Kent u de „nachtsmoking" al?
F ju
[EN
WIELRENNERS IN
DE HUISKAMER
PARADIJS
iarme melkdra
I UIT en
THUIS
p^lliTÉ
i°/o zuiver scheerwol
Wandelen met Rinus Ragebol
en Han Rensenbrink
MENU VAN DE WEEK
Ideaal geschenk, waarin
honderd jaar ervaring
is verwerkt
Advertentie
}dag 10 november 1962
Pagina 3
Wandelen met Han Rensenbrink is heel wat
anders dan wandelen met Rinus Ragebol, al
hebben beiden hun sportieve prestatie vastge
legd op een grammofoonplaatje met de stemmen
van dieren.
Volgend jaar wordt in Hamburg een tentoonstelling gehouden, waarbij
grote aandacht zal worden besteed aan het speeltuinwerk en dan in het
bijzonder aan de praktische uitvoering. Op een deel van de wallen rond
het oude Hamburg ontstaat op het ogenblik volgens plannen van beken
de architecten een speellandschap, dat niet alleen wat betreft aanleg
uniek is, maar dat ook pedagogisch, psychologisch en esthetisch aan alle
eisen voldoet.
1 p een oppervlakte van 4.000 m2 ontstaan een kinderspeelhuis, een rolschaatsbaan, die ook voor balspelen kan worden gebruikt, een speel-
(zon, zandbakken, speelvijvers, een openluchttheater, poppenhoekjes, marmottenheuvels, watermolens en sluizen.
(aar de grote attractie wordt ongetwijfeld de abstracte speeltuin van geprefabriceerde stukken beton: surrealistische rijdieren, heuvels en
gmbomen.
Iet kind wil zijn fantasie vrij kunnen ontplooien. Daarom zijn de pedadogen en tuinarchitecten, die aan de tentoonstelling meewerken, van
jening, dat de bizarre takken van de klimbomen, de moderne speelkommen en figuren door de onbepaaldheid van hun vorm het kind veel meer
Uien bezig houden dan het traditionele speeltuig.
leen ter gelegenheid van de expositie uitgegeven boek wordt gezegd: ,,Het moderne speeltuig heeft iets geheimzinnigs omdat het in de
(ntasie van het kind voortdurend veranderingen kan ondergaan. Het kind verdraagt geen vaste, voorgeschreven vorm."
t nabootsingslust van kin-
h is een natuurwet. Al imi-
ld groeien zij op. leren zij
toelregels van het leven
en. de wetten en gewoon-
ian de volwassenen, zonder
|e een normale samenleving
zou kunnen functioneren.
t kleintjes spelen optocht.
treintje, ziekenhuis-
a1 zij spelen wat zij in
H onmiddellijke omgeving
s4n hebben. In tijden van
thing spelen zij oorlogje, in
van rampspoed spelen zij
I,romingaardbevinkje of
iweerman.
spelen, oefenen zich en
lukkig.
Men oudere kinderen ook? Nou
K O, zij kfjken naar de pop-
treintjes niet meer om en
itij zelf spelen noemen: klaute-
bopemmen in verboden water,
Lfetes uitvechten, is uitsluitend
om de spieren los te maken
e veel aan energie te spuien,
ook bij die groteren bestaat
itatiespel nog. Wanneer een
zan een jaar of veertien
»je het hof maakt ,is dat
eigenlijk heel gek, want aan ge
zinsvorming is hij de eerste zeven
Jaren, nog niet toe. Maar toch is
het belangrijk: het is een spel, hij
imiteert de volwassenen en oefent
zich.
Met evenveel geestdrift imiteert
hij door hem bewonderde artiesten
en sporthelden. Nu ja, hij bereidt
zich voor op 't leven, met een ern
stig gezicht enis er van overtuigd
dat alles wat hij onderneemt en
droomt en zegt. van overweldigend
belang is. Dat is 't ook voor
hem. Daarom is het een misdaad
hem uit te lachen.
Lachen wij geen kleuter uit, die
een houten scheepje voor een oce
aanstomer aanziet?
