige kamer naar de an
dere, van het ene Paryse ziekenhuis
naar het volgende. Af en toe ver
kocht hy een of meer gedichten, als
regel niet voor meer dan 10 frank
per stuk en aan zyn uitgever Leo
Vanier vroeg hy voorschotten zoals
hy dat ook deed aan Philippe
Zilcken. de Nederlandse etser. die
eigenlyk zyn „Quinze jours en Hol
lande" heeft georganiseerd en die
later by stukjes en beetjes het ma
nuscript voor Blok by Verlaine bin
nenhaalde. hem daarby gegevens be
zorgend over de kunstenaars, die de
dichter in Nederland had ontmoet en
de steden, waar hy is geweest. In 1889
betaalde Maurice Barres zyn kamer
in het hotel de Lisbonne. aan de Rue
de Vaugirard. achter het Odeon.
Vrienden brachten geld by elkaar
voor een kuur in Aix-les-bains. Op
de dag van aankomst had Verlaine
er alles doorgebracht in slecht gezel
schap. Het volgend jaar 1890
brachten de „Dediaces", uitgegeven
door het tijdschrift „La Plume" hem
wat geld op. In één week lapte hy er
daarvan 600 franken door met bras
partijen. Gelukkig dat Vanier Bon-
heur, „Mes hopitaux" en twee her- i
Paul Verlaine en Eugenie
Krantz op straat.
(Tekening van F. A. Cazals)
Met de „Willemstad" van de K.N.S.M. zyn gisteren 65 van de 175 Toegoe- hun produkten ook in „Slootwyk" zul-
nezen, die sinds eind oktober in het kamp „Pietersberg" in YY'esterbork len kunnen verbouwen,
hebben gewoond, naar Suriname vertrokken. De overige 110 Toegoenezen
zullen binnenkort per vliegtuig naar hun nieuwe bestemming de plan-
tage „Slootwijk" bij Paramaribo worden gebracht. IjCtTOUWU
gordel bevat ca. 9.000 legale plaatsen,
maar er staan permanent 11.000 au
to's. Er zyn dus 2.000 overtreders,
doorlopend. Tellingen hebben uitge
wezen, dat er 's nachts wel 6.000 auto
's staan van bewoners van de binnen
stad en van hotelgasten.
De commissaris meende, dat de par
keerruimte in de toekomst eerder zal
dalen dan toenemen, omdat het ry-
dende verkeer steeds meer wachtver-
boden vraagt. Hij vas een vurig
voorstander -an het beruchte rapport
dat een stopverbod adviseert in de
ochtenduren van 8 tot 10 uur, zodat
de langparkeerders (zy die gedurende
de gehele kantoordag beslag leggen
op parkeerruimte) worden geweerd.
.(Jihhui i(i(i rd Ixki r
„Dat is een methode, die econo
misch, psychologisch en dus politiek
onaanvaardbaar is", riep prof. dr. W.
J van de Woestyne. efficiency-ex
pert, uit. „In de praktyk komt het
erop neer dat de binnenstad pas om
tien uur tot leven zal komen. Binnen
korte tyd zitten we dan weer met de
zelfde problemen. Psychologisch is
het onjuist, dat het stopverbod wordt
ingesteld voor langparkeerders. maar
dat in die uren ook de kortparkeer-
ders worden doorgestuurd. De bin
nenstad is in levensgevaar, dat is dui-
delyk. De parkeerruimte moet wor
den gedistribueerd maar dit moet ge
beuren volgens een systeem, waarby
alle belanghebbenden aan hun trek
ken komen".
Ir. A. van Walraven, directeur van
de Dienst der Publieke Werken, gaf
de langparkeerders weinig hoop. In
het plan om de Singelgracht droog te
malen en hiervan een parkeergarage
voor duizenden auto's te maken, zag
hij niets, gezien de zeer hoge bouw
kosten. Hy hield het er maar op,
dat er snel een metro moet komen en
dat men tot dat tijdstip maar van de
tram en de fiets gebruik moest ma
ken.
