Modern porcelein JE BEDOELT: GOED GEK" ZEI VADER Supp-hose UIT en THUIS r Fondue: gezellig WOLLEN KINDERKLEREN (W)ETENSWAARD 15 december 1962 Pagina 3 Midden in Hamburg, op de plaats waar vroeger een bekend café stond, heeft een Westduitse porceleinfabriek onlangs een „Studio-huis" geopend. Daar kan men in de aantrekkelijk ingerichte show- en verkoop ruimten de zogenaamde „Studio-lijn" bewonderen, die door inter nationale kunstenaars wordt ontworpen: moderne, bij onze tijd passende, functionele gebruiksvoorwerpen en geschenkartikelen van porcelein. glas, keramiek, zilver, hout en leer. Met deze uitgezochte collectie wil men iets doen tegen de koelheid, de imitatie en de nuchterheid van de moderne vormgeving. Het is vaak moeilijk om een keus te maken uit de verwarrende hoe veelheid gebruiksgoederen of ge schenken. die goed en verantwoord van vorm moeten zijn. Deze perma nente expositie is tevens ingericht met het doel ons daarin van advies te dienen. Adviseurs Beroemde internationale ontwer pers en deskundige critici adviseren by het samenstellen van de collectie Tot hen behoren de Zweedse ont werper Sigvard Graf Bernadotte, de leider van een schilderklas aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Kassei, professor Arnold Bode, de Engelse Lucienne Day. the Mar quess of Queensberry. professor aan de Royal College in Londen en reeds vele malen onderscheiden voor haar ontwerpen voor stoffen en porcelein. de Deense schilder, illus trator en decorontwerper Björn Internationale top-ontn-erpers medewerkers van Duitse fabriek li Toen het verrukkelijke mo ment was aangebroken dat wij nieuwe meubels nodig hadden, kende mijn geluk geen grenzen. Advertentie Natte wegen en verblin dende koplampen! Als hij opbelt om u te ver tellen, dat het laatworöt, zeg hem dan, dat hij een rustig hotel zoekt waar hem een goede maal tijd en een goede nacht rust wachten. Datis véél verstandigerl Ongezellig voor u, me vrouw, maar wat het zwaarst is, moet het zwaarst wegen. En zijn veiligheid en gezond heid wegen héél zwaar. Uit (gerust)... goed voor hem! Eindelijk zou ik dan de gele genheid krijgen de traditionele stoelen, kasten en tafels aan de voddenman te geven en mijn huiskamer „modern" in te rich ten. Maar dan ook modern 1 zei ik na drukkelijk tegen vader. Je bedoelt: goed gek, meende hij nuchter. Ik liet hem praten. Na zoveel Ja ren huwelijk weet ik te goed. hoe men in zo'n situatie dient te han delen: geef de man in alles gelijk. en doe daarna je eigen zin. Dan krijg je geen ruzie. Inplaats van ruzie te maken to gen wij dus naar de stad en gingen alle winkels bekijken waarvan wij zelfs maar vermoedden dat zij iets met woninginrichting uitstaande hadden. ,'t Viel bitter tegen. De show rooms waren groot en volge propt, in alle gangen stonden bergmeubels schouder aan schouder, er waren wouden van opgerolde tapijten en struikge was van opgerolde lopers. Wij zagen gotische en stalen slaap kamers, gotische en Engelse huiskamers, gotische en pro gressieve logeerkamers, maar wat wij zochten, zagen we niet. Alle tafels hadden vier poten, alle stoelen een rugleuning, alle berg meubels hadden laatjes en kastjes en vakjes. Je kon de voor-, achter-, boven- en onderkanten gemakke lijk onderscheiden. Datgene, waarvan lk al zovele Ja ren had gedroomd was er niet bij Nergens. <~Vïloederlyk& overpeinzing Kijk, zei ik tegen de gepolitoerde verkoper in de elfde meubelzaak. Dit is een stoel, een nieuwe stoel weliswaar, maar zo ongeveer heb ik ze mijn leven lang al gezien en gebruikt. Ik wil iets anders. De bediende haalde de schouders op. Een stoel is een stoel, dame, zei hij wijsgerig. U begrijpt mij niet. Ik zoek een stoel, die niemand herkent. Zo een. die elke bezoeker met een diep wan trouwen zal vervullen; waarnaar hij angstig zal kijken, wanneer ik zeg: Gaat u zitten. De verkoper glimlachte beleefd. Vroeger, dat wil zeggen een paar jaar geleden zag je nog van die hondemanden op poten maar die schijnen al helemaal uit de mo de te zijn, ofschoon dat ongeveer is. wat ik zo^k, Maar dan nog een beetje buitenissiger. Björn Wiinblad ont wierp hit mooie, har monische couvert (links). Het is een combinatie van porce lein, glas en zilver. De decoratie zien we in alle materialen terug. Wit