*:Tfloeclerlyke.
overpeinzing
Tijdens de laatste vakantie deden
de zoons ijselijk geheimzinnig. Zij
stuurden brieven rond, leenden sta
pels papier bij mU, keken hun fiet
sen na, pompten de banden op,
prutsten aan een oude wekker en
bogen zich over wegenkaarten. Zij
waren kennelijk een plan aan het
uitbroeden.
Henkie kwam witte lapjes en
zwarte verf lenen om rugnummers
te fabriceren.
5n ik heb ook drie lepelvaasjes
nodig, zei hij. Liefst allemaal ver
schillend.
Een wekker, zwarte verf en lepel
vaasjes het was een vreemde
combinatie.
De volgende dag arriveerden een
stuk of acht jongens, allemaal met
fietsen en rugnummers. Zij verga
derden op het tuinpad, één van hen
kreeg de wekker en paperassen en
plotseling ving ik een woord op:
Ronde van de Toekomst.
En weg stoven zij, voor de eerste
etappe.
groentesoep, kalfstong
iud ure saus, doperwtjes, aardap-
ee, dadels oriëntal.
•en Jragoüt. met rijst en gemeng-
la kwark of bulgaarse yoghurt
J® eraspte appelen.
M MG:
L'chotel met ham. kaas en
c ppelpuree, griesmeelpudding
w lessesapsaus.
y'SDAG:
Mi ie. champgnonomelet, aard-
d chocoladevla met partjes
li* »PPel.
1 DERDAG:
Tsoep met kaas. hutspot met
ers Uk.
w DAG:
.gjj ehakt of verscholen eieren,
lidi 1 witlofsla met appelen,
Br Ppelen-, drie in de pan.
«DAG:
eK niet tomaten-kaasragoüt,
on. 'eertjes.
modehuis
Later op de dag kwamen zij
terug: moe. bezweet en alle
tien tegelijk pratend.
De zoons verdwenen naar de
huiskamer met de bundel papieren
en sloegen aan het rekenen. De an
deren wachtten op het tuinpad tot
ik ze ook binnenriep, om de tafel
drapeerde en de huiskamer aan hen
overliet, want jongens vinden het
niet prettig op de vingers te wor
den gekenken bfj zoiets gewichtigs
als het uitrekenen van tour-tijden.
Zo ging het de hele week.
Elke ochtend verzamelden zij
zich aan de voeten van de zoons,
bespraken de etappe, stoven weg
en kwamen uren later terug:
moe. warm, hongerig.
Soms, wanneer het regende:
doorweekt en koud. Ik draafde
af en aan met koffie, koek en
limonade. Op zaterdagochtend
zaten vader en ik tactvol in de
keuken koffie te drinken, terwijl
in de huiskamer de 10 jonge
stemmen rumoerden en het
eindklassement bespraken.
Wat voeren ze toch uit? vroeg
vader.
Ik vertelde hem van de Ronde
van de Toekomst van de in prij-
zenbekers herschapen lepelvaasjes
en het puntenklassement.
Intussen vond in de kamer de
prijsuitreiking plaats, waarbij Ma
rian als Miss Tour mocht funge
ren en tot haar grote vreugde de
winnaars mocht belonen met een
kus.
Daarna verdween het hele stel,
lachend en zo trots als Ab Gelder
mans na zijn grootste successen.
Henkie kwam bij ons in de keu
ken. Ik ben als vijfde geëindigd,
vertelde hij. 't Was leuk mams.
Dat vond ik ook. Wanneer in de
vakantie je kinderen zelf iets ver
zinnen om zich bezig te houden is
dat altijd leuk.
En de jongens zeiden, dat
Adriaan en ik de zaak prima geor
ganiseerd hadden. Het klopte alle
maal als een bus. We hadden mooie
etappes uitgestippeld, zelfs eentje
met veel heuvels, 't Zat verdraaid
goed in elkaar, dat vonden zij alle
maal. Volgend jaar doen we het
wéér.
Kinderen imiteren hun omgeving.