Zo zei ieder het zyne. Na de pau
ze werden vragen beantwoord Maar
veel wyzer werd men niet.
Voorzitter Rehbock verzuchtte ten
slotte: „Het is geloof ik toch wel be
ter een stad met parkeerwachten te
hebben dan een museum met sup
poosten
De 27 volwassenen en 36 kinderen,
die zich inscheepten, zuilen op 22
april in Paramaribo aankomen. De
luchtreizigers zullen daar dan waar-
schynlyk reeds gearriveerd zijn, zo
dat tegen het einde van deze maand
tevens een einde gekomen zal zyn
aan de enorme zwerftochten, die de
Toegoenezen gedurende de laatste 15
jaar hebben moeten maken..In 1950
vertrokken de meeste leden van deze
gesloten christen-gemeenschap van
uit hun woonplaats Toegoe op JaJva
naar Nieuw-Guinea, omdat zij van
wege hun uitgesproken Nederlandse
sympathieën niet meer overweg kon
den met hun Indonesische landge
noten. In Hollandia trachtten zij ge
durende twaalf jaar moeizaam een
nieuw bestaan op te oouwen, maar
toen de eerste Indonesiërs in oktober
van het vorig jaar in de Nieuwgui-
nese hoofdstad arriveerden, wilden
zy daar niet langer blyven.
Derde land
Met behulp van het ministerie van
Sociale Zaken reisden zy per vliegtuig
naar Nederland, waar zij eind okto
ber arriveerden. Ruim vyf maanden
hebben de Toegoenezen in West er-
bork gewacht op het vertrek naar
Suriname. Nu het eindelyk zover is,
dat zy voor de derde maal naar een
nieuw land kunnen reizen, zyn de
Toegoenezen vol goede moed: zij
zijn dankbaar, dat zy opnieuw de
kans krijgen zich binnen het konink
rijk een bestaan te verwerven.
De bagage, waarmede zy gisteren
aan boord van de „Willemstad" gin
gen bestond uit precies dezelfde scha
mele bezittingen waarmee zij byna
een half jaar geleden uit Hollandia
vertrokken, verpakt in Koffertjes, kis
ten en stukken papier. De mannen,
van wie de meesten zich in Surina
me op de landbouw willen toeleggen,
hadden stekjes en zaadjes by zich
v5n de produkten, die zy vroeger op
Java verbouwden en die zij ook wis
ten te kweken op de onvruchtbare
heuvels in Hollandia, waar zy hun
woonwyk gevestigd hadden.
Hun leiders, Leopold Abrahams en
Rudi Tomasauw, zyn reeds tweemaal
naar Suriname gereisd om de nood
zakelijke voorbereidingen te treffen,
en zy hebben goede hoop dat zy
De hechte groep is sinds het ver
trek uit Nieuw-Guinea uitgebreid met
één lid: de 17-jarige Anneke Lam-
merts van Bueren, die per vliegtuig
naar Suriname zal gaan als de echt
genote van de Toegoenees Chris Mi-
chiels. De volgende week zullen An
neke en Chris in Westerbork, waar
zy elkaar leerden kennen in het hu-
weiyk verbonden worden, zy zal een
van de weinige „ingetrouwde Toe
goenezen" worden, zoals ook enige
Papoeameisjes deel uitmaken van de
groep. Eenmaal getrouwd maken de
„nieuwelingen" in de groep evenwel
onmiddellyk deel uit van de gemeen
schap, die reeds gesticht werd m de
17de eeuw. De laatste generatie heeft
veel veranderingen moeten meema
ken: binnen 15 jaar trok de groep
van Java naar Nieuw-Guinea, van
Nieuw-Guinea naar Nederland en
nu van Nederland naar Suriname.
Hun grootste wens, die dagelyks ken
baar gemaakt wordt in hun eigen
„krantje", werd daarbij echter steeds
vervuld: zy bleven binnen het ko-
ninkryk.
