kunst
Volendams Operakoor zingt bij
opening van Stadsgehoorzaal
P.K
PRINSES BEATRIX TE VFJ.P
BIJ DE FESTIVALJEUGD
kAleiöoscoqp
LUDWIG: verward man
of begaafd regisseur
Volendammers zijn
gek op zingen
Nederlandse Opera
in OPSPRAAK
Door idealisme en geluk gedragen
Een mooie avond is in zicht
Drie jongelui
bijna gestikt
De Kraandrijver ?J?
D IC V, Mj
Symbool
van
Kwaliteit
Eenvoud en gemoedelijkheid
Blok beton
op treinrails
Harde woorden in rechtszaal
Uitspraak op
4 september
LEIDSCH DAGBLAD WOENSDAG 29 AUGUSTUS 1962
(Van onze kunstredactie)
rj E Nederlanders mogen in hun algemeenheid
nog nietop de opera ingesteld zijnde Volen-
\ammers wèl
Een hoogst merkwaardig volkje die Volendammers
ij zweren niet alleen bij gerookte palingvreemdelin-
(en en sinds de afsluiting van de Zuiderzee bij industrie
fabrieken rijzen er als paddestoelen uit de grond op
maar ook bij zang.
Zoals andere dorpen hun oratoriumverenigingen
Iebben, zo heeft Volendam zijn tot over de grenzen
\ermaard uit 80 leden bestaand operakoorwaarmee
inds jaren allerwegen triomfen zijn behaald.
Evenals verleden jaar kunt u op 1 september ter
\elegenheid van de opening van de gerestaureerde
Itadsgehoorzaal daarvan genieten.
Het „Volendams Operakoor''
met de soliste Mimi Aarden
tuum, dat ge zelfs in deze moderne
tijd, zij het in tegenstelling tot de
vooruitstrevende jongeren, tijdens een
rondwandeling door het plaatsje nog
ontmoet, in hoofdzaak gedragen door
de ouderen, in het bijzonder de héél
oude vissers
In Volendam wordt men blijkbaar
oud!
Begaafdheid
Enthousiasme
Dat enthousiaste „opera"-zingen,
eigenlijk allemaal het gevolg van
)t feit, dat de Volendammer Klaas
boijer zelf indertijd een fervent
terettezanger (zowel als korist en
list) ln 1951 met een klein groepje
n operettevereniging oprichtte, wel-
l al spoedig sterk uitgroeide.
Daarmee werden ruim zeven jaar
t geestdrift stemmende uitvoerin-
ju gegeven met werken als „Een
[cht in Venetië", „Wy gaan naar
[enen", „Oh, heerlijk Oostenrijk",
Varum ist es am Rhein so schön",
mascotte en een vreemdeling in
ipels" enz. dikwijls in arrangemen-
li van Mooijer.
Met deze Klaas Moqijer, die zelf in
It „bontvak" zit, hebben wij in zijn
Zellige woning in het eveneens ge-
jllige Volendam 'n praatje gemaakt
tenvolle ervaren, wat het beteke-
in kan, wanneer iemand anderen
pt idealisme weet te bezielen.
Want idealisme lag stellig aan zijn
reven ten grondslag. Toen deze am-
Er-musicus na enkele jaren zelf
Ide met zijn groep niet verder te
innen komen, schakelde hij de met
uziek opgegroeide organist „mees-
r' Jan Steur in, een Volendams
|derwyzer, die op muziekgebied van
Inten wist en het gezelschap met
jondige kennis van zaken op opera-
Ing overschakelde. Sindsdien ging
It „crescendo"!
Speciale attractie
)e uitvoeringen, steeds met bin-
ï- en buitenlandse solisten van
ote zelfs ook wereldnaam her-
afiert u zich de afscheidsavond van
beroemde Italiaanse tenor Tino
lipa in 1959 met het Volendams
erakoor? zijn van dan af on-
ir geweest.
reputatie van het koor steeg
jit het jaar!
Volendam zelf, waar zingen al-
een feest is, worden 'jaarlijks
concerten gegeven. Dat de Vo
lendammers er bij voorduring door
geboeid blijven, blijkt uit de steeds
stampvolle zalen.