De grote Jongens speelden Ronde
van de Toekomst. Maar Henkie en
Adriaan speelden organisator, offi
cial en initiatiefnemer.
Het was een vrolijke week ge
weest en de ernst, waarmee zij het
spel speelden had mijn hart ver
warmd. Waarom zou ik hen dan
uitlachen.
Ook het initiatiefnemen, het or
ganiseren, het uitdokteren, van een
evenement moet geleerd worden,
desnoods al spelend.
De „renners" zijn het volgend
jaar weer van harte welkom.
THEA BECKMAX
Het e.p.tje „Nog een wandeling
door Artis met Han Rensenbrink"
is verpakt in een keurig albumpje
met foto's van enkele dieren, waar
van de geluiden zijn opgenomen.
Het jongetje Godert vraagt hon
derduit en Han Rensenbrink ver
telt bijzonderheden over hyena's
(wist U dat een hyena het enige dier
is, dat splinters kan verteren?),
slangen, roofvogels, apen, runderen,
stekelvarkens en over de steppevos,
die een heel merkwaardig blafje
heeft.
De tekst klinkt soms een beetje
naïef in grote-mensen-oren, maar
uw leergierige zoontje of dochtertje
zal met aandacht luisteren naar alle
bekende en exotische dierengelui
den (Fontana).
Luie mier
Heel wat minder serieus gaat Ri
nus Ragebol met zijn dierenvriend-
jes om. Het zal U niet verwonderen
als U weet, dat achter dit fraaie
pseudoniem Eli Asser schuil gaat.
Eerlijk gezegd hebben we een beetje
ons hart verloren aan de slissende
slak met z'n slechte rapport, de
glimworm, die in een plas is geval
len en toen is uitgegaan, de eek
hoorn, die met een sterk Gronings
accent beukenoten zit te tellen en
aan de mier, die met ingehouden
vreugde in zijn stem vertelt waar
om hij ligt te luieren:
Wanneer je geboren bent als
[mier
Dan moet je werken met
[plezier
Maar nooitop
Koninginnedag
Dan wordt er geen pootje
[meer verzet
Want iedere mier blijft in
[z'n bed
Op Koninginnedag.
En voor de rest doe je je best
Om lekker te klungelen
In de buurt van 't mierennest.
Dus als je een luie mier
[ontmoet
Dan weet je voor goed waarom
[ie niets doet
't Is Koninginnedag!
„Rinus Ragebol wandelt door het
bos" heet dit e.p.tje. U zult er zelf
ook plezier in hebben. (His Master's
Voice)
Sinterklaas
Ter gelegenheid van de intocht
van Sinterklaas is een nieuwe mars
geschreven, die onder de naam
„Hoor, daar klinkt trompetgeschal"
op de plaat is gebracht door het Tl-
voli Harmonie Orkest met kinder
koor, het geheel staat onder leiding
van Hugo de Groot.
We geloven niet, dat Sinterklaas
bij zyn intocht deze mars veel zal
horen, daarvoor zijn de oude Sin
terklaasliedjes te dierbaar.
Op de achterkant van deze single,
de „American Swing March". Zelfde
orkest, zelfde dirigent (Tivoli).
Max Heijmans maakte voor
het Nederlands Katoeninstituut
deze japon van zwartgrijze
imprimé met een hoed van het
zelfde materiaal. Bij de japon
hoort een mantel gevoerd met
de stof van de jurk.
Het is weer tijd voor gezelschapsspelletjes op
donkere avonden. We kunnen aan zo'n avond
een extra feestelijk tintje geven door een lekkere
warme melkdrank te serveren. Warme choco
lademelk. slemp- en anijsmelk of warme melk
met honing zijn heel gezond en de kinderen zul
len het heerlijk vinden.
Slempmelk
1 liter melk, 'l kleine pijp kaneel,
6 kruidnagelen, 1 theelepeltje thee,
een paai draadjes saffraan, 40 g
suiker, citroenschil, iets foelie en
zout.
De kruiden, de thee en het ci
troenschilletje in een lapje binden.
