Sydney bepaalt politiek
tegenover Indonesië
Amerikanen en de godsdienst:
DE „BLOKKEN" IN AFRIKA
Djakarta vriend
en geen vijand
Oostenrijk draaischijf van
internationale spionage
verdraagzaam of onverschillig
Austra 1 isch Nieuw-Guinea
het hele jaar SANOSTOL houdt iedereen gezond
Jachtterrein voor 50.000
buitenlandse „agenten"
Twee Sinten
in Aalsmeer
Antisemitisme
in Rusland
'ericht 1 maart 1860
Woensdag 21 november 1962
Zesde blad no. 30812
(Van onze correspondent in Sydney)
„Australië" zal Oostelijk-Nieuw-Guinea verdedigen in geval van
gewapende aanval", zei onlangs de Australische minister voor
territoriale gebiedsdelen, Hasluck, in een vergadering van
Jnbtenaren. „Bij een gewapende aanval zou Australië op zijn
fendgenoten rekenen", zo voegde de minister er aan toe. Wie, als
[ederlander, dit leest, voelt iets knagen. Had niet ook Nederland
aanzien van West Nieuw-Guinea op bondgenoten gerekend?
NOODZAKELIJKE LEVERTRAANVITAMINEN GEVEN U WEERSTAND VOOR DE WINTERI
Feuilleteau de Bruyn uit Den Haag.
In die circulaire waarschuwt deze
oud-gediende uit de Nederlands-Ko
loniale wereld, de Australische par
lementsleden, dat Rusland met z'n
wapenleveranties aan Indonesië dr.
Soekarno helpt om Ambon in te rich
ten als een springplank voor een
aanval op Nieuw-Guinea.
Rood-China. Het nieuwe bewape
ningsprogramma van Australië is ge
baseerd op de theorie, dat Indonesië
j een vriend en geen vijand van Au
stralië is. Een schenking van Austra
lië van een installatie voor radio
communicatie aan Indonesië ter
waarde van vijf miljoengulden Is
van die vriendschap eveneens een
bewijs. Australië is er op uit om de
harmonieuze betrekkingen tussen
beide landen te bevorderen, want
vooral sinds Engeland besloten heeft
zich bij de Europese Economische
Dr. De Bruyn heeft klaarblijkelijk Gemeenschap aan te sluiten, wordt
niet ingezien, dat de politiek van Australië zich steeds meer bewust
Australië juist gebaseerd is op de be- van zyn geografische positie als zelf-
wapening van Indonesië. standige eenheid met een blanke be-
De Australische regering ziet die v°Udtagr in een wereld van Aziatische
laar er ls enig verschil ln de sl-
waardoor een vergelijking niet
■naai opgaat. Australië, het
nd-continent zelf, heeft een
derheidsgroep de Inboorlingen,
aanzien van «le Australiërs
als volk enigszins schuldig voe-
wegens het onrecht, dat het
Iralische volk hen heeft aange-
door hen van hun gronden te
Elven en hun nakomelingen te
delen als tweederangs burgers,
geweten van vele leidende poli-
bi den lande drijft hen er, be-
I of onbewust, toe om de Pa-
t's een beter lot te willen doen
adelen en aan hen goed te ma-
wat de abo's (inboorlingen op
jasteland) werd onthouden,
rerigens zit Australië met de-
de problemen als eertijds de Ne-
inders in West Nieuw-Guinea.
de woorden, die de Australische
dei gebruiken, vertonen overeen-
ït met die der politieke leiders in
(rland. „Australië zal het pri-
re recht van de Inwoners van
?a en Nieuw-Guinea om over
eigen toekomst te beschikken,
lhaven", zei minister Hasluck.
dergelijke woorden niet ook in
Haag gebruikt?
inister Hasluck heeft er aan toe-
fcegd„Australië zal de Papoea's
verlaten aleer het naar het oor
van de Australische regering en
«gering van Papoea en Nieuw-
zijn taak opvoeding tot
Itandigheld heeft beëindigd,
volk kan kiezen voor zelfrege-
of onafhankelijkheid. Australië
IfJe Inboorlingen niet aan hun lot
daten en evenmin de mensen, die
hun samenwerken".