Een speciale, spectaculaire attrac
tie vormt vanzelfsprekend de kleder
dracht met de brede pofbroeken, de
wyduitstaande rokken, de hullen. De
Volendammers en niet vergeten de
charmante Volendamse treden steeds
op in het typische folkloristische kos-
„De Volendammers", zo zegt de
heer Mooijer, „zijn stapelgek op zin
gen. Zij repeteren dan ook dat 't een
lieve lust is".
Toen hy éénmaal voor hen de we
reld van de operette had openge
broken, was er geen houden meer
aan.
Daarvóór was in Volendam op mu
ziekgebied totaal niets te doen, maar
toen de Volendammers, muzikaal als
zij zijn en met mooie stemmen be
giftigd, er eenmaal de smaak van
te pakken hadden, bleek, totaal on
verwacht, niets hun te veel om tot
de beste resultaten te komen. Zij heb
ben nu in Jan Steur, zelf zoon van
een begaafd dirigent, een mentor,
zoals men zich die niet beter wensen
kan. Er wordt wekelijks een- of meer
malen gerepeteerd, zodat het koor
nu over een repertoire van beroemde
werken van de grootste componisten
beschikt om van te watertanden.
Jan Steur heeft een eindeloos ge
duld. Dat blykt wanneer wij op on
ze vraag hoe het met de uitspraak
der vreemde talen staat als antwoord
krijgen: „Die uitspraak is nu per-
fect, maar u moet niet denken, dat
dat „zo-maar" gekomen is, Jan Steur
heeft er uren en uren aan besteed
en gevijld. De buitenlandse solisten
met wie het koor optreedt zijn er
opgetogen over, speciaal de Italia
nen. Er is zelfs een aantal koorle
den, dat tweemaal per week naar
Hans Broekman, de regelmatige koor-
begeleider en directer van de Mu
ziekschool te Purmerend reist, om
van hem les in zang en theorie te
nemen".
Het koor telt dan ook buitengewoon
begaafde leden.
Wij denken bijv. aan de diamant
bewerker, de bartion Albert van
Zeist en de huisschilder, de bas Piet
Guyt. Zy zyn zelfs „profeten in
eigen land". Zy zingen ook op het
concert van zaterdagavond als solist,
naast de mezzosopraan van de Staats-
opera te Hamburg Mimi Aarden, de
Bulgaarse sopraan Dany Zonewa en
de tenor Ettore Babini, verbonden
aan de Scala te Milaan en de Ned.
Opera.
Zo komt het dat het Volendams
Operakoor, waar 't ook optreedt, een
graag gehoorde en geziene gast is.
Uitnodigingen om in andere lan
den te concerteren moesten en moe
ten veelvuldig afgeslagen worden, o.a.
een tournee van twee maanden naar
Amerika. Byna geen enkel lid kon
zich zo lange tyd vrymaken, zodat
er van die reis niets gekomen is.
Wel staat in de naaste toekomst
een trip naar Kopenhagen op stapel
en een weekeindtocht naar België.
Jan Mooijer, die over een enorme
operadiscotheek beschikt, waarvan
het koor veel kan leren, treedt nog
steeds als zakelijk leider van het koor
op.
Hij toont ons tenslotte een onnoe
melijke hoeveelheid foto's en andere
herinneringen aan de reeks bijzon
der geslaagde concerten in de loop
der jaren. Wy leren er uit, dat het
succes overal het pad van dit koor
begeleid heeft.
En het plezierige is, dat hier lou
ter van amateurisme sprake is: er
wordt door niemand ook maar één
cent aan verdiend! Dat is idealisme!"
PTTkantoorhouder
uit Woubrugge
gaat jaar cel in
Overeenkomstig de eis heeft de
Haagse rechtbank de 34-jarige ex-
kantoorhouder van het hulppostkan
toor te Woubrugge, wegens verduis
tering veroordeeld tot een jaar ge
vangenisstraf met aftrek van het
voorarrest, waarvan drie maanden
voorwaardelijk.