De melk met de kruiden en iets
zout aan de kook brengen en onge
veer 1 uur in een goed gesloten pan
laten trekken. De kruiden eruit ha
len, do slempmelk op smaak afma
ken met suiker en heet opdienen.
Dadels oriëntal
Rekeii per persoon 6 ontpitte da
dels. Bedek deze met een laagje
stijfgeslagen room met suiker,
waardoor twee eetlepels likeur zijn
gemengd. Het geheel bestrooien met
iets gezeefde cacao.
Koolschotel
Vi kg gesneden witte kool, 1 kg
aardappelen, 200 g ham. 200 g be
legen kaas, melk, boter en kruiden.
Stoof de kool in ongeveer 15 mi
nuten gaar in een stukje boter en
een half kopje water, roer er op het
laatst de fijngesneden ham en de in
heel kleine blokjes gesneden kaas
door. Maak van de gekookte aard
appelen, met melk, nootmuskaat en
botei een zeer smakelijke en luch
tige puree. Leg de kool onderin een
vuurvaste schotel en bedek deze met
de puree. In ongeveer 20 minuten
in een matig warme oven een cro-
quant korstje geven.
Parijs, nov. '62
De nieuwe kloshakjes, die
Roger Vivier (Dior) voor zijn
elegante ochtendschoentjes ge
bruikt zijn drie of vier centime
ter hoog. Heel comfortabel dus
en bovendien elegant. Comfor
tabel zijn dit jaar ook de hogere
en zelfs de hoogste hakjes,
want de acht en negen centi
meter hoge hakken, waarop we
de laatste jaren strompelden,
zijn uit de mode.
Vivier's hoogste hakken
voor de avond- zijn zes en
een halve centimeter.
Het materiaal, dat hij voor
zijn schoentjes gebruikt is even
gevarieerd als de modellen en
soms even exclusief als de prijs.
Hij ontwierp voor het huis Dior
schoentjes van Engelse tweed,
stropdaszijde en kikkerleer,
pumps van lakleer met een
boordsel van panterbont. laars
jes van breitschwanz en ge
klede schoentjes van wit kroko-
dilleleer.
*d»ertentle
Onze nooit genoeg te prijzen fiets
is honderd jaar geleden zijn triomf
tocht begonnen. Wie had die ont
wikkeling voorzienvan de eerste
..loopfiets" en de hoge bicycle tot
het fraaie en doelmatige vervoer
middel, waarop thans praktisch ons
hele volk zich voortbeweegt. Of het
nu naar school en kantoor of voor
gezonde ontspanning isEn de
constructeurs zitten nog niet stil.
De tegenwoordige karretjes zijn
geheel naar de smaak van deze
tijd. Weer lichter, weer sportiever
van uitvoering. Duizenden en dui
zenden kiezen een fiets als cadeau
op onze komende, traditionele ge
schenkendag En nog eens duizen
den en duizenden vervolmaken op
Sint-Nicolaas de fietsen van kin
deren of man of vrouw met een
van de vele handige toebehoren
die tegenwoordig te koop zijn. Tip
voor u: ga morgen eens kijken b'j
uw vakman - fietsenhandelaar. U
komt er vast op een goed
geschenk-idee.
Weet u al wat „nachtsmoking"
is? Een herenpyjama, maar geen
gewone. Pierre Cardin, de Parijse
haute couturier, ontwierp de nacht
smoking voor onze echtgenoten en
de reden waarom het ding niet een
voudig pyjama heet, is dat het jasje
een blouse is en dat die blouse net
zo over de borst is uitgesneden als
een smokingjasje en voorzien is
van een zwart zijden sjaalkraag.
Het verschil met een gewone smo
king is dat de stoere borst onbe
dekt blijft. Gestreepte natuurzijde
is de aangewezen stof voor deze
exclusieve pyjama. Cardin schrijft
voor, dat er een fluwelen kamerjas
(rood blauw of groen) bij moet
worden gedragen, die tol de heup of
bijna tol de knie reikt en die gelijk
een Russische tuniek links opzij
sluit
U hebt misschien een Chanel-
pakje. al heeft de bejaarde Coco
het zeil nooit gezien. Er zitten ge
wone knopen op. Mocht u de lust
bekruipen, ze te vervangen door
„echte" zonder op Chanel's dure
deur te kloppen, dan kunt u elders
in Parijs goedkoper terecht.
