Parlementair of
niet - parlementair
kabinet in 1963?
Ruimte onderzoek een
voor de overige wetenschappen
gevaar
ERBARMELIJK LANGE REIS
14 WAGONS KALVEREN
Formatie werpt schaduw vooruit
Morgen weer
kinderzegels
Berlijnse muur maakt positie
van de kerk moeilijk
Waarschuwing van prof. VanAlbada:
Beslag op enorm potentieel tei
koste van andere categorieën
Met te weinig voedsel en drinken
LEIDSCH DAGBLAD MAANDAG 8 OKTOBER 1962
(Van onze parlementsredactie)
Parlementair of extra-parlementair kabinet?
Bindende afspraken over een regeringsprogramma of niet?
Deze vragen hebben bij de algemene politieke beschouwingen in de Tweede
Kamerdie vorige week zijn beëindigd, in de breinen van veel leden rondge
spookt.
Actueel was de gedachtenwisseling zeer zekernu wij in het late voorjaar en
de zomer van 1963 te maken zullen krijgen met de vorming van een nieuw kabinet.
Zoals bekend is het kabinet-De
Quay in 1959 opgetreden op „ex
tra-parlementaire" basis, welke bena
ming dan werd ontleend aan het
feit, dat het kabinet was gevormd
na overleg met de betrokken parle
mentaire fracties (en niet in over
leg) zonder formele verplichtingen
over het te voeren beleid.
Een meerderheid in de Kamer, zo
bleek in deze debatten, wil het in
de toekomst weer gaan gooien over
een andere boeg: bij een kabinets
formatie zouden duidelijke afspra
ken over de hoofdlijnen van het re
geringsprogramma moeten worden
gemaakt, hetgeen ten goede zou ko
men aan de regeerkracht van het
ministerie. Deze mening werd ver
kondigd door dr. De Kort van de
K.V.P. enerzijds en dr. Vondeling als
leider van de socialistische oppositie
anderzijds. Een heel andere mening
hadden Prof- °ud (V.V.D.) en dr.
Tilanus (C.H.U.). Zij zagen geen heil
in bindende afspraken. Hoe theore
tisch deze kwestie op het eerste ge
zicht ook moge zijn, in de praktijk
is zij niet zonder gewicht. Er is trou
wens al tientallen jaren gesproken
en getwist over de basis van kabi
netten en hun benaming.
Minder scherp
De onderscheiding „parlementair"
en „extra-parlementair" wordt door
de ene deskundige minder scherp ge
trokken dan door de andere. Eigen
lijk zijn er slechts twee soorten ka
binetten, n.l. „Koninklijke" en „par
lementaire". In het eerste geval heb
ben de ministers slechts het vertrou
wen van het staatshoofd nodig, in
het tweede geval is het vertrouwen
van de Kamer doorslaggevend. Reeds
ongeveer een eeuw kennen wij in
ons land alleen parlementaire kabi
netten in deze zin, dat geen minis
ter kan aanblijven tegen de uitge
sproken wil van de volksvertegen
woordiging in. De in het spraakge
bruik van alledag gebezigde uit
drukkingen „parlementair", „extra
parlementair", „zakenkabinet" en wat
dies meer zij hebben echter strikt
genomen slechts betrekking op de
methode van kabinetsformatie. „Par
lementair" zou dan een kabinet zijn,
dat is gevormd in overleg met de
betrokken Kamerfracties, die zich
verbonden hebben tot uitvoering
van een bepaald programma, terwijl
vaak ook de meeste ministers zijn
voortgekomen uit de Kamer zelf. Het
is niet nodig, dat deze voorwaarden
alle tegelijkertijd aanwezig zijn. Ont
breken al deze voorwaarden, dan
spreekt men doorgaans van „extra"
(buiten) -parlementair.
Partijsplitsing
De in ons land bestaande partij
splitsing heeft vaak bi) de vorming
van een kabinet een gewichtige rol
gespeeld. Het ontbreken van een
eenvormig meerderheidsblok heeft
geleid tot allerlei schakeringen en
formuleringen, omdat men het ten
slotte toch ergens over eens moest
worden. Een van de opmerkelijkste
voorbeelden van een extreem-zuiver -
parlementair kabinet is de formatie
van 1922, toen de drie confessionele
partijen zich als het ware con
tractueel hadden verplicht tot steun
aan het met hun zegen gevormde
kabinet-Ruys. Niettemin liep de sa
menwerking al een ja&r later spaak,
toen een deel van de meerderheid
zich niet verplicht achtte voor het
ontwerp-vlootwet te stemmen. Het
andere uiterste was het „intermezzo
kabinet" van De Geer in 1926, dat
geen enkele band met de Kamerfrac
ties had.