In ongeveer zeven jaar tyds heeft
de man ruim 26 mille verduisterd. De
kantoorhouder is er steeds in ge
slaagd bij controles het tekort te ca
moufleren totdat iemand ontdekte
dat er iets niet klopte met zijn
spaarbankboekje. De PTT-ambtenaar
is tot deze verduistering gekomen
doordat hy niet met zyn loon kon
rondkomen.
Iemand schoof deur
hermetisch dicht
Drie jongelui, twee jongens van
vyftien en een meisje van 14 jaar
hebben gisteravond in Amsterdam,
een benauwd uurtje doorgemaakt.
Omstreeks half zeven waren ze met
z'n drieën op de Zeeburgerkade in
een zogenaamde container gaan
schuilen voor de regen.
Zonder dat ze het merkten deed
iemand de deur, die ze hadden open
gelaten, dicht zodat ze in de lucht
dicht afgesloten container zaten op
gesloten. Het is aan het scherpe ge
hoor van een portier, die hun hulp
geroep hoorde, te danken, dat ze er
zonder nadelige gevolgen van zijn
afgekomen.
De portier waarschuwde onmiddel
lijk de Rijkspolitie te water die met
een boot naar de Zeeburgerkade voer
en daar de deur van de container
wist open te krijgen. Nog net by-
tijds, want toen de jongelui de con
tainer hevig transpirerend verlieten
was er niet veel zuurstof meer over.
Gezonde longen
Napeinzend in het bekende hotel
Spaander en starend over het wijde
IJsselmeer met aan de prachtig ge-
j tekende horizon het silhouet van het
voormalige eiland Marken, komt het
ons in de gedachten, dat water en
lucht toch nog altyd een gezond -
sterkende invloed op de oergezonde
Volendammers en hun longen uit
oefenen.
Zy voelen zich daarbij en vooral
ook by „muziek" gelukkig en dragen
hun geluk aan anderen over.
Zy zullen daar zaterdavond op
nieuw van getuigen!
verantwoordelijk werk vereist concentratie
Zijn taak vormt een belangrijk onder
deel bij het tot stand komen van het
zo beroemde Nederlandse Delta-plan 1
Hij moet zich doorlopend op zijn moei
lijke werk concentreren! De kraandrij
ver weet uit ervaring dat P.K. chewing
gum hem in zijn taak helpt, omdat
kauwen een aangenaam en natuurlijk
middel tot concentratie is! Hij heeft
altijd een pakje P.K bij zich omdat dit
de beste chewing-gum is die hij kan
kiezen! Probeer het zelf! Neem óókP.K.!
Groepsgesprek in het gras
(Van onze Bredase correspondent)
I In de nacht van maandag op dins-
hg, in de periode tussen 10 minuten
por en 6 minuten na middernacht,
door een tweetal tot op heden nog
ibekende personen een blok gewa
md beton op de spoorrails van de
in Breda-Tilburg geplaatst, op de
iet automatische knipperlichten be-
Siligde overweg Kampstraat-Vincent
in Goghstraat te Gilze-Rijen.
Een groot geluk is het geweest, dat
eerstvolgende trein, die er moest
seren, een personentrein was uit
richting Breda, die te Gilze-Ryen
ist stoppen en reeds zeer sterk
afgeremd en zodoende maar wei-
snelheid had. Doch niettemin
:rd de rails door de kracht van de
inrijding toch nog beschadigd.
De trein, die om 6 minuten over
aalf moest vertrekken, kreeg een
far tier vertraging.
Rijkspolitie en spoorwegrecherche
llen een grootscheeps onderzoek
om degenen op te sporen, die
deze schandelijke daad verant-
irdeiyk zijn.
(Van een speciale verslaggever)
De blauwe ogen van Ada Mekes
uit Schiedam (19), kweekschoolleer-
linge, die gistermiddag Prinses Bea
trix had begeleid tydens haar be
zoek aan het Jeugdfestival Velp,
tintelden toen zy zei, dat het alle
maal zo „machtig interessant" was
geweest.