In de Rue St.-Anne (no. 63) na
melijk is een bescheiden, druk be
zocht zaakje, waarbij vele van de
grote Parijse couturiers hun kno
pen betrekken. En daar, voor de
prijs van 2 tot 4 nieuwe Franse
franken liggen dezelfde knopen, die
Chanel en Cardin en Laroche en
andere groten, ook gebruiken.
Vooral de chanelknopen gaan
grif van de hand: ze zijn er in
goud en in zilver, met een leeuwe
kopje er op en van doperwt tot
gulden-formaat. Het zijn knopen
voor vrouwen van deze tijd, die wil
len hebben wat een ander ook
heeft
Voor wie echter juist wil
hebben wat een ander niet
heeft is er een ander knopen-
adres. Wanneer u uw klassieke
wollen cardigan een persoon
lijk cachet wilt geven, gaat u,
net als prinses Gracia van
Monaco, naar de zaak van
madama Fondeur om er een
serie aparte knoopjes uit te
zoeken.
Madame Fondeur leeft voor,
van en midden tussen antieke
knoper in allerlei soorten en
haar domein in de Rue d'Anjou
(no. 18) is een kr.ooenopen-
baring.
Zelfs na aftrek van de drie ge
beeldhouwde houten knopen, waar
mee wij onze eigen confectieman-
tel minder confectie hebben ge
maakt. vindt u bij madame Fon
deur een enorme knopenkeus voor
prijzen die liggen tussen de vieren-
eenhalve gulden en meer dan hon
derdvijftig (voor de museum
stukjes)
Er zijn knopen van paarlmoer,
stro, tropisch hout, ijzer, porcelein
en gevlochten haar, er zijn kleine
gouden filigrainknoopjes en enorme
knopen van echt schildpad, zilve
ren knoopjes met dierenmotieven
en handgeborduurde fluwelen
knoopjes, juweeltjes van metaal en
emaillc en eenvoudige minuscule
knoopjes, die in hun eerste glorie
tijd schoenknoopjes waren en nu
een tweede bloei kennen als garne
ring op poppenkleding.
Knoopjes, die eens de finishing
touch van waardige herenvesten
waren, zijn nu ideaal voor een per
soonlijke noot op een cardigan.
Wellicht hebt u zelf nog wat an
tieks in de knopendoos? De onze
leverde een aantal knoopjes op met
de handhavende Nederlandse
Leeuw, dfe in de Eerste Wereld
oorlog op vaders militaire uniform
zaten. Op onze nieuwe zijde blouse
lijken ze bijna echt antiek.
J.V.
De hakken van deze schoe
nen uit de wintercollectie van
Jacques Heim zijn nog uder-
wets" hoog. maar de bekleding
is op en top modieus: veertjes,
die u op gevleugelde voeten
door het leven doen gaan.
fniiiiiiiiiiiiiiniiniiiiiiiiiiiiiiiiiiniiinnniiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiini
Er was eens enkele tiental
len jaren geleden in Djakarta
een vrouw, die in het kerkelijk
en maatschappelijk leven een
vooraanstaande plaats innam.
Zij was een bekwame en alom
gerespecteerde persoonlijkheid.
Met de grote stroom van re-
patriërenden is zij meegekomen,
intussen al oud gewordenlos
gerukt uit haar milieu, ontwor
teld, eenzaam. Een verloren fi
guurtje tussen de vele duizen
den die met haar kwamen. Ten
slotte sprak men van haar als
„dat zielige oudje, dat helemaal
kinds is geworden En zo werd
ze behandeld en toegesproken:
alsof ze een kind was. Als ze
tegen haar zeiden: „Toe -Opoe-
tje zing nog eens! Je kunt zo
mooi zingen!", dan zong ze:
„Toen onze mop een mopje ivas
en als men vroeg: „Waar is je
baby'tje, opoe?", dan knuffelde
ze een als een popje in elkaar
gerolde servet tegen zich aan.