!|t is dezelfde taal, die Nederlands
ra eertijds gebruikten. Zal de be-
worden waargemaakt?
bewapening van Indonesië" niet on- TO,ken om heen.
gaarne, want zy meent, dat daar- Australië'» politiek wordt Aziatisch
door een buffer wordt gevormd tegen en niet Europees gericht.
dat in de meeste landen al lang niet
meer bestaat". Deze televisie-uitzen
ding, die vele malen werd herhaald,
was verzorgd door de Australische
Omroepcommissie, een onafhanke
lijk lichaam, maar door de regering
in 't leven geroepen en met 'n door de
regering benoemde voorzitter. De re
portage heeft aangetoond voor welk
'n grote taak Australië zich geplaatst
ziet. niet alleen om de Papoea's op te
voeden, maar ook de blanke Austra
liërs. die in Oostelijk Nieuw-Guinea
wonen, zowel particulieren plan-
ters, handelaren als ambtenaren,
want blijkens de reportage is de eeuw i
van „verlichting" in Australisch
Nieuw-Guinea nog niet aangebroken I
Het zal de taak van de jonge Austra
liërs zijn om ln de komende jaren
die verlichting te brengen.
HOOIGRACHT 54
LEIDEN
PRINS BERNHARDSTR.
NOORDWIJK
(Van onze Weense correspondent)
Kort geleden werd de Tsjechische spion Frantisek Nesvadba in
Oostenrijk gearresteerd. Zijn kof ter had een geheim vak, waarin zich
spionage-materiaal tegen Oostenrijk bevond. Zonder enige twijfel zal
deze Tsjech enkele jaren in een Oostenrijkse gevangenis moeten
doorbrengen, omdat zijn actie tegen Oostenrijk was gericht.
De meesten van zijn „collega's" gaan vrij uit, ook al worden zij be
trapt, omdat zij niet tegen Oostenrijk, maar tegen een ander land
spioneren. Dit laatste is namelijk hier niet strafbaar. Hierin ligt dan
ook de verklaring voor het feit dat de geheime politie het aantal
I ,jagenten" in Oostenrijk op 50.000 schat.
Tijdens de tweede wereldoorlog en ontwikkelde. Hier worden de voor
kort daarna waren Zwitserland. Zwe- naamste informaties verzameld en
den en Spanje de beste centrales, uitgewisseld, informaties over troe-
maar langzamerhand werd het nensterkte, militaire installaties, di-
7waartepunt naar Oostenrijk ver- plomatieke contacten en het werk
j legd. dat zich intussen tot draal- van de contra-spionage in Oosten-
schyf van de internationale spionage rijk zelf en in andere landen.
Parlement
fclen vrezen, dat Indonesië niet
rusten aleer ook het oostelijk
van het eiland in Indonesische
ien is. maar de Australische re-
bg deelt die vrees niet. Haar be-
gebaseerd op vriendschap en
llllendheid. Critici beweren, dat
ieleid juist voortkomt uit vrees,
palie's politiek, zo zeggen zij, is
mengsel van achterdocht en
|iitstrevendheid, die beide uit
worden ingegeven,
critici zijn meestal de dragers
ren oud-koloniale geestcsgcstcld-
die knagen aan Australië'» re
lic, dat zij eigenlijk geen koloni-
^logendheid is maar onder
houding als zodanig wordt ge-
d. Onlangs heeft een tele-
-uitzending duidelijk aan het
j gebracht, dat er nog vele kei-
je „kolonialen" zyn die in Austra-
Nieuw-Guinea een superieure
ping tegenover de inboorlingen
Australische dagbladpers noem-
reportage een beschamende
baring van „rassenvooroordeel
fn ergst", van „geloof aan su-
riteit van de blanke, een geloof,
Vrees
Het staat nu wel vast, dat Austra
lië met inachtneming van het rap
port van de Verenigde Naties
waarin snelle ontwikkeling van
Nieuw-Guinea tot zelfstandigheid
wordt bepleit met de richtlijn
in dit rapport rekening zal houden.
Reeds heeft de in het rapport ge
uite wens dat tegen 1964 een eigen
parlement van honderd leden wordt
ingesteld, er toe geleid, dat de Aus
tralische regering zich over 'n parle
ment van 65 leden gaat beraden.