Intussen zijn de verwarring en
de misverstanden over al deze bena
mingen nogal groot geweest. Zo trad
het kabinet-De Quay in 1959 op on
der extra-parlementaire vlag, maar
nu, drie jaar later bij het Nieuw-
Guineadebat in september sprak
premier De Quay doodleuk over de
vier „regeringspartijen", terwijl hij
eigenlijk ten hoogste had mogen
spreken van „regeringsgezinde frac
ties" of iets dergelijks. Ook al zou
premier De Quay zich hebben ver
sproken. dan nog kan men zeggen:
waar het hart vol van is, daar loopt
de mond van over. In ieder geval
wordt dus de extra-parlementaire
soep niet zo heet gegeten als zij
wordt opgediend.
In midden
Wat is nu verkieslijker: parlemen
tair of extra-parlementair? Een wit-
zwart antwoord is niet te geven. Ver
moedelijk ligt de waarheid ergens in
het midden. In de Jaren vóór 1959
werden de kabinetsformaties steeds
moeilijker. De zwaarste bevalling
was de vorming van net kablnet-
Drees in 1956. Zeer belemmerend
was de zucht van de fracties om mee
te praten over programma, zetelver
deling en aanwijzing van de tot de
partij behorende ministers. Ten slot
te werd men het eens, maar spoedig
viel het knutselwerk toch weer uit
elkaar. J J
Als bezwaar tegen bindende pro
gramma's wordt ook aangevoerd, dat
kabinet en parlement te nauw met
elkaar verweven raken. Men zou el
kaar wederzijds al te sterk de han
den binden, terwijl ons staatsbestel
juist aan parlement en kabinet elk
een eigen taak toekent. Zij mogen
niet als het ware op eikaars stoel
gaan zitten. Tegenstanders van bin
dende afspraken zoals prof. Oud ver
wachten voor de samenwerking tus
sen Kamer en kabinet dan ook meer
van ministers, die uit de Kamer af
komstig zijn dan van bewindslieden,
die vastzitten aan de ducdalf van
een programma. Een kabinet zou er
zich slechts in het algemeen van
hoeven te vergewissen of het voor
zijn optreden steun kan verwachten
bij een bepaalde meerderheid.
In kringen van de P. v. d. A.
leeft de wens naar duidelijke afspra
ken veel sterker. Ook in de kring
van de K.V.P. blijkt men naar iets
dergelijks over te hellen. Doordat het
kabinet-De Quay „in vrijheid" was
geboren zouden de moeilijkheden met
de kinderbijslag, de woningbouw en
de mammoetwet zijn ontstaan. Men
wist van tevoren immers niet, al
thans niet precies, waar men met el
kaar aan toe was. Dat is zo, maar
moeilijkheden kunnen onder alle om
standigheden rijzen. Zo heeft geen
enkel kabinet sinds 1945 zijn norma
le vierjarige periode kunnen uitdie
nen zonder tussentijdse crisis of an
dere strubbelingen.
De kinderzegelkas Is weer leeg. De
opbrengst van de laatste actie
2.900.000 gulden is helemaal ver
deeld. Maar de honderden kinderte
huizen hopen toch weer op een bij
drage, waardoor ze wat meer kleur
kunnen brengen In het vaak zo I
grauwe leven van „hun" kinderen.
Want noe steeds zijn er In Neder
land kinderen, die niet op tijd of niet
op de juiste manier geholpen kunnen
worden. Het kan wel. Maar daarvoor
is geld nodig. Veel geld. En daarvoor
is weer kinderzegeldag.
Iedereen kan erop rekenen, morgen
staat er weer een hijgende jongen of
een wat verlegen meisje op de stoep.
Ze bellen aan dat. mag op kinder
zegeldag. Misschien kunnen ze niet
zo goed uit hun woorden komen. Het
is, voor het kind", dat, weten ze wel.