en zwart porce lein, sterling-zilver en Finse sets zijn gecombi neerd in dit thee-, ont bijt- en tafelservies. Er worden grote onder borden van zwart por celein bij gebruikt, waarmee een oude ta- félgewoonte herleeft: het verwisselen van de borden op een gelijk blijvende ondergrond. "N Wiinl'oad, de Finse vormgever Ta- pio Wirkkala en de conservator van de Beierse Staatsgalery in Mün- chen, dr. Christian Wolters. Bijdragen voor de Studio-lijn le verden de Duitse schilders en vorm gevers Bele Bachem, Hans Theo Baumann, Cuno Fischer. Elsa Fi scher—1Treyden, Karl Gustav Han sen en Horst Romanus Wanke. als mede Sigvard Graf Bernadotte, de Deense architect en ontwerper Ac ton Björn, Lucienne Day, de Ame rikaanse ontwerpers en compagnons George Jensen en Richard Latham, de waarschijnlijk meest succesvolle vormgever van onze tijd Raymond Loewy (V.S.) en de Franse tekenaar en decorontwerper Raymond Pey- net, de Italiaanse modeontwerper Marchese Emilio Pucci. Björn Wiin blad, Tapio Wirkkala en diens vrouw Rut Bryk, één van de belang rijkste pottenbakkers van deze tijd. Behalve de eigen produkten van de fabriek worden in het Studio-huis Duitse en Europese artikelen verkocht, die goed en verantwoord van vorm zijn. Sinds de opening is het aantal bezoekers bijzonder groot, steeds meer mensen maken op deze wijze kennis met de artistieke scheppingen van de industrie en met het werk van internationaal erkende vormgevers. Ik vrees, dat lk u niet zal kun nen helpen zei de bediende ijzig. En ik zoek een dressoir, een berg meubel of hoe u het wilt noemen, waarvan iedereen, die onze kamer binnenkomt zegt: grutjes, wat staat daar nou? Begrijpt u? Niet dat traditionele. Eeneen verrassing. De verkoper liet ons haastig uit. Na veertien winkels kochten wij stoelen, een tafel, een bergmeubel. Het was niet wat ik zo onverpoosd had gezocht. De tafel had vier po ten. Zij stonden een beetje schuin, het blad kon Je er zó aflichten en omkeren, zodat Je dan een andere tafel hadmaar meer buitenis sigs was er niet aan. Niemand zou er ook maar één moment aan twij felen dat dit een tafel was. En de stoelen, ach die stoelen Zij noodden als het ware tot zitten, tot lui en overgegeven zitten. Maar het waren heel nadrukkelijk stoelen, zij leken in de verste verte niet op een zeilschip of een hangmat. Het bergmeubel was het verve lendste ding van alle: elk vakje, laatje en kastje schreeuwde ons toe hier kan iets in geborgen worden! Niemand zou het ooit voor een pa raplustandaard. een ijskast of een tuinhekje aanzien. Het was afschu welijk! Maar wat wil Je dan? vroeg va der wanhopig. Meubels zijn nu eenmaal meubels. Dat wil zeggen: gebruiksvoorwerpen. Die kun Je geen andere vorm geven dan de ge bruikelijke Het kan wel. het moet kunnen, hield ik vol. Denk maar aan de schemerlamp van toen. Die schemerlamp van toen was reeds lang een legende, nfftar de herinnering eraan koesterde lk als een begraven schat. Vader had hem zelf gemaakt met veel geduld, geestdrift en krachttermen. Toen-ie brandde gaf hij te weinig licht, maar ik was er zielsgelukkig mee. Zo'n lamp had niemand ooit gezien. En o vreugde, toen een oude dame bij ons op bezoek kwam, ty- dens een donkere wintermiddag en de lamp zag. stevende zU er recht op af. stak haar handen uit naar de lichtende zuil en sprak: Heerlijk zo'n kachel. Sindsdien droom lk van stoelen, die niet op stoelen lijken, van dres soirs die onherkenbaar zijn. van *n boekenkast, die Je ook kunt gebrui ken als hij ondersteboven staat, van fauteuils die aan een spinneweb doen denken en van tafels gelijk een bergplateau. Maar niemand maakt ze. Waarom eigenlijk niet? Toen de nieuwe meubels thuisbezorgd waren, keek ons dochtertje er ernstig op neer. Zij haalde haar poppen en richtte een stoel onmiddellijk in als hospitaal, de tweede werd „school", de derde „tuin". Ejiigs- zins getroost ging ik toen in de vierde zitten. THEA BECK MAN T J Do gedekte tafel Vanaf 12 décember zal in het Centrum voor Industriële Vormgeving te Amsterdam i de eerste wisselexpositie voor i de bezoekers open staan, met j als onderwerp „De gedekte J tafel". f Tot half Januari worden f hier door de Keuzecommissie r goedgekeurde produkten uit f de aardewerk-, porcelein-, glas-, bestek- en textiel-in- i