Jean-Paul Belmondo als bokser
M ALBERTI'S
Zingen is eten en
drinken voor de f
In knus boerderijtje
voelt Belgisch
Alleen
Willeke
wil wel
wat
anders
i FOTO'S W. DIJKMAN
j WILLEKE
Ik ben eigen baas. Ik regel al
les zelf. Als ik een dag vrij
wil zijn. kan ik dat wel ver
sieren. Ik kan naar 't stadion
voor een voetbalwedstrijd of
wielrennen. Ik heb geen ma
tinees. Neen hoor. voor mij
geen revues meer".
Nog gebruind van de tropenzon
in Nieuw-Guinea - „wat een
machtig avontuur, zo'n tournee.
Ze hebben ons in de watten ge
legd" zit de Amsterdamse Te-
nore Napolitano (men zie het te
lefoonboek» tegenover ons in zijn
riante woning, geheel volgens zijn
wensen en verlangens gebouwd
aan de Colenbranderhof in de
Amsterdamse Tuinstad-Sloter-
vaart.
Klein en volgens hemzelf
nog steeds te dik:"
„Maar ik ben aan het ver
mageren. In Nieuw-Guinea ben
ik nog eens acht pond kwijt ge
raakt. Er moet nog meer af".
Zijn kleine gestalte heeft hem
wel eens parten gespeeld in zijn
loopbaan, die zo'n kwart eeuw ge
leden zingend begon in het café
van zijn ook al zingende vader.
Het maakt hem namelijk al
weer volgens zijn zeggen onge
schikt voor de operette. „Stel je
voor mij naast een flinke sopraan.
Het zou belachelijk zijn", consta
teert hij lakoniek.
„Maar al was ik lang. slank
en knap. dan nog zouden zij er
mfj nooit voor krijgen. Ik kan
daar toch niet verdienen, wat ik
nu verdien", voegt hij er onom
wonden aan toe.
Voor de wind
Het gaat Willy Alberti thans
vooi de wind. Hij geeft het grif
toe. Maar hij heeft het niet ca
deau gekregen. Hij heeft er hard
voor gewerkt. En doet het nog.
Al heel jong stond hij op de
planken. De politie heeft hem
eens moeten verbieden zijn rol
letje in de operette „Rosemary"
Vader Willy en dochter
Willeke zouden een duet je
kunnen zingen met begeleid
ding op de tamtam, nu zij zo'n
instrument uit Nieuw Guinea
hebben meegebracht. Het valt
te betwijfelen of het in hun
genre past.
Het is toch wel met enige
trots, dat vader en dochter
Alberti de Papoeavlag tonen
nu een verboden dundoek in
Nieuw-Guinea.
Willeke heeft alle reden om
breed te lachen. Ze heeft over
populariteit op het moment
echt niet te klagen
staat. En daarom ben ik te vinden
in stadions en op andere plaatsen,
waar plaatjes gedraaid worden
ten aanhore van een groot pu
bliek. Ik doe nog meer. maar dat
mag ik niet vertellen. Anders zou
ik last krijgen. Ik ben, geloof ik,
de enige artiest, die zoiets doet.
Maar waarom niet? Fabrikanten
maken toch ook reclame voor
hun produkten"!
WiUy Alberti zit dan ook nooit
verlegen om werk.
„Ik heb altijd wel wat te
doen. We doen alles zelf. We heb-
beng een manager of impresario.
Er zijn weken, dat Willeke en ik
zo'n 600 a 700 brieven ontvangen.
Alleen het lezen daarvan vergt al
een zee van tijd. Maar we laten
er niet een onbeantwoord. Ieder
een krijgt een briefje en een foto.
Het is toch ons publiek. Het heeft
«r recht op".
Telefoontjes
En dan de interviews, platen-
opnamen, afspraken maken, con
tracten regelen en wat niet al
meer. De telefoon ratelt herhaal
delijk. Willeke ging uitvoerig zit
ten praten met iemand, die ook
zangeres wilde worden. Ze ver
wees haar echter naar de gram
mofoonplatenmaatschappij. Daar
kon ze wel een audiüe aanvragen.
„Welk liedje u het beste kan
zingen? Zoek iets onbekend, iets
aparts. Een oud Engels liedje of
zoiets. Dat doet het altijd beter.
Nu. dan wens ik u veel succes".