Het onderwijs zal worden uitgebreid.
De Instelling van 'n universiteit voor
1966 is aangekondigd enreeds dringt
het Australische parlement op snel
lere Invoering aan. Het verbod voor
inboorlingen om alcoholische dran
ken te gebruiken wordt opgeheven.
Australië is erop uit om moeilijk
heden door discriminatie te voorko
men. Sir Garfield Badwick, minister
van Buitenlandse Zaken, heeft in
een televisie-interview gewezen op de
politieke moeilijkheden, die er voor
Australië bestaan, sinds Indonesië
het andere deel van het eiland heeft
(Van onze correspondent in Washington)
Onlangs ontspon zich in een internationaal universitair milieu
een levendig gesprek over de godsdienst in het moderne Ameri
kaanse leven. Natuurlijk werd daarbij gegeneraliseerd en tot defi
nitieve conclusies kwam men niet. Gelukkig maar. Daarvoor was
het onderwerp te complex. Enkele aspecten van de conversatie
zullen een niet-Amerikaans publiek wellicht interesseren.
Het begon zo: een Scandinavlër had tot zijn verbazing gezien, dat
men in Amerika, in trams en bussen, reclame maaktevoor de
kerk. Hij had aanbevelingen gezien zoals „Ga deze zondag naar de
kerk uwer keuze" of „Ga met uio hele gezin naar de godsdienst
oefening". Dat deed bij deze Scandinaviër de vtaag opkomen: zijn
Amerikanen zo verdraagzaam, dat zij zonder meer hun medemensen
aanraden naar een of andere kerk te gaan? Een buitenlandse jood
in het gezelschap maakte de opmerking: „Echte godsdienst is altijd
onverdraagzaam. Wanneer men zo maar een willekeurige kerk aan
raadt, dan is dat een blijk van onverschilligheid". En daarmee was
dan het gesprek op gang. Het zou uren duren
nieren. Maar zonder naar nu verder
over uit te weiden, zal het wel dui
delijk zy», dat het gevaar van een
zekere karakterloosheid niet denk
beeldig is.
Uitzondering
Wanneer men Jaren in Amerika
gekregen, en zei„We moeten de heeft gewoond, dan vindt men het
uitdaging om Oost-Nieuw-Guinea
economisch en politiek tot ontwik
keling te brengen, accepteren, ook al
betekent dat een zware en vermoe
delijk een blijvende financiële last
voor ons".
De voortgaande bewapening van
Indonesië heeft intussen onrust bij
vele Australiërs gewekt, maar Sir
Garfield heeft in het parlement ver
goelijkende woorden gesproken en
sprak over „overdreven berichten".
Circulaire
De critici, die de macht van Indo
nesië met angstige vermoedens zien
toenemen, werden in die angst ech
ter versterkt, toen parlementsleden
een circulaire ontvingen van dr. W.
heel normaal, dat de kerkgangers,
na aflüop van een dienst in een
aangrenzend zaaltje een kop koffie
gaan drinken. Men ontmoet daar
vrienden en bekenden en het is ze
ker niet noodzakelijk, dat daar over
de preek wordt nagepraat. Het is
meer een soort cocktail-party zon
der alcohol, een bijeenkomst, waar
de mensen vaak beter gekleed zijn
dan op de party's die men op
weekdagen bezoekt. Maar een Ca
nadees bi ons gezelschap, die nog
niet zo lang in de Verenigde Sta
ren was kon nog altijd niet aan die
gewoonte na kerktijd wennen. Voor
hem was dat koffie drinken een be
wijs te meer, hoe maatschappelijk,
hoe society-achtig de godsdienst in
de Verenigde Staten geworden was.
„Ja", zo viel een ander hem bij.
„alleen ln de zogenaamde revival
diensten plaats men de mens nog
voor een strikte, ethische keus. Maar
in het algemeen toont men zoveel be
grip vooi de ingewikkeldheid van het
leven, dat de dominee zijn gehoor
niet strike wil voorschrijven hoe men
in een concreet geval verplicht is te
handelen De ethiek en de moraal
worden opzettelijk vaag gehouden.
Men voedt de mensen op „om soepel
door het leven heen te laveren".