Het stichtingsbestuur had de aar-
dige geste gedaan door haar te kie-
zen als begeleidster, naast de parti-
culier-secr.esse van Prinses Beatrix
mej. M. C. C. Wynen, omdat zij het f
beste opstel over het Festival 1961
had gemaakt.
Dat interessante lag hierin, dat de
Prinses zich zo ongedwongen en pret- j
tig had bewogen onder de Festival- j
deelnemers en dat zy met zeer kri
tische belangstelling had geluisterd
naar de inleidingen en had gekeken
In het kort geding, dat de chef-regisseur van de Nederlandse
Opera, Wolf-Dieter Ludwig, tegen de directie van de Neder
landse Opera heeft aangespannen en dat gisterochtend voor de
president van de Amsterdamse Rechtbank diende, zijn harde
woorden gevallen. Lijnrecht tegenover elkaar stonden de
meningen van beide partijen over de positie, Mie de sinds eind
1960 aan de Opera vast verbonden chef-regisseur dient in te
nemen zolang zijn contract nog rechtsgeldig is en de directie van
mèning blijft, dat met deze man moeilijk is samen te werken.
Ongerustheid
„Ik kan myn werk niet meer doen,
omdat de directie mij overal buiten
houdt", klaagde de jeugdige Duitse
regisseur, die van de president van
de rechtbank een uitspraak verlangde,
dat hij onverwyld zijn volledige werk
zaamheden zal kunnen hervatten.
„Geen sprake van, hij kan af en
toe blyven regisseren, maar de be
langen van de opera mogen daarby
niet in de knel komen", zo meende de
raadsman van de Nederlandse Opera,
die ten stelligste ontkende dat de ge
daagde partij het „droit de travail"
ten aanzien van Ludwig zou hebben
geschonden. Bovendien achtte hy
beantwoording van de vraag of er ge
gronde redenen zijn geweest om aan
het lopende arbeidscontract met Lud
wig geen volledige uitvoering te ge
ven, niet geschikt voor behandeling
in kort geding.
Twee uren lang luisterde de presi
dent van de rechtbank, mr. C. II.
Plug, naar de standpunten van beide
partijen, waarna hy zyn uitspreak
bepaalde op 4 september a.s. Er be
stond voor de behandeling van dit
korte geding grote belangstelling van
de zyde van operamedewerkers.
Volgens de dagvaarding voor dit
korte geding werd eind 1961 ontslag
aan Ludwig aangezegd naar aanlei
ding van een door hem medeonder-
tekend schrijven van de staffunctio
narissen van de Nederlandse opera,
gevolgd door een schriftelyke toelich
ting van Ludwig. Onderwerp: onge
rustheid over de artistieke organisa
tie. De heer Ludwig, die sinds 1956
by de Nederlandse Opera werkzaam
is, meent dat hy als zondebok heeft
moeten fungeren in een affaire,
waarbij het beleid van de directie van
de opera-instelling van vele zijden
is aangevallen. Het Gewestelyk Ar
beidsbureau heeft nog geen beslissing
genomen over de aangevraagde ont
slagvergunning.
„Harde woorden in deze zaak zyn
onvermydelijk". zei de raadsman van
Ludwig, mr. R. J. Polak, in zyn toe
lichting. Naar zyn mening gaat het
in deze zaak in feite om een stryd
tegen de gevestigde leiding (de „es-
tablisement") geleid door jongeren,
die in artistiek opzicht willen tonen
wat ze waard zijn. Met instemming
citeerde mr. Polak een aantal pers
publicaties, waarin Ludwig een van
de weinige „artistieke potenties"
wordt genoemd. De oorzaak van de
moeilykheden bij de Nederlandse
Opera noemde mr. Polak de eigen
aardige samenstelling van de direc
tie. Overal in de wereld worden de
opera's geleid door iemand die zyn
sporen in de opera zelf heeft ver
diend, alleen in Nederland is er een
driemanschap, waarvan alleen Frans
Vroons de ervaring als zanger heeft.
De beide andere directieleden weten
niets van het operabedryf af en moe
ten oordelen of een technisch goed
geschoolde regisseur wel geschikt is.
Daardoor moeten er, volgens mr. Po
lak. wel conflicten ontstaan.