Kinds! Wat je tegen haar zegt,
hoe je het zegt, komt er dus zo
veel niet meer op aan en je
kunt haar maar 't beste in bed
stoppen.
Twee jaar lang lag ze dus in
bed tot ze tenslotte belandde in
een bejaardentehuis voor gere-
patrieerden in de buurt ian
Zwolle. Nu gaat men er in ieder
goed bejaardentehuis, en zeker
in een, waar Indische Nederlan
ders verzorgd worden, van uit
dat iedere bejaarde, ook zij die
.Jcinds" zijn, niet alleen met
liefde maar ook met respect be
handeld moeten worden. Zo ge
beurde het dat op den duur bij
die vrouw uit Djakarta de nevels
wat begonnen op te trekken: ze
werd weer een beetje mens, om
dat ze als mens behandeld werd.
En op een gegeven moment
verraste ze haar verzorgsters
door duidelijk en goed een vol
ledige zin uit te spreken. Ze zei:
„Mijn bril is kapot". Haar bril
kapot!!?? Er werd gezocht tus
sen haar spullen en wat bleek?
Ze had werkelijk een oude ka
potte bril. Toen de dokter die
zag begreep hij meteen: wie zo'n
bril moet dragen, is zonder die
bril vrijwel blind! Omdat ze bo
vendien hardhorend was, was ze
dus al die tijd volkomen afgeslo
ten geweest van de wereld, die
haar toch al zo vreemd voor
kwam. Kinds?? Na een tijdje las
ze weer wat, praatte ze, ging ze
weer lopen en bloeide ze weer
op. Ze is oud, héél gebrekkig en
hulpbehoevend, maar ze heeft
weer iets van haar vroegere
waardigheid teruggevonden.
Dit verhaal hoorde ik op een
bijeenkomst voor gerepatrieer-
denzorg en bejaardenzorg en
daar is het nog eens te meer
duidelijk geworden hoe de komst
van de vele gerepatrieerden uit
Indonesië op veel punten een
verrijking van onze samenleving
kan betekenen. Het is n.l. ty
pisch westers om van een be
jaardenprobleem te spreken, en
van het „benaderen" van be
jaarden. Dat veronderstelt im
mers dat er een afstand gekomen
is?
In 't Oosten kent men dit niet
in die zin als probleem en is er
niet die afstand. Iemand die
oud is, is het middelpunt van de
familie en wordt geëerd en ge
ëerbiedigd juist vanwege
die hoge leeftijd. Iemand die
zijn 50ste verjaardag viert wordt
extra gelukgewenst, „waiit dan
bent U al een béétje oud". Wij
zijn geneigd ons te schamen
voor onze leeftijd, want als je
echt oud bent tel je immers niet
meer mee? Een bejaarde die dit
niet neemt en zich bewust of
onbeivust verzet is een „lastig
oudje", iemand die niet zo vin
nig is en er zich maar bij neer
legt is een „lief oudje En 't
eerste wat bejaardenhelpsters
geléérd moet worden is: niet
kinderachtig te wouwelen van
opoe en opa. Maar de mensen
mijnheer en mevrouw te noemen
zoals ze dat ook vroeger gewend
waren.
Van de week zagen we in een
t.v.-filmpje een treffende illu
stratie van deze oostelijke ma
nier van omgaan met een oude
re: reporters waren op bezoek in
een Pakistaans gezin, waar ze
gastvrij en met onderscheiding
ontvangen werden. Maar de al
lergrootste eer die hun te beurt
viel toas, dat ze werden voorge
steld aan de oude moeder van de
gastheer: deze kleine, veelzeg
gende plechtigheid, was het
hoogtepunt van het bezoek.
Deze, we kunnen wel zeggen,
levenshouding, die mogelijk alle
„Oosterlingen" kenmerkt, kan
dacht ik een waardevolle in
breng zijn van de Indische Ne
derlanders in onze samenleving.
Hermine G.