Ze willen graag iets voor die „an
dere" kinderen doen. Daarom laten
ze een enveloppe, met plaatjes aan de
achterkant, zien en houden gedien
stig een potlood gereed. Ligt de be
stelling eenmaal vast, dan geven ze
een zegeltje „om op de deur te plak
ken".
Dat zegeltje hèlpt meestal, want
het betekent: „hier is al besteld, niet
weer aanbellen".
't Helpt niet altijd, maar dat mag
men de kinderen niet al te kwalijk
nemen. Ze doen geweldig hun best.
Ze kunnen met. al hun geloop zelf
niets verdienen. Toch zijn ze wel eens
tè ijverig.
Ook deze keer kan men zakjes kin
derzegels van twee gulden bestellen.
Daar zitten 4 zegels van 4 -f 4 ct en
8 zegels van 12 9 ct in. Men krijgt
dus voor f. 1,12 postzegels en doet
daar 88 et, „voor het kind" bij.
De mapjes prentbriefkaarten kos
ten ook nu weer een gulden. Maar nu
alléén bestellen, men betaalt pas.
wanneer <*e kinderen kort na 12
november het bestelde komen
brengen.
Kerkelijk Leveu
NED. IIERV. KERK
Aangenomen het beroep van de Pro
vinciale Kerkvergadering van Zuid-
Holland te "s-Gravenzande (Evange
lische Unie) G. Verschragen te BUJham
(Gron.)
Bedankt voor Woudenberg (toez.) P.
J. Bos te Sprang voor Middelhar-
nis, Sint Annaland en voor Tholen
C. Baas te Haaften voor het beroep
van de Provinciale Kerkvergadering
van Zuid-Holland te Krimpen a. d.
IJssel (neven-pastoraat overgangsbe
paling 235) H. Harkema te Zeis.
GEREF. KERKEN
Tweetal te Middelburg (vac. J. IJt-
sma> M. Grashoff te Blelswijk en D.
Pasman te Hardenberg.
GEREF. GEMEENTEN
Tweetal te Amsterdam-Centrum G.
A. Zijderveld te Capelle a. d. IJssel
en L. Vogelaar, kand. te Zoetermeer.
EERLIJK ZIJN IN
KRITIEK
„Wie een oordeel over de Romein-
Doch beslist niet hopeloos
De problematiek van het kerkelijk leven ln het Berlijn van vandaag; li
zaterdagavond op boeiende wijze belicht in een d^r zalen van de Groninger
Rijksuniversiteit door twee Berlljners, t.w. dr. Julius Rieger (Evangelische
Kerk) en mgr. H. G. Müller (R.-K. Kerk),
i Er bestond een goede belangstelling voor deze voordrachten, die werden
gehouden in het kader van de Berlljnweek, onder auspiciën van de theolo
gische faculteit. In beide toespraken viel te beluisteren, dat de muur de
j positie van de kerk ln Berlijn wel bijzonder moeilijk heeft gemaakt, maar
i beslist niet hopeloos. Dr. Rieger sprak o.m. over een muur- en een eiland-
I complex bU de Berlljners.
Wij kijken naar dit bouwwerk, de
muur, als de muis naar de slang.
In deze situatie worden wij ons zeer
de kerkelijke armoede bewust. Dit
probleem is niet op te lossen, dat is
ons noodlot, aldus dr. Rieger.
Los van de politieke achtergrond
van de scheiding tussen Oost- en
VVest-BerlIjn noemde dr. Rieger de
ie curie wil afgeven, moet wel over muur onrecht, niet vanwege de drei
heel veel ervaring beschikken. Bo- ging van het communisme, maar om-
vendien moet hij er niet alleen van dat de muur families uit elkaar rukt.
buiten tegen aangekeken hebben. I „Wat God tezamen gevoegd heeft,
Anders loopt men gevaar toch weer I zullen de mensen niet scheiden",
niet geheel eerlijk te zijn".
Vanuit de kerkelijke gemeenschap
gezien bepleitte de geestelijke de toe
stand als normaal te dragen, met
Dit heeft kardinaal Alfrink gister
morgen verklaard in een preek onder
een mis ter gelegenheid van het
derde lustrum van de Katholieke
Jeugdraad voor Nederland in de
kathedrale kerk te Utrecht. In
katholieke kringen neemt men aan.
dat de kardinaal heeft gereageerd
op de rede, die pater J. van Kils-
domk zondag voor Sint-Adelbert
heeft gehouden.