Geraakt
De aanleiding voor het in decem
ber aan Ludwig verleende ontslag is
volgens mr. Polak gelegen in de per-
soonlyke geraaktheid van directeur
Frans Vroons, die enkele kritische
opmerkingen van Ludwig over zijn
regie van „Hofmanns Vertellingen",
neergelegd in de brief met toelich
ting van staffunctionarissen, moeilijk
kon verdragen.
Het ontslag noemde mr. Polak bo
vendien in stryd met de stichtings
akte van de Nederlandse Opera, om
dat daarin wordt bepaald dat benoe
mingen, schorsingen en ontslagen ge
schieden in overleg met het gemeen
tebestuur van de hoofdstad. Dit over
leg is er niet geweest.
De kern van de wry vingen by de
opera is volgens mr. Polak gelegen
in het feit, dat men in het beleid te
kort schiet en de repetities onvol
doende zyn Goede solisten verdwij
nen daarom van hier naar het bui
tenland. „Als deze laksheid zo door
gaat, zitten we over een paar jaar
met een operagebouw zonder solis
ten", zei mr. Polak.
Mr. Polak geloofde niet veel van de
grieven, waarop de opera-directie
haar ontslag heeft gebaseerd. Hoe
kan men zoveel grieven hebben tegen
iemand, die men een jaar tevoren
nog in vaste dienst aanstelt?. De
raadsman geloofde trouwens dat deze
grieven pas een rol spelen bij het af
lopen van het contract per ultimo
augustus 1963. „En dan zullen wy
die gronden betwisten", zo kondigde
hij aan. Evenmin geloofde mr. Polak
dat Ludwig de kwaliteiten van een
ervaren regisseur mist, waarbij hy
o.m. verwees naar dagbladrecensies
en verklaringen van o.m. Erna Spoo-
renberg, Jan Willem Hofstra en
Bernhard Haitink. Het argument dat
er geen behoorlyke samenwerking
tussen Ludwig en de geëngageerden
mogelyk zou zyn, trachtte mr. Polak
te ontzenuwen met een brief van de
Federatie van Beroepsverenigingen
van kunstenaars. De vyfde reden van
ontslag (Ludwig zou uitsluitend ne
gatieve adviezen verstrekken) is vol
gens mr. Polak ook onhoudbaar, om
dat het de taak van een goed regis
seur is slecht werk te signaleren.
Rel
Mr. R. Korthals Altes betoogde na
mens de opera, dat deze zaak zich
eigenlijk niet voor behandeling in
kort geding leent, omdat getuigever-
horen noodzakelyk zyn om de ach
tergronden precies te weten te ko
men. Mr. Korthals Altes ontkende dat
de vaste aanstelling aan Ludwig werd
gegeven omdat hij zo goed en prettig
werkte. Evenmin is 'het juist dat het
ontslag kwam als een giftige reaotie
van de directie op de brief van Lud
wig.
Deze brief noemde mr. Korthals
Altes een rel, waaraan men geen
enorme waarde moet toekennen. De
brief was volgens deze raadsman
kennelyk ingegeven door jaloezie,
omdat niet Ludwig maar Vroons
„Hofmanns Vertellingen" had gere
gisseerd. De grieven tegen Ludwig
hadden zich volgens mr. Korthals Al
tes opgehoopt en de brief was de
druppel die de emmer deed overlo
pen.
Dat Ludwig overal wordt buiten
gehouden ontkende de opera-advo
caat. Hy neemt aan de weekrooster-
besprekingen deel en kan ook nog
regisseren, zo meende hij, waardoor
d« opera het „Droit de travail" na
komt. Maar men mag van een direc
tie niet verlangen, na al hetgeen er
is voorgevallen, dat Ludwig zyn
werk op de oude voet kan voortzet
ten. Het gezegde „wie wind zaait zal
storm oogsten", heeft volgens mr.
Korthals Altes ook Ludwig ervaren.