Daar is wel iets van waar. Of de
dominee het nu doet of een ander,
de Amerikaan wordt zo opgevoed
dat hy gladjes, zonder te kwetsen
en met strijkages die tot een twee-
ïe natuur worden, de relaties tussen
mens en medemens vriendelijk en
warm weet te houden. Dat is goed
coor de zaken, voor 's mensen bloed-
druk en dat getuigt zelfs van een gelegd. Ze was heel verrukt geweest
zekere volwassenheid en goede ma- over haar kerstcadeau en hield zich
De predikanten die de populaire
revival-diensten leiden, vormen een
uitzondermg op de regel. Zij stellen
in hun bekerings-diensten de
mens wel degelijk voor een directe
keus en nopen hem. In de zoge
naamd kleine beslissingen van het
leven, niet te laveren, maar steeds
een principiële keus te doen. Het suc
ces. dat deze laatste soort van dien
sten nog steeds heeft in Amerika,
zou er op kunnen wijzen, dat al
thans een deel van het volk behoef
te heeft aan een streng ethisch re
gime en dat het een afkeer gevoelt
voor de sociale wonderolie, waarme
de veel kerkgangers hei ver hopen
te brengen.
Het gesprek ln onze internationa
le groep was al een hele tijd op
gang toen op een bescheiden ma
nier een Koreaan het woord nam.
Hijzelf, een leerling van Confucius,
sprak uiteraard met enige aarzeling
over een godsdienst, die niet de zij
ne was. En in het begin leek het wel
alsof hjj helemaal niet over gods
dienst praatte.
Kerstmis
Hy vertelde dat hy eens Kerstmis
had meegemaakt in het huis van
welgestelde vrienden in New York.
Die vrienden hadden een dochter
van 14 jaar en dat meisje was op
kerstochtend al heel vroeg opge
staan om te kijken wat Santa Claus
voor haar onder de kerstboom had
in haar reacties strikt aan de fictie,
dat Sant?. Claus inderdaad in zijn
met renu eren bespannen slee van
de Noordpool was gekomen om haar
"<at geschenk te brengen. Natuurlijk
wist een meisje van J4 wel beter,
maar zij acteerde zoals het hoorde:
„Het was", zei de Koreaan, „alsof
zij dat olficiële kindergeloof niet wil
de prijsgeven. Misschien wel uit
angst", zo voegde hij eraan toe. „dat
anders de hele mooie kerstsfeer ver
stoord zou worden".
Pas na dit verhaal kwam hy tot
wat hij eigenlijk wilde zeggen: „Zou
het ook niet zo gaan met veel vol
wassen Amerikanen? Houden zy niet
cfficieei vast aan een leer en aan
vormen waarin zij eigenlijk niet meer
geloven"? zy zouden dat doen, omdat
zit beducht waren anders wellicht
de hele sfeer van hun christelijke
traditie te verstoren en die wilden
zij niet verliezen.
En de Koreaan was bescheiden
genoeg om te vertellen dat men ook
in zyn eigen land dergelyke ver-
schynseler. kende. Op dc verjaardag
van een overleden vader of groot
vader zet men voor deze gestorven
oloedverwant gerechten op tafel als
of hy opnieuw zal komen mee eten.
En men laat de deur open, opdat
hy binnen zal kunnen komen. Wie
inzicht heeft ln deze traditie, zal
weten dat dit alles het symbool is
van respect en genegenheid voor de
oudere familieleden, maar men houdt
vast aan gebruiken, die uiterlijk zyn,
zoals hcc openzetten van de deur en
het opdienen van voedsel, omdat
men door aan die gebruiken vast
te houden in wezen te kennen
geeft trouw ta willen zyn aan de
respectabele traditie van eerbied voor
ouders en voorouders.