Kardinaal Alfrin'k zei o.m. het
volgende:
„Eerlijkheid is een eigenschap, die
door de jonge mens van vandaag
r iet alleen wordt geapprecieerd maar
min of meer wordt verwacht, wordt
geëist.
Ddit geldt ook van zogenaamde
eerlijke kritiek op de kerk en op de
gezagsdragers in de kerk. of deze
Romeinse curie.
hoop en verwachting, zodat men van
de voortdurende druk wordt bevrijd.
Dat dit geenszins een fatalistisch
standpunt inhoudt, beweps dr. Rieger
ir een bewogen pleidooi, waarin de
steun en hulp aan de geloofsgenoten
aan de andere zijde van de muur ter
sprake kwamen, en waarin hij zei dat
de eenheid van de kerk dient te wor
den bewaard ondanks alles.
Een enkele brief met een groet,
die naar de oostzone gaat, kan van
grote betekenis zijn, aldus dr. Rieger.
Sluipend gevaar
Mgr. Muller hield zich in zijn voor
dracht vooral bezig met het sluipen-
de gevaar van de communistische ro-
De situatie van de Rooms-katho-
lieke kerk in Berlijn is door de muur
niet eens zo erg veel slechter gewor
den. maar de muur schept een geeste
lijk klimaat, waarin christelijk leven
moeilijk wordt. Het grote gevaar, dat
velen bedreigt, is niet het communis
me. maar het nihilisme, aldus mgr.
Muller, die ondanks alles nuchter
constateerde, dat de rooms-katholieke
kerk er ln andere satellietlanden
slechter voor staat dan ln Oost-
Duitsland.
Maatregel tegen
schip dat vracht
naar Cuba bracht
Eerlijkheid veronderstelt eohter i paganda in Oost-Berlijn, dat al in
niet alleen dat. men fouten of gebre- kinderspel of school zijn intrede doet.
ken niet camoufleert. Zij veronder
stelt evenzeer dat men in zijn oor
deel over deae fouten en gebreken
eerlijk is
Wannéér men zou stellen, dat er
in het centrale bestuursapparaat
van de kerk mensen of instanties
zén. die fouten of gebreken verto
nen. trapt men open deuren in. In
dien men het echter zo stelt, dat de
Romeinse curie in haar geheel fou
tief is en daarbij de ene of voor
naamste oorzaak van de geruisloze
geloofsafval van jonge intellectuelen.
Can daoht ik heeft dat weinig
meer te maken met de eerlijkheid.
Het werk van de organisaties voor het ruimte-onderzoek vormt
in zekere zin een gevaar voor de wetenschap. Deze organisaties
onttrekken namelijk enorm veel financieel en wetenschappelijk
potentieel aan andere categorieën van wetenschapsbeoefening. De
kans bestaat bijvoorbeeld, dat sterrenwachten en geofysische
laboratoria alleen maar een paar enthousiastelingen, die niets
anders willen, overhouden en het verder moeten doen met tweede
en derderangs krachten.
Deze waarschuwende woorden liet prof. dr. G. B. van Albada,
hoogleraar in de sterrekunde te Amsterdam, zaterdag horen bij de
opening van het aan de problemen rond het ruimte-onderzoek
gewijde congres van het Verbond van Wetenschappelijk Onder
zoekers in Utrecht. Op dit congres werden alle aspecten van het
ruimte-onderzoek behandeld.
Organisatie
C E. I. M. Hoo-
Mr. Nittel en
jeweegen van h
derwiis, Kunsten en Wetenschappen
behandelden enkele organisatorische
en financiële aspecten van het ruim
te-onderzoek.
Mr. Hoogeweegen zei, dat de kosten
van het ruimteonderzoek voor een
belangrijk deel betrekking hebben op
de technologische voorbereiding en
voor een ander belangrijk deel sa
menhangen met de „verovering van
de ruimte". Toch zijn de bedragen
die nodig zijn voor het echte weten
schappelijke onderzoek in de ruimte
nog zeer groot. Het ligt daarom, vol
gens mr. Hoogeweegen, voor de hand,
dat voor een onderzoek van enige
omvang wordt samengewerkt tussen
de wetenschappelijke instituten en
andere groepen.