Zelfoverschatting
Deze man UJdt naar zyn mening
aan een grote zelfoverschatting; een
verwarde man is het, die geen ver
schil weet tussen de waardering over
zichzelf en de waardering die hij by
de buitenwereld geniet. Hij weet het
altijd beter, hy procedeert maar, is
met de regie steeds aan het experi
menteren, terwijl er zc weinig repe
titieruimte is, hij haalt bij de repeti
ties altijd het hele ensemble, hetgeen
tijdverspilling is en onder zijn leiding
zijn kostbare en onhanteerbare de
cors gemaakt, die voor uitvoeringen
in de provincie niet gebruikt kunnen
worden.
Een andere grief tegen het beleid
van de chef-regisseur noemde mr.
Korthals Altes het feit dat hy geen
contact heeft, onderhouden met an
dere regisseurs en solisten. Tydens
zijn ziekte heeft de operadirectie door
het. werk van zijn plaatsvervanger ge
zien hoe het wel moest. De tekortko
mingen van Ludwig noemde mr.
Korthals Altes notoir, hetgeen zi.
biykt uit de omstandigheid, dat de
naar de beeldhouwwerken van Piet
Siegers.
Het protocol moest uiteraard ge
handhaafd worden, maar het ging zo
eenvoudig en gemoedelyk als maar
mogelyk was.
De Prinses arriveerde om half twee
by het lyceum, zy was gekleed in een
grijs met blauw gestreepte deux-
pieces. Zy droeg een blauwe hoed en
had blauwe pumps aan. Zy had nau
welijks een voet buiten de koninkiyke
auto gezet, of de Festival-jongens en
-meisjes en alle kykers juichten
spontaan.
Toos Gerritsen uit Velp, leerlinge
aan de meisjes-h.b.s. te Arnhem,
bood de vorsteiyke bezoekster bloe
men aan. De overige bestuursleden,
de hoofdleidster en andere autoritei
ten werden in de leraarskamer aan
H.K.H. voorgesteld en toen dit offi
cieel welkom was afgelopen, keek de
Prinses met belangstelling naar de
tentoonstelling „Verbondenheid der
kunsten", ondergebracht op de eerste
verdieping van het gebouw. Daar
maakte zij ook kennis met de ge-
sprekleiders.
Ydillisch!
Maar de sfeer in het Festival werd
in feite gebracht door de criticus
Pierre Janssen, die met een histori
sche rede over kunst onmiddeliyk
sfeer wist te scheppen.
Directeur Britse
spoorwegen krijgt
schop van betoger
Spoorwegarbeiders hebben gisteren
in Edinburgh uiting gegeven aan hun
ontevredenheid over de jongste aan
kondigingen van bezuinigingen die
tot doel hebben het Britse spoorweg-
bedryf te stroomlijnen. Ongeveer
driehonderd man jouwden het hoofd
van de Britse spoorwegen, dr.
Richard Beeching, uit toen hy op
het Waverley-station aankwam. Een
man kwam uit de menigte en gaf dr.
Beeching onder gejoel een flinke
schop. De man werd door de politie
weggeleid.
In Derby besloten 4000 arbeiders
vandaag te staken uit protest tegen
de bezuinigingen.
Bert Haanstra, de bekende Neder
landse filmer, was druk bezig een
uiteenzetting te geven over de tech
nische zyde van het filmmaken, toen
Prinses Beatrix na de inleiding van
Pierre Janssen by hem de zaal bin
nentrad en meeluisterde. En ook
meegenoot van het filmpje „Zoo", een
visueel verhaal over een zaterdag- en
zondagbezoek aan Artis, vastgelegd
door een onzichtbare camera en dus
zonder de gemanieerdheid van de
mens, die bewust voor de lens gaat
staan.
De Prinses ging vervolgens heeriyk
in het gras zitten. De beeldhouwen-
lievende Festivaljeugd schaarde zich
rond haar en in het hoekje van de
tuin had een groepsgesprek plaats,
idyllisch ln zyn uiterlijke vorm.
Het slot van het vorstelyk bezoek
speelde zich af in het Rhedens
lyceum, waar de Prinses in besloten
kring een discussie bywoonde over
architectuur, welke onder leiding
stond van J. P. Kloos en Chr. J. F.