p onze A'damse oorrespondent)
het bloemendorp Aalsmeer
knen zaterdagmiddag a.s. om
\drie getuige kunnen zijn van
finkomst van tivee Sinterkla-
Er zal er één per helikopter
\et Raadhuisplein neerdalen
jtzelfde ogenblik, dat een an-
van Zwarte Pieten vergezelde
Ihop per auto arriveert op het
honderden meters verder
)en Pompplein. Beide Sinten
n na de begroetingsplechtig-
een rijtoer door het dorp
in. Vele ouders vragen zich
be zij hun kinderen in het
n van een efiig echte Sin-
kas moeten duidelijk maken,
oorzaak van deze gang van
Ms de felle concurrentiestrijd
Jtn twee winkeliersverenigin-
De winkeliersvereniging Cen-
heeft namelijk een etalage-
trijd georganiseerd, waaraan
\iddenstaTidsorganisatie Zuid
mag deelnemen. De zuid-
kliers zijn toen een tegenac-
\egonnen om te voorkomen,
hun klanten bij de con-
hten Sint-Nicolaas-inkopen
doen. De meningsverschil
len zo hoog, dat het onmo-
_J bleek samen te werken bij
tocht van Sint-Nicolaas, die
lang tevoren op zaterdag
November was vastgesteld
fotte besloot men ieder een
Sint-Nicolaas te laten ko-
rgemeester G. G. Loggers had
reeds bereid verklaard de he-
iter-Sint welkom te heten,
later vernam hij, dat op
/I 'Ifde tijdstip de cuto-Sint zou
omen. Hij zal nu trachten de
fomsttijd van één van de bis
Het Ls met symbolen soma vreemd
ge«teld Neem de kerstboom. De her
komst gaat terug tot het heidendom
in West-Europa. Maar ln de laatste
tijd is Qie boom toch het centrum
geworden van de kerstfeestviering.
Een christeiyk feest, zou men zeg
gen. Maar ln Amerika hebben ook
verscheidene Joden een kerstboom
en ze hangen erzelfs een Davids
ster in. Kenneiyk Is die boom met
lichtjes bet symbool aan het worden
van een huiselijk winterfeest.
Waarom atheist 7
Om terug te komen op het uit
gangspunt: zijn de Amerikanen ver
draagzaam? Wanneer men iemand
vraagt, wat voor godsdienst hy heeft.
Kan hy zeggen protestants, katho
liek of joods en in de meeste krin
gen zal men dat een bevredigend
antwoord vinden. Maar zegt hy
atheist te zijn, dan zaï men nogal
eens de wenkbrauwen optrekken en
de man misschien vragen: „waar
om"?
Die christeiyke, humanitaire tra
ditie. ook al is de ethiek niet strikt,
geeft veel Amerikanen een veilig ge
voel: zo hoort het. Atheïsme of ag
nosticisme dat in Europa in vele
kringen wordt geaccepteerd wekt
hier een zekere argwaan. Sommigen
zullen meteen aan ren connectie
denken met de vyandige ideologie
van het communisme.
Het Ls daarom niet verwonderiyk
dat conservatieve vaderlandslieven
de organisaties, zoals de American
Legion, reclame in trams en bussen
betalen waarmee de menwn worden
aangespoord naar de kerk te gaan.
Want dat is niet alleen goed voor
hun ziel. maar ook voor de Verenig
de Staten
Men beschouwt Oostenryk als by-
zonder gunstig en als het veiligst,
omdat spionage hier niet strafbaar
Ir, behalve wanneer deze actie zich
tegen Oostenrijk zelf richt. Boven
dien is de „markt" op dit gebied hier
goedkoper dan byvoorbeeld in Zwit
serland of West-Duitsland. Een in
formatie waarvoor men in Zwit
serland 10.000 franken betaalt, is in
Oostenryk slechts hetzelfde bedrag
in shilling waard das maar een zesde
van de Zwitserse prys.
Tenslotte biedt Oostenrijk als neu
traal la no een zekere bescherming en
beveiliging tegen overvallen en er
zijn hier geen buitenlandse troepen
gestationeerd die ongewenste perso
nen kunnen laten verdwynen of za
eenvoudig ontvoeren.
De helft communisten
Van die 50 000 „agenten" wordt on
geveer de helft gedirigeerd door Mos
kou en zyn satellieten. In Oostenryk
deponeren zij ongestraft hun erva
ringen uit niet-communistische lan
den. en na grondig te zijn uitgewerkt
worden cleze informaties van hier ge
makkelijk overgebracht naar de cen
trales achter het ijzeren gordijn.
Oostenrijk is in dit opzicht een
ideaal jachtterrein, omdat het land
aan de ene kant grenst aan drie
Westelijke staten (Duitsland, Zwit
serland en Italië) en aan de andere
kant aan drie communistische lan
den (Tsjecho-Slowakye. Hongarye
en Joego-Slavië).