In juni van dit jaar is in Parijs de
Europese Organisatie voor Ruimte-
Onderzoek opgericht door Engeland,
Frankrijk West-Duitsland, Italië,
Zweden, Denemarken, Nederland,
België, Zwitserland en Spanje. De
kosten zijn voor de komende acht
jaar gelimiteerd tot 1500 miljoen
nieuwe Franse franken, waarvan 380
miljoen voor de eerste drie jaar. Na
die eerste drie jaar kan met instem
ming van alle deelnemende landen
een wijziging worden gebracht in het
maximum van 1500 miljoen franken.
Het verdrag bepaalt voorts, waar de
vestigingen va nde organisatie zullen
zijn. Mr. Hoogeweegen zei, dat in
Delft bijvoorbeeld een technologisch
laboratorium met 800 man personeel
zal komen.
Het directe gevaar van deze propa
ganda achtte hij niet te groot, maar
op den langen duur blijft er altijd
iets van hangen. Vooral waar com
munistische en anti-religieuze opvat
tingen vrijwel onopgemerkt doordrin
gen ir. de christelijke levenssfeer.
Wetenschap late
zich niet misbruiken
als dekmantel
Prof. Van Albada noemde de mili
taire betekenis van de ontwikkeling
der rakettechniek en satellietbouw
evident. Wat voor de astronomen
wordt gedaan, is ook militair van di
rect belang.
Hij acht het niet onmogelijk, dat
het ruimte-onderzoek wordt gebruikt
als een dekmantel voor het weg
nemen van de verschrikkingen van
de bewapeningswedloop. De weten
schap zal zich daarvoor echter, vol
gens hem, niet mogen laten gebrui
ken.
De publieke belangstelling richt
zich vooral op de spectaculaire en
sportieve elementen en veel minder
op de wetenschappelijke aspecten
van het ruimte-onderzoek. Raketten
en satellieten kunnen uitstekende
hulpmiddelen zijn voor onderzoek dat
zich geheel of grotendeels heeft vrij
gemaakt van de belemmeringen van
de aardse dampkring. Het ruimte
onderzoek levert voor de astronomie
en de geofysica tal van nieuwe en be
langrijke gegevens op, maar prof.
Van Albada gelooft niet, dat men
hier van een wetenschappelijk revo
lutie mag spreken. De perfecte we-
tenschappelijk-technische organisatie
die de behaalde resultaten mogelijk
heeft gemaakt, noemde hij wel ver
bluffend: er is een nauwe samenwer
king tussen zeer grote groepen we
tenschapsmensen voor nodig. Men
moet. volgens hem, de recente pres
taties dan ook vooral uit dat oogpunt
waarderen.
Slechts uitbouw
Ondanks de ontwikkeling van het
ruimte-onderzoek blijven vele van de
essentiele moeilijkheden waarmee de
astronomie te maken heeft, bestaan.
Men moet, naar de mening van prof.
Van Albada, het ruimte-onderzoek
dan ook alleen zien als een uitbrei
ding, een voortzetting van het werk
dat al duizenden jaren door bijvoor
beeld astronomen ls verricht. Dat
impliceert, volgens hem, dat men er
geen andere onderdelen van de we
tenschap aan mag opofferen.
Bemande ruimtevaart
Hij merkte voorts op, dat nog niet
helemaal duidelijk is. wat de even
tuele wetenschappelijke betekenis zal
zijn van bemande ruimtevluchten.
Anders wordt het, als men ook ln
staat is om landingen elders uit te
voeren.
Hetgeen er door middel van de
ruimtevaart bereikbaar is. ligt binnen
vrl) enge grenzen, zo zei hij. Een lan
ding op de maan. Mars of Venus is
misschien nog wel eens mogelijk.
Reizen buiten het zonnestelsel acht
hij volmaakt uitgesloten.
Prof. dr. C. de Jager, hoogleraar In
de astrofysica aan de Rijksuniversi
teit te Utrecht, sprak over „het we
tenschappelijk onderzoek der ruim
te". Hjj noemde ruimtevaart en ruim
te-onderzoek twee geheel verschil
lende zaken en bestreed de opvatting,
dat ruimte-onderzoek „duur" zou
zyn.
Hij gaf vervolgens een samenvat
ting van enkele recente ontdekkingen
van het ruimte-onderzoek.