Karsten.
De Prinses vertrok om ruim 5 uur.
Er was veel hartelijk gejuich. De
haag van enthousiaste mensen groei
de in een oogwenk en de Prinses, die
de harten van de festivaldeelnemers
had gestolen, wuifde in de langzaam
wegrydende hofauto.
directie van het Holland Festival
„Don Giovanni" alleen in het pro
gramma wilde opnemen zonder Lud
wig als regisseur. De onderlinge ver
houdingen zijn door het optreden van
Ludwig teveel verstoord, zei mr.
Korthals Altes. De belangen van de
opera komen z.i. in de knel als Lud
wig de stoei weer inneemt die hy voor
zHn ziekte bezette Naar aanleiding
van de opmerking, dat het ontslag
niet in overleg met B en W zou zyn
gegeven, zei mr. Korthals Altes. dat
het gemeentebestuur een vertegen
woordiger in het stichtingsbestuur
van de opera heeft. Hy is hiervan op
de hoogte en heeft ermee ingestemd.
Van een vernederende behandeline is
geen sprake geweest, omdat de inten
dant uiteraard niet gerechtigd is te
overleggen met iemand, die zyn ad
vocaat laat procederen. Redelyker-
wijze kan van een directie niet. wor
den gevergd dat samenwerking in
zo'n sfeer wordt bestendigd
Bij de replieken stelde mr. Polak
nog, dat hy zich niet kon voorstellen
dat de operadirectie een kennelyk zo
verwarde man een jaar tevoren vast
heeft aangesteld. De president van de
rechtbank kreeg van Ludwig zelf nog
te horen, dat hy in feite geen regie-
werk meer verricht.,, Ik ben alleen
myn eigen ervaringen aan het opfris
sen, werk dat eigeniyk voor mijn as
sistenten bestemd is, aan nieuw werk
kom ik niet toe".
Meisje in België
bloedt dood voor
opgehaalde brug
(Van onze Brusselse correspondent)
Door een ongelukkige samenloop
van omstandigheden in een Belgisch
meisje, dat het slachtoffer was ge
worden van een verkeersongeluk,
doodgebloed in de auto, waarmee
iemand haar naar een ziekenhuis
vervoerde. Deze was gedwongen een
kwartier te wachten voor de brug
over het kanaal van Vilvoorde by
Brussel, die was opgehaald.
Automobilisten gaven verwoed sei
nen met hun caxons en riepen de
brugwachter toe wat er aan de hand
was, doch deze zei dat het hem on-
mogelyk was de schepen, die reeds
kwamen aanvaren, nog tegen te hou
den. Toen de brug eindelyk weer voor
het wegverkeer werd opengesteld,
bleek het meisje, dat een jaar of tien
oud was, te zyn overleden als gevolg
van het grote bloedverlies.
Het gebeurde heeft nogal opschud
ding verwekt in Vilvoorde, waar de
meningen verdeeld zyn over de vraag
of de brugwachter verkeerd begrepen
bureaucratie de brug niet heeft wil
len sluiten of inderdaad de nog een
300 meter van de brug verwyderde
schepen niet heeft kunnen laten stil
houden zonder ernstige schade te
veroorzaken.
Prof. Von Einem
afgetreden
De voorzitter van de kunstraad voor
de Salzburger Festspiele, de Oosten
rijkse componist prof. Gottfried von
Einem, is uit protest tegen het ont
slag van het directielid van de Salz
burger Festspiele, dr. Hartel, afge
treden. Prof. Von Einem. die momen
teel in Berlijn verblijft, heeft zijn
ontslag op 27 augustus schriftelijk
by het curatorium van de Festspiele
ingediend. In zyn brief zegt hij niet
ook het risico te willen lopen ont
slagen te worden.
Dr. Hartel werd destyds ontslagen
voordat aan de dirigent Herbert von
Karajan was aangeboden in de lei
ding van de Salzburger Festspiele op
nieuw zitting te nemon. In het voor
jaar 1962 zouden tussen Hartel on
Von Karajan tydens de crisis in de
Weense Staatsopera moeilykheden
gerezen zyn.