Personeelsgebrek
haar verweten
De directrice van het prot. ehr. zie
kenhuis „De Lichtenberg" in Amers
foort, is door het bestuur van het
ziekenhuis met verlof gezonden, han
gende het haar per 1 september aan
gezegde ontslag. Zy heeft haar ka
mers in het ziekenhuis moeten ont
ruimen. Zij is van het ontslag in
beroep gegaan bij het bestuur en
heeft zich verzekerd van juridische
bystand.
Het bestuur van het ziekenhuis is
van mening, dat het personeelsbeleid
van de directie verhindert, dat het
ziekenhuis over voldoende verpleeg
krachten beschikt. Thans staan een
20-tal bedden leeg. Het ziekenhuis
heeft thans 350 bedden, welk aantal
binnen enkele weken tot 400 en waar-
schynlijk nog vóór 1964 tot 500 wor
den uitgebreid.
Het financiële tekort van „De Lich
tenberg" bedraagt ongeveer f 100.000,
doch dit is, aldus werd van de zijde
De jonge Italiaanse dirigent Clau- I van het bestuur meegedeeld, een ge-
dio Abbado uit Milaan heeft de eerste I volg van een salarisverhoging voor
Een gedeelte f van het Wassenaarse raadhuis De Paauw is
sinds gistermiddag tot en met 16 april „kunsttempel". Waar ge
woonlijk de vroede vaderen vergaderen, waar commissies bijeen
komen en huwelijken gesloten plegen te worden, is nu plaatsge
maakt voor werken van Wassenaarse kunstenaars: schilders zo
wel als beeldhouwers.
In totaal zyn 100 werken geëxpo-
I seerd van 29 schilders en 9 beeld-
houwers, die of wel in Wassenaar wo
nen of er hun atelier hebben. De
I beeldhouwers Dirk Bus, Theo van de
Nahmer en A. C. Roth by voorbeeld
wonen niet in Wassenaar, maar heb
ben hun werkplaats op Wassenaars
gebied, op Clingendaal of in Ooster
beek. De tentoonstelling werd gis
termiddag geopend door de echtge
note van de Commissaris der Ko
ningin in Zuid-Holland, mevrouw
L. H. A. Klaasesz-De Bruyne, nadat
burgemeester mr. W. J. Geertsema
C' 1 Ivan Wassenaar er namens het ge-
siqueiros verzoent meentebestuur zyn vreugde over had
x (uitgesproken dat zovele kunstenaars
Om
vr
ilatiiu
Een delegatie, bestaande uit de
kunstschilders Kees Andrea, Jef
Diederen en Jaap YV'agemaker, heeft
een functionaris van de Mexicaanse
ambassade in Den Haag een petitie
overhandigd, waarin om vrylating
werd verzocht van de Mexicaanse
aan de uitnodiging om met hun werk
te exposeren, gevolg hebben willen
geven.
Mevrouw Klaasesz hield een gees
tige toespraak waarin zy sprak over
de vroegere romantiek van het kun-
wandschilder David Alfaro Siqueiros stenaarsatelier, dat de functie ver
en ongerustheid werd uitgesproken vulde van een sociëteit, waar niet
over de door hem ondergane behan- I alleen de kunstenaars maar ook het
Holini, nif Ifiinïtminnonrf nnhliolr
deling. Dit is van de zyde van de
initiatiefnemers vernomen.
kunstminnend publiek elkaar ont
moetten. „Misschien ligt er wel een
De petitie was aan de president v00r gemeentebestuur" aldus
- - uc -- I mevrouw Klaasesz, om byv. in een
van Mexico, dr. A. Lopez Mateos, -
gericht. De president heïï. de dele- .lEE"»' Jüiïï.""
prys gewonnen op het tweede inter
nationale concours, dat in New York
fe gehouden ter nagedachtenis van de
dirigent Demitri Mitropoulos. Tweede
werd Pedro Ignacio Calderon uit
Buenos Aires en derde Zoenek Kosler
uit Praag. Zy kregen o.m. een con
tract van een jaar als assistent-diri
gent van het Filharmonisch Orkest
van New York. De drie anderen, die
tot de finale werden toegelaten
Mosje Atsmon uit Tel Aviv, Joop van
Zon uit Amsterdam en jacques Hout-
mann uit Mirecourt in Frankrijk
kregen een geldprys. Atsmon kreeg
3.000 dollar, Van Zon 1.500 en Hout-
mann 1.000. 54 kandidaten uit 28 lan
den namen aan de wedstrijd deel.
