Opgericht 1 maart 1860
Maandag 31 december 1962
■yké
In Nederland werd dit jaar meer dan gebruikelijk aan
dacht gevraagd voor het Oranjehuis. De belangrijkste
gebeurtenissen, die zich rond ons Vorstenhuis hebben
afgespeeld, hebben wij op deze pagina uitgebeeld in de
diagonaal van links boven naar rechts beneden tussen
brede witte lijnen. Links boven (1) een herinnering aan
het zilveren huwelijksfeest van Koningin Juliana en Prins
Bemhard, dat enkele maanden na de eigenlijke datum
in april en mei uitbundig werd gevierd. Daarnaast
Prinses Irene tijdens haar bezoek aan de West, kort na
de huwelijksfeesten. In het midden van de pagina
Prinses Margriet bij haar intrede in Leiden, waar ij
een universitaire studie van enkele jaren aanving. er-
volgens (-}) Prinses Beatrix in het Verre Oosten tijdens
de reis, die plotseling moest worden afgebroken tegen
eind november. Op 28 november overleed op 82-jaiige
leeftijd Prinses Wilhelmina, diep betreurd door haar
kinderen en kleinkinderen en het Nederlandse volk.
waarover zij een halve eeuw regeerde. De uitvaart in de
Nieuwe Kerk in Delft (5) vond in witte rouw plaats.
Ook de overige gebeurtenissen in ons land wisselden
van vreugde tot rouw. In januari, toen het nieuwe jaar
nog maar juist hoopvol was ingetreden, vonden bijna
honderd mensen de dood bij de ernstigste spoorwegramp
die ons land ooit heeft getroffen: bij Harmeien botsten
twee treinen in volle vaart op elkaar, waarbij een onbe
schrijfelijke ravage (6) ontstond. Na een langdurige en
scherpe botsing van meningen kon voorzitter Kortenhorst
van de Tweede Kamer aan minister Cals (7) de stem
mingslijst laten zien, waaruit bleek dat deze Kamer de
Mammoetwet had aanvaard. Daarmee werd het voort
gezet onderwijs in nieuwe vormen gegoten en het ..poli
tieke levenswerk" van minister Cals voltooid, zij het dan
ook niet met onverdeelde instemming. Die instemming
was wel onverdeeld toen Sjoukje Dijkstra (8) voor het
eerst het wereldkampioenschap schoonrijden veroverde.
Inmiddels had een nieuwe rage de Nederlandse jeugd
veroverd: de .elastiek-twist" (9), maar heel veel ge
legenheid was er deze zomer niet, om die nieuwe rage
bot te vieren, want het was weer een zomertje om te
huilen, zoals deze strandfoto (10) aantoont. Ook aan
de Breestraat in Leiden zag het er vrij troosteloos uit
(11) tijdens de afbraak van sociëteit Minerva. Feeste
lijker was de voorbode van een ander afscheid: de be
kende politicus Tilanus kreeg bij zijn 75-ste verjaardag
uit handen van minister Toxopeus de versierselen als
Commandeur in de Orde van Oranje Nassau 12). Aan
het einde van de huidige zittingsperiode legt hij zijn Ka
merlidmaatschap neer.
Wanneer we vervolgens de linker onderhelft van de
pagina bekijken, zien we ook daar verheugende en som
bere herinneringen. Schiermonnikoog kreeg zijn deel van
de stormachtige tijden, toen daar in februari een dijk
doorbrak waardoor ernstige overstromingen (13) ont
stonden. Deze stormen des tijds werden ook minister
Luns niet bespaard. Zo druk had hij het met zijn talloze
affaires, dat hij een nieuwe professoraal-ministeriele tra
ditie ontwikkelde: het vergeten van zijn aktentas. Her
haaldelijk moest hem deze worden nagebracht (H). Hij
had het vooral druk met de kwestie Nieuw Guinea, die
eindigde in het verdwijnen van de Nederlandse driekleur
uit het Verre Oosten. In Soesterberg werd kort voor
de overdracht begin oktober een chapelle ardente inge
richt (15) waar de stoffelijke resten werden opgebaard
van de Nederlandse militairen, die in de laatste fase van
het jaren slepende conflict het leven gaven voor het
vaderland. Inmiddels waren de eerste evacuees uit Nieuw
Guinea (16) in ons land aangekomen.
De eerste Ambonezen, die bij de vorige fase van de
liquidatie van het Nederlandse bewind in Azie naar ons
land waren geëvacueerd, vertrokken echter weer naar
hun vaderland (17) als een proef voor volgende groe
pen. Een en ander leidde tot nóg een „volksverhuizing":
deze foto (18) toont de aankomst van de eerste van
enige golven Indonesiërs in voormalig Nederlands Nieuw
Guinea. Aan het eind van de zomer werd ons land opge
schrikt door een dreigende epidemie van hondsdolheid,
waarvan enkele mensen het slachtoffer werden. Ook da
hondjes zelf (19) moesten en moeten het nog steeds ont
gelden in de vorm van beknotte vrijheid en muilkorven.
Wie bepaald geen muilkorf aan had was Mies Bouwman
(20). die in een unieke radio- en televisiemarathon onge
veer 18 miljoen gulden bijeenbracht voor „Ons Dorp",
een actie waarbij ons volk blijk gaf van een hartver
warmende naastenliefde en eensgezindheid. Een minder
indrukwekkend getal, maar zeker even veelzeggend, was
dat van 25.000: zoveel schepen liepen dit jaar voor het
eerst in Rotterdam binnen. Dit 25.000ste schip (21)
maakte op 17 december van Rotterdam de eerste wereld
haven (althans in onze ogen, want New York is het met
onze berekening niet eens!)
Waarmee we dan ons kaleidoscopisch beeld van het
wel en wee in Nederland in het afgelopen jaar willen
besluiten.