Bovendien wordt Oostenrijk en
voornameiyk Wenen, gebruikt als
laatste springplank voor aankomen
de spionnen. Na hun eigeniyke op
leiding „thuis" krygen zij in Wenen
de gelegenheid om te wennen aan
het Westelijke klimaat, voordat zij
bijvoorbeeld naar Amerika gaan. De
bekende Russische meesterspion Abel
is ook via een langer verbiyf in We
nen naar de Verenigde Staten ver
trokken.
Maar Oostenrijk wordt even goed
door Westelijke staten als draalschyf
gebruikt. Hier krijgen de agenten
hun laatste instructies alvorens zij
naar een communistisch land gaan
en vooral treden zy hier als tegen-
pionnen op. die het doen en laten
van hun Oostelyke „collega's" con
troleren.
Ook gevaarlijk werk
In veel gevallen ls deze activiteit
niet gevaarlijk, omdat de.informaties
die men van belde kanten verzamelt
niet „brisant" zijn, doch zich voor
nameiyk beperken tot zuiver econo
mische plannen, die echter indirect
van militaire betekenis kunnen zyn.
Maar dat er in Wenen ook gevaar-
iyke opdrachten worden uitgevoerd
blijkt uit de volgende, nog altyd niet
opgeklaarde voorvallep:
Ongeveer een Jaar geleden werd de
gevluchte Hongaar dr. Aurel Abranjl
onder geheimzinnige omstandigheden
met geweld uit Oostenryk ontvoerd.
Hy schynt zowel voor het Westen
al? voor het Oosten te hebben ge
spioneerd.
De Hongaarse AVO-lultenant Beia
T.apusnjik zocht enkele maanden
daarna contact met de Amerikaanse
geheime dienst, maar 24 uur voordat
hij uit Wenen naar West-Doltsland
wilde vertrekken, stierf hrj op myste
rieuze wijze.
Twee weken geleden begaf de vroe
gere communistische spion Emll Sveo
zich naar de Tsjechische grens, doch
werd daar onmiddeliyk gearresteerd.
Hy schynt van de Oostelijke spiona
gedienst op de Westeiyke te zyn
overgegaan.
In de afgelopen maand september
werd de autobuschauffeur Stefan
Johaczy uit Linz plotseling in Praag
gearresteerd, omdat hy in opdracht
van een Westelijk informatiebureau
geheim materiaal uit Tsjecho-Slo
wakye sou hebben gesmokkeld.
Advertentie
NU MODERN WASSEN
iltchti
IS cent
met Rcclcftti
WASMACHINE BLAUW
Statengroepen in Afrika.
Men kan verschillende groepen
van staten onderschelden in Afrika.
Men kan de indeling maken volgens
de betrekkingen tussen de Afrikaan
se staten onderling, maar ook vol
gens de betrekkingen tussen de Afri
kaanse landen en andere landen.
Onze twee kaarten laten de verschil
lende groepen van staten zien.
Afrikanen onder elkaar
De Monrovia-groep welke werd
gesticht in mei 1961, omvat Tune
sië. Ethiopië, Libië, Togo, Somalië.
Sierra Leone, Nigerië alsmede de 12
/u iu/1 ti is vu is uv vso- voormalig Franse gebieden die
ppeu te verschuiven. Een 0kt0beI i9»si de Afrikaans-Mada-
pijkheid daarbij is, dat hij gaskische Unie stichtten, namelijk,
roen, Gabon, Kongo (Brazzaville),
Centraal-Afrika en Madagascar.
Deze staten hebben als beginselen
aanvaard de vreedzame coëxistentie
en de erkenning van de bestaande
politie'ke verhoudingen. Zij veroor
delen vreemde inmenging in binnen
lands)' aangelegenheden en achten
de tijd nog niet gekomen voor een
federatie van Afrikaanse staten met
institutioneel karakter.