dustrie getoond aan de hand i van een 15-tal gedekte ta- J fels, waarbij aan de tafel- versiering bijzondere aan- dacht is besteed, f Naast verscheidene Neder landse tafels, zyn een aantal tafels opgenomen met een keuze uit andere landen, o.a. Denemarken, Duitsland. En geland, Finland, Italié en Zweden. Tot de kerstdagen zijn de meeste tafels in kerstfeer ge dekt. Een special eattractie vormt een lage Japanse tafel met toebehoren, in bruikleen afgestaan uit particulier be zit. Een witte wintermantel van Guy Laroche. Het materiaal is velours-laken. De sjaal met franje past bij de onder de mantel gedragen wollen jurk. Met de barre kou zijn we weer volop in de wollen kleding verzeild geraakt, ook voor onze kleuters. De kleine meisjes dragen, net als mama, een blou se van soepele wollen stof over de rok. Die meiskes hebben meestal te weinig heup om het rokje op te houden: voor de modellen zonder galgjes zijn er nu losse bretelletjes te koop. De lange broekjes, die door de meisjes, maar vooral door de jongetjes worden gedragen, zijn momenteel veel vervaar digd uit jersey met inge- stikte vouw. De zuiver wollen stoffen broekjes die zo warm en soepel kunnen zijn, hebben geen ingestikte plooi en zullen dus nog wel eens moeten worden geperst. U doet er goed aan een naadje van enkele millimeters in de vouw te stikken. Buiten dragen de kleu ters al een coat. Als die nieuw is. valt hij zo lang als een manteltje, maar het volgend jaar is het kindje zoveel gegroeid, dat het nu een echte coat is geworden. De double face wollen stof is bij voorkeur aan een kant effen en aan de binnenkant geruit. In de capuchon is de ruit na tuurlijk zichtbaar, daar hoeft geen teddy-voering meer in. De sluiting onder de kin is vervangen door twee zijdrukkers, waar door de kap stevig sluit en toch niet hinderlijk strak zit. Als de kleuters „groot" zijn geworden en naar de lagere school gaan. bete kent dat niet zo'n om wenteling in de garde robe: de rokjes en truitjes blijven, misschien komt er een overgooier bij. In sommige plaatsen dragen de meisjes nog een lange broek onder Jurk of rok. Dat staat wel byzonder onelegant, veel kwieker staat een lange broek zonder rok of een rok met maillot of wollen rock and roll- kousen. De meisjespantalon ondergaat een kleine verandering naarmate het draagstertje ouder wordt. In de hogere klassen zullen de meisjes soms erg nauwe pantalons dragen. Niet dat die broeken zo smal zijn gemaakt, maar de kleine ijdeltuiten leggen de pijpen onder moeders naaimachine en stikken er royale naden af. Vooral wollen jersey kan dan heel erg spannen zonder te barsten. Mama doet er verstandig aan als ze hierbij een oogje in het zeil houdt. w-- Denk in deze feestelijke decembermaand eens aan een kaasfondue. Het maken hiervan vergt geen voorbereiding en u zult eens zien hoe ge zellig het is als iedereen eet uit dezelfde fondue- pan (de caquelon). Bij de fondue wordt stok brood gegeven. Kaasfondue (Voor 4 personen) 800 g gerasp te jong belegen Goudse kaas. 4 dl witte iandwijn, 4 eetlepels Kirsch, knoflookteentje, peper, nootmus kaat. 1 lepel maizena Wrijf de fonduepan in met het teentje knoflook en verhit daarna de wijn tot deze begin ti schuimen. De kaas hierin oplossen steeds goed roeren en met de aange mengde maizena iets binden. Af maken met de Kirsch, peper en nootmuskaat. Plaats de fonduepan op de spi- ritusrechaud. Dure maand In de weken tusen Sinterklaas en kerst zullen vele huisvrouwen extra rekening moeten houden met hun huishoudbudget, dat in deze dure maand zwaar belast wordt. We moeten het daarom in deze tijd zoeken in de goedkopere voe dingsmiddelen en hiertoe lenen peulvruchten zich bij uitstek. Als we een bonen- of erwtengerecht aanvullen met een toetje van melk of yoghurt, hebben we toch een complete maaltijd. Selderij knol in kaassaus Snijd de ongewassen knol in plakker, van ongeveer 1 cm dikte. Schil ze. was ze en snijd ze in dob belsteentjes. Kook ze in weinig wa ter met zout in ongeveer 15 min. gaar. Maak een blanke saus van 1 lepei boter, 1 lepel bloem, 1/4 li ter melk en iets selderijnat. Maak de saus af met 100 gram gerasp te oude kaas en iets noot. Doe de selderijblokjes in de saus en serveer deze groente warm. T omaten-haassc hotel Leg