Willeke, 17 jaar, ook klein, ten
ger en bijzonder vriendelijk met
de onbevangenheid van een echte
teenager, heeft altijd geweten,
wat ze wilde. Ze heeft altijd ge
zongen. Als ze met haar vader
meeging en iemand vroeg haar
dan, wat ze wilde worden, aarzelde
ze geen moment: „Zangeres
Toen Willeke tien jaar was, trad
ze al op. Maar haar echte kans
kwr.ni, toen haar vader naar
Amerika zou gaan er. ziek werd
var de pokkeninjectie. Hij kon
niet optreden. Willeke, die al zijn
liedjes kende, nam toen met veel
succes zijn plaats in.
„Maar toen was ik nog zo
jong Pas dertien. Het wordt veel
moeilijker als je ouder bent",
merkt deze zeventienjarige serieus
op.
Adviezen
Haar vader bemoeit zich weinig
met haar werk. Wat adviezen
geeft hij, daar houdt het mee op.
Haar repertoire „niet hele
maal het teenagergenre" kiest
zt met haar coach Jackie Bulter-
man. een in de lichte muze ver
grijsd vakman, thans in dienst
van een grammofoonplatenmaat
schappij. Voor die firma gaan de
beide Alberti's binnenkort op tour
nee. Maar daartoe blijft hun
gezamenlijk optreden behou
dens dan het televisieprogramma
„Riekels en fiedels" wel beperkt
Verder gaat ieder zijn eigen weg.
Willeke zingt veel voor militairen,
haar vader heel weinig. Beiden
stappen ze bijna elke dag 's mid
dags in hun auto, Willeke veelal
in gezelschap van haar moeder.
Terwijl Willy naar het zuiden
snelt, rijden de dames naar het
noorden of het oosten
Vanzelfsprekend geeft dat wel
eens moeilijkheden in het gezin
Alberti er is ook nog een zoon
van twaalf, die volgens Willeke
zich meer tot de clownerie dan
tot de zangkunst voe'.t aangetrok
ken maar ze hebben de stelre
gel ingevoerd eten op vaste tij
den Wie er niet is. moet onder
weg maar iets nemen.
Toekomst
Toekomstplannen
Vader Willy houdt zich aan het
DUde beproefde recept: het Ita
liaanse en het Nederlandse lied.
„Dat zal het altijd wel blij
ven doen. En mocht er onver
wacht de klad in komen, mocht
het plotseling geheel afgelopen ra
ken. dan heb ik nog wel wat om
een zaak of iets te kunnen begin
nen".
„ER IS MAAR ÉÉN
AMSTERDAM
De geboren en getogen
Amsterdammer Willy Al
berti is in zijn zangers
carrière heel wat in het
buitenland opgetreden.
In Amerika, Engeland,
Duitsland, Frankrijk, Ita
lië en nog andere landen.
Maar hij heeft aan méér
geen behoefte.
„Ik zeg maar zo, als
je hier goed verdient, wat
moet je dan in het bui
tenland doen? Of je zou
er behoefte aan moeten
hebben wat van de wereld
te zien. Ik niet. Want
waar ik ook ben, voor mij
gaat er niets boven Am
sterdam
Daarom woon ik ook
hier in Slotervaart. Bui
ten, maar toch in Amster
dam. In twee minuten ben
ik op de Overtoom!"
Dochter Willeke wil wel wat an
ders. Ze noudt in tegenstelling
tot haar vader erg van tele
visie.
„Zelfs in het kleinste zaaltje
ben ik hypernerveus, maar voor
de camera heb ik daar merkwaar
dig genoeg geen last van".
Er schijnt zelfs een kansje te
zijn, dat ze binnenkort wat ander
werk voor de televisie krijgt. Niet
als zangers. Over het wat en hoe
wilde ze nu nog niets loslaten:
„Het staat nog niet vast".
„En weet u. wat ik ook zo
graag zou willen"?, zegt ze opeens.
„Een film maken. Dat lijkt mij
heerlijk".
Haar vader fronst bedenkelijk
he. voorhoofd. Na „Rififi in Am
sterdam" weet hij wat filmen is.
Hij heeft e r voorlopig genoeg
van: „Man, wat is dat ontzettend
zwaar
Opgericht 1 maart 1860
IIÜIIIIIIIIIIIHIIIIillll
Vrijdag 26 oktober 1962
MHfltiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiuiiiiwiiiiiiiiiunniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiM
,,Dat Jaar In de revue van
René Sleeswijk was ontzet
tend fijn. Ik heb er heerlijk
gewerkt", zegt Willy Alberti
(36).
..Maar ik doe het nooit
meer", voegt hij er gedeci
deerd aan toe.
..Dat je uit de running
zou raken wil ik niet zeggen.