Hij zei, dat het Europese ruimte
onderzoekprogram, dat op het ogen
blik in discussie is, voor de eerst
komende twee jaren zeventig experi
menten bevat. Daarvan zijn er zes
door Nederland voorgesteld. Een vol
Veertien wagons met kalveren vertrokken woensdag 26 sep
tember uit Eindhoven naar Italië. De trein is daar nooit aangeko
men. Hij ging tot Bazel en toen weer terug.
Op Werelddierendag donderdag j.l. werden de wagons
gelost in Venlo. Verschillende kalveren hebben deze meer dan
een week durende reis niet overleefd. Anderen moesten in het
Venlose abattoir worden afgemaakt, zo zwak waren zij geworden
Newyorkse havenarbeiders hebben
zaterdag geweigerd het eerste nlet-
Amerikaanse schip, dat goederen
naar Cuba had gebracht, te laden.
Het betrof de onder Griekse vlag va
rende „President Hoffman", eigen
dom van een Zuidafrikaanse scheep
vaartmaatschappij. die goederen uit
Roemenië naar het suikereiland had
gebracht.
Onze correspondent in Washington
telefoneerde ons: Een vergadering
van Rusk, Amerika's minister van
Buitenlandse Zaken, met zijn colle
ga's uit Latijns Amerika iop Cuba
na), heeft tot een vaag communi
qué geleid, waarin men zijn waak
zaamheid belooft te verscherpen en
waarin men verklaart de handel op
Cuba opnieuw aan een studie te on
derwerpen Die woorden zetten niet
veel zoden aan de dijk, die Rusk wil
opwerpen tegen het communisme in
het westelijk halfrond. Maar wat de
handel op Cuba betreft zijn de Lati
nos niet zo belangrijk. Meer kunnen
de Amerikanen bereiken door pressie
op hun NAVO-bondgenoten, die ac
tief zijn in het vervoer van goederen,
die Cuba uit communistische staten
betrekt. Voor Nederland is die
pressie hoofdzakelijk theoretisch van
belang. Het handelsverkeer met Ne
derlandse schepen op Cuba ls name
lijk nog maar zeer gering.
90 procent van onze vloot is lijn-
vaart. Van de grote maatschappijen
vaart de KNSM niet meer op Cuba,
de Holland-Amerikalijn doet Cuba
nog wel een enkele keer aan, doch
de laatste tijd alleen om vracht weg
te halen.
Eén maatregel, waartoe Amerika
besloten heeft treft geen enkele van
Amerika's bondgenoten: Rusk heeft
aan zijn Latinocollega's bekend ge
maakt, dat Amerika zijn havens zal
sluiten voor alle schepen, die militair
materiaal naar Cuba vervoeren. Zulk
materiaal wordt alleen ln schepen
van communistische staten overge
bracht en die schepen komen door
gaans toch al niet in Amerikaanse
havens.
India geeft China
nul op rekwest
India heeft in een zondag gepu
bliceerde nota aan China meege
deeld, dat India „geen onderhande
lingen of besprekingen zal aangaan
onder dwang of voortdurende bedrei
ging met geweld". In de nota, die ge
dateerd is op zaterdag, wordt van
China geëist zijn troepen van de
I noordoostelijke grens van India te-
jiug te trekken voordat besprekingen
veehandelaren zelf. Men zet maar .kunnen worden begonnen,
kalveren op de trein, meer dan het China had vorige week in een no-
toegestane contingent groot is. ta aan India wederom voorgesteld
Transporten als deze kunnen vol- het grensgeschil op ministerieel nl-
gens inspecteur Sala onze vee-export veau te bespreken, en wel op 15 okto-
in gevaar brengen. Het is een aan- ber ln Peking,
gelegenheid, die op het hoogste
niveau in ons land geregeld wordt. Tegelijkertijd beschuldigden de
In ons ministerie zal men dan ook Chinezen India ervan de Mac Ma
niet blij zijn met publikaties daar-hcnlijn te hebben overschredenien in
vaarover we hier spreken en die door
jonge mensen wordt gevraagd. Een
dergelijk generaliseren is niet meer
juist, niet meer billijk, niet meer
rechtvaardig en niet meer eerlijk
nnar de andere kant.