onderin een beboterde vuur vaste schotel een laag aardappel puree, daarop een laag verse cham pignons (schoongemaakt, gewassen en in plakjes gesneden) en hierop in schijven gesneden tomaten. Dik bestrooien met geraspte kaas en tot slot afdekken met een laag aardappelpuree. Een laagje paneer meel en wat klontjes boter zorgen ervoor, dat deze schotel in 30 mi nuten in een vrij hete oven. een heerlijk croquant kortstje krijgt Pizza Maak voor een boterkoekvorm van 20 cm middellijn een piedeeg van 1C0 gram bloem, 50 t»ram bo ter Hdl water en iets zout. De vorm invetten en met bloem bestrooien, bekleden met het piedeeg en daar na vullen met 200 gram in plakjes gesneden jong-belegen kaas en 4 in plakken gesneden tomaten. Be sprenkelen met iets olijfolie en gar neren met driehoekjes kaas en eventueel ansjovisfilets. In een ma tig hete oven in ongeveer 30 min. gaar bakken. Warm serveren met gemengde sla. Vandaag ben ik naar Delft ge weest om in de Nieuwe Kerk, voortschuivelend tn een lange, lange rij mensen, langs het graf van de Oranjes te lopen, langs de geweldige massa kransen en bloemstukken die in het koor uitgespreid liggen. In 't midden op de ereplaats de grote witte krans van het Nederlands Ver zet, en vlak vooraan tussen de kostbare bloemstukken van alle belangrijke instanties de kleurigs bloemenhulde van Wilhelmir.a Lijsje van Marken. Langs de trap, die naar be neden voert, naar de kelder dié achter een geplooid grijs gordijn verborgen is voor onze ogen. En dan door de zijingang naar bui ten, waar nog veel meer bloe men op 't grasveld liggen aan weerszijden van het pad. Het regende; de bloemen lagen er al wat verlept bij en het gras was helemaal vertrapt en mod derig. De bloemver siering en in de kerk begonnen trouwens ook al hun frisheid te verliezen. Als je door de hoofdingang binnen komt, dwarrelen uitgevallen chrysanteblaadjes op je neer In het portaal van de kerk staan nog prachtige witte bloemstuk ken, maar ze staan er wat ver loren, omdat het er rommelig is door de opgestapelde attribu ten van de televisieuitzending. Nu ik er nog eens over na denk vraag ik me af wat ik eigenlijk voor bijzonders opge merkt heb, dat de moeite waard is U nu nog eens te vertellen, na alles wat U al gelezen hebt over het overlijden en de begra fenis van onze „oude Koningin" en waaraan ik niets meer hoef toe te voegen. Heb ik typische opmerkingen gehoord van de mensen om me heen? Nee want niemand zei iets, of men fluisterde zo zachtjes, dat 't niet te verstaan was. In de kerk waren mannen bezig de stellages af te breken en de boel op ta ruimen, maar met dat al was het stil in de kerk en heerste er een sfeer van behoedzaamheid en rust. Buiten bij de uitgang was het wat rumoeriger. Daar sprongen allerlei ondeugende jongetjes rond tussen de kransen en za moesten door een strenge poli tieagent weggestuurd worden omdat ze aan de linten zaten. Et was een klein spigtig kereltje, dat er heel stoer bijstond, met zijn handen in zijn zakken. Joh", zei hij tegen z'n vriendje „een hoop geld heeft 't allemaal gekost! Ik weet hoeveel de Ko ningin er voor besteed heeft Wel vijfduizend gulden heeft ze er voor gegeven". En met een ernstige knik nog eens: „Vijf duizend guldenDeze kleine jongetjes zullen misschien aan hun kleinkinderen vertellen hoe indrukwekkend de begrafenis van de oude Koningin was, zo als nu de minstens negentigja rigen vertellen van hun herin neringen van de geboorte van het prinsesje Wilhelmina. Was het de moeite waard naar Delft te gaan en de regen en de gure wind op het wijde markt plein te trotseren? Ja dat was het. Het overlijden van Prinses Wilhelmina is een belangrijk historisch moment, het is de definitieve afsluiting van een tijdperk. Het betekent, laten we dat niet vergeten, voor Haar kinderen en kleinkinderen een groot verdriet. Dat ik in deze dagen een ogenblik aan Haar graf heb gestaan betekent voor mij en ik dacht dat voor ve len hetzelfde geldt een vorm van persoonlijk afscheid. Bewust of onbewust hebben we daar, ieder op onze beurt, heel ge woon in ons zelf gezegd: „Dag Koningin Wilhelmina Dank U, voor alles". Hermine G. Ervaar het woncfer van 100% nylon-zonder rubber hotel]

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1962 | | pagina 19