Maar tochJe komt daar
de mensen niet tegen, waar
wij in feite van leven. Die vin
den wij in kleine zaaltjes. Op
de feestavondjes van klaver-
jasverenigingen. voetbalclubs
en dergelijke. Hier in Amster
dam, in Groningen of in Ge
leen. In steden en dorpjes.
Daar ligt ons werkterrein.
Daar vinden wij onze trouwe
klanten. En bovendien, in
zo'n revue werken is zo'n cli
ché. Op dezelfde tijd van
huis. vaak naar dezelfde zaal,
steeds dezelfde liedjes. Alles
het zelfde. En nu ben ik vrij.
(Van onze Brusselse correspondent)
Ergens temidden van de uitgestrekte heidevelden en bossen van
Belgisch Limburg staat een knus. klein boerderijtje dat ongetwijfeld
weldra het uitverkoren buitenverblijf van het Belgische vorsten
paar zal worden. Want deze eenvoudige stulp werd namelijk ge
heel eigenhandig door koning Boudewijn en zijn gemalin koningin
Fabiola ontworpen en ingericht. Men zou kunnen zeggen dat dit
eigenlijk hun eerste eigenhuisis.
In Brussel beschikt het konink
lijk Paar over twee grote palei
zen, daarnaast bezitten zij nog
een kasteel in de Ardennen en
een riante villa aan de kust. Maar
al deze verblijven en domeinen
zijn erfstukken, gebouwd en inge
richt door 's konings illustere
voorgangers. Het boerderijtje is
echter het eerste verblijf dat de
koning voor zichzelf heeft laten
bouwen.
Gemeten naar vorstelijke maat
staven is het huisje maar belache
lijk klein. Het telt niet meer dan
een zitkamer, een slaapkamer, een
gezellig kMn keukentje, een badka
mer en drie kleine logeerkamertjes.
Men zou het een ideale woning voor
een Jong gehuwd stel kunnen noe
men, doch nauwelijks een verblijf
voor een vorstenpaar.
1 Maar dan vergeet men dat koning
Boudewijn en koningin Fabiola nog
jonggehuwde mensen zijn, die en
dit blijkt uit het gehele interieur
wars zijn van alle overdadige luxe.
Ook is het duidelijk dat de koning
towel als zyn gemalin ware natuur
liefhebbers moeten zijn, anders had
den zij zeker nooit hun huisje ge
bouwd temidden van het 170 ha.
grote domein dat een waar natuur
reservaat lijkt.
Dit domein, dat naar het dichtst
bijgelegen dorpje op Grimbi genoemd
is, ligt op een zevental kilometers
van de Nederlandse grens. Vanuit
de zitkamer kan het vorstelijk paar
dan ook de kolenmijnen in Neder
lands Limburg duidelijk zien.
hout gesneden heks, die op een her
tegewei rijdt.
De naast de zitkamer gelegen ko
ninklijke slaapkamer is ook geheel
in oud-Limburgse stijl en bezit, zo
als het een goede boerenhoeve past,
een bedstee. Op circa 25 meter van
het huis bevindt zich een garage,
die eigenlijk een kopie is van een
oude Limburgse schaapsstal. Aan de
ene zijde is er plaats voor drie
auto's, terwijl men de resterende
ruimte heeft gebruikt om er een
klein kapelletje in te bouwen.
MEERTJES
In de onmiddellijke omgeving van
het huis liggen drie kleine meertjes.
Het grootste hiervan, dat aan de
voet van de heuvel ligt waarop het
boerderijtje werd gebouwd, zal voor
zwemmen en roeien gebruikt worden,
terwijl de twee andere uitsluitend
zullen dienen om te vissen.
Als enige buren heeft het vor
stenpaar de boswachter en zyn
vrouw. Hun boerderijtje, dat er ove
rigens van binnen luxueuzer uitziet
dan dat van de koning zelf. staat
op circa 100 meter van het vorste
lijk verblijf.
Aangezien er in de koninklijke
boerderij helemaal geen plaats is
voor personeel, zal de vrouw van de
boswachter koningin Fabiola met
het huishouden helpen. In de keu
ken mag ze echter alleen maar ko
men om te helpen afwassen, want
de koningin staat erop om zelf te
koken.