Op de drempel van het concilie
Inkt het me uiterst belangrijk dat
onze Nederlandse katholieke gemeen
schap open en eerlijk staat tegenover
het centrale bestuursapparaat van
de kerk. Dit houdt, geloof ik. niet in
dat men werkelijke tekortkomingen
verdoezelt.
Maar het vraagt wel. dat men
zorgvuldig wikt en weegt en dat
men noch de eerbied noch de recht
vaardigheid nooh de liefde vergeet.
Het is werkelijk niet nodig om in
een verwelkt byzantisme alles zonder
onderscheid te loven en te prijzen
wat van boven komt. Maar alles met
een apriotistiseh negatieve houding
opwachten, schijnt het andere uiter
ste, dat evenzeer van onvolwassen
heid kan getuigen. Een publieke
opinie in de kerk zal zich van beide
uitersten vrij moeten houden, als zij
Inderdaad de kerk wil dienen en het
bewijs wil leveren dat zij inderdaad
voortkomt uit oprechte liefde voor
de kerk".
Naar pas zaterdag in Venlo bekend met zoveel dieren doorging
le ontplooiing van het wetenschap- »s geworden, waren de dieren met Italië, daar slechts een deel zou
pelijk ruimte-onderzoek zal. volgens
prof. De Jager, waarschijnlijk pas
mogelijk blijken wanneer de mens
bemande observatoria kan bouwen op
de maan of in de ruimte.
omtrent, zo meende de heer Sala, die
"aar I met de keuring van al deze dieren
van 's avonds 8 uur tot 's nachts 3
voldoende melkpoeder als voedsel op worden toegelaten door de Italiaanse j uur onafgebroken bezig is geweestf
reis gegaan naar opkopers in Italië. I autoriteiten. Het duurde enkele dagen I
Toen het transport in Bazel arriveer-
de, werd duidelijk gemaakt, dat het verkregen kon worden.
I totaal geen zin had, dat een treinduurde het tot maandag
voor er bevestiging van deze bewering
Daardoor
l oktober
oor aan de terugreis naar Nederland
kon worden begonnen. Het moet een
I erbarmelyke tocht voor de dieren I
j geweest zyn, temeer omdat er alleen
voedsel was meegegaan voor de heen
reis. Bovendien kwam daar nog een
lang oponthoud in Bazel by.
Bij de dierenbescherming in Venlo
had men gisteravond nog niet de
te Zeilberg, die 80 van zijn kalveren
had meegezonden naar Italië, deelde
ons mede dat hij er van de 80 slechts
71 levend had teruggezien. Drie moe
ten er onderweg zijn gestorven en 6
bleven in het slachthuis van Venlo.
..De 71, die ik nu terug heb op stal.
zekerheid, dat de dieren zowel tijdens zijn per stuk 20 tot 25 kg iri gewicht
het wachten in Zwitserland als afgevallen. Toen ik de beesten in
he' grensgebied bloedige Incidenten
te hebben uitgelokt.
In de Indiase antwoordnota wordt
o.a. gezegd, dat er voorbereidende
besprekingen moeten worden gehou
den „om de spanning te verminde
ren en een gunstig klimaat van ver
trouwen te scheppen". Vervolgens
moeten maatregelen worden toege-
.past „om het vertrouwen te herstel-
De heer M^ Munsters, kalvermester len" en pas daarna zou overleg op
Gestorren
tijdens de terugreis voldoende te
eten en te drinken hadden gekregen.
De kalveren waren ongeveer vier
maanden oud en wogen gemiddeld
zo'n 200 kilo. Er kan mee worden
volstaan, dat deze dieren worden ge
voed met water, waarin melkpoeder
is opgelost. In elke wagon was een
laag stro aangebracht. Er waren
ongeveer veertig kalveren in elke
wagon gestopt. Er bestaat geen
twijfel aan, dat zo'n langdurig trans
port schadelijk is voor de dieren.
Daarbij kwam nog, dat de gewaar
schuwde eigenaren in Venlo niet
onmiddellijk de dieren mochten ver
voeren, omdat eerst de gebruikelijke
formaliteiten moesten worden ver
vuld.
Keuring
Grapjes makend over de nieu
we fractievoorzitter van de
PvdA, dr. ir. A. Vondeling, die
in de Tweede Kamer immers
kritiek op hem had geoefend, is
de minister van Buitenlandse
Zaken, mr. J. M. A. H. Luns.
zaterdag met zijn vrouw en
dochter van Schiphol naar Nice
vertrokken voor vakantie.