Couperus wordt iu
Den Haag herdacht
Den Haag gaat Louis Couperus
herdenken. Ter gelegenheid van de
honderdste geboortedag van de ver
maarde „Haagse schrijver" heeft zich
een herdenkingscomité gevormd. In
het kader van deze herdenking heb
ben diverse manifestaties plaats
Door het Letterkundig Museum wordt
in samenwerking met het Haagse
Gemeentemuseum een tentoonstelling
ingericht onder de titel „Vijf werel
den van L. Couperus". De expositie
zal 6 juni worden geopend.
Op dezelfde datum zal in de reeks
„Schrijvers prentenboeken", die wordt
uitgegeven door het Letterkundig
Museum en De Bezige Bij een negen
de deel verschynen, gewfid aan Cou
perus.
De Haagse he Comedie heeft op haar
repertoire genomen „Zo lk Iets ben"
van dr. H. W. van Tricht. De pre
mière heeft plaats op 20 april in de
Koninklijke Schouwburg. Regie: Rob
de Lange, de figuur van Couperus
wordt vertolkt door G. Tersteeg.
Er zyn rond 20 medespelenden.
het personeel, welke nog niet in d©
verpleegprys tot uitdrukking kon
worden gebracht.
GROTE BELANGSTELLING
VOOR TENTOONSTELLING
Zo groot is de belangstelling voor
de tentoonstelling „Kunst uit kerke-
lyke musea" die thans in het Haagse
Gemeentemuseum gehouden wordt,
dat de expositie kan worden verlengd
tot 12 mei. Als muzikale illustratie
wordt op dinsdag 9 april door het
Haags Cultureel Centrum, ln samen
werking met de Dienst voor Schone
Kunsten van de gemeente Den Haag,
een koor concert georganiseerd. Het
r.-k. kerkkoor van de H. Sacrament-
kerk uit Breda o.l.v. L. Toebosch zal
kerkelyke liederen uitvoeren. In de
pauze is er gelegenheid (gratis) de
expositie te bezichtigen. Dat is ook
het geval als op maandag 22 april in
het museum het Ned. Kamerkoor
zingt o.l.v. Felix de Nobel.
Sudenten schenken raam
voor kerk
De studenten aan de Technische
Hogeschool te Delft hebben een plan
om hun verbondenheid met Delft tot
uitdrukking te bregen in de aanbie
ding van een gebrandschilderd raam
voor de Oude Kerk aldaar. De ver
vaardiging van dit raam zal worden
opgedragen aan de glazenier Joep
Nicolas.
Première van Haydn's
St.-Nicolaasmis
kunstenaars, architecten,
mensen, kunsthistorici
critici zei te vertegenwoordigen, niet
persoonlyk ontvangen.
museum K1*asesz hees ten teken dat de ten-
kunst- toonstelling geopend was- de nieuwe
Wassenaarse gemeentevlag aan een
in de hal geplaatste mast.
een bijeenkomst gehouden waarop de
auteur Rob Xieuwenhuys een causerie
zal houden over „Indische fragmen
ten uit de Couperusromans".
In de St.-Bonifatiuskerk in Am
sterdam zal eerste paasdag voor de
eerste keer in ons land de „Mlasa in
honorem St.-Nicolai" van Joseph
Haydn worden uitgevoerd.
De uitvoering van deze mis voor
koor. solisten, strykorkest twee hobo's
en twee hcorns staat onder leiding
op iu van Nico Schuurman. Solisten zijn de
Elly
Imhoff
De uitvoering van deze mis zal
worden herhaald op 27 april in de
St.-Nicolaaskerk in Amsterdam.