Nederlanders wegens
ontvoering veroordeeld
De inrichting van die zitkamer is
uiterst sober gehouden en geheel vol
gens de boerentraditie van het oude
Limburg gemeubileerd. De wanden
zijn wit gekalkt, de zoldering bestaat
uit stoere, eiken balken, en het cen
trale punt van de kamer wordt ge
vormd door een grote open schouw,
's Avonds wordt de kamer verlicht
door drie hanglampen, waarvan die
welke in het midden van het ver
trek hangt, wel de merkwaardigste
is. Het is namelijk een oud-paanse
kaarsenluchter, waarvan het mid
delpunt gevormd wordt door een uit
De rechtbank in Hasselt heeft gis-
j teren twee Nederlanders, vader en
SOBER 'zoon, veroordeeld tot gevangenistraf-
I fen van één en anderhalf jaar we
gens ontvoering en mishandeling van
een Nederlandse vrouw. Van de twee
veroordeelde was alleen de vader in
de rechtszaal aanwezig. Zyn zoon
en de vrouw ondergaan in Nederland
gevangenisstraffen.
Op 24 augustus van het vorige
jaar. had de zoon met het slachtof
fer, zijn verloofde, een aantal café's
in de Belgische plaats Diest bezocht.
Laat op de avond kregen zij ruzie
en zij nam de vlucht. Bij een benzi
nestation in Diest kreeg de verloofde
eer lift van een Belgische handels
reiziger, aan wie zij vertelde dat zij
werd achtervolgd door haar vriend,
die „een gevaarlijk man" was. De
zoor. had inderdaad een achtervol
ging ingezet en in zijn wagen had
ook zijn vader plaats genomen, In
de straten van Hasselt wisten zij de
Belgische auto tot stoppen te dwin
gen. Terwijl de Belg in een café de
politie trachtte te waarschuwen, werd
de verloofde gedwongen in de auto
van de zoon te stappen Op de te
rugweg naar Maastricht mishandelde
de zoon zijn verloofde.
De vader werd veroordeeld tot één
jaar en zijn zoon tot anderhalf jaar
gevangenisstraf. Bovendien werd de
ze veroordeeld tot een boete van 6.000
franken wegens mishandeling van zijn
verloofde en tot het betalen van
5.711 franken als vergoeding van de
schade, toegebracht aan de auto van
de Belg. die het slachtoffer een lift
had gegeven.
Jean-Paul Belmondo. de favoriete
mannelijke ster van de Franse
filmindustrie, verschijnt nu op
het witte doek als bokser.
Als zodanig bevindt hij zich op
bekend terrein, want voor h\j
aan zün acteurs loopbaan be
gon, was Jean-Paul een in de
ring gevreesd amateur.
De ervaringen, die hjj toen op
deed, zijn hem goed van pas
gekomen bij de opnamen voor
„Un jeune homme honorable",
die gemaakt werd naar Sime-
nons „l'Ainé des Ferchaux".
Alleen is Belmondo in de film 'n
weinig succesvol bokser, want
hij verliest drie partijen. Maar
ook buiten de ring gaat het
hem niet voor de wind. Hij
krijgt ruzie met zijn manager
loopt van zijn vrouw weg en
gaat tenslotte als lijfwacht van
een steenrijke vrouw naar Ame
rika.
Maar op deze foto genomen In
de studio van Epinay riet
men hem nog ln zijn boksers-
glorie. Tussen twee ronden
wacht hij op de sprong om het
gevecht te kunnen hervatten.
Op weg naar een nederlaag....
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiimiiiiiiijuiii
„Tja. wat voor een liedje
zou u moeten kiezen voor een
auditie. Het beste is een on
bekende. Iets aparts'\
verder te vertolken. "Want hij was
nog geen veertien
Via het volkstoneel „als be
ginnend acteur!" werd hij zan
ger. Zijn eerste succes als zodanig
was na een half jaar het winnen
van een wedstrijd.
„Oh ja, de bladen hebben er
soms een auto of iets dergelijks
van gemaakt, maar de prijs, die ik
daar won, bestond uit vijf gul
den".
Hij koos 't Italiaanse repertoire
er is dat trouw gebleven.
„Op dit moment is dat mis
schien wat minder populair dan
kortgeleden, maar het is even on
vergankelijk als operette en het
Weense lied. Alleen is het veel
commerciëler. Het laat zich beter
verkopen"!
W erkenwerken
Willy Alberti doet overigens al
les om het inderdaad te verkopen.
„Jonge artiesten maken soms
een plaat, die meteen inslaat. Ze
bereiken er een enkele keer zelfs
goud mee. Maar als zc dan op de
planken hun succes moeten waar
maken, lukt dat vaak niet.
En daar gaat het nu juist om.
Als je een schlager hebt gemaakt,
betekent dat alleen maar, dat je
je nog meer moet inspannen. Je
moet er weer een brengen. Dat
kan alleen door werken, werken
en nog eens werken. Je bent er
niet met het maken van een
plaat. Je moet ook zorgen, dat ie
gedraaid wordt. Daarom ga ik per
soonlijk een praatje maken in
grote zaken, waar een jukebox