Dierenarts L. Sala in Venray heeft
in zijn kwaliteit als inspecteur van
de Veeartsenij kundige Dienst en
Veterinaire Volksgezondheid ieder
dier van het transport afzonderlijk
gekeurd. Zelf, zo vertelde hij had hij
maar één dood dier gezien. Een kalf
was er zo slecht aan toe, dat hy het
onmiddellijk liet afmaken. Zes waren
er op zijn advies in het Venlose
slachthuis geslacht. Deze zes dieren
waren volgens hem van slechte kwa
liteit Hij liet voorts 34 kalveren in
quarantaine stellen. De heer Sala
was van oordeel, dat het transport
wel beter had gekund, doch was
tevens van mening, dat ongelukkige
omstandigheden parten hadden ge
speeld.
Volgens de heer Sala ligt de schuld
van deze affaire voor een deel bij de
hogei niveau kunnen plaatsvinden.
Twee priesters in
Algerije vermoord
Aan de oever van Wed Tsjelliff bij
Orleansville in Algerije zijn zondag
morgen de stoffelijke overschotten
gevonden van twee rooms-katholieke
geestelijken van de orde der witte
paters Lavigerie. Paul Py en Ber
nard Chassine. Zij zijn door kogels
gedood. De paters waren in de nacht
vamriidag op zaterdag uit Saint Cy-
prien des Attaffs. een plaatsje op 30
km van Orleansville, ontvoerd.
Proces-Leibrand
Kolonel Dernesch
overgeplaatst
De garnizoenscommandant van
Wenen, kolonel Paul Dernesch, die
een van de voornaamste getuigen a
charge is geweest in het proces te
Stuttgart tegen de verkeersdeskundi-
ge Leibbrand, is als regimentscom
mandant naar een ander onderdeel
van het Oostenrijkse leger overge
plaatst. Politieke kringen in Wenen
leggen verband tussen deze over
plaatsing en het proces-Leibbrand,
dat de vorige week, zoals gemeld, ein
digde met vrijspraak voor de gewezen
compagniescommandant van het
Duitse leger ten tijde van de oorlog.
Deinesch was als toenmalige meer
dere van Leibbrand vrijwillig voor
de rechtbank verschenen en had voor
Leibbrand zeer belastende verklarin
gen afgelegd. De rechtbank voerde
aan. dat Dernesch door een bevel uit
z goed georganiseerde transactie I tc geven dat niet duidelijk gesteld
'was, het doodschieten van minstens
22 Italianen, waarvoor Leibbrand te-
den- I rechtstond, op zijn geweten had.
Venlo wilde gaan voeren, hoorde ik
ze al op een afstand schreeuwen".
Mevrouw H. van den Eijnden, een
caféhoudster en verloskundige te
Deurne, vertelde ons: „Wij hadden
kalveren meegezonden, die in Utrecht
op een veetentoonstelling bekroond
waren. Zij zijn helaas teruggekeerd,
doch ze zijn gelukkig gezond. Ik
vraag mij echter af, wie de hoge
transportkosten zal moeten betalen.
Een enkele reis per wagon kost al
f. 1800,— en nu komt er nog eens de
terugreis bij. Ik geloof niet, dat de
dieren onderweg veel te eten of te
drinken hebben gehad." Haar man
die in vee handelt en later thuis
kwam, bevestigde ons wat zijn vrouw
gezegd hud. Hij voegde er nog aan
toe, dat men hem aanvankelijk belet
had de dieren na hun terugkeer in
Venlo te voeren. „Ik hoorde de dieren
op een verschrikkelijke wijze schreeu
wen. De dieren moeten al in dagen
geen drinken hebben gehad. Eerst
mocht ik niet in de verzegelde
wagons om mijn dieren te voeren,
doch toen ik dreigde, dat ik er de
dierenbescherming bij zou halen, kon
ik myn gang gaan".
Het is moeilyk gebleken om na te
gaan hoeveel dieren er nu precies op
transport werden gesteld. Zeker is
echter wel, dat er vele dieren node
loos gekweld zijn geweest, doordat zU
bU warm weer veel te lang onderweg
zUn geweest. Iets wat bij een van a
tot
beslist voorkomen had kunnen wor-