Tot de Casablanca-groep behoor
den aanvankeiyk (januari 1961)
Egypte (V.A.R.i Marokko, Mali,
Guinea, Ghana, Libië en de voorlo
pige Algerijnse regering. Libië ech
te: is inmiddels uitgetreden, terwijl
bet thans onafhankelijke Algerye
nog niet is toegetreden. In de schoot
van de Casablanca-groep hebben
wie van beiden de echte Mauretanle. Senegal. Ivoorkust. Vol- Ghana. Guinea en Mali de Unie
'ta, Niger, Tsjaad, Dahomey, Kame- 'van Afrikaanse staten gvormd. De
Unie van Afrikaanse staten beoogt
dc totstandkoming van een federatie
van alle onafhankelijke Afrikaanse
lander, de Zuidafrikaanse Republiek
uitgezonderd.
De leden van de Casablancagroep
voeren een politiek van neutraliteit
ten opzichte van de twee blokken
(Verenigde Staten en Sowjet-Unie) en
streven naar het vestigen van een
gemeenschappeiyke economische po
litiek en een gemeenschappelyk
verdedigingsstelstel.
EEG en Gemenebest
Onze tweede kaart laat zien. wel
ke Afrikaanse landen geassocieerd
zijn met de Europese Economische
Gemeenschap en welke landen deel
uitmaken van het Britse Gemene
best. Vier onafhandelyke landen.
namelyk Ghana. Sierra Leone, Nige-
rie en Tanganjika, alsmede zes Brit
se gebieden (koloniën en protectora
ten» te weten Gambia. Oeganda. Ke
nia. Zanzibar, de federatie van Rho-
desië en Njassaland en voorts
Swaziland maken deel uit van het
Britse Gemenebest. Vermoedelijk zal
Oeganda zich in oktober aansluiten
bij de onafhankelyke landen die
tot het Britse Gemenebest behoren.
Wat betreft de landen die geasso
cieerd zyn ni-t de Europese Econo
mische «Gemeenschap, tot deze groep
behoren de landen van de Afrikaans-
Madagaskische Unie (zie boven» en
verder Mali. Togo, Somalië. Kongo
i Lecpoldstad), Roeanda en Boeroen-
di. Voorts zyn ook Frans Somaliland
en d«» Comoren Franse gebieden
dus) geassocieerd met de Europese
Economische Gemeenschap.
Prof. Ten Doessehatt
verlaat Hoogovens
c1
Commissarissen en directie van
de Koninkiyke Nederlandsche Hoog
ovens en Staalfabrieken N.V. be
treuren het zeer te moeten medede
len, dat prof. dr. J. F. van Does-
schate om gezondheidsredenen heeft
besloten aan het einde van 1962 zyn
functie als directeur van Hoogovens
en Breedband neer te leggen.
In 1946 beëindigde prof. Ten Does-
schate zyn wetenschappelyke car
rière als hoogleraar in de bedryfs-
huishoudkunde aan de Nederlandsche
Economische Hoogeschool te Rotter
dam teneinde de functie van direc
teur van Hoogovens te kunnen aan
vaarden. Na de oprichting van Breed
band N.V. werd hij tevens directeur
van deze vennootschap.
De directiewerkzaamheden, die tot
Eman el Muravehlk, „National
field director of the Jewish Labor
comitee", heeft op een persconferen
tie in Chicago gez-egd, dat in de Sow
jet-Unie een antisemitische campag
ne wordt gevoerd, waarbij „economi
sche vergrijpen" dienen als stok om
de hond te slaan.
Muravehlk wees erop dat zestig
procent van de mensen, die in de
Sowjet-Unie terechtstaan op beschul
diging van het begaan van econo
mische vergrypen. en daarvoor ver
oordeeld en terechtgesteld worden,
joden zUn.
Muravehlk zei zijn gegevens te ont
lenen aan bronnen binnen en bul
ten de Sowjet-Unie en dat ze thans
bestudeerd werden door de V.N.-com_
missie voor de mensenrechten.
Volgens Muravchik kunnen de ge-
d gvaarde joden zich niet ten -olie
verdedigen en hebben de processen
het karakter van „showprocessen".
„Ze worden veroordeeld en geëxecu
teerd op beschuldigingen die dateren
uit de tsarentyd, toen antisemitische
acties aangewakkerd werden door
diepgewortelde schynheiligheid", al
dus Muravchik.
dusverre door prof. Ten Doesschate
werden verricht, zullen worden over
genomen door drs. P. L. Juttman
Jacob.
